The 53rd Hunger Games RPG || Speeltopic 1 {250} - Speeltopics

_________________________________________________________________________________________

Geachte Tributen,
Een nieuwe Hunger Games komt er weer aan, met nieuwe tributen, een nieuwe arena, en een nieuwe Winnaar. Jullie zullen vechten tot een uiteindelijke dood. Ook dit jaar zullen er weer vierentwintig tributen meedoen aan de Hunger Games. Minimaal 8 van deze Tributen zullen sterven tijdens het bloedbad. De ander 16 Tributen worden ingevuld door jullie. We zullen niet beginnen voordat er 12 van de beschikbare 16 rollen zijn ingevuld. In de loop van tijd zullen de Tributen worden vermoord. Dit zal liggen aan hoe vaak de persoon reageert, hoe enthousiast de persoon bezig is en de inzet, maar ook aan de schrijfstijl en volvulling van de regels. Als een persoon een week lang niet reageert zal hij/zij vermoord worden. Voordat dit alles in werking wordt gesteld, vragen we eerst aan de mensen met twee rollen of die er eentje willen kiezen om mee door te gaan. Als er een groepje Tributen overblijven die aan alle eisen volledig voldoen, zullen de Spelen verlengd worden. De Tributen zullen verwond worden en andere spannende dingen zullen in de arena gaan gebeuren. Op die manier kunnen we wel wat tijd vullen.
Voor spullen bij de Hoorn/sponsers die je iets geven/trainingscore moet je mij mailen. Het moet allemaal wel realistisch blijven. Dit is ook waarom ik bij elk District een algemene beschrijving heb gezet. Hier kan je je karakter op baseren zonder dat het allemaal Mary Sue's/Gary Stu's of Katniss replica's worden. Als je je karakter toch op een realistische en creatieve manier skills voor bepaalde dingen kan geven, is het geen probleem. Ik zal elk Personage lezen en bekijken en uiteindelijk goedkeuren voordat je officieel mee doet met de Spelen.
Voor de rest lijkt alles me wel duidelijk. Als er nog vragen zijn, mail ze of vraag hieronder.

President Snow

__________________________________________________________________________________________

District 1 || Luxury/Luxe
De Tributen van dit District zijn Beroeps. Niet persé arrogant, maar wel vol zelfvertrouwen. Ze hebben veel talenten qua wapens, maar ze zijn geen experts op het gebied van bomen klimmen en voedsel verzamelen.
Sapphire Anne Hale || Piaffe || 1.1
† Jongen †

District 2 || Masonry/Metselwerk
Deze Tributen zijn ook Beroeps. Eigenlijk geldt hier hetzelfde als bij de District 1 Tributen.
Maelle 'Mae' Riviera Hollister || Rosea || 1.4
Felix Gardner || Aureolus || 1.6

District 3 || Technology/Technologie
De Tributen uit dit District zullen niet arm zijn. Redelijk wel verzorgd, niet al te hongerig. Geen aangeleerde talenten qua natuur, slechts alles wat met electriciteit en logica in generaal te maken hebben.
Lily-Kate Rosewood || Verityy || 1.17
Chase Cole Haydens || Mashtonx || 1.13

District 4 || Fishing/Vissen
Ook een Beroeps District, hoewel dit niet verplicht is zoals 1 & 2. Deze Tributen hebben meer kennis op het gebied van water en vissen, en dus is het minder erg als deze Tributen meer talenten op het gebied van natuur hebben dan de ander Beroeps. Ook is het een redelijk rebels District, en niet zo rijk als in 1 en 2, hoewel ik het zeker niet arm zal noemen.
Thalia Hayes || Buddy || 1.4
Fir Rayy Phoenix || Mashtonx || 1.4

District 5 || Power/Kracht
Dit District wordt als redelijk rijk beschouwd. Deze Tributen zullen ongeveer zoals District 3 zijn, met geen aangeleerde talenten die te pas zullen komen bij de Hunger Games.
Crystal Eurenia Neglis || Dancal || 1.3
† Jongen †

District 6 || Transportation/Vervoer
Dit District is niet echt arm, maar ook niet rijk. De Tributen zullen met metaal en ander materiaal zoals dat om kunnen gaan, aangezien ze dat gebruiken bij het bouwen van vervoermiddelen.
Briar 'Brye' Alodia Combe. || Gently || 1.5
† Jongen †

District 7 || Lumber/Hout
Dit is één van de armere Districten samen met 10, 11 en 12. Deze Tributen zulen wel wat van het bos af weten, aangezien ze er werken om hout te hakken. Naast bijlen en messen zullen ze niet veel wapens kunnen hanteren.
Aurora Joanne Valance || FireFoxieABC || 1.1
† Jongen †

District 8 || Textiles/Stof
Dit District is redelijk arm, al hoewel ze kunnen rekenen op 3 maaltijden per dag. Magere maaltijden, maar wel wat. Geen skills kwa natuur, en waarschijnlijk ook niet echt qua wapens. Misschien kunnen ze wel heel wat met stof (denk aan: dingen maken en mensen ermee wurgen).
† Meisje †
Samuel Girlish || Veravos || 1.17

District 9 || Grain/Graan
Misschien dat deze redelijk arme Tributen wel wat weten over natuur en om kunnen gaan met een mes. Dankzij hun werk in de graanvelden weten zij toch wel wat, hoor.
† Meisje †
† Jongen †

District 10 || Livestock/Vee
Best wel arm, en verstand dieren, zowel het voeden als het eten ervan. Voor de rest geen skills kwa wapens en natuur.
Ariane Benigin || Veravos || 1.4
† Jongen †

District 11 || Agriculture/Landbouw
Denk aan Rue en Tresh, arm maar verstand van de natuur. Niet veel van wapens, aan de andere kant.
† Meisje †
Gabriel Arthur Carter || Gally || 1.13

District 12 || Mining/Mijnbouw
Geen verstand van wapens en natuur, hoogstens hoe ze vuur kunnen maken en overweg kunnen met een pikhouweel. Een arm District.
Meisje †
Vincent 'Vince' Trace Howard. || Gently || 1.6

__________________________________________________________________________________________________

DE NAAM:
Denk eraan dat dit zich in de toekomst afspeelt, en de namen dus geen gewone namen zijn. Gebruik het liefst zelf in elkaar geknutselde namen (denk aan Beetee, Haymitch), of gebruik namen uit het verleden. In District 1 worden de kinderen vernoemd naar iets wat met hun werk te maken heeft. Geen inspiratie? Ga dan naar deze site.

WAPENS VOOR JE PERSONAGE:
Hierkan je wapens vinden die je kan gebruiken als specialiteit voor je personage. Het is wel in het Engels, maar anders kan je op Google ook gewoon: wapens thg intypen, dan vind je ook wel wat

Invullen:


Regels:

__________________________________________________________________________________________

De Arena

De Hoorn: deze ligt ongeveer in het midden van de arena. De tributen staan er in een halve maan omheen, met hun rug naar het bos en het strand. De wapens liggen best wel wijd verspreid, maar zoals altijd liggen de meest waardevolle dingen in de Hoorn zelf.
Het Weiland: De Hoorn ligt middenin een groot weiland, met groen gras en vol met bloemetjes.
De Bergen: Vlak achter de Hoorn liggen reusachtige bergen, vol met bos en beekjes en dieren. Hoe hoger je komt, hoe meer drinkwater en voedsel er is, maar het wordt ook steeds kouder. De topjes van de bergen zijn dan ook versierd met sneeuw.
De Rotsen: Aan de linkerkant van de arena, gaan de bergen over in puntige rotsen. Hiertussen zullen ook veel krabben en andere (gevaarlijke) dieren te vinden zijn.
Het Strand: De rotsen gaan snel over in een lange strook zandstrand. Het zand is heet, en heeft geen bescherming te bieden.
De Zee: Een wilde, oneindige zee is ook een gedeelte van de arena. Het is gewoon zout water, en dus niet drinkbaar. De golven zijn ook erg wild en hoog, je kan er nog net niet surfen. Veel vissen en eetbare planten zijn in de zee te vinden, als je weet welke eetbaar zijn.
Eiland 1: Drie grote eilanden liggen in de zee. Ze zijn bereikbaar met de boten die achter de puntige, gevaarlijke rotsen verstopt liggen. Op Eiland 1 is een groot bos te vinden, vol met verstopplekken en eten en drinken.
Eiland 2: Dit Eiland heeft niet veel bijzonders te bieden, slechts een heleboel heuvels.
Eiland 3: Dit Eiland is bij verre de bijzonderste. Een grote, verlaten stad bevind zich hier, vol met bewoonbare huizen, winkels met wapens en eten, grotere en betere boten en zelfs luxe hotels. De elektriciteit werkt nog, en dus is dit Eiland heel erg veel waard.
Het Bos: Naast de lange zandstrook bevind zich een groot, donker bos. Na een paar stappen lijkt het al alsof het midden in de nacht is. De bomen staan heel erg dicht op elkaar, zijn hoog met geen laag hangende takken. Een beekje heeft zich toch door de bomen heen geworsteld, helemaal vanuit de bergen. Er leven voornamelijk gevaarlijke beesten.
De Zandstrook: Als je je door het bos heen hebt geworsteld, kom je bij een dunne zandstrook uit, vergelijkbaar met het strand. Ook deze zandvlakte eindigt in de zee.
De Heuvels: aan de andere kant van de bergen, zijn er heuvels te vinden. Een beekje stroomt hier door heen, maar dat is het wel.

*ik vertrouw er op dat jullie deze informatie niet gebruiken om jou karakter een voorsprong te geven in de Arena of je karakter te helpen, maar zodat julie omschrijvingen realistisch blijven.

__________________________________________________________________________________________

Uitleg

We beginnen met 'before the arena' stukjes. Dit hoeft geen lopend verhaal te zijn, gewoon losse stukjes over de Boete, de Openingsceremonie, de Trainingen, de Privé Training, overleg met je Mentor, de Interviews, enzovoort. Je moet persoonlijke dingen over je District (je escort, mentor, enzo) met je District partner overleggen. Heb je die niet, dan heb je geluk. Let op, ik wil niet dat iedereen heldhaftig volunteerd voor familie/vrienden. Alleen de Beroeps. Als je een speciale reden hebt, moet je mij even mailen. Ook wil ik niet dat iedereen geweldige kostuums heeft, super slimme mentoren, enorm veel fans, enzovoort heeft. Houd het alsjeblieft gewoon realistisch. De interviews mag je gewoon zelf omschrijven vanuit je personage's POV, net zoals in het boek wordt gedaan.
Daarna gaan we de Arena in. Hierboven staat een uitleg over de Arena, en een tekening ervan. Dit is om als schrijver te gebruiken, niet om je tribuut te helpen.
Je mag andere niet verwonden/vermoorden/besturen zonder toestemming. Bondgenootschappen en vijanden worden van te voren gemaakt.
Als je een niet ingevuld personage wilt besturen (dus gewoon uitt je eigen personage's POV) tijdens de 'before the arena', moet je mij mailen. Dit kan je dus bijvoorbeeld doen om vijanden te worden, en dan vervolgens diegene te vermoorden in de Arena. De moorden worden met mij overlegd, en ook welke spullen jullie bij de Hoorn halen. Ik zal een seintje geven wanneer jullie mails kunnen sturen met of jullie mensen willen vermoorden/hoeveel daarvan, en welke spullen je bij de Hoorn vandaan wilt halen.
Als er nog vragen zijn, feel free to ask.

De Spelmaker.

Niet vergeten te schrijven tussen () [] {} dit mag ook als je in OOC schrijft

__________________________________________________________________________________________

Je Post:

Voeg in:
Volledige naam.
District.
Foto.
Status. (gewond?)
Slogan. (optioneel)
Bondgenoten. (optioneel)
Spullen. (optioneel)
Locatie. (optioneel)
Spoiler met beschrijving. (optioneel)

Praattopic

[ bericht aangepast op 15 nov 2014 - 11:30 ]

---

“A queen will always turn pain into power.”

Aurora Joanna Valance || District 7
Het donkere bos || oppervlakkige snee schouder

Terwijl ik het zeg bedenk ik me wat voor slechte tribuut ik eigenlijk ben. Het is de bedoeling dat ik de anderen vermoordt maar in plaats daarvan bied ik mijn hulp aan.
‘Dat zou fijn zijn.’ Lily-Kate zet een stap dichterbij, ik glimlach vluchtig als ze haar arm uitsteekt. ‘Ik ben Lily-Kate. Maar noem me maar Kate, dat doet iedereen.’ Net als ik haar hand wil pakken hoor ik een geluid. Geschrokken kijk ik om me heen, en vanuit mijn ooghoek zie ik dat Kate hetzelfde doet.
Ik tuur het bos in maar alles lijkt op elkaar hier in het donker. Mijn mes heb ik stevig in mijn hand geklemd terwijl ik probeer te ontdekken waar het geluid vandaan komt. ‘Ik ben trouwens Aurora, district 7.’ Zeg ik met een scheve grijns. Kate glimlacht maar stapt dan richting het geluid, haar mes opgeheven.
Snel ga ik naast haar staan. ‘Wie of wat is daar?’ mompel ik.

---

"It doesn't matter who you are or what you look like, so long as somebody loves you."

      Beide stemde in met het feit verder te lopen en Felix maakte een instemmend geluidje dat meer iets weg had van een cavia op de vraag of ze nu bondgenoten waren. Zijn zinnen waren gevestigd op Briar. Het meisje was bang geweest, iemand zonder iets om naar terug te keren zou nooit zo reageren. Die zouden zich overgeven en laten doden, zoals Felix had gedaan als hij niet iemand had kunnen helpen. Fir kon zichzelf prima redden, ook al zal Felix er alles aan doen hem ook zo lang mogelijk in leven te houden.
      Zijn eigen leven? Dat had geen waarde meer. Nee, hij was niet depressief, was hij ook nooit geweest. De drang anderen te verkiezen boven hemzelf maakte het er enkel tot dat hij zich geen zorgen maar maakte over hemzelf. Als Felix dood zou gaan was dat zo, hij was bang om vergeten te worden wanneer hij stierf en nu had hij een manier een indruk achter te laten, in ieder geval in de districten van de mensen die hij zou helpen. Alleen worden gelaten en vergeten worden, het bleef zijn grootste angst.
      'Lets go!' Misschien was het raar, maar Felix had een vrolijke grijns op zijn gezicht. Hij had Briar gered en die gedachten liet hij niet in de weg staan door de prikkende wond in zijn arm. Terwijl hij een deuntje neuriede, begon hij te lopen. Het was een simpel deuntje dat hij van zijn zusje had geleerd. Het kleine meisje had het op school geleerd en was die dag uit school enthousiast naar haar oudere broers gerend om het te leren. Max had direct afgekaapt, wat als gevolg had dat Felix het een week lang aan kon horen ondanks hij het na een keer voordoen al door had gehad.
      Gezien je aardig op het deuntje (En de tekst, maar daar had hij geen zin in,) kon dansen, zwierde zijn armen vrolijk heen en weer. Het was werkelijk waar belachelijk, hij neuriede een liedje en deed een dansje midden in een arena waar hij elk moment neergestoken kon worden door een tribuut. Dit was toch wel het toppunt van wanhopigheid in het zoeken van een positief iets.
      Felix draaide zich om en ging rustig achteruit dansen, zodat hij naar Fir en Briar kon kijken. 'Ik ben trouwens Felix, district twee voor als jullie het nog niet door hadden.' Onderbrak hij zijn eigen liedje zodra hij zich bedacht zich nog niet voor te hebben gesteld. 'Of zoals mijn mentor zei: "De hopeloze beroeps met een vijf, die niet eens fatsoenlijk een mes tussen iemand zijn ribben kan werpen"!' Zei hij met een hoge stem om de vrouw te imiteren. Zijn armen maakte dezelfde gebaren als de brunette had gedaan en een grijns die alleen Felix kon hebben, waarbij maar een van zijn mondhoeken omhoog ging, verscheen op zijn gezicht.

---

And I'm nothing. You've always said you want nothing.

Uiteindelijk besluiten we allemaal dat het een goed idee is om te vertrekken van deze plek. Mijn beide speren trek ik uit de grond en daarna hijs ik mijn rugzak ook weer op mijn rug. Langzaam beginnen we dus maar met het lopen naar Joost mag weten waar.
Raar genoeg vertoond Felix geen enkel teken van zenuwen of angst. Hoewel ik het ook zo weinig mogelijk wil laten merken, weet ik dat ik slecht ben in liegen. Het valt waarschijnlijk dus weldegelijk op dat ik me hier iets ongemakkelijk voel, denk ik tenminste. Bij Felix merk ik dit totaal niet, dus of hij is heel erg goed in liegen, of hij voelt het echt niet. Als het het eerste geval is dan zal ik nog wel eens op mijn hoede moeten zijn, hoewel ik hier niet van uit gaat. Echter is niets hier wat het lijkt, ik durf nu nog geen vaste conclusies te trekken, over helemaal niemand.
'Ik ben trouwens Felix, district twee voor als jullie het nog niet door hadden. Of zoals mijn mentor zei: "De hopeloze beroeps met een vijf, die niet eens fatsoenlijk een mes tussen iemand zijn ribben kan werpen"!' Hij doet een immitatie van zijn mentor door een hoge stem op te zetten en ik grinnik een keer.
"Ze zal dat na je actie van zo net wel terug hebben genomen neem ik aan." duidend op zijn reddings actie tegenover Briar. "Maar ik zal me ook nog maar even voorstellen; Fir, Fir Phoenix. Ik ben geboren en getogen in district 4 en ik heb trouwens nog een fles water en een redelijke vooraad voedsel in mijn tas zitten, leek me handig om even te vermelden." Bij de laatste zin wijs ik een keer naar mijn rugzak toe. We zouden het met dit voedsel wel een tijdje vol kunnen houden, maar nogmaals: In deze arena weet je het echt maar nooit.

