• verhaallijn:
    In een gebied, genaamd Auroria, afgelegen van de bewoonde wereld is een school voor leerlingen tussen de 16 en 24 jaar. De school is niet voor de gewone mens, maar voor mensen met gaven of aparte wezens, zoals zeemeerminnen, feeën, vampiers, weerwolven, gedachte lezers, helderziende, gedaanteverwisselingen, elementenbestuurders en schilden.
    Op de school word je begeleid om goed met elkaar om te leren gaan. De mensen zijn de grootste vijand van de leerlingen van de school, omdat de mensheid ze wilt gebruiken voor musea en onderzoeken. Met zijn alle worden ze opgeleid om verleden te vergeten en zichzelf beter te leren kennen. Het is dus een school die de mogelijkheid biedt veiliger te leven dan in de mensenwereld. Natuurlijk zijn de meningen verwisseld en zijn er ook leerlingen die liever de strijd aangaan met de mensenwereld.
    Die mogelijkheid krijgen ze als de 'rustige' opleiding wordt geteisterd door rare aanvallen. Het begint onschuldig, maar er gebeuren steeds raardere dingen in Auroria. Zijn het de mensen of demonen waar zelfs de leerlingen niks van weten?
    De nieuwelinge(16 jarige) kunnen niet goed overweg met de andere wezens en moeten nog van alles leren.
    De 24 jarige dienen als een soort mentoren. Elk wezen heeft zijn eigen mentor en kan voor vragen naar de oudere leerling. De mentor wordt bekend nadat alle rollen bekend zijn.

    De school geeft lessen in theorie over je eigen gave, in elkaars gave, Engels, magie, geschiedenis van jouw wezen/ gave, maar ook geschiedenis van een geïnteresseerd wezen/gave. Naast de lessen zijn er ook psychische bijeenkomsten, trainingsmomenten en individuele trainingsmomenten.

    Leerlingen delen kamers, er word rekening gehouden met gave. Op een kamer liggen twee tot drie personen. Alleen slapen is niet mogelijk. Ook is het verboden jongen en meisje in een kamer te hebben, tenzij het familie is. Alleen dat moet aangevraagd worden.
    De leeraren hebben als gave schild en zijn dus niet te manipuleren, ook zijn ze erg goed getraind en hebben ze de juiste wapens.

    De school ligt een gebied dat omringt is door een soort elektrisch veld, waardoor er geen normale mensen naar binnen kunnen. Je komt er alleen uit met de daar bedoelde trein
    In het gebied is een meer voor zeemeerminnen. Bij dat meer is een strand met rotsen. Het strand ligt begrensd aan bossen voor de weerwolven en vampiers. Voor de elfen is er een bos dat iets vrolijker en lichter is. Andere soort bomen enz. Die bossen omringen het meer aan de andere kant en omcirkelen als het ware de donkere bossen voor vampiers en weerwolven. De bossen voor de feeën en de bergen liggen langs het elektrische veld en zijn dus het laatste landschappen. De school bevindt zich op een heuvel die uitzicht geeft over het meer, strand, bergen en de bossen.

    In de school is een grote kantine, aula en theater in het westen van het gebouw. De slaapkamers bevinden Zich boven. Centraal in het gebouw zijn de kantoren van afdelingsleiders, toezichthouders enz. In het oosten zijn de lokalen (80 lokalen). In de kelder zijn de training ruimtes. Speerwerpen, gewichtheffen, lopende band, pijl en boog schieten enz. Dit is vooral voor de mensen met gaven als helderziende enz., die zich op die manier kunnen verdedigen tegen de vampiers en weerwolven. Vampiers en weerwolven mogen enkel met toestemming die ruimte in.
    Naast de trainingsruimte is een ruimte voor zelfbeheersing. Daar wordt individu gewerkt aan het in controle houden van emoties en het op de goede manier reageren. Af en toe ga je dan naar jou landschap. Het zijn sessies van een half uur, drie keer per week. De trap af naar beneden bevindt Zich water. Dat water verbind zich met het meer. Het is speciaal voor zeemeerminnen.


