Het gekkenhuis. ~Speeltopic - Speeltopics

Index RPG Actieve Topics Zoek

27 dec 2013 - 5:21

Bougeotte 909

Het huis

Kennelijk vind iedereen dat er bij jou een schroefje los zit. Je woord in een kliniek gestopt, puur omdat andere mensen vinden dat je anders bent. Dat is toch geen goede reden om iemand op te sluiten tussen 9 andere gestoorde mensen? Wie weet wat er wel niet mis is met al die mensen. Helaas zal je daar snel genoeg achter komen, aangezien je ouders je toch wel naar dat gekkenhuis zullen sturen. Je hebt geen idee hoe lang je daar vast zal blijven zitten, maar je weet nu al dat het de vervelendste periode van je leven zal worden.

Het gekkenhuis.
Deze kliniek is in Nederland en voor iedereen jong en oud. 10 gestoorde mensen zullen worden opgesloten in een huis samen met twee begeleiders. De 10 gekken kunnen alle leeftijden hebben en door wat voor reden dan ook hier terecht zijn gekomen. Misschien heb je iemand vermoord, heb je anorexia of een dubbele persoonlijkheid. Het maakt niet uit je bent van harte welkom. Niet dat de meeste mensen die hier zijn hier vrijwillig zijn. Sommige worden door hun ouders geforceerd of door een vriend of misschien door de politie. Of gewoon door jezelf, dat kan ook. Hoe dan ook als je eenmaal binnen bent, kom je niet zo maar meer buiten. Het is zomer als de patiënten aankomen.

De rest van het huis
Slaapkamers (denk bij de 2persoons slaapkamers 1 bed weg)
De lounge
De dineer kamer
Het meer (beeld je in dat de omgeving het zelfde is als bij de andere foto van het huis, dit is de achterkant)

Rollen
Grijs, kamer 1 | ~ | Blauw, kamer 2
Jongens
ImaCreep - Miguel Apollo | Alcoholisch, traumatische ervaringen en veel angsten
Noticed - Lukas Strümer | Stalker en moordenaar
Enface - Luke Owens | Agressief en een perfectionist waardoor hij moeite heeft met sommige dingen los te laten
OPEN
Noticed - Christian Lenuta | Voorspellende beelden in zijn hooft en gevoelig voor extreem felle lichten en extreem schelle en luide geluiden

Meisjes
Pebble - Annabeth Isabelle Brandon | Dubbele persoonlijkheid
Thirlwall - AbbeyGail Elizabeth Dragomir | Sociale angststoornis, automutilatie
Imacreep - Sarah Macey | Denkt dat ze iemand anders is, haar eigen ik is depressief
Noticed - Mirela Razvan | Agressie stoornis
Magicales - Santana Fedelia Martinez | Gemarteld in het verleden waardoor ze nu andere martelt

Begeleiders
Enface - David Crowley

Regels

Uiteraard de standaard huisregels van Quizlet
Altijd je naam boven je stukje!
16+ mag, maar geef het aan
Minimaal 200 woorden
Of topic in een spoiler of tussen haakjes
Maximaal 2 rollen
Geen minimum of maximum leeftijd voor "gekken"
Omdat het soms lastig is als je niet zeker weet of ... het tegen jou heeft kan je voortaan bovenaan jou berichtje zetten tegen wie je het hebt!

Begin
Iedereen komt aan in de lounge van de kliniek. De bedoeling is dat iedereen er tussen 15.30 en 16.00 is. Dan zal een van de begeleiders de kamers aangeven.
Veel plezier!

Kamer verwijzing
De begeleiders komen binnen eerst Daniel en dan Chanel. Daniel en Chanel zien er allebei uit als eind 20! Vervolgens geeft Daniel deze toespraak en daarna vertrekken ze allebei weer.
Mag ik even jullie aandacht allemaal? Ik ben Daniel en dit is mijn medewerkster Chanel. Jullie weten allemaal vast wel waarom jullie hier zijn en niet iedereen zal een vergelijkbare reden hebben. Wat die rede ook is, wij zijn er om jullie van de reden af te helpen. Om te beginnen zal ik jullie naar jullie kamers verwijzen. Als er vragen zijn kan je die altijd aan een van ons stellen. Gaan jullie nu maar naar de kamers om jullie spullen uit te pakken en dan zien we jullie vanavond stipt 6 uur bij het avondeten terug.
Let goed op, lees de stukjes van andere goed door zodat het verhaal goed samenvalt!
Succes!

Eten
Het is nu 6 uur en alle patiënten/begeleiders gaan naar de eetkamer. Het is de bedoeling dat de begeleid aangeeft van we gaan nu een rondje doen en dan kan iedereen wat over zichzelf vertellen en vertellen waarom je hier zit. We eten spaghetti.
Have fun

Praattopic
Rollentopic

[ bericht aangepast op 7 jan 2014 - 21:36 ]
It's very important for you to believe that you are the one

27 dec 2013 - 19:06

Alleidis 549

Christian Lenuta
Het jongetje wist zijn emoties redelijk goed onder controle te houden, hij had het thuis immers ook altijd weggedrukt. Pas toen Santana haar armen om hem hen sloeg vielen er een paar dikke tranen. Hij knikte, maar de woorden dat het wel goed kwam, geloofde hij niet meer, hoe graag hij dat ook wilde. Langzaam krabbelde Christian onder de armen van Santana vandaan, en ging op zijn dunne knietjes zitten. Zijn ogen waren nog steeds nat, en zijn mondhoeken stonden vreselijk somber. Zijn kinnetje trilde nog steeds. Christian raakte Santana niet aan, omdat hij niet wist of ze dat wel of niet wilde. Hij glimlachte door zijn verdriet heen, maar voelde totaal geen blijdschap. "Sorry.", zei hij. Hij verontschuldigde zichzelf voor iets wat hij niet gedaan had. Hij stond op en zette Nandeau op zijn schoudertje. Hij trok zijn mouwen over zijn dunne polsen heen en veegde nog een keer goed zijn natte wangen droog. Het was te veel.

Normal is an illusion. What's normal for the spider, is chaos for the fly.

27 dec 2013 - 19:17

Enface 493

(Snap ik! Luke heeft het trouwens tegen Annabeth)
Luke Owens
Wat onderuit gezakt bekeek ik de mensen in de kamer, ik gokte dat iedereen nu zo'n beetje binnen was. Ik had niet het idee dat ngo veel meer mensen hier in dit huis zouden passen, ik hoopte maar dat ik gelijk had. Ik kon het niet laten om even te glimlachen toen ik een klein jongetje met zijn ratje zag zitten, hij zal wel de leeftijd hebben van mijn kleinste zusje Roos. Roos zou het vast goed met hem kunnen vinden, hij zag er rustig en beleefd uit. Misschien ging mijn tijd hier nog best gemakkelijk verlopen, ik was niet zo moeilijk met mensen. Meestal dan, dacht ik er bitter achterna. Mijn oog viel op een blond meisje in de hoek wat nog met niemand in gesprek was. 'Hey, weet jij soms of er al wat bekent is over de kamerindeling enzo?' besloot ik haar te vragen en ik glimlachte even. Ik had niet het idee dat ze dat wist maar goed het was wat.

27 dec 2013 - 19:19

Hollstein 4358

Thirlwall schreef:
AbbeyGail Elizabeth Dragomir
Ik kijk op als ik voetstappen hoor. Een meisje met lang bruin haar en een aparte oogkleur staat voor me. Ze zwaait voorzichtig en een geforceerde glimlach verschijnt op haar gezicht. Ze hurkt neer 'Hee, waarom zit je hier?' Ik kijk haar even aan, waarna ik weer naar mijn voeten staar. 'Ik heb het niet zo op mensen,' mompel ik. 'En mensen hebben het niet zo op mij,' Ik twijfel of ik meer moet zeggen, maar dit zijn al meer woorden dan ik gewend ben, dus wacht ik maar tot het meisje weer wat zegt.

Tell her she's beautiful, wonderful, everything she doesn't see

27 dec 2013 - 19:28

Schweetz 21318

Santana Martinez
Een paar dikke tranen rolde over de wangen van het jongetje, zodra ik mijn armen om hem heen wikkelde. Ik veegde deze weg, om toe te kijken hoe hij knikte, maar mijn woorden, volgens mij, niet echt geloofde. Ik kon het hem niet kwalijk nemen, als hij de woorden al eerder had gehoord, want ik kon me dan best in hem verplaatsen. Het waren alleen woorden die toch standaard, onbewust over iemand zijn lippen rolde. Ik wilde mijn armen dat ook strakker rond de jongen heen slaan, in de hoop dat -dat zou helpen, maar in plaats daarvan verslapte mijn greep toen de jongen zich onder mijn armen vandaan krabbelde, om op zijn knietjes te gaan zitten. Mijn hand haalde ik door zijn warrige kapsel heen, om twijfelend mijn armen weer naar hem uit te steken. Ik wist niet of hij het wel of niet wilde, want ik was heel slecht in mensen inschatten. Ik zag het zo vanzelf wel. Daarbij brak niet snel mijn hart, maar bij dit aanzicht van het jongetje wel, zelfs met de glimlach op zijn gezicht. 'Je hoeft geen sorry te zeggen,' zei ik zachtjes, want ten eerste kon hij er niets aan doen, had hij niets gedaan en had ik er zo net hetzelfde bijgezeten. 'Kan ik iets voor je doen?' vroeg ik zachtjes, want ondanks ik ouder was, was ik wel een stuk slechter hierin, maar ik was het ook allemaal niet gewend. Het was voor mij nieuw om weer onder de mensen te zijn. In dat opzicht kon je me wel vergelijken met een klein kind dat dingen moest leren.

[ bericht aangepast op 27 dec 2013 - 19:29 ]
If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

27 dec 2013 - 19:37

Pebble 2172

Annabeth Isabelle Brandon II Twee persoonlijkheden.
Een lage stem verbrak mijn concentratie die ik op het spelen met mijn vingers gericht had. Ik keek op en zag dat de stem behoorde bij de aantrekkelijke jongen die aan de andere kant van de bank plaats had genomen. 'Hey, weet jij soms of er al wat bekent is over de kamerindeling en zo?' vroeg hij aan me, waarna hij even glimlachte. Zijn lach was aanstekelijk, waardoor er ook een verlegen lach rond mijn lippen verscheen. Ik schudde kort mijn hoofd, waardoor mijn lichtblonde krullen zachtjes op en neer veerden. Ik bleef echter met mijn vingers spelen om mijn angst en nerveusheid te verbergen. 'Nee, sorry. Alles dat ik weet is dat wanneer iedereen er is, de begeleiders ons de kamerindeling zullen geven,' antwoordde ik zacht. Ik wist niet goed hoe ik me moest gedragen, het was een compleet nieuwe omgeving en daarbij praatte een aantrekkelijke jongen ook nog eens met me. Ik was nooit goed geweest in praten met knappe jongens, hoe aardig ze ook waren. Alex daarentegen wel, maar dat was ook het enige goede aan haar. Mijn groene ogen flikkerden even van zijn blik naar de bekleding van de bank en terug, terwijl ik mijn wangen warmer voelde worden. Ik vond het vreselijk dat ik zo verlegen en terughoudend was, ondanks dat ik de reden ervan wist. Alex.

Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

27 dec 2013 - 19:46

Alleidis 549

Oh, sorry Thirlwall! Ik had het helemaal niet gezien!

Mirela Razvan
Ik worstelde een pijnlijke glimlach op mijn gezicht, ik kon me niet voorstellen dat niemand haar aardig vond. Ik vroeg me af wat er in godsnaam was gebeurd, dat zij zo over zichzelf dacht. Automatisch begon ik in oplossingen te denken, dingen die het misschien wat makkelijker voor haar maakten. Ik besefte mij dat het handig was om eerst naar haar naam te vragen, een gesprek zonder naam is voor mij lastig. "Hoe heet je?", vroeg ik rustig. Ik bleef haar niet heel de tijd aankijken, en liet mijn blik onopvallend over haar heen glijden. Zo werkte het nou eenmaal bij mij, ik 'scande' mensen en nam hun eerste indruk goed in mij op. Ik wist wel dat een eerste indruk niet alles zegt, maar ik hield me er gewoon heel erg aan vast. Mijn eerste indruk van dit meisje was doodsbang, verlegen en kapot gemaakt.

Christian Lenuta
Het jongetje knikte zacht. Hij wist dat zij iets voor hem kon doen. Hij keek naar haar vingers en raakte haar hand aan met zijn kleine wijsvinger. Hij keek Santana vervolgens aan, in zijn oogjes was vreselijk veel onbegrip te lezen. "Beloof me dat jij niet weg gaat?", vroeg hij zacht. Hij was bang om zich te hechten aan mensen, bang voor teleurstellingen. Zijn vinger was koud, zijn oogjes waren inmiddels dik geworden van de opgekropte tranen. Van binnen raasde er van alles door zijn hoofd. 'Vraag ik niet te veel van haar?', 'Vind ze me wel aardig?', 'Is het wel handig om dit van haar te vragen?'. Het jongetje week zijn blik af, en trok zijn hand langzaam terug. Eigenlijk was hij doodsbang voor het antwoord. Hij wilde enkel een bevestiging, hij wilde geen 'weet ik niet' horen, hij kon niet meer met onzekerheden omgaan. Maar hij wilde ook dat ze eerlijk was, dat ze 'ja' zou zeggen als ze het echt meende. Hij wachtte vol spanning haar antwoord af.

Normal is an illusion. What's normal for the spider, is chaos for the fly.

27 dec 2013 - 20:09

Schweetz 21318

( Ik zal vanavond reageren, vier nu de verjaardag van mn ma)

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

27 dec 2013 - 20:23

Alleidis 549

Sk8erBoy schreef:
( Ik zal vanavond reageren, vier nu de verjaardag van mn ma)

Is goed! Gefeliciteerd!

Normal is an illusion. What's normal for the spider, is chaos for the fly.

27 dec 2013 - 20:33

Hollstein 4358

[da's niet erg, het gebeurt iedereen wel eens]
AbbeyGail Elizabeth Dragomir
Het is een tijdje stil, maar dan vraagt het meisje 'Hoe heet je?' Ik blijf naar de grond staren omdat het zo makkelijker voor mij is om te antwoorden. Nu kan ik doen alsof het gesprek zich in mijn hoofd afspeelt, in plaats van met een echt persoon. 'AbbeyGail, jij?' ik mompel niet meer, maar het is nog steeds geen kamer volume, het is niet eens kast volume, maar ik weet dat ze het gehoord heeft, want ze zit maar een paar centimeter bij me vandaan, veelste dichtbij voor wat ik gewend ben. Ik kijk haar door mijn wimpers even aan en zie dat ze mij van top tot teen bekijkt. Automatisch kruis ik mijn armen en trek ik mijn mouwen over mijn handen. De meeste littekens zijn vervaagd, maar de versere zijn duidelijk zichtbaar, en ik wil niet dat dit meisje weggaat of mij als zielig beschouwt. Ik weet niet waarom, maar opeens wil ik heel graag dat dit meisje mij niet verlaat, zoals iedereen altijd doet.

Tell her she's beautiful, wonderful, everything she doesn't see

27 dec 2013 - 20:34

Enface 493

Luke Owens
Geduldig wachtte ik mijn antwoord af terwijl ik haar snel even bekeek, niet op de vieze manier maar gewoon nouja kijken. 'Nee, sorry. Alles dat ik weet is dat wanneer iedereen er is, de begeleiders ons de kamerindeling zullen geven,' antwoordde ze zacht nadat ze haar hoofd geschud had. Haar krullen hadden hierbij zachtjes op en neer geveerd het zag er grappig uit. Ik hoopte wel dat ze gewoon verlegen was en niet dat ik zo bedreigend over kwam. Dat zou best een klote start zijn. Ik knikte als teken dat ik haar begrepen had, 'Aha, ik dacht dat jij hier misschien al langer was en meer wist dan ik' legde ik uit. Nonchalant haalde ik mijn schouders bij mijn antwoord op. Hierna vouwde mijn armen achter mijn hoofd en liet mijn hoofd daar op rusten. 'Ik hoop dat ze het ons snel laten weten' zei ik misschien meer tegen mezelf dan tegen haar. Naja niet dat het me veel uit maakte, maar ik was gewoon nieuwsgierig. 'Oh ik ben trouwens Luke' glimlachte ik.

27 dec 2013 - 21:19

Alleidis 549

Mirela Razvan
Ze komt zo verlegen op mij over. Verlegen is niet het juiste woord, eerder bang. Alsof ze doodsangsten uitstaat, alsof ze denkt dat ik haar iets aan wil doen. Ik vertrouw mezelf op dit moment voor 100%, er is totaal geen woede of irritatie aanwezig. Terwijl ze haar mouwen aantrekt zie ik dat ze een aantal fikse littekens heeft. Ik begin er niet over, maar ik voel de pijn. Ik begrijp haar pijn. "AbbeyGail." begin ik. "Mooie naam. Ik heet Mirela.", vervolg ik glimlachend. Ze lijkt me jong, maar haar gezichtsuitdrukking verdoezeld dat. Het is alsof ik in de ogen kijk van een vijftigjarige vrouw die getekend is door het zware leven. Op de één of andere manier voel ik mij verantwoordelijk voor haar. "Heb je misschien zin in wat drinken?", opper ik. Terwijl ik het aan haar vraag, vraag ik me af of dat eigenlijk wel mag; zomaar drinken pakken terwijl we nog niet geïntroduceerd zijn. Maar ach, dat zie ik dan wel. Ik wacht geduldig op haar antwoord, terwijl ik oogcontact probeer te krijgen.

Normal is an illusion. What's normal for the spider, is chaos for the fly.

27 dec 2013 - 21:27

Schweetz 21318

Santana Martinez
Ik keek verwachtingsvol naar het jongetje, die knikte op mijn vraag, wat ik wilde wat voor hem betekenen. Ik was dat ook benieuwd naar wat ik voor hem kon doen. Mijn blik volgde zijn kleine wijsvinger, die mijn hand raakte waardoor mijn glimlach weer terugkeerde. Zijn blik, zijn woorden verbaasde me, want deze woorden had ik nog nooit van iemand gehoord. Mijn blik wendde ik dan af, om rond te kijken, mijn blik hangende blijven bij de jongen tegenover me in een grote stoel, die net na me binnenkwam. Hem aanblijven kijken terwijl ik sprak. 'Ik beloof dat ik niet bij je weg zal gaan. Ik zal bij je blijven tot het laatste moment,' beloofde ik, de waarheid gesproken, want ik wilde niet een van de mensen, die hetzelfde deed als wat ons was overkomen. Beloftes maken en vervolgens niet nakomen. Ik keek terug naar het jongetje, om op te staan en bij hem neer te hurken, om hem toch in een knuffel te trekken. 'Je hoeft niet bang te zijn,' zei ik zachtjes, in mijn stem terugkomende dat ik het voor de volle honderd procent meende. Ik keek nog heel even naar de jongen,die er nog steeds zo stilletjes bij zat. Ik stak een arm uit, om hem aan te tikken. 'Santana,' zei ik ietwat harder, om mijn arm toch weer om het jongetje heen te slaan. Ik vond het wel zo beleefd om de jongen ook ergens bij te betrekken gezien hij heel stil leek, zoals iedereen hier volgens mij wel wat van kon. En gezien niemand anders het deed. Iedereen vond een beetje aandacht wel fijn, toch?

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

27 dec 2013 - 21:31

Hollstein 4358

AbbeyGail Elizabeth Dragomir
'AbbeyGail,' herhaalt ze 'Mooie naam. Ik heet Mirela,' Uniek, met zoals zij. Dit is de eerste keer in maanden, jaren zelfs dat ik niet het gevoel heb dat ze mij beoordeeld. Dit voelt zoals het voelde voordat ik mezelf voor schut zette op het podium, veilig, normaal. 'Heb je misschien zin in wat drinken?' vraagt ze en ik knik. Ik weet niet of het mag, maar dat maakt me niet zoveel uit. Waar kunnen ze ons heen sturen, we zitten al in een gekkenhuis. Ik kijk omhoog en zie dat Mirela me glimlachend aankijkt. 'Dankjewel,' zeg ik zacht. Ik weet niet precies waarvoor ik haar bedank, dus het zou mij niks verbazen als ze straks vraagt waarom, maar het voelt gewoon gepast. Misschien is het wel gewoon dankjewel voor niet weggaan, ook al is ze er pas 10 minuten, genoeg tijd om mij nog te verlaten dus.

Tell her she's beautiful, wonderful, everything she doesn't see

27 dec 2013 - 21:48

Vanth 23147

Jayden Emilio Lockwood

Afwezig staar ik naar de grond, sommige mensen zaten al bij elkaar. Maar ik deed de moeite niet, ze zouden me toch meteen laten vallen als ze weten van mijn verleden. Er waren hier zelfs kinderen, het lijkt wel alsof alles wijst op mijn misdaden. Dat me telkens wordt duidelijk gemaakt waarom ik hier ben. Ik kijk even op als ik getik op mijn arm voel. 'Santana,' zei een meisje en ik kijk haar even kort aan. Zodra ik zie dat ze terug kijkt kijk ik weg. Ik slik even, je moet wel praten Jay.. Anders vinden ze je helemaal een zwakke psycho.. De woorden van Ethan schieten even door mijn hoofd. "Stop met dat stille gedoe! Wil je echt bekend staan als een zwak joch?!". Ik knik even, 'Jayden.' zeg ik terwijl ik nog steeds een beetje weg kijk. Ik ben niet goed in oogcontact, telkens die beschuldigende blik op je voelen branden.. Het zorgde ervoor dat ik me nog slechter voel..

El Diablo.

27 dec 2013 - 22:12

Pebble 2172

Annabeth Isabelle Brandon II Twee persoonlijkheden.
De jongen knikte. 'Aha, ik dacht dat jij hier misschien al langer was en meer wist dan ik,' legde hij uit, waarna hij nonchalant zijn schouders op haalde en zijn armen achter zijn hoofd vouwde. 'Ik hoop dat ze het ons snel laten weten,' zei hij toen, tot hij zich realiseerde dat hij zich nog niet voor gesteld had. 'Oh, ik ben trouwens Luke,' glimlachte hij. Een kort, zacht, bijna geruisloos gelach verliet mijn mond en ik voelde me een stuk minder verlegen bij zijn nonchalante gedrag. 'Ik ben Annabeth, maar de meesten noemen me Anna of Beth,' vertelde ik hem, wat harder dan ik net praatte. Onbewust speelde ik met mijn haar. Hoewel het er bij sommige meisjes overdreven flinterig eruit zag, was ik er zeker van dat dit bij mij niet het geval was. Ik wist gewoon niet waar ik mijn handen moest laten en kon amper oogcontact met Luke houden. Daarbij was met mijn haar spelen een soort tik van mij. Als ik nerveus was speelde ik altijd met mijn haar. Toen ik me realiseerde wat ik aan het doen was dwong ik mezelf weer mijn haar los te laten en schonk hem een kleine glimlach, waarna ik opnieuw met mijn vingers begon te spelen.

Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

Index RPG Actieve Topics Zoek