• Zes jongens en meiden zijn samen op reis als er ineens een noodweer op komt zetten. Het busje waar ze inzitten slaat af en de verbinding is niet meer terug te krijgen.
    Plots, uit het niet, slaat er bliksem in in het busje. Het busje vliegt in de brand en de deuren zijn niet open te krijgen. Evcen lijkt het of de jongeren verloren zijn, maar dan gebeurd er iets; Een tweede bliksemschicht slaat in en op een of andere reden worden de jongeren een tijd terug geslingerd.
    Wanneer de zes wakker worden blijken ze erg ver de tijd terug in te zijn gegaan. Hun mobieltjes zijn niet meer bruikbaar, evenals de andere elektrische apparaten. Pas wanneer er een paar ridders naar het groepje toekomt beseffen ze waar ze zijn; De Middeleeuwen.


    De jongeren zijn in de middeleeuwen terecht gekomen, in het land van King Craveheart.

    King Craveheart;
    LyraPhoenix Tyrrin Cedric Craveheart ~54~ <>

    Prins; VOL
    Troonopvolger; Papaoutai Alwic Rayve Craveheart ~22~ <>
    Raccoon Ethan William Craveheart ~19~ <>

    Prinses; VOL
    Dragons Evelynn Elisabeth Craveheart ~17~ <>

    Jongens; max 3
    Ninuturu Sigurd Joe Ryder ~17~ <>
    Styles Matthew Jared Tommo ~20~ <>

    Meiden; VOL
    Velton
    ximaginary Abigail Rose Garcia ~16~ <>
    Foxes Jubilee Berry Cunningham ~16~ <>


    Regels;
    -Het minimum aantal regels is 8, hier word niets aan veranderd. Halve zinnen tellen niet mee als regel!
    -Het liefst wat ervaren RPG'ers
    -Geen tijd of niet goed gemotiveerd = niet meedoen
    -Weet zeker dat je mee wilt doen. Ik wil niet dat mensen na een topic al stoppen
    -Reserveringen blijven drie dagen staan, daarna gaan ze naar andere mensen die wel mee willen doen
    -Vol is vol!
    -Bestuur alleen je eigen personage. Ook wil ik géén perfecte personage's
    -Off-topic tussen haakjes of in het hiervoor bestemde praattopic
    -Alleen ik (Papaoutai) maak nieuwe topics aan. Tenzij anders vermeld


    Het begin is als volgt;
    Het fenomeen heeft net plaatsgenomen, de jongeren hebben net dat 'ongeluk' gehad en zijn nu dus in het verre verleden terecht gekomen. Ze worden wakker in een granenveld van de boeren die voor de koning werken.
    De Adelen zijn gewoon nog in het kasteel aan het vertoeven, hun eigen ding aan het doen. ^^

    [ bericht aangepast op 15 sep 2013 - 20:11 ]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Papaoutai schreef:
    (...)

    [Ooh meid ik doe normaal. Ik doe heel normaal.
    Vertonen betekend zich laten zien, ofwel hij staat achter ze en hij ziet hun gezichten niet. Dat hoef ik niet te beschrijven, want als je een beetje logisch nadenkt weet je dat ik dat bedoel. Ik noem niet mensen scheel ik zeg sommige, en als je je aangesproken voelt, not my problem]


    [je maakt echt een fucking groot probleem van niets.
    ik zei al dat ik het alleen dus niet goed begrepen heb. Want het lijkt mij gewoon, dat als ze zich moeten vertonen, hij ze dus nog niet ziet. Meer is het niet. in plaats van dat je mij laat zeggen, dat ik het dan wel even aanpas, begin je meteen zo.
    Er is niets aan de hand, behalve wat miscommunicatie en meteen zijn mensen scheel en irriteer je, je. en nee, dat is dus niet normaal.

    en als meerdere mensne het dus niet snappen, zal het er wel niet duidelijk staan he... ]

    [ bericht aangepast op 16 sep 2013 - 19:50 ]


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    [Even tussen door, beter dat we even wachten tot de andere leven want anders kunnen ze er straks niet meer in mee spelen omdat het dan te 'moeilijk voor ze word']
    [Ze kunnen elkaar gewoon verstaan]
    [KroonPrins staat ongeveer 2 meter van ze af met wat planten ertussen, hij weet dat ze er zijn en ze kunnen elkaar horen]
    [Hij zegt vertoon jezelf omdat ze UIT het graan veld moeten komen, hij weet dat ze er zijn zoals ik al zij]


    "Find peace in who and what you are." — Saphira

    [Dank je schat, voor de uitleg]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    [Always, Youre welcome]