    Foto's:

    School
    Rest komt nog

    Uitleg wezens:
    Zeemeerminnen:
    Ze zien eruit als gewone mensen, maar als ze in aanraking komen met water, zee, douche, drinken, ijsblokjes, regen enz. dan veranderen hun benen in een staart. Op het droge zijn ze heel erg kwetsbaar. De enige manier om terug te veranderen is door geen water meer aan te raken. Ze zijn op het droge makkelijk te martelen. Als je ze te weinig water geeft, drogen ze uit, maar als je ze nat houdt, kunnen ze niet terug veranderen. Op die manier kan je ze makkelijk martelen.
    Ze eten gewoon mensen eten, mar eten liever vis als gewoon vlees. Verder verschillen ze niet zoveel van de mens, op hun mooie stem na. Als zeemeermingedaante hebben ze een sirene en als een mens kunnen ze mooier zingen dan de normale mens.
    Elke zeemeermin heeft zijn eigen kleur staart.

    Vampiers:
    Vampiers zijn sneller en sterker dan mensen. Ook zijn ze sneller aangebrand en beter in het uitschakelen van emoties. Vampiers hebben iets over zich heen, waardoor ze mensen aantrekken.
    Vampiers kunnen gewoon mensen voedsel eten, maar dat vult niet zo erg als bloed. Ze blijven altijd hunkeren naar mensenbloed. In de zon verbranden ze, daarom zijn de ramen van speciaal glas, zodat ze gewoon rond kunnen lopen in school. Voor de oud leerlingen is er een speciale ring gemaakt.

    Weerwolven:
    Weerwolven veranderen enkel met volle maan. Het proces is een proces vol pijn. Als weerwolf zijn ze woest en haast onhandelbaar. De school helpt ze daarmee. Als je verandert in weerwolf, dan wordt elk bot in je lichaam gebroken. Het is dus zeer pijnlijk. Eenmaal weerwolf heb je geen pijn meer, maar verander je weer terug naar mens, dan voel je het nog wel.

    Fee
    Feeën kunnen veranderen wanneer ze willen. Dit kunnen ze doormiddel hun magische stof in een bepaalde vorm rond te laten dwarrelen. Iedere fee heeft zijn eigen vorm en eigen kleur vleugels. Als Fee zijn de personen stukken kleiner en kunnen op een handpalm staan. Ze kunnen met hun magie planten laten groeien, mensen helen en het weer veranderen. Niet alles lukt, maar ook daar helpt de school mee. Feeën kunnen ook met dieren praten.
    Als gewoon mens kunnen ze dat allemaal niet, maar hebben wel veel meer verstand van de dieren en planten. Ze ruiken ook bepaalde geuren en horen bepaalde klanken die andere niet horen.

    Elementenbestuurder:
    Er zijn vijf elementen vuur, water, aarde, wind en metaal. Met het element vuur kan iemand van alles in de fik laten vliegen. Het is zeer gevaarlijk en gebeurd vooral als iemand boos is.
    Bij het element water kan de persoon het water besturen. Dus een glas gevuld met drinken, kan hij omgooien of het drinken over iemand heen gooien.
    Het element aarde is het besturen van rotsen en bomen. De bestuurder kan dus bomen uit de grond halen en ermee gooien. Hetzelfde geld voor stenen.
    Bij het element wind kan de bestuurder tornado's en andere harde windstormen veroorzaken. Daardoor kan een boom omwaaien of boeken uit de boekenkast.
    Degene die het element metaal bestuurd kan alles wat met metaal te maken heeft ombuigen. Maakt niet uit in welke vormen. Ook kan diegene metalen voorwerpen rond laten zweven en laten breken.


    Regels school+ invullijst:


    - Op tijd in de lessen, anders nablijven
    - Niet vechten, anders week corvee en een dag opgesloten in isoleercel
    - Enkel wapens gebruiken in trainingsruimte
    - Geen meisjes en jongens op elkaars slaapkamer
    - Spijbelen is verboden, doe je het wel dan twee weken corvee, nablijven en slaapkamers schoonmaken
    - Geen leraren proberen te vermoorden, anders twee dagen in isoleercel zonder eten.

    Regels RPG:

    - Niet elkaar vermoorden zonder toestemming
    - Geen ruzie maken in OCC, mag natuurlijk wel in ICC
    - Praten met haakjes
    - Zo vaak mogelijk reageren, niet mogelijk, dan even melden
    - Ik maak nieuw topic aan, tenzij ik je toestemming geef.
    - Niet elkaars personage besturen, tenzij de ander het niet erg vind
    - Minimaal 5 regels


    Invullijstje:

    - Naam:
    - Leeftijd:
    - Gave/wezen:
    - Geïnteresseerde geschiedenis:
    - Innerlijk:
    - Uiterlijk:
    - Extra:


    Zeemeerminnen:
    - Mila Elizabeth Holmes - Lootus
    - Danay Lucille Warren - Karmin
    - Avalon Nerissa Poole - Trenzalore

    Vampiers:
    - Griffin Lucas Ellis - Trenzalore
    - Benjamin Bruno Evenson Carlisle
    - Samuel ''Sam'' Ethan Johnson - Lootus

    Fee:
    - Lily Sharp - Patholoog
    - Madeleine Eloise McLeod - Cozart
    - Rosemay Autumn Lockheart - Beanies
    - Maelynn 'Mae' Nadia Carmenta. - Licorne

    Weerwolven:
    - Anthony Ayan Maverick - Nazario
    - Noël LaVaughn - Apexpredator
    - Joshua Callum Monrose - Enjoy

    Elementen bestuurders:
    - Arlynn Auracle Mcknight- Water & Lucht - Rider
    - William 'Will' Max Jones - Lucht & Aarde - Abalard
    - Ethan Brooks - Metaal & Vuur - Patholoog
    - Jaylee Clowee Castle - Clairde

    Rollenstory
    Kletstopic

    [ bericht aangepast op 16 aug 2013 - 15:24 ]


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    [Vind ik ook ): ]


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Lootus schreef:
    [Vind ik ook ): ]


    (Als je met je personage's reageert, kan ik weer reageren met Arlynn en is het minder stil... en waarom de rest niet reageert weet ik niet :c )


    Happy Birthday my Potter!

    Anthony Ayan Maverick
    Na mijn hele ontbijt te hebben binnengewerkt, keek ik even op mijn horloge en kwam tot de conclusie dat de praktijklessen van de feeën al een halfuurtje bezig was. Ik zuchtte voldaan en leunde daarna naar achteren terwijl ik op mijn buik zachtjes klopte. "Ik heb gegeten voor een heel jaar." Ik keek even de kantine rond en merkte dat er eigenlijk nog steeds veel mensen aanwezig waren. Een gegrinnik ontsnapte uit mijn mond toen ik een jonge weerwolf zag. Je zag dat hij net had ontdekt dat hij een weerwolf was. Nog steeds onder de indruk dat hij alles kon horen, zelfs het geritsel van een zakje cornflakes zag ik hoe hij het in geuren en kleuren tegen zijn vrienden vertelde. Ik draaide me weer eens om en keek Arlynn en Samuel aan. "En hoe was jullie vakantie?" vroeg ik met een glimlach om sociaal over te komen. Ik was wel sociaal en deze twee personen leek ik toch te mogen. Ik keek hen beide vragend aan terwijl ik het laatste restje fruitsap in mijn mond goot. Enkele druppeltjes vielen op mijn mondhoek en al snel kreeg ik een fruitsapsnor. Met mijn tong veegde ik behendig de druppeltjes weg om het geheel daarna met een servetje proper te maken.

    [Zo :') Dan is er toch iets of wat leven. Oeps damn it, ik had het niet door. I'm sorry :c]

    [ bericht aangepast op 19 aug 2013 - 17:55 ]


    Rise and rise again until lambs become lions

    (Meh :c Ik wil ook reageren, maar dan lijkt Samuel dood en het is lullig)


    Happy Birthday my Potter!

    Rider schreef:
    (Meh :c Ik wil ook reageren, maar dan lijkt Samuel dood en het is lullig)


    [Je kan ook eerst reageren en dan wacht ik met posten tot Samuel's reactie c:]


    Rise and rise again until lambs become lions

    Delvecchio schreef:
    (...)

    [Je kan ook eerst reageren en dan wacht ik met posten tot Samuel's reactie c:]


    (Hmmm... verleidelijk.... Oké, ik ga posten c: )


    Happy Birthday my Potter!

    Arlynn Auracle McKnight || Elementenbestuurder || Water & Lucht

    'Wie zegt dat ik dat stiekem vindt? Misschien vind ik je wel super interessant en weet iedereen het?' zei Anthony even plagerig terug, waarop ik hem even gespeeld geschrokken aankeek, alsof ik net tot de conclusie was gekomen, dat ik een stalker had.
    Toen Avalon weg was en Samuel erbij was gekomen, viel het mij op dat de jongens, ondanks het feit dat de één een weerwolf was en de ander een vampier, vriendelijk tegen elkaar. Naar mijn mening een gelukje, aangezien in beide heren niet geheel haatte en ik liever niet dat ik midden in een gevecht tussen twee gezworen vijanden terecht kwam.
    Anthony lachte, toen Samuel over het hele "Sociaal gebeuren" begon. Ik keek de jongen ietwat beledigd aan. 'Wow. Jij asociaal? Nooit verwacht,' zei hij totaal niet gemeend. Mijn wenkbrauwen schoten nu geheel omhoog en ik sloeg mijn armen over elkaar. Hij mocht niet zeuren, ik was de gehele tijd vriendelijk tegen hem geweest.
    'Nou ja zeg, ik ben hartstikke aardig tegen je en nu krijgen we dit. Zo asociaal ben ik nou ook weer niet. Meestal hebben mensen niet eens last van mij, aangezien het grootste gedeelte van de school, zich gewoon op het land begeeft,' zei ik dan ook gepikeerd en keek de twee jongens één voor één aan.
    'Ik heb gegeten voor een heel jaar,' zei Anthony plots, waarop ik zachtjes lachte. 'Ik ken je amper en vind je nu al een vreetzak,' zei ik hem nog steeds met een lach op mijn gezicht. Mijn ogen volgden zijn blik en bleven steken op een persoon dat ik niet kende, waarschijnlijk een nieuweling. Aangezien het niet echt interessant was, richtte ik mij op het laatste beetje drinken dat ik nog had.
    'En hoe was jullie vakantie?' vroeg Anthony, waarop ik zuchtte. Ik was liever hier. Thuis kon ik niet mijzelf zijn, miste ik mijn elementen met heel mijn hard. Meestal lag ik dan het grootste gedeelte van de tijd in het zwembad, om het nog iets te compenseren, maar het was toch niet hetzelfde als wanneer ik vrij was te doen wat ik wilde.
    'Gelimiteerd,' zei ik dan ook. 'Ik mag thuis niks wat sturen betreft. Logisch, straks wordt ik nog opgejaagd en moet ik die arme gewone mensjes pijn doen om mijzelf te beschermen,' ging ik sarcastisch verder. 'Maar ik ben toch liever hier, waar ik gewoon mijzelf kan zijn.' Ik staarde even naar heet lepeltje in mijn theekop, dat mijn spiegelbeeld reflecteerde. 'Hoe was jouw vakantie?'


    Happy Birthday my Potter!

