Lyle House –– 2OO • Speeltopic - Speeltopics

x

[ bericht aangepast op 2 maart 2015 - 22:12 ]

---

•

(Mijn topics)

---

First things first, but not necessarily in that order

MT. •

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

Gaikotsu schreef:
MT. •

---

The monsters running wild inside of me. I'm faded

// Mijn topics. //

Gaikotsu schreef:
MT. •

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Mijn topics.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Hiraeth schreef:
Mijn topics.

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

{Mijn topics}

---

wat was dit ookalweer

MT

Natalia Elin Rousseau ~ thunderkitsune
      Langzaam knipperend met mijn ogen word ik wakker en ik voel gelijk irritatie op komen. Verdomde droom, of beter gezegd: nachtmerrie. Ik snap veel dingen, maar wat ik absoluut niet snap is waarom ik zo vaak over Caiden droom, het is om gek van te worden. Ik weet honderd procent zeker dat ik niks voor hem voel, maar de dromen blijven maar komen. Mayson zal wel weer in een deuk liggen wanneer hij het hoort. Ik weet niet welke dromen ik erger vind, de romantische dromen, of de 16+ gerelateerde dromen. Die droom van vannacht was een combinatie van de twee, wat eigenlijk nog erger is.
      We zaten eerst in een chique restaurant en ik droeg een zwart cocktailjurkje, die ik best wel in mijn kast zou willen hebben hangen. Toen veranderde de omgeving plotseling naar een hotelkamer en begon hij me te zoenen, iets wat ik in real life nooit zou doen, maar het enge was dat het behoorlijk echt voelde, gatver. Ik trok zelfs zijn shirt uit, wat het allemaal nog erger maakte. Gelukkig stopte de droom dit keer daar, aangezien ze niet altijd daar al stoppen. Bah.
      Ik glijd mijn bed uit en na een korte blik op mijn twee kamergenootjes, Olivia en Brooke, kom ik tot de conclusie dat ze nog slapen. Stilletjes, zodat ze niet waker worden, pak ik mijn douchespullen om vervolgens de slaapkamer uit te glippen en de badkamer in te glippen. Al snel sta ik onder de douche en ik voel ik de heerlijke koude stralen over me heen lopen - warme douches vind ik maar niks.
      Niet veel later ben ik uit de douche gestapt, droog ik me af en trek ik mijn kleding aan. Na nog een laagje mascara op mijn donkere wimpers aangebracht te hebben, ben ik klaar en loop ik naar de keuken. Ik had niet op de wekker gekeken toen ik wakker werd, maar ik gok dat het nog vroeg is, omdat er voor de rest nog niemand in de keuken is. De radio zet ik op een zacht volume en ik neurie zachtjes mee met het huidige liedje, terwijl ik de broodrooster te voorschijn haal.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

      • Naam
Brandon Cane Emerson

* Binnen de Glade staat Brandon voor alle personen bekend als 'Bran'.

      • Leeftijd
21 – April, 7

      • Periode binnen de Glade
27 Maanden

      • Beroep
Leider

      • Persoonlijkheid

      • Uiterlijk

      • Extra

      • Relaties

[ bericht aangepast op 17 sep 2014 - 12:37 ]

---

•

Harrison Lionel Sullivan.

Ik was eraan gewend geworden om 's ochtends wakker te worden door één of ander geluid dat zich niet eens binnen dit huis bevond. Van kleins af aan had ik niets beter geweten. Ik wist niet dat anderen niet konden ruiken wat de buren klaarmaakten als avondeten en ik had nooit geweten dat zij het geluid van een hondenfluitje niet eens konden horen. Het was ook pas later dat ik erachter kwam dat ik niet alleen abnormaal sterk was, maar dat ik ook nog eens abnormaal goede zintuigen had.
Ik opende mijn ogen en keek zo recht naar de egale muur waar mijn bed tegenstond. Ik had deze kamer nooit leuk gevonden, maar ik zat hier en ik wist ook dat ik hier niet snel ging wegraken.
Ik ging rechtop zitten en wreef voor een kort moment over mijn gezicht. Mijn keel voelde droog aan wat waarschijnlijk te wijten was aan het feit dat de lucht in de kamer ook droog en benauwd aanvoelde.
Geeuwend stapte ik uit mijn bed waarna ik mijn wit shirt met lange, donkerrode mouwen van de stoel nam, samen met een zwarte jeans, een paar kousen, wat vers ondergoed en een beanie.
Met lome passen liep ik naar de badkamer, ervoor zorgend dat mijn kamergenoot niet wakker werd aangezien ik wist dat niemand het apprecieerde als je hen wakker maakte.
Eenmaal aangekomen in de badkamer waste ik mijn gezicht en mijn nek zodat ik er wat frisser uitzag, deed mijn kleren aan en legde mijn haar goed. Eenmaal mijn ochtendroutine gedaan was, liep ik zo stil mogelijk naar beneden.

Gapend keek hij naar de zwarte wekker op zijn kersenhouten nachtkastje. Het was ochtend en hij was weer geweldig en perfect wakker geworden. Er begon langzaam een grijns op zijn gezicht te ontstaan en de jongen ging met zijn hand door zijn haar - wat hem een iets wat warrig koppie gaf. Hij rekte zich uit terwijl zijn gedachte naar de droom van vannacht ging.
De korte zwarte cocktailjurk had Tals werkelijk waar prachtig gestaan. Hij zou het totaal niet erg vinden wanneer ze die vaker zou dragen. Jammer genoeg wist hij dat ze niet tot de beschikking van deze jurk zat, aangezien hij deze zelf had bedacht. De droom was perfect geweest, tenminste voor hem. Het begon allemaal met een romantisch diner voor twee bij kaarslicht, door de spanning wat op te schroeven had hij wat met haar geflirt en om het voor haar zo dadelijk nog ongemakkelijker te maken had hij de ruimte veranderd in een luxe hotel suite waar zij zoende en zijn blouse al van zijn lijf af was getrokken. Hij grinnikte bij de gedachte hieraan en keek de kamer rond naar zijn slapende kamergenoot. Sawyer, één van de jongeren in dit huis en tevens hier met borderline en wat agressie probleempjes sliep als een roosje.
Caiden was opgestaan en hoorde zijn maag al rommelen waarna hij regelrecht richting de keuken liep. Niet wetend dat hij nog steeds in alleen zijn joggingbroek liep.
In de keuken trof hij Natalia aan en meteen ontstond er een grijns op zijn gezicht. Hij sloop zachtjes naar haar toe. "Morning beautiful." fluisterde hij in haar oor en pakte een appel uit de fruitmand die voor haar op de bar stond. Hij grijnsde en beet in zijn appel alsof hij niet wist wat er die avond was gebeurd. Caiden was blij dat hij deze gave had en er gebruik van kon maken. Ondanks dat zijn broer Mayson hem vaak genoeg had gewaarschuwd, had ook hij het wel grappig gevonden. Hij liet zijn jongere broertje vaak maar voor wat het was. Mayson zei altijd dat hij moest oppassen dat andere er alleen niet achter kwamen.

