The Perfect Wedding? || One Direction || Speeltopic - Speeltopics

Het Begin:
Harry en Louis zijn thuis in Manchester hun trouwdag, vrijgezellenfeestjes en huwelijksreis aan het plannen. Ondertussen zijn de anderen ook bezig met dingetjes voor de trouwdag of drama's in hun eigen leven. De trouwerij is over 1 maand en de spanningen beginnen nu zeker langzaam aan hoog op te lopen.

[ bericht aangepast op 1 maart 2014 - 12:39 ]

Bowties were never Cooler

Louis Tomlinson
Ik piepte nog eens verontwaardigd toen hij weer in mijn buik prikte, maar zakte toen toch weer erg comfortabel tegen hem aan. Even keek ik hem nog onschuldig aan, maar al snel veranderde mijn uitdrukking. Ik wist precies hoe dit ging eindigen en erg vond ik het zeker niet. Toen ik zijn duim over het nu nog gevoeligere plekje op mijn heup voelde glijden drukte ik mijn huipen als vanzelf naar voren. Hoe had hij het fut om me nu alweer zo te gaan plagen? Zelf hield ik me eerlijk gezegd ook niet van de onschuldigen. Ik bleef tussen elk woord wat ik zei een kusje drukken in zijn nek of op zijn borst of schouder. Hierdoor hoordeik toch al wel zijn ademhaling verzwaren. Als ik niet direct tegen de muur wilde worden geduwd zou ik nu erg voorzichtig moeten zijn, maar ik speelde het liever risicovol. Zijn gemompel deed me grijnzen en ik gaf hem nog een kort kusje op zijn lippen voor ik hopelijk mijn redding voor nu ondertekende. Onder dat hij antwoord gaf spoot ik was douchegel op mijn handen en begon hem teder in te zepen. "Dan moet je denk ik je beentjes vast gaan opwarmen, schat." zei ik terwijl mijn handen sop over elk stukje van zijn fijne warme huid smeerden. "Hoe laat komt Marcel eigenlijk? Van Jem heb ik geen idee of hij eigenlijk wel komt, maar het zou niet zo prettig zijn als we gestoord werden." Als het zijn broer was had ik er weinig problemen mee, vreemd genoeg, maar een deurbel verpestte wel vaak de hele sfeer. Dan konden we het beter doen als ze weg waren. Dan hadden we ten minste alle tijd en bleef mijn loopvaardigheid nog even bespaard. Zoizo zou Jeremy me er anders om uitlachen en constant schunnige opmerkingen maken. "En als ze weg zijn is het laat genoeg waarschijnlijk om de gordijnen te sluiten en me alle hoeken van het huis te laten zien." fluisterde ik in zijn oor. God, wat deed ik mezelf aan? Hij kon dit namelijk ondanks de tijdsdruk ook nu doen. En zelfs als hij zou wachten zou ik de komende week of wat mank lopen als hij dat plan echt zou uitvoeren. Ik wist al dat ik mijn o zo fijne actie van net dubbel en dwars terug zou krijgen, maar hoe, dat wist alleen mijn even sexverslaafde verloofde alleen.

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Een triomfantelijke grijns speelde rond mijn lippen toen hij de gewenste reactie gaf op mijn gepest. Eigenlijk had ik er niet zo'n behoefte aan op het moment, maar Louis frustreren was altijd leuk. Vooral 's avonds net voor we gingen slapeen en hem dan voor de rest compleet negeren, dat was echt grappig. Toch voelde ik mezelf wel wat week worden onder zijn kusjes en aanrakingen, want als je me echt voor je wilde winnen moest je me vooral op een zachte manier benaderen. Al moest de jongen nu wel op zijn tellen gaan letten wilde hij de enige zijn die nog normaal kon lopen. Ik negeerde zijn opmerking terug en genoot nog even van zijn handen die me inzeepten. Bij de vraag die volgde haalde ik mijn schouders op. "Ik had hem gevraagd te sms'en hoe laat hij er ongeveer zou zijn, maar mijn mobiel ligt beneden dus ik weet het niet. Het kan net zo goed nu zijn als over twee uur," antwoordde ik suggestief en besloot voor mezelf dat hij ook wel ingesopt mocht worden, al was ik degene die het echt nodig had om schoongemaakt te worden. Zacht neuriend pakte ik de fles er weer bij en deed wat van het spul op mijn handen om het vervolgens terug te zetten. Ik maakte er alvast sop van tussen mijn handen om die daarna over zijn borst en schouders te laten glijden, en soms stiekem een kusje op zijn lippen te drukken. Toch liepen de rillingen weer over mijn rug door de woorden die hij in mijn oor fluisterde. Het klonk niet eens zo slecht, en het mooiste was dat ik het naar mijn eigen hand kon zetten zonder dat hij ook maar kon tegenspreken. "Klinkt als een uitdaging. Prima, zo wil je het en zo krijg je het. Maar aan de andere kant verdien je straf, dus ga ik je de rest van de dag zo frustreren dat je me vanavond smeekt om genomen te worden," fluisterde ik op dezelfde manier terug, alleen was in mijn stem de dreiging te horen en liet ik een van mijn handen kort over zijn binnenbeen glijden. Daarna ging ik weer gewoon rustig verder met soppen alsof ik nooit iets gedaan of gezegd had en keek hem met onschuldige puppyoogjes aan. Dit ging een lange dag worden, voor hem.

Because I love him, do I need another reason?

Louis Tomlinson
Ik luisterde naar zijn antwoord. Nou dat was lekker duidelijk. Toch leek het een beetje mijn achterste te redden op dit moment. Ik zou het in elk geval kunnen uitstellen tot vanavond. Ik wist hoe veel Harry ervan hield me s nachts in de slaapkamer te frustreren tot het punt dat ik hem wilde bespringen en dan ging hij gewoon slapen en moest ik het doen met een koude douche en een slecht aftreksel van wat ik wilde dat Harry met mijn lichaam deed op tv. Het was altijd voorspelbaar en een teleurstelling. Ik werd uit gedachten gerukt dooe Harry's warme handen en het ijskoude sop op mijn verhitte lichaam. Ik glimlachte toen hij me keer op keer kusjes toedrukte terwijl zowel mijn als zijn handen over de ander zijn lichaam te laten glijden. Ik deed hem nog een voorstel om mezelf voor nu te redden voor ik hem onder de gordel begon in te zepen. Hij stemde ermee in, maar zijn voorwaarden zorgden voor rillingen door mijn hele lichaam. Ow god. Zijn hand die over mijn gevoelige binnenbeen ging zorgde ervoor dat ik al in mijn onderlip beet en mijn vingers iets steviger in zijn flanken drukte. Hij keek me aan met grote puppyogen. Ik had het verdient, maar ik vond dat ik het in elk geval nu nog wel terug kon doen. Straks met Marcel en Jeremy deed ik dat niet, maar zo prive toch wel. Ik zat vroeger ook nooit aan anderen op die manier zolang we in het openbaar waren. Een klein kneepje in de bips of een hand op het been of een kusje in de nek misschien nog wel, maar meer niet. Daarbij maakte ik het alleen erger voor mezelf. Mijn handen gleden omlaag naar zijn heupen en begon daar hem zacht te masseren. Met grote onschuldige ogen keek ik hem in zijn ogen aan en ik stal een kusje van zijn lippen. "Als je je mooie ogen sluit kan ik die leuke krullen van je wassen." zei ik met een glimlachje. Ik liet hem los en draaide me om, om de shampoo te pakken. Ik schuurde mijn kont licht tegen zijn heupen terwijl ik een klodder shampoo op mijn handen spoot. Snel draaide ik me om. "Oogjes dicht en snaveltje toe, Hazza." zei ik met een kleine grijns terwijl ik de shampoo vast tussen mijn handen wreep om wat sop te creëren.

Bowties were never Cooler

Liam Payne.
"Ga je gang." Zei ze simpel. "Eigenlijk was ik van plan Jeremy te irriteren, maar nu jij hier shirtless voor me staat." Zei ze. Haar ene hand kriebelde verder in mijn nek terwijl haar andere hand vanaf mijn nek naar mijn borstkas, en ze trok even plagend aan de touwtjes van mijn broek, en ging daarna weer terug naar boven. Ze gromde toen ik mijn arm naar haar bovenbeen liet glijden, en trok mijn lichaam dichter tegen haar lichaam aan, en begon me kusjes in mijn mondhoeken enop mijn wangen te geven. Ik grinnikte even, zij was dus blijkbaar net zo gefrustreerd geraakt als mij. Ik begon nu kusjes in haar nek te geven, en ging langzaam naar beneden tot dat ik bij haar buik kwam, en keek haar toen plagend aan. Daarna gaf ik haar een kus op haar voorhoofd. Eens kijken hoe ver ik nog kon gaan met plagen tot ze het top punt van frustratie heeft bereikt. Daarna ging ik met mijn nagels licht over haar nek, via haar shirt over haar rug heen zodat ze kippenvel kreeg. Ik keek haar met grijns aan. Geweldig om haar zo te pesten en haar frustratie te zien.

[ bericht aangepast op 21 feb 2014 - 20:44 ]

How far is far

Marcel Styles
Mijn vingers gleden zachtjes over het hoofdje van Marshmallow terwijl Shakespeare achter een klein stofpluisje aanrende. Ondertussen liep ik me met een zachte plof op de bank bij Harry en Louis thuis vallen. Na het telefoontje van Harry was ik gelijk vertrokken, maar niet voordat ik netjes bericht had gestuurd dat ik er binnen een klein kwartiertje zou zijn. Ergens waar ik nu best wel spijt van had, want nu was ik er achtergekomen waarom Harry net de telefoon zo snel had weggedrukt. Niet dat de jongen daar weg mee zou komen, want ik zou hem straks daar nog wel over spreken. Ik pikte veel, dit ergens ook wel, maar leuk was een ander verhaal. Een zachte zucht rolde over mijn lippen, om daarna een wasbeurt van het beestje op mijn schoot te krijgen. 'Kan jij die twee niet is gaan halen?' mompelde ik zachtjes tegen het hondje, om een zacht kusje tegen zijn kopje aan te drukken. Mijn blik gleed de kamer, om uiteindelijk te blijven hangen bij de plek waar Shakespeare net nog stond. Met de nadruk op stond, want het hondje was nu nergens meer te vinden. 'Shakespeare?' rolde over mijn lippen, om op te staan en de kamer door te kijken. 'Dit meen je niet, hé?' mompelde ik toen ik het beest echt nergens kon vinden. Ik liet me op de bank vallen en hield het andere beestje dicht tegen me aan. Shakespeare kon niet weg uit het huis, dus daar maakte ik me geen zorgen om. Ik viste mijn telefoon uit mijn zak, om het nummer van mijn zusje op te zoeken. Al plannen voor die twee? stuurde ik terwijl ik onderuit zakte op de bank en Marshmallow zich rustig op mijn buik nestelde.

[ bericht aangepast op 21 feb 2014 - 21:10 ]

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Harry Styles
Ik zag de radartjes in zijn hoofd gaan draaien door mijn licht bedreigende antwoord, en probeerde zelf mijn gezicht in de plooi te houden ondanks het feit waar hij me nu aan het inzepen was, want dat was namelijk erg lastig. Grinnikend drukte ik een kusje op zijn voorhoofd door zijn reactie, we wisten beiden dat ik het niet makkelijk voor hem ging maken en dat deed ik met alle plezier van de wereld. Nu had hij nog de kans om wraak te nemen, want straks ontnam ik hem die kans en kreeg hij elk klein dingetje terug, en goed ook. Voor dit moment liet ik mijn handen rustig over zijn bovenlichaam glijden en kwam langzamerhand toe tot de lagere regionen, waar ik op mijn gemak verder ging. Een zacht, verlangend geluidje rolde over mijn lippen toen zijn handen mijn heupen begonnen te masseren. Op elk ander moment zou ik er eerder van kalmeren en me aan hem over geven, maar dat kon ik nu echt niet hebben en moest me staande houden, figuurlijk dan. Ik knikte braaf bij zijn woorden die volgden en sloot mijn ogen, om vervolgens een grom te laten horen en te zuchten. Hoofdschuddend tastte ik wat af zodat ik mijn handen op zijn heupen kon plaatsen voor wat houvast, ik vond het nooit prettig om niet te kunnen zien wat er gebeurde. Plots schrok ik op van geluid dat van beneden kwam en mijn ogen vlogen weer open, niet nu, alsjeblieft. "Zeg me alsjeblieft dat ik niet hoor wat ik denk dat ik hoor," piepte ik. Als het wel echt zo was kon ik wel door de grond zakken dan schaamte en mezelf voor mijn hoofd slaan. Dat werd veel excuses aanbieden als mijn broertje hier al lang genoeg was om bepaalde dingen mee te krijgen wat hij absoluut niet hoefde mee te krijgen. Maar het stond vast dat het ongemakkelijk werd, er was geen andere mogelijkheid daarvoor.

Because I love him, do I need another reason?

Sarah Felecia Tomlinson.

Liam grinnikt en begint kusjes in mijn nek te geven, mijn kin til ik wat op zodat hij er beter bij kan. Langzaam gaan zijn lippen naar beneden, naar mijn buik. Plagend kijkt hij me aan en drukt een kus op mijn voorhoofd, waarna zijn nagels over mijn huid krassen.
Ik duw mijn heupen tegen de zijne aan en druk dan mijn lippen in zijn nek, met een spoor van kusjes zoek ik zijn gevoelige plek op en begin hier aan te zuigen, mijn tong flitst even over het stuk huid. Ondertussen hlijden mijn haden door zijn haar. Als mijn lippen loslaten schrapen mijn tanden even over het rode vlekje. Het liefst zou ik per direct mij lippen op de zijne drukken. Mijn handen glijden naar beneden en bij zijn heupnen glijden mijn vingers de joggingbroek binnen en de koude vingertoppen van mijn vingers trippelen over zijn huid. Mijn tong beroert zijn sleutelbeen, naar zijn borstkas. Waar ik een likje geef over zijn tepel. Mijn hoofd gaat weer naar boven en mijn vingers glijden even iets meer naar het midden, maar dan leg ik mijn handen stil op zijn heupen. Een opgewonden kriebel heeft ondertussen plaatsgemaakt in mijn borstkas en als mijn geslachtsdeel even langs dqt van hem schuirt moet ikhard op mijn lip bijbijten om een kreun binnen te houden.

Reality's overrated.

Louis Tomlinson
Toen zijn handen omlaag gleden, liet ik die van mij dat ook doen en ik begon zacht zijn heupen te masseren. Ik hoorde een verlangend geluidje uit zijn mond komen en grijnsde breed. Jup, ik kon hem toch wel een beetje bespelen, hoe lichtelijk ook. Het ging vooral makkelijker omdat hij al een keer klaar was gekomen. Ik vroeg hem dus maar zijn ogen te sluiten om hem in te kunnen soppen. Hij deed braaf wat ik vroeg. Ik draaide me rustig om en schuurde mijn kont tegen zijn heupen voor hij me vastpakte en zo stopte. Plots kneep hij in mijn heupen, wat van mijn kant een grom opleverde. Ik draaide me om en wreef in mijn handen om de shampoo te laten schuimen. Harry piepte ondertussen over een geluid wat ik niet had gehoord. Ik stak mijn handen in zijn haar en begon die op mijn tenen in te zepen. "Rustig lief. Wacht jij hier eventjes. Ik ga wel kijken. Maar het is vast gewoon weer Scott die over zijn voerbak struikelt of van de bank kletterd." Nee, mijn hond was gewoon te druk voor zijn eigen veiligheid, net als ik. Toen Harry helemaal ingesopt was en leek op een opa gaf ik hem nog een sop baartje voor ik hem een kusje gaf. "Ik ben zo terug." Ik stapte de douche uit en sloot het deurtje achter me. Ik plonste licht met mijn voeten door het water door ik met snelle pas van de trap liep zonder er ook maar aan dacht dat ik poedelnaakt was. "Scott Tomlinson. Kijk eens verdomme uit je doppen als je probeert te drinken." zei ik terwijl ik de kamer in stapte. Scott sprong tegen me op en ik aaide hem even. "Hey, grote mafkees. Je moet echt voorzichtiger doen als je papa's bezig zijn. Ik heb het al moeilijk genoeg daarboven en we waren net zo lekker bez..." Daar stopte ik omdat ik zag wie Harry echt had gehoord. Marcel zat op onze bank en had dus alles gehoort en nu stond ik hier in mijn naakie, zonder enig gevoel van schaamte. "Hey." zei ik wat beduust terwijl Scott vrolijk met zijn puppies begon te spelen omdat Harry's hond zoals vaak niet wilde.

Bowties were never Cooler

Zayn Malik
Iets te enthousiast was ik begonnen over bungeejumpen, maar al snel kwam ik tot de conclusie dat dat te duur was. Ik vroeg Niall naar ideeën. "Uhm... Misschien iets wat we dan met zijn vijven kunnen doen, wij, Liam, Harry en Louis?" stelde hij voor. Ik knikte, dat was leuk. "En dan wil Liam waarschijnlijk ook wel meebetalen." Ik knikte, waarna ik een idee kreeg. "Zullen we hem bellen?" Zonder ook maar enig antwoord af te wachten begon ik mijn mobiel te zoeken, om tot de conclusie te komen dat die weg was. Ik stond op en ging op zoek naar mijn jas, en tot mijn vreugde vond ik in één van de zakken toch nog mijn mobiel. Snel ontgrendelde ik het ding en scrollde door mijn contactenlijst, waarna ik op Liams naam drukte. Terwijl de telefoon een paar keer over ging was ik weer op de bank gaan zitten en zette ik het ding op luidspreker. "Kom op, Li, neem op!" mompelde ik ongeduldig. Zodra ik de klik hoorde zei ik droogjes: "Hi Liam, heb jij nog een idee, verrassing ofzo, voor Larry?" Ik had zelf nooit zulke goede ideeën, tot mijn grote spijt. Meestal waren ze te duur, of gewoon onmogelijk. Ik hoopte dat Liam er beter in was, in het verzinnen van een verrassing voor onze vrienden. Ik keek even naar Niall, terwijl er een glimlachje om mijn lippen verscheen. Ik was echt zo blij dat we nu samen waren. Ik kon ook niet wachten tot we het aan de anderen bekend zouden maken.

[ bericht aangepast op 21 feb 2014 - 22:11 ]

[oh crap, ik ga steeds uit van 150 woorden, maar het moeten 200 zijn. Ik pas het even aan]

[edit: aangepast]

[ bericht aangepast op 21 feb 2014 - 22:11 ]

Harry Styles
Ik grinnikte zachtjes door zijn gegrom, wat hij bij mij deed kon hij terugkrijgen. Toch wachtte ik braaf af tot ik zijn handen door mijn haar heen voelde en humde zachtjes tot ik opschrok van een geluid en wat piepte. Zonder mijn ogen te openen liet ik een knikje zien, wetende dat ik hem toch wel achterna zou komen. Geen sprake van dat ik hier alleen bleef staan, dat was eenzaam. Ik lachte kort door het sop dat hij op mijn kin had gesmeerd en mijn mondhoeken krulde ietsje omhoog door het kusje dat hij nog op mijn lippen drukte om erna te verdwijnen, en toen ik zeker wist dat hij verdwenen was spoelde ik in een recordtempo mijn haren en gezicht schoon en draaide de kraan uit, het hoefde hier niet nog natter te worden. Voor mijn gevoel had ik geen tijd om me volledig aan te kleden of af te drogen, al was ik nog wel slim genoeg om een handdoek rond mijn middel te wikkelen, voor het geval dat mijn vermoedens toch zouden kloppen. Een zachte "o, oh" verliet mijn mond toen ik beneden een begroeting hoorde, en stapte op mijn tenen door het zwembad dat ooit de badkamer was en trippelde de trap af, om eerst voorzichtig om het hoekje bij het trapgat de woonkamer in te kijken. Fijn, ik had gelijk gehad. Het schaamrood verscheen op mijn kaken en uit automatisme ging ik iets voor Louis staan om hem nog tenminste nog een beetje te bedekken, zelfs mijn broertje hoefde mijn verloofde niet zo te zien, alleen ik mocht dat. "Ehm, Lou, volgens mij moet je maar iets gaan aantrekken," mompelde ik nog steeds rood en gaf hem een zacht duwtje. Ik trok de handdoek iets beter om mijn lijf voor het geval dat en keek de jongen achter me iets wanhopig aan, waarna ik weer richtte op Marcel. "Ik had niet verwacht dat je er al zo snel zou zijn," was mijn slappe excuus en ik glimlachte kleintjes. Hier ging ik me nog moeilijk uit redden.

Because I love him, do I need another reason?

Marcel Styles
Mijn telefoon gooide ik me op de bank, om ietwat verder onderuit te zakken, wat een grom opleverde van het hondje op mijn schoot. 'Sorry, ik wist niet dat je boos werd,' mompelde ik zachtjes, om het hondje achter zijn oor te kriebelen, zodat hij zijn kopje weer neerlegde. Ik keek heel even op mijn horloge en gaf de jongens nog heel even voor ik echt zou vertrekken, ook al had ik dan voor niets mee hoeven te genieten van het gene wat zich boven afspeelde. Net op het moment dat die gedachten door mijn hoofd spookte en een rolling over mijn rug liep, klonken voetstappen op de trap. Een zucht verliet mijn mond terwijl ik ietwat omhoog kwam. Al konden ze allebei ook logisch na kunnen gaan als je werd uitgenodigd dat je ook kwam. 'Bespaar me de details, Tomlinson, want ik heb al veel te veel gehoord,' rolde over lippen, om langzaam van Scott mijn blik omhoog te laten glijden naar het gezicht van de jongen, die me uiteindelijk opmerkte. 'Bespaar me je 'hi' ook maar, net als je nog langer hier te begeven en je hond de preek te geven, aangezien hij onschuldig is, want ik ga wel weer,' mompelde ik zachtjes, om de twee beestjes naar me te roepen en omhoog te krabbelen. Mijn blik gleed heel even naar mijn broer, die zich erbij voegde, om een diepe zucht over mijn lippen te laten rollen. Dit keer leken de rollen van mijn broer en mij wel omgedraaid qua reacties. 'Opnieuw: Doe geen moeite,' begon ik, om de twee hondjes op te tillen. 'En een slap excuus, broertje, want je weet hoe ver ik hier vandaan woon en dat ik altijd meen wat ik zeg.'

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Louis Tomlinson
Toen Marcel begon te praten terwijl ik Scott zijn standje gaf deed me hem opmerken en ik verstomde wat. Ik wist het even niet meer. Zelfs mezelf wat uit de schijnwerpers halen, zeker mijn kleine ik, kwam niet in me op. Ik wist alleen hoi uit te brengen. Langzaam trok wat schaamrood naar mijn wangen, maar mijn ogen gleden vooral ook over Marcel's lichaam. Hij was wat minder gespierd dan zijn broer, maar hij had zeker ook iets mysterieus met zijn dikke bril en tamme kleren. Het gaf me vreemde rillingen. Ik schrok van Harry en knikte wat wazig. Langzaam zonk in dat ik inderdaad hier poedelnaakt was. "Mag ik je handdoek lenen, Haz? Je broer heeft die van jou vaak genoeg gezien." Hier liep hij ook zo vaak zonder kleren, dus dat zou hij broeger vast ook hebben gedaan. Scott bleef rond Marcel rennen terwijl hij richting de deur liep. Ik trok aan Harry's handdoek, maar kieperde op de grond toen in ook Scott tegen probeerde te houden. De hond begonrond me te dansen. "Blijf alsjeblieft, Marcel. Dit is niet HHarry's schuld. Ik was gewoon wat dom. Geef me een momentje." Ik draaide me even naar mijn verloofde. "Ik neem voor jou ook in elk geval een boxer voor je mee, Haz." zei ik voor ik snel opsprong en met Scott aan zijn halsband meetrekkend naar boven liep om kleren aan te trekken. Gelukkig had Harry de douche wel uit gedaan, want anders hadden we straks een waterval. Ik liet Scott boven los, die op ons bed begon te springen, terwijl ik een handdoek pakte en liep terug om me toch te kleden in iets meer dan mijn adamskostuum. Het werd waarschijnlijk een boxer en joggingsbroek, net als voor Haz, maar ik moest me eerst eens goed afdrogen en zorgen dat Scott onze kamer niet zou vernielen.

[ bericht aangepast op 21 feb 2014 - 23:08 ]

Bowties were never Cooler

Liam Payne.
Ze duwde haar heupen tegen de mijne aan, en drukte haar lippen in mijn nek, en met een spoor van kusjes zocht ze mijn gevoelige plek op, en begon er aan te zuigen. Mijn handen gleden vanaf haar schouders via haar rug, naar haar heupen, en bleven daar rusten. Haar tong ging ever over het stukje huid, en haar handen gleden door mijn haar. Nu verplaatste ik mijn handen naar haar kont, en gaf er een klein kneepje in. Toen haar lippen loslieten, schraapte haar tanden even over hetzelfde plekje Haar handen gleden naar beneden, en bij mijn heupen gleden haar vingers mijn joggingsbroek binnen, en haar koude vingertoppen trippelde over mijn huid. Mijn handen gleden nu onder haar shirt. Haar tong gleed over mijn sleutelbeen, naar mijn borstkas, waar ze een likje gaf over mijn tepel. Mijn handen gleden onder haar shirt door over haar rug, en maakte met een beweging de sluiting van haar bh los. Haar hoofd ging weer naar boven, en haar vingers gleden even iets meer naar het midden, maar toen legde ze haar handen stil op mijn heupen. Ik kan niet lang meer tegen deze frustratie. Toen haar geslachtsdeel langs dat van mij schuurde moest niet alleen zij, maar ook ik hard op mijn lip bijten om een kreun binnen te houden. Ik lag nog steeds met mijn handen onder haar shirt, en trok die dan ook over haar hoofd en gooide die op de grond. Ineens ging de ringtone van mijn mobiel af. Licht geërgerd keek ik wie me belde. Het was Zayn. 'Sorry, die moet ik echt even nemen' verontschuldigde ik me, en nam op. "Hi Liam, heb jij nog een idee, verrassing ofzo, voor Larry?" vroeg Zayn. 'Hey, ehh... geen idee, misschien kunnen we een surpriseparty doen in een of andere club of zo?' stelde ik voor, en keek even naar Sarah. 'Sorry Zayn, maar ik moet gaan, bye' zei ik, en hing op, waarna ik mijn lippen gelijk weer op die van Sarah drukte.

How far is far

Harry Styles
Soms haatte ik het echt dat ik zo vaak gelijk had, vooral met dit soort situaties was het vervelend. Misschien wel wat meer dan vervelend, een stuk meer zelfs. Beschaamd richtte ik mijn blik op de grond en durfde geen woord meer uit te brengen, bang dat hij nog kwader op ons, of vooral mij denk ik, zou worden. Soms was ik wel heel dom bezig, zoals nu, maar wilde het toch ondanks de omstandigheden goedmaken, al kreeg ik geen geluid uit mijn keel. Ik liet een enigszins twijfelend knikje zien bij de vraag de me werd gesteld door Louis, het maakte immers toch niet veel meer uit. Het kwaad was geschied, ik schaamde me en voelde me schuldig tegenover mijn broer. Ik schrok een beetje toen de veel te drukke hond de jongen mee naar de grond trok en wilde hem overeind helpen, maar hij sprak nog vlug wat verontschuldigingen en sprong alweer op. Dankbaarheid was van mijn gezicht af te lezen door het feit dat hij zei ook een boxer voor mij mee te nemen, toen hij verdween richtte ik me weer op Marcel. "Het spijt me echt, oké? Ik was dom bezig en liet me meeslepen in het moment, wat ik niet had moeten doen," verontschuldigde ik me zachtjes zonder hem aan te kijken. Nu was ik echt het kleine jochie dat iets heel erg fouts had gedaan en op het matje moest komen bij zijn vader. Quanno besloot zich weer te laten zien en kwam bij mijn voeten zitten, om net een scheve kop en vragende oogjes aan te kijken. Met een zwak glimlachje aaide ik over de kop van het dier, hij kon er ook niks aan doen. "Is er iets wat ik kan doen om het recht te zetten?" probeerde ik nog, hopend op toestemming. Ruzie was het laaste dat ik wilde, al helemaal met hem, dat was extra pijnlijk, vooral omdat we normaal gesproken best close waren.

Because I love him, do I need another reason?