[ bericht aangepast op 14 nov 2014 - 23:44 ]

---

"I'm fine with internet communication, it's just the real life I have problems with!" ~ Dan Howell

"Wie of wat is daar?" Vraagt Aurora met een licht trillende stem. Ik gebaar dat ze stil moet zijn en die nog een stap naar voren. Bladeren ritselen onder mijn voeten. Dan zie ik een schaduw bewegen en even verstijf ik maar daarna doe ik langzaam nog een stap naar voren. Ik gebaar naar Aurora dat ze dichterbij moet komen en loop dan om de boom heen waar de schaduw net achter verdween.
"Wie ben je?" Ik probeer mijn stem luid en krachtig te laten klinken maar ook weer niet té luid en krachtig. Ik weet niet waarom ik er van uit ga dat het een persoon is, een tribuut. Maar iets in me zegt dat dat zo is. Ik zou nu eigenlijk bang moeten zijn, snel moeten wegrennen. Maar dat doe ik niet, ik sta hier met een gewonde schouder en maar één mes richting een onbekende schaduw te lopen. Ik maak geen schijn van kans, twee goede worpen en de schaduw heeft gewonnen.
"Kom tevoorschijn" probeer ik nog een keer en langzaam krijg ik het gevoel dat ik gewoon tegen een boom sta te praten. Ik draai me snel om naar Aurora maar zij haalt ook haar schouders op.

[ bericht aangepast op 15 nov 2014 - 10:44 ]

---

-

(Boem.
Boem.
Boem.
Boem.
Boem.
Boem.
Boem.
Boem.
Boem.
Boem.
De kanonnen zijn nu afgegaaan. 10 doden zijn gevallen. Jullie mogen nu vanaf de kanonnen tot de schemering schrijven (let op: je mag het dus laten schemeren, wat betekent dat het avond is. Niet helemaal donker. Het is nu ongeveer 2/3 uur dus ga niet van: De kanonnen gaan af, en de schemering begint zich in te zetten. Laat er wat tijd tussen zitten!)

---

“A queen will always turn pain into power.”

'Mae, kom je?' klinkt Sapphire's stem. Ik neem aan dat ze wil gaan jagen op Tributen. Ze staat al klaar, maar wel met een heleboel spullen.
'Um, Saf,' begin ik, fronsend naar de rest van de spullen die we op een hoop hebben gegooid. 'Waar gaan we heen?'
'Weg van hier,' antwoordt ze.
'En de spullen dan?'
'Die nemen we mee.'
Ik zucht en staar naar de spullen. Het is veel te veel om mee te nemen. Normaal zouden de Beroeps gewoon bij de Hoorn blijven, maar we zijn maar met zijn tweeën.
'Wat nou,' begin ik, nadenkend. 'Als we alles eerst even gaaan ordenen en strakjes op jacht gaan. We moeten eerst iets verzinnen om onze spullen te beschermen. En de kanonnen zijn nog niet eens afgegaan.'
We kijken allebei naar de dode tributen die over het weiland verspreid liggen. Waarom zijn de kanonnen nog niet afgegaan?
'Oké, laten we dat dan maar doen,' zegt Sapphire.
BOEM.
We schrikken niet van het kanonschot; we zaten er juist op te wachten. We luisteren goed; tien doden. Ik grinnik naar Sapphire, en ze grinnikt terug.
Het volgende half uur slepen we alle wapens, rugzakken en andere spullen naar binnen. Sapphire bekijkt alle wapens en verdeelt ze in bruikbaar en niet nodig. Ik ben ondertussen rugzakken aan het legen en aan het vullen met verschillende dingen; de een met brood, de ander zakjes gedroogd fruit, weer een andere met lege bidons, en ook eentje met volle. Daarna richt ik er ook eentje in om mee te nemen: met een dikke slaapzak, een gevulde bidon, vers eten dat als eerste op moet, twee messen, een touw, een EHBO doos, lucifers, een nachtkijker. Ik vul een zelfde rugzak voor Sapphire, en zet ze klaar zodat we vanavond kunnen gaan jagen. Dan kijk ik wat we nog meer hebben. Een grote tent is het eerste wat me opvalt. Hier passen Sapphire en ik makkelijk in. Er is nog veel en veel meer, zoals lappen plastic, dozen vul met spullen, kleine wapens waar zelfs Sapphire en ik nog nooit van gehoord hebben. Netten, rare voorwerpen, extra kledingstukken, stukken ijzer. Echt heel erg veel. Niet dat het ons wat uitmaakt, natuurlijk. Ik grijns naar Sapphire, en ga verder met het uitzoeken.