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

Terwijl Mayson zich onder de douche bevond dacht hij na over de komende week. Ergens deze week zou het gebeuren, zou hij die pijn weer moeten doorstaan. Iedere keer was het weer hetzelfde liedje, hij voelde het aankomen. Vooral omdat hij zich van binnen onrustig voelde, maar ook omdat hij veel chagrijniger was dan normaal. Ook trok hij zich vaak genoeg uit zich zelf nog erger terug. Zijn broertje Caiden vergeleek het altijd als een soort menstruatie voor weerwolven. Hij had er vaak genoeg grapjes over gemaakt, maar in feiten was het wel zo te vergelijken.
De warme stralen gleden soepel over het lichaam van de gespierde jongen. Hij ontspande zich terwijl hij zijn ogen sloot en alle slaap die hij nog had probeerde te verdoezelen. Het was de avond ervoor laat geworden, hij had liggen piekeren in bed over hoelang hij hier nog zou moeten zitten. Hij was immers vijfentwintig jaar. Op een één of andere manier vonden de doktoren en psychologen altijd wel wat om hem en zijn broertje niet vrij te laten. Of Caiden en hij namen geen medicijnen meer in of er was weer eens een akkefietje geweest waardoor Caiden hem moest tegenhouden om iemand een mep te verkopen. Allemaal stomme, sullige redenen die tegen hen werden gebruikt.
Na een klein kwartiertje stapte Mayson de douche uit en droogde zich af waarna hij in een spijkerbroek stapte en zich verder aankleedde. De jongen droogde zijn lange haren en bond ze vast in een klein staartje en liep vervolgens naar beneden. Beneden aangekomen liep hij door de keuken waar hij wat fruit van de mand stal. Hij zag Talia en Caiden al staan en aan de blik in zijn ogen te zien had hij weer wat uit gevreten. "Morgen." mompelde hij stilletjes en liep daarna de vrijetijdsruimte in waar hij het boek oppakte wat hij had laten liggen. Mayson ging bij het raam zitten en keek een beetje doelloos voor zich uit.
Het was weekend, teken dat er of nieuwe mensen zouden komen of dat we wat voor ons zelf mochten gaan doen. Het was vaak een combinatie van deze die hij desalniettemin stilletjes bijwoonde. Terwijl de jongen een hap van zijn appel nam had hij Mortefisca een iets wat brommende "Goedemorgen." toegeworpen. Hij keek naar de dame voor zich, maar richtte zich kort erna weer op zijn boek.

[ bericht aangepast op 3 juni 2014 - 20:54 ]

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

Olivia "Liv" Amy Jennings
Necromancer

Ik wreef in mijn ogen. Ze hadden me 's ochtends vroeg opgehaald. Vandaag zou ik opnieuw naar een gekkenhuis gaan en ik had er heel veel zin in, niet dus. Ik had al eerder in een gekkenhuis gezeten, maar vanwege mijn goede gedrag mocht ik weer naar huis. Jammer genoeg ging het daarna weer mis en begon het feest weer overnieuw. Ik keek naar voren, naar de man met uniform van het huis waar ik heen zou gaan. Lyle House, stond er klein op. Hij keek niet op of om en zie niets tegen me, dus pakte ik mijn mobiel en begon een spelletje te doen. "Geef maar hier." hoorde ik meteen van voren, nadat ik mijn telefoon uit mijn zak had gehaald. Ik schrok van zijn luide stem en stak mijn mobiel langzaam naar hem toe. "Waarom moet ik mijn mobiel inleveren?" vroeg ik zacht, maar de man antwoordde niet. Nu ik mijn mobiel niet had, was er niet veel te doen. Ik keek dus maar naar buiten. De auto's zoefden voorbij. Er was niet veel interessants te zien, behalve een bordje met de plaatsnaam Buffalo. Buffalo was niet erg ver van mijn huis, maar ook niet erg dichtbij. Het was zo'n plaats waar je wel eens wat over hoorde, maar nog nooit was geweest. Na nog ongeveer vijf minuten rijden, kwamen we aan bij een huis waarom heen een grasveld en daaromheen een omheining was. Het hek verbaasde me niets; bij het vorige gekkenhuis waren er zelfs betere hekken. Eigenlijk vond ik het best een raar idee dat ik naar een gekkenhuis gestuurd werd. Ik bedoel; ik ben toch niet gek? Dat ik soms dingen zie die er niet zijn is toch niet zo speciaal? Is het echt zo zeldzaam. De chauffeur had intussen het portier open gedaan en ik stapte uit de auto. De chauffeur pakte mijn spullen uit de achterbak en tilde ze naar binnen. Dachten ze hier soms dat als je gek bent je geen tassen kon dragen? Ik was best verontwaardigd, maar liep toch langzaam achter de portier aan. Zwijgend liepen we naar mijn kamer. Hij deed de deur open en liet mij binnen. Ik zag dat er drie bedden stonden en dat in één van de twee bedden iemand lag te slapen. Het meisje liet ik voor wat ze was en liep naar het netjes opgemaakte bed naast haar. De chauffeur had inmiddels mijn koffers op de kamer neergezet en was weggelopen. Ik was best wel moe van het vroege opstaan, dus plofte neer op mijn bed.

---

you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman