• Ergens buiten New York, in Amerika, staat de Williams High School. Op een dag krijgt de school er eindelijk weer nieuwe leerlingen bij. Als de leerlingen eenmaal hun eerste schooldag achter de rug hebben blijkt dat ze de school helemaal niet normaal is, want de hele school zit vol met Shape-Shifters. Ook komen de leerlingen erachter dat ze door de school uitgekozen zijn omdat ze zelf ook Shape-Shifters zijn. Natuurlijk brengt dit een hoop lol en chaos met zich mee maar toch hebben de nieuwe leerlingen er moeite mee om het niet te vertellen aan de normale mensen buiten de school. Alles voor de leerlingen is nieuw, maar ze krijgen hulp met het veranderen in het dier maar krijgen ook de kennis die ze nodig hebben om te weten wat je wel en niet moet doen als je een Shape-Shifter bent. Kortom, dit is een groot avontuur voor de nieuwe leerlingen, want ze krijgen een fantastische schooltijd die ze niet snel vergeten.


    Rollen:

    Meisjes: Er is een stop op vrouwelijke personages
    - Catriona 'Cat' April Woods || Thaluke || Kat || 1.1
    -Gereserveerd voor Fireprooff || Fennek
    - Skylar 'Sky' Demi Elliot || Cogitationes || Husky || 1.5
    - Loek Lea Birney || AsshiexIrwin || Rode Panda || 1.2
    - Lavine Adeline Marchon || Banshees || Lynx || 1.4
    - Yeva "Yva, Yv" Gray || Risu || Jaguar || 1.7
    - Chessa Kisha Akimov || Memaze || Wallaby || 1.3
    - Zoe Roth || suzannabandana || Woelmuis || 1.3
    -Gereserveerd voor Raccoon || Anaconda || 1.11
    -Gereserveerd voor Levinia || Vlinder
    -Gereserveerd voor Torquay || Havik || 1.20
    -Gereserveerd voor Mashtonx
    -
    -
    -


    Jongens:
    - Riley Luke McMahon Luke_Pinguin || Vos || 1.5
    - James Robert McMahon || Luke_Pinguin || Wolf || 1.4
    - Floyd Michael Bradley || MikeyClifford || Tijger || 1.17
    - David Sam Elliot || Cogitationes || Poema || 1.5
    - Mason Logan Dashner || Raccoon || Wasbeer || 1.6
    - Ace Matthew Bradley || MikeyClifford || Cheetah || 1.18
    - Taylor Navid O'Neill || Mashtonx || Jakhals || 1.6
    - Blake Emanuel Alvaro || Torquay || Grizzlybeer || 1.12
    -Gereserveerd voor Dakruon || 1.11
    - Jonathan 'John' Prince || x Diamonds || Hert || 1.14
    - Jared Ashton Jackson || Thaluke || Herdershond || 1.12
    -
    -


    Leraren: Vol!
    - Julliette Amanda Lockhart || Thaluke || Arend || Frans en Zwaardvechten || 1.3
    - Anthony Ben Cumberton || Asshiexirwin || Afrikaanse Wilde Hond || Hardlopen en Geschiedenis || 1.8
    -Gereserveerd voor Luke_Pinguin || Zwarte Panter || Shape-Shifting en Zwemmen
    - Kaylee Victoria Deyes || Autumnafi || Eekhoorn || Dans en Muziek || 1.12
    - Cecile Martens || Memaze || Stokstaartje || Drama en Speerwerpen || 1.12
    - Isaac Louis Devlin || Penny || Egel || Biologie en Verzorging || 1.15



    Invullen Leerling:
    Naam:
    Leeftijd: (16 t/m 20)
    Jaar:
    Dier:
    Uiterlijk: (Graag met foto)
    Innerlijk:
    Keuzevakken: (Het liefst 3 of 2)
    Extra:



    Invullen Leraar:
    Naam:
    Leeftijd: (Vanaf 25 jaar)
    Les(sen):
    Uiterlijk: (Graag met foto)
    Innerlijk:
    Dier:
    Extra:



    School Regels:
    1. We behandelen elkaar met respect.
    2. We blijven van elkaars spullen af.
    3. We pesten elkaar niet, elke Shape-Shifter is gelijk.
    4. Je deelt een kamer met één iemand of meerdere, zonder tegenstribbelen!
    5. Je mag altijd oefenen met je Shape-Shifting maar zorg dat je anderen niet stoort.
    6. Je hebt je eigen kluisje om je spullen op te ruimen, dus je laat boeken niet slingeren in je kamer behalve als je moet leren.
    7. Je accepteert het dier waar je in kan veranderen, en wees dus niet teleurgesteld als je dit dier niet leuk vind, het is aan jou toegewezen.
    8. Je laat de dierlijke instincten jezelf niet overnemen want dan raak je volledig de controle over jezelf kwijt.
    9. Je krijgt een bepaalde badge op je shirt die je ook moet blijven dragen want dan kan iedereen zien in welk dier jij kan Shape-Shiften, omdat op de badge het dier staat waar jij in kan veranderen.
    10. Er is geen schooluniform maar de badge moet je elke dag op hebben.


