Sinds kort ben ik bevriend geraakt met een jongen. We hebben elkaar op Pinkpop ontmoet ja hoe klein kan de wereld zijn en er was meteen een klik, vriendschappelijk althans. Nou was hij op Pinkpop een beetje met me aan het flirten en daarna ook op facebook van zo'n opmerkingen aan het maken waaruit ik kon opmaken dat hij met me flirte. Ik heb hem gezegd dat ik dit door had, maar dat het voor mij alleen bij vrienden blijft.
Maar nu komt mijn probleem. We hebben hele gesprekken op facebook en we hebben na Pinkpop al een paar keer afgesproken, wat echt super gezellig is! We hebben elkaar in de anderhalve maand dat we nu écht goed contact met elkaar hebben, al heel goed leren kennen en praten ook open met elkaar over gevoelens die we wel of niet voor elkaar hebben. Ik zeg nu wel heel hard tegen hem en mijzelf dat ik alleen vrienden wil blijven, maar eigenlijk ben ik daar niet zo zeker van. Als ik thuis ben dan mis ik hem, als ik niet op facebook kan om met hem te praten, mis ik de gesprekken die we hebben. Hij is lief, zorgzaam, beschermend, grappig en ik kan zowel serieuze gesprekken met hem voeren, als met elkaar ouwhoeren. Zijn innerlijk is dan ook echt wel goed, dat besef ik me ook. Maar op een of andere manier is zijn uiterlijk niet hetgeen waarvan ik zou denken 'wajoo, die jongen is knap!'. En ik weet dat uiterlijk zeker niet alles is, je kunt super knap zijn, maar als je een verrot innerlijk hebt, nee, dat is niks voor mij. Maar toch..
Ik twijfel iniedergeval heel erg of ik hem nu echt leuk vind, of dat ik alleen vrienden met hem wil zijn. Laatst gisteren sloeg hij bijvoorbeeld zijn arm om me heen toen we op een bankje zaten. Het voelde gewoon heel erg prettig, dat was ook de eerste keer sinds dat we met elkaar afspreken, dat ik ben blijven zitten en zelfs tegen hem aan ben gaan zitten. Het voelde gewoon hartstikke goed, en ik denk dat ik op dat moment ook een paar vlindertjes voelde fladderen. Maar vervolgens komen dan weer duizenden twijfels. 'Laat ik me nu gewoon meeslepen in het moment, of vind ik hem écht leuk?' 'Hoe zit het met zijn uiterlijk? Hoe belangrijk vind ik dat? Ik vind hem nou niet meteen op het eerste gezicht knap, maar innerlijk is toch ook belangrijk?'. En dan ben ik eigenlijk (als ik heel eerlijk naar mezelf toe ben), ook een beetje bang voor dat het ineens te 'echt' wordt, zeg maar.
Ik weet nu dus niet echt wat ik moet. Vind ik hem leuk, of niet, ik weet het niet ;/
En ja, ik weet dat jullie hier niks mee kunnen, maar ik moest het gewoon even kwijt. Iniedergeval bedankt voor het lezen<3
Inspiration can hit you any time
