[RPG] Calamity | rollentopic - Rollentopics

Het verhaal
Het is het jaar 2410. In de honderden jaren die zijn verstreken, is er een hoop gebeurd; een zonnestorm heeft de aarde geraakt waardoor alle elektronica wegviel, dus ook al het kunstmatige licht. Mensen raakten in paniek toen dit probleem een paar weken op gang was en plunderden supermarkten, braken in bij de buren en beroofden willekeurige mensen op straat. Buiten was je niet meer veilig; kinderen raakten op die manier vaak hun ouders kwijt en langzaam werd de wereld een verschrikkelijke plek. De zwakken stierven, de sterke mensen bleven leven en tot op de dag van vandaag geldt dat nog steeds, al is de omgeving flink veranderd.

De omgeving
De elektriciteit is uiteraard nog steeds weg en door het gebrek aan de juiste technologie en het feit dat de wraak- en moordlustige kanten van mensen omhoog zijn gekomen, groeien er op elke plek planten en bomen. Huizen en gebouwen zijn in slechte staat en zelfs de bekende kunstwerken, zoals the Statue of Liberty en de Eiffeltoren zijn naar de vlakte wegens gebrek aan onderhoud en vernieling.
Er liggen hier en daar nog wrakken van vliegtuigen, boten, treinen en auto's - de dieren zijn al wat aan het muteren. Ze zijn gewelddadiger en moordlustiger, net zoals de mens.

Voorbeelden:


En nu?
Nu is de wereldpopulatie flink gedaald en doet iedereen zijn best om te overleven. Hoe? Door de planten en bomen die er groeien, door de dieren, die je met geluk nog ziet rondlopen – of door de mensen die er gespecialiseerd in zijn en bijvoorbeeld door middel van tarwe brood kunnen maken. De medicijnen zijn geheel natuurlijk en hier zijn de ‘doktoren’ voor.
Deze RPG speelt zich af in de afgelegen straten van New York: de helft van het gebied is de stad, waarvan de gebouwen op instorten staan – en sommigen al ingestort zíjn – en de andere helft bestaat uit een bos, dat zich de jaren heen over straten heen is gegroeid. Er zijn twee ‘kampen’ – twee groepen mensen, die allebei hard strijden voor hun leven. Ze hoeven overigens niks van elkaar te weten. Hun prioriteit is om voor de groep te zorgen en, als het moet, er voor zorgen dat de andere groep niet in de weg loopt. Moord en verwonding is iets wat dagelijks gebeurt en waar niemand meer van opkijkt. Kledij bestaat uit dierenvellen of oude kledingstukken die nog in gebouwen zijn gevonden. Men leeft in een zelfgebouwd kamp of een verlaten, maar staand huis en sommigen trekken zelfs rond; ze hebben dan geen vaste woonplaats.
Elke groep heeft een leider en hij/zij zorgt er voor dat de groep een goed onderdak heeft en op de hoogte is van de zieken, zodat de desbetreffende persoon kan worden geholpen door een dokter. Ook stuurt hij/zij mensen weg om eten of drinken te halen - de standaard dingen die een leider hoort te doen, dus.

Algemene verhaallijn
De spanning tussen de twee groepen loopt aardig op naarmate ze elkaar vaker tegen komen, omdat het zoekgebied naar voedsel steeds kleiner wordt. Hou er dus rekening mee dat je niet na één post direct bevriend/verliefd bent: in het begin kan je elkaar niet uitstaan.
De voedselvoorraad begint te krimpen en de twee groepen staan voor een dilemma: samenwerken? Bedriegen? Het is aan jou.
Er zijn, uiteraard, natuurlijk ook mensen die er liever alleen op uit gaan en voor zichzelf zorgen.

Regels
Ik ben redelijk streng als het om de regels gaat, met uitzondering van het aantal woorden per post. Natuurlijk mag je daar iets van afwijken, maar als het te vaak gebeurt, moet ik er toch wel wat van zeggen. :]

- Ik maak een praattopic aan, geen OOC in het speeltopic dus.
- Ik verwacht een minimum van 275 woorden per post.
- géén Mary-Sue’s! Niemand is perfect en niemand kan én goed jagen, én een ‘dokter’ zijn, én goed voedsel bereiden. Hou hier dus rekening mee, ik hou dit goed in de gaten.
- Spreek geen dingen van te voren af, zoals relaties. De groepen haten elkaar in het begin, dus het is onmogelijk dat je ineens sympathie voelt.
- 16+ is toegestaan.
- Deze RPG hoeft overigens niet in een sneltreinvaart te gaan. Iedereen gaat weer naar school/werk, hou dus rekening met elkaar.
- Niemand buitensluiten! Geef iedereen een kans en spreek niet de hele RPG met één personage.
- Maximaal twee personages per persoon: allebei een andere groep.

Per groep verwacht ik een balans tussen de geslachten, dus ongeveer drie mannen en drie vrouwen; bij de eenzame mensen 2 mannen en 2 vrouwen. Het kan een beetje afwijken, natuurlijk, maar sowieso is een groot aantal vrouwen niet héél realistisch. Hou hier rekening mee.

Rollen
Groep 1 - Voorlopig geen vrouwen meer beschikbaar
- Leider: Caiden Jett Becket - VladiFerr - pagina 10
- Samantha "Sam" Carter - Ubiquitous - pagina 1
- Aimeé Noël Cosette - VladiFerr - pagina 3
- Alice Navea - Raccoon - pagina 12
- Rhynn Episota Fernando Ashby - Bequeath - pagina 7

Groep 2 - Voorlopig geen vrouwen meer beschikbaar
- Leider: Malachy William Sines - Barker - pagina 16
- Faye Alaina Pryde - Aragog - pagina 3
- Finn Elena Neveu - Barricades - pagina 9
- Lia Nicole Troyes - HaIcyon - pagina 16
- Alex Jordan Haynes - Irvine - pagina 3
- Arthur Matt McMillan - Sinistra - pagina 8


Geen lid van een groep - Nog één mannelijke rol beschikbaar
- Scarlett Vayne - Orianna - pagina 1
- Naerise Harrison - Bronze - nog niet af - pagina 8
- Alexa Graves - Merrow - pagina 7
- Roger Aidan Elric - Delahaye - pagina 7
- Vinnie - Marshall - pagina 10

Invullijstje
Rol:
Naam:
Geslacht:
Leeftijd: [minimaal 18, het liefst een beetje variatie.]
Opleiding: [Optioneel. Hiermee bedoel ik je specialisatie, zoals een dokter o.i.d. Wees creatief!]
Uiterlijk: [Foto + beschrijving]
Karakter: [Geen perfectie, ajb.]
Extra: [Optioneel.]

[ topic verplaatst door een moderator ]

[ bericht aangepast op 26 dec 2013 - 17:18 ]

---

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Zoidberg = Cult

---

26 - 02 - '16

-

[ bericht aangepast op 22 sep 2013 - 8:59 ]

---

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

Ik heb mijn rol afgemaakt!
Hij staat op pagina 7 (:

---

The woods are lovely, dark and deep. But I have promises to keep, and miles to go before I sleep.

Zou ik over enkele dagen mijn rol kunnen invullen + inspringen? Op dit moment is het voor mij moeilijk tijd te vinden daarvoor.

---

Le Beau n’est que la promesse du bonheur | Will you dance, dear Emma? | page 28

Gaat ie nu niet open? (:

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Meh I want to start. When?

[ bericht aangepast op 22 sep 2013 - 20:17 ]

---

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

Sorry, mams wilde een serie kijken. :W Ik ga 'm nu openen, sorry for the delay.

---

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Geeft niet. Yuy

---

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

SPEELTOPIC 1

Ik post vanavond laat pas wat, en anders morgen! Als er nog vragen zijn, shoot me. Ik word weer geroepen dus had niet veel tijd om het begin uit te typen, sorry. :'D

---

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Ik heb je al een pb gestuurd in verband met m'n personage :'D Voel me eindelijk weer ietsje beter en ben dus ook verder met Alexa. En iedereen nog bedankt voor de beterschapswensen, jullie zijn echt allemaal stuk voor stuk enorme schatten

---

“If you can smile when things go wrong, you have someone in mind to blame.”

En Alexa is ook af - voorlopig - Ik heb dus gewoon m'n post op pagina 7 aangepast *O*
Morgen ga ik op m'n gemak beginnen aan een post

[ bericht aangepast op 22 sep 2013 - 22:02 ]

---

“If you can smile when things go wrong, you have someone in mind to blame.”

Quatorze schreef:
Zou ik over enkele dagen mijn rol kunnen invullen + inspringen? Op dit moment is het voor mij moeilijk tijd te vinden daarvoor.

Ja, hoor.

---

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Rol:
Lid groep 2.
Naam:
Finn Elena Neveu
Geslacht:
Vrouwlijk
Leeftijd:
18
Opleiding:
Finn heeft niet echt een opleiding genoten, maar heeft wel honderden en meer boeken verslonden. Ooit heeft ze haar vader de belofte gedaan dat ze letterkunde zou gaan studeren. Nu het alsmaar slechter lijkt te gaan met de maatschappij, heeft ze die belofte even opgeborgen. Ze is echter vastbesloten om ervoor te zorgen dat de analfabeten niet de overhand nemen in de groep, of wereld.
Uiterlijk:
Finn is, door het tekort aan voedsel dat de hele groep nu begint te teisteren, flink vermagerd. Haar jukbeenderen, die al flink zichtbaar waren, zijn schrikwekkend opvallend. De grijze zones om haar ogen verraden het feit dat ze niets anders doet dan piekeren. Haar irissen zijn donkerbruin, net als haar haar. Normaal heeft Finn een eerder koperen haarkleur, maar ze camoufleert dit door haar haar regelmatig te overtrekken met houtskool, waardoor het een vreemd een vaalbruine kleur krijgt. Haar lippen zijn van nature felroze, maar nu zien die er eerder blauwig uit en zijn bovendien gebarsten en de diepe, rode schrammen zorgen ervoor dat Finn een onverzorgde look verwerft. Ze is niet erg groot, en zoals eerder gezegd erg mager. Ondanks haar dagelijkse training heeft ze toch het gevoel dat ze haar steentje niet kan bijdragen aan het jagen voor de groep. Een litteken ontsiert haar handpalm, maar tegelijkertijd doet die haar herinneren aan het feit dat ze alles op alles moet zetten.
Karakter:
Ondanks het feit dat het leven in het kamp iedereen wel een beetje hardt, is Finn nog steeds haar eigen zachte, gevoelige zelf. Elke avond huilt ze zichzelf in slaap, om het gemis van haar ouders, de angst om te sterven of om te worden achtergelaten in het bos. In de tijd dat ze zich bij de groep heeft aangesloten, is ze zich aan de leden gaan hechten. Als het leven dan toch slecht moet zijn, moet je de dingen vinden die licht geven. Finn vindt dat licht bij de groepsleden, of bij het lezen van haar éne boek. Ook dicht Finn, en ze hoopt soms dat ze haar poëzie zou mogen voordragen, rond het kampvuur. Dat is de enige plek waar het op gure herfstavonden nog een beetje leuk kan zijn. De warmte die dan tussen de groepsleden vonkt heeft haar hoop. Hoop die hard nodig is, want Finn op het punt te gestaan om zichzelf te verhongeren of iets in die aard. Gelukkig zijn er toch nog sommigen die haar op de been houden.
Extra: -

