RPG || A Vacation To Never Forget || Topic 1. - Speeltopics

[ bericht aangepast op 12 okt 2013 - 11:54 ]

Do what people say you can't.

Chiara Romée Vannelli.

Liam kletste zijn hand tegen de mijne aan en bij deze was de weddenschap dus 'echt'. "Maar, wat moet de verliezer doen? Of wat krijgt de winnaar? Of beide." Vroeg hij met een glimlach. Ik tuitte even bedenkelijk mijn lippen, voordat ik Liam weer terug aankeek. "Een dag lang diegene's slaafje zijn? Ik weet het eigenlijk ook niet zo goed, jij?" Gelukkig zagen we in de verte de winkel al aankomen, want met de minuut leek het wel alsof ik het heter kreeg en ik voelde me niet zo fijn. Ook al was dit shirt wit, straks stond het helemaal naar zweet. En het ging me daar alleen om omdat deze van Liam is...

stay safe because I like being alive at the same time as you

Liam Payne
Ze tuitte even bedenkelijk haar lippen, waarna ze me weer aankeek. "Een dag lang diegene's slaafje zijn? Ik weet het eigenlijk ook niet zo goed, jij?" stelde ze twijfelend voor. Ik grinnikte zacht. "Klinkt goed. Ik ga maar vast hard nadenken wat ik jou allemaal zal laten doen." grapte ik. Ik had nog geen idee eigenlijk. Inmiddels waren we bij de winkel aangekomen. "Bonjour," zeg ik vriendelijk tegen de mevrouw achter de kassa. Ze kijkt me met een vreemd blik aan maar ik schenk er geen aandacht aan. Als mijn oog op Amstel bier valt, versnel ik gelijk mijn pas. Ik haal twee sixpacks uit de koeling en kijk grijnzend achterom naar Chiara.

The first rule of truly living is to do the thing you're most afraid of.

Chiara Romée Vannelli.

Liam grinnikte zacht. Dat was dus al positief. "Klinkt goed. Ik ga maar vast hard nadenken wat ik jou allemaal zal laten doen." Grapte hij. "Dacht het niet, Payne. Ik ga sowieso van je winnen. Sowieso dat niemand hier hun seksuele frustraties in kan houden..." Zei ik, terwijl we bij de winkel waren aangekomen. "Bonjour," zei Liam tegen de cassière toen we binnen kwamen. Liam ziet gelijk iets van bier staan, waar ik geen verstand van heb. Hij pakte twee sixpacks en kijkt mij dan grijnzend aan. Ik schud lachend mijn hoofd. "Hou je een beetje rekening met je geld, Li. Volgens mij zijn deze winkels sowieso wat duurder..." En we moesten dan ook nog eten hebben voor vanavond.

stay safe because I like being alive at the same time as you

Liam Payne
"Dacht het niet, Payne. Ik ga sowieso van je winnen. Sowieso dat niemand hier hun seksuele frustraties in kan houden..." zei ze, wat gelach van mijn kant opwekte. Toen ik haar grijnzend aankeek met de twee sixpacks, schudde ze lachend haar hoofd. "Hou je een beetje rekening met je geld, Li. Volgens mij zijn deze winkels sowieso wat duurder..." zei ze. Ik keek haar met een serieus gezicht aan en legde mijn hand op haar schouder. "Relax. We zijn op vakantie. Het komt wel goed, hoor. Vertrouw maar op the Payne." Een brede lach sierde mijn gezicht. Met mijn andere hand pakte ik één biertje, die ergens apart stond van de rest. -Ik wist ook niet waarom die daar stond.- Onopvallend haalde ik mijn arm omhoog en legde het ijskoude biertje in Chiara's nek. Kom op, soms was het gewoon look om iemand even te plagen. Vooral als diegene een meisje was.

The first rule of truly living is to do the thing you're most afraid of.

Chiara Romée Vannelli.

Ik hoorde Liam lachen, waarna zijn blik in een serieuze veranderde en ik al gauw zijn hand op mijn schouder voelde. Een apart gevoel speelde zich op in mijn buik en ik probeerde het te negeren. "Relax. We zijn op vakantie. Het komt wel goed, hoor. Vertrouw maar op the Payne." Een brede lach verscheen rond zijn lippen en ik kon mijn lach ook niet inhouden. "The Payne? Serieus Liam? Kon je niets beters verzinnen?" Ik trok een wenkbrauw op en keek de jongen aan. Maar al snel ging mijn blik door de winkel, waar we alles zouden kunnen - ik slaakte een gil toen ik iets kouds in mijn nek voelde en kwam er al gauw achter dat Liam iets aan het doen was. "Merda," vloekte ik zachtjes. Meestal kwam er een reeks Italiaanse scheldwoorden, maar gelukkig kon ik me nog net inhouden. Met een, lichtelijk, gemene grijns rond mijn lippen draaide ik me om en griste het blikje uit Liam's handen, waarna ik deze open maakte. Ik zette een stapje dichterbij hem en ging op mijn tenen staan, om vervolgens het blikje boven Liam's hoofd om te kieperen en 'm vervolgens ineen te deuken. "Zo. Lekker verfrissend, niet?" Een grinnik verliet mijn mond en ik keek Liam aan.

stay safe because I like being alive at the same time as you

Liam Payne
Ook Chiara kon haar lach niet inhouden. "The Payne? Serieus Liam? Kon je niets beters verzinnen?" Opnieuw kon ik niets anders dan lachen en mijn schouders ophalen. Ik kon gewoon echt niets beters verzinnen. Toen het blikje haar nek raakte slaakte ze een gil. Ze vloekte zachtjes, en eigenlijk kon ik het net niet verstaan. Het zal wel Italiaans zijn. Een grijns, die ik een beetje angstaanjagend vond, speelde rond haar lippen. Voordat ik haar kon tegen houden had ze het blikje uit mij handen gegrist. Toen ze deze open gemaakt had, zette ze een stapje dichterbij me en ging op haar tenen staan. Wat was ze van plan? Ik voelde de druppels op mijn hoofd kletteren. De alcoholische geur drong mijn neusgaten binnen. "Zo. Lekker verfrissend, niet?" zei ze grinnikend. Ik beet zacht op mijn onderlip en schudde mijn hoofd. "Hier ga ik je nog wel voor terugpakken, Vannelli." zei ik, toch nog lachend. "Met één ding staan we gelijk: we ruiken nu allebei naar drinken."

The first rule of truly living is to do the thing you're most afraid of.

Chiara Romée Vannelli.

In een minuut rook volgens mij de hele winkel naar dat biertje. Liam beet op zijn onderlip en schudde zijn hoofd. "Hier ga ik je nog wel voor terugpakken, Vannelli." zei hij, waar hij toch bij moest lachen. "Met één ding staan we gelijk: we ruiken nu allebei naar drinken." Een grinnik verliet mijn mond en ik knikte. "Dat klopt. Al ruik jij gewoon helemaal naar bier. Hopelijk krijg je het er nog uit." Ik prikte hem zachtjes in zijn wang en ik hoorde wat geluid achter me, ik draaide me om en zag daar een medewerker staan. "Oeps," mompelde ik zachtjes, het gedeukte blikje hield ik in mijn ene hand, terwijl ik met mijn andere hand die van Liam vast pakte en hem mee verder de winkel intrekte. Bij de wasmiddelen, stopte ik en half lachend, half hijgend keek ik Liam aan. "Dit toch wel het toppunt van plezier," een grinnik verliet mijn mond.

stay safe because I like being alive at the same time as you

Liam Payne

Ze knikte grinnikend. "Dat klopt. Al ruik jij gewoon helemaal naar bier. Hopelijk krijg je het er nog uit." Ze prikte me zachtjes in mijn wang, wat mijn mondhoeken omhoog deed kruipen. "Natuurlijk! The Payne kan alles," Ik lachte om mijn eigen grap. Ik wist dat het een hele slechte grap was, maar juist dat maakte het grappig.
"Oeps," mompelde ze zachtjes. Achter haar, in mijn blikveld, stond een medewerker. Chiara pakte mijn hand en trok me verder de winkel in. Bij de wasmiddelen stopten we. "Dit is toch wel het toppunt van plezier," zei ze half lachend, half hijgend. Ik knikte heftig. "Ja! Maar, ehm, we moeten toch wel echt even wat eten enzo kopen." Ik haalde mijn schouders op. Wat moet, dat moet. Zo lang we de winkel maar niet uitgestuurd zouden worden...

The first rule of truly living is to do the thing you're most afraid of.

KiliOfDurin schreef:
Kyle Hugo Winchester
Uit mijn koffer en tas kwamen allerlei spullen. Eerlijk gezegd had ik van het meesten geen idee of het van mij was of van hem, en omdat hij me niet hielp werd het voor mij niet duidelijker. Ik voelde toch zijn armen om me heen slaan en viel mee op de grond tussen alle spullen, die vooral uit onopgevouwen kleren bestonden. Ik kon mijn lach niet onderdrukken en krabbelde al lachend op. Hij wist hoe hij me weer vrolijk kreeg. Dat was echt heel erg fijn. Het was wel alsof we elkaar zo erg beinvloedde dat als hij vrolijk deed ik dat ook was, en als ik in de put zat hij mijn pijn voelde. Het was bijna eng. Ik scharrelde op mijn knieen door de berg kleren en andere spullen die uit mijn koffer waren gekomen opzoek naar spullen die duidelijk niet van mij waren. Uiteindelijk had ik twee zwarte toilettassen in mijn handen. "Welke is van jou?" vroeg ik aan hem. Ik had echt geen idee. Ik had ook niet echt zin om erin te kijken. Je wist maar nooit of er iets in zat dat hij geheim wilde houden. In de mijne zat niet zoiets, dat wist ik vrij zeker, of mijn oma moest er wat in hebben gestopt. Ik gooide de twee zwarte zakjes naar hem toe en wachtte op een uitspraak terwijl ik mijn boxers in elk geval weer probeerde op te vouwen. Het makkelijke was wel dat ik alleen zwarte had zonder merkje, dus dat was makkelijk uitzoeken.

Bowties were never Cooler

Chiara Romée Vannelli.

"Natuurlijk! The Payne kan alles," hoorde ik Liam zeggen, waarna hij moest lachen om zijn eigen grap en ik moest er eigenlijk ook wel om lachen. Al gauw waren we rennend door de winkel omdat een medewerk ons achterna zat. Bij de wasmiddelen hielden we op. Liam knikte heftig na mijn woorden. "Ja! Maar, ehm, we moeten toch wel echt even wat eten enzo kopen." Zei hij, schouderophalend en ik knikte. "Oké, kom maar op dan. Waar heb je zin in, the Payne?" Ik vond het wel leuk om zijn grapje er even in te houden. Het gedeukte blikje bier hield ik maar gewoon in mijn hand, ik was wel zo netjes om dat te betalen. Correctie, Liam te laten betalen. Maar hij kreeg het terug. Dat was sowieso.

stay safe because I like being alive at the same time as you

Liam Payne
"Oké, kom maar op dan. Waar heb je zin in, the Payne?" zei ze. Ze hield mijn grapje er in. Ik had het gevoel dat deze naam me nog lang achterna zou gaan zitten. "Laten we vanavond voor pizza gaan. Goed? En ehm, chocolade koekjes zijn ook altijd goed. Jij nog wensen?" Van al dat eten kreeg ik honger. Toen ik om me heen keek zag ik heel veel verschillende soorten wasmiddelen. Ik koos er willekeurig een uit en liet hem even aan Chiara zien. "En deze."

[Heel kort, sorry, hihi.]

The first rule of truly living is to do the thing you're most afraid of.

Chiara Romée Vannelli.

"Laten we vanavond voor pizza gaan. Goed? En ehm, chocolade koekjes zijn ook altijd goed. Jij nog wensen?" Ik schudde mijn hoofd. Nah, ik luste eerlijk gezegd alles wel. "Nee. Pizza is goed. Hoe veel zullen we er meenemen dan?" Want als we echt voor iedereen een pizza moesten kopen... "En deze." Zei Liam, toen hij een van de vele wasmiddelen in zijn handen had. Een grinnik verliet mijn mond. "Dus jij denkt dat je dat bier nog uit je kleding kan wassen? Al wil ik het natuurlijk wel proberen met m'n shirt, dus neem 'm maar mee." Want wie weet kreeg ik het daar nog wel uit, of dat hoopte ik tenminste. Het was best een leuk shirt.

stay safe because I like being alive at the same time as you

Liam Payne
Ze schudde haar hoofd. "Nee. Pizza is goed. Hoe veel zullen we er meenemen dan?" Dat was een goed punt. Niet iedereen zou het helemaal op kunnen, dacht ik. "We zijn met zijn tienen. Laten we er dan 8 meenemen? Of is dat toch te veel..." stelde ik voor. Toen ik één van de vele wasmiddelen had gepakt, grinnikte Chiara zacht. "Dus jij denkt dat je dat bier nog uit je kleding kan wassen? Al wil ik het natuurlijk wel proberen met m'n shirt, dus neem 'm maar mee."
"Ehm. jíj mag mijn kleding wassen." Mijn mondhoeken krulden omhoog, en ook mijn wenkbrauwen kropen iets naar boven. "Jij hebt dit veroorzaakt, weet je nog?" Ik haalde kort mijn neus op, waarbij de sterke bierlucht mijn neusgaten al in drong. Natuurlijk zou ik haar dit niet echt voor me laten wassen, maar het was altijd leuk om een grapje uit te halen. Misschien zou ik haar het eigenlijk wel laten wassen, maar dan zou ik wel helpen. Zo gemeen was ik niet.

The first rule of truly living is to do the thing you're most afraid of.

Chiara Romée Vannelli.

"We zijn met zijn tienen. Laten we er dan 8 meenemen? Of is dat toch te veel..." Stelde Liam voor, waarop ik knikte. "Mij best. Ik heb het liefste margaritha of iets met mozzarella." Op de rest was ik nooit zo gek... "Ehm. jíj mag mijn kleding wassen." Ik zag hoe er een glimlach rond zijn lippen speelde en zijn wenkbrauwen iets omhoog vlogen. "Jij hebt dit veroorzaakt, weet je nog?" Hij trok z'n neus op, waarschijnlijk om de vieze bierlucht te ruiken. Die je toch ongemerkt rook, of je het nu wilde of niet. "Echt niet. Je doet het lekker zelf maar. Je gaat maar met je shirt en al het zwembad in. Of nee, dan gaat het zwembad ook naar bier ruiken. Dat lijkt me geen verstandig idee." Ik wist het ook niet. "Eerst maar pizza halen, dan zien we wel verder." Glimlachend keek ik op naar Liam.

stay safe because I like being alive at the same time as you

Liam Payne
"Echt niet. Je doet het lekker zelf maar. Je gaat maar met je shirt en al het zwembad in. Of nee, dan gaat het zwembad ook naar bier ruiken. Dat lijkt me geen verstandig idee." zei Chiara, wat een lach bij mij opwekte. "Eigenlijk is het wel een goed idee. Het zwembad wordt toch wel weer schoon gemaakt." Ik bleef even stil om kort na te denken. Het was echt geen slecht idee. Wel een beetje gek, natuurlijk, maar wat maakte het uit. "Ja, dat ga ik doen. Thanks!" zei ik glimlachend.
"Eerst maar pizza halen, dan zien we wel verder." zei Chiara toen. Glimlachend keek ze naar me op. Ik knikte, en zocht met mijn ogen de winkel af naar pizza's. Al snel vielen mijn ogen op de platte, kartonnen dozen. De meesten vonden margaritha lekker, dus ik besloot twee van die te pakken. Ik keek opzij naar Chiara. "Kies jij de rest maar?" zei ik op vragende toon.

The first rule of truly living is to do the thing you're most afraid of.