Askroth meespeelverhaal - Speeltopics

Toen Epialthes en Ardaneus de magische ketting in elkaar zetten, stegen veel tovenaars, heksen, dreuzels en elven op. Ze werden meegevoerd naar de epische wereld Askroth, het voormalige thuis van de Askrothidae. Draken terroriseren deze wereld en de voormalige beschaving is grotendeels uitgeroeid.
Ze gaan de wereld verkennen, ontdekken wat er met iedereen gebeurd is en een nieuw bestaan opbouwen.

Het rollentopic
Topic 2

Regels:
- Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
- Er is geen minimaal woordenlimiet.
- Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.


Personages:

[ bericht aangepast op 10 juni 2014 - 0:12 ]

Ignatius' glimlach werd nog breder toen hij zag wie er uit de hemel kwam vallen.
'Kijk eens wie we daar hebben,' sprak hij.

Zoë viel in het zand, dat gelukkig een stuk koeler was dan eerst.
'Wat moet je?' vroeg ze ongeïnteresseerd en ze kwam overeind.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Het is zo'n toeval dat jij ook hier bent,' grinnikte Ignatius en hij richtte zijn stok op haar.

'Dat zal wel weer een of ander verachtelijk plannetje zijn,' bromde Zoë, die het zand van zich af klopte en zich niets aantrok van de stok van Ignatius. Ze keerde zich om en begon in de richting te lopen waar de draak zojuist nog naartoe zou zijn gegaan. Als hij niet was neergestort.
Zoë was blij dat ze daar nie tonder lag en besloot dat ze het die twee die er bovenop zaten, eens flink lastig wilde gaan maken.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Ignatius zette enkele stappen haar richting in toen ze wegliep.
'Niet zo snel, we hebben nog wat rekeningen te vereffenen.'

'Stuur maar een factuurtje!'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Ignatius grinnikte.
'Dat doe ik zeker.'
Hij draaide een rondje voor hij zijn stok weer op Zoë richtte en hard crucio riep.

[left][/left]'Doe normaal!' Schreeuwde Sam naar Ignatius.

Zoë viel weer in het zand, waar haar armen en benen bewegingen maakten die ze niet onder controle had. Ze schreeuwde niet, maar kermde alleen, met opeengeklemde kaken.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Ignatius glimlachte naar Sam voor hij zich weer omdraaide en naar Zoë liep om vervolgens de spreuk op te heffen.
'Dit is niet alles,' sprak hij zacht, 'volgens mij heb jij mij heel lang opgesloten, aan een muur geketend en ik ga je voor iedere dag, ieder uur, iedere minuut laten boeten.'

'Ignatius je kunt beter dan dat, je dochter is hier. Je hoeft niet dit te doen.' Sam kneep in de hand van haar dochter. Die zachtjes stond te huilen.

Jurgen vloekte. 'Dit is gestoord,' mompelde hij. Hij was blij geweest van Jenny af te zijn, met haar martelingen, maar hier waren mensen bij die net zo erg waren als Jenny, al dan niet erger. Hij begon langzaam achteruit te lopen, stapje voor stapje, en hoopte dat hij hier snel vandaan zou kunnen.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Zoë hijgde en keek hem woest aan.
'Iets beters verdien jij niet,' siste ze Ignatius toe.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Ignatius grinnikte.
'Vast niet, maar ik houd niet zo van gerechtigheid. Ik krijg graag meer dan ik verdien.'

'Verbranden in het schijnsel van duizend zonnestralen, is wat jij verdient.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes