• Het is 3014, en de hele wereld is veranderd. De mannen hebben de wereld overgenomen en je kunt de vrouwen zeldzaam noemen in sommige streken. In de rijkste streken heeft elke man een vrouw die als slaaf dient. Vrouwen hebben geen rechten meer en moeten alles doen wat hun meester zegt. Doen ze dit niet, komen ze in het 'vrouwenhuis', de nachtmerrie van elk meisje. Je wordt er geslagen, mishandeld,...
    Congretian is zo een rijke stad. Elke man heeft er zijn slaaf en doet ermee wat hij wilt. Meisjes en jongens moeten allemaal tussen hun 17-20 jaar oude leefrijd één keer naar de 'Lady ceremonie'. Daar mogen alle jongens een meisje kiezen waar ze normaal gezien de rest van hun leven mee door zullen leven. Voor de jongens is dit een speciale dag en is deze heel belangrijk. Maar voor de meisjes is dit meer een verschrikkelijke dag, met veel spanning.
    Dit jaar is het weer aan een nieuwe groep jongens om hun slaaf te kiezen. De jongens wonen toevallig allemaal in dezelfde grote villa en zijn heel zenuwachtig voor de grote dag, de dag dat ze eindelijk hun slaaf krijgen !

    Regels in de nieuwe wereld :
    - Vrouwen mogen alleen maar doen wat hun meester accepteert.
    - Vrouwen moeten doen wat hun meester wenst, anders naar het vrouwenhuis.
    - De Lady ceremonie is van 17 tot 20 jaar oud voor beide geslachten.
    - De rijkste jongens (1ste klasse) mogen eerst hun meisje kiezen.


    Regels :
    - Minimum 250 woorden, dit lijkt me makkelijk te behalen.
    - Geen ruzie buiten de RPG, mag wel binnen de RPG.
    - Hou er rekening mee dat de meeste jongens niet erg lief en aardig zullen zijn, want de soort is in de jaren erg veranderd.
    - Geen perfecte personnages.
    - Niemand buitensluiten !
    - Minimum één keer per week reageren.
    - 16+ is toegestaan.
    - Je reservering vervalt na 2 dagen.

    Invullijstje :
    Naam :
    Leeftijd :
    Klasse : {Alleen voor jongens. 1ste klasse, 2e klasse of derde

    Rollen :
    Jongens
    - Nathan Fletcher ~ Aureolus 1.7
    - Kealan ‘Chester’ Bennington ~ Leora 1.11
    - Jona Arthur Fenderson ~ MistyRocker 1.5
    - Ryan Tommy Crawford ~ Cissy 1.7
    - Axl Devin Belcourt ~ MazeRunner 1.7
    - Gereserveerd ~ Mashtonx
    Meisjes
    - Lucie Maddie Flads ~ Dancal 1.9
    - Alexandra 'Alex' Lynn Williams ~ OutlawQueen 1.6
    - Kate Mona Johansen. ~ xkimx124 1.10
    - Amelia Rora Ronelli ~ Telcontar 1.3
    - Andelyn "Andy" Cassington ~ FairyTalest 1.2
    - Adelaide Teresa Clarke ~ Sangster 1.3
    - Delaine `Delly` Abigaile Easton ~ Netzwerk 1.6

    Het begin :

    Al de jongens zijn al Klaar voor de spannende Lady Ceremonie ! Voor iedereen is Het ergens wel spannend, maar leuk is vooral voor de jongens ! De jongens komen dus binnen, en de meisjes wachten allemaal in het feest gebouw waar ze deze avond hun man zullen te weten komen. Ze hebben een kleed aan die het vrouwenhuis speciaal voor hun Heeft uitgekozen, het is de enige keer dat het mag. Eerst gaan de jongens naar meisjes toe om kennis te maken, te plagen,... Het is dan ook een feest, en hierna komt de verkiezing. Elke jongen mag een meisje kiezen. Die avond moeten ze samen naar de villa !

    Hier is de Villa :


















    [ bericht aangepast op 16 nov 2014 - 19:14 ]


    “We should consider every day lost on which we have not danced at least once.”

