• "Witches are humans gifted with the power to affect change by supernatural or paranormal means, a practice known as "witchcraft". Witches are generally female, though there are a few male witches, referred to as "warlocks". Because of their unnatural abilities and supposed connections with dark forces, witches have historically been feared, persecuted, and hunted. Many escaped the Salem witch trials and sought refuge in New Orleans. Among the population of witches, there is always one witch per generation who possesses the totality of all witch abilities. This witch is known as the "Supreme Witch". As the witches settled in their new territory, a rivalry between them and the native Voodoo practitioners arose. The feud is still on going in present day New Orleans."




    Een groep jonge heksen (vrouwen én mannen) leert, onder streng toezicht van hun ‘Surpreme’ hun krachten onder de knie te krijgen in een instituut waar ze, voor de buitenwereld, zitten vanwege hun uitermate slechte gedrag. Dit slechte gedrag - brandstichting. onder andere - is vaak een resultaat van een plotselinge uitbarsting van hun kracht. Vrienschappen worden gesloten, er bloeit misschien zelfs hier en daar een romance op, maar uiteindelijk ligt de rivaliteit altijd op de loer - wie wordt de nieuwe Supreme, en hoever zijn de heksen bereid te gaan om de eretitel te krijgen?


    Mogelijke krachten:
    'Human voodoo-doll' - spreekt voor zich.
    "Clairvoyance" - andermans gedachten kunnen horen.
    "Resurgence" - doden terug tot leven brengen.
    "Black Widow" - deadly genitals a.k.a mensen om kunnen brengen door de liefde met ze te bedrijven.
    "Power Negation" - andermans krachten niet laten werken op jezelf.
    "The Sight" - door iemand aan te raken verschillende beelden van zijn/haar verleden of toekomst zien.
    Elk van onderstaande krachten.

    De zeven wonderen:
    Telekinesis is the ability to move objects with one's mind
    Divination is the ability to obtain direct knowledge about an object, person, location or physical event through means other than the user's physical senses.
    Transmutation also known as Teleportation, is the ability to disappear from one spot and reappear in another.
    Pyrokinesis is the ability to create, control and manipulate fire.
    Concilium is the ability to control another's mind through sheer willpower.
    Descensum is the ability to project one's mind into different planes, such as the netherworld or afterlife.
    Vitalum Vitalis is the ability to balance the scales of life.


    *Het is niet raar voor een heks om drie krachten te hebben, maar om dé Supreme te worden moet je in het bezit zijn van alle zeven wonderen en deze kunnen toepassen wanneer nodig.


    Rollen:
    • Arden Kavi Delacroix Talkhouse
    • Noël Alsom Sempre
    • Abigail Hazel Grant VladiFerr
    • Gereserveerd whilted
    • Skylar Indiana McGrath Cicatrix
    • Christelle Abigaile Alsom Netzwerk
    • Gereserveerd Nostalgic
    • Matthew Hunter McGrath VladiFerr
    • Alexander Jay O`Connor Netzwerk
    • Kevin Yoran Jackson Cicatrix


    Regels:
    • Minimaal 200 woorden.
    • We houden het OOC gezellig, eventuele meningsverschillen mogen best uitgepraat worden maar met respect naar elkaar.
    • Tussen haakjes praten als je iets buiten de RPG wilt zeggen, maar natuurlijk open ik ook een praattopic.
    • Minimaal één keer per week iets posten, als het dood loopt is er niets meer aan. Als je, vanwege wat voor reden dan ook, een tijd niet kan posten laat het alsjeblieft weten.
    • Perfecte personages zijn niet toegestaan, geen Mary Sue en Gary Stu.
    • Maximaal 2 personages, één jongen en één meisje.
    • 16+ mag, geef het alsjeblieft wel duidelijk aan zodat mensen die het niet waarderen het kunnen skippen.
    • Laat minstens twee mensen iets posten voordat je weer iets post. Als niemand reageert mag je natuurlijk eerder iets posten.
    • Je reservering blijft 72 uur staan (ook weer met uitzondering, als je maar aangeeft wanneer je je karakter post.)
    • En natuurlijk de huisregels van Quizlet.


