[200] When Generations meet - HP - Topic 7 - Speeltopics

Harry Potter en zijn vrienden en vijanden gaan weer naar school voor hun zesde jaar. Wat als ze er opeens achter komen dat hun ouders en hun toekomstige kinderen ook naar Zweinstein gaan? James Potter, Harry Potter en Albus Potter zitten alle drie in hun zesde jaar en komen elkaar tegen. Niemand weet wat er aan de hand is. De toekomstige kinderen mogen niets tegen hun ouders zeggen over de toekomst, maar kunnen ze dat wel volhouden? En wat als de ouders erachter komen wat er later van hun gaat worden, dat sommige vriendschappen verbreken? En Voldemort is er ook nog. Kunnen ze hem tegenhouden?
Rollen:

[ bericht aangepast op 1 okt 2014 - 16:50 ]

Spoiler alert: you will save yourself

@ Sphinxx het hoeft niet perfectt te wezen wnnr ik nieuwsgierig ben want ik ben dan veels te ongeduldig om te wachten :'3

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

George Weasley

Campbell kwam bij me staan en veegde de tranen weg. Ik liet een korte zucht en keek hem aan. Ik voelde me zo breekbaar op dit moment, nog nooit heb ik dit gevoeld. Alsof er een zwaar gewicht op mijn borstkas van een hoogte landde.. of alsof iemamd me een schop in mijn maag gaf.
‘Ik weet zeker dat je dat gaat doen. Huil niet voor hetgeen wat gebeurd is of wat komen gaat. Lach omdat de wereld denkt dat je zou breken wat je niet zou doen omdat je hoger dan dat bent.’ hij pakte mijn hand vast waar ik even naar staarde. De glimlach van net kwam niet terug alhoewel ik nu zou gaan glimlachen; het lukte niet. Ik voelde me misselijk en afschuwelijk; anders dan tien minuten geleden.
‘Beloof me dat je niet depressief gaat worden als je missie faalt. Dat Fred alsnog sterft. Beloof me dat je niet gaat huilen en wees sterk. Je weet nu wat er aan komt. Je hebt de macht om de toekomst te veranderen; George. Het is nu aan jou om er wat mee te doen of niet.’ ik glimlachte zachtjes en knikte bijna onbeweeglijk met mijn hoofd voordat Campbell een korte kus op mijn lippen plaatste en zich omdraaide om weg te lopen. Ik zucht zachtjes en keek op naar zijn rug toe die langzaam achter de struiken en bomen verdween.
'Als.. ik Fred kwijt zou raken wil ik jou ook nog niet kwijtraken; Camp.' Mompelde ik binnensmonds.
'Ik.. laat je niet alleen. Ik laat niemand dood gaan: ik ga niemand ook verlaten. Dat
. Is een belofte.' Zei ik en liet mezelf tegen een boom aan vallen. Zinloos staarde ik naar mijn vingers en schudde met mijn hoofd. De twee.personen voor wie ik het meest geef gaan ooit weg. Hoe kan dit ook; dit moet ik voorkomem. Ik kan camp niet verlaten en- en.. Fred kan en mag.. niet dood gaan. Dat is gewoon te nep voor woorden: hij kan niet dood gaan.. en net heb ik een mooie band met Campbell en die kan en mag niet stuk gaan doordat hij verplicht terug naar zijn eigen tijd moet gaan. Nee; sit kan niet. En ondanks dat ik dit had beloofd geloofde ik voor het eerste keer niet in mezelf en gooide mijn hoofd naat achteren die tegen de boom aan kwam en begon geruisloos te huilen alsof ik al die jaren het moest inhalen van de tijden waar een normale kind wel moest huilen en ik en Fred bleven dan met een kille blik toekijken.

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Omfg hoe kan cam hem nu alleen laten ... x.o'

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Jullie haten mij dat is waarom jullie dit doen! mijn liefde is aan het huilen en mijn BFF word afgepikt door die stomme Zino :<

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Leora schreef:
Jullie haten mij dat is waarom jullie dit doen! mijn liefde is aan het huilen en mijn BFF word afgepikt door die stomme Zino :<

Saving people, hunting things, the family business &#12487;--&#9656; •••

Campbell Saunders

‘Als.. ik Fred kwijt zo raken wil ik jou ook nog niet kwijtraken; Camp. Ik… laat je niet alleen. Ik laat niemand dood gaan; ik ga niemand ook verlaten. Dat is een belofte.’ Ik draaide mijn hoofd schuin om terwijl ik stil bleef staan. Ik zag hem bij een boom neervallen. Ik slaakte zachtjes een zucht en ik wist dat hij huilde wat tot mijn ergernis pijn bij mij deed. Een ieder kon ik zo achterlaten en toch had ik bij hem een grote neiging om terug te gaan en voor ik het zelf wist stond ik alweer voor hem terwijl ik stilzwijgend naar zijn geruisloze tranen staarde. Ondanks mijn enorme sociale kant wist ik zelfs dan niet met tranen om te gaan. Misschien was het probleem dat ik ze zelf nooit zou laten gaan. Misschien was het wel omdat ik te weinig vocht daarvoor produceerde of dat ik de sleutel er naar toe nooit bloot zou geven. Ik duwde zijn benen wat uit elkaar en ging er tussen zitten terwijl ik hem aan bleef staren voordat ik met mijn hand zijn kin pakte zodat het op de juiste hoogte kwam waar nog steeds tranen van af gleden. ‘George; ondanks alle ellende vind je weer geluk in Angelique. Je krijgt twee kinderen een meisje en een jongen en de jongen heet Fred Jr en hij is jouw evenbeeld. Je kan Fred misschien nog redden en ik.. ik ben maar voor even. Voordat je eindelijk Angelique opmerkt. Het is voor beide kanten beter. Ik hoor niet van iemand te houden; George.’ Mijn hart trok zich even samen bij mijn laatste woorden waardoor mijn ogen ook iets groter werden waardoor mijn hand van zijn kin viel en ik voor weer terwijl ik dat bij iedereen kon in zijn ogen kon kijken. ‘Dat kan ik mijzelf niet permitteren.’ Mompelde ik maar zachtjes tegen de grond.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Meh nu moet ik weer wachten
Anders gaat Naomi me haten

Spoiler alert: you will save yourself

George Weasley

Ik keek weg toen Campbell voor me stond, ik heb mezelf nog nooit zo erg gehaat. Hij duwde mijn benen wat uitelkaar om er tussen in te zitten waardoor ik hem vanonder mijn wenkbrauwen aankeek voordat hij mijn kin vastpakte en ik gedwongen recht in zijn ogen staarde.
‘George; ondanks alle ellende vind je weer geluk in Angelique. Je krijgt twee kinderen een meisje en een jongen en de jongen heet Fred Jr en hij is jouw evenbeeld. Je kan Fred misschien nog redden en ik.. ik ben maar voor even. Voordat je eindelijk Angelique opmerkt. Het is voor beide kanten beter. Ik hoor niet van iemand te houden; George. Dat kan ik mijzelf niet permitteren.’ hij liet mijn kin los en ik schudde met mijn hoofd.
'..denk je nou echt dat ik na dit alles mee te hebben gemaakt nog een meisje of jongen aan zou raken.. na jou te hebben leren kennen? Ik- ik..' ik stopte even en schudde weer met mijn hoofd waarna ik mijn ogen dichtkneep en wegkeek.
'Ik weet niet eens of dit me gaat lukken. Ik weet niet eens waar aan ik nu me zorgen om moet maken; mijn aller eerste echte liefde die ik waarschijnlijk nooit meer ga zien of mijn tweeling broer die volgend jaar waarschijnlijk.. d-dood gaat.' Met dat opende ik mijn ogen weer en keek Campbell even aan. Oh Merlin; de woedde, angst en verdriet word maar groter. Bij de gedachte dat Fred dood is en ik die zielloos op mijn bed lig, zonder Campbell die me weer blij maakt of opfleurt. Oh Merlin; de gedachte dat ik echt alleen ben; in de steek gelaten door de twee personen om wie ik het meeste geef. Waarom.. waarom is alles plotseling zo oneerlijk?
'alsjeblieft blijf bij mij; alsjeblieft.. verlaat me niet als- als ik zou gaan falen; ik zou het niet aan kunnen..' zei ik dan zachtjes. Mijn woedde en verdriet kwamen gelijk. Woest op de wereld en mijn lot, verdriet om de dingen die gaan gebeuren.

Oké geloof het of niet maar ik heb me nog nooit zo erg meegeleefd met George in deze stukje. Zelf ben ik woest en verdrietig geworden door de gedachtes dat hij zo op zijn bed ligt; Fred dood en eigenlijk kon Camp naast hem zitten die hem opvrolijkt of troost.. maar hij is er niet en weet zelfs niet van hem af. Oh god ik haat dit zo erg ;-; de twee personen om wie hij echt geef xijn allebei weg, en keven allebei niet eens in zinn tijd.

Saving people, hunting things, the family business &#12487;--&#9656; •••

SphinxX schreef:
George Weasley

Ik keek weg toen Campbell voor me stond, ik heb mezelf nog nooit zo erg gehaat. Hij duwde mijn benen wat uitelkaar om er tussen in te zitten waardoor ik hem vanonder mijn wenkbrauwen aankeek voordat hij mijn kin vastpakte en ik gedwongen recht in zijn ogen staarde.
‘George; ondanks alle ellende vind je weer geluk in Angelique. Je krijgt twee kinderen een meisje en een jongen en de jongen heet Fred Jr en hij is jouw evenbeeld. Je kan Fred misschien nog redden en ik.. ik ben maar voor even. Voordat je eindelijk Angelique opmerkt. Het is voor beide kanten beter. Ik hoor niet van iemand te houden; George. Dat kan ik mijzelf niet permitteren.’ hij liet mijn kin los en ik schudde met mijn hoofd.
'..denk je nou echt dat ik na dit alles mee te hebben gemaakt nog een meisje of jongen aan zou raken.. na jou te hebben leren kennen? Ik- ik..' ik stopte even en schudde weer met mijn hoofd waarna ik mijn ogen dichtkneep en wegkeek.
'Ik weet niet eens of dit me gaat lukken. Ik weet niet eens waar aan ik nu me zorgen om moet maken; mijn aller eerste echte liefde die ik waarschijnlijk nooit meer ga zien of mijn tweeling broer die volgend jaar waarschijnlijk.. d-dood gaat.' Met dat opende ik mijn ogen weer en keek Campbell even aan. Oh Merlin; de woedde, angst en verdriet word maar groter. Bij de gedachte dat Fred dood is en ik die zielloos op mijn bed lig, zonder Campbell die me weer blij maakt of opfleurt. Oh Merlin; de gedachte dat ik echt alleen ben; in de steek gelaten door de twee personen om wie ik het meeste geef. Waarom.. waarom is alles plotseling zo oneerlijk?
'alsjeblieft blijf bij mij; alsjeblieft.. verlaat me niet als- als ik zou gaan falen; ik zou het niet aan kunnen..' zei ik dan zachtjes. Mijn woedde en verdriet kwamen gelijk. Woest op de wereld en mijn lot, verdriet om de dingen die gaan gebeuren.

Oké geloof het of niet maar ik heb me nog nooit zo erg meegeleefd met George in deze stukje. Zelf ben ik woest en verdrietig geworden door de gedachtes dat hij zo op zijn bed ligt; Fred dood en eigenlijk kon Camp naast hem zitten die hem opvrolijkt of troost.. maar hij is er niet en weet zelfs niet van hem af. Oh god ik haat dit zo erg ;-; de twee personen om wie hij echt geef xijn allebei weg, en keven allebei niet eens in zinn tijd.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Derek_Hale schreef:
Meh nu moet ik weer wachten
Anders gaat Naomi me haten

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Leora schreef:
(...)

wauw; Campbell fleurt je niet op hij breekt je alleen maar x') kijk maar wat hij verricht heeft hoewel hij het niet gemeen bedoeld had.

Saving people, hunting things, the family business &#12487;--&#9656; •••

George Weasley

'..denk je nou echt dat ik na dit alles mee te hebben gemaakt nog een meisje of jongen aan zou raken.. na jou te hebben leren kennen? Ik- ik..' mijn ogen schoten weer omhoog naar die van hem terwijl George weg werkt. 'Ik weet niet eens of dit me gaat lukken. Ik weet niet eens waar aan ik nu me zorgen om moet maken; mijn aller eerste echte liefde die ik waarschijnlijk nooit meer ga zien of mijn tweeling broer die volgend jaar waarschijnlijk.. d-dood gaat.' Zijn ogen gleden weer open terwijl er allerlei kriebels weer door mijn lichaam raasde en emoties… medeleven? Die ik weg probeerde te drukken wat maar niet leek te lukken. Vooral niet toen zijn ogen die van mij weer ontmoette.
'alsjeblieft blijf bij mij; alsjeblieft.. verlaat me niet als- als ik zou gaan falen; ik zou het niet aan kunnen..' ik schudde mijn hoofd en voor ik er erg in had plaatste ik een hand achter zijn hoofd en drukte mijn lippen vurig op die van hem waardoor haast mijn eigen neus plette wat mij niet meer leek te deren en alleen maar kon denken aan het feit dat ik dicht bij de persoon voor me wilde zijn al zou de hele wereld uit elkaar vallen. Ik drukte mezelf nog dichter tegen hem aan voordat ik mijn lippen van die van hem afhaalde voordat ik mijn hoofd onder zijn keel zette waar ik zachtjes kusjes plantte en mijn handen naar die van hem gleden en ze om mij heen zetten terwijl ik zachtjes mijn tanden in zijn nekvel zetten en weer los liet. ‘Angelique bekijkt het maar.’ Murmelde ik terwijl mijn neus langs zijn keel gleed terwijl mijn stem ietswat schor vervolgde; ‘Je bent van mij.’

Campbells logica; als ik George vermoord met mijn liefde dan word hij weer vrolijk x’)

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

George verwachtte dat Camp hem mee de bos uit zou sleuren of eindelijk zijn harnas uit zou doen om hem als die konijntje te troosten, mijn levensdoel is ook om voor te zorgen dat hij zijn sterke en gewelddadige harnad uit gaat doen om die konijntje te katen zien die erin zit.. maar dit is natuurlijk weer zo een Camobrll in Harnas- Leora logica x')

Saving people, hunting things, the family business &#12487;--&#9656; •••

Ralf Auron

'Je hebt geen enkele schuld hierin; Ralf. En ik ben toevallig goed in toverdranken.’
Ik perste een klein glimlachje tevoorschijn toen Draco de ingrediënten alles naar volgorde in de ketel gooide. Voordat ik ook mijn hand uit kon steken om wat te doen hoorde ik een harde "kablam" waardoor ik geschrokken omkeek en zag dat Hermelien haar keten was ontploft waar er nu een soort groen spul uit vloog die zich over het hele lokaal verspreidde. Het lijkt erop dat Campbell iets in haar ketel had gedaan aangezien ze tegen hem schreeuwde en Campbell verliet het lokaal gevolgd door George..
‘Moet je modderbloedje eens kijken; nu heeft ze vast geen grote mond meer.’
Ik draaide me naar Draco om en schudde met mijn hoofd.
'Draco.. alsjeblieft.' Murmelde ik zachtjes. Even zou ik gedacht hebben dat Draco misschien veranderd was maae zo te zien is hij nog de oude pestkop die iedereen nog kent. Toen Slakhoorn eenmaal aangaf dat we mochten gaan beende ik het lokaal uit en ging eeret richting de wc's. De deur gooide ik dicht en hoopte dat Draco me niet zag. Snel maakte ik mijn gezicht weer schoon die onder de groene spul zat en staarde even in het spiegel. Komop, ik ben niet eens knap; hoe komt het in merlijns naam dat iemand als Draco oo me valt?


Sorry maar had niet echt inspiratie :[

Saving people, hunting things, the family business &#12487;--&#9656; •••

Campbell Saunders

‘Draco… alsjeblieft.’ Ik glimlachte naar hem als antwoord voordat ik weer vermaakt naar Hermelien keek. Mijn dag kon niet beter toen Slakhoorn vertelde dat ze geen meelwormen er in moest doen. Dat had ik haar ook wel kunnen vertellen. Dat leert haar wel om niet de hele tijd met haar arrogante kop haar hand op te steken iedere seconde van de dag. ‘..ralf..’ ik draaide me om en zag hem nog net langs me glippen de lokaal uit net zoals meerdere leerlingen deden omdat slakhoorn verteld had dat we mochten gaan en een opstel moesten maken. Ik stond op en liep de deur uit; Ralf achterna die ik nog net de hoek om zag gaan de jongens wc in. Ik glimlachte. Hij was vast gewoon misselijk ofzo. Het rook ook verschrikkelijk in het lokaal. Zo zacht mogelijk deed ik de deur open en achter me dicht en keek naar Ralf die zijn gezicht aan het wassen was voordat ik naar hem toe liep.
Zachtjes legde ik mijn twee armen rond zijn middel en trok hem iets dichter tegen me aan zodat ik zijn rug tegen mijn bovenlijf kon voelen. Zachtjes drukte ik een kus op zijn wang.
‘Je ging zo snel weg. Buikpijn?’ concludeerde ik terwijl ik zachtjes met mijn handen over zijn buik streelde.

James Sirius Potter

'Niet alleen in toverdranken.. normaal gesproken erger ik in alle lessen aan jou. Wat is er met ons eigenlijk dat we twee dagen achter elkaar besmeurd worden door iets smerigs met een vieze, sterke geur?' zijn duim gleed over mijn lippen wat de brandende stekende gevoel van het vloeistof deed verdwijnen naar een andere plek. ‘Tenminste is het deze keer geen pompoensap of taart.’ Hij trok zich uit mijn greep en voordat ik een antwoord terug kon geven begon hij; ‘Welke les hebben we nu? Hopelijk niet weer iets met de zwadderaars; ik weet zeker dat er een soort ontploffing zou ontstaan tussen Campbell en tante Hermelien.’ Ik lachte en stond op en legde zonder pardon mijn arm weer om hem mee en begeleiden hem mee de deur uit.
‘Hm, Albus en niet weten welke les we hebben. Iets in deze zin klopt niet. En wat Hermelien en Campbell betreft; ik denk dat ze een beetje teveel op elkaar lijken wat een ontploffing veroorzaakt. Hij haalt altijd wel U’s. Zelfs meer dan jou en dat is onnatuurlijk.’ Ik schudde mijn hoofd terwijl ik automatisch terug dacht aan tante hermelien in mijn tijd. Soms had ik het gevoel of ze me echt haatte gezien ze altijd mij wel de les moest lezen die ik tot haar ergernis altijd afdeed met een grapje. Ergens vermoedde ik dat pap daarvoor gezorgd heeft dat ze soms zo in mijn nek zit. Al zou ik Albus broer niet zijn zouden ze me nooit goedkeuren voor hem. Albus zagen ze waarschijnlijk thuis komen met een hermelien en niet met iemand zoals mij- waarom dacht ik eigenlijk zo – het was niet alsof ik geen andere positieve kwaliteiten had. Toch kon ik het niet laten om hem iets dichter naar me te trekken en drukte zachtjes een kus op zijn wang gezien de gang leeg was.
‘Misschien moet ik daar maar mee stoppen, gezien je me in elke les aan mij ergert…’ zei ik bedachtzaam terwijl ik speels naar voren keek. ‘Misschien moet ik maar stoppen met je aanraken en besmeuren met taart of soesjes; hoewel ik oneerlijk zou zijn als ik niet zou toegeven dat ik nogal genoot van het uitzicht na het incident in de douches.’

When I taste Tequila, Baby, I still see ya