Jezelf niet herkennen als jezelf - Stamcafé

Ik dacht altijd dat dit iets was wat de meeste mensen hebben, maar Mitchell vond het eigenlijk wel vreemd klinken. Dus toen dacht ik, misschien hebben jullie hetzelfde wel?

Wat ik dus heb is dat als ik in de spiegel kijk of naar foto's kijk, ik mezelf niet herken als mezelf. Het klinkt vast heel vreemd, want ik weet dat ik het ben omdat het mijn spiegelbeeld is, alleen lijkt het alsof ik mezelf tegelijk voor het eerst zie. Vroeger was dat gevoel nog veel erger, tegenwoordig niet zo erg meer, gelukkig. Hetzelfde als ik ergens mijn naam lees of hoor, ik link het niet gelijk aan mezelf.

Nu hoop ik toch dat het niet zo raar is als Mitchell dacht, haha. 8D

Your make-up is terrible

Je bent niet de enige, ik heb dat ook namelijk!

Big girls cry when their hearts are breaking

Wolfstar schreef:
Ik heb dat ook soms, het is best raar eigenlijk. Vooral niet te veel over nadenken, haha.

Wie durft te verdwalen, zal nieuwe wegen vinden!

Ik herken het ook wel een beetje. Wanneer ik in een grote spiegel kijk, herken ik mezelf gewoon niet.

"Her heart was a secret garden, and the walls were very high."

BoromirOfGondor schreef:
Je bent niet gek. Ik heb het ook best wel vaak.

wat was dit ookalweer

Ik keek laatst naar een groepsfoto waar ik ook op stond, en ik dacht bij mezelf 'wauw, dat meisje heeft echt mooi haar' (toen had ik het een stuk langer), waarna ik er achterkwam dat het mijn haar was (':

Puffin_ schreef:
Ja, heb ik ook. Ik herken mezelf of anderen soms ook niet meer. Verstandelijk weet ik wel dat wie ze zijn, maar gevoelsmatig klopt het niet. Het lijkt alsof ik iemand anders ben, ergens anders ben, er als het ware ''boven zweef''. Heet geloof ik depersonalisatie.

Quiet the mind, and the soul will speak.

Heb ik heeel soms ook ja dat ik zo kijk en ben van damn that's me. Ik kan het hebben in positieve en negatieve zin haha.

Ik heb het ook vaak met mijn naam (voornaam) maar dat is omdat mijn beste vriendin dezelfde naam heeft. Voor buitenstaanders is het gemakkelijk om daar tijdens het spreken onderscheid in te maken omdat ze echt mij of mijn vriendin in hun hoofd hebben, maar als ik met haar praat en ze leg iets uit met onze naam in is mijn interpretatie van het verhaal soms heel fout omdat ik het soms aanneem alsof ze het over mij heeft, maar soms dringt het helemaal niet door dat we in feite dezelfde naam hebben. (ik praat veel met haar in chat en daar is het vooral alstig)

effort never betrays you

Wolfstar schreef:
Ik heb dat ook soms, het is best raar eigenlijk. Vooral niet te veel over nadenken, haha.

"Satan's friendship reaches to the prison door."

I join the club! x]

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'