[ bericht aangepast op 15 nov 2014 - 17:15 ]

---

“A queen will always turn pain into power.”

De jongens stelden zichzelf voor, waardoor ik maar met een half oor luisterde - gezien ik al wist uit welke districten kwamen en hun namen werden me er de afgelopen ingeprent. Net zoals de andere tributen. Een kleine zucht verliet mijn mond. » Jullie weten mijn naam al; Briar. Ik kom uit district 6 en ben wel bekend als hulpeloos en dom, wat jullie net gezien hebben. Totaal nutteloos dus. « Ik zei hier de waarheid hoe ik het vanuit mijn standpunt zag. Ik mocht gelukkig zijn met die twee, die snelle reflexen hadden en konden vechten.
Ik vervolgde mijn passen en ging wat sneller lopen. Mijn tanden boorden zich alweer in mijn onderlip. Waarom moest ik per se uitgekozen werden ? Waarom vonden deze Hongerspelen überhaupt plaats ? Ze zijn voor niks goed, er gaan alleen maar mensen dood en meestal gaat alle aandacht naar die stomme beroeps die lust hebben aan kinderen doden. De eerste knal schoot door mijn oren, waardoor ik me uit reflex een beetje bukte.
Er verscheen een geprojecteerde afbeelding van een kind. District 10. Dit was echt het laatste. Zo jong en zo snel dood. Die hadden geen eens de kans om zichzelf te verdedigen. Ik schudde wat boos mijn hoofd, om daarna nog een keer naar Fir en Felix om te kijken - ze liepen gewoon achter me.
De sterke geur van de zee drong mijn neusgaten door en mij maakte het alleen maar misselijker dan dat ik al was. Ik probeerde zo dicht mogelijk bij de geur te blijven, maar zo ver mogelijk bij het water dat zachtjes tegen de rotsen kletste.
Ik bleef stilstaan. Misschien kon ik op een rots klimmen, zodat ik beter uitzicht had. Ik knikte bij het idee en liet de rugzak van mijn schouders zakken. Mijn handen vonden plaats op de koude steen en ik probeerde op uitstekende punten mijn voeten neer te zetten. De rots was niet groot, maar ook niet klein. Wat hij zeker weten was, was pijnlijk.
Toen ik weer wat anders zag als grijze steen, verliet een soort vreugde kreetje mijn mond. » Jongens ! « Ik riep de twee, om ze mede te delen dat ik een paar houten bootjes zag. » Er is een bootje. We kunnen naar de eilanden. « Ik wou mijn armen in de lucht gooien om te juichen, wat ook werkelijkheid werd - maar ik had te laat door dat ik nog op die rots stond.
Een schril gilletje verliet mijn mond, toen ik achterover viel. Voordat ik nog verder iets kon, was ik al belandt op de grond - op mijn kont. Ik moest god ervoor danken dat het zand was, maar alsnog deed het pijn. » Au. « Ik stond op om daarna het zand van mijn broek te wrijven en met rode wangen naar de twee keek. Hopelijk zag het er niet zo dom uit, als ik me net voelde. Ik kon gelukkig zijn, omdat ik de boten gezien heb. We konden vanavond nog op zo een eiland zijn.

---

"Satan's friendship reaches to the prison door."

(@Gently, er is geen afbeelding geprojecteerd in de lucht, dat is alleen maar 's avonds. Nu hoor je alleen 10 kanonschoten. Btw, ik ga er van uit dat jullie nu niet naar eiland 3 gaan, alleen maar omdat jullie weten wat er op is. Eiland1 is het dichtsbijzijnd, en dus is het logisch als jullie daar heen gaan. Neem ook niet alle bootjes mee, andere moeten ook de kans hebben op de eilanden te komen. Ik vertrouw erop dat jullie zo realistisch en eerlijk zijn.)

---

“A queen will always turn pain into power.”

(Oftewel, als ik het zo hoor mag niemand naar het derde eiland of iets dergelijks. Maar goed, we waren het niet van plan zover ik weet, maar het lijkt wel alsof dat eiland gewoon verboden gebied is zo.)

---

And I'm nothing. You've always said you want nothing.

( Gaan we naar het 1e. Fissa. :p )

---

"Satan's friendship reaches to the prison door."

Aureolus schreef:
(Oftewel, als ik het zo hoor mag niemand naar het derde eiland of iets dergelijks. Maar goed, we waren het niet van plan zover ik weet, maar het lijkt wel alsof dat eiland gewoon verboden gebied is zo.)

(Natuurlijk niet, maar het zou onrealistisch zijn om nu op het derde eiland terecht te komen, omdat ze waarschijnlijk zo snel mogelijk op een eiland terecht willen komen en eiland 1 het dichtsbijzijnd is.
Het idee is dat je, als je gewond en bijna dood bent ofzo, je dan op Eiland 3 kan komen. Ik wil gewoon niet dat iedereen daar heen zou gaan, maar ik heb het toch gemaakt, gewoon om het hele topic wat leuker te maken

Edit: Sorry, het klinkt allemaal waarschijnlijk een beetje bot. Ik wil gewoon dat het wel leuk is maar niet dat iedereen heel onrealistisch gaat schrijven enzo)

[ bericht aangepast op 15 nov 2014 - 17:14 ]

---

“A queen will always turn pain into power.”

Rosea schreef:
(...)

(Natuurlijk niet, maar het zou onrealistisch zijn om nu op het derde eiland terecht te komen, omdat ze waarschijnlijk zo snel mogelijk op een eiland terecht willen komen en eiland 1 het dichtsbijzijnd is.
Het idee is dat je, als je gewond en bijna dood bent ofzo, je dan op Eiland 3 kan komen. Ik wil gewoon niet dat iedereen daar heen zou gaan, maar ik heb het toch gemaakt, gewoon om het hele topic wat leuker te maken

Edit: Sorry, het klinkt allemaal waarschijnlijk een beetje bot. Ik wil gewoon dat het wel leuk is maar niet dat iedereen heel onrealistisch gaat schrijven enzo)

{Ik snap het, maar in mijn hoofd is het niet alleen extreem lastig om daar te komen maar zit het er ook vol met die mutilanten enzo omdat het eiland anders denk ik een beetje over powert is. En aangezien het rpg net begonnen is lijkt het me niet de meest geschikte plek om je meteen naartoe te begeven. Ik heb geen idee of dit in jou hoofd ook zo liep toen je Eiland 3 bedacht, maar zo denk ik erover.}

---

"I'm fine with internet communication, it's just the real life I have problems with!" ~ Dan Howell

Ook Briar stelde zich na mij voor, hoewel dit voorstelrondje eigenlijk compleet on nodig is. Ik wist van beide hun naam al en heb ze zelfs zien trainen. Eigenlijk heb ik me tijdens de trainingen meer bezig gehouden met de andere dan met mijn eigen kunsten, waardoor mijn mentor meer dan eens chagrijnig werd. Op zijn hulp kan ik dus ook niet rekenen tijdens deze spelen. Maar het voordeel van dat ik iedereen nauwlettend in de gaten heb gehouden is dat ik de meeste mensen hier nu redelijk goed kan inschatten.
"Ik ben wel bekend als hulpeloos en dom, wat jullie net gezien hebben. Totaal nutteloos dus." Nadat ze haar naam en district had vermeld voegt Briar dit nog bij haar verhaal toe. Als ze dit had gezegd buiten de arena, had ik haar bij haar arm gepakt, haar recht aangekeken en vol oprecht gezegd dat totaal niet het geval is, dat niemand nutteloos is. Maar nu zitten we in de arena, elk moment dat we stil staan kan onze dood betekenen, dus besluit ik het niet te doen. Bovendien versnelt ze haar pas en gaat voor ons lopen, alsof ze niet wilt dat iemand bij haar is op dit moment. Dit betekent echter niet dat ik tijdens het lopen mijn gedachtes niet kan uiten, ook al blijf ik achter haar lopen. "Briar, je bent echt niet nutteloos. Ik weet zeker dat je ergens goed in bent!" Ik glimlach een keer, maar kom er dan achter dat ze dat niet kan zien als ze voor me loopt, dus haal ik hem weer van mijn lippen af. " Misschien denk jij dat het hier niet van toepassing kan zijn, maar jou talent kan hier echt het verschil tussen leven en dood maken. Geloof me." Ik heb geen idee of ze naar me luisterde, maar het voelt goed om gezegd te hebben wat ik dacht. Ik heb toch een poging gedaan.
Plots hoor ik een harde klap. Uit een reflex schiet ik achter een rots waar ik net langs liep en hou ik een van mijn speren stevig vast. Als er nog een klap te horen valt besef ik me weer wat dit zijn; kanonschoten. In mijn hoofd begin ik ze te tellen.
Acht, negen, tien. Tien. Tien onschuldige kinderen hebben het nog geen een dag overleefd in deze arena. En een van deze kinderen was het meisje uit 11, het meisje die overleed door mijn speer die zich door haar borstkas heen boorde. Nog steeds kan ik me niet beseffen wat ik heb gedaan. Wat bezielde me? Hoe heb ik in godsnaam een onschuldig meisje zomaar neer kunnen steken?
Ik wordt weer uit mijn gedachtes gehaald door de stem van Briar. "Jongens!"
Ik besef me nu pas dat we midden op het strand staan, het water slaat zo'n 5 meter voor me op verschillende rotsen. Ik kan er echter niet van genieten op dit moment. Doordat we hier zijn en niet thuis. En doordat als ik dit wil winnen, ik nog een onschuldig kind zal moeten vermoorden. Ik weet niet wat ik dan liever heb, hier sterven, of moeten leven met het idee dat ik twee mensen vermoord heb.
"Er is een bootje. We kunnen naar de eilanden." Briar gooit juichend haar handen omhoog. Haar enthousiasme laat me automatisch glimlachen. "Yeah! We gaan het water op!" Ik kijk de andere kant op en ga op mijn tenen staan om een poging te doen over de rotsen heen te kunnen kijken. Daarna doe ik springend nog een aantal pogingen, maar natuurlijk mislukken die allemaal.
Ik kijkt bezorgd terug als ik een doffe klap hoor gevolgd door een 'auw'. Ik grinnik een keer, meer als opluchting dan dat ik het grappig vind, als ik zie dat Briar zo net van de rots waar ze op stond af is gevallen. Gelukkig was dit het geval en niet zoals ik dacht een of andere tribuut. Toch loop ik naar haar toe en klinkt mijn stem bezorgder dan het normaal zou zijn in deze gevallen als ik vraag: "Gaat het?" Ik geef de schuld van mijn overbezorgdheid maar aan de situatie waar we in zitten en besteed er verder geen aandacht meer aan maar kijk alleen vragend naar het meisje voor me.

[ bericht aangepast op 15 nov 2014 - 22:30 ]

---

"I'm fine with internet communication, it's just the real life I have problems with!" ~ Dan Howell

Mashtonx schreef:
(...)

{Ik snap het, maar in mijn hoofd is het niet alleen extreem lastig om daar te komen maar zit het er ook vol met die mutilanten enzo omdat het eiland anders denk ik een beetje over powert is. En aangezien het rpg net begonnen is lijkt het me niet de meest geschikte plek om je meteen naartoe te begeven. Ik heb geen idee of dit in jou hoofd ook zo liep toen je Eiland 3 bedacht, maar zo denk ik erover.}

(Dat is het ook, dat is eigenlijk wel een beetje hoe ik het bedacht had ja)

---

“A queen will always turn pain into power.”

(Aan de mensen met een tweede rol:
vergeten jullie die niet ook af en toe te schrijven? Ik weet dat de meeste van jullie hun tweede rol snel willen laten vermoorden, maar dat betekent niet dat je hem hoeft te verwaarlozen;D)

---

“A queen will always turn pain into power.”