Changes || One Direction || Topic 2 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 2 jan 2014 - 21:51 ]

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

(MT)

Because I love him, do I need another reason?

[Mijn topics.]

stay safe because I like being alive at the same time as you

[Mijn topics. En Alter is nu Givens [: .]

[ bericht aangepast op 18 nov 2013 - 18:30 ]

:)

Louis Tomlinson
'Nee, helemaal niet. Ik dacht alleen aan Gemma's reactie als ze erachter komt wat ze allemaal gemist heeft.' grinnikte hij waardoor mijn ogen groot werden. Ik had daar nog geeneens bij stil gestaan tot dit moment eigenlijk. Meestal als ik daar over de vloer kwam, was ik natuurlijk met Harry mee en nu zou ik ineens met Marcel aankomen, dus of ik moest vluchten, of een preek aanhoren en alles uit gaan leggen.
Ik besloot het nog maar even aan de kant te schuiven, want ik wist dat anders heel mijn humeur zo om kon slaan en daarbij wist ik ook niet hoe het daar uit zou pakken. 'Goed dat je me daar eventjes aan herinnerd,' grinnikte ik, want zo stond ik voor een minder grote verrassing, om een gebaar te maken dat Marcel door kon lopen gezien ik in de tussentijd de deur alweer open had gegooid.
'Moet ik bang worden?' vroeg hij nieuwsgierig bij mijn woorden en ik haalde daardoor alleen mijn schouders. 'Ik weet niet hoe snel je bang word en hoeveel vertrouwen je in me hebt,' antwoordde ik met nog steeds dezelfde grijns, om de jongen toch naar me toe te trekken en mijn armen stond zijn middel te slaan en heel onschuldig op te kijken. 'Maar heel misschien valt het allemaal wel mee, omdat ik je spaar en niet in de planning heb?' ging ik verder om een zacht kusje op zijn lippen te drukken. Nee, ik had sowieso wel wat in de planning, maar dat betekende niet dat het gelijk heel erg was.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

The monsters running wild inside of me. I'm faded

Liam Payne
Toen we eindelijk bij mijn huis uitkwamen pakte ik alle tassen van de achterbank en liet de gitaar achter voor Niall. Natuurlijk begon hij weer te protesteren en nam de plunjebaal van me af zodat ik alleen nog met onze rugzakken liep. "Naam jij je gitaar nou maar mee en vergeet de auto niet op slot te doen." Ik had heel erg hard moeten sparen om hem tweedehans te kunnen kopen, dus ik was er erg zuinig op. Rustig liep ik naar de deur en viste de sleutels uit mijn zak. Nogsteeds liep ik wel een beetje mank, want dat knietje van Niall's vader was niet zacht geweest, maar gelukkig begon mijn stem in elk geval weer terug te keren naar z'n normale hoogte. Ik kon gewoon niet geloven dat zo'n lieve onschuldige, voor zover we samen onschuldig waren, jongen zo'n vader kon hebben. Ik had echt heel erg met hem te doen. Ik zou vanavond wel aan mijn moeder vragen, als hij sliep, of hij tot we naar de universiteit gingen bij ons kon blijven wonen, want ik ging hem echt niet op een bankje in het park laten slapen. Ik opende de deur en liep naar binnen. De deur liet ik gewoon openstaan. Niall zou hem vast wel dichtdoen. "We zijn thuis!" riep ik, alleen maar om te herrinderen dat mijn ouders weg waren. ow, ja. Dan moest ik zelf maar thee zetten. Ik schopte mijn schoenen onder de kapstok, zette onze tassen daar ook neer en hing mijn jas op een haakje, om vervolgens naar de keuken te lopen. Daar zette ik een ketel met water op en keek op het lijstje op de koelkast wat mijn ouders voor ons voor deze week als eten hadden gehaald:
4x pizza margarita
2x lasagne
4x noodles
2x fried rice
en jullie mogen een keer fish 'n chips halen
x mam en pap
Ik glimlachte. Nouja, dan moest ik ze vanavond maar bellen. Ik leunde tegen het aanrecht en wachtte op Niall en de ketel.

Bowties were never Cooler

Marcel Styles

Zijn ogen werden groot, maar dat gooide hij al snel van zich af. 'Goed dat je me daar eventjes aan herinnerd,' grinnikte hij daarna, want ook hij wist hoe gevaarlijk Gemma werd als ze beschermend reageerde. Hij maakte een gebaar dat ik naar binnen kon lopen aangezien hij in de tussentijd de deur al had opengedaan. 'Ik weet niet hoe snel je bang word en hoeveel vertrouwen je in me hebt,' antwoordde hij op mijn vraag van net, nog steeds grijnzend trok hij me naar zich toe en sloeg zijn armen om mijn middel zodat ik geen kant op kon. Hij keek heel onschuldig naar me op, en eigenlijk viel me het lengteverschil nu pas op. 'Maar heel misschien valt het allemaal wel mee, omdat ik je spaar en niet in de planning heb?' ging hij verder drukte zacht een kus op mijn lippen, en ik wist dat als ik mijn hoofd ook maar iets naar achter had gedaan, hij er niet bij kon komen. Maar daarvoor wilde ik het nu te graag en kuste hem terug, om daarna zacht weg te trekken.
'Mmm, nou ik ben benieuwd,' zei ik en drukte nog een klein kusje op zijn voorhoofd.

Because I love him, do I need another reason?

Niall Horan
Ik viste mijn gitaar van de achterbank, om deze voorzichtig op mijn rug te hangen, want dit was toch een van de spullen waar ik het meeste waarde aan hechtte. De rest kon me gestolen worden, maar mijn gitaar moest ik gewoon bij me hebben. Deze eenmaal op mijn rug, deed ik de deur dicht, om de auto op slot te draaien en achter Liam aan te lopen, nadat ik mijn blik de straat nog eens langs had laten gaan en de spullen van Liam over te nemen. Iets waar ik gelijk weer protest over kreeg, maar deed niets anders dan onschuldig grijnzen en mijn hoofd schudden. Ik wist dat Liam zuinig was op zijn auto en ik was er dan ook heel voorzichtig mee, want ik wilde niets op mijn geweten hebben en zeker niet na vandaag. Iets wat rustiger dan net liep ik naar binnen toe, om de deur achter me te sluiten en mijn spullen, zowel mijn gitaar als mijn schoenen, netjes onder de kapstok te plaatsen en mijn vest op een haakje te hangen en naar Liam toe te lopen in de keuken. Tenminste dat dacht ik later, want in de woonkamer was hij niet. Mijn armen sloten zich voor de zoveelste keer rond zijn middel, om de jongen dicht tegen me aan te trekken, want ik had er nog steeds behoefte aan en aangezien het net niet ging. 'I-Ik..' iik viel stil aangezien ik geen idee had, hoe ik de zin verder kon afmaken, maar ik had het idee dat -dat ook niet nodig was met deze jongen in de buurt.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Agnès Ariane Dubois

'Maar genoeg over Marcel nu. Snapte je Frans een beetje? Vroeg Serena me en net op het moment dat ik wou antwoorden dat het een makie was voor mij trilde haar mobiel. Ze fronste haar wenkbrauwen en pakte haar gsm snel uit haar broek zak terwijl ik vrolijk naar haar glimlachte.
Ze glimlachte om het berichtje en liet het aan mij zien.
Marcel Styles: Maak je geen zorgen, het is goed. Als je belt zal ik alles uitleggen, oké?
'Wat denk je? Bellen? Maar wat als hij nu ergens mee bezig is of weet ik veel?' Zei ze tegen zich zelf pratend. 'Maar aan de andere kant wil ik wel heel graag weten wat er aan de hand is.' Begon ze verder en ik zag hoe dat ze terug antwoorden . 'Sorry. Ik ben niet heel erg sociaal tegenover jou
vandaag. Dat is normaal echt wel anders, maar ik heb gewoon even een hectische dag,' glimlachte ze verontschuldigend . ‘Is niet erg hoor.’ Zei ik met een glimlach. ‘Al zou ik hem wel bellen ik bedoel hij zal dat smsje toch niet sturen als het niet uitkomt.’ Zei ik bemoedigend en met een schuine grijns.

“Destroying things is much easier than making them." Suzanne Collins

Louis Tomlinson
Ik liet mijn sleutels weer in mijn broekzak glijden terwijl mijn blik op Marcel was gericht en gewoon door bleef praten. Ik wist niet wat Gemma van dit alles zou vinden, maar ik wist dat ik daar nog wel achter zou komen, en tot dat moment zou ik vrolijk doorgaan met wat de bedoeling zou zijn. Zou ik plezier maken met Marcel, zolang de jongen hetzelfde zou blijven denken. Al was er voorlopig nog niets veranderd, want hij bevrijdde zich niet uit mijn greep toen ik mijn armen om zijn middel wikkelde, om hem dicht tegen me aan te trekken, en kuste me terug, om daarna pas zacht weg te trekken.
'Hmm, misschien moeten we dan maar naar binnen gaan, want des te sneller zie je het,' zei ik met glimmende oogjes en een brede glimlach door het het kusje op mijn voorhoofd.
Niet dat ik zin had om me los te wurmen uit zijn greep, dus bleef staan zoals ik stond. 'Had je mijn ogen niet eerder kunnen openen?' vroeg ik zachtjes met een zachte grinnik.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Marcel Styles

'Hmm, misschien moeten we dan maar naar binnen gaan, want des te sneller zie je het,' zei hij met glimmende ogen en een brede glimlach.
'Eigenlijk zou dat wel moeten he?' zei ik zachtjes, ik was ergens wel benieuwd hoe zijn huis eruit zag aangezien hij het mijne al vaak zat gezien had. Maar aan de andere kant had ik totaal geen zin om hem los te laten, ik vond het eigenlijk wel prettig zo. 'Had je mijn ogen niet eerder kunnen openen?' vroeg hij toen zachtjes met wat zacht gegrinnik. Ik glimlachte licht en werd een beetje rood en hoewel ik de neiging had om weg te kijken, deed ik dat toch maar niet.
'Je mocht mij ook best wat eerder laten zien dat je wel meeviel, hoor,' dat laatste was meer plagend bedoeld. Ik trok hem iets dichter tegen me aan, om te laten merken dat ik het wel meende over mijn gevoelens voor hem, want dat was ook echt zo. Het was nog steeds een mysterie voor me hoe, dat wel, maar ik was er wel ontzettend blij mee. Ik zuchtte even en kon het niet laten om nog een licht kusje op zijn lippen te drukken.

Because I love him, do I need another reason?

Louis Tomlinson
'Eigenlijk zou dat wel moeten he?' zei Marcel net zo zachtjes terwijl ik dichter tegen de jongen aan te kruipen, om mijn hoofd tegen zijn borstkas aan te leggen. Voor het eerst was ik dan ook blij dat ik ruim een kop kleiner was dan de jongen.
'Eigenlijk wel, ja,' antwoordde ik zachtjes, maar uit deze reactie had ik al door dat de jongen daar net zoveel zin in had als mij. Aan de ene kant wel en aan de andere kant was dit een moment die je niet wilde onderbreken en nog wel eventjes door mocht gaan.
De jongen glimlachte licht en werd een beetje rood bij mijn woorden, maar keek niet weg, zoals hij eerder had gedaan vandaag. 'Je mocht mij ook best wat eerder laten zien dat je wel meeviel, hoor,'
Ik liet een zachte grinnik horen, om toch weer op te kijken. 'Ik val altijd mee als ik tegenover een heeeeeel lief, en leuk, iemand sta en diegene ook lief tegen mij doet,' zei ik terwijl mijn greep wat verstrakte doordat de jongen me dichter tegen zich aantrok. Ik wist dat het fout was, maar tegelijkertijd voelde ondertussen wel heel goed en vertrouwd. Toch liet ik de jongen na het kusje los, om hem mee naar binnen te trekken en de deur achter ons te sluiten.
'Doe alsof je thuis bent,' begon ik zachtjes en drukte nog een kusje op zijn lippen, want ik kon het echt niet laten. 'En verder heb ik vrij weinig eraan toe te voegen,'

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Liam Payne
Ik luisterde in stilte hoe Niall binnenkwam en draaide me toen naar het fornuis om het vuur voor het theewater hoger te zetten. Ik voelde zijn armen om mijn lichaam sluiten en legde mijn handen op die van hem. Ik glimlachte en sloot mijn ogen om even van het moment te genieten. Toch wist ik dat er wat mis was door zijn stotter. Ik draaide me om in zijn armen en legde die van mij ook om hem heen. Ik trok hem dicht tegen me aan en drukte mijn lippen zacht op zijn haren. Zo bleef ik even staan. Ik vond het verschrikkelijk wat er was gebeurt, maar het was niet zijn schuld en dat moest hij weten. "Het geeft niet. Echt niet." zei ik zacht. Ik liet mijn hoofd op zijn schouder rusten. Achter ons flootde ketel zacht. Ach, dat kwam zo wel. Ik drukte nog een kus op zijn voorhoofd. "Wat voor thee wil je, prinses?" vroeg ik zacht. Mijn ene arm liet hem los en ik draaide het vuur laag. Ik drukte nog een kusje op zijn wang en draaide me toen toch weg van mijn beste vriend. Ik liet een arm om zijn middel liggen en begon met mijn vrije arm theeglazenen de theepot klaar te maken voor thee. Ik hield Niall heel erg dicht tegen me aan. Vandaag liet ik hem echt niet meer los. Dat hoefde gelukkig ook niet. Het zorgde misschien wel voor roddels, maar voor ons was het normaal en ik ging dit ook echt voor niemand veranderen. Hij was mijn beste vriend en dat wilde ik nooit anders hebben. Ik schonk voorzichtig het hete water in de theepot. Toen dat eenmaal was gebeurt zette ik de ketel weg. Ik trok Niall weer in een stevige knuffel en drukte een kus op mijn voorhoofd.

[ bericht aangepast op 19 nov 2013 - 7:33 ]

Bowties were never Cooler

Marcel Styles

Hij kroop wat dichter tegen me aan en legde zijn hoofd op mijn borst. 'Eigenlijk wel, ja,' antwoordde hij zachtjes, waarschijnlijk met net zo weinig zin om los te laten als ik. Hij grinnikte even en keek op bij mijn opmerking dat hij best wel wat eerder had mogen laten merken dat hij meeviel. 'Ik val altijd mee als ik tegenover een heeeeeel lief, en leuk, iemand sta en diegene ook lief tegen mij doet,' zei hij nog steeds lachend, en verstrakte zijn grip op mijn middel wat. Ik glimlachte en beet op mijn lip, niet echt wetend wat ik hier op moest antwoorden. Na dat liet hij me los en trok me mee naar binnen, om daarna de deur achter ons dicht te doen. 'Doe alsof je thuis bent,' begon hij zachtjes om nog een kus op mijn lippen te drukken. 'En verder heb ik vrij weinig eraan toe te voegen,' ik knikte en liep aarzelend naar de huiskamer. Het was niet overdreven groot, maar ook zeker niet klein. Ik grinnikte en stelde me deze plek voor als zijn zusjes hier waren, ik kende ze niet persoonlijk maar ik had wel gehoord dat ze ergere druktemakers waren dan hij, wat ik me eigenlijk niet kon voorstellen. Aangezien ze er nu niet waren nam ik aan dat ze nog op school zaten, en dat deed me eraan denken dat ik mijn moeder nog moest bellen en vertellen waar ik was voordat ze een hartaanval zou krijgen. Ik ging zitten op de aardig grote bank en keek Louis een beetje nerveus aan, geen idee hebbend wat ik nu moest doen.

Because I love him, do I need another reason?

Louis Tomlinson
Marcel glimlachte en beet op zijn lip, volgens mij niet echt wetend wat te antwoorden. Niet dat hij er verplicht op moest antwoorden, want ik vond het allemaal allang best, zolang de jongen maar in de buurt was. Daarna trok ik hem mee naar binnen, om de deur te sluiten en te zeggen dat hij moest doen alsof hij thuis was.
Ik trapte mijn schoenen uit, om deze onder de kapstok te schuiven en zag Marcel knikken, om aarzelend naar de huiskamer toe te lopen. Zelf liep ik naar de keuken, maar kwam erachter dat ik niet wist wat Marcel wilde, dus liep weer terug naar huiskamer. Daar zag ik Marcel een beetje nerveus op de bank zitten waardoor ik zacht grinnik, om zijn kant op te lopen en op zijn schoot neer te ploffen.
´Waar kan ik je blij mee maken?´ vroeg ik. 'Of minder nerveus.' voegde ik eraan toe, om hem vragend aan te kijken. Ik wilde de jongen gewoon op zijn gemak stellen en daarom was het ook een voordeel dat we nu ook niet nog een waslijst van vragen kregen van mijn familie.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer