Vanochtend hebben we heel onverwacht een van onze katten in moeten laten slapen. Hij was best oud (14 jaar) maar voor de rest prima gezond op een paar kwaaltjes na maar vanochtend had hij ineens allemaal epileptische aanvallen. We hadden zelf al bedacht dat dat er niet best uitzag voor hem en toen mijn moeder een paar uur later met hem bij de dierenarts was hebben ze hem een spuitje gegeven.
Alle andere keren dat er een huisdier van ons dood is gegaan heeft mijn vader hem/haar begraven maar die is nu ergens op zee, onderweg naar de Azoren. Dus nu waren mijn moeder en ik alleen en dat voelde heel vreemd. Mijn vader weet nu nog niet eens dat Joris er niet meer is.
Ik voel me de hele dag al zo raar...vanochtend ben ik wakker gemaakt met het bericht dat het niet goed ging met Joris en ik heb de hele dag amper gegeten waardoor ik heel flauw ben en hoofdpijn heb en...nouja...het is gewoon een raar gevoel.
Ik wilde mijn gedachten even verzetten door Harry Potter films te gaan kijken maar de eerste is nu al meer dan een uur bezig met downloaden, lekker is dat....(De eerste paar hebben we alleen nog op videoband...misschien wordt het eens tijd om DVD's te kopen).
Ik maakt dit topic vooral om het gewoon even van me af te schrijven, ik heb mijn hart hierover nog niet echt kunnen luchten dus doe ik mijn verhaal maar even bij jullie kwijt. Bedankt voor het lezen in ieder geval ^^
Dag lieve Joris,
[ topic verplaatst door een moderator ]
"The worst things in life come free to us." -Ed Sheeran
