Titanic II One Direction II Speeltopic. - Speeltopics

Iedereen kent het verhaal wel van de Titanic, het beroemde gezonken schip, wat zogenaamd niet kon zinken. Een stukje geschiedenis. Maar wat nou als de tijd terug draait, en One Direction ineens op de Titanic een vakantie nemen? Zullen ze smoor verliefd worden, of misschien wel het schip van zinken kunnen weerhouden?

[ bericht aangepast op 11 dec 2013 - 16:44 ]

How far is far

Aveline “Ave” Reeds.

Nieuwsgierig sluip ik tussen alle passagiers door opzoek naar mijn eigen kamer. Als ik die eindelijk gevonden heb blijkt het dat ik de eerste ben. Ik leg mijn rugtas op het bovenste bed, aangezien en twee stapelbedden staan. De gouden horloge die om mijn pols zit heb ik net gerolt. Het was erg druk in de gangen en een paar eersteklassers zaten verkeerd. Ze vonden het vast heel aardig dat ik ze de weg heb gewezen. Ik strijk eroverheen en kleed me dan om. Mijn zwarte broek ruil ik in voor een schots rokje met daaronder kniekousen. Mijn Iron Maiden shirt wissel ik in voor een witte blouse, waarvan ik de mouwen oprol. De outfit is een oud schooluniform, maar zonder de blazer en de speld valt het niet op. Ik doe mijn haar in een visgraatvlecht en houd de gouden horloge om. Opnieuw ren ik naar het eersteklas dek toe en zo zelfverzekerd mogelijk loop ik tussen de rijke mensen door. Tot zover lijkt niemand iets door te hebben. Ik loop langs een oud koppel dat naar de zee staart. In de broekzak van de man zit een leren portomonnee. Zo snel als ik kan gris ik het eruit en loop verder. De portomonne verstop ik in de band van mijn rokje en omdat mijn blouse er ook is ingepropt zie je niks. Ik grijns en na nog twee portomonnees gerolt te hebben loop ik weer naar mijn kamer. Mijn vindingen verstop ik in het kussen, waarna ik me weer omkleed. Zwarte kapotte, broek, en Iron Maiden shirt. Ik haal het elastiekjes uit mijn haar en schud het los. Als ik op het derdeklas dek sta kom ik erachter dat ik nogsteeds de gouden horloge om heb. Grijnzend kijk ik naar alle mensen. Plotseling herken ik de jongen met de krullen van net, die mijn rol actie dwarsboomde. Hij staat bij een meisje, die er nogal hulpeloos uitziet. Ik glimlach en stap op ze af. ‘Hulp nodig?’

Lena Collins
Ik schrik als er opeens iets tegen me wordt gezegd. De jongen, aan zijn stem te horen, zegt lachend dat ik niet bang hoef te zijn, hij bijt niet. Een klein zenuwachtig glimlachje verschijnt op mijn gezicht. Als de luide hoorn van het schip klinkt schrik ik op. Ik voel hoe mijn handen beginnen te trillen, dus ik pak mijn stok stevig vast.
'Misschien bijt ik wel.' zeg ik in een poging om grappig te zijn en mijn zenuwen te verdrijven

L.S.H.I.F.O.M.D.W.I.D.H.O. Laughing so hard I fell off my dinosaur, wait, I don't have one

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

Liam James Payne:

'Nee,' Lachte ze. 'Vorige week ben ik achttien geworden. Vorige week ben ik eindelijk de wereld van volwassenheid ingestapt! Had van mij wel wat sneller mogen gebeuren hoor.' Zei ze. 'Nog gefeliciteerd.' Lachte ik. Ik was erg benieuwd hoe deze reis zou verlopen, ik hoopte dat ik ook aardige kamergenoten had. 'hoe gaat het met jullie?' Vroeg Eva intussen aan Esmeralda en Niall. 'Misschien kunnen we zo beter instappen, aangezien het schip over een kwartiertje of zo gaat vertrekken.' Zei ik met een glimlach. Ik keek even naar de prachtige zee, die achter het gigantische schip lag. Ik voelde in een van mijn broekzakken, en voelde mijn portemonnee, waar niet echt veel inzat. Ik had wel eens wat gejat, omdat ik gewoon niet ander kon, maar ik was er niet echt bepaald goed in, ik was zelfs een keer betrapt, maar was gelukkig weer ontsnapt. Ik had de neiging om iets van die rijke mensen die hier liepen te jatten, ze zouden het toch niet missen, maar van Niall en Eva zou ik niet jatten, ze waren bovendien een soort van vrienden van me geworden.

How far is far

Harry Styles

een zenuwachtig glimlachje verschijnt op het gezicht van het meisje, ze leek me op zich wel aardig, maar schijn kan bedriegen. 'Misschien bijt ik wel.' zegt ze dan, in een poging haar zenuwen te verbergen.
'Nou, dat zullen we dan wel zien he?' daag ik haar uit met een halve grijns. Het meisje dat ik daarnet vuil naar me had zien kijken loopt op ons af. ‘Hulp nodig?’ vraagt ze.
'Nee, het gaat prima hier. Toch?' Dat laatste zeg ik tegen het meisje dat al tegenover me stond, en het werd een beetje raar omdat ik nog steeds haar naam niet wist, maar dat kwam later misschien nog wel. Ik keek de ander aan met een opgetrokken wenkbrauw, wachtend op haar reactie. In de tussentijd keek ik naar mijn ene hand, waar een paar ringen om mijn vingers zaten. Sommige waren gestolen, en andere waren erfenis. Mijn ouders waren namelijk drie jaar eerder omgekomen in een of ander vaag ongeluk, niemand wist precies wat er gebeurt was. Ik keek weer naar haar, nog steeds wachtend.

Because I love him, do I need another reason?

[Waar moet ik allemaal op reageren. Ik heb even de tijd niet om alles terug te lezen. Sorry.]

Reality's overrated.

[Op Eva en Liam, Liam heeft net aangenaam kennis te maken gezegt en Eva vroeg hoe het met Esmeralda ging ^^]

How far is far

[Lilarry went Memorias.]

"Family don’t end in blood”

Lena Collins
'Nou, dat zullen we dan wel zien he?' antwoord de jongen met een uitdagende toon in zijn stem
'Hulp nodig?' vraagt iemand plotseling.
'Nee, het gaat prima hier. Toch?' antwoord de jongen.
'Ja, alles gaat goed, prima.' antwoord ik terwijl ik de zenuwen in mijn stem onder controle probeer te houden.
Dit is de eerste keer dat ik ergens ben zonder iemand die ik ken en ik ben bang, doodsbang. Maar dat zal ik nooit toegeven, mijn ouders hadden gelijk. Het is tijd voor mij om op te groeien. Ik ontspan een beetje en daardoor valt mijn stok uit mijn hand.

L.S.H.I.F.O.M.D.W.I.D.H.O. Laughing so hard I fell off my dinosaur, wait, I don't have one

Aveline “Ave” Reeds.

'Nee, het gaat prima hier. Toch?' De jongen kijkt me met opgetrokken wenkbrauwen aan, waarna zijn blik naar zijn handen glijd. Er zitten verscheidene ringen aan. 'Ja, alles gaat goed, prima.' Beaamt het meisje zenuwachtig. Haar stem trilt een beetje en plotseling valt haar stok uit haar hand. Ik knik en buk dan snel om haar stok te pakken. Met mijn overige hand pak ik voorzichtig haar hand beet om haar te stok aan te reiken. “Alsjeblieft,” mompel ik. Ik schud mijn haar uit en bekijk het meisje dan. Ineens besef ik me dat ze waarschijnlijk blind is, de stok, het nerveuze gedoe. Mijn tante is ook blind en heeft precies dezelfde stok, maar die gebruikt ze bijna nooit, daar is ze te koppig voor. Ze gebruikt hem enkel als ze naar plaatsen gaat waar ze nog nooit is geweest. Daarbij heeft ze een blindegeleidenhond: Flip. Een glimlach breekt door op mijn gezicht bij de herinnering aan haar. Zij is het enige goede in mijn leven.

[wow, dit gaat snel. Haha sorry, had even wat anders aan mijn hoofd ;x waar kan ik met Zayn heen?]

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

[Zayn kan naar Liam, Eva , Niall, en Esmeralda komen?]

How far is far

[Woow dit gaat snel. Wat is er gebeurt en waar kan ik weer verder met Nialler?]

Spoiler alert: you will save yourself

[Eva heeft net te horen gekregen dat haar moeder een baby krijgt en heeft daarna aan Niall en Esmeralda gevraagd hoe het met hen ging]

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

Esmeralda Anita Francisca Estrella Felicidad.

"Aangenaam kennis te maken Esmeralda," zegt de jongen met de oh zo mooie ogen, Liam. Ook hij had een accent, een Britse als ik het goed hoorde.
"Van het zelfde," zeg ik beleefd, maar ietwat zachtjes.
Hij en het andere meisje babbelen wat over het schip en verwonderd kijk ik er naar. Misschien krijgen mijn ogen wel de mooiste kost te zien wat ze ooit zullen bewonderen. In ieder geval de mooiste pracht tot nu toe. Al zijn Liam's ogen- Verdorie, ik ken hem pas een moment, wat zeg ik, ik ken hem helemaal níet.
Als het meisje te horen krijgt dat haar moeder een kind krijgt feliciteer ik haar. En als ze dan vraagt hoe het met mij en de blonde jongen gaat glimlach ik naar haar.
"Goed," knik ik met een glimlach. "Met jou?"

[ bericht aangepast op 20 nov 2013 - 14:24 ]

Reality's overrated.