    RPG Regels:
    - Minimaal 200 woorden, iedereen heeft wel eens een mindere dag maar laat het niet te vaak gebeuren.
    - OOC graag aangeven met de volgende haakjes, [] {} () of - -.
    -16+ mag maar graag in een spoiler.
    - Houd het graag realistisch. Een relatie kan niet al ontstaan in 1 dag. De leerlingen kunnen trouwens al wel in het dier veranderen dus dat is wel realistisch.
    - Geen perfecte personages.
    - Reserveringen blijven 72 uur (drie dagen) staan, en je rol telt pas als die helemaal af is.
    - Als je een week niet hebt gereageerd en je hebt niet gezegd waarom, lig je er zonder pardon uit.
    - Gelieve geen andere personages besturen, als je toestemming hebt van diegene mag het wel.
    - Je mag 3 personages.
    - Naamsveranderingen doorgeven.
    - Topics worden alleen geopend door Luke_Pinguin of Thaluke.
    - En de belangrijkste regel: Have fun!



    Info over de lessen:

    De vakken:

    Verplichte lessen:
    ~ Geschiedenis.
    ~ Shape-Shifting.
    ~ Dansen.
    ~ Frans.
    ~ Drama.
    ~ Biologie.

    Keuzevakken:
    ~ Speerwerpen.
    ~ Muziek.
    ~ Verzorging.
    ~ Hardlopen.
    ~ Zwaardvechten.
    ~ Zwemmen.



    Met behulp van de fantastische Noa (Thaluke).


    Het begin:

    Alle studenten en leraren worden wakker in hun dieren of mensen vorm. Ze kleden zich aan, verzorgen zich en gaan dan richting de kantine om wat te eten. De ene zoekt wat vrienden op, de andere zit alleen, als je maar in de kantine bent. Als iedereen zich in de kantine bevind gaat de bel en kan iedereen naar zijn of haar eerste les.

    [ bericht aangepast op 16 okt 2014 - 18:02 ]


    ''Cause I've got a jet black heart and there's a hurricane underneath it.''


    Mason Logan Dashner


    Woelend in mijn bed, merk ik plots een koude bries langs me heen en meteen tasten mijn handen om mijn lichaam heen.Geen teken van deken, vermoeid en wat chagie opende ik mijn ogen, ik nestelde me nogal graag in mijn bed waar het warm is. De koude maakte me wakker helaas, mijn deken was door het woelen op de grond gevallen en misschien maar beter ook...Ik had me weer overslapen. Ik veer zowat mijn bed uit en ga haastig naar de badkamer waar ik me opfris en omkleedde. Slim Mason, waarom koop je geen wekker voor jezelf of iets waar je niet doorheen slaapt. Nadat ik eindelijk klaar was en er een beetje goed uit zag ging ik de badkamer weer uit en gooide ik mijn vuile was in de kleermand. Ik liep naar beneden, zo ricting de eetzaal want ik rammel. Mijn maag maakte van dei knorgeluidjes waar je je voor kunt schamen moest iemand ze goed kunnen horen. Eenmaal ik bij de cafetaria aankwam gooide ik van alles op mijn bord, bacon, pannenkoeken. Som maar op, eenmaal mijn bord rijkelijk gevuld was zocht ik een plaatsje en met geluk vond ik nog een leeg tafeltje. Op mijn gemak begon ik te eten van mijn pannenkoeken en keek even rond of ik een bekend iemand zag.


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    Chessa Kisha Akimov ~ Wallaby

    Ik had mijn yoghurtdrankje naar binnen gewerkt en nadat ik het pakje had weggegooid en weer had plaatsgenomen zag ik een jongen vlak naast me, aan een leeg tafeltje zitten. Hij werkte een aantal pannenkoeken naar binnen en had óók nog bacon op zijn bord. Hoe kreeg die jongen dat naar binnen.. Vol verbazing zat ik opmerkelijk naar hem te staren toen ik besefte dat hij er niet verkeerd uit zag. Zeker niet verkeerd, holy. 'Dat je dat op krijgt, zo vroeg in de morgen', kreeg ik het - met mijn verschrikkelijke ochtendstem - voor elkaar om een opmerking te maken. Ik dronk de smaak van de yoghurt weg met een beetje water dat ik elke ochtend netjes in een plastic flesje goot om tussen de lessen door op te drinken. Een bescheiden glimlach verscheen op mijn vermoeide gezicht. Ik wreef met mijn vingertoppen onder mijn ogen en voelde de wallen overduidelijk zitten. Misschien toch iets eerder naar bed gaan, Ches. Verschrikkelijk vond ik dat, wallen. En als je lacht, worden de wallen alleen maar eger. Ze zeggen altijd 'Een meisje is op haar mooist met een lach op haar gezicht', maar dat betwijfelde ik op dit moment wel een klein beetje. En dan moet je ook nog maar eens een goed verzorgd gebit hebben.. Ik friemelde aan de uiteinde van mijn mauw en wachtte geduldig op de reactie van de knappe jongen.


    Ludovico Einaudi

    Kaylee Victoria Deyes.


    Een glimlach ontstaat op mijn gezicht als mijn wekken afgaat. Best wel bijzonder, normale mensen zouden boos worden op hun wekker, maar ik heb juist zin in vandaag. Mijn eerste dag als docent, waar ik al een paar maanden naar uit kijk. Ik zet de wekker uit en wrijf even in mijn ogen. Dat ik zin heb ik vandaag betekend niet gelijk dat ik niet moe ben, ik ben niet heel vroeg naar bed gegaan gisteren, om het zo even te zeggen. Wankelend, door mijn wazige zicht, loop ik naar de badkamer toe, waar ik een plasje water in mijn gezicht gooi. Snel veeg ik mijn gezicht weer af met een handdoek en kijk in de spiegel. Mijn huid ziet er vandaag best wel goed uit, dus ik besluit een BB cream op te doen.
    Als ik klaar ben met al mijn make-up trek ik de kleding aan die ik gisteren klaar had gelegd, waarna ik naar beneden loop en een bakje cornflakes naar binnen werk. Ondertussen check ik wat dingen op mijn telefoon en Whatsapp een paar mensen. Ik zet de kom in de vaatwasser, loop naar mijn piano en laat me zakken op het krukje die ervoor staat. Snel glijden mijn vingers over de toetsen en speel ik een rustige melodie. Ik glimlach en laat mijn blik nog een peer over de mooie vleugel glijden, waarna ik opsta en richting de deur loop. Mijn voeten laat ik in mijn gympen glijden en met mijn tas en jas over mijn arm loop ik naar buiten. Na de deur op slot te hebben gedaan loop ik naar mijn auto, waar ik in ga zitten, opstart en weg laat rijden richting de school.

    Met een lichte grijns op mijn gezicht loop ik de school binnen. Ik ben aan de vroege kant, dus heb ik nog wel tijd om even een beetje het gebouw te doorzoeken, wat ik dan ook doe.


    May the odds be ever in your favour...

    Zoe Roth:


    Het melodietje dat ik gister als alarm had ingesteld op mijn mobiel dringt mijn gehoorgang binnen. Langzaamaan wordt het liedje steeds luider, en zodra ik heb besloten dat het te hard voor mij is neem ik mijn mobiel van mijn nachtkastje. Ik zet het alarm uit en leg mijn mobiel weer op zijn plek. Een paar seconden lig ik stil, maar al vlug volgt een zucht uit mijn mond en ga ik rechtop zitten. Mijn vingers draaien zich richting mijn handpalmen, zodat ik twee vuisten heb om vervolgens in mijn ogen te wrijven. Ik heb altijd een paar minuten nodig om wakker te worden.
    Ik sla het deken van mij af, en de kou verwelkomt me meteen. Ik stap mijn bed uit, maak mijn bed op, en loop stilletjes in de richting van mijn kledingkast. Ik kies een simpele outfit uit, en maak me klaar voor de dag in de badkamer.
    Als ik eenmaal klaar ben voel ik dat ik al een stuk wakkerder ben, een stuk frisser. Vrolijk maar stil neem ik mijn telefoon met oordopjes mee naar mijn volgende bestemming: De kantine. Ik weet nu wel dat ik niet al te veel moet verwachten van het eten, ook niet op een eerste schooldag. Ze halen je meteen uit de droom zodra je het assortiment ziet.
    Ik neem een dienblad en steek hem voor me uit. Ik kijk even weg voor de kantinevrouw wat eten op mijn bord kwakt. Langzaam open ik een oog. Het lijkt op ei met bacon, goed genoeg. Ik besluit eerst maar aan een lege tafel te gaan zitten. Ik stop de oordopjes in mijn oren en start een van mijn playlists. Op mijn gemakje eet ik mijn ontbijt, terwijl ik wat spelletjes speel op mijn mobiel. Af en toe kijk ik even op om te checken of er nog iets gebeurt, maar er druppelen alleen maar een paar leerlingen de kantine binnen.

