• The War Is voorbij en Harry, Ron en Hermoine gaan hun zevende jaar nog af maken omdat ze anders geen Schouwer kunnen worden.
    Draco gaat ook zijn laatste jaar Hogwarts af maken omdat zijn vader in Azkaban zit en hij zijn depressieve moeder niet kan uitstaan.


    WIJKT AF VAN DE VERHAALLIJN!

    Gryffindor.

    - Harry Potter.
    - Hermione Granger.
    - Ron Weasley.
    - Ginny Weasley.
    - Neville Longbottom.


    Slytherin.

    - Draco Malfoy. x DarkKnight
    - Blaise Zabini. Inflamarae
    - Pansy Parkinson. Patholoog
    - astoria Greengrass. TheSeasons

    Ravenclaw.

    - Luna Lovegood.
    - Cho Chang.


    Hufflepuff.

    - Cédric Diggory.
    - Zacharias Smith.



    regels ;
    ALTIJD de naam bovenaan van het character waar je vanuit schrijft.
    • Graag niet al te korte stukjes (ongeveer 5 zinnen).
    • altijd van uit de 'ík' vorm schrijven.
    • een character per persoon.
    • Docenten worden vanuit de ogen van je eigen personage bestuurd.
    • OOC met [ ], ( ), { } enz.
    • Schelden mag IC niet OOC.
    • mag 16+ bevatten.


    Het is wel belangrijk als je de reeks van Harry Potter kent.
    En je personage ook goed kent.
    bijvoorbeeld de vrienden het uiterlijk.
    het karakter etc.


    LETS PLAY!

    [ bericht aangepast op 10 sep 2013 - 19:01 ]


    True friends stab you in the front.

    Blaise Zabini

    Na de actie van Draco schudde Pansy en ik lachend onze hoofden. Als er iemand was die niet tegen de waarheid kon was hij het wel. Waarheid onder ogen komen was soms iets van de moeilijkste dingen voor hem. Ondanks dat had hij ons om de waarheid aan hem voor te dragen. Zonder schaamte liep ik voor op Pansy het leslokaal uit. Vaak was ik iemand die het niks boeide over wat anderen om mij gaven of dachten. Als Malfoy blij was met wat hij zei of deed, was dat prima. Voor mij was het alleen ontzettend vermakelijk, zelfs al ging het om mezelf, ik had geen schaamte voor wie of wat dan ook. Eenmaal liep ik naast het altijd pratende meisje Pansy het leslokaal in van Transfiguratie waar McGonagall al klaar stond om iedereen op te vangen. Ach iedereen wist al wie van Gryffindor te laat zou komen dus zakte ik neer op een lege stoel achterin. Ver weg van de Professor en perfect om van alles te overleggen.


    "One has to learn to read, as one has to learn to see and learn to live," - Vincent van Gogh

    Draco Malfoy



    Ik had geen zin in de volgende les dus besloot ik maar niet te gaan ik had even helemaal nergens zin in, ik liep richting de kerker om vervolgens het wachtwoord op te noemen en gelijk door te lopen naar mijn kamer.
    ik liet mezelf languit op het bed vallen en draaide me op me rug met mijn handen onder mijn hoofd ik had even tijd nodig om alles op een rijtje te zetten.
    niemand wist dit maar ik moet waarschijnlijk naar Azkaban ik wil daar niet naartoe dus ben ik terug naar Zweinstein gegaan en hopen dat ze me een kans geven mijn vader is daar allang ter dood veroordeelt -letterlijk. hij hield het nog geen twee weken vol daar en nu is die dood ik zelf was niet op de begrafenis geweest.
    mijn moeder kan ik inmiddels ook al niet meer uit staan ze jankt alleen maar over mijn vader terwijl het eigenlijk allemaal zijn eigen domme schuld is.
    een diepe zucht verliet mijn mond en ik draaide me op me zij.
    ik ben ook niet altijd even makkelijk dat weet ik maar toen het er eenmaal op aan kwam had ik me bij de goede kant gevoegd.
    ik had best wel verdrietig om de dood van mijn vader maar tijd om een potje te gaan zitten huilen had ik niet, ik moest mezelf groot houden hoe moeilijk dat ook was ik had verplichtingen.
    en ik wou niet dat iemand me zo zal zien helemaal alleen daarom vertelde ik het ook aan niemand zo wel dat ik zelf naar Azkaban moet als dat me vader dood is niemand hoeft dat te weten.

    [ bericht aangepast op 31 aug 2013 - 17:02 ]


    True friends stab you in the front.

    Can i have Harry? ^^


    What do we say to the god of death? ''Not today.''

    [Mijn topics]


    The expert in anything, was once a beginner.

    Harry Potter
    Kreunend word ik wakker van een hoog gekrijs. Ik open langzaam mijn ogen. 'Hedwig..' mompel ik maar besef dan dat Hedwig er niet meer is. Ze is dood. Een verdrietig gevoel betreed met lichaam. Ik kijk op en zie de oorzaak vaan het gekrijs, Koekeroekus. Ron's uiltje. Ik ga overeind zitten en doe mijn bril op. Ik werp een blik op mijn wekker en zie dat het al veel te laat is om op te staan. Ik ben vergeten mijn wekker te zitten. Ik laat me uit mijn bed zakken en pak al mijn kleren bij elkaar. Ik kleed me vlug aan en loop dan naar de grote zaal. Eigenlijk zou ik blij moeten zijn. Het is mijn laatste jaar op Zweinstein. En voor het eerst word het ook een rustig jaar. Hierna kan ik schouwer worden, samen met Ron. Ik voel me toch ergens verdrietig. Dat heb ik de laatste tijd wel vaker. Zonder Ron, Hermelien en Ginny zou ik het ook niet volhouden. Ik mis gewoon zoveel mensen...
    Ik prop snel wat toast in mijn mond en drink wat pompoensap. Daarna loop ik sloom de trappen op naar verweer tegen de zwarte kunsten. Ik stap het lokaal binnen en mijn blik valt gelijk op Ron en Hermelien, die naast elkaar zitten. Ik krijg een raar gevoel in mijn buik, is het jaloezie? Ik vind het leuk dat ze nu een stelletje zijn maar Ron zat altijd naast mij. Ik voel me buitengesloten. Ik moet niet zo denken, als ze maar gelukkig zijn. Ik laat mijn blik even door het lokaal glijden maar Ginny zit er nog niet. Ik ga zuchtend achter Ron en Hermelien zitten. ''Hoi.' mompel ik afwezig.


    What do we say to the god of death? ''Not today.''



    Een zucht verliet mijn mond terwijl ik mezelf met een klein plofje op een van de sofa's in de leerlingen kamer liet vallen. Het was vreemd om weer terug te zijn op Hogwarts, het leek alsof de hele oorlog er nooit plaats had gevonden en alsof alle ellende nooit was gebeurd. Ik haalden een hand door mijn haar terwijl ik mijn boek open sloeg op de juiste pagina, en verder ging met het lezen van het verhaal waar ik gebleven was. Maar concentreren kon ik me niet. Slechts één persoon spookten steeds door mijn hoofd en leidde me af van mijn bezigheden. Draco Malfoy. Ik weet nog goed hoe Daphne hem aan me had voorgesteld tijdens haar verjaardags feestje, en op een vreemde manier heb ik hem nooit echt uit mijn hoofd weten te krijgen. Maar wat zou hij in mij zien? Niets. Ik was altijd al een buite beentje geweest en verschilde nogal van alle andere Slytherin studenten. Waarschijnlijk had hij me niet eens opgemerkt. Mijn concentratie was verdwenen als sneeuw voor de zon, ik klapten mijn boek dicht en drukten het tegen mijn borstkast aan terwijl ik het stevig vast hield in mijn armen, en de trap omhoog liep richting mijn slaapkamer.

    [ bericht aangepast op 31 aug 2013 - 23:02 ]


    The expert in anything, was once a beginner.

    Draco Malfoy

    Veel tijd om te piekeren had ik niet de bel was inmiddels weer gegaan ik stapte van mijn bed en liep met grote passen mijn kamer uit de trap af en de deur uit. Iedereen ging inmiddels naar de grote zaal en ik volgde hun voorbeeld, eenmaal daar aangekomen zetten ik mezelf aan de Slytherin tafel en hield ik de plekken links en rechts van mij vrij voor Blaise en Pansy ik had eigenlijk helemaal geen trek maar soms maakte mensen zich zorgen om mij ze zeggen het niet maar je ziet het aan hun ogen nog zo'n reden waarom ik het niet vertel de medeleven die ik niet wil ik kon een verdrietige blik niet onder drukken en liet mijn hoofd hangen zo bleef ik zitten terwijl een verloren traan zich een weg naar beneden maakte..


    True friends stab you in the front.

    Astoria Greengrass.


    Zin om me beneden te vestigen in de grote zaal had ik totaal niet en het liefst bleef ik hier alleen op mijn kamer, waar het rustig en stil was. Een knorrend geluidje deed me omlaag kijken naar mijn buik en nu moest ik wel naar beneden, aangezien ik anders zou bezwijken van de honger. Een zachte zucht rolden over mijn lippen naar buiten terwijl ik de deur van mijn kamer achter me sloot, en achter een groepje Slytherins liep die ook opweg waren naar de grote zaal. Vanuit de verte was het gepraat vanuit de grote zaal al te horen, en ergens begon ik me af te vragen of mensen nog wel eens dachten aan de dingen die waren gebeurd en of ze wisten dat de plek waar ze nu aten tijdens de war mensen waren gestorven. Ik kon het me in iedergeval nog wel herinneren, mijn beste vriendin was gestorven in deze zaal, recht voor mijn eigen ogen. Met een kleine twijfeling beet ik in mijn onderlip terwijl mijn groene ogen even de zaal afspeurden en ik na een tijde richting de Slytherin tafel liep en me zoals gewoonlijk neerzette in een van de hoekjes.


    The expert in anything, was once a beginner.

    Blaise Zabini

    Na een enige tijd had ik behoorlijk honger gekregen en toen de rest voor hun middageten richting de Grote Hal liep, kon ik natuurlijk niet achterbleven. Meteen liep ik door richting de Slytherin tafel, waar goede vriend Draco al had plaatsgenomen. Zonder enige twijfel schoof ik naast hem.
    "Hey, wat is er aan de hand?" mompelde ik zacht. Ik kende Draco al een behoorlijk lange tijd en wist dat hij er niet van hield van luidsprekende mensen, vooral niet als hij er met zo'n gezicht bijzat. Van de schaal pakte ik twee broodjes, één voor mij en één voor blanke Malfoy.
    Al snel had ik een broodje in mijn mond gepropt en ontstond er alleen wat gebrabbel uit de mond van de gedaante die zich naast mij bevond.
    "Misschien ben ik niet slim, maar ik zie dat er wat is"


    "One has to learn to read, as one has to learn to see and learn to live," - Vincent van Gogh

    -Is het nou eten of les? Ik begrijp het niet goed :W-


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Bonafonte schreef:
    -Is het nou eten of les? Ik begrijp het niet goed :W-


    -Ik denk dat sommige nog aan hun ontbijt zitten en de andere al bij hun les zijn^^
    Of zijn ze al begonnen met de les terwijl de andere nog aan t eten zijn? heb nog niet bijgelezen;p-

