Titanic II One Direction II Speeltopic. - Speeltopics

Iedereen kent het verhaal wel van de Titanic, het beroemde gezonken schip, wat zogenaamd niet kon zinken. Een stukje geschiedenis. Maar wat nou als de tijd terug draait, en One Direction ineens op de Titanic een vakantie nemen? Zullen ze smoor verliefd worden, of misschien wel het schip van zinken kunnen weerhouden?

[ bericht aangepast op 11 dec 2013 - 16:44 ]

How far is far

Liam James Payne:

Inmiddels was de Titanic gearriveerd. Ik keek naar het werkelijk gigantische schip, hier pasten de mensen die nu bij de haven stonden wel drie keer in, zo'n groot schip had ik nog nooit gezien. Mijn mond viel een beetje open. Ik schrok weer een beetje toen ik weer een stem achter me hoorde, dit keer van een blonde jongen in pak, die me aardig leek. Is het vandaag misschien talk to Liam day of zo? Normaal ontweek iedereen me liever, waar ik eigelijk ook niet echt een probleem mee had, ik redde me wel. 'Hallo. Ik ben Niall Horan. Ik vaar eerste klasse bij de Titanic.' Zegt hij trots. 'Hallo, ik ben Liam' Zei ik, en ik schudde zijn hand. Ik had er niet echt behoefte aan om te zeggen dat ik 3e klas reis, waarschijnlijk zou hij dan weg lopen of zo, ook al zag deze jongen er toch wel aardig uit. Waarschijnlijk zag hij het wel aan mijn kleding dat ik het niet zo breed had.

How far is far

Esmelle schreef:
Esmeralda Anita Francisca Estrella Felicidad.

Twintig pond, een jongen geeft me twintig pond! Blij glimlach ik hem toe en een blos verschijnt op mijn wangen als hij knipoogt, dan ga ik door, tot het einde van het liedje. Nog een paar mensen geven me geld en allemaal glimlach ik ze toe, al is het bij de jongen met het bruine haar en de blauwe ogen toch net wat breder. Eer ik de laatste tonen van het liedje slaak weet ik dat ik op moet schieten en pak daarna snel mijn doek, om die met het geld in mijn diepe rokzak te steken. Met mijn tas vervolg ik de reis weer. Richting het schip van mijn bestemming. En een kleine, ietwat zenuwachtige kriebel trekt door mijn lichaam. Wat zou er gebeuren als ze me betrappen. Wat zou er gebeuren als mijn oma, of misschien wel één van de anderen achter mijn plan komt. En daarbij, ik heb nog nooit op een schip gezeten. Hoe zal het zijn?
Mijn blik valt op een klein groepje mensen en ik zet een kleine, ietwat verlegen glimlach op. "Hallo," zeg ik als ik bij ze kom staan.

[ bericht aangepast op 17 nov 2013 - 18:50 ]

Reality's overrated.

Harry Styles

Geïrriteerd tikte ik met mijn voet tegen het paaltje naast me. Ik keek om me heen naar al die verwende klootzakken om me heen, als ze iets van pappie wouden, kregen ze het. En in de tussentijd had ik keihard moeten werken voor de derde klas, nou ja werken, gestolen dan. Ik grinnikte, mijn slechte humeur zakkend. De meeste hier hadden hele dure kleren, en dan kwam ik aan met mijn gescheurde broek en shirt. Ik schrok op van een zware scheepshoorn en keek naar de kade, waar het grootste schip dat ik ooit gezien had aanmeerde.
'Wow,' mompelde ik zacht, terwijl de mensen zich langzaam richting het gigantische gevaarte bewogen. Ik volgde hun voorbeeld maar en liep op m'n gemak naar het schip maar botste per ongeluk tegen de schouder van een jongen aan. Hij had bruinig haar en bruine ogen, naast hem stond een jongen met blond haar en felle blauwe ogen. Zo chagrijnig als ik nog was snauwde ik dat hij uit moest kijken, terwijl ik dondersgoed wist dat het mijn eigen schuld was.

Because I love him, do I need another reason?

Ave Reeds.

Mijn blik is al de hele tijd gericht op een jongen met bruin haar, waarschijnlijk iemand uit de derde klas, en een jongen met blond haar, hij ziet er iets netter uit. Mijn plan was dan ook eigenlijk om iets van hem te stelen. Mijn vader had een ticket voor de Titanic voor me gekocht, waarschijnlijk om van me af te zijn want ik ben een schande voor de familie, zoals hij het zegt. Het enige wat ik bij me heb is een grijze rugtas met kleding erin. In mijn zwarte broek zitten gaten maar mijn Iron Maiden shirt is nog schoon. Een uur geleden heb ik mijn vriendin, waarbij ik twee maanden heb gelogeerd, uitgezwaait. Ik kijk nog eens naar de blonde jongen en net als ik erop af loop botst een jongen tegen de andere op. Geïrriteerd staar ik hem aan en meteen glijd mijn blik naar zijn handen, om te zien of hij iets heeft gerolt. Als ik niks bespeur glimlach ik nep naar ze. Ik kan nu beter niks uit gaan halen. Ik loop snel door en laat mijn ticket zien aan de bemanning. Zodra ik op het schip ben loop ik naar de reling toe, waar ik onbekende mensen uitzwaai.

Liam James Payne:

Ik keek naar een aantal voorbij gangers, als er ineens een naar ons toe komt lopen en nogal verlegen 'Hallo' Zegt. 'Hallo, ik ben Liam zeg ik en ik schudde haar hand. Ik was nog in gesprek met Niall, Eva, en nu ook het nieuwe meise. als ik ineens iemand tegen me aan voel botsen. Ik draaide me om, en zag dat het een jongen was, en ik keek regelrecht in zijn groen/blauwe ogen, ik kon niet goed zien welke kleur het nou was in het zonlicht. Hij snauwde dat ik uit moest kijken, terwijl het toch wel echt zijn schuld was, want ik stond hier gewoon met Niall en Eva te praten. Oke, nu was het dus talk and bump in to Liam day, blijkbaar, bij die gedachte moest ik even lachen, het klonk werkelijk belachelijk. 'Ik weet niet hoor, maar volgens mij moet jij uit kijken, ik stond hier gewoon.' Zei ik tegen hem. Ik was niet echt heel gauw boos, maar ik kon er niet echt tegen als mensen al gelijk tegen me snauwen, terwijl het dit keer niet eens mijn schuld was, wat ook voor het eerst het geval was.

[Aangepast]

[ bericht aangepast op 17 nov 2013 - 19:25 ]

How far is far

Lena Collins
Nog een laatste keer zwaaien naar mijn ouders en dan gaan ze weg. Ik bijt op mijn lip om de tranen binnen te houden. Ik ga ze zo missen. Ze hebben veel voor me opgegeven en ik weet dat het voor hun niet makkelijk is geweest. Een beperking hebben in een hoge klasse is iets dat niet makkelijk wordt geaccepteerd. Ik kan met veel dingen niet als volwaardig deelnemer deelnemen waardoor veel mensen mij niet als volwaardig mens zien. Mijn ouders hebben zich daar altijd tegen afgekeerd. Het was dan ook mijn tante uit Amerika die met het idee kwam van de school. Zodat ik zelfstandiger zou worden, wat levenservaring op zou doen.
'Oké Lena, over een kwartiertje kan je naar binnen. Ik ga nu even zorgen dat je spullen op de goede plek komen.' zegt Luna en weg is ze.
Wat verloren blijf ik staan. Ik probeer me te oriënteren, maar ik kom geen wijs uit de vele geluiden en geuren. Ik blijf stil staan, durf me niet te bewegen

[ bericht aangepast op 17 nov 2013 - 20:44 ]

L.S.H.I.F.O.M.D.W.I.D.H.O. Laughing so hard I fell off my dinosaur, wait, I don't have one

Harry Styles

'Ik weet niet hoor, maar volgens mij moet jij uit kijken, ik stond hier gewoon.' Ik keek hem vernietigend aan.
'Ja, maar wel in mijn weg,' siste ik laag. Toen vielen de twee meisjes die erbij stonden me op. Een had een nogal buitenlands voorkomen en de ander had een chique muts op.
'Excuseer me, dames,' vervolgde ik. Ik mocht dan wel een "ordinaire dief" zijn, ik was wel beleefd tegenover vrouwen. Ik draaide me om richting en floot even. Nu ik dichterbij stond leek het ding nog groter. In de verte zie ik een meisje dat me geïrriteerd aankijkt en ik haal een wenkbrauw op. Wat stond zij nou te kijken? Ik grijnsde toen ik besefte dat ze waarschijnlijk dacht dat ik de jongen z'n zakken aan het rollen was, aangezien haar blik gefixeerd was op mijn handen. Nu was dat nog niet zo'n slecht idee, het was hier vol met rijkelui die een klein beetje geld wel konden missen. Had ik gelijk wat extra zakgeld voor als we in Amerika aankwamen.

Because I love him, do I need another reason?

Lily Hannah McDelvin

Ik stap uit de auto en geef een kus aan mijn ouders. Ik was eindelijk 20 en mocht zonder mijn ouders mee met de Titanic naar New York. Ok Amelia moest ook mee maar zij kan me helpen zij helpt me altijd dus ik was het al gewend. En ik had eerlijk gezegd meer zin in New York dan het schip maar ja. Ik keek even naar het GROTE schip. "Wow hij is echt wel groot!", zeg ik tegen mijzelf. Dan kijk ik achter me heen hoe James mijn koffers uit de auto haalt. Het waren er niet zoveel maar 3 mijn moeder vond dat ik teveel mee had maar zij begrijpt ook nooit iets ze is altijd bezig over de andere dames haar 'vriendinnen'. Ik vind niet echt dat ze echte vriendinnen had want ze deden wel veel gemeen tegen elkaar ik begrijp er niets van.

Do what you love, love what you do

Liam James Payne:

Ik keek een beetje rond, tot de jongen 'Ja, maar wel in mijn weg' Siste hij laag. 'Sorry, maar je naamkaartje stond er niet bij.' Sis ik fel terug, ik kon totaal niet tegen dit soort mensen. 'Excuseer me, dames,' Zei hij tegen Eva, en het nog onbekende meisje. De jongen floot naar het schip, waarschijnlijk had hij ook nog nooit zo'n gigantisch schip gezien. Ik schrok van de zware scheepshoorn die luidde uit een van de pijpen van het schip. Wat had ik vandaag toch? Ik schrik overal van, misschien was ik wel zeeziek, maar dat zal het vast wel niet zijn, bovendien stond ik nog gewoon op de kade. Ik zag hoe de menigte mensen zich naar het schip toe bewogen, via de loopplank naar binnen liepen. Hoe zou het er van binnen uitzien? Vast prachtig. Dacht ik. Ik hoopte dat ik niet al te veel kamer genoten had, ik reis in de 3e klas, dus ik zal er vast wel een hebben.

How far is far

Esmeralda Anita Francisca Estrella Felicidad.

"Hallo, ik ben Liam," zegt de jongen met de chocolade bruine ogen, eigenlijk zit ik zodra mijn ogen die van hem vinden compleet vast in zijn prachtige blik, en hij schud mijn hand.
"Esmeralda," spreek ik, mijn accent vervloekend in mijn hoofd. Mijn Engels is niet geweldig. Maar het gaat er mee door. Het accent daar in tegen... Ik haat het. En al helemaal op dit soort momenten. Beschaamd kijk ik naar de grond. Mijn rok is net wat te lang om zelf mijn voeten te kunnen zien, maar anders had ik daar zeker mijn blik naar toe gewend. Ik vraag me af wat Liam, en de anderen, wel niet van me moeten denken. Ik weet dondersgoed dat wij zigeuner mensen niet goed in het plaatje staan. Maar zoals ik al zei, wij zijn ook maar mensen.
Als Liam half omver word gelopen door een jongen met krullen kijk ik met licht opgetrokken wenkbrauwen toe. "Excuseer me, dames," zegt hij nog en gaat dan weer verder.

Reality's overrated.

[ bericht aangepast op 17 nov 2013 - 20:08 ]

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

Liam James Payne:

Het meisje keek me diep in mijn ogen aan "Esmeralda," Zei ze terwijl ze mijn hand schudde, waarna ze gelijk naar de plek waar haar voeten hoorde te zitten, maar waar de lange rok overheen viel keek. 'Aangenaam kennis te maken Esmeralda.' Zei ik, ze had een klein beetje een accent, maar dat had ik ook, ik had een Brits accent, aangezien ik uit Londen kwam. 'Wauw, wat groot…!' Lachte Eva verslagen. 'Ja, inderdaad, het is werkelijk gigantisch...' Zei ik, terwijl ik naar het schip keek. Mooi was het zeker, en dit was alleen de buitenkant maar. Ik zag hoe er met dikgedrukte grijze letters Titanic op gedrukt stond. Ik had echt zin om mijn familie weer te zien, ik miste ze heel erg, zowel mijn ouders als mijn twee zussen. Het heeft waarschijnlijk jaren geduurd voordat het schip eindelijk klaar was, ik wil niet eens weten hoeveel kamers er in zaten, waarschijnlijk zou ik elke keer verdwalen.

How far is far

[sorry voor het slecht getypte stukje, zat toen op de iPad. Lena reist eerste klas, iemand voor Lena?]

L.S.H.I.F.O.M.D.W.I.D.H.O. Laughing so hard I fell off my dinosaur, wait, I don't have one

(Ze kan naar Harry toe?)

Because I love him, do I need another reason?

Dobreva schreef:
(Ze kan naar Harry toe?)

L.S.H.I.F.O.M.D.W.I.D.H.O. Laughing so hard I fell off my dinosaur, wait, I don't have one