Lonely Road || #1 - Speeltopics

Walking on the lonely road.
Finding your way home.
Trying to remember the things,
You almost forgot.

Deze rpg is heropend vanwege het feit dat de vorige al snel overleed.

Een groep vrienden gaan voor het eerst op een kampeervakantie met elkaar. Sommige haten elkaar. Sommige hebben een crush op elkaar. Maar als er opeens een hevige storm op komt zetten raakt iedereen verspreid door de bergen. En wat doe je dan als je met degene die je haat moet proberen te overleven? Hun herinneringen zijn weg, tot het stuk dat ze op vakantie gingen. Terwijl ze wanhopig hun herinneringen terug proberen te krijgen moeten ze ook overleven en de anderen te vinden. Of elke andere hulpmiddel. En kunnen ze zich meer alleen voelen dan ooit...

Meiden VOL:

- Odaryse Carin Briar || 1,2 || Sculpture
- Avalee “Avah” Blue Cheshire || 1,2 || Rider
- Jacy Farrah Adams || 1,4 || Sempra
- Phoebe Cameron Ramona || 1,6 ||Inanis
- Lindsey Mcollow || 1,12 || RingKeeper
- Wynter Julie Black || 1,8 || Magnus
- Zayna Layla Chen || 1,9 || iMickeyMouse
- Stella || 1,11 || Confiance

Jongens VOL:

- Lucian ''Luke'' McClain || 1,4 || iMickeyMouse
- Christian "Chris" Jonas Lawson || 1,2 || Myle
- Jay Matthew Underwood || 1,2 || Magnus
- Matthew Johnson || 1,2 || Karthus
- Vincent ''Vinny'' Smiths || 1,3 || Tootles
- Christopher Raymond || 1,5 || Inanis
- Judah Isaiah Reed || 1,7 || Paracosm
- Joshua Alexander Kingster || 1,13 || Magnus

Invullijstje:

Naam:
Leeftijd:
Karakter:
Uiterlijk:
Eventueel; Wie haat/mag hij/zij -niet:
Extra:

Regels

# Minimaal 230 woorden.
# Bestuur alleen je eigen personage.
# Jongens en meisjes gelijk houden.
# Naam veranderingen doorgeven.
# Hou het gezellig met elkaar.
# Mag 16+, mar hou het netjes.
# Minstens een keer in de week reageren.
# Alleen ik maak nieuwe topics aan, tenzij ik er iemand voor aanwijs.
# Reserveringen blijven 48 uur staan.
# Max. 2 personages.
# Maar bovenal: Veel plezier.

Begin: Je neemt afscheid van je familie en gaat naar het huis van Jay toe. Als iedereen daar is vertrekken we.

Rollentopic
Praattopic

[ bericht aangepast op 27 mei 2014 - 15:09 ]

---

It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

Wynter Julie Black

Phoebe had geglimlacht en begroette me met een “Hey,” terug. Phoebe was iemand met wie ik het beste overweg kon. Gelukkig maar.
"Hey Wynter." Glimlachte Christopher en gaf me even een vluchtige knipoog. Ik had naar hem geglimlacht en liep door. Christopher was knap, toegegeven, en ik had een tijdje een crush op hem gehad. Maar dat was een tijd terug, dat was voorbij gegaan. Dit was iets wat ik nooit tegen Phoebe had gezegd, ook al is ze een erg goede vriendin van me, wist ik dat ze me voor gek had aangezien. Phoebe haatte hem toen en nu nog steeds. Dat was vooral een van de redenen waarom ik er nooit iets over heb gezegd tegen Chris of tegen haar. Ik wist niet of Christopher wist of ik hem leuk vond of niet. Nou ja, het maakte niet meer zo veel uit want het was voorbij.
Ik voelde hoe Christopher me nakeek en even keek ik over mijn schouder om naar hem te glimlachen en hem een knipoog te geven. Hmm, misschien vond ik het gewoon leuk om soms met Chris te flirten. Hij verwachtte er nooit te veel van en veel was het vaak niet. Soms was het gewoon leuk.
Met een zucht zette ik me op de bank neer en keek om me heen. Het leek alsof iedereen in gesprek was. Mijn oog viel op Stella die met niemand in gesprek was. Ik kende haar niet heel goed.
"Hi Stella," zei ik met een glimlach naar haar toe. "Heb jij zin in de reis?" Ik had er zin in, maar toch ook niet. Het idee om telkens tussen mensen te zitten die elkaar niet mogen was niet fijn, maar aan de andere kant was onze vriendengroep ook hecht en vaak weg ging ik niet. En er waren wel meer redenen waarom ik wel of niet mee wou gaan. Ik had aan het eind maar besloten om toch mee te gaan. Misschien ging het daadwerkelijk ook nog wel leuk worden.

---

It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

Stella Lynn Hawkins
Na een tijdje met Stacey gewhatsappt te hebben, moest ze weg. Ik deed mijn mobieltje uit en keek om me heen. Dichtbij me zag ik een meisje met een jongen praten die ik erg goed kende, ugh. Het was Joshua. Diep in me voelde ik een soort verdrietig gevoel opborrelen, maar ik stopte het weg. Stiekem voelde ik me best verdrietig over dat hij het had uitgemaakt, maar ik liet het nooit merken. Ik zag dat mijn broer en de anderen ook bezig waren met allerlei dingen, behalve één iemand. Een meisje met lange blonde lokken, een neus piercing en donkere lippenstift kwam mijn kant op. Waarschijnlijk wilde ze een gesprek met me aanknopen, aangezien ze niet met iemand aan het praten was. Normaal praatte ik niet met mensen die er zo uit zagen, maar aangezien ik toch niets te doen heb liet ik het maar toe. En inderdaad ze kwam naar me toe voor een gesprek. "Hi Stella" zei ze met een glimlach. Het verbaasde me niet dat ze mijn naam wist; iedereen op school wist mijn naam. Ik kende haar niet echt, had haar wel een paar keer gezien, maar wist haar naam niet. Ik wilde haar vragen hoe ze heette, maar slikte mijn vraag in toen ik haar mond opnieuw open zag gaan. "Heb jij zin in de reis?" zei ze. "Nee" zei ik meteen. Dat was geen moeilijke vraag, het was niet mijn keuze mee te gaan. Toen ik besefte dat dat niet zo aardig klonk en ik toch wel een tijdje met deze mensen opgeschept zag voegde ik toe: "Nou ja, ik ken jullie allemaal niet en het was niet mijn keus om mee te gaan, maar misschien is het wel leuk." en ik schonk haar een klein glimlachje. "Hoe heet je trouwens?" zei ik terwijl ik een beetje wegkeek, alsof ik me een beetje schaamde. Natuurlijk deed ik dat niet, maar dat was aardiger.

---

you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman

Wynter Julie Black

"Nee" had het meisje gelijk geantwoord. Om dit antwoord was ik echter niet verbaasd. Maar al snel voegde ze er toch iets aan toe:
"Nou ja, ik ken jullie allemaal niet en het was niet mijn keus om mee te gaan, maar misschien is het wel leuk." En ze schonk me een klein glimlachje. "Hoe heet je trouwens?" zei Stella terwijl ze een beetje wegkeek, alsof ze me een beetje schaamde. Iets waarvan ik wist dat het niet zo was, maar ik waardeerde haar moeite en antwoordde toen ook gewoon:
"Mijn naam is Wynter. Misschien word het leuk ja, misschien niet. Begrijpelijk dat je niet mee wil als je niemand kent." Misschien zou dat laatste als medelijden overkomen, maar dit was niet echt helemaal het geval. Zelf vond ik het nooit leuk als iemand medelijden met mij had. Ik begreep het gewoon, meer niet.
Zo'n beetje iedereen kende Stella in school, ik was ook redelijk populair, maar dat was vanwege mijn uiterlijk. Ik was het enigste meisje met een septum die het ook daadwerkelijk stond, no offense. Naast mij was er nog een meisje, maar die heeft hem weg laten halen omdat die niet goed stond. En dat zei ik niet, dat gaf ze zelf toe. Ik vond het wel oké staan. En misschien komt het ook door mijn broer. Iedereen kende mijn broer wel, hij was iemand waarvoor meiden zich aan zijn voeten wierpen. Eerlijk gezegd wist ik niet wat er nou zo knap aan hem was.
Ik boog naar voren naar de tafel toe en pakte een glas waarna ik wat drinken in schonk voor mezelf. Vragend keek ik Stella toen aan en vroeg:
"Wil je ook wat drinken?"

---

It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

Stella Lynn Hawkins
"Mijn naam is Wynter. Misschien word het leuk ja, misschien niet. Begrijpelijk dat je niet mee wil als je niemand kent." Antwoordde het meisje. Het laatste klonk een beetje als medelijden, maar zo vatte ik het maar niet op.De wereld is een bitch en met de minder leuke dingen zul je toch echt moeten leven. Deze zin had toch erg veel uitzonderingen, bijvoorbeeld meegaan met mijn broers vrienden op vakantie. Aangezien ik niet weg kon, moest ik er maar het beste van maken. Wynter boog naar de tafel voor ons en pakte een glas waarin ze wat drinken inschonk voor zichzelf. Daarna keek ze mij aan en vroeg me een vraag die ik kon verwachten: "Wil je ook wat drinken?" Ik keek naar de fles en zag dat het geen light drankje was. "Nee dankje" zei ik. Normaal zou ik een snijdende opmerking maken over het suiker en de calorieën die er in een niet light drankje zaten, maar bij Wynter hield ik mijn mond maar. Waarschijnlijk intresseerde het haar helemaal niets. Niet dat ze er dik uitzag ofzo, maar ik wilde gewoon een goed, mooi en dun lichaam hebben.
Ik keek even om me heen en merkte dat ik eigenlijk stiekem wel benieuwd was naar de mensen om me heen. Ik wist van de meesten ook hen naam niet dus vroeg ik aan Wynter: "Zou je een voorstelrondje voor me kunnen doen? Ik ken deze mensen niet echt en ik ben eigenlijk toch best benieuwd." waarna ik een gemaakt blosje op mijn wangen kreeg

---

you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman

[Maakt niet uit, ik kan er wel wat mee. ^^]

Wynter Julie Black

"Nee dankje" zei ze. Ik zag hoe ze even om zicht heen keek en toen vroeg Stella me:
"Zou je een voorstelrondje voor me kunnen doen? Ik ken deze mensen niet echt en ik ben eigenlijk toch best benieuwd." Ze kreeg een blosje op haar wangen, maar ik lette hier niet op. Ergens had ik het gevoel dat het niet echt was, intuïtie. Maar ik kon het ook fout hebben. Vaak werkten zulke dingen gewoon niet op me.
"Tuurlijk," ik wees de jongen op de bank aan met het donkere haar. "Dat is Jay, bezitter van het huis. Is op zich wel aardig. Hij en Avalee kunnen elkaar alleen niet uitstaan. Zet ze bij elkaar in een kamer alleen en ze krabben elkaars ogen uit," zei ik terwijl ik ondertussen ook naar het blonde meisje op de stoel wees. "Naast Avalee zit Joshua, nummer één player maar kan op zich ook wel aardig zijn. Beste vrienden met Avalee. De jongen op de stoel met het ratje is Christian, naast hem staat Matthew. Allebei zijn ze wel aardig. De jongen die net zijn tas op de vloer liet zakken bij de muur en net binnen kwam is Judah, hij is onuitstaanbaar en denkt waarschijnlijk dat hij een of andere god is of zo. Degene die met hem praat is Phoebe, op zich is ze wel aardig. Degene die bij een paar andere jongens nu staat is Christopher," zei ik wijzend naar de jongen. "Van Christian en Christopher zijn de namen nogal verwarrend, ook vanwege de afkorting, dus de meeste mensen noemen Christopher, Raymond. Zijn achternaam. Het meisje dat midden in de woonkamer staat is Jacy, mijn beste vriendin. Christopher en Jacy kunnen elkaar niet uitstaan. Vincent ken je al en er moeten nog mensen komen. Die zal ik je dan wel aanwijzen." Eindigde ik en ik keek haar even met een halve glimlach aan.

---

It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

ODARYSE 'DARCY' CARIN BRIAR

      ''En trouwens als Vinny je irriteert kom je gewoon naar mij.'' Mijn ogen houden het verkeer nauwkeurig in de gaten als mijn mondhoeken langzaam omhoog krullen. Ik ken Luke al sinds de kleuterschool. We hebben bijna ons hele leven naast elkaar gewoond. Het is een wonder dat we zo ver gekomen zijn, maar ik kan me mijn leven niet voorstellen zonder zijn vriendschap. Hij is een goede adviseur en niet mij. Dat laatste is misschien nog wel het beste.
Terwijl ik de auto zo sluw mogelijk tussen de anderen door loods, glijden mijn ogen terug naar Lucian. Ik heb hem vaak naar school gereden en ik besef heel goed dat deze jongen ongetwijfeld de enige vriend is die ik ooit zal hebben.
''Dus, als ik het goed heb zullen we met z'n zestienen zijn? Jij, ik, Vinny, Judah, Phoebe, Stella, Wynter, Joshua, Jay, Christopher, Christian, Avah, Matthew, Zayna, Lindsey en Jacy?'' Het was een behoorlijke lijst, maar ik kende iedere naam ervan uit mijn hoofd. Hoewel ik met sommigen geen enorm goede vriendschappen heb, mag ik over het algemeen best toegeven dat ik niet buiten de groep val. We zijn een grote, chaotische bende en daarom heb ik zin in de vakantie. Het zal een grote verrassing zijn wat er zal komen en dat zal goed voor ons zijn. Voor mij, in ieder geval. Een pauze uit het dagelijks leven is immers nooit verkeerd.

---

Feel the fire, but do not succumb to it.

Stella Lynn Hawkins
"Tuurlijk," antwoordde zo op mijn vraag en ze wees naar een jongen met donker haar. Hij zat op de bank. "Dat is Jay, bezitter van het huis. Is op zich wel aardig. Hij en Avalee kunnen elkaar alleen niet uitstaan. Zet ze bij elkaar in een kamer alleen en ze krabben elkaars ogen uit," zei ze over hem terwijl ze overging naar een blond meisjes op een stoel, blijkbaar Avalee. Naast hem zat iemand die ik maar al te goed kende. "Naast Avalee zit Joshua, nummer één player maar kan op zich ook wel aardig zijn." Ook dat wist ik. Tijdens onze relatie was hij erg aardig tegen me, totdat hij het uitmaakte. Ik merkte dat ik een soort gekwetse blik op mijn gezicht had en trok snel weer een neutraal gezicht. "Beste vrienden met Avalee." Ging Wynter haar verhaal verder. Voordat ik met haar gesproken had oordeelde ik al over Avalee. Het leek me niet echt een leuk meisje. Dit ook om haar uiterlijk en omgang met Joshua.
Wynter ging door met de jongens waar ik zo net nog vies naar had gekeken."De jongen op de stoel met het ratje is Christian, naast hem staat Matthew. Allebei zijn ze wel aardig." Oeps, dacht ik meteen. Dat heb ik natuurlijk meteen verpest. Als ik ook vrienden ga maken hier, zullen zij waarschijnlijk de laatste zijn die vrienden met mij zou willen worden, na Joshua. Nou ja, als er iemand uberhaupt met mij zou willen praten.
Wynter ging weer door met de volgende. Tot mijn blijdschap was het iemand waar ik graag meer van zou willen weten. "De jongen die net zijn tas op de vloer liet zakken bij de muur en net binnen kwam is Judah, hij is onuitstaanbaar en denkt waarschijnlijk dat hij een of andere god is of zo." Haar mening. Waarschijnlijk is hij een god en gedraagt hij zich er ook naar, maar dat is niet verkeerd. Ik bedoel; iedereen die een god zou zijn, zou zich er toch naar gedragen?!" Degene die met hem praat is Phoebe, op zich is ze wel aardig. Degene die bij een paar andere jongens nu staat is Christopher," zei ze wijzend naar de jongen. Ze vertelde no meer over de andere mensen die er waren en eindigde haar verhaal met "Vincent ken je al en er moeten nog mensen komen. Die zal ik je dan wel aanwijzen." "Jammer genoeg ken ik hem al." Mompelde ik zacht. En keerde me daarna weer tot Wynter. "Hoe staat mijn 'lieve' in deze vriendengroep bekend?" Vroeg ik, omdat ik wel benieuwd was over hoe Vincents vrienden hem zagen. Misschien dat de meeste het zelfde over hem dachten als mij en dat we een overeenkomst hadden, maar aangezien hij in hen vriendengroep zat, zou dat waarschijnlijk niet zo zijn.

---

you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman

De rode kleur op Judahs gezicht liet me een beetje lachen. Het was niet spottend bedoeld, maar ik vond het wel 'schattig'. Hij had dit wel vaker in de buurt van meisjes had ik gemerkt. Alleen nog niet bij mij aangezien het altijd uitkwam op ruzie of enige discussie.
Nadat ik even op mijn telefoon had gekeken hoe laat het was en hem over zijn bagage en de vertrektijd had gevraagd gaf hij na enige tijd toch antwoord.
‘Ik hoop dat ik eveneens alles heb – alhoewel we het altijd kunnen kopen natuurlijk. En ik weet eerlijk gezegd niets over een vertrektijd, maar ik kan het wel aan Jay gaan vragen mocht je het zeker willen weten?’ Ik glimlachte. "Nee dat hoeft niet hoor, ik vraag het hem wel zo moet hem toch nog groeten en ik hoop dat je alles hebt!" glimlachte ik toen.
Ik keek even de kamer rond. "Op momenten zoals deze bedenk ik me pas hoe groot onze vriendengroep is." Mompelde ik. Dit was meer een opmerking die niet eens nuttige informatie toevoegde aan het gesprek. Het was een hulpmiddel om het gesprek een beetje op gang te houden en vooral om geen ongemakkelijke stiltes te veroorzaken.
Deze had ik vrij vaak met Judah.
Ik speelde onbewust wat met mijn telefoon in mijn handen terwijl ik mijn blik weer op Judah richtte. "Zullen we Jay anders even zoeken? Volgens mij heb jij hem ook nog niet gezien eh?" Probeerde ik toen en pakte mijn tas als teken dat ik niet op een nee zat te wachten. "Dan kunnen we hem gelijk vragen hoe laat we vertrekken en ik vraag me ook af met welke auto's." Of gingen we niet meer met de auto? Ik weet het niet meer, het zal wel.
Ik moest niet vergeten mijn moeder of iemand van mijn lieftallige gezin te sms-en en ze te melden dat ik goed was aangekomen bij Jay en wanneer we zouden vertrekken. Ondanks dat ik een volwassen leeftijd had bereikt, wilde mijn ouders nog steeds dat ik onder hun regels leefde. Ik woonde onder het dak van mijn ouders dus zou ook hun regels moeten volgen.

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

Wynter Julie Black

Terwijl ik aan het praten was zag ik haar gezicht één keer vertrekken naar een wat gekwetste uitdrukking, en dat was bij Joshua. Ik vroeg me af of ze een relatie hadden gehad, waarschijnlijk wel Joshua kennende. Ik had besloten er niks van te zeggen en verder te gaan met praten. Zodra ik klaar was met mijn zegje hoorde ik Stella zacht mompelen:
"Jammer genoeg ken ik hem al."
Hier moest ik even om grijnzen, maar toen Stella zich weer naar me omdraaide haalde ik de grijns van mijn gezicht en ging over op een glimlach. "Hoe staat mijn 'lieve' in deze vriendengroep bekend?" Vroeg ze toen. Ik dacht even na terwijl ik naar Vincent keek.
"Ik denk dat iedereen het redelijk goed met hem kan vinden, behalve Darcy en Judah. Maar hij is zeker niet de 'populairste' in de groep of zoiets, voor zover dat kan. Waarschijnlijk komt dat door zijn redelijk grote ego en dat hij snel ruzies uitlokt," zei ik tegen haar terwijl ik weer naar haar keek. "Ik mag hem op zich wel als hij niet irritant doet, of zijn ego op zet, of aan het ruziën is. Maar dat komt waarschijnlijk ook omdat ik niet zo heel veel met hem omga. Alleen soms een paar woorden met elkaar uitwisselen, meer niet. Wat vind jij van je broer?" Vroeg ik toen aan haar. Ik was benieuwd of ze het goed met hem kon vinden of hem niet kon uitstaan.
Even ging ik met mijn hand door mijn haren heen en keek de kamer door, kijkend of er al nieuwe mensen waren aangekomen.

---

It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

      'Nee, dat hoeft niet hoor –– ik vraag het hem zo wel. Moet hem toch nog groeten en ik hoop dat je alles hebt.'
Glimlachend beantwoord ik de woorden van Phoebe, welke op het volgende moment haar aandacht en concentratie jegens de overige personen in de kamer schijnt te richten. Nogmaals meld ik in mijn gedachten dat ik ontzettend veel beter mijn best zou moeten gaan doen om het gesprek gaande te houden –– ondanks het gegeven dat Phoebe een persoon is waar ik het normaliter gesproken niet goed mee kon vinden. Alhoewel meerdere personen in de vriendengroep enkele problemen met anderen ondervonden –– gingen we uiteindelijk wel gezamenlijk op een vakantie, waardoor we het gezamenlijk zouden moeten gaan redden. Uiteindelijk zouden de problemen de vriendengroep enkel en alleen open kunnen scheuren –– iedereen zou er hard aan moeten gaan werken en dat was ik eveneens van plan.
      'Op momenten zoals deze, bedenk ik me pas hoe groot onze vriendengroep is.'
Knipperend met mijn ogen laat ik mijn blik eveneens jegens de overige personen in de ruimte glijden –– waardoor ik direct in zag waardoor Phoebe plotseling op deze conclusie is gekomen. Alhoewel we een kleine vriendengroep schijnen, hebben we gedurende de jaren steeds meer personen in de harde kern naar binnen weten te trekken. Evenals Phoebe denk ik er normaliter gesproken niet over na uit hoeveel personen onze vriendengroep eigenlijk bestaat. Wanneer we ' iets ' ondernemen zijn er altijd wel personen welke niet kunnen met verschillende redenen en we uiteindelijk met slechts een kleine groep over blijven.
      'Zullen we Jay anders even zoeken? Volgens mij heb jij hem ook nog niet gezien, eh? Dan kunnen we hem gelijk vragen hoe laat we vertrekken –– en ik vraag me ook af met welke auto's.'
Wanneer ik merk dat Phoebe haar tas in haar handen heeft genomen –– knijp ik mijn handen geheel als automatisch samen in vuisten. Ik had hierdoor de bevestiging gekregen dat ik geen enkel gesprek gaande zou kunnen houden en dat personen het allerliefst zo snel mogelijk uit mijn gezelschap zouden willen verdwijnen –– evenals Phoebe.
Ik kan daardoor ook niets anders doen dan mijn schouders ophalen en mijn blik op de grond richten –– van het ene op het andere moment had ik geen enkele zin meer om op vakantie te gaan met de vriendengroep. Ik wenste dat ik naar huis zou kunnen gaan, waar mijn moeder me op zou wachten om me op een of andere manier op te vrolijken. De harde waarheid was echter dat er thuis niets of niemand op me zat te wachten en dat ik geen enkele reden had om niet mee te gaan op vakantie.
      'G –– Ga jij Jay maar alvast zoeken. Ik moet nog –– Ik moet nog even wat controleren.'
Woedend op mezelf en mijn eigen gedrag draai ik mezelf om – om vervolgens op mijn hurken te zakken en wat in mijn spullen te gaan rommelen, niet wetend waar ik eigenlijk naar op zoek ben.

---

•

Avalee Blue Cheshire

Er verscheen ook een grijns om Josh zijn lippen. 'Natuurlijk. Waar zou je zijn zonder mij?' zei hij sarcastisch en ik sloeg mijn armen even dramatisch om hem heen, terwijl ik iets riep in de richting van "Josh, mijn held" om daarna weer normaal te gaan zitten en te doen alsof ik zojuist niks gezegd had. Josh vervolgde ondertussen zijn antwoord. 'En ja, de gezelligheid is fantastisch hier. Ik zag Raymond en Jacy ook al weer een gezellig praatje met elkaar hebben. Het spat ervan af. Maar om op je vraag terug te komen, ja. Over het algemeen heb ik er zin in, ik sta niet te springen maar ik heb er zin in. Het enigste nadeel is dat ik zonder het vrouwelijk geslacht waar ik ook daadwerkelijk iets mee kan beginnen de komende weken door ga brengen, maar ik zal het denk ik wel overleven,' was uiteindelijk zijn antwoord en ik schudde mijn hoofd. Josh liet altijd de schijn op een player te zijn, maar ik wist dat dat reuze mee viel. Het was allemaal een act, gevormd uit wat vooroordelen van mensen. Eigenlijk was het best grappig, domme mensen uitlachen en voor de gek houden. 'En jij bent er altijd nog om me te vermaken,' voegde hij er nog even wenkbrauw wiebelend aan toe. Ikzelf trok een uitdagend gezicht, terwijl ik even naar hem uithaalde als een katje.
'Wrauuuw,' zei ik erbij om het compleet te maken. We wisten allebei dat zoiets nooit zou gebeuren, dus konden we er veilig grappen over maken. Dat was het handige van een beste vriend en ook alleen beste vriend.
'En heb jij er zin in?' vroeg hij vervolgens aan mij, waarop ik knikte en mijn mond opende om nog iets aan mijn bevestiging toe te voegen, maar helaas klonk op dat moment da walgelijke stem van Jay door het huis. 'Als iemand wat te drinken wilt, moet 'ie pakken.' Ik rolde met mijn ogen en negeerde het verder, maar Josh deed wat er werd gezegd en pakte een glas en een fles met drinken. 'Wil jij ook?' vroeg hij, waarna ik mijn blik even wantrouwend over de drank liet gaan. Uiteindelijk besloot ik dat als Jay mij wilde vergiftigen, dit niet de slimste manier was, want dan zou hij iedereen hier zowat vergiftigen en dat wilde hij vast niet.
'Tuurlijk. Als ik hier toch ben, kan ik net zo goed zoveel mogelijk op maken. Kost Jay alleen maar extra,' antwoordde ik dus met een duivelse glimlach op mijn gezicht.

---

Happy Birthday my Potter!

Joshua "Josh" Alexander Kingster

Na mijn woorden had ze haar armen even dramatisch om me heen geslagen, terwijl ze iets riep in de richting van; "Josh, mijn held" om daarna weer normaal te gaan zitten. Ik had even gelachen en zacht "Weet ik toch" gemompeld, om vervolgens door te gaan met praten. Toen ze mijn antwoord hoorde schudde ze haar hoofd. Toen trok ze na een uitdagend gezicht terwijl ze even naar me uithaalde als een katje.
'Wrauuuw,' zei ze erbij om het compleet te maken. Het had er zo grappig uitgezien dat ik hard moest lachen. Soms kwam ik mensen tegen die ook daadwerkelijk dachten dat we een stel waren, hierom kon ik of geïrriteerd raken of ze hard in hun gezicht uitlachen. Niet dat Avalee zo verschrikkelijk was, maar omdat ik haar zo niet zag. Oké, misschien toen ik haar voor het eerst ontmoette maar nu is ze mijn beste vriendin. Het is fout om anders over haar te denken.
Toen knikte ze op mijn vraag, ze had haar mond geopend om wat te zeggen maar sloot die weer toen de stem van Jay door het huis heen klonk. Ergens vond ik het wel grappig.
Na mijn vraag of ze ook wat te drinken wou liet ze haar blik even wantrouwend over het drankje gaan, waar ik even om moest grinniken. Waarschijnlijk besloot ze dat hij het niet vergiftigd had en zei:
"Tuurlijk. Als ik hier toch ben, kan ik net zo goed zoveel mogelijk op maken. Kost Jay alleen maar extra," antwoordde ze met een duivelse glimlach op haar gezicht.
Ik moest even lachen hierom, ze mocht Jay echt niet en zou er waarschijnlijk alles aan doen om zijn leven zuur te maken. Nog steeds begrijp ik niet helemaal waarom ze hem nou niet mag.
Ik schonk het drinken in twee glazen en draaide de dop vervolgens weer op de fles. De twee glazen pakte ik op waar ik er een aan Avalee gaf. Na een slok van mijn drinken genomen te hebben keek ik haar aan en vroeg:
"Hoe komt het nou eigenlijk dat je Jay niet mag?" Ik begreep dat ze hem de grootste eikel op aarde vond enzovoort, maar waarom begreep ik niet. Hoe het gekomen was. En dat was iets waar ik eigenlijk wel nieuwsgierig naar was.

---

It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

Stella Lynn Hawkins
"Ik denk dat iedereen het redelijk goed met hem kan vinden, behalve Darcy en Judah. Maar hij is zeker niet de 'populairste' in de groep of zoiets, voor zover dat kan. Waarschijnlijk komt dat door zijn redelijk grote ego en dat hij snel ruzies uitlokt," Antwoordde ze op mijn vraag. "Ik mag hem op zich wel als hij niet irritant doet, of zijn ego op zet, of aan het ruziën is. Maar dat komt waarschijnlijk ook omdat ik niet zo heel veel met hem omga. Alleen soms een paar woorden met elkaar uitwisselen, meer niet. Wat vind jij van je broer?" Ik keek naar Vincent en zag dat hij niet zoveel bijzonders deed. "Hij is een eikel. Hij doet allerlei achterbakse dingen, maar toch houd ik van hem. Hij is mijn broer, dus ja." Bij het laatste stukje keek ik een beetje beschamend naar beneden. Liever had ik dit niet toegegeven nu hij me dit aan heeft gedaan, maar toch zei ik het. Waarom wist ik niet. Vanuit mijn ooghoeken keek ik naar Vincent, om te zien of hij het had gehoord en daarna keek ik weer terug naar Wynter. "Hoeveel mensen moeten er nog komen?" vroeg ik. We waren nu al best lang binnen en ondanks ik totaal niet meewilde, vroeg ik me toch af hoelang het zou duren voordat we gingen.

---

you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman

Wynter Julie Black

Stella keek naar Vincent. "Hij is een eikel. Hij doet allerlei achterbakse dingen, maar toch houd ik van hem. Hij is mijn broer, dus ja." Bij het laatste stukje keek ze een beetje beschamend naar beneden. Ik zag dat hij vanuit haar ooghoeken naar Vincent keek en daarna naar weer terug naar mij.
"Hoeveel mensen moeten er nog komen?" vroeg Stella. Ik keek even rond en ging in mijn hoofd af wie er nog moesten komen.
"Ik denk nog 2, 3 mensen. Ik weet het niet zeker. Maar ze moeten opschieten, ik heb geen zin om hier tot 's avonds laat nog te zitten," zei ik met een kleine zucht. Even haalde ik een hand door mijn haren heen en keek haar toen weer aan.
"Maar ik denk dat iedereen wel van zijn broer of zus houdt, hoe irritant ze ook kunnen zijn," het laatste kwam een beetje verbitterd uit mijn mond. Ik kon er alles van weten, mijn broer was op de meest verkeerde moment heel erg irritant. Op zulke momenten wou ik het liefst een bord naar zijn hoofd toegooien zodat hij op zou houden met praten. Ik denk niet dat mijn moeder dat leuk zou vinden.
Ik pakte mijn drinken op en nam een slok ervan om het vervolgens weer op de tafel neer te zetten. Toen keek ik Stella weer aan.
"Dus, iedereen hier heeft wel aan iemand een hekel. Heb jij die ook?" Vroeg ik toen aan haar.

---

It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

-

[ bericht aangepast op 5 juni 2014 - 15:23 ]

---

Feel the fire, but do not succumb to it.