    [ bericht aangepast op 26 sep 2014 - 15:05 ]


    I'm confusing, but also confused. Take it easy on me please :$$

    Loek Lea Birney || Rode panda || Outfit



    Langzaam opende ik mijn ogen, het felle zonlicht was een pijnlijke begroeting, niet de enige begroeting die ik kreeg want alsnel hoorde ik hoe mijn wekker begon te piepen waardoor ik zeker wist dat ik mijn warme bed moest verlaten. Met een zucht ga ik rechtop zitten en ril even door de kou als mijn lakens van mijn lichaam glijden. Binnen een paar tellen stond ik op mijn blote voeten naast mijn bed. Er lag nog één kamergenoot te slapen en de andere was waarschijnlijk al vertrokken. Nerveus bekeek ik mijzelf in de spiegel, met een diepe zucht gooide ik het zoveelste kledingstuk op een stapel bij de vorige afvallers. Mijn handen deden een wanhopige poging tot het fixeren van mijn bruine haarplukken maar het leek een verloren zaak. Rood maakte flets, zwart stond saai en andere kleuren waren niet voor mij weggelegd. Na al bijna tien kledingstukken over mijn hoofd te hebben getrokken, ben ik eindelijk tevreden over mijn outfit en loop ik op mijn, inmiddels aangetrokken sokken naar de badkamer waar ik mijn bruine lokken probeer te temmen die wild overal heen staan. Het was nog niet zo simpel als het lijkt maar na een kwartier had ik eindelijk mijn haren in een fatsoenlijke knot weten te binden. Niet veel later liet ik mijn voeten in de sandalen glijden die me een klein beetje groter leken lijken door de nogal hoge zolen. Niet dat mijn lengte me iets interesseerde ofzoiets. Voordat ik de kamer verliet spelde ik de badge met een rode panda erop aan mijn topje en liep toen tevreden naar de kantine. Zoals gewoonlijk zou het niet zoveel keuze zijn dus besloot ik maar bij de rij te gaan staan en een dienblad voor me uit te schuiven. De kantinevrouw kwakte wat eten op mijn bordje waar ik niet van wist waar het op moest lijken. Het had iets weg van bacon maar verder kon ik dingen niet van elkaar onderscheiden. Omdat ik niet zo sociaal was aangelegd besloot ik ergens in mijn eentje aan een tafeltje plaats te nemen en de bacon creatie te proeven. Misschien was de smaak wel beter dan dat het eruit zag, wie weet?


    Anthony Ben Cumberton || Afrikaanse wilde hond. || Teacher.



    Langzaam taste mijn hand over mijn nachtkastje, zoekend naar de wekker die me uit mijn droom trok. Na enkele lichte stoten tegen mijn horloge en lamp was ik eindelijk verlost van het irritante gepiep dat mijn wekker maakte. Na een paar seconde stilte, ging ik langzaam overeind zitten en trok de lakens van mijn lichaam. Direct schoot er een laag kippenvel over mijn armen en stapte uit mijn bed. Met een zucht stond ik voor de spiegel die aan de grote wand bij mijn slaapkamer hangt, enkel gehuld in een boxer. De spiegel klap ik dicht zodat mijn kleding tevoorschijn kwam en snel trek ik een simpele zwarte broek aan met een gehaakte trui. Hierdoor kon je mijn bovenlichaam gewoon zien maar dat kon me eigenlijk weinig schelen.Natuurlijk had ik bepaalde doelen. Eén daarvan was me richten op meiden, wat eigenlijk meer een levensdoel was dan een doel voor mijn tijd hier. Met een hand voor mijn gapende mond vind ik mijn weg naar de trap die ik naar beneden sprint. Straks zou ik wel wat gel in mijn haar doen maar nu wou ik eerst wat eten. Zodra ik in de keuken sta, leg ik twee bruine boterhammen voor me neer op een bord en leg op beide twee plakken kaas. Op beide boterhammen leg ik nog een boterham bovenop en neem er één in mijn mond en de andere wikkel ik dicht met folie. Die kon mee naar mijn werk zodat ik daar geen honger hoefde te leiden. Het meeste kantine eten was daar verschrikkelijk dus zorgde ik ervoor dat ik genoeg bij me had om de werkdag door te komen. Snel haastte ik me weer omhoog terwijl ik nog aan mijn boterham zat te eten. In de badkamer liet ik mijn vingers door de pot met gel gaan en zorgde ervoor dat mijn haar een beetje in model zou zitten. Toen ik mijn boterham helemaal naar binnen had gewerkt, pakte ik wat lichte foundation en probeerde op die manier de bijna zwarte wallen onder mijn oogleden te verminderen. Ondanks mijn slaapstoornis waren veel mensen het door de lichte foundation niet opgevallen. Enkele collega's die ik beter kende die hadden er wel eens naar gevraagd maar dan verzon ik maar een smoes dat ik een feestje had gehad en bijna niet heb geslapen daardoor. Vlug schoot ik in mijn oude vertrapte Vans en liep naar de achtertuin. Dat ik mijn motor nam was geen verrassing. Elke dag gebruikte ik die, zelfs in het weekend als er geen werk was. Met een grommend geluid schoot de motor aan en reed ik de weg af richting de school.

