• Iedereen kent het wel, het is vrijdagavond en je gaat naar de club met vrienden. Dan drink je net iets meer dan je eigenlijk kan verdragen en je gaat je eigen grenzen overschrijden. Nergens word over nagedacht, het maakt toch niet uit, alles kan en alles mag. De avond is immers jong en je kunt je volledig laten gaan. Maar wat gebeurd er de volgende morgen, als je wakker word in een onbekende kamer met iemand naast je in bed? Is het erger als het een volslagen vreemde is, of je beste vriend? Misschien sluip je stilletjes weg, of wacht je tot de ander wakker wordt, die stiekem wel erg leuk blijkt te zijn. Wil diegene überhaupt wel iets van je weten, of hij liever snel weg? Ook zou het handig zijn om uit te vinden wat er precies is gebeurd als je het je niet meer herinnert, en waar je bent. Een typische Morning After.

    Rollen •
    • Harry Styles • Subestimado
    • Louis Tomlinson • Oceanus
    • Niall Horan • KiliOfDurin
    • [R] Zayn Malik • RAB
    • Liam Payne • TinkerbelI
    • Marcel Styles • Periwinkle


    Regels •
    • Minimaal 7 regels, 200 woorden.
    • Graag met leestekens en hoofdletters typen.
    • OOC graag met haakjes; [] {} () - -
    • Als je een week niet hebt gereageerd zonder te laten weten waarom lig je er zonder pardon uit.
    • Reserveringen blijven 48 uur staan.
    • Geen Mary Sue's.
    • Naamsveranderingen doorgeven.
    • Geen personages van anderen besturen.
    • Alleen Subestimado maakt de nieuwe topics.

    Koppels:
    • Louis & Zayn
    • Niall & Harry
    • Marcel & Liam.

    Begin:
    Het is een vroege morgen en iedereen wordt langzaam wakker, of dat nou thuis is of bij iemand anders, of zelfs in een volslagen onbekende hotelkamer. Met of zonder kater, met of zonder herinneringen, het enige dat zeker is -is dat er iets niet helemaal in de haak is. En dat wordt pijnlijk duidelijk als iemand naast je in het bed blijkt te liggen.


    Because I love him, do I need another reason?

    [Waar zijn Hazza en Nialler?]


    Bowties were never Cooler

    ( Hii)


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    (Ehh, doe maar bij Niall thuis.)


    Because I love him, do I need another reason?

    [Kay kay]


    Bowties were never Cooler

    Niall Horan
    Ik werd uit een vredige nachtrust gehaald door de o zo bekende stem van mijn dochter. Met een zachte kreun deed ik mijn ogen open. Zelfs voor een Ier had ik veels te veel gezopen en mijn hoofd bonkte gigantisch. Ondertussen trok Lile aan mijn dekbed terwijl ze: "Daid, múscail. Ba mhaith liom bricfeasta a ithe." bleef zeggen, wat vertaalde naar: Papa, wordt wakker. Ik wil ontbijten. Ik keek naar het meisje en aaide over haar warrige rode haren. "Téigh shocrú ar an tábla. Tá mé ag teacht. Tabhair dom nóiméad, sweetie." zei ik tegen haar. Het meisje knikte en liep vrolijk weg. Ik had haar vertelt dat ze vast moest gaan tafeldekken en dat ik eraan kwam. Toen ze weg was drukte ik mezelf kreunend omhoog. Ik had overal spierpijn en mijn onderlichaam leek in de fik te staan. Ik wist niets meer van gisteravond. Normaal had ik dat nooit met drank, wat dus erg raar was. Pas toen ik naast me keek kwam alles terug. Ik vloekte zacht terwijl ik naar de krullenbol die naast me lag te slapen. Hoe had ik dit kunnen doen? Ik was stomdronken in bed gedoken met een vreemde en nog wel een jongen. Hoe had ik dit kunnen doen?! Ik was een vader en absoluut niet gay. Ik was nu gewoon totaal verward. Ik trok mijn benen op tot mijn borst en greep met mijn handen in mijn haar. Ik vloekte zacht in het Iers. Ik was radeloos. En wat de krullenbol, met wie ik gister avond en vanacht zo heerlijk had staan praten en doen in de pub, zou zeggen en doen zou bepaling wat ik ging doen. Ik voelde me nu echt enorm onzeker, bang en radeloos, terwijl ik beneden borden, kommen, bestek en glazen hoorde rinkelen door de 3 jarige die aan het tafeldekken was voor het ontbijt. Ze had het vaker gedaan, dus daar had ik geen zorgen over, maar over wat ik zou doen als deze jongen, wiens naam me nog een raadsel bleef, wakker werd en wat we gister hadden gedaan maakte me doodsbenauwt.


    Bowties were never Cooler

    [MT *O*]


    How far is far

    [Mijn topics}


    Spoiler alert: you will save yourself

    Harry Styles
    Al halverwege het wakker worden draaide ik me nog eens om, trok de deken verder over me heen en wilde verder slapen, tot de stem van een vrij jong meisje het verstoorde in een taal die ik niet verstond. Ik wilde opkijken om te zien wat er aan de hand was, maar iets weerhield me om dat te doen. Wel opende ik mijn ogen en zag de muur van een kamer die me totaal onbekend was. Langzaam kwamen er kleine dingetjes terug van de avond ervoor, wat mijn wangen vuurrood liet kleuren. Ik had veels te veel gedronken, dat was niet normaal voor mijn doen. Het duurde even, maar toch vond ik uiteindelijk het lef om me op mij zij te draaien. Voorzichtig keek ik de blonde jongen aan die angstig terug staarde. Ik was zeker wel eens eerder in een dronken bui met een vreemde het bed in gedoken, al waren het negen van de tien keer vrouwen. En al zeker geen vrouwen die kinderen hadden, want de andere stem die ik had gehoord kon ik nu ook wel plaatsen. Ik nam geen aanstalten om nog meer overeind te komen en bleef de jongen een tikje verlegen vanonder mijn wimpers aankijken. "Ehm, goedemorgen?" probeerde ik, mijn stem schor dus schraapte ik mijn keel even. Ik had geen idee wat hij nog wist van gisteravond, en in hoeverre hij dingen van mij wist, aangezien ik nogal de neiging had dingen te vertellen die niet verteld mochten worden als ik teveel alcohol ophad. Mijn herinneringen waren flarden, en ik kon alleen maar hopen dat de rest terug zou komen, want van iemand anders horen wat ik had uitgespookt was ook niet echt fijn. Een goede vraag voor straks zou ook zijn waar ik in godsnaam was, ik wilde namelijk wel naar huis kunnen, no way dat ik hier bleef. Niet met een vreemde met wie ik toevallig het bed had gedeeld en zijn dochter.


    Because I love him, do I need another reason?

    Niall Horan
    Toen de krullenbol zich omdraaide staarde ik angstig naar hem en hij staarde terug. Hoe lang was hij al wakker? Hij was vast ook wakker geworden door Lile. De jongen nam geen aanstalte om op te staan of me normaal aan te kijken, want hij bleef vrij verlegen van onder zijn wimpers me aankijken. Dit was ook best een oncomfortabele situatie, al zei ik het zelf. Toen hij begon te praten bleek zijn stem erg schor. ik vermoedde zowel van de grote hoeveelheden drank die we beiden gister hadden gedronken en omdat het 's ochtends was. Maar, man, wat was het sexy. Mijn ogen sprongen wijd open bij die gedachten. Wat deed ik nu weer? Niall, get yourself together! Dit soort gedachten had ik al sinds mijn puberteit niet meer en nu waren ze opeens terug. Wat was dit?! Ik schudde mijn hoofd om alles van me af te schudden en keek naar de jongen naast me, bang dat hij zich dingen zou herrinderen die ik er in mijn bezopen toestand had uitgegooit, wat vaker dan eens gebeurde als ik flink bezopen was. Toen pas bedacht ik me dat ik niets had teruggezegd. "Morgen" zei ik, mijn stem was bijna even schor als die van hem. Ik keek even de kamer rond en zag naast allerlei kleren ook handdoeken liggen, blijkbaar hadden we dus ook bezopen gedouched. Ik hoorde geen water meer lopen, dus dat had ik in elk geval onthouden. Voorzichtig, met een gezicht vertrokken van pijn, gooide ik mijn benen over de rand en stond met moeite op. Nu pas zag ik duidelijke grote handvormige blauwe plekken op mijn heupen en allerlei paarse zuigzoenen over mijn borst. Lekker dan. Mank strompelend liep ik naar de kast om er een boxer uit te vissen, een met klavertjes 4, en die over mijn pijnlijke kont te trekken. "Over zo'n 10 minuutjes staat het ontbijt klaar." zei ik tegen de jongen voor ik een joggingsbroek en een trui die over mijn stoel in de hoek lagen aansjorde en erg stijf en mank naar beneden liep. Gelukkig hoefde ik vandaag niet te werken of naar school, anders had ik te veel om uit te leggen. Eenmaal beneden zag ik dat Lile al van alles 3 had gedekt. Blijkbaar vond het kleine meisje het helemaal niet vreemd. Ik zette water op in een pannetje en deed er 3 eieren in voor ik opzoek ging naar mijn kleine meid. Ik glimlachte naar haar toen ze aan kwam lopen met een borstel. Ik zette haar zoals altijd op het aanrecht en begon voorzichtig haar mooie lange rode haren begon uit te borstelen. Ze waren nog nooit geknipt. Ik was gewoon te bang dat er veel vanaf zou gaan, dus ik deed dit dan ook met alle liefde en geduld, zelfs met een zware kater zoals nu.

    [ bericht aangepast op 25 maart 2014 - 22:11 ]


    Bowties were never Cooler

    Harry Styles
    Ik keek hem wat schuin aan toen zijn ogen wat verwijdden bij mijn hele zwakke poging het iets minder ongemakkelijk te maken. Zo vreemd klonk ik toch niet? Wel moest ik toegeven dat hij hele mooie, felle, blauwe ogen had. Dat soort zag je niet vaak, en ik kon het weten. Langzaam ging ik ook maar rechtop zitten, wel met de deken nog hoog opgetrokken, want veilig voelde ik me niet bepaald. Ik denk ook niet dat je me dat kwalijk kon nemen, in een vreemd bed, in een vreemd huis met een onbekende waar ik god mocht weten wat mee gedaan had. Toch werd dat ook snel opgehelderd toen de jongen opstond, gezien de plekken die ik op zijn lijf had achtergelaten. Ergens voelde ik me schuldig bij het zien van hoe mank hij wel niet liep, met mijn volledige verstand erbij was ik wel ruw, maar niet zo ruw. Ik knikte kort bij de opmerking van het ontbijt, het viel me al mee dat ik niet gelijk het huis werd uitgeschopt, wat het gebruikelijke was na zo'n nacht. Heel even bleef ik hem nastaren tot hij naar beneden verdwenen was en stond op van het bed. Het eerste wat ik deed was mezelf checken op mogelijke blauwe plekken of zuigzoenen die ik moest verbergen, op mijn heupen en benen zat niks. Op mijn borst ook niet, maar toen in elkaar kromp terwijl ik met mijn vingers over mijn hals streek bleek ik toch niet helemaal ongeschonden te zijn. Ik trippelde naar de plek wat de badkamer zou moeten zijn, in de spiegel zag je immers meer. Er zaten inderdaad een aantal in mijn hals, en nog lastige ook. Ik draaide me om met mijn rug naar de spiegel toe, waar krassen van nagels op zaten. Geweldig. Het volgende dat ik moest doen was mijn kleding bij elkaar sprokkelen, wat overal door de kamer heen verspreid lag. Mijn wit met zwarte boxer, een donkergroene trui die wat te groot viel en mijn jeans. Dat aangetrokken liep ik richting beneden, waar ik de blonde jongen zag en het meisje waarvan ik alleen de stem had gehoord. Ongemakkelijk haakte ik mijn vingers in elkaar en keek een beetje naar de grond, niet wetend hoe me te gedragen of wat te zeggen. "Voor het geval dat het een beetje is weggevaagd, ik ben Harry," zei ik met een klein glimlachje. Het was niet veel, maar in ieder geval een begin.


    Because I love him, do I need another reason?

    Naill Horan
    Voorzichtig borstelde ik de klitten uit Lile's haren terwijl ik nadacht over alles wat er was gebeurt. Dat was me vrij duidelijk, al miste ik nog wel stukken uit mijn geheugen. Ik had me lamgezopen, was met de jongen aan de praat geraakt waaronder de drank flink vloeide. Er werd waarschijnlijk over en weer geflirt en gezoent voor we hier naartoe waren gegaan. Hier hadden we wel heel ruwe sex gehad, daarna gedouchet en in bed gekropen. Maar de realisatie dat ik als ik dronken was, mijn minst bange en voorzichtige staat, de staat waarin mijn echte zelf niet meer wordt geremt, een jongen en geen meisje mee naar huus nam kwam erg hard aan. Daarbij was het nog een wonder dat mijn kkeine meid niet wakker was geworden, want ik had niet het gevoel dat bezopen sex erg zacht verloopt. Onderdat ik nadacht vertelde Lile me over vanalles wat ze had gedroomt. Het ging een beetje langs me heen, al het geluid eigenlijk, tot ik weer de krakende stem van de jongen hoorde. Zowel ik als Lile keken op. Nog voor ik kon antwoorden trok het meisje met de rode haren en de ijsblauwe ogen haar mond open. "Ik ben Lile en mijn papa is Niall." zei ze vrolijk. Haar stem klonk anders in het Engels, maar ik was blij dat ze dat ook kon spreken. Na die woorden richtte ze zich op mij. "Papa, wie is die meneer." Voorzichtig haalde ik voor de laatste keer de borstel door haar haren voor ik haar omdraaide. "Dat is iemand met wie ik in de kroeg heb georaat en die hier is blijven slapen omdat we verder wilden praten." Dit was de veiligste manier om het uit te leggen. Ik was nh eigenlijk wel verbaast dat ze ook Engels tegen mij sprak, dat deed ze anders nooit. Ik zette haar weer van het aanrecht af en draaide me toen helemaal naar de jongen met de overweldigende heldere groene ogen. Ik vond het niet kunnen om hem na zo'n nacht, ondanks alle verwarring, zomaar op straat te zetten. "De eieren zijn bijna klaar. Ik pak zo ook wel aspirientjes. Wat wil je drinken?" ondertussen zette ik vast water op voor instandkoffie. Het was niet echt lekker, maar het hielp tegen de kater. Daarna trok ik de koelkast open en haalde het karige beleg wat we hadden, ham, kaas en citroenjam, eruit om dat op tafel te zetten. Ook legde ik uit de broodtrommel een zak witte puntjes op tafel en zette ik er een pak melk bij. Daarna goot ik de eieren af en liet ze schrikken, terwijl ik rustig wachtte op het water en zijn antwoord.


    Bowties were never Cooler

    Harry Styles
    Het was goed dat ik in ieder geval de grote lijnen wist van wat er was gebeurt, mede dankzij alle dingen die in en rond de kamer lagen. Met lichte tegenzin en mijn kleren aan kwam ik naar beneden, waar ik de twee al spotte. Dit was het beste voorbeeld waarom je me nooit alleen naar de bar moest laten gaan, dan ging ik teveel drinken en domme dingen doen. Aarzelend stelde ik mezelf nogmaals voor, voor het geval dat hij het vergeten was, want dat was bij mij wel get geval. Toen het meisje begon te spreken glimlachte ik even. Nu vielen al wat meer puzzelstukjes op hun plek, gezien de namen was de taal die ik had gehoord waarschijnlijk Iers, wat best logisch was. Zelf sprak ik een paar woorden, maar daar hield het dan ook echt mee op. Haar vraag die volgde liet me even slikken, al was het op haar vader gericht. Toch moest ik eerlijk zeggen dat hij zich er netjes uit redde. Nadat zij van het aanrecht werd afgetild zag ik mijn kans er op te leunen met een hand, mijn evenwicht was niet helemaal geweldig als mijn gedachten nog zo'n puinhoop waren. Sowieso was het een twijfelgeval, dronken geweest of niet. De hoofdpijn was gelukkig niet heel erg, maar dat kon nog komen dus bereidde ik me voor op het ergste. "Koffie graag, ik heb het gevoel dat ik anders elk moment om kan vallen." Niet alleen door het nog een beetje licht zijn in mijn hoofd, ook door een duidelijk slaapgebrek. De laatste dagen sliep ik al niet geweldig, en met een nacht als deze erbij was ik compleet gesloopt. Terwijl Niall wat spulletjes op tafel legde keek ik rond om te zien of ik nog wat kon helpen, daar voelde ik me wel verantwoordelijk voor. Dat was volgens mij niet zo, en zelfs als het zo zou zijn had ik geen idee wat hier gewoonlijk was en wat wel of niet op tafel moest komen.


    Because I love him, do I need another reason?

    Niall Horan
    Ik knikte bij Harry zijn woorden en ging rustig verder met het voorbereiden van het ontbijt. Ik zag Harry tegen het aanrecht leunen. Toen alles op tafel stond en het water bijna kookte pakte ik twee mokken en deed er instantkoffiepoeder in. In elke mok ging een lepeltje en water toen het kookte. Ik mixte het poeder door het water tot het min of meer koffie was. "Wil je melk of suiker?" vroeg ik terwijl ik de mokken op de kleine keukentafel zette. De stonden tegenover elkaar met Lile op de kop. Toen alles stond liep ik naar het medicijnkastje, haalde het van slot en haalde de asperientjes eruit voor ik hem weer op slot deed. Ik nam geen risico met medicijnen en schoonmaakmiddelen met Lile. De schoonmaakmiddelen zaten ook achter slot en grendel. Gelukkig was ze nu oud genoeg dat ze het niet zomaar zou drinken of eten, maar goed. Ik legde ze op tafel, weg van Lile, die al op haar stoel zat. Zelf schoof ik ook aan en schonk melk in, in elk geval 2 van de 3 glazen. De suiker en koffiemelk stonden altijd op de keukentafel, dus die hoefde ik niet op tafel te zetten. Zelf dronk ik het compleet zwart. Ik nam een slokje en haalde toen twee asperientjes uit het pakje. Ik nam ze in met wat melk en legde toen op elk bord een snee brood. Lile at geen ander brood of cornflakes dan wit brood met citroenjam. Ja, ze was verwent, maar toch niet heel erg, want rijk genoeg om haar echt te verwennen was ik niet. Zelf had ik liever kaas of worst. Ik keek even op naar Harry. "Je koffie wordt koud." zei ik met een glimlach. Hij kon er ook niets aan doen dat ik zo'n domme dronkelap was en na zo lang niemand te hebben gehad met een totale vreemde het bed in was gedoken. Ik kon hem in elk geval een redelijk waardig ontbijt geven en hem de plek geven om zichzelf op te lappen voor hij terug naar huis ging en we allebei doorgingen met onze levens zonder hier ooit meer op terug te komen.


    Bowties were never Cooler

    Liam Payne.
    Nog steeds niet helemaal uitgerust opende ik langzaam mijn ogen. Vervolgens wreef ik er even in, en liep ik naar de badkamer zonder op of om te kijken. Ik had geen idee meer van wat er vanavond gebeurd was, dat kon maar één ding betekenen, ik had weer aan de drank gezeten. Ik kon mezelf nu wel voor mijn kop slaan. Ik weet niet wat ik ineens mankeerde, mijn lichaam deed vrijwel pijn aan alle kanten. Ik liep naar de wastafel, en waste de slaap uit mijn ogen, om vervolgens even naar mijn eigen spiegelbeeld te kijken. Ik ben te zwak om mezelf aan mijn eigen belofte te houden. Ik had gezworen nooit meer ook maar één druppel drank meer te gebruiken, maar dat had ik natuurlijk wel weer gedaan. Zo'n simpele belofte, en ook nog aan mezelf, en zelfs die verpest ik. Ik liep terug naar de slaapkamer, en zag dat ik niet de enigste was in de kamer. Er lag nog iemand in mijn bed. Fijn, ik heb waarschijnlijk dus bepaalde dingen gedaan vannacht. Ik kneep mijn ogen samen, en klemde mijn handen in mijn haar. Hoe achterlijk ben ik nou. Ik ben verdomme twintig en kan niet eens verantwoordelijkheid tonen. Ik had wéér gezopen, en wéér was ik met iemand in bed beland. Ik ging weer op het bed zitten, en was van plan de persoon even goed te bekijken. Nu verafschuwde ik mezelf nog meer. Het was een fucking jongen die hier lag, een levende jongen, in mijn bed. Ik ging op de rand van het bed zitten en verstopte mijn gezicht in mijn handen en dacht even goed na. Ik keek weer even naar de bruinharige jongen, en besefte dat hij dit op zijn minste net zo vreemd gaat vinden als mij, en hij is nog niet eens wakker.


    How far is far

    [Het lijkt net of een dode jongen in zijn bed heel normaal voor hem is. Geen kritiek, gewoon erg grappig xD]

    [ bericht aangepast op 26 maart 2014 - 22:42 ]


    Bowties were never Cooler