    '

    Kate Mona Johansen

    Als ik mijn blauw plek aan Ryan laat zien, schrikt hij even en zegt dat als ik nog één keer door een andere man word geslagen, ik het meteen tegen hem moet zeggen, en dat hij het niet pikt als iemand dat doet bij mij omdat ik nu van hem ben. 'Nou even voor de duidelijkheid, ik zie mezelf niet als iemand die van jou is, maar goed" Hij zegt dat ik op het matras mag slapen die in de hoek van zijn kamer ligt. 'Nou dat is vast een heerlijk bed' grinnik ik.Hij gooit kleren naar me die van hem zijn om aan te trekken. Ik vang ze op en kijk hem aan. 'Als jij je nou even omdraait en je handen voor je ogen doet, kan ik dit jurkje uit doen' ik draai me met mijn rug naar hem toe en trek eerst mijn pumps uit, die waren onderhand best wel pijnlijk geworden aan mijn voeten. 'Wat is eigenlijk de planning voor de rest van de dag' vraag ik aan Ryan en probeer het moment van de jurk uit trekken zolang mogelijk uit te stellen. Ik borstel mijn haren los en steek ze op in een rommelige staart. 'Euh ryan? Zou je misschien de rits aan de achterkant van mijn jurk los willen maken? Dat gaat een beetje moeilijk bij mezelf' ik kijk over mijn schouder naar hem om te checken of hij stiekem niet spiekt. 'Begrijp me niet verkeerd, ik had het liever zelf willen doen, maar helaas heeft deze rot jurk een rits aan de achterkant' ik kijk hem afwachtend aan. Ik keek er nu al naar uit om hem die kerstfilms te laten zien, or wacht misschien mag ik wel niet eens mee kijken, ik moet hier vast gewoon stom schoonmaken. Ik verveel me hier nu al.



    Kealan 'Chester' Bennington

    Met een zachte klap deed ik de oven dicht waarin de zeebaarsfilet zachtjes gegaard werd. Over precies te zijn zou over vier minuten alles klaar zijn. Ik schonk nog wat bouillon bij de risotto om zachtjes door te neuriën terwijl ik ietwat ongerust met mijn spatel tegen de rand van de pan klopte. Ik had geen flauw idee of ze de deur op slot gedaan had; of dat iemand stiekem bij haar geslopen was. Ze had tatoeages; zou dat ook betekenen dat ze ontrouw was? Vast, gezien tatoeages verboden voor vrouwen waren. Hoe je het ook zou wenden of keren; het was op een illegale wijze bij haar aangebracht.
    Ik keek nog een keer op de wekker waar een grote 2 op stond. Het kon toch geen kwaad om even te kijken? Voor ik het zelf door had stond ik al op de eerste traptree om de weg naar boven te vervolgen tot ik een slot open hoorde springen. Met een ruk drukte ik mijzelf tegen de traptrede aan en zag nog twee blote benen de verte in verdwijnen wat gepaard ging met een gepiep. ‘De zeebaars.’ Met dat sprong ik van de trap en renden naar de oven voordat hij te ver door zou garen. Ik was niet kieskeurig; maar als ik iets deed moest het wel tot de puntjes perfect zijn; en niet zo iets walgelijks als oesters. Behendig pakte ik met een polsmof de plateautje met de twee zeebaarsfiletjes er uit en zette het op de aanrecht. Met een hand greep ik naar een bord die ik volschepte met paddenstoelen risotto en een zeebaarsfiletje er op legde voordat ik weer de zelfde bewegingen op de trap herhaalde. Mijn deur stond op een kier waar een fel licht uit kwam. Vanaf de gleuf kon ik Delaine zien op míjn of wat ooit míjn bed was zien zitten. Gehuld in twee doeken terwijl de een afstotelijk op haar hoofd balanceerde. Ik drukte de deur open en deed hem weer op een kiertje voordat ik haar het bord aangaf. ‘Dít is eten en naar jou te kijken kan je wel eens échte voedsel gebruiken.’ Met dat liep ik naar mijn kast om mijn shirt met stroop en oesterslijm te verruilen voor een nieuwe om weer naar de deur te lopen.
    ‘Er is nog meer beneden.’ Ik twijfelde even voordat; ‘en zo niet; weltrusten.’ Vervolgde en gauw de deur uit verdween.


    When I taste Tequila, Baby, I still see ya



    Delaine `Delly` Abigaile Easton


    Ik schrok op toen ik een bord voor mijn neus zag, het feit dat ik Chester niet hoorde bewees maar eens dat in mijn gedachten was geweest. » Dít is eten en naar jou te kijken kan je wel eens échte voedsel gebruiken. « Ik was wel dankbaar voor het eten, dat overigens heerlijk rook - maar het feit dat ik dit nog nooit had gegeten, bewees dat we in het vrouwenhuis echt slecht hadden.
    » Er is nog beneden. En zo niet; welterusten. « Hiermee verdween Chester weer zo gauw als hij gekomen was. Ik keek wat achterdochtig naar de deur, om daarna op te staan en de deur te sluiten met nog telkens het bord in mijn hand. En wat nu ? Ik had geen kleding en hij was er zomaar vandoor gegaan. Het bord zette ik voorzichtig op het bed, om daarna naar zijn reusachtige kast te wandelen.
    Toen ik de deuren opende viel het me gelijk op dat er voor eigenlijk wel elk evenement een paar kledingstukken waren. Hij had echt een groot assortiment aan spullen wat me ook niet verbaasde, aangezien hij een eerste klasser is.
    Ik speurde de kast af naar een grote trui en haalde er tenslotte een grote capuchon-trui uit. Ik keek nog snel een keer achterom, om zeker te zijn dat de deur echt dicht was én dat er niemand in de kamer was - en liet dan het handdoek van me afvallen. De trui gleed al vanzelf over me, maar nu zat ik met het ondergoed. Het geluk was dat de trui tot mijn knieën reikte, maar wat met ondergoed ? Wanhopig keek ik om me heen, ik zou nooit iets van hém dragen. Hopelijk kwam er één van de meisjes die ik kende.
    Wat hulpeloos liep ik naar het bord, om vervolgens beginnen met eten. Het was heerlijk, maar ik kon niet ophouden met wanhopige gedachtes - die door mijn hoofd spookten.


    "Satan's friendship reaches to the prison door."



    Kealan 'Chester' Bennington

    Met mijn laatste hap op de vork graaide ik ietwat geïrriteerd naar mijn mobiel die door de hele kamer galmde. Ik stak snel het laatste hapje in mijn mond voor ik op het groene knopje te drukte zonder te kijken wie de beller was. ‘Chester.’ Zei ik kortaf voordat ik mijn eten doorslikte.
    ‘Hee, man. Stoor ik iets of wat?’ ik schudde nutteloos mijn hoofd voordat ik ‘Nee’ antwoorden.
    ‘Mooi zo; dan kan je vanavond naar Pavlov komen; als je niet al te druk bent met je chick. Jou kennende.’ Ik hoorde hem lachen en ik slaagde er in om een zacht lachje te produceren.
    ‘Je hebt wel een goede uitgekozen zeg; ik bedoel dat jurkje; haar figuur..’ ik voelde mijn spieren verstrakken terwijl ik een soort woedde op voelde komen, iets wat me voor deze keer in de weg stond gezien allebei onze vaders van dezelfde status komen. ‘Ik denk dat jij ook wel iets goeds getroffen hebt.’ Klonk het ietwat geforceerd vrolijk voordat ik toch opstond om mijn bord in de vaat te zetten om vervolgens de trap op te lopen richting mijn kamer.
    ‘Zeker- vooral omdat ik letterlijk alles met haar kan doen. Ik neem aan dat jij ook al het een en ander met háár gedaan hebt?’ ik beet op mijn lip waar mijn hand als bevroren stil bleef liggen op de deurklink van mijn kamer.
    ‘Natuurlijk; ik heb ook zo mijn behoeftes..’ loog ik snel voordat ik snel de onderwerp afkapte. ‘Waarschijnlijk slaapt ze toch; dus ik ben er zo.’ Zei ik kortaf voordat ik hem wegdrukte en mijn mobiel in mijn zak liet glijden. Ik ademde even diep in voordat ik de deur zonder een enkele kraak te produceren open deed en de licht van de kamer mij tegemoet kwam. In plaats van Delaine slapend in mijn bed te zien liggen, zag ik haar op mijn bed zitten met een van mijn truien aan en het bord met mijn zojuist bereiden eten op schoot terwijl mijn kast open stond. Zonder Delaine nog een blik waardig te gunnen pakte ik ietwat geneerd een spijkerbroek en een ietwat- casual maar toch net shirt en blouse tevoorschijn. Besluiteloos keek ik even de kamer rond waar mijn blik even op Delaine stil bleef staan om te controleren of ze niet keek voordat ik vliegensvlug mezelf van mijn kleding ontdeed en in een flits weer aangekleed stond. Het was maar goed dat zukken dingen ook in de training gestaan hadden vroeger. Je wist maar nooit wanneer er gevaar was en als je in bed lag moest je jezelf dan ook zo snel mogelijk aan kunnen kleden om het gevaar tegemoet te trainen. Met mijn kleding in mijn hand pakte ik de overige vieze kleding om weer naar de deur te lopen en ietwat geneerd omdraaide omdat ik totaal niet wist wat ik met haar moest. ‘Ik ben vanavond weg- doe de kamerdeur maar meteen op slot als ik er door ben; oké?’


    When I taste Tequila, Baby, I still see ya