The Perfect Wedding? || One Direction || Speeltopic - Speeltopics

Het Begin:
Harry en Louis zijn thuis in Manchester hun trouwdag, vrijgezellenfeestjes en huwelijksreis aan het plannen. Ondertussen zijn de anderen ook bezig met dingetjes voor de trouwdag of drama's in hun eigen leven. De trouwerij is over 1 maand en de spanningen beginnen nu zeker langzaam aan hoog op te lopen.

[ bericht aangepast op 1 maart 2014 - 12:39 ]

Bowties were never Cooler

Liam Payne.
Ik werd langzaam wakker, midden op de dag. Ik was weer eens op de bank in slaap gevallen. Ik moet snachts echt beter gaan slapen. Ik wreef in mijn ogen, en keek op mijn mobiel. Ik heb weer eens een typische lui dag, nou ja, de dingen voor de bruiloft van Harry en Louis waren voor mijn deel toch zo goed als geregeld. Ik ging een of ander levenloos spel doen, en schrok me dood toen mijn mobiel in mijn hand begon te trillen. Ik sloot het spel, en zag dat ik een sms van Sarah had. Hey Li, hoe gaat het met je? Al druk bezig, of hang je misschien nog lui op de bank in enkel je trainingsbroek? Dan zou ik je nu graag willen zien. ^^ stond er. Ik grinnikte. Ze kent me te goed, ik lig inderdaad op de bank lui te wezen, in alleen mijn trainingsbroek. Hey, gaat goed, en met jou? En dat is inderdaad precies het geen wat ik aan het doen ben, van mij mag je komen hoor. X. Typte ik terug. Veel zin heb ik niet om ook maar een stap te zetten. Ik zou toch moeten als ik drinken en voedsel wil. Toen ik eindelijk de moed verzameld had stond ik op van de bank en schonk in de keuken een glas drinken in, en plofte daarna weer neer op de bank.

How far is far

[Kendizzzzle went PresIey. De L is een hoofdletter i]

How far is far

Sarah Felicia Tomlinson.

Hey, gaat goed, en met jou? En dat is inderdaad precies het geen wat ik aan het doen ben, van mij mag je komen hoor. X. antwoord Liam. Ik glimlach en sta op, op de tafel licht een mascaraborsteltje en het voorwerp waar het in hoord zo'n meter uit elkaar. Fronsend kijk ik naar het product en pak het dan op, me afvragend of de mascara niet geheel is uitgedroogt. Uiteindelijk probeer ik het maar uit door een streep over mijn arm te zetten - het boeit me toch niet -, en inderdaad, uitgedroogd. Schouderophalend gooi ik het weer op de tafel. Nog verder uit elkaar als het al lag en het borsteltje rolt op de grond. Ach, ik draag het toch nooit.
"Ik ga," roep ik, aangezien ik de vorige keer dat ik zomaar verdween nogal ruzie kreeg. "Naar Liam!" voeg ik eraan toe. Zonder de moeite te nemen ook maar iets van een jas of iets dergelijks aan te trekken, nou is het toch zomer, dus is het niet erg, pak ik de autosleutels en vertrek, in de hoop dat het voertuig deze keer zonder krassen de reis haalt.

Bij Liam's huis aangekomen druk ik op de bel en wacht, ongeduldig, tot er open word gedaan.

[ bericht aangepast op 17 feb 2014 - 14:49 ]

Reality's overrated.

[Kerberos went LucilIe, de tweede L is een hoofdletter I.]

Reality's overrated.

Zayn Malik
"Awh," zei ik zacht. Ik luisterde naar zijn voorstel en knikte. "Lijkt me super, bij mij, maar het is wel veel om te regelen. En weet je zeker dat je dit huis voor mij op zou willen geven?" Niet dat ik het niet wilde, in tegendeel, er was niets liever dat ik wenste dan dat. Toen hij zijn lippen op de mijne drukte glimlachte ik en zoende hem kort terug. Hij begon een liedje te neuriën, dat ik vaag herkende, maar ik had geen idee waarvan. Het maakte me ook niets uit. Ik ging languit op de bank liggen met mijn hoofd op Nialls schoot. Mijn voeten bungelden over de rand heen, maar ik vond het niet erg. Ik keek naar Nialls mooie blauwe ogen en glimlachte toen naar hem. Daarna bleef ik een tijdje stil. "Wanneer wil je het de anderen bekend maken?" De anderen. Ik vond het geweldig dat Louis en Harry gingen trouwen, zelf zou ik hetzelfde met Niall willen, maar ik had geen idee of hij dat wilde. Ik kon niet wachten tot de bruiloft van onze twee vrienden en had er ontzettend veel zin in, al wist ik maar geen goede verrassing voor ze te bedenken. "Weet jij misschien iets dat we voor Lou en Hazza kunnen doen? Een leuk cadeau, een verrassing, weet ik veel." Ik kreeg een geniaal, maar krankzinnig idee in mijn hoofd. "We laten ze gaan bungeejumpen!" grinnikte ik. Toen kreeg ik een beteuterd gezicht. "Damn it, daar hebben we geen geld voor. Maar.. Weet jij iets anders dan?" Ik wilde voor onze vrienden echt een leuke verrassing hebben, dat verdienden ze wel na alles dat ze hadden moeten doorstaan.

[ bericht aangepast op 17 feb 2014 - 18:30 ]

[damn it te weinig woorden ik pas de post aan]

[Edit: aangepast]

[ bericht aangepast op 17 feb 2014 - 18:30 ]

[Ik reageer vanmiddag na m'n rijles]

Bowties were never Cooler

Louis Tomlinson
Ik werd onder het bellen afgeleid door Harry zijn aanrakingen. Ik zei dus even dat hij moest wachten en drukte de telefoon tegen mijn borst. Ik knikte even bij zijn woorden en maakte toen toch grommend mijn waarschuwing. Ik was even opgelucht dat hij zijn kont weghaalde, maar gromde gefrustreerd toen hij zijn bips tegen mijn heupen drukte en verder ging met wat hij deed. Hij was nu gevaarlijk bezig en dat wist hij ook. Hij keek me met twee grote groene onschuldige ogen aan. "Je mag dan wel onschuldig kijken, Styles, je bent nu heel gevaarlijk bezig." gromde ik. Om mijn stelling kracht bij te zetten trippelde ik zacht met mijn vingers over de rits van zijn broek. Ik wilde hem het liefst hier en nu nemen, maar we hadden allebei iemand aan de telefoon. Ik was geen callgirl en Hazza ook niet. Het was niet alsof ze niet wisten dat in elk geval ik zo was, ik hoefde ze er niet bij te hebben. "Jem, is het erg als je me het antwoord even smst? Ik moet hier even iets anders regelen." zei ik toen ik de telefoon nog even oppakte. Ik liet mijn vingers nogsteeds over Harry's kruis gaan. Ik mocht vast wel wat terugplagen. Hij wist hoe erg hij me met kleine dingetjes kon frustreren op dit vlak, al kon ik hem ook bespelen als ik wilde. Maar nu moest ik dingen regelen en kon dit eigenlijk niet. Ik had dit willen laten liggen tot vanmiddag of vanavond, als we tijd hadden... Ach, dan maar twee keer op een dag. Het was niet alsof dat een van ons wereld vreemd was.

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Alsof ik nooit iets had gedaan ging ik op mijn gemak verder met waar ik al eerder mee bezig was. Dit was eigenlijk heel gemeen van me en dat wist ik ook, toch was ik niet van plan om ermee te kappen. Daarvoor was het veel te grappig om hem zo gefrustreerd te zien. Zijn woorden lieten me in eerste instantie lachen, maar zijn actie die daarbij volgde niet bepaald. Ik kon hier zelfs nog slechter tegen dan hij, en dat zei heel wat. Nu de frustratie van mijn kant kwam opzetten zond ik hem een donkere blik toe. Toch wilde ik nog even wachten met mijn laatste troef tot het juiste moment, dus luisterde ik nog even mee naar Louis' gesprek met Jeremy, die ook bijna afgelopen leek. Daarnaast moest ik met enige moeite proberen zijn vingers te negeren, wat lichtelijk mislukte. In de negeerstand pakte ik mijn mobiel weer op. 'He, zou je het erg vinden als ik nu ophang? Ik moet nog een aantal dingen regelen die mijn aandacht nu echt nodig hebben, dus kun je me een sms'je sturen als je weet hoe laat je er bent? Nogmaals sorry,' verontschuldigde ik me tegenover mijn broertje en hing daarna op. Zuchtend plaatste ik het apparaat op de salontafel en stond op, maar niet voordat ik nog een veelbetekenend kusje op Louis' kaak had gedrukt. 'Ik ga maar eens douchen, die ontspanning kan ik wel gebruiken.' Met die woorden ging ik richting de trap en draaide me nog een laatste keer terug. 'Jij ziet er ook wel uit alsof je het kan gebruiken,' grijnsde ik en trippelde de trap verder op.

Because I love him, do I need another reason?

[Ik wacht even op Jeremy, goed?]

Bowties were never Cooler

(Is prima, het heeft geen haast.)

Because I love him, do I need another reason?

Jeremy Darren Tomlinson
"Hey, Jem. Dat gaat je helemaal niets aan. Maar ik had een vraagje. We hadden zo het idee om onze broers erbij te betrekken met het vrijgezellenfeest. Jij die van Haz en Marcel die van mij. Zo kunnen er altijd nog tips en grenzen worden doorgegeven. Vind je het wat?" klonk er aan de andere kant van de lijn. Ik knikte, maar bedacht me toen dat Louis dat niet kon zien. "Ja, mij best," mompelde ik dan maar, al wist ik niet of hij het had gehoord, want ik zei het op een nogal zacht volume misschien en het volgende moment hoorde ik zijn stem alweer, om iets anders te zeggen.
"Een momentje, Jem," hoorde ik, waarna ik alleen nog maar wat gemompel hoorden aan die kant van de lijn, wat ik niet kon verstaan.
Ik wachtte geduldig tot hij weer terug aan de lijn kwam en zag vanuit mijn ooghoeken dat Sarah nog een vol gekrast papiertje tot een prop maakte en door het baskelbatnet gooide. Daarna gaat ze op haar buik liggen met haar hoofdtelefoon op. Het volume staat hard, ik kan de muziek namelijk vanaf hier horen. Ineens staat ze zonder iets te zeggen op, waarna ze haar eigen kamer uitloopt.
"Jem, is het erg als je me het antwoord even sms't? Ik moet hier even iets anders regeln" hoorde ik weer van Louis. "Nee, is prima," antwoordde ik grijnzend, want als ik het goed had, wist ik ongeveer wel wat hij aan het doen was en met wie, en waar al dat geroezemoes voor was. Ja, ik was iemand die snel doordacht, maar het zou mij niets verbazen als ik nog gelijk had ook

"Family don’t end in blood”

[Sorry dat het zolang duurde.]

"Family don’t end in blood”

[geeft niet. Kijk nu schaatsen]

Bowties were never Cooler

Louis Tomlinson
Ik hoorde Jeremy nog even iets mompelen, maar ik was al te erg afgeleid door Harry om het echt te kunnen verstaan en verwerken. Ik vertelde hem dus om te wachten en waarschuwde mijn verloofde toen dat hij op zijn strepen moest letten. Dat deed hij allerminst en hij maakte het alleen maar erger. Dat maakte het voor mij dat ik een tegenoffensief inzette. Hij was hier namelijk nog gevoeliger voor dan ik en ik speelde dit zeker niet netjes. Mijn vingers bleven over zijn kruis gaan en ik keek nu op mijn beurt hem met grote onschuldige blauwe kijkers aan, maar met een erg ondeugende grijns rond mijn lippen. Ik had weer de overhand, maar toch besloot ik het gesprek met mijn broer vroegtijdig af te ronden, want dit was zeker nog niet over. Hij leek het gelukkig niet erg te vinden. "En anders kom je vanmiddag een keertje langs. Je hebt het adres. Doeg Jem." zei ik voor ik snel ophing en mijn mobiel wat onbehouden op de salontafel schoof, waar die tegen een kaars tot stilstand kwam. Het was vooral onbehouden omdat ik nu nog erger werd afgeleid door het o zo veel zeggende kusje op mijn kaak. Een kusje wat altijd vooraf ging aan iets fijns. Hij was nu echt aan het uitlokken. Al helemaal toen hij over de douche begon. De douche, de plek in het huis die we het vaakst voor dit soort doeleinden mishandelden, naast de slaapkamer. Er waren al vaak genoeg handoekenrekjes, douchegordijnen en shampoorekjes gesneuvelt, dat ik echt geen nut meer zag om ze op te hangen. Eigenlijk had ik niet willen toegeven, maar het was te verlijdelijk. Toen ik zijn eerste stapjes op de trap hoorde sprong ik al op en snelde achter hem aan. Halverwege de trap wist ik mijn armen om hem te sluiten en mijn handen onder zijn shirt te wringen. "Daar heb je helemaal gelijk in, schat." zei ik. Ik had nu geen mogelijkheid om een kus in zijn nek te drukken, daar stond ik nu te laag voor, maar zo hoefde ik hem ten minste tot we gingen afdrogen niet meer los te laten.

Bowties were never Cooler