    Over de Coven:
    • Onder leiding van de Supreme, Carole Frank.
    • Gebouw // Keuken // Gezamenlijke woonkamer een twee // Gezamenlijke eetkamer // Vertrekken // Badkamers //
    • Ruimte voor 10 tot 12 jonge heksen.
    • Alcoholgebruik en roken worden getolereerd. Bedtijden zijn voor middernacht. Toezicht op omgang jongens/meisjes matig tot slecht. Sociale media zijn toegestaan. Het meebrengen van mensen van buitenaf daarentegen niet.


    Voor eventuele vragen/dingen die niet duidelijk zijn kun je altijd mij of de American Horror Story - Coven wikia raadplegen.
    Klik hier!

    [ bericht aangepast op 18 okt 2014 - 11:22 ]


    I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

    [My turtle]


    The monsters running wild inside of me. I'm faded

    [MT]


    "Rebellion's are build on hope"

    {Hoe beginnen we? In de ochtend? Middag??}


    "Rebellion's are build on hope"

    [Je bedoelt in het verhaal? Middag. Je mag zelf bepalen of je er al bent of je aankomt.]


    I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

    Mijn topics


    When time and life shook hands and said goodbye.

    †
    †


    Het nummer dat opstond dreunde hard door mijn oren, terwijl ik over de straten liep. Mijn lippen bewogen zachtjes mee met de tekst en alhoewel het een rustig nummer was, had ik het behoorlijk hard staan. De zwarte koptelefoon sloot al het geluid van de omgeving af en het gaf rust, want ik hoorde nu amper de gedachtes van anderen. Ik gooide mijn skateboard op de stoep en begon het laatste stukje op vier wielen. Het zwarte hek van het huis was al te zien en alhoewel het een mooi huis was, gaf het hek me een gevoel van gevangen. De eerste keer dat ik hier kwam met Sky vond ik het afschuwelijk. Nu was ik er wel aan gewend. Waar was Sky eigenlijk? Ik had geen zin om gedachtes af te gaan om haar te zoeken, dus liet ik het maar even. Ik trapte mijn skateboard omhoog en opende de hekken. Ik had honger, dus vlug liep ik naar binnen. Eenmaal binnen liep ik eerst naar mijn slaapkamer om mijn spullen neer te gooien en daarna rende ik zowat naar de keuken. Het was toch wel weer fijn om in dit witte huis te zijn. Ik paste er wel in. Ondanks mijn outfit er wat minder bij. Ik vond het wel wat hebben. Mijn witte haren kon je zo op de muren plakken en je zou het niet eens merken. Ik grinnikte bij het idee. Ik opende de kastjes en smeerde een boterham voor mezelf. Ergens vroeg ik me af of er al andere mensen waren. Ik slikte een stuk brood door en trok daarna mijn mond open.
    'Hallo?' riep ik en mijn stem galmde door het huis. 'Is er al iemand behalve ik?'


    "Rebellion's are build on hope"

