Ik heb het overleefd! - Stamcafé

Jawel, ik heb de eerste keer dodenherdenking in Nederland na het ongeluk van twee jaar terug overleefd!

Ik ben dus twee jaar terug met dodenherdenking (ik fietste zsm naar huis vanaf het zwembad om op tijd thuis te zijn voor de twee minuten stilte) op de voorruit van een auto geknald die 50 km/h reed, door de lucht gevlogen en op het wegdek geknald. Ik had wonder boven wonder niks gebroken en ook mijn organen waren nog allemaal intact (dus alleen veel kneuzingen en overal extreem erge spierpijn), maar ben mij wel rot geschrokken. Vooral omdat het logischer was geweest als ik veel meer had, al dan niet dood was. Ik moest zelfs een nachtje in het ziekenhuis blijven, omdat de dokters het niet vertrouwden, maar ik heb heel veel geluk gehad.
Het ruit van de auto had overigens minder geluk.

Anyways, vorig jaar zat ik op Fuerteventura, waar het een stuk minder druk is met verkeer en zo, dus ik was daar veilig, hoewel ik toch nog wel lichtelijk bang was dat er weer wat zou gebeuren. Dit jaar vreesde ik hem weer, maar ik heb het weer overleefd en ben zelfs de straat op geweest zonder aangereden te worden! Ik vertikte het wel om zelf te rijden, wat mijn ouders eigenlijk wel wilden, maar dat was vooral omdat ik mijzelf niet vertrouw als ik ontiegelijke buikpijn heb

Dus, om het topic nuttig te houden -want ik wilde dit eigenlijk gewoon heel graag even kwijt- hebben jullie wel eens zoiets heftigs meegemaakt, waardoor je op die dag bang bent dat het weer gebeurd, ook al weet je dat dat eigenlijk onzin is?

---

Happy Birthday my Potter!

Goedzo! ^^ Ik kan me wel voorstellen dat zoiets eng is. Dodenherdenking is ook precies zo'n heel opvallende datum waar je niet omheen kunt, dus het is naar als je daar vervelende associaties mee hebt.

---

"Just words." "But good words. That's where ideas begin." - Star Trek, The Wrath of Khan

Ben in 2011 ook aangereden en had wat minder geluk dan jij. Een jaar later was ik die dag wel even bang dat er iets zou gebeuren, maar sindsdien denk ik er al niet meer aan, gelukkig.
Zou toch wat zijn dat je precies op die dag weer iets zou krijgen.

Gelukkig dat je het hebt overleefd dan!

---

"Delaying death is one of my favourite hobbies."

Elvenking schreef:
Ben in 2011 ook aangereden en had wat minder geluk dan jij. Een jaar later was ik die dag wel even bang dat er iets zou gebeuren, maar sindsdien denk ik er al niet meer aan, gelukkig.
Zou toch wat zijn dat je precies op die dag weer iets zou krijgen.

Ja, idd. Dat zou heel vreemd zijn, maar toch zat ik hem gisteren te knijpen. Waarschijnlijk gewoon omdat het de eerste keer weer in NL was. Op Fuerteventura is dat toch anders. Vooral omdat daar geen dodenherdenking is denk... Ik hoop dat ik er dan volgend jaar, net als jij, er ook geen last meer van heb en er niet meer zo erg aan denk.

---

Happy Birthday my Potter!

Ik had een ongeluk met een scootmobiel en de volgende dag durfde ik bijna niet meer over dat fietspad te fietsen en ik ben bang voor scootmobiels. :')
Ook botste ik laatst tegen een lantarenpaal op -in dezelfde straat- en ik rijd nu altijd met een grote boog om die lantaarnpaal, hehe.

---

He cannot pass by without touching and moving and shaping and changing every thing, every boy-city, in his path.

Jafar schreef:
(...)

Ja, idd. Dat zou heel vreemd zijn, maar toch zat ik hem gisteren te knijpen. Waarschijnlijk gewoon omdat het de eerste keer weer in NL was. Op Fuerteventura is dat toch anders. Vooral omdat daar geen dodenherdenking is denk... Ik hoop dat ik er dan volgend jaar, net als jij, er ook geen last meer van heb en er niet meer zo erg aan denk.

Komt wel goed. Ik denk dat het voor jou ook wat lastiger is om dat gevoel weg te krijgen, want jij hebt het echt op zo'n herkenbare dag.
Ikzelf heb het op 18 april - geloof ik. Moet je na gaan, ik weet de datum zelfs niet eens meer precies.

Die schrik ken ik -.-
In 2007 is een mevrouw doodleuk met 90km/h in m'n deur gereden (passagiersstoel) aangezien ze aan het telefoneren was, en ons niet zag afdraaien. En dan in plaats van links gewoon in te halen zoals normale mensen doen, nee de pechstrook oprijden (afin je had dus de twee banen waar je 90 mag, dan de pechstrook, dan fietspad, en dan parking en appartementen waar we moesten wezen) en vol binnenzeilen. Ik ben daardoor 3 dagen verlamd geweest en kreeg een jaar revalidatie cadeau.
Het heeft jaren geduurd eer ik geen paniekaanvallen meer kreeg in de auto, want ik had deze dus echt altijd als ik in de auto zat. Niet alleen op die specifieke dag, maar gewoon alle dagen -.-
Maar goed, ik heb die angst toch overwonnen, en heb inmiddels ook zelf m'n rijbewijs gehaald
Het zal z'n tijd nodig hebben, maar die schrik wordt echt wel minder

---

“If you can smile when things go wrong, you have someone in mind to blame.”

Ben ooit tijdens sporten gegooid en landde verkeerd. Vier ribben gekneusd, nu durf ik geen vrije val meer te maken
Niet heel heftig, maar kon daardoor niet mee op een kamp dus dat was wel jammer.
Maar hoefde ook de rest van het jaar niet mee te doen bij gym :]

[ bericht aangepast op 5 mei 2014 - 13:21 ]

---

If a writer falls in love with you, you can never die

Met rijles ben ik een keer in een sloot terecht gekomen.. Sindsdien vind ik langs sloten rijden met de auto niet zo heel tof meer.

---

'I would rather fight with you, than make love to anyone else.'

Ben je op niet-dodenherdenkingsdagen ook bang dat er iets gebeurd?
Want dan ben ik blij voor je dat je alleen op 4 mei bang bent in het verkeer. Ik zou denk ik elke dag van t jaar de straat niet meer op durven o.o

Krull schreef:
Ben je op niet-dodenherdenkingsdagen ook bang dat er iets gebeurd?
Want dan ben ik blij voor je dat je alleen op 4 mei bang bent in het verkeer. Ik zou denk ik elke dag van t jaar de straat niet meer op durven o.o

In het begin wel, toen schrok ik van elk hard geluid, ook al kon ik met alle kneuzingen toen nog niet fietsen of zo. De eerste keer weer fietsen was overigens ook best eng, maar toen fietste ik gelukkig wel met vriendinnen en niet alleen, hoewel die een stuk sneller overstaken dan ik. Maar ja, het is gewoon een feit dat je toch weer elke dag op de fiets naar school moet en dus moest ik mij daar wel snel overheen zetten. Echter, wanneer ik nu bijna aangereden wordt of zo, ben ik wel weer even helemaal van slag en zie ik zo bleek als een lijk :') Ben inderdaad zelf ook wel blij dat ik mij over het algemeen toch redelijk snel over die angst heen heb kunnen zetten. Alleen 4 Mei was dus nog even vervelend...

---

Happy Birthday my Potter!

Voiceless schreef:
Met rijles ben ik een keer in een sloot terecht gekomen.. Sindsdien vind ik langs sloten rijden met de auto niet zo heel tof meer.

Omg, hoe dat dan 0.0 Ik heb mijn rijlessen altijd als heel veilig ervaren.

---

Happy Birthday my Potter!

Ik ben gelukkig nog nooit aangereden, maar heb wel een vriendin voor m'n neus aangereden zien worden. Gelukkig was het niet heel erg, maar wel heel erg eng. Sowieso ben ik altijd een schijterd met oversteken enzo x]

Wel ben ik een keer bedreigd en geslagen enzo, maar dat gebeurde ongeveer voor mijn school. Dus dan knijp ik 'm toch wel elke keer als ik naar school fiets, want dan moet ik er alleen langsfietsen enzo

---

#dealwithit (cool) NecklessOfHope --> Trohman

Jafar schreef:
(...)

Omg, hoe dat dan 0.0 Ik heb mijn rijlessen altijd als heel veilig ervaren.

Kwam in de berm terecht, corrigeren ging niet goed en toen nam de instructeur het over en die reed zo de sloot in.

---

'I would rather fight with you, than make love to anyone else.'

Wouw, het geluk is aan jou zijde (dat klinkt als een horoscoop), maar het is echt... dat je daar niks aan over gehouden hebt. Die autoruit helaas niet

---

©1998