[RPG] Gossip Girl • Speeltopic - Speeltopics

[ bericht aangepast op 24 april 2014 - 21:10 ]

you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman

[Mijn topics]

"The most beautiful things in life go unnoticed..."

Mamo schreef:
[Mijn topics]

Everything is illuminated by the light of our past.

Mijn topics

Spoiler alert: you will save yourself

[MT]

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

Mt

Whisperings schreef:
[MT]

Tell me about it, stud.

Xavier Rossaro

Het laatste schooljaar was eindelijk aangebroken en ik kon niet ontkennen dat ik er niet naar uit had gekeken. De school was me de keel gaan uithangen en hoewel ik al vele jaren naar de school toe ging, was ik de maanden aan het aftellen tot ik eindelijk naar Yale of een andere universiteit zou kunnen gaan. Het was niet zo dat ik graag uit New York weg wilde, absoluut niet. Ik hield van het drukke stadsleven en de flamboyante levensstijl die erbij hoorde. En eerlijk is eerlijk, ik zou het moeilijk hebben om mijn moeder alleen achter te laten. De reden waarom ik graag wilde gaan studeren, was omdat het tijd werd voor verandering. Er waren geen nieuwe gezichten meer, geen nieuwe plekken die ik nog kon ontdekken. Inmiddels was ik net zo bekend in New York als in mijn geboortestad Venetië en ik hield er nou eenmaal niet van wanneer dingen saai werden.
Kijkend uit het raam van mijn limousine, begon ik mezelf af te vragen of dat het aankomende jaar hetzelfde zou zijn. Zelfs Gossip Girl was iets waaraan ik enigszins aan begon te wennen, hoewel het scheelde dat ik me niet snel schaamde.
"Mr Rossaro, we zijn er," zei mijn chauffeur waarna ik hem kort toe knikte en de auto uitstapte.
Tijd voor een nieuw schooljaar.

When time and life shook hands and said goodbye.

[MT, ik reageer morgen]

Your love makes me strong, your hate makes me unstoppable

Rosemary Bluetree
Zucht, de zomervakantie is weer voorbij. Tijd voor school dus. Als ik naar buiten loop kom ik een koude herfst bries tegemoet. Ik pak mijn mp3 en zet een liedje op, ik doe de oortjes in en begin te lopen. Ik loop altijd naar school en terug, als ik zou willen zou ik zo met de limousine kunnen maar persoonlijk vind ik lopen fijner. Het deuntje van counting stars klinkt in mijn oren en zachtjes, bijna niet hoorbaar, zing ik mee. Vandaag zou ik Joëll weer zien! zij en muziekles zijn eigelijk de enige reden waarom ik nog naar school ga. Ik schrik op uit mijn gedachten als ik struikel over een uitgestoken boom tak. Ik sluit mijn ogen wachtend op de klap van de harde grond maar die komt niet. Langzaam open ik mijn ogen weer en zie dat ik in de armen lig van een vriendelijk uitziende jongen. Snel maak ik me los.
"Eh bedankt" mompel ik, Waarnaar ik snel weg loop. Fijn echt weer zo een blunder voor mij, vallen over een uitgestoken boomstam.
Het irritante geluidje van mijn telefoon klinkt vanuit mijn broekzak. Waarschijnlijk een sms'je. Ik pak mijn mobiel en zoals ik al verwachte staat er met koeienletters op mijn scherm u heeft 1 nieuw bericht
Ik open het sms'je en zie dat het van Gossip Girl is, natuurlijk wie anders. Zuchtend lees ik het berichtje door.

wel wie zou gedacht hebben dat ons muurbloempje in de armen van jongen zou liggen.
Zouden muurbloempjes niet gewoon aan de muur moeten blijven hangen.
Xoxo GG

Fijn nu weet gelijk de hele school wat er vanochtend gebeurd is. Dit word nog een lange dag

hoop dat het zo goed is?

Nicoletta Roselyn Fox

Ik sla mijn slanke, getinte been over de ander en draai mijn lippenstift open. De mooie bloedrode kleur komt tevoorschijn en met een kleine glimlach haal ik hem over mijn lippen. Ik tuit mijn lippen even en grijns bij het resultaat. De rode lippen zijn een van mijn kenmerken. Ik doe het vaak, maar niet altijd. Ik ben er zelfs een tijdje mee gestopt toen iedereen het de dag na mij ook ging doen. Maar na een tijdje heb ik het gewoon geaccepteerd. Ik bedoel maar, ik ben de 'queen bee' voor een reden. Niet? Ik kijk even rechts van me, naar mijn chauffeur. Nou ja.. Chauffeur? Emilio is gewoon een goede vriend van mijn vader, en sinds ik 'papa's prinsesje' ben, krijg ik ook een hoop voor elkaar bij zijn vrienden. Ik bedoel maar, ik hoef een keer te klagen en mijn vader zorgt er wel voor. Ik moet dan bijvoorbeeld niet raar opkijken als ik de naam een paar dagen later op een vermist-poster zie staan.
Maar oké, genoeg over dat. Ik bedoel maar, de mensen op deze school weten zowat niks van mijn familie af. Ze kennen geen namen, geen gezichten... Zelfs niet de beroepen die ze doen. Ik sta ook bekend als het meisje met de invloedrijke, gevaarlijke familie. Het bevalt me wel om eerlijk te zijn... ''Oké, we zijn er.'' hoor ik Emilio zeggen en ik kijk op van mijn spiegeltje. Ik zie inderdaad de school en ik knik even kort. 'Uhhuh..' mompel ik en ik leg mijn lippenstift en spiegeltje in mijn Chaneltas. 'Je vader belt je trouwens vanavond.' zegt Emilio en ik kijk hem even aan. 'Oké, is goed... Bye.' glimlach ik. Hij knikt me glimlachend toe en ik stap uit de auto. Mijn zwarte Louboutins tikken zacht op de grond en mijn Chanel tas bungelt tussen mijn vingers. 'En toen waren we weer terug..' zeg ik zacht tegen mezelf en ik loop naar de school. Ik voel de blikken van andere scholieren op me branden en bijna automatisch verschijnt er een kleine grijns op mijn lippen. Oh Yeah.. Ik ben terug...

Your love makes me strong, your hate makes me unstoppable

Vincent ‘’Vinny’’ Mallmore
De vakantie was over en dat kreeg ik te weten ook, de wekker klonk hard in beide oren en kreunend stond ik op. Aan de stilte in het huis te horen vermoedde ik dat mijn vader zowel als mijn stiefmoeder nog sliepen. Ik wreef de slaap uit mijn ogen en gaapte kort terwijl ik mezelf bekeek in de spiegel en vervolgens een cap opzetten en een chocolade reep opat om toch nog wat gegeten te hebben. Ik sloot de deur achter mij en liep de straat op met in mijn hand mijn skateboard die ik zo snel mogelijk weer op de grond zetten. Ik mocht mijn auto niet meer gebruiken na een ruzie met mijn vader en sindsdien was er geen andere optie om bij school aan te komen. Ik was aardig snel aangekomen en nam mijn board weer in mijn handen om vervolgens mijn blik te richten op Nicoletta.
Een speelse grijns verscheen automatisch op mijn gezicht terwijl ik haar van achteren vastpakte en vervolgens een arm om haar heen sloeg.
Het was niet dat we een goede of sterke band hadden samen, juist niet. Ik verschilde meer dan genoeg van haar maar het maakte me niet zoveel uit, ik vond het gewoon heerlijk om haar wat te plagen. ''Nicoletta,'' zei ik met nog steeds dezelfde speelse grijns terwijl ik met mijn vrij hand een sigaret pakte. ''Heb je me niet vreselijk gemist deze vakantie?'' Zei ik terwijl ik richting de school keek en vervolgens mijn blik over haar heen liet gaan. Ze was niet lelijk, ik denk dat iedereen dat wel wist. Ze had prachtige, slanke benen en haar lippen waren perfect gestift waaraan je kon zien dat ze zichzelf goed verzorgde. ''Ik bedoel.. Ik verwachtte op zijn minst een lief berichtje van je,'' zei ik terwijl ik de peuk tussen mijn twee vingers probeerde te houden.

Everything is illuminated by the light of our past.

Nicoletta Roselyn Fox

Ik scroll wat door twitter, maar er is niks wat echt mijn aandacht trekt. Wat me ook niet veel verbaasd, als je naar het tijdstip kijkt. De meest interessante nieuwtjes kwamen vaak toch pas in de avond. Over nieuwtjes gesproken, waar hangt onze zogeheten 'Gossip Girl' uit? Dan pas zie ik het sms-icoontje boven staan en een kleine 'oh..' verlaat mijn mond. Tijd om erop te klikken en het te lezen heb ik niet. Want iets, of beter gezegd iemand, wil weer aandacht hebben. Ik kijk kort naar de arm die om me heen is geslagen. Ik draai mijn hoofd een beetje om en tover een klein lachje op mijn gezicht als ik Vincent zie.
''Nicoletta,'' zei hij met een speelse grijns terwijl hij met zijn vrije hand een sigaret pakte. 'Vincent.' zeg ik op hetzelfde toontje. ''Heb je me niet vreselijk gemist deze vakantie?'' Zei hij vervolgens. Ik tuit mijn lippen even en doe alsof ik nadenk. Eigenlijk niet nee, maar kom op. Ik mis nooit iemand van school.. Ik bedoel maar, zo bijzonder zijn ze allemaal niet. En ik heb buiten school ook vrienden dus.. ''Ik bedoel.. Ik verwachtte op zijn minst een lief berichtje van je,'' zei hij tot slot en ik kijk hem weer aan. 'Ach ja.. Ik had het druk met die familie van me die zowat elke keer een wereldreis wil maken als het vakantie is.. Nou ja, zo lijkt het.' grinnik ik. Het is wel zo, ik blijf nooit lang op een bestemming als ik vakantie heb. Ik kijk hem aan en plak ook een speelse grijns op mijn gezicht. 'Jij liet anders ook niks van je horen, Mallmore..' zeg ik en vis dan ongezien de sigaret tussen zijn vingers vandaan. Ik steek de sigaret even tussen mijn lippen en neem een trek. 'Dan moet je dus ook niet zoveel van mij verwachten, hmh?' eindig ik en kijk hem aan terwijl ik de sigaret weer voor me hou en de rook uitblaas. Ik rook niet al te veel, verslaafd kan ik mezelf ook niet noemen want ik snak er nooit naar. Maar een sigaretje op zijn tijd kan geen kwaad, toch?

[ bericht aangepast op 26 april 2014 - 1:04 ]

Your love makes me strong, your hate makes me unstoppable

[url=]http://i61.tinypic.com/xfq0p2.jpg]Vincent ‘’Vinny’’ Mallmore[/url]
Op haar gezicht siert een klein lachje die ik dan ook met genoegen aanneem. ''Vincent,'' zegt ze op dezelfde toon als dat ik haar naam had gezegd. Ze tuit vervolgens haar lippen en denkt na over mijn vraag, '''Ach ja.. Ik had het druk met die familie van me die zowat elke keer een wereldreis wil maken als het vakantie is.. Nou ja, zo lijkt,'' grinnikt ze. Het was wel te verwachten dat ik z'n antwoord kreeg, al wist ik niks over haar familie en hoefde ik dat ook niet te weten. Ook verscheen er nu een speelse grijns op haar gezicht. ''Jij liet anders ook niks van je horen Mallmore..'' Zegt ze waarna ze mijn sigaret tussen mijn vingers vandaan pakt en die tussen haar lippen stopt. ''Dan moet je dus ook niet zoveel van mij verwachten, hmh?'' Voegt ze er aan toe en ik rol met mijn ogen terwijl ik een andere sigaret omdat ik nu al weet dat ze hem niet terug gaat geven. ''Gaan we nu mij een beetje de schuld geven,'' zeg ik dan en ik lach kort. Om eerlijk te zijn hoe dichter we bij school kwamen des te meer ik weer weg wilde. Ik stopte even met lopen en trok Nicoletta aan haar top zodat zij ook stil kwam te staan. Ik hield het vuurtje onder mijn sigaret en inhaleerde diep en begon weer met lopen en keek Nicoletta vervolgens aan. ''Dus, nog enkele bedpartners gehad deze vakantie?'' Vraag ik haar dan nieuwsgierig en grijns weer speels. Mijn arm had ik langzaam wat laten zakken en rustte nu op de hoogte van haar heupen terwijl ik weer de rook uit blies en even stilletjes zuchtte bij de drukte waar we zo direct door heen moesten.

Everything is illuminated by the light of our past.

Xavier Rossaro
Het eerste wat me opviel was dat er niks veranderd was. Queen Bee Nicoletta stond met Vincent te praten en hoewel ik ze allebei wel oké vond, liep ik ze nu voorbij. De rook die om hen heen hing was me net te erg en aangezien ik pas gestopt was had ik geen zin om terug te vallen in mijn verslaving.
Uiteindelijk bleef ik bij de ingang van de school staan en ging op het trapje zitten terwijl ik de nieuwe gezichten op school bestudeerde. Er waren natuurlijk nieuwe mensen, die allen hetzelfde waren en toch dachten dat ze anders waren. Anders en alleen. Je kon het zien aan de angst die in hun ogen te lezen was, de afstand die ze hielden van de mensen om hen heen en de opluchting die van hun gezichten droop wanneer ze iemand zagen die ze herkenden.
Ik hield ervan om mensen te bestuderen, om erachter te komen wat hun sterke en zwakke punten waren. Misschien dat daarom mensen me raar aankeken toen ik op de trap ging zitten, maar het was niet alsof het me iets kon schelen. Ze kwamen er vanzelf wel achter dat ik een plan had.

When time and life shook hands and said goodbye.

Daniel "Dan" Harris
Met een bonkend hoofd en een halfuur later dan mijn wekker af ging, werd ik eindelijk wakker. Het duurde me een aantal seconden voordat mijn ogen gewend waren aan het felle zonlicht dat door het raam van mijn slaapkamer scheen. Een gaap ontsnapte uit mijn mond, terwijl ik opstond. Tijdens het klaarmaken dacht ik terug aan de vorige avond en nacht. Ik had het laat gemaakt. Later dan ik in eerste instantie van plan was. Ook had ik veel te veel gedronken. Tot mijn verbazing had ik geen wildvreemd meisje mee genomen, wat dat betreft was alles dus wel volgens plan gegaan. Een uur later dan ik was opgestaan, opende mijn chauffeur het portier van de zwarte Mercedes C Klasse waarmee ik elke dag naar school werd gebracht, om vervolgens aan het eind van de dag ook weer opgehaald te worden. Sinds kort had ik een nieuwe chauffeur. Mijn vorige chauffeur moest helaas met pensioen. Ik baalde er behoorlijk van, we hadden namelijk een goede band. Nu moest ik weer een hele nieuwe band opbouwen met mijn chauffeur en dat zou nog wel een tijdje gaan duren. Hij wenste me een fijne dag en ik wenste hem hetzelfde. Ik zwaaide mijn rugzak over mijn rechterschouder en keek naar het schoolgebouw voor me. Dit was het laatste jaar wat ik hier door zou brengen, hierna mocht ik naar de universiteit. Ik zuchtte even en liep toen het plein voor het gebouw op. Het was al druk. Overal liepen mensen, een aantal nieuwe, een aantal bekenden en een aantal mensen die ik alleen van gezicht kende. Ik scande het plein af op zoek naar iemand die ik kende en waar ik me niet binnen twee minuten alweer aan zou gaan ergeren.

[Iemand voor Dan?]

"The most beautiful things in life go unnoticed..."