Atlands High || One Direction || RPG || Topic 1 - Speeltopics

Heeeyy!!! Ik wil (alweer) graag een RPG beginnen. Verhaallijn:

Eerste jaars

Tweede jaars

- ROBIN CHRISTINA SCILL - Schuld (nog niet af)

Derde jaars

Vierde jaars

- JUSTIN LUKE CAMPBELL - xMeCrazyMofo
- ALEXIS ROSE MONTGOMERY - Casiramos
- AVALEE GREY MATHEWS - Luminis

Vijfde jaars; VOL

- ELIZABETH LACY "BETH" CALLAWAY - Bicycle
- NIKITA LOTUS JACKSON - xMeCrazyMofo
- NOAH DAWN LUCILLE - xxxRoses
- EMILY LEA DORLER - MaitePayne

Zesde jaars: VOL
- NIALL HORAN gereserveerd door Aquari
- Gereserveerd door Beanies
- HARRY STYLES - xxxRoses
- AURORE CLAUDETTE MOUREAU - JustLoveGood
- CHARLENE VAKERAINE FAVRE - Beanies
- LOUIS WILLIAM TOMLINSON - Kendizzzle



Vakken


Leraren: (kan je spelen)

- Schoolhoofd
- Leraren
- Conciërge

Invullijstje leerlingen:

Rol:
Volledige naam:
Geschiedenis:
Hobby's:
Geloof:
Karakter:
Uiterlijk (foto + beschrijving):
Beste vak(ken):
Slechtste vak(ken)
Jaar:
Extra:



Invullijstje leraren:

Rol:
Volledige naam:
Vak:
Geschiedenis:
Karakter:
Uiterlijk:
Extra:

BELANGRIJK: One Direction MOETEN een van de leerlingen zijn

Regels:

- Minstens 150 woorden per post
- Even melden als je een tijd niet kan reageren
- Reserveringen blijven 48 uur staan (ik waarschuw niet!)
- Geen drugs, alcohol, etc.
- Het liefst geen afspraken over de RPG, het gewoon zijn gangetje laten gaan, dat is het leukst.
- Geen ruzie buiten de RPG
- Rollen die nog niet bezet zijn zoals overige leraren of figuranten mogen wel gespeeld worden,
- Max. 4 rollen, alle combinaties mogelijk, maar hou het een beetje gelijk,
- Minstens 1 keer in de 3 dagen reageren per personage
- Niet te veel tijdsprongen A.U.B.
- Niet zonder reden elkaar Posts negeren.
- Off-Topic tussen () [] <> >< en andere "tussen haakjes".

Veel succes!

Xxxxx Quiiinnzzz <3

Rollentopic (je kan nog gewoon meedoen!)
Praattopic

Je begint met dat je personage voor het eerst naar de NIEUWE school gaat

[ bericht aangepast op 11 nov 2013 - 21:59 ]

---

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

(MT)

[ bericht aangepast op 10 nov 2013 - 9:49 ]

---

How far is far

( Mijn topics)

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

(mon topics)

---

Do what you love, love what you do

Beanies schreef:
( Mijn topics)

---

Happy Birthday my Potter!

[Mijn topics]

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Louis William Tomlinson:

"Louis? wakker worden je moet naar school" Hoor ik uit de gang komen, het was mijn moeder. Ik wil helemaal niet naar school, ten eerste was het een nieuwe school, en ten tweede ik had gewoon een ontzettende hekel aan leren. "Louis kom je bed uit anders kom je te laat!" Schreeuwt mijn moeder nu. "Ik kom al" Kreun ik met mijn hoofd in mijn kussen gedrukt. Ik slenter naar de badkamer om me te douchen, dat maakt me tenminste een beetje wakkerder. Toen ik klaar was met douchen poetste ik mijn tanden, en kamde mijn haar, waarna ik mijn kleding aantrok. Ik pakte mijn tas, en liep naar beneden. Mijn zusjes, en mijn moeder zaten al aan de keuken tafel te ontbijten. "Hehe, ben je eindelijk je bed uit?" Plaagde mijn moeder me. "Ook goeiemorgen" Glimlachte ik, en ik pakte een kom uit de kast, en deed er melk en cornflakes in. Waarna ik ging zitten, en rustig mijn ontbijt op at. Ik keek op de klok, het was al best laat. Mijn moeder zou me vandaag naar school brengen, aangezien dit mijn eerste dag was op deze school. "Mam, ik denk dat we moeten gaan" Zeg ik met een mond vol cornflakes. Waarop mijn moeder knikte. Ik zei gedag tegen mijn zusjes, en liep naar de garage toe, om vervolgens in de auto te stappen. Na een tijdje waren we aan gekomen op mijn nieuwe school, Atlands High. Ik gaf mijn moeder snel een kus op haar wang, waarna zij me plezier wenste op mijn nieuwe school. Waarom denken ouders toch altijd dat school leuk is? Oke met vrienden is het wel leuk, maar de lessen sla ik liever over. Even later reed mijn moeder weg. Oke, ik was hier dus nieuw, en had dus totaal geen vrienden, of kennissen hier waarmee ik een praatje kon maken. Dus ik liep naar een bankje toe en ging er op zitten, om op de schoolbel te wachten.

---

How far is far

Bicycle schreef:
[Mijn topics]

---

“Destroying things is much easier than making them." Suzanne Collins

Beanies schreef:
( Mijn topics)

---

The monsters running wild inside of me. I'm faded

Emily Lea Dorler

Ik word wakker door het geluid van mijn gsm. Ik vond het namelijk gemakkelijker om mijn gsm als wekker te gebruiken dan een normale wekker. Ik stap uit mijn bed en loop naar de badkamer en maak me klaar voor mijn eerste schooldag aan de ene kant was ik wel blij om naar de Atlands high te gaan maar aan de andere kant was ik wel nerveus want ik kende daar helemaal niemand. Ik loop naar de keuken en kijk even rond. Mijn vader was waarschijnlijk alweer naar zijn werk. Dat was ik wel gewend dus vond ik het niet zo erg. Ik nam wat om te eten en vertrok dan naar het station. Als ik aangekomen ben aan het station zet ik mijn fiets ergens tegen en loop dan naar de trein die ik nodig heb. Er liep en klein kindje te huilen en wat oudere mensen die op de trein stapten. Ik stap achter hen in en zoek een plaats om te gaan zitten. Ik neem mijn gsm en kijk nog snel even op Facebook tot de trein aankomt in Manchester. Ik stap snel uit want ik was al laat. Het station was dicht bij de school dus wandelde ik er naartoe. Als ik eindelijk bij de school aankom lees ik hardop voor "Atlands High". Hier was het dus.

---

Do what you love, love what you do

[MT]

MT

---

El Diablo.

Nikita Lotus Jackson

'Nikki!' roept mijn moeder onderaan de trap. 'Ga je je zo aankleden? Je moet naar school!'
'Ik kom zo, mam! Ik ben al klaar!' Ik kon niet slapen. Zo irritant. Nieuwe school, nieuwe vrienden en nieuwe dingen. Maar ik hou helemaal niet van veranderingen! Aangezien ik toch een keer moest opstaan, sprong ik om half vijf al onder de douche en ik was nu dus klaar om te gaan. Ik hoopte maar dat mijn schoolboeken oké waren, omdat ze op sommige plekken over de wereld al met iPads werken en we hebben er maar één. Maar die is van Adams werk.
Moe sjokte ik de trap af. Zoals elke ochtend dronk mijn moeder thee met een boek erbij en stond Adam in de keuken. 'Ruik je het al, Nikita?' vroeg hij lief aan me. Adam gaf me het vadergevoel wat ik van mijn biologische vader nooit gekregen heb. Ik ga weleens naar hem toe, hij woont een paar straten verder, maar hij was meer zoiets als een oom. Toch noemde ik Adam "Adam" en mijn vader gewoon "pap". Ik snuif de geur van een warme omelet op. Lekker! Adam is echt een kei in dat soort dingen maken. Maar ik wil naar school en sla vandaag het ontbijt over.
'Ik heb niet zo'n trek.' lach ik. 'Toch bedankt! Ik ga naar school!'

Justin Luke Campbell

Gapend trapte ik mezelf stukje voor stukje vooruit. Mijn ouders hadden me erg vroeg gewekt, omdat ze me kenden en wisten dat ik er weer eens een eeuw over zou doen om mezelf klaar te maken voor school. Ik geef ze geen ongelijk, want ik moest me weer eens haasten. Maar als ik vermoeidheidsklachten kreeg, lag het niet aan mij! Ik woelde met mijn hand door mijn krullen en trapte stevig door.
Langzaam kwam de school in zicht; wat een prachtig gebouw. De zon accentueerde de contouren van de school. Sprakeloos zette ik mijn fiets in het fietsenrek. Er stonden al een paar kinderen op het schoolplein en op een bankje zat een al wat oudere jongen. Waarschijnlijk een zesdejaars. Ik zal hem even laten weten wie Justin is!
'Hai!' lach ik vrolijk. 'Mooie school hè? Ik ben Justin Campbell.'

---

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

Robin Christina Scill
Toen mijn moeder me voor de zoveelste keer vroeg om uit bed te komen, opende ik langzaam mijn ogen en kreunde vermoeid. Die nieuwe school was niks voor mij maar mijn ouders hadden me al verplaatst dus was mijn eigen menig onnodig. Ik zwaai mijn benen over de rand en kom langzaam overeind. Via de grote spiegel op mijn deur kon ik mezelf zien, eerder een vogelverschrikker dan een meisje. Ik zwaai de kastdeuren open en blik kort uit het raam om een kledingkeuze te maken want de eerste indruk is altijd het belangrijkste. Toen ik mijn keuze had gemaakt, draaide ik een korte pirouette voor de spiegel en vervolgde ik mijn weg naar de badkamer en kamde mijn ontplofte harer voorzichtig. Vlug zet ik de beanie op mijn haar als ik merk dat ik weer eens een bad hair day heb. Waarom moest ik dat op belangrijke dagen krijgen. Ondertussen hoor ik de voordeur dicht slaan en weet ik dat ik uitgezonderd op onze kat, alleen thuis ben. De laatste tijd hadden mijn ouders het nogal druk dus moest ik mijn eigen boontjes dopen. Snel sprint ik van de trap en er loopt een rilling over mijn rug door de ongemakkelijke stilte die er altijd in ons huis hangt. Ik leg het brood op tafel en begin twee boterhammen te smeren en te beleggen met kaas. Ik vouw ze dubbel en leg ze in mijn broodtrommel die ik in mijn tas neerrleg en op mijn rug bindt. Jacx komt miauwend naar me toe en ik aai het dier over zijn kop. Normaal fietsen we samen naar school maar aangezien mijn fiets bij de fietsenmaker moest blijven de hele week, werd het lopen naar die nieuwe school. Langzaam sluit ik de voordeur en trek de mouwen van mijn trui verder over mijn polsen en voel de wind in mijn gezicht slaan. Jacx wandelt stil achter me aan terwijl ik met mijn horloge de tijd in de gaten hou. ‘Hé, daar hebben we dat kutwijf!’ hoor ik opeens van achter. Verschrikt draai ik me om. Het is Scarlett met haar groepje, wie anders? Ik krimp in elkaar. Mijn ouders, de docenten, iedereen kan zeggen wat ze willen maar schelden doet wel pijn. Ze moeten hun mening niet geven als ik er niet om vraag. Ik kan het zelf wel afhandelen. Ik snap niet wat ik fout heb gedaan. Ik heb nooit kwaad over hun gesproken. Maar ik zou het op een of andere manier wel verdiend hebben. ‘Laat me met rust, jullie zijn al van me af’ zeg ik zachtjes. Ik speel een beetje met mijn haar. Waarom wordt ik altijd verlegen? Dat zijn ze helemaal niet waard. ‘Wees maar niet bang hoor. We kunnen toch niet langer dan één minuut in je richting kijken. We gaan al. Kom meiden’. Giechelend fietst het groepje van Scarlett door. Met tranen in mijn ogen blijf ik staan. Ik wil zo graag populair zijn. Nog nooit heb ik een vriendin gehad. Geen echte tenminste. Als er een keer iemand met me omgaat, is het toch uit medelijden. Maar ik wil niet zielig zijn. Ik wil mezelf zijn. Na een tijdje stil gestaan te hebben, merk ik dat ik me moet haasten dus trek ik een sprintje en blijft Jacx miauwend achter.