    RPG Not a Normal School
    Alexandria "Alex" Lia Alvaro
    Ik voel hoe de doorzichtige nattigheid mij omringt. Het is helder, maar heeft toch een lichte blauwe glans tot zich. Het omringt me en ondanks dat ik om me heen sla om omhoog te komen lukt het niet en lijkt het bijna of ik vastgeketend zit en naar beneden word getrokken. Mijn adem verlaat ook langzaam mijn longen. Oxide een atoom waar ik zo naar smacht en waarvan ik wil dat het mijn longen opvult waardoor ik normaal kan ademen en weg ben van dit water. Hoe ironisch zou het zijn als ik kon veranderen in een water dier. Dan was er niets waar ik bang voor kon zijn. Ik kon kieuwen creëren maar ik was nou eenmaal een dier dat vloog hoog in de lucht en ik had nu niets aan mijn vleugels, plus dit agape-shifter gebeuren was nog vrij nieuw voor mij. Mijn laatste zuurstof resten verwijderen zich van mijn longen en ik voel hoe ik stik. Dan lijkt alsof al het water om me heen verdwijnt en ik schrik wakker. Op mijn huid staan pareltjes van mijn zweet dat zich heeft gevormd door deze nachtmerrie. Als een van mijn kamergenoten ervan afwisten dat ik een nachtmerrie had zou ik zeggen dat ik droomde over iets engs. Wat is er eng aan water? Niet veel het zijn moleculen gemaakt van 3 atomen twee H's en een O. Niets om bang voor te zijn al was ik voor de dood voor zwembaden meren zeeën en water in grote hoeveelheden. De douche of bad telt niet aangezien het geen dreiging vormt maar een zwembad is al erg genoeg. Ik kan al niet zwemmen en ben bang om te verdrinken. Dan hoopt natuurlijk ook nog de druk op van de trauma die ik heb. Ik werd eenmalig is bijna verdronken door mijn vader. Ik was rond de tien jaar en het was verschrikkelijk. Ik klauter uit mijn beddengoed en pak een setje kleding. Ik loop naar de badkamer (neem aan dat ze die hebben) en stap onder de douche na de deur op slot te doen. Ik neurie zacht mee met de muziek. Ik had muziek gekozen en kon dan ook aardig zingen al zei ik het zei. Mijn broer, Blake pushede me altijd om zangeres te worden samen met mijn gitaar. Ik had mijn gitaar dan ook mee naar deze school dus mijn kamergenoten konden me horen tokkelen als ik er zin in had.
    Na vijf minuten tijd stapte ik weer uit de douche. Ik doe mijn setje kleding aan. Het was zacht weer. Een zacht briesje een paar wolkjes en zon dus ik had besloten dat ik ging voor een skinny jeans en een mouwloos topje. Ik deed mijn zwarte licht afgetrapte schoenen eronder aan en deed een lichte make-up. Dat hield in dat ik Mascara op mijn wimpers deed en mijn oogpotlood een keer over mijn waterlijn liet gaan om mijn blauwe ogen iets donkerder te laten lijken. Mijn natte haren kamde ik door en ik liet het gewoon natuurlijk hangen. Ik kan het echter niet laten om er met mijn handen door heen te gaan en te kneden om zachte krullen te creëren. Zodra ik klaar ben loop ik de kamer aan. Zoe en loek, zo dacht ik dat ze heette, waren al vertrokken wat mij de laatste maakte van onze kamer die vertrok. Ik begin richting de kantine te lopen en zodra ik daar aan kom kijk ik om me heen voor bekende mensen die ik misschien gisteren had ontmoet. Misschien mijn mentor klas? Ik was 3A dacht ik en Blake was 3B, maar dat wist ik niet zeker. Nu ik aan hem dacht zocht ik naar Blake, maar ik zie nergens zijn hoofd rondhangen dus ik geef al snel op om vervolgens vrij ongeduldig in de rij wacht voor eten. Het eten mocht dan misschien niet zo geweldig zijn, maar ik had honger en dan vind ik alles goed. Dan is er natuurlijk de redenering dat ik bijna altijd honger hem, maar dat maakt op dit moment niet veel uit. Ik sta ongeduldig in de rij als ik mijn evenwicht verlies door op een been te staan, dat doe ik als ik mijn enthousiasme moet inhouden en ik val bijna tegen iemand aan maar stop mezelf waardoor ik alleen maar tegen diegene aanstoot. Oeps.
    'Oeps sorry dat was niet de bedoeling.' Zeg ik gemeend en ik besluit de persoon maar aan te kijken. Een aardig uitziende jongen keek naar me en gaf me een halve glimlach zeggend dat het niets uitmaakte dus we gingen allebei verder zonder iets te zeggen. Niet dat het me veel uitmaakte dus ik besloot meer voedsel op te scheppen. Ik had echt erge honger.
    [Iemand voor Alex? Zo een post van Blake. Heb dit geschreven op mijn mobiel dus bij autocorrectie alvast sorry net als bij spellingsfouten]


    I'm finally back, Finally after a Year break


    Mason Logan Dashner


    Terwijl ik zat te smikkelen van mijn pannenkoeken en er af en toe nog een reep bacon bij prop merk ik plot vanuit mijn linkerooghoek dat er iemand naar me zat te staren. Ik rechtte mijn rug wat en keek de persoon in kwestie dan aan. Een meisje, wat jonger dan ik met inkzwarte haren en een sneeuwwitte huid. Je kon haar wel een beetje vergelijken met het Disney prinsesje Snow White. 'Dat je dat op krijgt, zo vroeg in de morgen',merkte ze op met een nog lichtelijke schorre stem, wat er op duid dat ze ook nog niet zo lang wakker was. "Ik krijg alles op." Grijnsde ik naar haar en met die woorden stopte ik mijn laatste stukje Bacon op. Iedereen hier had wel enkele trekjes mee van het dier waar deze in veranderen. Wasberen waren heuse veelvraten al moest alles wel proper zijn voordat ze het aten. Echter zou ik geen afval eten, dat niet maar veel opmerkingen had ik wel al gekregen over de vreemde voedselcombinaties die ik at. Mijn blik gleed nu naar haar bord, waar er enkel een yoghurt drankje en flasje water te vinden was. "Hoe je zo weinig kunt eten in de morgen." merkte ik nu ook op met een lachje. Ze glimlachte wat bescheiden en friemelde wat aan haar topje. Volgens mij had ik haar al wel eens in de gangen gezien, met andere tweedejaars. "Wat is je naam?" vroeg ik haar met een charmant grijnsje om mijn lippen, gezien ze ook wat alleen zat aan de tafel, besloot ik op te staan en haar richting uit te gaan, eenmaal ik bij de stoel voor haar stond, schoof ik deze naar achteren en draaide deze om zodat de leuning tegen de tafel kwam te staan. Ik ging op de stoel zitten en leunde met mijn armen op de leuning waarna ik mijn ene hand naar haar uitstak. "Ik ben Mason." stelde ik me voor met een glimlach en zag daarna James wat verderop zitten met zijn jaguarvriendinnetje. Ik grijnsde even kort naar hem en liet mijn blik dan weer glijden naar het zwartharige meisje.



    Lillith Jaimy Zethgarden


    Wat eenzaam zat ik buiten op een bankje, rustig van mijn ontbijt te genieten wat bestond uit een simpele groene appel. De eetzaal was veels te druk voor me en ik zag het niet meteen zitten om bij een onbekende te zitten en me er toch onzichtbaar te voelen daar. Terwijl ik genoot van de stilte en de vroege ochtendzon kwelde dat eenzame gevoel me wel. Ik had hier geen vrienden en iedereen leek elkaar wel te kennen. Ik voelde me hier echt anders. Een zucht verliet mijn smalle lippen en daarna nam ik een hap en proefde meteen de zure bitterheid van de appel. Precies zoals ik het fijn vond, ik was niet echt een zoetekauw. Ik haalde een hand door mijn blonde lokken en haalde mijn mobiel boven, waarna ik ook de oortjes zocht en zo rustig naar muziek kon luisteren.
    (sorry, inspiloos ;c)


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH



    Chessa Kisha Akimov ~ Wallaby

    De knappe, opzich breed gebouwde jongen merkte me op en reageerde nog voordat hij alweer een stukje bacon naar binnen propte met 'Ik krijg alles op' en had een uitdagende grijns op zijn gezicht. De geur van de bacon vond ik heerlijk, dat wel. Ik hield van vlees, in tegenstelling tot mijn dierlijke kant. Mijn dierlijke kant was meer een genieter van gras en kruiden. Thank god dat ik niet echt de neiging had om gras te eten in mijn menselijke vorm. Ik at zelf altijd pannenkoeken met ham, kaas én appel, maar wel als avonddiner. Ik gaf met mijn handen zetjes aan het flesje dat tussen mijn handen in stond, waardoor het flesje steeds van mijn linkerhand naar mijn rechterhand en weer terug werd geduwd. Net alsof het een 'Hij is van mij'- 'Nee, hij is van mij' discussie was tussen twee meisjes die dezelfde jongen leuk vonden. Ik beelde me in dat de jongen in kwestie door de twee meisjes heen en weer getrokken werd. Ik werd wakker geschud door de jongen die zich aan een tafel naast me bevond. 'Ik prop me liever in de avond vol..', reageerde ik vlak voordat ik begon te gapen en vervolgde mijn afschuwelijke gegaap met een bescheiden glimlachje. Ik liet het flesje maar met rust en schoof hem zo'n twintig centimeter voor me uit. Ik vond het grappig dat ik eigenlijk best veel aan mezelf herkende bij mijn dierlijke vorm. Wallaby's zijn dieren die pas tegen het eind van de middag of zelfs aan het begin van de avond pas beginnen te eten. 'Chessa', antwoordde ik terwijl ik de jongen in zijn ogen keek. 'Doet het je niet een beetje denken aan een noot?', vroeg ik hem. 'Elke keer als ik mijn naam hoor of noem doet het me denken aan een notensoort. Misschien omdat mijn hersenen net zo groot zijn als een noot..' Grapte ik een beetje nonchalant, schouderophalend. Inmiddels was de jongen tegenover me komen zitten en was achterstevoren op de stoel gaan zitten waarna hij de rugleuning naar me had toegedraaid. De jongen die zichzelf zojuist voorstelde als 'Mason' stak zijn hand uit, die ik natuurlijk aanpakte en vervolgens schudde. 'En jij zit in de 3e klas?' Gokte ik grijnzend. Ik woelde door mijn haar met de vingers van mijn rechterhand. Ik realiseerde dat het licht in de kantine redelijk fel was en mijn blinde oog hierop niet reageerde en mijn andere oog met haar iris en pupil natuurlijk wel, waardoor de onzekerheid toe sloeg.

    [ bericht aangepast op 29 sep 2014 - 10:05 ]


    Ludovico Einaudi

    Alexandria "Alex" Lia Alvaro
    Zodra ik al het voedsel heb wat ik wil eten loop ik uit de rij. Mijn hele dienblad zat vol en dat waren twee borden vol een kommetje met chocopops en melk. verder heb ik ook een glas jus d'orange. Ik kijk om me heen, maar alweer geen Blake. Ik zie groepjes die zich vormen en ik voel me erg alleen. Ik zag op dit moment niemand alleen zitten dus ik besluit naar buiten te gaan. Ik loop naar uiten en ik kom de wind en de zon tegemoet. Weer zie ik groepjes, maar gelukkig voor mij zie ik ook iemand alleen zitten. Ik loop naar het meisje toe. Ze had mooie blonde haren en ik zag haar van de achter kant. Ik loop om het gras heen waardoor ik vanaf haar zijkant af kom en ik zie dat ze muziek luister. Ik twijfel. Het leek alsof ze ook alleen was, maar ze kon ook wachten op haar vrienden. Waarom was ik überhaupt alleen. Ik zat inmiddels al in het derde leerjaar. Ik ben 18 ik hoor vrienden te hebben, maar nee het was pas mijn eerste jaar dankzij mijn ouders. Toch zat ik door mijn leeftijd in het nu 3e jaar. Het kwam mede dankzij mijn uitmuntende cijfers op mijn oude school. Ik besluit haar aan te tikken. Mijn hand gaat naar haar schouder en ik tik haar voorzichtig aan, maar niet te voorzichtig want ze voelt het wel. Ik glimlach naar haar. 'Ehm... Hee ik ben Alex en ehm... Ik ben nog vrij nieuw hier en ik heb niemand om te zitten en ik zag je alleen zitten dus ik dacht jij ben ook nog alleen.' Tuurlijk begin ik te ratelen. Alex doe asjeblieft rustig. 'Ik bedoel niet dat je geen vrienden, want je ziet er aardig uit. Je zal vast veel vrienden hebben.' Stop alex. Stop met praten k onderbreek mezelf en haal diep adem. 'Sorry. Ik ben nogal nerveus. het is mijn eerste dag en mijn broer is nergens te bekennen om me op te vangen. Vind je het erg om je bank met me te delen?' Vraag ik uiteindelijk maar terwijl ik mezelf probeer te controleren en niet alle kanten op probeer te vliegen. Ik krap mezelf in mijn nek terwijl ik het dienblad dat nog steeds gevult is met eten op mijn andere hand balanceer
    [Dit is tegen Lillith]

    [ bericht aangepast op 28 sep 2014 - 23:14 ]


    I'm finally back, Finally after a Year break

    [Thaluke -> Cicatrix]


    The monsters running wild inside of me. I'm faded

    James Robert McMahon || Bruine Wolf
    Ze reageerde extra hard op mijn opmerking zodat de boze kantinevrouw het ook kon horen. Ik grijnsde en keek haar aan. "Natuurlijk wil ik dat, kleine weerwolf van me." Antwoorde ze glimlachend waarna ze me in mijn zij porde en haar hoofd op mijn schouder legde. "James, weet je al dat ik van je hou en je nooit meer kwijt wil?" zegt ze glimlachend en ze kijkt me aan. "Yv, ik wil jou ook nooit meer kwijt en ik zal altijd jouw kleine weerwolf blijven" zeg ik en ik doe het gehuil van een wolf na. Ik grijns maar voel mezelf weer blozen. Ik kijk beschaamd naar beneden en prik een beetje met mijn vork in mijn groene omelet en met een grote glimlach op mijn gezicht schoof ik mijn eten op het bord van Yva.


    ''Cause I've got a jet black heart and there's a hurricane underneath it.''

    Yeva "Yva, Yv" Gray || Jaguar.
    "Yv, ik wil jou ook nooit meer kwijt en ik zal altijd jouw kleine weerwolf blijven." Antwoord hij, waarna hij het gehuil van een wolf nadoet. Ik doe het geluid van een jaguar na, maar begin dan te blozen. "Sorry, dat klonk niet erg romantisch, hé? Meer als 'Ik verscheur je kleren en ga je pijn doen'." Lachte ik. Ik zag dat hij zijn omelet op mijn bord schoof, waarna ik hem opzij duwde en "Hé!" Lachte.
    Wat ik alleen niet had gezien was dat ik hem niet wegduwde met mijn hand, maar met mijn jaguarklauw. Ik nam met moeite een hap van mijn omelet, die eigenlijk nog niet eens zo heel slecht smaakte. Toch dwaalden mijn gedachten steeds af naar de bacon. Ik zette mijn vork in een plak bacon en stopte het in mijn mond, ik kauwde, en man, het smaakte hemels. Vlees. Hemels.
    Ik had al snel mijn bacon op, en wilde meer. Ik schraapte bijna onzichtbaar de rest van mijn ontbijt in de prullenbak en glipte naar de vitrines. Ik vroeg om wat extra bacon, en het werd met een raar gezicht op mijn bord gekwakt. Ik snelde terug naar James, en nog voordat ik zat had ik alles naar binnen geschrokt.


    Even terzijde, dit zijn dus symptomen van de "transformatie".


    I don't know if life is greater than death — but love was more than either

    James Robert McMahon || Bruine Wolf
    Yva deed het geluid van een jaguar na maar ze vond het niet echt charmant waarna ik begon te lachen. Ze duwde me weg maar niet met haar hand maar haar jaguarklauw waardoor de nagels zich pijnlijk in mijn arm boren. "Auw!" roep ik pijnlijk door de kantine en ik trek mijn arm terug. Ze had al haar vlees opgegeten en nam steeds meer. Dit was de normale Yva niet. Ik neem mijn wolfvorm aan en ik grom gevaarlijk en waarschuwend naar haar dat ze op moet houden. Ik wilde de normale Yva terug, en dit was de normale Yva niet meer. Ik grom steeds harder en spring van het bankje af. Ik grom nu zo hard dat het door de hele kantine te horen is maar dat maakte me even niets uit. Ik ontblootte mijn tanden en keek boos naar Yva.


    ''Cause I've got a jet black heart and there's a hurricane underneath it.''

    Yeva "Yva, Yv" Gray || Jaguar.
    Met mijn mond vol bacon keek James me mer grote ogen en een angstige blik. Hij had blijkbaar diepe gedachten, maar vlak daarna nam hij zijn wolvengedaante aan en begon gevaarlijk en waarschuwen naar mij te grommen. Hij ontblootte zijn tanden en gromde nog harder, zodat het door de hele kantine te horen was.
    "James.. Wat doe je.." Ik schoof een stuk naar achteren, maar iets in mij zei dat ik moest aanvallen. Iets wat ik niet wilde.
    Val aan, hij wil vechten, pak hem en laat hem zien dat je niet moet dollen met Jaguars..
    Nog voordat ik het wist was ik veranderd in een Jaguar. Ik wilde dit niet. Iets nam mij over, en ik was bang.
    Zonder dat ik het wilde, brulde ik gevaarlijk naar James. Ik sprong op de tafel en draaide me naar James, waarna ik nogmaals waarschuwend brulde. Blijkbaar baalde het "iets" in mij dat we als dieren met elkaar konden communiceren, anders had hij James een lesje gelezdn.
    Ik probeerde tegen te stribbelen, maar het "iets" nam me weer over, en met mijn klauwen uitgestrekt besprong ik James. Ik liet hele lelijke wonden achter op zijn rug, e toen ij weer de controle had over mijn lichaam deinsde ik bang achteruit en ik veranderde terug naar mezelf. Ik ging tegen de muur zitten met mjn knieën tegeb mijn lichaam en mijn hoofd erin. Ik stortte in, iets nam me over. Ik had James pijn gedaan. En het belangrijkste van alles, ik wilde dit niet. Ik had de controle niet. Ik kende mezelf niet meer. Ik.. Ik was Yva niet meer.


    I don't know if life is greater than death — but love was more than either

    James Robert McMahon || Bruine Wolf
    Yva veranderde in een jaguar en brulde gevaarlijk naar me. Ik liet me niet klein krijgen en ik gromde terug. Ze sprong op tafel en brulde nog steeds hard. Toen sprong ze met uitgestrekte nagels van de tafel en kwam neer op mijn rug. Ze maakte diepe en pijnlijke wonden in mijn rug waardoor ik het van de pijn uitpiepte. Ze veranderde terug en krabbelde achteruit. Ik gooide mijn hoofd in mijn nek en huilde naar boven zoals alleen een echte wolf doet. Ik wend mijn blik naar Yva en dan ren ik de kantine uit, op vier poten gaat het iets moeilijker dan twee benen maar ik kom toch vooruit. Ik ren de school uit en ren naar de campus. Ik zak in elkaar naast een boom en ik leg mijn kop op mijm poten. Ik wist honderd procent zeker dat Yva achter me aan zou komen maar daar had ik nu geen zin in.


    ''Cause I've got a jet black heart and there's a hurricane underneath it.''