Naar aanleiding van wat opmerkingen in het LJH-topic heb ik besloten om over dat punt zelf eens een topic aan te maken, want ik ben erg beniwud naar wat anderen ervan vinden :')
Veel mensen hier op Q schrijven en sommigen daarvan creëren weer hele werelden. Maar wat denken jullie dat daarmee gebeurd? Staan die werelden gewoon stil als jij er niet aan schrijft of gaan ze door? Wat denken jullie wat ermee gebeurd?
Zelf denk ik dat de gebeurtenissen daar niet stil staan. Als je even niet aan je verhaal schrijft gaat het naar mijn idee gewoon door. Misschien niet op de plek waar jij gebleven bent, maar wel ergens anders. Of het gaat juist door en als jij weer gaat schrijven, schrijf je gewoon op wat er gebeurd is, denkend dat je het op dat moment verzint, iets wat eigenlijk best creepy klinkt, hmm.
Enkele jaren geleden ben ik begonnen met het scheppen van een bepaalde wereld en zijn personages. Ook weer enkele werelden erbij, die eigenlijk gewoon als achtergrond dienen voor de avonturen van mijn personages. In de loop van de tijd zijn werelden naar mijn idee gewoon doorgegaan. Zelf heb je helemaal geen vat er meer op. Je kan wel dingen bedenken, opschrijven, maar eigenlijk hebben je personages zelf al bepaald wat er allemaal gebeurd.
Zo denk ik ook dat de door mij geschapen wereld ergens ook bestaat, net zoals zijn personages. Geschapen door iemand om daarna zelf zijn eigen leven te gaan leiden. Ergens geloof ik dat mijn personages ook over mij waken, je merkt er niets van, maar ze zijn er wel.
Je ziet ook vaak in verhalen dat er veel tussen werelden gereisd wordt, zo ook bij mij, maar ik denk dat het niet mogelijk is om vanuit onze wereld ergens heen te gaan, of dat anderen naar onze wereld komen. Maar ik weet niet zeker of ik onze eigen wereld als middelpunt moet zien, of gewoon als een wereld die toevallig van alle anderen is afgesneden.
Alleen komt hier weer het gat in mijn idee: In het verhaal waar ik al lang mee bezig ben, is één van mijn personages de creator van de door mij bedachte werelden en personages. Daarom is zij ook de enige die hen kan redden, wanneer ze in gevaar zijn. Maar ik ben niet haar, dus er zijn in feite twee creatoren van Ewijn en zijn wereld. Ik als de echte en Esther als degene in mijn verhaal, zij is ook op mij gebaseerd, moest ook oorspronkelijk mij zijn, maar dat heb ik in de loop veranderd. Dit staat eigenlijk best wel in contrast met een deel van mijn eerder uitgelegde idee en ik weet nog niet hoe ik dit nu moet oplossen...
Ah, well, ik heb hier een heel verhaal over mijn ideeën gehouden, haha. Maar het filosofeer moment hier is voorbij. Nu ben ik erg benieuwd naar jullie ideeën hierover :')
Stenenlikker
Phlegethon