Louis William Tomlinson:

Ik keek een beetje rond, en tja, ik ben iemand die me nog al gauw verveeld. Even later komt er een jongen naar me toe gelopen, waarschijnlijk een vierde jaars, want hij is duidelijk jonger dan mij. 'Hai!' Lacht hij vrolijk. 'Mooie school hè? Ik ben Justin Campbell.' Zegt hij daarna. "Hey, Ik ben Louis Tomlinson, leuk je te ontmoeten Justin. En het is inderdaad geen lelijke school nee" Glimlach ik naar hem. Dit ging eigenlijk best makkelijk, ik had mijn eerste kennis, misschien binnenkort wel vriend te pakken. En tenslotte, ik verveel me nu niet meer. Wachtend op het antwoord van Justin, kijk ik weer even rond, er waren best weinig mensen voor dit tijdstip, ik was dus een van de eerste, wat voor mij heel vreemd is, meestal kom ik als laatste aansjokken. Ik wou natuurlijk een goede indruk maken op mijn nieuwe school, en daarom wou ik ook niet te laat komen. Op mijn vorige school heb ik best wel vaak bij de directeur gezeten, ik vond dat de leraren daar gewoon geen humor hadden. Ik werd er altijd uit gestuurd, omdat ik gewoon overal wel een opmerking over had, goed of slecht. Maar dit was een nieuwe start, ik zou hier proberen er niet zo vaak uitgestuurd te worden, het zal ongetwijfeld wel een paar keer gebeuren, maar ja, daar ben ik Louis voor.

[ bericht aangepast op 10 nov 2013 - 12:53 ]

---

How far is far

Nikita Lotus Jackson

Ik neurie het liedje A Team van Ed Sheeran als ik langs het zoveelste stoplicht fiets. Zo'n mooi liedje. Misschien dat we wel zoiets hebben bij zang! Mijn moeder vertelde me dat ze ook zanglessen hebben op mijn nieuwe school!
'Hé! Daar hebben we dat kutwijf!' hoor ik opeens ergens in de omgeving. Ik schrik op, bang dat ze mij bedoelen, maar zie al snel een meisje die er nog al bitchy uitziet naar een ander meisje lopen. 'Laat me met rust, jullie zijn toch al van me af,' mompelt hij meisje. O nee, er wordt hier gepest. Het gebeuren speelt zich best wel ver van me af, maar toch neem ik een sprintje naar het meisje toe om voor haar op te komen.
‘Wees maar niet bang hoor. We kunnen toch niet langer dan één minuut in je richting kijken. We gaan al. Kom meiden.' zegt de pestkop, waarna ze giechelend met haar vriendinnen wegloopt. Het meisje heeft tranen in haar ogen. Ze is duidelijk wat jonger dan mij, maar dat maakt niet uit.
'Hé…' sus ik een beetje. 'Wat is er aan de hand?' Als ik geen antwoord krijg, zeg ik maar: 'Ik ben Nikita.'

Justin Luke Campbell

'Hey, Ik ben Louis Tomlinson, leuk je te ontmoeten Justin. En het is inderdaad geen lelijke school nee.' was het antwoord van Louis. Ik kon al meteen zien dat hij een druktemaker was. Net zoals ik, iemand die er altijd uit wordt gestuurd en waar iedereen om moet lachen. Ook schatte ik hem zo'n jaar of zeventien, aangezien er een aantal tatoo's zichtbaar waren en mijn moeder verbad me op een tatoo te nemen, ook al wilde ik zo graag de tekst Coca Cola op mijn arm, want zonder cola kon ik niet leven. Om dat als een van mijn belangrijkste kenmerken te noteren, pakte ik uit mijn rugtas een blikje coca cola. Pepsi moet je mij niet geven, dat drink ik niet. Ook geen light-dingen, dan lijk ik zo'n modepopje dat op de lijn let.
'Wil jij ook?' vroeg ik vriendelijk. Ik wachtte niet op antwoord, maar drukte meteen een extra blikje in Louis' handen. 'Dus,' ging ik verder, 'hoe oud ben je?'

[ bericht aangepast op 10 nov 2013 - 14:29 ]

---

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa