RPG - Het Epische Verhaal 5 - Speeltopics

De wereld was een zooitje en hoewel Morgan dat probeerde op te lossen, was iedereen eigenlijk alleen maar bezig elkaar uit te moorden en opnieuw de macht te grijpen.

De tijd wordt weer teruggedraaid en iedereen wordt opnieuw wakker. Dit keer bevinden ze zich echter niet meer op Zweinstein. Ze worden wakker in een doodnormaal gezin, waarvan de ouders denken dat het hun eigen kinderen zijn.

Het blijkt zelfs dat ze hun toverkracht zijn kwijtgeraakt en als normale tieners naar school moeten.

Meer uitleg en het inschrijftopic vind je hier
Speeltopic 1, 2
Overlegtopic 1

Personages

[ bericht aangepast op 10 maart 2014 - 12:44 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Ablaze floot een vervelend deuntje en stak zijn neus tussen de tralies door. Hij wilde de ellende van deze jongeman ruiken...

~ ~

Li keerde na een paar uur terug met wat kranten een doos eieren en een spel kaarten dat hij bij het vuilnis had gevonden. Toen hij het doosje openmaakte, zag hij waarom het daar was achtergelaten. Sommige kaarten waren bijna onleesbaar geworden en anderen waren gescheurd of lichtelijk gebrand. Ook het doosje was nogal haveloos en het viel bijna uit elkaar toen Li het in zijn zak stopte.
Moon zat nog in de woonkamer, wat hij ook wel had verwacht, en het lukte hem om zich normaal te gedragen. Hij zette de eieren in de koelkast en ging naast haar op het puntje van de bank zitten, waar hij zich probeerde te ontspannen en hoopte dat ze niet zou merken dat hij eigenlijk nog een meter of twee van haar af wilde schuiven toen de herinnering aan een van zijn dromen over haar weer in zijn gedachtestroom naar boven kwam.
Hij legde het kaartspel op het koffietafeltje voor hen en richtte zijn blik op de tv die op zacht stond.
'Ik weet dat ik niet heel - heel gezellig ben,' mompelde hij toen Moon niet enthousiast reageerde op zijn terugkomst. Dat zou hij zelf ook niet gedaan hebben, maar toch. 'Wat ik ook doe, het lukt me niet om de dingen buiten te sluiten die daar voor zorgen.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Dat begrijp ik wel,' antwoordde Moon, maar ze wist dat het niet lang zou duren voordat haar eigen neerslachtigheid de overhand zou nemen. Ze wilde doorzetten en sterk zijn, maar ze wist niet eens meer voor welk doel ze het deed. Ze had het gevoel dat ze zichzelf aan het verliezen was. Ze vond het vreselijk om Li zo te zien en dat maakte haar ook kapot. 'Ik vind het moeilijk dat ik geen flauw idee heb wat er in je omgaat.'

Every villain is a hero in his own mind.

Li was daarentegen maar al te blij dat ze nu niet kon horen waar hij aan dacht als hij naar haar keek. Toch wilde hij, zoals hij vroeger ook gewild had, haar daar geen pijn mee doen. Hij wilde niet dat ze daarover in zou zitten en hij was blij dat dat stukje van zijn persoonlijkheid niet veranderd was. Zijn constante zorg om Moons welzijn. Dat was hem het meest belangrijk.
'Ik zou willen dat ik het je kon vertellen,' antwoordde hij zonder haar aan te kijken, 'maar ik ben bang dat dat niets tussen ons gaat oplossen...'

[ bericht aangepast op 9 maart 2014 - 22:26 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

‘Ik denk het wel,’ luidde Moons mening. ‘We zijn uit elkaar gegroeid doordat we geen idee meer hebben wat de ander denkt. Erover praten is de enige manier waarop we dat kunnen delen en dat doen we niet.’

Every villain is a hero in his own mind.

Luuk blikte op de man die voor de ingang van zijn cel stond te fluiten. Hij negeerde hem, terwijl hij zich afvroeg waarom die imbeciel hier vrij mocht rondlopen en hij niet. Hij stond op en liep een rondje door de cel om zijn stramme spieren los te maken. Hij blikte even vragend naar de man die hem gade bleef slaan.

Every villain is a hero in his own mind.

Li zuchtte.
'Soms droom ik over Megan.' Hij pakte het pakje kaarten weer van tafel en bekeek ze. Ze zaten er allemaal nog in, behalve de schoppenvrouw. 'Ik zie dan dat ze - dat ze doodgaat en huilt...'

~ ~

'Ik wist wel dat je me op zou merken.' Ablaze lachte zijn tanden bloot. 'Je zult je wel vervelen. Zo'n veel te slimme Dreuzel als jij heeft natuurlijk stof tot nadenken nodig.'

[ bericht aangepast op 9 maart 2014 - 22:47 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Geef me dan wat stof tot nadenken,' reageerde Luuk verveeld. 'In plaats van dat je hier een beetje dom staat te lanterfanten.'

-

Moon kende het machteloze voel dat hij moest ervaren. Jarenlang had ze nachtmerries gehad over iedereen die in de vlammen was opgegaan. Iedereen die ze gekend had, behalve Luuk.
'Het gaat wel weer over,' zuchtte Moon. 'Waar Megan ook is, ze zal haar weg wel weer vinden.'

Every villain is a hero in his own mind.

Li knikte.
'Ik droom ook over jou.'
Hij had het niet willen zeggen, maar had ook niet geweten wanneer hij dat dan wel zou moeten doen. Er was altijd een kans dat ze niet verder zou vragen. Hoe klein ook.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Moon keek hem peinzend aan. ‘Droom je dat ik dood ga?’

Every villain is a hero in his own mind.

Hij slikte. 'Ook.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Want jij bent natuurlijk met nuttiger zaken bezig,' zei Ablaze die zijn ogen op sloeg. 'Dom van me om dat te vergeten.'
Hij schoot een paar muizen de cel in en ramde op de deur, maar ze waren al in paniek geraakt.
'Je hebt je vast al tig keer afgevraagd waarom je hier bent. Je kunt er zeker van zijn dat het mij pleziert. Ik maak graag een man zijn laatste dagen mee.'

[ bericht aangepast op 9 maart 2014 - 23:36 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Viktor keek op toen er op de deur werd geklopt.
'Zou iemand van jullie open willen doen?' vroeg hij, terwijl hij een doosje met kruiden van een plank haalde.

Luuk haalde onverschillig zijn schouders op. Deze gast wist niets van hem.
‘Nou, geniet ervan dan.’

-
Moon kon geen opbeurende woorden vinden, omdat ze zelf niet wist of die dromen werkelijkheid zouden gaan worden of niet.
‘Hopelijk blijven het nachtmerries,’ zuchtte ze. ‘Hopelijk zijn er mooie herinneringen waarmee je ze kunt verdringen.’
Li had immers een lang leven gehad. Hij moest daarin ook genoeg fijne momenten hebben meegemaakt.

Every villain is a hero in his own mind.

Li keek naar de televisie.
'Ik weet niet...' Ze waren soms wel fijn, fijner dan hij wilde toegeven. Hij had dit nooit over Megan gedroomd en nu hij een menselijk lichaam had, kon hij werkelijk ervaren wat die ideeën met hem deden. Vroeger - eeuwen en eeuwen geleden - was het een manier om dingen gedaan te krijgen en zag hij zichzelf als een voorwerp. Een gebruiksvoorwerp van alles wat goed was, maar dat was voorbij. Hij was van het lichaam gaan houden. Li wilde ervoor zorgen, het schoonhouden en voorkomen dat het beschadigde.
Hij keek naar haar handen, die zijn lijf in zijn dromen al op meer plekken had aangeraakt dan hij van zichzelf had kunnen zien. Toen had hij het gewild, maar nu leek het anders. Een taboe, iets waar Zoë zich vast nooit iets van aan getrokken zou hebben. Hij zou Moon vast beledigen.
'Misschien... Als ik er over droom, lijkt het minder... ongemakkelijk dan wanneer ik er nu alleen maar aan denk.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Vroeger zou ze misschien een onsamenhangende zin als deze begrepen hebben omdat ze zijn gedachtegang kon volgen, maar ze vond het moeilijk om te begrijpen wat hij bedoelde.
‘Vind je het ongemakkelijk om aan fijne herinneringen te denken?'

Every villain is a hero in his own mind.