The 19 years later, the new Generation • Harry Potter RPG [Speeltopic 4] - Speeltopics

*je mag zoveel karakters als je wilt aanmaken
*als je iets wilt zeggen of vragen, tussen haakjes*houw het netjes a.u.b.
*volgt de verhalenlijn van J.K Rowling.
*min. 100 woorden per post.
*geen ruzies
*als je niet meer mee doet, ga je netjes afmelden.
*Geen andere personages besturen tenzij je daar toestemming voor hebt van de person zelf
*wil je mee helpen met het opbouwen van deze RPG? stuur me maar een PB'tje (:
*je Nederlands of spelling hoeft niet goed te zijn, als je er maar plezier in hebt!
*en heb vooral veel plezier
*en geef me een koekje
*en er is altijd wel plaats voor een nieuwe karakter, ook al zijn we in het midden van de jaar

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Aiden Josh Mccloud || Klassenoudste || Keeper + Aanvoerder || Zesde jaars || Gangen

Zuchtend stond ik op van mijn plaats aan de afdelingstafel en sjokte ik de zaal uit. Alles was zo snel gegaan: Amy en Austin die een woordenwisseling hadden, vervolgens kuste Austin haar en rende Campbell de zaal uit. Niet veel later volgde Scorpius, en daarna ook Finn. Campbell en Scorpius waren terug gekomen, net als Finn, maar ik had Amy niet meer gezien.
Ik begon mij ergens toch wel een beetje zorgen te maken, dus ik besloot haar maar te gaan zoeken. Ondanks dat ze nu een hekel aan mij had, kende ik haar toch ontzettend goed. Misschien niet net zo goed als Finn, maar ik wist hoe ze dacht en hoe ze zich op dit moment waarschijnlijk zou voelen. Ik durfde zelfs te wedden dat zij zichzelf nu de schuld aan het geven was van dit alles. Zo was Amy nou eenmaal, ze nam alles op zich.
Toen ik de hoek omliep zag ik plots Campbell staan. Woedde borrelde bij mij op en ik liep met stevige passen op hem af. 'Jij bent ook echt een zak!' siste ik hem woedend toe. In de Grote Zaal vrolijk lachen, terwijl Amy nu waarschijnlijk ergens in het kasteel kapot aan het gaan was van verdriet.

"We accept the love we think we deserve."

Campbell Saunders - Huffelpuf 5de jaar – Chaser

Ik keek om de hoek en Aiden kwam aan gelopen; Ik moest hem nog terug pakken. Hij zou Amy met rust laten.
‘Denk je echt dat ze daarna wel van je houd? Nee ze laat alleen jou de vuile klusjes opruimen.’
Ik kwam achter het muurtje vandaan. ‘Jij bent ook echt een zak!’ sneerde Aiden me meteen toe.
Ik negeerde hem en zwaaide met mijn toverstaf; ‘Expelliarmus.’ zei ik emotieloos.
Zijn wand vloog weg van hem naar mijn hand waarna ik ze in mijn zak stak en de knoop ervan dicht deed.
Ik liep naar hem toe; en ik wist hoe ik iemand pijn moest laten voelen. Ik heb het jaren geleerd van mijn vader. Ik was tenminste niet zo laf om het met een toverstaf te doen maar met mijn bloten handen.
Ik nam hem op en voordat hij wat kon doen duwde ik hem ruw op de grond.
‘Ik een zak?’ ik schopte hem vol tegen zijn zij en daarna nog een keer.
‘Jij gaat iemand bedreigen. Iets wat ze niet leuk vond. Wanneer iemand stop zegt stop je. Hoor je me?’ zei ik woedend. Waarna ik hem vol in zijn zij schopte. Ik knielde bij hem neer en keek hem strak aan.
‘Voel je macht, Campbell? Ik weet dat hij nu meer macht over jou heeft dan jij over hem. Zijn woorden zullen jouw zwakte zijn. Net zoals die van mij.’
‘Hou op.’ Gromde ik tegen de stem in mijn hoofd.
Ik stond op waarna ik Aiden weer schopte.
‘Doe dan, Doe wat terug.’ Schreeuwde ik hem toe terwijl tranen over mijn wangen begonnen te rollen. Ik pakte hem bij zijn nek en tilde hem omhoog tegen de muur.
‘Hij is meer waard dan jou. Weet je nog dat je smeekte toen hij je zo vast hield; smeekte om hem te laten stoppen? Hij smeekt tenminste niet.’

[ bericht aangepast op 26 feb 2014 - 20:33 ]

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Aiden Josh Mccloud || Klassenoudste || Keeper + Aanvoerder || Zesde jaars || Gangen

Met een ondoorgrondelijke blik staarde ik Campbell verschrikt aan. Hij had mij bij mijn keel vast en tilde mij nu aan de muur omhoog. De plekken waar hij mij geraakt had met zijn voeten deden pijn, maar ik gaf geen kik. Ik kon hem enkel woest aan staren terwijl de pijn steeds verder door mijn lichaam trok.
'Jij hebt niets met mij en Amy te maken.' zei ik hem bitter, maar mijn stem klonk desondanks toch zwak door de pijn. Ik spoog in zijn gezicht. 'En weetje, zij is beter af zonder jou.'
Plots hoorde ik voetstappen en kwam Amy de hoek om gelopen. Haar geschokte blik zei genoeg: Campbell zou nu de volle laag over zich heen krijgen die hij nog nooit eerder had gekregen. Als Amy boos was, dan kon je het beste zo ver mogelijk uit haar buurt blijven, want haar woorden konden steken als vlijmscherpe messen. En die woorden zouden je jaren lang volgen. Ik kon mij namelijk nog goed herinneren wat zij mij toe had geschreeuwd toen zij er achter was gekomen dat ik haar had bedrogen. Ik had haar verlaten voor iemand anders. En het pijnlijke effect die haar woorden toen op mij hadden gehad, voelde ik elke dag nog steeds wanneer ik haar zag.


Amy Lynn Winchester || Klassenoudste || Zesde jaars || Gangen

Ik hoorde plots een heleboel lawaai verderop in de gang. Met gefronste voorhoofd maakte ik mij los uit Austin zijn greep en stapte ik het raamkozijn uit. 'Sorry hoor Austin, ik ga even kijken wat er aan de hand is.'
Ik liep vlug de gang door en herkende toen de stemmen van Campbell en Aiden, die blijkbaar ruzie leken te hebben. Zo snel als ik kon holde ik het laatste stukje. Toen ik de hoek om liep hield ik abrupt halt toen ik Campbell met een woest gezicht Aiden aan zijn keel omhoog zag tillen.
Aiden zijn kleren waren gekreukeld en vuil, en ik zag op zijn armen een paar blauwe plekken, net als op zijn gezicht. Zijn keel was echter helemaal rood van de strakke greep om zijn hals. Campbell leek echter ongedeerd.
'Laat hem los!' schreeuwde ik Campbell toe waarnaar ik vlug naar hem toe rende en hem aan zijn arm trok. Ik was misschien niet sterker dan Campbell, maar ik kon het niet maken om niets te doen en enkel toe te kijken hoe hij Aiden wurgde.

[ bericht aangepast op 26 feb 2014 - 20:51 ]

"We accept the love we think we deserve."

Campbell Saunders - Huffelpuf 5de jaar – Chaser

‘Jij hebt niets met mij en Amy te maken.’ Zei hij waarna hij in mijn gezicht spoog. ‘En weetje, zij is beter af zonder jou.’
Ik hoorde voetstappen aankomen rennen maar de stem in mijn hoofd ging verder;
‘Zie je, iedereen ziet dat ze beter zonder jou is. Wie maak jij nou gelukkig, zelfs je ouders niet.’
‘Laat hem los.’ Hoorde ik opeens een bekende stem zeggen. Ik keek naar Amy en ik schrok van haar gezichtsuitdrukking. Ze rende naar mij toe en trok aan mijn armen.
‘Zie je. Je probeerde haar te beschermen voor hem; maar ze helpt hem. Dat is omdat hij haar meer blij maakt door haar pijn te doen dan jij.’ De stem lachte in mijn hoofd.
Ik liet hem los en hij zakte op de grond.
Ik deed mijn handen in het haar nu ik Aiden zag; ik was net zoals hem; de persoon die ik afschuwde; een monster. Ik keek naar Amy; ik wilde haar beschermen maar ze haatte me nu.
‘Je kan niks goed doen, Campbell. Dat kon je ondertussen wel weten.’
‘Hou op.’ Riep ik. Mijn hart ging nog sneller tekeer en het deed pijn hoe hij tegen mijn ribben bonkten; terwijl paniek verder mijn lichaam door drong.
Onbewust moest ik aan Scorpius denken; wat zou hij zeggen als hij me zo zag? Een paniek over viel mij waarna ik weer begon te ijsberen.
‘Hij zou misschien wel van je gehouden hebben als je zoals hem, Aiden was.’
Tranen begonnen nog sneller van mijn gezicht te rollen waarna ik ze bruut afveegde.
‘Ze houden allebei van hem; en wie houd er van jou, Campbell?'
Waarom konden deze stemmen niet stoppen?
‘Waarom maak je jezelf niet van kant, Campbell? Dan is iedereen van jou verlost. Niemand zou je missen.’
Mijn tranen stopte en in trance liep ik de trap af naar de grote deur waar je het terrein van Zweinstein op kom. Ik deed hem open en zonder moeite liep ik richting het Verboden Bos.

[ bericht aangepast op 26 feb 2014 - 21:15 ]

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

[Yep 100% drama :p Misschien komt Robert er zo aan :p]

[ bericht aangepast op 26 feb 2014 - 21:09 ]

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Amy Lynn Winchester || Klassenoudste || Zesde jaars || Gangen

Verward staarde ik Campbell na terwijl hij de hoek om verdween. Hij hoorde stemmen in zijn hoofd? Oh god, dit was niet goed. Helemaal niet zelfs. Ik keek vlug om naar de kreunende Aiden die met moeite overeind probeerde te komen. Vlug hielp ik hem. 'Idioot!'
'Waarom ben ik nu weer een idioot?' vroeg hij mij verontwaardigd. 'Hij viel mij aan!'
Ik zuchtte luid en bekeek even zijn gezicht aandachtig. Hij zat vol blauwe plekken en een straaltje bloed liep uit zijn neus door de klap die hij had gemaakt. Ik toverde vlug een zakdoekje tevoorschijn waarnaar ik het bloed van zijn gezicht begon te deppen. Zijn blauwe ogen staarde mij spijtig aan.
'Sorry.' mompelde hij zacht.
'Just forget it.' Mijn hoofd was te in beslag genomen door Campbell die nu waarschijnlijk ergens tegen de stemmen in zijn hoofd aan het vechten was. Ik moest hem zoeken, want ik wist wat voor invloed die stemmen op iemand konden hebben. Ik had het met mijn eigen ogen gezien. Finn had daar vroeger ook last van gehad.
'Amy?' Finn zijn stem klonk vlak achter mij en ik kon wel juichen toen ik hem inderdaad zag aankomen hollen. 'Wat is er gebeurt?' Zijn stem klonk duidelijk geschokt toen hij de gehavende Aiden zag.
'Campbell,' fluisterde ik. 'hij hoort stemmen.' Finn keek mij voor enkele seconden strak aan.
'Je bedoelt-?' vroeg hij mij met een geschokte blik.
'Inderdaad.' knikte ik waarnaar ik de zakdoek van Aiden zijn gezicht haalde. Aiden staarde mij en Finn met niet begrijpende ogen verward aan.
'Dat is niet goed.' mompelde Finn die even naar Aiden keek. 'Ga jij maar achter hem aan, ik help deze dwaas wel.'
Ik knikte enkel. 'Enig idee waar Campbell zou kunnen zijn?' vroeg ik Finn terwijl ik vlug de zakdoek aan hem overhandigde.
'Ik hoorde iemand het kasteel verlaten.' vertelde hij mij. 'Ik denk dat het Campbell was. En iets zegt mij dat hij richting het Verboden Bos is.'
'Ah, nee toch.' kreunde ik waarnaar ik mij vlug omdraaide en richting de grote deuren holde. Ik sprintte het bordes af en keek schichtig om mij heen. Het was donker buiten, dus veel viel er niet te zien.
Aangekomen bij het bos bleef ik twijfelend stil staan aan de rand. Onzeker tuurde ik tussen de duistere bomen, maar raapte toen toch al mijn moed bij elkaar en liep ik vlug het bos in.
'Campbell?!' schreeuwde ik, in de hoop dat hij mij zou horen en zich zou laten zien.

[ bericht aangepast op 26 feb 2014 - 21:18 ]

"We accept the love we think we deserve."

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Leora schreef:

(...)

Ahw' ik laat heel even Campbell voor wat het is- Want ik weet niet wat Legolas a.k.a. Scorpius wilt dus ik kom wel even naar boven met Robert x')

"We accept the love we think we deserve."

Robert Fransico D'Ablaing - Klassenoudste - Seeker - Griffoendor 5de jaar

Ik hoorde gekerm boven aan de trap en snel liep ik de trap op en ik zag Amy de trap afkomen. Ik wilde wat zeggen maar ze was te snel; waarschijnlijk had ze me niet eens gezien.
Ik kwam boven aan en ik zag Aiden staan met fikse blauwe plekken met Finnick.
Wat een rare combinatie.
‘Wat is er gebeurd, heb je hem in elkaar geslagen, Finnick?’ vroeg ik verbaasd aangezien Finnick niks leek te mankeren maar Aiden echter wel.
Ik liep snel naar Aiden toe; en keek wellicht toch een beetje onzeker naar Finnick. Aiden leek er flink aan toe te zijn.

[ bericht aangepast op 26 feb 2014 - 21:25 ]

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Finnick Dave Williams || Hoofdmonitor || Beater || Zesde jaars || Gangen

Ik keek verbaasd om naar Robert die vroeg of ik Aiden in elkaar had geslagen. 'Robert, hoe goed ken je mij nu wel niet?' vroeg ik hem. 'Natuurlijk heb ik hem niet in elkaar geslagen!'
Aiden snoof en duwde de zakdoek die ik bij zijn gezicht hield weg. 'Hij zou mij met geen enkele mogelijk in elkaar kunnen slaan.'
Ik wierp de bruinharige jongen een boze blik toe en keek toen weer naar Robert. 'Hoe graag ik deze dwaas soms wel niet in elkaar zou willen slaan, heb ik toch medelijden met hem dat een vijfde jaars hem heeft weten te vloeren.'
'Houd je kop!' siste Aiden mij woedend toe. Hij keek even naar Robert. 'Ik had gewoon nog niet de kans gehad om die sukkel van een Saunders terug te slaan, want Amy was te vlug bij ons.'

"We accept the love we think we deserve."

Robert Fransico D'Ablaing - Klassenoudste - Seeker - Griffoendor 5de jaar

‘Robert, hoe goed ken je mij nu wel niet?’ vroeg hij aan mij. ‘Natuurlijk heb ik hem niet in elkaar geslagen!’
‘Sorry, Maar ik zag alleen jullie twee dus ik dacht.. wacht wie wel dan?’ Aiden praatte er door heen.
‘Hij zou mij met geen enkele mogelijk in elkaar kunnen slaan.’ zei Aiden.
Finnick keek boos en keek daarna mij weer aan; ‘Hoe graag ik deze dwaas soms wel niet in elkaar zou willen slaan, heb ik toch medelijden met hem dat een vijfde jaars hem heeft weten te vloeren.’
‘Houd je kop.’ Siste Aiden meteen terug waarna hij mij aan keek. ‘Ik had gewoon nog niet de kans gehad om die sukkel van een Saunders terug te slaan, want Amy was te vlug bij ons.’ Verklaarde hij.
Mijn ogen werden groot; ‘Wat Saunders? Campbell Saunders? Die doet nooit iemand wat.’

[ bericht aangepast op 26 feb 2014 - 21:41 ]

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Finnick Dave Williams || Hoofdmonitor || Beater || Zesde jaars || Gangen

'Ik geloofde het eerst ook niet, maar het is een lang verhaal en ik weet niet of ik de juiste persoon ben om het je te vertellen.' ze ik Robert waarnaar ik omkeek naar Aiden en hem met een doordringende blik aankeek. Hij had natuurlijk een deel van het gesprekken tussen mij en Amy meegekregen, dus ik hoopte dat hij niet ineens door heel Hogwarts ging rond schreeuwen dat Campbell stemmen kon horen in zijn hoofd. Ik wist hoe het was, want ik de vierde had ik daar zelf ook last van. Gelukkig dat ik Amy had om mij daarbij te helpen, want nu waren ze al ongeveer een jaar weggebleven.
'Maar Amy is Campbell achterna gegaan.' legde ik Robert toen uit. 'Maar ik maak me wel zorgen, want ze is naar het Verboden Bos toe.'
Ik beet zenuwachtig op mijn lip, bang wat er allemaal met Amy zou kunnen gebeuren als zij Campbell niet zou vinden en ze in het bos zou verdwalen.

"We accept the love we think we deserve."

[ Ugh moet Robert richting verboden bos? ]

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Leora schreef:
[ Ugh moet Robert richting verboden bos? ]

"We accept the love we think we deserve."

Robert Fransico D'Ablaing - Klassenoudste - Seeker - Griffoendor 5de jaar

'Ik geloofde het eerst ook niet, maar het is een lang verhaal en ik weet niet of ik de juiste persoon ben om het je te vertellen.'
Door Finnicks antwoord moest ik weer denken aan de keer dat hij bij mij ging logeren. Hij zou als enige overblijven van het soort ‘vriendengroepje’ wat we hadden op Zweinstein in de kerstvakantie. Ik had hem mee naar het pleeghuis waar ik moest leven. Het was niet veel maar mijn pleegouders waren blij dat ik eens een keer iemand mee nam.
Ik was echter blij dat ik niet als enige tovenaar onder een dak met ze moest blijven.
Het was toen is een keer diep in de nacht en Campbell schreeuwde de hele buurt bij elkaar, het klonk hartverscheurend. Ik was toen naar hem toe gegaan en hij lag te baden in het zweet. Toen ik hem wakker maakte was hij onmogelijk-agressief. Ik had hem net weten in te dimmen voordat mijn pleegouders kwamen. Toen ik ernaar wilde vragen gaf hij ontkennende en ontwijkende antwoorden. Ik was wekenlang bezig geweest om het uit hem te krijgen maar sindsdien was ik gestopt. Ik kon alleen gissen uit zijn geschreeuw wat hij voelde; wat hij had meegemaakt, maar ik had het gevoel dat ik lang niet alles wist; niet eens een kwart.
‘Sorry Aiden. Ik denk moet ik Finnick gelijk geven… Campbell is sterker dan je denkt, weinig mensen zijn opgewassen tegen hem. En dat bedoel ik niet gemeen of iets anders.’ Ik twijfelde.
‘Dat is omdat ik het ook heb meegemaakt.’

When I taste Tequila, Baby, I still see ya