---

Le Beau n’est que la promesse du bonheur | Will you dance, dear Emma? | page 28

Irvine schreef:
Rol:
Lid van groep 2

Naam:
Alex Jordan Haynes

Geslacht:
Mannelijk

Leeftijd:
25 jaar

Opleiding:

Uiterlijk: [Foto + beschrijving]

Alex Pettyfer, uiterlijk claim :]

Karakter:
Alex is een jongen die altijd wel kalm probeert te blijven, maar die alsnog heel opvliegend kan zijn. Dan heeft hij altijd twee manieren van doen. Of hij gaat heel erg in op de confrontatie of loopt weg. Dit ligt aan de persoon waar hij tegenover staat en of hij überhaupt in is om de confrontatie aan te gaan. Naast het opvliegende deel van zijn karakter, heeft hij ook de charmante kant die hij graag benadrukt met zijn charmante halve glimlach. Toch is hij niet van té persoonlijk contact, want voor hem is de enige die echt telt God. Hij heeft een hekel aan schijnheilige mensen en spreekt ook altijd snel wat hij op zijn hart heeft liggen. Toch probeert hij zich daar wel mee in te houden wanneer hij aan de goede orde denkt. Alex kan zijn verstand totaal op nul zetten wanneer het moet en zal dan handelen zoals hij denkt dat juist is.

Extra:
Het enige wat Alex nog echt over heeft, is zijn geloof. Dit zorgt er ook voor dat hij door kan gaan. Het geloof is (neem ik aan) grotendeels weggevallen over de hele wereld, maar hij weet nog wel dat God bestaat en heeft er verhalen over meegekregen van zijn ouders toen hij nog redelijk jong was. Dit is dan ook een reden waarom hij Gabriël totaal niet mag. Hij kan de houding van Gabriël niet uitstaan en Alex vindt dat hijzelf de leider van de groep moet zijn. Hij heeft een hekel aan Gabriël door zijn naam, zijn uitstraling, zijn zogenaamd goede bedoelingen alsof hij écht de Messias is terwijl dat alleen maar de achternaam van Gabriël is. Gabriël is ook één van de personen waarmee Alex wel de confrontatie wel aan zou gaan en wie Alex ook wel dwars zou willen zitten zodat hij hopelijk instabieler wordt als leider zijnde.

Dit is het maar voorlopig :'D Ik kan er niet veel meer van maken op het moment.

---

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

Nikki's rol, die ik dus tijdelijk voor haar overneem

Rol: Leider groep 1
Naam: Luca Silas Faucher
Geslacht: Mannelijk
Leeftijd: 32
Opleiding: Vechtsport
Uiterlijk:

Luca is redelijk groot, met zijn 1,87. Vanwege zijn harde werken en zijn specialisatie in vechtsporten heeft hij een flinke spiermassa opgebouwd waardoor hij ook nog eens flink breed is geworden, vooral zijn schouders. Van zichzelf heeft Luca al een redelijk getinte huidskleur, hoewel hij toch echt Amerikaans is. Hij word ook gemakkelijk bruin in de zon, wat snel gebeurd omdat hij uiteraard bijna alleen maar buiten is. Zijn huid is redelijk gaaf, op wat littekens hier en daar na.
Qua kleding draagt hij gewoon simpele kleren die hij vind. Hij houd niet van zelfgemaakte dingen. Hij draagt meestal afgesleten jeans, simpele shirts die vaak redelijk strak zitten en vesten als het kouder word. Ook heeft hij een donkere, leren jas waarop hij erg trots is. Het geeft hem geen leider-achtige uitstraling, maar zijn gezicht en lichaamsbouw is daar vaak wel genoeg voor. Als schoenen draagt hij een paar leren legerkisten die hij al jaren in zijn bezit heeft. Hij is er zuinig op, waardoor het paar ook erg lang meegaat. Nu beginnen ze echter wel een beetje afgesleten te raken.
Verder heeft Luca een redelijk lang, maar hoekig gezicht. Als hij kwaad is lijkt hij vaak wat dierlijke trekken erin te hebben. Zijn haar en wenkbrauwen hebben een diepe kleur zwart, net zoals zijn stoppels die hij vaak laat staan. Zijn haar houd hij altijd redelijk kort, wat inhoud dat hij niet wilt dat het over zijn oren komt te hangen. In tegenstelling tot zijn donkere haar hebben zijn ogen een lichte kleur, maar met vele kleuren erin. Groen, grijs, blauw en zelfs bruin. Om de iris is het bruin, waarop het naar buiten groener word, daarna blauwer en dan grijs. Dit kan je echter alleen zijn als je dichtbij hem staat, anders lijken ze gewoon licht te zijn. Hij heeft een smalle, rechte neus en redelijk strenge, smalle lippen.
Karakter: Luca is het type met twee kanten. Hij heeft zijn leiderskwaliteiten, waarin hij streng is en hard optreed, maar zelf is hij ook een harde werker die zeker niet onderdoet voor de rest en echt niet op zijn luie kont aanwijzingen en orders geeft aan anderen. Hij is streng, maar rechtvaardig en soms heeft hij een beetje een kort lontje als mensen niet naar hem willen luisteren. Vaak neemt hij beslissingen in zijn eentje, maar er zijn genoeg dingen waarbij hij anderen laat stemmen of om hulp vraagt door hun mening te vragen. Hij vind het belangrijk dat zijn groep overeenkomt en samenwerkt en zet zich dan ook voor in.
Aan de andere kant is Luca een man die graag op zichzelf is, hij is dan ook erg zelfstandig. Hij kan niet zo goed met stress omgaan en dat laatste heeft hij steeds vaker, waardoor hij zich af begint te zonderen van de rest en soms behoorlijk kan uitvallen tegen mensen die hem dan lastig vallen. Hij heeft redelijk wat geduld, maar het raakt ook steeds sneller op. Hij wilt zijn verplichtingen niet altijd onder ogen zien en stelt dingen vaak uit. Hij vertrouwt de meeste mensen niet, maar probeert dit alles niet te laten merken omdat hij toch de leider is en mensen op hem rekenen. De laatste tijd begint hij echter wel steeds meer steken te laten vallen en hij hoopt maar dat mensen niet aan hem twijfelen zoals hij aan zichzelf twijfelt.
Toch is hij ook een zorgzame man die alles probeert juist te doen. Hij is redelijk verbitterd geraakt en niet bepaald een gast waarmee je kan lachen. Zijn glimlach is zeldzaam, maar een echte lach nog zeldzamer. Af en toe is hij wat sarcastisch, maar dat is dan ook de grootste humor die je uit hem kan horen komen. Hierdoor is hij wel serieus genoeg voor zijn leider-taak. Hij is erg beschermend naar zijn groep toe en behoedzaam en achterdochtig naar vreemden. Hij is een complexe man die zich zeker niet zomaar blootstelt aan anderen, vreemden of niet. Er zitten maar een paar mensen in zijn groep die hij zover vertrouwt dat ze hem echt leren kennen.
Extra: Luca is niet altijd de leider van de groep geweest, maar wel altijd bij deze groep geweest. Heel lang was hij gewoon een lid. Hij had zelfs een vaste vriendin en een dochter. Dat was een ongeluk, maar hij was er toch erg blij mee. Dit kan je ook wel de gelukkigste tijd van zijn leven noemen. Echter, tijdens een aanval van gemuteerde wolven werden zijn vriendin en zijn dochtertje, Jane en Sophia, gedood, samen met de leider toentertijd. Luca is er nooit helemaal overheen gekomen, maar is opgestaan als leider omdat de groep het nodig was en sindsdien heeft nooit iemand anders zich meer aangeboden, waardoor hij er nu een beetje vast in zit. Hij kon daarmee eerst vooral zijn zorgen opzij zetten en zo hoefde hij niet te rouwen om wat er gebeurd was omdat hij de groep weer op de been moest krijgen.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered