• Dit is iets wat in NaNoWriMo topics vaak wordt gedaan. Het is zowel erg interessant om te lezen als gewoon leuk om stukjes van iets waar je aan werkt te delen, dus het leek me goed om dit ook in niet-november maanden van het jaar te doen. ^^

    Het idee is erg simpel: post hier de laatste zin die je aan je verhaal (of werkstuk/essay/brief aan je oma, als je rebels wilt zijn) hebt geschreven. Als je daarna meer schrijft, mag je het natuurlijk nog een keer doen. :Y)


    Aangezien het vorige gesloten was. ^^

    Jonge Thomas had het nooit zien aankomen


    Seasons will change, but I shall remain

    Want misschien, heel misschien, zat er een kern van waarheid in de woorden die hij had gesproken.


    If you can't remember my name, just say 'chocolate' and I'll turn around.

    "Het mocht niemand opvallen dat er een paar honderd beelden verdwenen waren, want dan zou de wereld al in rep en roer zijn voor zij daadwerkelijk zouden beginnen aan hun opmars."


    Stenenlikker

    Bucky looks about ready to throw him out of the window; Steve has to admit that, right about now, that doesn’t even seem like the worst idea and he might even help him

    [ bericht aangepast op 5 feb 2016 - 21:47 ]


    Ex astris, sciencia

    Hij gaf haar een knipoog. “Je weet dat ik dol ben op mooie vrouwen in het zand.”


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    “Ik denk dat je volkomen geschift bent,” zei Sirius, iets te eerlijk.


    "Just words." "But good words. That's where ideas begin." - Star Trek, The Wrath of Khan

    No maffin, yes maffin xp


    you never leave my mind, even when i have a million things to worry about

    Wij maken de revolutie niet, R. Wij zijn de revolutie.


    Un rêve peut mourir mais on n'enterre jamais l'avenir.

    Dustin laughed at her comment, and kissed her nose.


    "At least I am much stronger than when I was unaware of my own weakness."

    I love you.’ I said it in a volume that only she would hear. We look up into each other’s eyes. There are only a few left. Please say it back, I think in myself. Please tell me you love me back.. 4… 3…
    ‘I love you too.’ she slowly says, and when she is finished talking the guards pull her out of my arms.


    — Inner peace, it's hard to find. —

    Uit haar ooghoek zag ze het prinsesje bewegen, kalm en sereen, zoals een adel iemand betaamt.


    We accept the love we think we deserve. [ Atlas went Amavi ]

    That was when he realized that all those years ago, he'd missed a chance to love this amazing woman.


    "At least I am much stronger than when I was unaware of my own weakness."

    I am enjoying this moment as long as it lasts, because I have no idea what the world is going to throw at our feet. But so far it is good. ‘good..’ it’s fucking amazing!


    — Inner peace, it's hard to find. —

    "Mijn huis uit!" riep ze en ze pakte haar mobiel terug. "Ik bel de politie hoor!" dreigde ze en ze pakte Tristan vast, waarna ze hem via de gang het huis uit duwde. Toen ze terug kwam lopen keek ze John aan. "Neem dat meisje mee. Ik wil jullie nooit meer zien!" John haastte zich om Ella van de bank op te tillen en snelde via de voordeur het huis uit, achter Tristan aan.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    “That adorable cat is Dimitri,” Bucky replies. “Or Dimka, for short.” The cats ears perk up slightly, alert at the sound of its name. “Ain’t that right, Dimka? Yes, you’re adorable. Yes, you are.”


    Ex astris, sciencia