    † Skylar Indiana McGrath †
    † Let the death ones speak to us. †



    Een klein zuchtje rolde over haar lippen en ze haalde een hand door haar turquoise kleurige krullen. Ze keek uit over een groot deel van de stad. Wat ook niet zo gek was als je op iets tegen de zeventig hoog zat. Misschien wel hoger. Vraag niet hoe, maar op een of andere manier keek niemand raar op toen een meisje met een ongewone kleur haar een random gebouw binnen liep, naar het dak ging en daar nu op de rand zat. Een kleine grijns sierde haar lippen bij het idee. Kort wierp ze een blik op haar horloge, en ze kwam er achter dat ze hier al minstens een uur zat. Snel stond ze op en liep ze naar de brandtrap. Want ze wist dat als ze ditmaal binnendoor ging, dat ze gegarandeerd betrapt werd. En daar had ze op dit moment geen zin in.
    Omdat ze snel van de trap af liep, eigenlijk half rennend, was ze ook snel beneden en begon ze rustig door de straten te lopen. Het liedje Iris van The Goo Goo Dolls neuriënd. Langzaam naderde het instituut, waarvan ze het hek opende. Mensen die hier voorbij liepen keken haar iets wat angstig aan, hun dachten natuurlijk dat ze hier zat vanwege slecht gedrag. Nou, niet dus. Kort glimlachte Skylar naar ze, maar ze liepen snel door. ''Dan niet..'' mompelde ze en ze sloot het hek achter zich. Om daarna door te lopen en naar binnen te stappen. Net toen ze de deur daar ook achter zich sloot hoorde ze iemand wat roepen. ''Hallo? Is er al iemand behalve ik?'' Een glimlach sierde haar lippen bij het horen van haar broer, waarna ze maar naar de ruimte liep waar zijn stem vandaan kwam. ''Ja, op dit moment wel ja.'' grijnsde ze, en ze liep naar de koelkast om daar een flesje water uit te pakken. Die ze opende en waarvan ze een slok nam. Verder zag ze nog niemand zitten.

    [ bericht aangepast op 18 okt 2014 - 14:16 ]


    The monsters running wild inside of me. I'm faded

    Alexander 'Alec' Jay O'Connor.

    Een kleine, bijna onhoorbare zicht verliet mijn lippen. Ik staarde naar het plafond en lag op m'n bed. Mijn armen hadden zich versloten onder mijn hoofd. Alweer verliet een zucht mijn lippen. Zover ik wist, was bijna niemand in het instituut. Niemand was in het instituut.
    Een korte gaap verliet mijn lippen, waarna ik mijn benen over de bedrand gooide. Ik kwam redelijk snel overeind en bekeek mezelf even in de spiegel. Een geërgerde grom verliet mijn lippen. Met beide handen ging ik door mijn warrig kapsel. Ik gebruikte geen gel of haarlak, of wat dan ook. Het was vies. Maar het helpt niet veel met mijn kapsel.
    Ik haalde mijn schouders op en vervolgde mijn weg naar de gang. De houten planken voelden zich koud onder mijn blote voeten aan. Ik vervolgde alsnog mijn weg naar beneden.
    Eenmaal beneden aangekomen, hoorde ik al iemand door het huis gillen. " Hallo, is er al iemand behalve ik ? " Ja, ik was er. Maar als je iemand zoekt, zoek je en ga je niet lopen gillen.
    Met korte passen liep ik naar de keuken en zag inderdaad iemand. Matthew. Voordat ik nog maar iets kon zeggen, mengde zich een andere stem in het gesprek. " Ja, op dit moment wel ja. " Ik draaide me om naar de stem en zag Sky. Ze was anders als de andere meisjes. Met haar blauwe lokken zag ze er zeker anders uit. " Een familie reünie, ik zal wel gaan. " Mijn woorden floepten er droog uit en na een broodje gepakt te hebben, verliet ik de keuken. Een korte grijns omspeelde mijn lippen. Benieuwd op hun reacties, maar ook weer niet. Ik liet me op de kruk voor de piano vallen. Gelukkig hadden ze in de woonkamer een piano.
    Na het broodje in mijn mond hebben gepropt, zette ik mijn vingers op de toetsen. Ik begon een melodie te spelen. Het klonk droevig, maar algauw was ik verloren in alleen de klank van dit instrument.


    Kut stuk i know.

    [ bericht aangepast op 18 okt 2014 - 11:03 ]


    "Satan's friendship reaches to the prison door."

    Arden Kavi Delacroix.



    De deur van het intimiderend grote, witte gebouw gaat krakend open nog voordat ik het ook maar aanraak.
    Natuurlijk. Mijn koffer, die waarschijnlijk groter is dan mijn eigen bovenlichaam, rolt achter me aan en met een simpele beweging trek ik het ding de trap op.
    Met mijn schouder duw ik de deur, die nu op een kier staat, open en kijk naar binnen. In mijn ene hand klem ik mijn zilvere veldvles, waar nog maar een klein laagje sterke drank in zit, terwijl ik mijn koffer uit de andere hand op de grond laat vallen.
    Het geeft een prachtig geluid op de marmeren vloer van de enorme hal met hoge plafonds, en in de verte hoor ik gepraat. Het is vaak slecht te horen, gezien de grootte van het gebouw, maar als je een van óns bent zijn je zintuigen vaak goed genoeg getraind om een stem te herkennen in een waas van geluiden.
    De koffer laat ik voor wat het is, aangezien ik geen zin heb om het ding nu drie trappen op te tillen - bij de kamerverdeling heb ik gekozen voor een kamer op de bovenste verdieping vanwege het prachtige uitzicht, maar echt functioneel is het niet.
    Mijn zwarte hakken klakken op de vloer als ik naar de keuken, de bron van het geluid, loop. Broer en zus McGrath zitten er al en ik glimlach naar beide als ik de koelkast opentrek. Na een maand afwezig geweest te zijn weet ik niet wat ik verwacht, maar ik hoop op aardbeien en frambozen. De koelkast is enkel gevuld met flessen frisdrank, eieren, kaas en een aantal groenten. De deur valt weer met een klap dicht als ik op het aanrecht ga zitten en een sigaret opsteek. Ondertussen bekijk ik broer en zus eens goed - ik heb ze een maand lang moeten missen, natuurlijk.
    Sky en ik zijn geen vrienden - we zijn ook geen vijanden, maar we tolereren elkaar. Zo af en toe hebben we een goed gesprek, en we gaan heus wel eens samen dingen doen, maar ze is niet iemand waar ik naartoe ga voor vriendschappelijk advies en andersom ook niet.
    Met de sigaret tussen mijn lippen geklemd fatsoeneer ik, schaamteloos, mijn BH en schud ik mijn haar uit. "Waar blijft de rest?"
    Op dat moment hoor ik in de woonkamer het geluid van een piano, en met de sigaret nog steeds tussen mijn lippen, zo goed als opgerookt, laat ik me meevoeren in de richting van het geluid.

    [ bericht aangepast op 18 okt 2014 - 11:41 ]


    I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

    [Mag ik eventjes 1 ding zeggen; Sky rookt zelf soms ook :x. ]


    The monsters running wild inside of me. I'm faded

    Cicatrix schreef:
    [Mag ik eventjes 1 ding zeggen; Sky rookt zelf soms ook :x. ]


    [Hmm, dan laat ik Arden wel keivieze, Franse sigaretten roken met zo'n enorme walm. Dat vindt niemand lekker om in te staan, zelfs rokers niet.]

    [ bericht aangepast op 18 okt 2014 - 11:25 ]


    I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

    †
    †



    Eerst kwam Alec de keuken ingelopen. Daar kon ik nu maar beter niks mee doen. Die leek me iets te chagrijnig.
    'Ja, op dit moment wel ja.'
    De stem van mijn zusje sierde de witte, kale keuken en ik glimlachte bij haar blauwe haar die de kamer vulde met een nieuwe, aparte kleur.
    Ze kwam direct achter Alec de keuken in wat er voor zorgde dat er nu twee dames waren.
    'Een familie reünie, ik zal wel gaan.' Ik trok een wenkbrauw op naar Alec die een broodje pakte en weer verdween. Ik haalde mijn schouders op en ik merkte dat ik gelijk had.
    Toen kwam Arden de keuken ingelopen. Wat was dit? Het vrouwenwalhalla? Ik mompelde wat binnenmonds en glimlachte terug toen Arden dat deed naar mij en Sky. Ze stak een sigaret op terwijl ze op het aanrecht ging zitten en ik kon het niet laten om even snel haar hoofd in te glippen. Blijkbaar dacht ze aan haar vriendschap met Sky, verdomme. Waarom kon ik nou nooit het hoofd van een meisje in glippen als ze aan iets dacht wat ik nog niet wist?!
    Ze trok wat aan haar BH en ik stond er natuurlijk weer als een domme dwaas naar te kijken. Gelukkig werd ze afgeleid door het piano spel en weg was ze. Ik zuchtte zacht en keek toen weer naar Sky.
    'Ik wil dat de mannen komen,' zei ik, met een scheve grijns. 'Ben ik niet de enige die naar de dames kijkt.'

    [ bericht aangepast op 18 okt 2014 - 11:46 ]


    "Rebellion's are build on hope"

    † Skylar Indiana McGrath †
    † Let the death ones speak to us. †



    Alexander was net nog voor haar de keuken in gekomen, had een broodje gepakt en zei:''Een familie reünie, ik zal wel gaan.'' Het blauwharige meisje trok een wenkbrauw omhoog en keek hem na. ''Wauw. Die leek vrolijk.'' mompelde ze. Arden kwam ook al snel en stak een sigaret op. Al Sky zelf soms ook rookte, hield ze er niet van als iemand binnen rookte. Maar ze hield haar mond maar en haalde eventjes een hand door haar lokken. De jonge dame die op het aanrecht zat trok haar beha goed, en Skylar zag dat haar broer ernaar keek. Waarna ze grijnsde. Arden liep al snel op het geluid van de piano af, en zij en haar broer bleven over. ''Wat een respect voor vrouwen, Matt.'' zei ze, nog altijd grijnzend. Matt zuchtte zachtjes en zei: ''Ik wil dat de mannen komen, ben ik niet de enige die naar de dames kijkt.'' Een kleine, spottende lach verliet het blauwharige meisje haar mond. Skylar mompelde wat en ging op een stoel zitten, waarna ze weer en slok water nam en door het raam naar buiten keek.


    The monsters running wild inside of me. I'm faded

    "Don't try to hide, cause I don't have to seek."
    Noël Alsom


    Wat rustig liep Noël het huis binnen om meteen even met zijn duimen op zijn voorhoofd te drukken, hij was vergeten hoe het was om in het huis te zijn. Zijn hoofd vulde zich met de gedachten van de anderen en pas na een paar seconden kon hij dit in een hoekje drukken, wat hem opgelucht liet zuchten.
    "Goedemorgen, heeft Arden weer zo'n stinksigaret opgestoken?" Was het eerste wat hij zei toen hij binnen kwam lopen. Het stonk namelijk als de pest en hoewel Noël een sigaret op zijn tijd wel prima vond en het over het algemeen geen probleem vond als er binnen werd gerookt, waren de sigaretten van Arden een ware stinkbom.
    Hoewel hij normaal gesproken op zijn zusje zou wachten, vond Noël dat ze zelf wel zou komen. Hij had met zichzelf afgesproken wat meer afstand te houden, wat in eerdere jaren niet echt geslaagd was aangezien ze op een of andere manier alleen maar arrogante jongens met de hersenen van een garnaal had aangetrokken. Misschien kwam het ook doordat niemand goed genoeg was voor zijn zusje, maar Noël vond dat hij zeker wel enige inspraak had in haar romantische gevoelens. (Bij dat laatste trokken de rillingen al over zijn rug, maar ook hij moest toegeven dat ze inmiddels al 19 was en hij had genoeg gedachten gehoord om gemiddelde mannelijke opinie over haar te weten. Verdomme.)
    "Ahh Matt!" Hij grijnsde bij het zien van zijn vriend en gaf hem een harde klap op zijn schouder. Het was fijn om een van zijn vrienden weer terug te zien, hoewel Noël natuurlijk nooit zou toegeven dat hij zoveel waarde hechte aan zijn vriendschappen.

    [ bericht aangepast op 18 okt 2014 - 12:09 ]


    When time and life shook hands and said goodbye.

    [Het valt me op dat een aantal mensen in derde persoon schrijven en anderen, waaronder ikzelf, in de eerste. Je mag doen wat je het prettigst vindt.]


    I had a few, got drunk on you and now I'm wasted