    Samuel Ethan Johnson

    Lachend keek ik naar de twee en grinnikte kort. Het was leuk om deze kant van Arlynn te zien. Oké, ik had haar voor gister nog nooit gezien, maar toch. Lachend keek ik Anthony aan en keek naar de verontwaardigde Arlynn.
    'Nou zelfs dan, nu weet ik wat er altijd in mijn zon staat,' grap ik, iedereen wist dat ik zonder de ring om mijn ringvinger niet naar buiten kon. Aangezien ik al zou oud was en hier lang op school zat, had ik deze ring gekregen. Ik had hem opgestuurd gekregen met de post en droeg hem sinds de zomervakantie. Het was fijn, voelde een stuk beter aan. Toch vond ik de zon altijd lichtelijk beangstigend.
    Geïnteresseerd luisterde ik naar Arlynn en glimlachte even.
    'Nou, gelukkig heb je ons en deze school dan,' grinnikte ik en sloeg mijn arm om haar schouders. 'Ik heb mensen gegeten,' vervolgde ik serieus en likte langs mijn lippen. Ik liet Arlynn weer los. 'Nee grapje, ik heb genoten van de stilte in het bos en het leven in Vancouver.' Ik keek ze aan. Mijn blik gleed naar Anthony. Zij had het al aan hem gevraagd, dus keek ik hem afwachtend aan.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Anthony Ayan Maverick
    Arlynn’s beledigde gezicht keek me aan. Haar wenkbrauwen schoten omhoog en ik zag hoe ze haar armen over elkaar sloeg. “Nou ja zeg, ik ben hartstikke aardig tegen je en nu krijgen we dit.” Een lach ontsnapte uit mijn mond toen ik haar liet uitspreken. “Zo asociaal ben ik nou ook weer niet. Meestal hebben mensen niet eens last van mij, aangezien het grootste gedeelte van de school, zich gewoon op het land begeeft.” Ik keek haar even verbaasd aan met open mond. Blijkbaar had ik haar geïrriteerd gekregen ook al wat het niet echt de bedoeling geweest. “Oke oke.” Zei ik terwijl ik mijn handen in de lucht stak als teken dat ik onschuldig was. “Je ben sociaal, nou goed?” Ik lachte even zachtjes om vervolgens mijn gehele ontbijt naar binnen te werken. “Ik ken je amper en vind je nu al een vreetzak.” Ik keek Arlynn verontwaardigd aan, “Ik? Een vreetzak? En wat ben jij dan wel niet, een betweter?” Ik schudde even ongelovig mijn hoofd om vervolgens naar hun vakantie te vragen. Ik lachte even met Samuel’s grapje en luisterde toen geïnteresseerd naar Arlynn. “Nou, gelukkig heb je ons en deze school dan.” Hoorde ik Samuel grinniken. Een lach rolde over mijn lippen, “Als je ons hebt dan heb je plezier genoeg.” Ik hoorde daarna Samuel over zijn vakantie praten en toen hij zei dat hij mensen had gegeten verstarde even mijn blik. Ik vertrouwde vampiers gewoonweg niet. Alhoewel wij weerwolven natuurlijk ook zomaar een mens konden aanvallen. “Mijn vakantie?” zei ik luchtig terwijl ik mijn schouders omhoog hief. “Niets belangrijk. Gewoon een tweelingbroer die zeurt om alles wat je doet en een moeder die de hele tijd zorgen maakt. Dus het gewoonlijke.” Natuurlijk was het in werkelijkheid veel erger geweest maar dat moesten zij niet weten.

    [ bericht aangepast op 19 aug 2013 - 20:46 ]


    Rise and rise again until lambs become lions

    Arlynn Auracle McKnight || Elementenbestuurder || Water & Lucht

    Anthony stak vlug zijn handen in de lucht en zei dat ik sociaal was, waardoor mijn mondhoeken iets omhoog krulden. Het was gewoon te makkelijk om hem dat te laten zeggen. Samuel maakte een opmerking over zijn zon. Ik keek hem onschuldig, als een soort engeltje aan. 'Ja, ik weet het. Ik heb je al zo vaak gered van die vreselijke brandende zon. Stiekem ben ik je beschermengel,' zei ik poeslief, waarna ik een kots geluidje maakte. Oké, teveel lieflijkheid in één zin. Ik klonk net als zo'n vreselijke zeemeermin. Natuurlijk waren Avalon en Mila voor zover ik tot nu toe wist wel oké, maar sommige van die dames, echt gewoon ugh. Die zouden er heel veel voorover hebben om Samuels beschermengeltje te zijn, aangezien hij een vampier was en dus sowieso al een lichamelijke aantrekkingskracht op anderen had, kwijl kwijl, iets wat mij over het algemeen vrij weinig deed.
    'Ik? Een vreetzak? En wat ben jij dan wel niet, een betweter?' Ik haalde mijn schouders op en keek hem een beetje uitdagend aan. 'Misschien, dat mag jij bepalen.' Ik moest wel altijd gelijk hebben, maar iemand de les lezen, was niet echt iets waar ik mij mee bezig hield over het algemeen. Tenzij iemand mij irriteerde.
    Na mijn vakantie verhaal, glimlachte Samuel. 'Nou, gelukkig heb je ons en deze school dan,' grinnikte hij, waarna Anthony hem aanvulde. 'Als je ons hebt dan heb je plezier genoeg.' Ik trok mijn wenkbrauwen op, toen Samuel zijn arm even om mij heensloeg. 'Ik heb mensen gegeten,' vervolgde hij met een serieuze klank in zijn stem. Geamuseerd keek ik hoe hij zijn lippen likte, niet echt bang voor hem. Het leek mij sterk dat híj daarvan genoten zou hebben. Daar leek hij mij te nobel voor. 'Nee grapje, ik heb genoten van de stilte in het bos en het leven in Vancouver,' bevestigde hij mijn vermoedens. Wel vond ik het een vreemd idee dat hij niet echt meer een gezin had, waar hij naartoe moest in de vakanties, maar ik besloot er niks over te zeggen. Wie weet zou het een pijnlijk onderwerp zijn en zelfs ik was dan niet zo bot om erover te beginnen.
    'Mijn vakantie?' begon Anthony naar mijn mening iets te luchtig. 'Niets belangrijk. Gewoon een tweelingbroer die zeurt om alles wat je doet en een moeder die de hele tijd zorgen maakt. Dus het gewoonlijke.' Ik kneep mijn ogen even tot spleetjes, maar besloot ook hier niet verder door te vragen. In plaats daarvan, besloot ik over het feit te beginnen, dat er tweelingen op de wereld bestaan.
    'No offense, maar is het niet ontzettend vreemd om tweeling te zijn? Ik bedoel, het idee alleen al dat er een soort van halve kopie van mij bestaat, lijkt mij echt vaag.'


    Happy Birthday my Potter!

    [Doe maar alsof Samuel weloopt, benniet ecjt in de mood o te reageren.]


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Lootus schreef:
    [Doe maar alsof Samuel weloopt, benniet ecjt in de mood o te reageren.]


    (We kunnen wel doen dat er verderop iets gebeurd op de gang of zo en Samuel erheen gaat? Gezien hij toch mentor is en zo, zou dat logisch zijn...)


    Happy Birthday my Potter!

    Anthony Ayan Maverick
    Arlynn haalde haar schouders op en keek me aan met een uitdagende blik op haar gezicht. “Misschien, dat mag jij bepalen.” Mijn wenkbrauwen schoten omhoog terwijl er een triomfantelijk lachje mijn gezicht sierde, “Betweter dus.” Ik keek daarna Samuel en Arlynn aan toen hij zei dat hij mensen had gegeten. Arlynn leek helemaal niet bang voor hem en keek hem zelfs geamuseerd aan. Ik vertelde daarna over mijn vakantie terwijl ik me in mijn stoel liet achteruitzakken en mijn handen achter mijn achterhoofd legde. Mijn blik viel op Samuel die opeens opstond en mompelde dat hij even weg moest. Ik spitste mijn oren en hoorde opeens wat kabaal op de gang. Daardoor moest hij dus weg, hij was immers ook een mentor.Ik knikte, “Oke. Het was leuk je te ontmoeten.” Ik keek hem aan met een oprechte glimlach op mijn gezicht. Ook al was hij een vampier, toch mocht ik hem iets of wat. Nadat Samuel de hoek omging keek ik Arlynn aan die me met samengeknepen ogen aankeek. Het leek alsof haar hele brein allemaal gedachten aan het verzinnen waren waardoor ik het toch wel eventjes benauwd kreeg. Hoe kon ze nu in godsnaam weten dat ik een klein beetje de waarheid verbloemde? Ik bedoel, ik kende haar amper dus vond ik het ook niet meer dan normaal dat ze te niet te horen kreeg hoe mijn broer jaloers was op het feit dat ik een weerwolf was en hij niet en hij mij daardoor verachte. “No offense, maar is het niet ontzettend vreemd om tweeling te zijn? Ik bedoel, het idee alleen al dat er een soort van halve kopie van mij bestaat, lijkt mij echt vaag.” Ik keek haar lachend aan terwijl ik mijn hoofd schudde maar nog steeds in dezelfde positie bleef zitten. “Een hele kopie zul je bedoelen. Damien en ik lijken volledig op elkaar qua uiterlijk. Het innerlijk is wel wat minder.” Dat laatste kwam er nogal botter uit dan ik bedoelde en even fronste ik vooraleer ik terug een glimlach op mijn gezicht toverde. “Het is inderdaad vreemd. Zeker als je moeder wilde dat je de hele tijd dezelfde kleren droeg tot je 10 was. Maar je leert er mee leven.” Ik keek Arlynn lachend aan.

    [Voilà gefixt! ^^]


    Rise and rise again until lambs become lions

    [Wie voor Benjamin?]


    "Fuck feelings, be a bitch" - Blair Waldorf

    [Mila of Samuel zijn weer vrij? Ik reageer vanavond of morgen pas]


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne