• Misschien is dit een rare manier om een topic te openen, maar zoals sommigen hier al eens hebben gelezen, heb ik een eetstoornis. Hoe het zit en wat dat in mijn geval inhoudt, doet er momenteel niet zoveel toe. Het probleem waar ik nu tegen aan hik en waar ik echt niet mee om kan gaan, is het volgende: ik heb last van mijn knie. Het is gewoon een beetje overbelasting, dus ik moet rusten. Simpeler en milder kan het bijna niet, zullen sommigen waarschijnlijk denken. Voor mij is het echter een complete ramp.

    Voordat ik hulp heb gezocht, sporte ik het liefst zes tot zeven dagen in de week. Dat heb ik, toen ik eenmaal therapie begon te volgen, goed af weten te bouwen. Ik vond het moeilijk, maar het was te doen.

    Nu sport ik drie keer per week, heel af en toe vier keer. Dit ging prima, totdat ik dus te enthousiast werd met kilometers opbouwen wat hardlopen betreft. Niets aan de hand, gewoon wat geminderd en nu dus wat zeurende pijn. Het is de bedoeling dat ik naar mijn lichaam luister en het laat herstellen... Maar ik kan het gewoon niet. Ik kan niet een hele week stil zitten. Vorige week heb ik tot twee keer toe mijn hardloopschoenen aangetrokken en ik weet dat dat fout was. Ik ben nu ook absoluut niet van plan het weer te doen, maar dat gaat zó ontzettend in tegen mijn gevoel. Het is alsof ik mezelf van een rots afwerp en weet dat dat mijn dood word. Natuurlijk snap ik wel dat ik niet stop met ademhalen als ik een weekje sporten oversla, maar god, dit gaat zo in tegen mijn ziekelijke principes. Mijn verstand zegt dat het het beste is om deze week helemaal sport-vrij te houden, maar ik word er zo chagrijnig en gestresst van. Ik ben bang om aan te komen en kan gewoon niet tegen het feit dat ik alle controle kwijt ben. Ik verbrand niet zoveel als ik zou willen en moet continu vechten tegen de neiging om de hoeveelheid calorieën die ik eet in grote mate te beperken. Emotioneel ben ik een wrak. Ik probeer er wat van te maken, maar het liefst loop ik nu de hele dag te huilen en de haren uit mijn hoofd te trekken.

    Wat een gezeik. Pf. Dit is zo moeilijk. Ik haat het. Ik haat het, ik haat het. Echt waar. Het is niet mijn bedoeling om discussies te starten of wat dan ook. Ik wilde gewoon even mijn hart luchten.

    [ bericht aangepast op 19 mei 2014 - 16:13 ]


    If you wanna fly, you got to give up the shit that weighs you down.

    Wat een vervelende situatie. Ik kan me best indenken dat dit tegen je principes ingaat, ook al weet ik niet precies wat je doormaakt. Zou je geen yoga-oefeningen kunnen doen? Misschien helpen deze ontspanningsoefeningen je een beetje, en je beweegt ook nog eens voldoende.
    Ik wil natuurlijk niemand tot afvallen aansporen, maar als je de drang om te sporten niet kunt weerstaan, zou ik toch eens proberen om ontspanningsoefeningen te doen. Kies oefeningen uit die je knie niet te veel belasten en doe je best om te ontspannen, want misschien vergeet je dan even de drang om te bewegen.

    [ bericht aangepast op 19 mei 2014 - 16:18 ]


    "Her heart was a secret garden, and the walls were very high."

    Hee, allereerst goed van je dat je een topic opent, al is het maar om je hart even te kunnen luchten. Het moet echt heel zwaar voor je zijn om zo te moeten worstelen met je eetstoornis. Dus het moet nu wel echt lastig zijn dat je helemaal de controle kwijt raakt nu je niet kan sporten. Natuurlijk weet je met je verstand dat het niet anders kant, maar gevoelsmatig... Helaas herken ik het heel erg hoe enorm ** het is om de controle niet in handen te kunnen hebben. Want daar draait het grotendeels eigenlijk om, de controle behouden.
    Echt de ultieme oplossing voor dit probleem heb ik niet, maar wat ik je vooral wil meegeven: praat erover met mensen, lucht je hart! Zoals je nu doet, heel goed! En probeer de controle op andere stukjes te pakken. Bij mij helpt tekenen of puzzelen heel erg omdat dat mijn gedachten ook ordent en overzicht en dus ook controle geeft.

    Mocht je iemand even nodig hebben om mee te praten staat mijn PB altijd open. (:


    It took me four years to paint like Raphael, but a lifetime to paint like a child - Pablo Picasso

    Heb je je therapeut al gebeld, die weet vast wel hoe je hiermee om moet gaan.
    Je kan ook proberen een sport te beoefenen waarbij je je knie niet zo belast.


    "The worst things in life come free to us." -Ed Sheeran

    Is zes tot zeven dagen in de week sporten niet een beetje veel? Ik haal met moeite een keer, omdat ik altijd een week spierpijn heb na het trainen :\
    Ik kan me ook goed voorstellen dat je je nu geremd voelt, maar toch is het goed naar je verstand te luisteren en die rust wel te nemen. Heel veel succes!


    26 - 02 - '16

    Bedankt voor jullie bemoedigende reacties.

    Helaas kan ik nu echt alleen nog maar janken. Morgen heb ik weer een afspraak met mijn psycholoog. Ik weet niet of ik daar blij mee moet zijn. Lang leven deze bodemloze put.


    If you wanna fly, you got to give up the shit that weighs you down.

    Blijf sterk! Er is een finish lijn die je gaat passeren. Val, sta op en ga door! Je kan het. Ondanks dat ik je niet ken leef ik met je mee, en mijn PB en GB staan altijd voor je open als je je hart wilt luchten. En het is inderdaad verstandig om met je therapeut of psycholoog en anders met familie.


    The monsters running wild inside of me. I'm faded

    Capricious schreef:
    Bedankt voor jullie bemoedigende reacties.

    Helaas kan ik nu echt alleen nog maar janken. Morgen heb ik weer een afspraak met mijn psycholoog. Ik weet niet of ik daar blij mee moet zijn. Lang leven deze bodemloze put.

    Bekijk het positief! Hij/zij weet vast wat je kan doen om je beter te voelen, juist nu je het zo zwaar hebt. Zoals anderen al zeiden is het goed dat je erover praat en ons om hulp vraagt en wij kunnen je tips geven, maar een professional kan je veel beter helpen.


    "The worst things in life come free to us." -Ed Sheeran

    Neem hier eens een kijkje, zij kunnen je op het forum ook verder helpen. ;)


    If the compass breaks then follow your heart and I hope it leads you right back into my arms.

    Capricious schreef:
    Bedankt voor jullie bemoedigende reacties.

    Helaas kan ik nu echt alleen nog maar janken. Morgen heb ik weer een afspraak met mijn psycholoog. Ik weet niet of ik daar blij mee moet zijn. Lang leven deze bodemloze put.

    Ik heb zelf eetstoornis NAO, dus ik kan je wel vertellen wat je moet doen, maar dat zou hypocriet zijn. Ik vind het al super goed van je dat je een psycholoog ziet. Vertel haar/hem hoe je je voelt, en misschien weet hij of zij net de juiste dingen te zeggen om je wat beter te laten voelen.. Sterkte, meid. <3


    ars moriendi

    Roku schreef:
    Is zes tot zeven dagen in de week sporten niet een beetje veel? Ik haal met moeite een keer, omdat ik altijd een week spierpijn heb na het trainen :\
    Ik kan me ook goed voorstellen dat je je nu geremd voelt, maar toch is het goed naar je verstand te luisteren en die rust wel te nemen. Heel veel succes!


    I'm a warrior, and you can never hurt me again.

    Ribery schreef:
    (...)
    Ik heb zelf eetstoornis NAO, dus ik kan je wel vertellen wat je moet doen, maar dat zou hypocriet zijn. Ik vind het al super goed van je dat je een psycholoog ziet. Vertel haar/hem hoe je je voelt, en misschien weet hij of zij net de juiste dingen te zeggen om je wat beter te laten voelen.. Sterkte, meid. <3

    Dankjewel. <3
    Ik ben nu weer wat rustiger en kan weer helder nadenken. Morgen zal ik dus gewoon vertellen wat er in me omgaat, zoals altijd.


    If you wanna fly, you got to give up the shit that weighs you down.

    Wat vervelend voor je, Capricious. Ik kan me voorstellen dat het moeilijk voor je is. Ik heb ook gewoontes die erg moeilijk zijn om niet te doen of te veranderen, daar vergelijk ik het dan maar even mee.
    Kun je jezelf niet ergens mee belonen als je een dag niet hebt gesport totdat je knie weer beter is?

    Krull schreef:
    Wat vervelend voor je, Capricious. Ik kan me voorstellen dat het moeilijk voor je is. Ik heb ook gewoontes die erg moeilijk zijn om niet te doen of te veranderen, daar vergelijk ik het dan maar even mee.
    Kun je jezelf niet ergens mee belonen als je een dag niet hebt gesport totdat je knie weer beter is?

    Nou, ik wil sowieso graag nieuwe hardloopschoenen. Mijn moeder kwam met het voorstel om de helft van die schoenen te betalen als ik de komende tijd goed naar mijn lichaam luister en dus niet intensief ga sporten voordat mijn knie beter aanvoelt. Dat vond ik wel een goede deal en een mooi streven. Ik vind het echt heel lief van haar, want ondanks dat ze me niet altijd begrijpt, wil ze me wel graag helpen.


    If you wanna fly, you got to give up the shit that weighs you down.

    Capricious schreef:
    (...)
    Nou, ik wil sowieso graag nieuwe hardloopschoenen. Mijn moeder kwam met het voorstel om de helft van die schoenen te betalen als ik de komende tijd goed naar mijn lichaam luister en dus niet intensief ga sporten voordat mijn knie beter aanvoelt. Dat vond ik wel een goede deal en een mooi streven. Ik vind het echt heel lief van haar, want ondanks dat ze me niet altijd begrijpt, wil ze me wel graag helpen.

    Ik heb ooit eens begrepen dat je jezelf beter kan belonen voor kleine stappen, ipv een groot cadeau op het einde. Dus als je ook nog een beloning bedenkt voor elke dag dat je het goed gedaan hebt, werkt het nog beter denk ik?

    Krull schreef:
    (...)
    Ik heb ooit eens begrepen dat je jezelf beter kan belonen voor kleine stappen, ipv een groot cadeau op het einde. Dus als je ook nog een beloning bedenkt voor elke dag dat je het goed gedaan hebt, werkt het nog beter denk ik?

    Voor sommigen is dat misschien een betere optie, maar ik zou niet weten waar ik mezelf iedere dag mee zou moeten belonen eigenlijk. Ik denk dat het wel goed moet komen met het plan dat ik nu voor mezelf heb bedacht. (:


    If you wanna fly, you got to give up the shit that weighs you down.