NAAM
Sirius "de Hond" Hayes.
BIJNAAM
•
De Hond: dit komt doordat de ster Sirius ook bekend staat als de Hondster.
Over het algemeen heeft Sirius een hekel aan bijnamen, dus zal die dan bijna ook nooit goedkeuren. Al vindt hij de bijnaam 'de Hond' wel wat hebben soms. Hij haat het als mensen hem aanspreken met Sir, Siri of iets dergelijks. Zijn naam is Sirius en zo wil hij ook aangesproken worden.
LEEFTIJD
Sirius is geboren op een koude decemberdag, dat is alles wat hij zich kan herinneren over zijn geboortedag. De precieze datum weet hij niet, waardoor hij ook nooit zijn verjaardag viert. Hij weet wel dat hij achttien is, net zoals alle anderen in het weeshuis. Om het gemakkelijk te maken gaven de wetenschappers hem de eerste december als verjaardag, maar Sirius zelf weigert het te erkennen als zijn officiële geboortedag.
INNERLIJK
Er zijn drie woorden die Sirius het best beschrijven: nonchalant, sarcastisch en sadistisch. Dat zijn ook de steunpilaren van zijn karakter. Zijn nonchalance zorgt ervoor dat niks hem echt kan schelen, zijn kamer een warboel is van vuile kleren en etensresten en hij vaak weinig interesse toont in lessen en soms ook zijn krachten. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat Sirius nonchalant is bij het flirten met meisjes. Hij is heel erg
smooth op dat vlak, maar kan ook
straight to the point zijn, het valt te zien in welke stemming hij is. Maar het blijft ook altijd bij flirten en seks. Sirius doet niet aan vaste relaties. Hij heeft geen bindingsangst, maar heeft gewoon geen zin in de nadelen van een vaste relatie.
Door zijn 'I don't give a fuck'-attitude vergeten velen vaak dat Sirius een erg intelligente jongeman is. Door zijn vindingrijkheid en individualisme weet hij zich vaak goed te redden uit nare situaties. Deze twee karaktereigenschappen zijn ook handig bij het verder ontwikkelen van zijn krachten. Hij heeft ook het vermogen om lastige problemen met een simpele oplossing te laten verdwijnen, waardoor hij vaak snel door heeft wat hij of een ander fout heeft gedaan en dat kan corrigeren voordat er ongelukken gebeuren. Ook het feit dat Sirius vaak alleen werkt, helpt daarbij. Hij is zeker niet egoïstisch; het kan hem niet schelen met wie hij zijn spullen en titels moet delen, zolang hij het maar op een individualistische manier kan doen.
Deze individualistische trek zorgt er helaas ook voor dat Sirius nogal antisociaal kan overkomen. Maar gelukkig weet hij zichzelf altijd wel te redden door zijn charme en knap uiterlijk, want daar is hij zich heel erg bewust van. Hij is niet ijdel, maar hij weet wel dat mooie mensen meer te zeggen hebben dan lelijke. Sirius houdt niet echt van nieuwe mensen ontmoeten, wat dan een geluk is sinds hij niemand nieuw ontmoet in het weeshuis. Hij kan meestal al meteen zien hoe iemand in elkaar zit. Je zou kunnen stellen dat Sirius beschikt over nogal wat mensenkennis. Dit maakt hem erg nogal arrogant en sarcastisch, op bepaalde momenten. Hij zegt vaak wat hij denkt, zonder zich zorgen te maken over de gevolgen van zijn woorden en is een meester in sarcastische opmerkingen. Om hem te quoten: "
I hate people and sarcasm is my only defence." Deze spreuk lijkt hem op het lijf geschreven.
De derde pilaar van zijn karakter is zijn sadistische trekken. Dit houd niet in dat hij voor de lol de vleugels van vlinders trekt of de ogen uit puppies steekt, maar eerder dat hij humor vindt in de pijn en ongemakkelijkheid van anderen. Zeker wanneer dit het liefdesvlak betreft. Niks is grappiger dan mensen die hun hart laten breken door anderen.
Als laatste is Sirius waarschijnlijk één van de meest pessimistische personen die je ooit zal ontmoeten. Hij verwacht altijd het ergste, zodat hij later niet teleurgesteld kan worden.
UITERLIJK
[FC: Ash Stymest]
GAVES
• Necromantie
• Erobokinesis
ZWAKTES
GESCHIEDENIS
Sirius werd geboren op een koude winterdag, zoals al eerder werd vermeld. Hijzelf weet niet wie zijn ouders zijn en de wetenschapper ook niet. Zijn ouders waren namelijk twee arme mensen, genaamd Amélia en Rodrigo. Zij hadden zelf al drie kinderen die ze amper konden voeden en toen ook Sirius kwam werd het te veel voor hen. Zoals het verhaaltje van Hansje en Grietje, en ook van Klein Duimpje, werd Sirius achtergelaten op straat wegens de financiële problemen van zijn ouders. Sirius groeide op in de achterbuurten van een grote stad, vol gevaarlijke bendes en prostitués. Pas toen hij twee jaar was, wist hij andere kinderen te vinden en een jongen en meisje van zestien namen hem op in hun groepje van vondelingen. Tot hij drie werd. De Raad van de stad had besloten dat ze de buitenwijken plat zouden smijten en er grote flatgebouwen op zetten voor rijke mensen uit het Westen. Meteen kwamen er protesten van de mensen uit de buitenwijken en ook de mensenrechten traden op. Dat was het moment dat Elaine Hayes optrad. Ze was een jonge vrouw in haar twintig, met de zilver haar en de mooiste glimlach die Sirius ooit had gezien. Zij was degene die de kleine jongen de naam Sirius heette, naar de helderste ster aan de nachtelijke hemel. En ze nam hem mee naar haar huis, weg van de vuile straten en de gevaarlijke bendes, naar een klein dorpje met vriendelijke gezichten en lieve stemmen. Want Elaine was niet de enige die vriendelijk was tegen Sirius. Ook haar buren, een oud koppel genaamd Roger en Yvonne, leken oprecht blij om Sirius te zien.
Voor twee jaar was alles goed en wel. Elaine kocht hem nieuwe kleren, gaf hem het lekkerste eten en stuurde hem naar school. Hoewel Sirius niet zo goed was in vrienden maken, kon hem dat maar weinig schelen. Want Elaine haalde hem op van school en toen gingen ze pannenkoeken eten of een ijsje halen in het park. Natuurlijk moest ze vaak weg voor haar werk, maar dan verbleef Sirius gewoon bij Roger en Yvonne welke hem altijd volpropten met snoepjes en gebakjes.
Toen Yvonne stierf in de tweede maand van Sirius' vierde levensjaar, werd het iets moeilijker. Roger kon niet alleen meer wonen in het huis en werd naar het rusthuis gestuurd door zijn familie. Elaine moest steeds vaker reizen afwijzen omdat ze geen opvang vond voor Sirius. Maar dat betekende ook dat er geen geld op de bank meer kwam. Elaine kwam in de schulden en raakte al snel depressief. Maar dat was niet het einde van het verhaal. Ze leerde een man kennen en beetje bij beetje ging het beter met haar en daardoor ook beter met Sirius. Uiteindelijk gingen ze toch weer uit elkaar, maar Elaine verviel niet in haar depressie, al was ze er zeker ook nog niet volledig genezen van.
Sirius wereld viel uiteindelijk in een op 28 maart van zijn zesde levensjaar. Elaine werd met de rest van haar groep van Amnesty International naar een oorlogsgebied in Afrika gestuurd, waar ze helaas om het leven kwam tijdens een belegering op het vluchtelingenkamp waar ze verbleef. Het brak Sirius' hart en daarna is hij nooit meer dezelfde geweest. Hij bouwde een muur om zijn hart, bang dat iemand anders hem ook zou verlaten zoals Elaine had gedaan. De weken daarop verbleef Sirius bij Elaines zus, maar zij had kanker en stierf door een gebroken hart. Er bleef niemand meer over om het immers zesjarige jongetje op te vang. Opnieuw zwierf hij voor enige maanden door de straten van een grote stad. Hij leerde er de verkeerde mensen kennen die hem leerden roken en ook daar heeft hij zijn verslaving vandaan. Tot Sirius werd opgehaald door het weeshuis. Hoewel Elaine hem keer na keer had vertelde dat hij niet zomaar met vreemden moest mee gaan, had hij niks meer te verliezen.
RELATIES
EXTRA
Note to self:
http://powerlisting.wikia.com/wiki/Darkness_Manipulation
