Naam: Luke Castellan.
Geslacht: Mannelijk.
Leeftijd: Zeventien. [1 September 1997]
Uiterlijk: Luke heeft blond haar en blauwe ogen. Hij is een ruime 1.75 lang en heeft een litteken over zijn linkeroog lopen, na een kleine ruzie met een draak in de tuin van de Hesperiden. Net onder zijn linkerarm loopt er een klein litteken van nadat hij zichzelf neer had gestoken om Kronos te stoppen, maar dat is vrijwel niet te zien onder Luke zijn kleding. Vaak draagt hij kleding waar hij zich makkelijk in kan bewegen, aangezien hij vaak gewoon bezig is met trainen. Vaak valt hij dat ook te vinden of in zijn wapenuitrusting, of in een outfit waar hij zich gemakkelijk in kan verplaatsen.
Innerlijk: Voor mensen die hem niet kennen komt Luke over als een jongen zonder gevoelens. Iemand waar je gemakkelijk mee kan dollen, hij heeft tenslotte toch geen gevoel. Hij reageert vaak bot op vragen, waar door mensen hem al snel niet meer mogen. Voor de mensen die hem wél kennen, is hij in ieder geval een stuk aardiger. Je zal met hem kunnen lachen en ziet soms al snel het beeld van een 'normaal' Hermeskind voor je. Vrolijk, met een enorme grijns op zijn gezicht wel klaar voor een grapje. Als je hem kent weet je dan ook dat hij een stuk betrouwbaarder is dan hij overkomt en dat hij helemaal niet zo onaardig is. Hij toont zijn emoties, pijn en soms angsten toch nog altijd niet. In zijn jeugd en tijd bij Kronos is alles was hij uitte verschrikkelijk tegen hem gebruikt, waar door Luke nogal op zijn woorden en daden is gaan letten. Vaak sloot hij zichzelf op in de trainingszaal, terwijl hij wachtte op het moment dat hem iets gevraagd werd trainde hij enkel. Door zijn geduld is hij uiteindelijk Kronos' rechterhand geworden, zijn belangrijkste man. Hier door is hij al helemaal gaan letten op wat hij deed, iets wat hij zichzelf nooit heeft afgeleerd. Iets wat hij wel heeft geleerd in de jaren van Kronos en straat, is dat je nooit op moet geven, iets wat Luke dan ooit nooit gedaan heeft. Hij probeert altijd zo positief mogelijk te blijven, wat vaak mislukt. Voordat hij vooroordelen heeft over mensen wilt hij ze wel eerst leren kennen, maar werken mensen niet mee zal hij toch zo zijn oordelen krijgen die negen van de tien keer niet eens volledig kloppen.
Goddelijke Ouder: Hermes, god van de dieven en handel, maar ook de reizigers. Luke haat hem, maar heeft telekinese en het feit sloten te kunnen openen zonder sleutel van zijn vader over genomen. Mede door zijn telekinese zal Luke eigenlijk gewoon blind kunnen zijn. Hij kan de omgeving scannen en weet zo precies hoe zijn omgeving in elkaar zit, iets wat enorm handig is als je door het bloed in je ogen niks meer kan zien. Toch heeft Luke zichzelf beloofd zijn telekinese niet meer te gebruiken na een ongeluk enkele jaren geleden. Hij had een onschuldig meisje gedood en heeft sindsdien zijn krachten niet meer gebruikt. Toch heeft hij er geen controle over en wilt er nog wel eens een mes de kamer rond vliegen als hij zenuwachtig is.
Geschiedenis: Vlak na zijn geboorte wilde zijn moeder het orakel worden. Dit liep volledig mis, waarna zijn moeder zo haar aanvallen kreeg. Ze ademde op dat soort momenten groene rook uit en zei dingen waar Luke nooit wat van begreep. Hermes was er nooit, dus hij was alleen met zijn paranoïde moeder. Op zijn negende was de kleine jongen het zat, hij liep weg van huis, met als enige wapen tegen de monsters een golfstick en een tas met halve broodjes pindakaas. Daar ontmoette hij Thalia, de dochter van Zeus. Na een hele tijd kwam ook Annabeth bij het gezelschap en liepen ze een paar jaar samen over straat. Luke zag de meisjes als zijn familie en deed alles om ze te beschermen, hoe dan ook. Op hun elfde werden ze door Grover per toeval gevonden. De sater nam hun mee naar het kamp, waar Luke moeite had zijn weg te vinden tussen de Hermeskinderen. Hij voelde zich altijd snel verantwoordelijk voor dingen en de rest van zijn gebouw had alles behalve verantwoordelijkheid. Hij wist zijn draai maar niet te vinden en liep door zijn haat voor Hermes over naar Kronos. Tot zijn veertiende werkte hij voor de titaan, welgeteld drie jaar lang. Op een gegeven moment werd hij uitgekozen om de heer des tijd te laten herrijzen. Hij nam bezit van Luke's lichaam. Eenmaal tijdens de titanenoorlog liep het enkel wat anders dan verwacht. Annabeth haalde hem over het niet te laten gebeuren, waar door hij zichzelf neer stak en de titaan terug stuurde naar tartarus. Iedereen dacht dat hij dood was, maar Hades was er al snel achter dat hij dat niet was. Na enkele weken ziekenboeg kon Luke weer staan en momenteel is hij gebouwoudste van het Hermesgebouw en leid hij het blauwe team tijdens vlaggenroof.
Goed in: Luke is goed in veel dingen, voor al doordat hij zo vaak trainde. Hij is enorm behendig, wat hem goed maakt in de torenrace's. Zijn vele training maakt hem goed in zwaardvechten, iets waar hij echt heel erg goed in is. Verstoppertje spelen is zeker ook iets wat hij aardig kan, wat handig is als je achterna word gezeten door monsters met een slechte neus. Hij is enorm creatief, waar door hij op de meeste situatie's wel een antwoord weet. Ook weet hij hele legers naar een overwinning te leiden en is hij ook nog eens een prima leider. Ook zonder wapens wil je hem niet tegen komen, hij kan namelijk prima iemand een gebroken kaak slaan.
Slecht in: Luke kan geweldig samenwerken als je hem de leiding geeft, maar wanneer hij deze niet heeft word het een stuk lastiger. Hij gaat snel over op zijn eigen manier van handelen, vaak tot grote ergernis van diegene die de leiding heeft op dat moment. Ook is hij een regelrechte ramp wat betreft boogschieten. Hij kan het gewoon niet, vaak raakt hij de schijf niet eens. (In tegenstelling tot messenwerpen, wat hem wel redelijk af gaat.) Ook is het voor hem een hele opgave geen ruzie te krijgen met goden wanneer deze in de buurt zijn, met name met Ares in de buurt. [Klein incident met cupcakes, het gebruikelijke.] Ook Athena blijft een heel gedoe, maar toch probeert hij te godin zoveel mogelijk tevreden te houden. Hij heeft al vaak zat te horen gekregen dat hij een verschrikkelijk vriendje was voor haar dochter, iets wat hij eigenlijk graag wilde voorkomen. Geen ruzie met de godin is toch iets wat maar zelden voor komt. Hermes heeft het ruzie maken met zijn zoon inmiddels maar gewoon opgegeven en laat hem bekvechten met de anderen. Ook vind hij het soms lastig vrienden te maken, wetend dat hij ze op een dag toch zal verliezen. Vrienden en familie staan bij hem dan ook op de eerste plaats [UItzondering van Hermes.] daarna de rest van de kampers, en daarna pas zichzelf.
Angsten: Als Luke al angsten had, laat hij deze niet zien. Ook zijn faalangst probeert hij zoveel mogelijk te verbergen, wat hem prima lukt. Tot nu toe heeft geen enkele kamper echt door dat hij helemaal niet zo zelfverzekerd is dan als hij over komt.
Relatie's: Luke heeft een relatie met Lucy, de dochter van Athena. Hij heeft nog altijd een hekel aan Percy Jackson, de zoon van Poseidon. Annabeth is altijd als een soort zusje voor het gebleven en Thalia is enkel verschrikkelijk kwaad op hem.
Extra:
[ bericht aangepast op 29 juli 2014 - 14:05 ]
“If it’s one thing I’ve learned in 3,000 years, it’s you can’t give up on family.” ~ Hermes
]