Ik heb dit ooit eens gekopieerd hierover. Ik vond het een goede techniek.
Where most beginning writers screw up (you should pardon the expression) is in thinking that sex scenes are about sex. A good sex scene is about the exchange of emotions, not bodily fluids. That being so, it can encompass any emotion whatever, from rage or desolation to exultation, tenderness, or surprise.
Lust is not an emotion; it’s a one-dimensional hormonal response. Ergo, while you can mention lust in a sex-scene, describing it at any great length is like going on about the pattern of the wall-paper in the bedroom. Worth a quick glance, maybe, but essentially boring.
So how do you show the exchange of emotions? Dialogue, expression, or action—that’s about the limit of your choices, and of those, dialogue is by far the most flexible and powerful tool a writer has. What people say reveals the essence of their character.
_
How, you do, of course, want to make the scene vivid and three-dimensional. You have an important advantage when dealing with sex, insofar as you can reasonably expect that most of your audience knows how it’s done. Ergo, you can rely on this commonality of experience, and don’t need more than brief references to create a mental picture.
You want to anchor the scene with physical details, but by and large, it’s better to use sensual details, rather than overtly sexual ones. (Just read any scene that involves a man licking a woman’s nipples and you’ll see what I mean. Either the writer goes into ghastly contortions to avoid using the word "nipples"—"tender pink crests" comes vividly to mind—or does it in blunt and hideous detail, so that you can all but hear the slurping. This is Distracting. Don’t Do That.)
So how _do_ you make a scene vivid, but not revoltingly so? There’s a little trick called the Rule of Three: if you use any three of the five senses, it will make the scene immediately three-dimensional. (Many people use only sight and sound. Include smell, taste, touch, and you’re in business.)
Example:
The road was narrow, and they jostled against one another now and then, blinded between the dark wood and the brilliance of the rising moon. He could hear Jamie’s breath, or thought he could—it seemed part of the soft wind that touched his face. He could smell Jamie, smell the musk of his body, the dried sweat and dust in his clothes, and felt suddenly wolf-like and feral, longing changed to outright hunger.
He wanted.
In essence, a good sex scene is usually a dialogue scene with sensual details.
Verder, zou ik het zo realistisch mogelijk maken, en inderdaad de focus niet leggen op lichaamsdelen, maar op sensuele details, bijvoorbeeld, blijven vasthangen in elkaars ogen, en daarbij echt zoveel mogelijk in het personage kruipen. En niet alleen werken met beeld, ik vond deze bovenstaande tekst een mooi voorbeeld van hoe je 'het realistisch' kunt maken. Om daarop verder te gaan. Ik merk soms dat als ik, ook al schrijf ik in het Pov van een personage, ik er echt soms nog uitwijkende beschrijvingen of gedachten insteek, wat dat personage op dat moment eigenlijk niet eens in staat zou zijn nog maar op te komen. Wat helpt is de verteller hierin zoveel mogelijk naar de achtergrond zetten. Gedachten en gevoelens zo rechtstreeks mogelijk trachten weer te geven.O, waarom... , misschien een slecht voorbeeld, maar ik hoop dat je mijn punt hebt. Zo op die manier. Rechtstreeks, geen verteller. Indrukken vanuit het personage, aan de hand van "de regel van drie'' Dat maakt het heel realistisch en 'in the moment', vergroot de betrekking en daalt hetgene wat het akward maakt, alsof je er als lezer op een afstand staat te kijken, naar intieme details van personages. Zo leef je meer mee.
Maak het verder zo menselijk en realistisch mogelijk. Dat vind ik dat vele sekscènes missen. Het is of te pornografisch, of het is te sprookjesachtig, of te 'vlak', te snel van kleren uit en een daad. Meestal ontbreekt de diepte van het moment, zoals gedachten, verwachtingen opbouwen, het broze eraan, zoals nerveus en ongemakkelijk zijn. Ik vind dat de meeste scènes over dat soort dingen te snel over gaan. Ze trekken elkaars kleren uit en duikelen in bed. Zonder veel bijkomende gedachten of woorden.
Wat het belangrijkste is aan een seksscène, en waar mensen helemaal geen rekening mee houden, is de aanloop ernaar toe. Daarmee bedoel ik: de opbouw van mentale spanning tussen de personages. Pas dan heeft de scène effect. je moet verwachtingen opbouwen bij de lezer en die verwachtingen op de spits drijven. Dit kan je doen door uit te rekken. (Tijdsvertraging). De seksuele spanning is er, mentaal en die kun je opbouwen door er brokjes van te laten 'vallen' tussen eigenlijk normale acties tussendoor. Vb - spanning/gedachte/dialoog - ze trekt de deur van de microgolfoven open, terwijl ander personage rond kijkt in de keuken, en dan beschrijf je maar iets wat aan de muur hangt - in zo'n momenten uitrekken, werkt enorm spanning verhogend.
Het is belangrijk om eerst de spanning zo hoog mogelijk te zetten en dan pas 'explosie', anders heb je helemaal geen effect. Veel seksscènes zijn gewoon in de lijn van - ze drinken wijn in de woonkamer op de bank, ze beginnen elkaar te zoenen en al wat aan te raken. Volgende scène: slaapkamer. Besteed evenveel aandacht aan je aanloop, als aan de seks zelf. Zie het als een cyclus die zich ontvouwen moet en opbouwen, en waarvan het effectieve hoofdstuk, maar een onderdeel van is. Verwachtingen opbouwen bij lezers of niet, is wat uiteindelijk wat voor een mooi effect zal zorgen of niet.
[ bericht aangepast op 16 mei 2015 - 9:51 ]
Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.