    "Find peace in who and what you are." — Saphira

    Sigurd Joe Ryder
    Abigail en Matthew lopen wat te kibbelen, het is duidelijk dat Matthew hoofdpijn heeft. Ondertussen ben ik alleen maar aan het luisteren naar de omgeving, ik dacht namelijk paarden gehoord te hebben. Het word gevolgd door geritsel en het geluid van metaal, het leek op wat er wel eens in films gebeurt.
    "Vreemdelingen, vertoon jezelf!" Roept iemand luid en er gaat een rilling over mijn rug gevolgd door kippenvel. "Ik duld géén tegenspraak noch verzet, want ik heb geen genade!" "Ah Crap" mompel ik zacht, de man of jongen die sprak klonk nogal serieus, ik stond voorzichtig op.
    Mijn benen doen nog steeds pijn en ze knikten een paar keer nadat ik in volle lengte stond, de spieren waren duidelijk in de war, als ik straks een stuk papier en een pen weet te bemachtigen zou ik alle zimbtomen opschrijven.
    Ik laat de rest achter en ga door het graan heen naar de plek waar het geluid vandaan was gekomen.
    Het eerste wat mij natuurlijk opviel waren de paarden, eentje gelijk, het bruine paard met de witte bles. Hij zag er fris uit alsof hij zin had in een forse sprint of een lange rit, het duurde even voor ik mijn ogen van de paarden kon afhalen. Er waren twee ridders op de overgebleven paarden en voor mij stond een man of jongen van ongeveer rond de 20, nou kon ik dat ook mis hebben want mijn mensen kennis was verschrikkelijk. Hij had een zwaard in zijn hand, het leek wel alsof ik op een filmzet terecht was gekomen, eentje over het verleden.
    Ik stond daar maar een beetje met mijn mond vol tanden want ik had geen idee wat ik zou kunnen zeggen en daarbij had ik een brok in mijn keel en zou ik niet eens wat kunnen zeggen op het moment.


    "Find peace in who and what you are." — Saphira

    Alwic Rayve Craveheart

    Ik houd de punt van het zwaard nog altijd vooruit gericht. Vreemdelingen zonder een doel of iets in die richting moeten eerst met mij mee komen en ondervraagd worden, dan pas mogen ze vrij uit.
    Ik kijk op naar een jonge jongen, met rare kleren, dat valt als eerst op, dat omhoog komt. Ik vernauw mijn ogen iets als ik merk dat hij naar mijn paard staat te staren. Het duurt ook wel even voor hij mij opmerkt en stil kijkt hij naar mij.
    "Vertel, waar komen jullie vandaan. Jullie kledij vertelt mij dat jullie niet van hier komen," het eerste beveel ik en het tweede vertel ik. Mijn blik blijft in die van die jongen haken.
    Ik draai me naar een van de ridders toe en vertel hem wachters te gaan halen. Hij gaat er vandoor.
    Ik blik weer terug naar de jongen en vernauw mijn ogen een paar seconde.
    "Er komen zo wachters die jullie meenemen naar het kasteel. Jullie worden ondervraagd en dan, als alles naar mening veilig is, kunnen jullie naar de koning," ik kijk de jongen aan.
    "En de koning beslist wat er met jullie gaat gebeuren." Zeg ik en ik duw mijn zwaard zacht in de borstkas van de jongen.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Ethan William Craveheart

    Nadat Evelynn haar paard Pearl opgezadeld had ,liep ze naar me toe en haalde haar schouders op als antwoord op mijn vraag.. 'Er moet wel iets zijn, aangezien de ridders met Alwic mee gaan,' Zei Evelynn bedenkelijk en ik knikte ,dat is een feit. 'Zullen we anders gaan kijken?' Vroeg ze dan nieuwsgierig en ik knikte alweer. Zelf was ik ook best nieuwsgierig naar wat er gaande was. Ik volgde het voorbeeld van mijn zusje en klom behendig op Chantana en nam daarna haar teugels vast om haar vervolgens naar buiten te laten lopen. Het geluid van hoeven op de harde kleigrond en een laatste blik in de verte van de ridders ,lieten we zien welke richting ze opgingen.En Evelynn ,leek het ook door te hebben 'Ze gaan richting het graanveld,' zei ze en ik knikte. "Dan gaan wij daar ook maar eens heen."zei ik met een lichte grijns rond mijn lippen en liet Chantana dan met een drafje dezelfde richting op gaan. " Straks is er nog iets vreselijks aan de hand." mompelde ik. Het kon vaak zijn dat de oogst mislukt was ,of misschien erger ,dat het granenveld in brand stond. Enkele jaren terug werd er ooit eens geroofd ,waarbij ze bijna een van de koninklijke landgoederen hadden platgebrand ,we waren daar echt veel verloren. De frisse geur van het bos deed me zacht glimlachen en de wind blies door mijn krullende haren. Na een tijdje zien we Alwic en de ridders staan. Lou was zo enthousiast dat hij een blafgeluidje liet horen en richting de anderen rende. Ik liet Chantana rustig stappen en ging zo ongeveer een meter van Alwic staan. "Wat is er aan de hand?"vroeg ik hem dan. Er leek op het eerste zicht niets mis met het granenveld ,maar dan pas had ik door dat er een vreemd geklede jongen voor hem stond en Alwic zijn zwaard op de borst van de nog onbekende jongen had gericht. Het waren vast vreemdelingen ,want nu zag ik nog andere gedaantes in het graangewas zitten. Niet echt heel goed ,maar net goed genoeg.


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    (Someone alive?? )


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    (volgens mij niet,
    ik kan nu niet verder)


    Vampire + Servant = Servamp

    (Ja ik wacht ook voor ik weer ga reageren.)


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.