    Draco Malfoy

    Blaise had inmiddels naast mij plaats genomen en vroeg wat er aan de hand was ik mompelde iets en keek naar het broodje die Blaise voor me had gepakt ik zuchtte diep ''Misschien ben ik niet slim, maar ik zie dat er wat is'' hoorde ik Blaise naast me zeggen.
    ''Azkaban..'' Mompelde ik alleen maar ik pakte het broodje en begon er langzaam hapjes van te nemen totdat het op was ''dat is er aan de hand..'' zei ik zachtjes tegen Blaise ik durfde hem niet aan te kijken ik wou dit niet vertellen maar zoals die al zei was die niet echt slim dus misschien zou die het nooit uit vinden tenzij die naar Pansy gaat en het aan Pansy vertelt en dat ze het dan samen gaan uitzoeken. maar dat leek me niet ik keek even rond de tafel en me blik viel op Astoria ze zat helemaal alleen in het hoekje ergens vond ik het wel sneu ik schraapte mijn keel ''Astoria?'' riep in naar de andere kant van de tafel, ik hield er niet van om me stem te verheven maar goed haar hoofd schoot de hoogte in en ze keek me aan ''kom je hier zitten?'' ik wees naar de plek naast me die eigenlijk voor pansy bedoelt was en perste een glimlach op me gezicht.


    True friends stab you in the front.

    Bonafonte schreef:
    -Is het nou eten of les? Ik begrijp het niet goed :W-


    - nu eten daarna les dat heb ik gedaan omdat we dan even allemaal bij elkaar zijn :) -


    True friends stab you in the front.

    -Ik verzin wel iets ^^-

    Luna Lovegood

    Ik rek me even uit en kijk met een glimlach naar het feeenpoeder dat ik op de onderkant van het kader van mijn bed heb gestrooid. Het lijkt wel een sterrenhemel, en hij is helemaal van mij. Met een zucht gooi ik de lakens van me af en schiet snel in mijn uniform wanneer ik besef dat ik eigenlijk al best wel laat ben.
    Huppelend loop ik de trappen af, richting de Grote Zaal. Ongegeneerd plaats ik me bij de Gryffindor-tafel en kijk iedereen met mijn breedste glimlach aan.
    "Goedemorgen," zeg ik opgewekt. Het lijkt wel of ik al langer wakker ben dan slechts enkele minuten. Ik leun wat over tafel om een toast te nemen en neem er een knapperende hap van. Heerlijk. Het valt me nu pas op dat de meesten al naar de les zijn, en ik enkel achterblijf bij enkele zesdejaars en twee eerstejaars die de weg helemaal verloren hebben. Ik kijk om me heen, op zoek naar een Ravenclawer die me op weg kan helpen naar de eerste les. Ik doe dan ook nooit moeite mijn uurrooster vanbuiten te leren.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Astoria Greengrass.


    Ik staarde enkel een beetje voor me uit naar de lege plek tegen over me waar Marry ooit gezeten had, ergens hoopte ik erop dat ze weer binnen wou wandelen, haar haren in twee vlechten die waren vastgebonden met strikjes terwijl ze een slok zou nemen van haar drinken. Maar ze was er niet, Marry was dood en ik had het kunnen voorkomen, ik had enkel het lef niet gehad om iets te doen. Stilletjes schonk ik wat drinken in mijn glas en zetten mijn lippen tegen de rand waarna ik een slok van mijn drinken nam. ''Astoria?'' riep een maar alte bekende stem. Ik verslikten mezelf zowat in mijn drinken en kuchtte vervolgens zachtjes terwijl ik opkeek en zocht naar zijn blonde haar. ''kom je hier zitten?'' vroeg hij vervolgens. Mijn rechter wenkbrauw schoot omhoog, ik was verbaasd van Draco zijn plotselinge actie. Misschien dat hij toch wel wist wie ik was? Ik voelden hoe mijn wangen een tintje roder kleurden terwijl ik twijfel achtig opstond en na een stukje gelopen te hebben mezelf op de plek naast hem zetten. "Hey.." zei ik zacht terwijl ik een beetje aan mijn nagels friemelden onder tafel waarna ik hem uiteindelijk aankeek. "Hoort ehm...hoort pansy hier niet te zitten?"


    The expert in anything, was once a beginner.