MSV - Op een jongerencamping || Deel 8 || Topic 1 || - Speeltopics

Personages
Alienna Roderiquez – Natas
Angel Wings – Alicia
Bertha “Izzy” van Zalen-Gotha – Alicia
Bobbi Hoekstra - Natas
Cecila Roderiquez – Marjanne
Christina Blender - Marieke
Cyrith Evans – Natas
Daan Leeuwens
Donna Jo “DJ” Gates – Rosanne
Ellie de Vries - Rosanne
Elsa Leeuwens – Marieke
Flynn Aegean – Alicia
Gail Lommers - Rosanne
Helen Beekman - Rosanne
Ilse Keuring – Marjanne
James van Eck - Natas
Jan "Slater " Roodenburg - Natas
Jasper Gates - Natas
Jelle Wings – Alicia
Johan Leeuwens – Marjanne
Joshua MontClaire – Marjanne
Lee Broadsword – Natas
Lotte Berkman - Natas
Marije Leeuwens – Marjanne
Mozart “Mosh” de Waal
Natalee Birchmeier – Alicia
Noa MontClaire – Alicia
Racquel Huize - Marjanne
Raine Ramp - Rosannne
Roxy de Groot – Marjanne
Sterre “Starr” Berkman - Natas
Tommie Roodenburg - Natas
Yenthe Huize - Marjanne

[ bericht aangepast op 12 juni 2016 - 21:15 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Wat fijn zeg! Ik kom binnenkort weleens langs. Het is lang geleden dat ik Myrthe heb gezien!’
Hij moest eerlijk toegeven dat hij zich een beetje ongemakkelijk voelde bij kinderen. Dat kwam deels door zijn verminkte uiterlijk, maar ook omdat hij er niet zo veel ervaring mee had. Toch wist hij zonder haar er ooit over gesproken te hebben dat Lotte graag kinderen wilde en omdat die gedachte hem beklemde, zelfs als het nog een paar jaar zou duren, wilde hij toch zo nu en dan proberen om er overheen te stappen. Hoewel hij wist dat hij haar alles kon vertellen, wilde hij haar niet met het idee opzadelen dat de gedachte om binnen vijf jaar een eigen kind te hebben hem vreselijk benauwde. Hij had al genoeg moeilijke kanten waar ze mee moest zien te dealen en hoewel ze hem niet het gevoel gaf dat niet te kunnen, wilde hij haar tegen meer teleurstellingen beschermen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Slater floot naar Marije toen ze samen met een jongen op het strand verscheen. Hij had haar niet meer gesproken sinds de vakantie. Hij vond het leuk om te zien dat ze ook iemand aan de haak had geslagen. Ondanks het feit dat ze nadat ze met elkaar gezoend hadden beiden hadden toegegeven dat ze niet écht hartstochtelijke gevoelens voor elkaar hadden, had hij het niet heel chill gevonden om daarna met Helen te gaan als zij in dezelfde ruimte was.

---

'Ik zal je eens met mijn halfnaakte oma in een sauna zetten. Ik wed dat je dan wel anders piept.'
Ze beet in zijn oor.

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Hmm. Heeft ze met die vriend van Slater? Die heeft toch best wat vrouwelijke trekjes, hoor,’ antwoordde Bobbi hoopvol.

---

Every villain is a hero in his own mind.

'Het gaat goed,' antwoordde Jelle. Hij zag dat zijn zus haar strandjurk had aangetrokken en zich met een handdoek richting het meer begaf en voelde er zelf ook wel wat voor om een frisse duik te nemen. Het was hier behoorlijk warm en na de reis zou hij een beetje dobberen op het water niet zo'n probleem vinden.
'Ga je zo ook mee zwemmen?' vroeg hij en hij veegde zijn vochtige haar uit zijn gezicht.

---

Natalee had Izzy weer gevonden die zich had omgekleed en nu enkel een omslagdoek om haar heupen droeg en het bovenstukje van een oranje bikini die ontzettend afstak tegen haar blauwe haar.
'Ga je naar het meer?' wilde Natalee weten, maar ze wachtte niet op antwoord en trok zelf ook haar strandkleren aan. Ze bekeek daarbij even haar nieuwe tatoeage die ze sinds drie weken op haar heup had, maar de wond was goed genezen, hoewel ze hem wel even insmeerde voor ze de tent weer uitkwam in een zwemshort met gerafelde randen en een zwarte bikini aan.
Izzy had Starr al gezien, maar had besloten haar nog niet te begroeten. Ze wist hoe haar vriendin dacht over koppels van hetzelfde geslacht en hoewel het Izzy niets kon schelen wat anderen van Bertha vonden, wilde ze hen ook niet tegen zich in het harnas jagen als dat niet meteen hoefde. Ze wilde Starr zeker niet voorliegen en zou dat ook nooit doen. Ze hoopte gewoon dat het koele water en wat ontspanning haar vriendin genoeg zouden kalmeren om Natalee op zijn minst normaal te begroeten. Bij ieder ander zou Izzy misschien hebben gewacht tot ze wat alcohol achter de kiezen hadden, maar dat was in Starrs geval ook geen goed idee, omdat ze dan alleen maar impulsiever werd.
Hand in hand liep Natalee met haar vriendin naar het strandje rondom het meer en ze wisten bij een bosje gras een geschikt plekje te vinden om hun spullen achter te laten. Izzy liet gedwee haar haren vlechten door Natalee, zodat ze in het water niet in de weg zouden zitten en stopte haar zonnebril in haar totebag voor ze zich rillend in het koele water begaf.
Het water was niet heel koud, omdat de zon er al een tijdje al op had gestaan, maar toch was het fris genoeg om haar even te doen huiveren toen het wateroppervlak langs haar navel streek. Ze zag Natalee in een keer kopjeonder gaan en deed hetzelfde voor ze weer bovenkwam en de zon direct op haar natte gezicht voelde branden. Ze besloot nog even gauw zonnebrand op te doen en Natalee begaf zich enthousiast naar een groepje alternatievelingen die ook van het water genoten en die ze Nederlands had horen spreken. Ze verstond er dan wel niets van, ze wist van verhalen van Bertha dat het bekenden van haar moesten zijn.
Ze begroette hen in het Duits, maar ging vlug over op Engels toen ze niet-begrijpende gezichten zag. 'Jullie zijn Nederlanders!' zei ze opgetogen.

[ bericht aangepast op 12 juni 2016 - 22:51 ]

---

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

‘Ja, daar heb ik wel zin in. Maar ik moet iedereen nog even gedag zeggen dus het zal wel even duren voordat ik daaraan toekom.’
Ze keek even langs Jelle heen. Cyrith was met Ilse in gesprek en ze vroeg zich af of hij haar al had gezien. Niet dat het antwoord er erg toe zou doen, maar toch. Ze zag dat hij naar Ilse glimlachte en kreeg het er nog warmer van. Ze had die glimlach gemist. Ze had hem gemist.
‘Ik ga even naar Cyrith, goed? Dan zie ik je zo op het strand!’

---

Every villain is a hero in his own mind.

'Iedere leeftijd heeft z'n charme,' grijnsde Raine. 'En op een ouwe fiets moet je het leren zeggen ze altijd.' Hij plensde Starr nat.

--

'Wacht even, hebben we het nou over Starr of Roxy?' vroeg Gail fronsend. 'Je bedoelde toch die chick met dat roze kuiken op haar hoofd?'

---

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Mijn lijst op dit moment?' zei Helen peinzend. 'Op dit moment, hier, nu, uit drie.' Daar kwamen er ongetwijfeld nog een paar bij, maar ze begon rustig. Alle tijd.

--

DJ dacht dat ze Jaspers gezicht een beetje zag betrekken toen ze Tommie over Canada hoorde praten, maar zeker wist ze het niet. Misschien had hij wel last van zijn been, door het lange staan..
'Fijn dat je nu weer al je tijd met ze kunt doorbrengen,' zei ze. Ze had ergens ook het gevoel dat ze hem dat niet wilde en kon ontnemen.

---

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Starr trok een vies gezicht. 'Ik krijg nu hele gore beelden.'

---

'Vind jij mensen met roze kuikens op hun hoofd bloedmooi?' vroeg Bobbi met opgetrokken wenkbrauwen. 'Ze is blond.'

---

'Dus ik heb al twee man verslagen. Is dat even fijn. En wie zijn de andere twee lijst-waardigen?'

[ bericht aangepast op 13 juni 2016 - 19:47 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

'Nee, in tegendeel juist. Ik begon ook al ernstig aan je smaak in vrouwen te twijfelen,' antwoordde Gail. 'Roxy bedoel je dus. Die is vrijgezel dus sla je slag.'

--

'That, my friend, is geheim,' zei Helen. 'Jij staat er in ieder geval in. Dat is alles dat je nu moet weten.'

---

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Oeh. Nou, ik ga mijn best maar eens doen!'

---

James grijnsde. 'Wat jij wilt, madame.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Lotte zei Jelle gedag. Voor het gemak liet ze haar spullen op de grond staan en holde naar Cyrith toe. Hij stond nog steeds met zijn rug naar haar toe en ze sloeg haar armen om hem heen. Hij verloor bijna zijn evenwicht, maar ze zette haar voeten schrap en hield hem op de been.
‘Daar ben ik dan eindelijk,’ fluisterde zin zijn oor en ze plaatste een kus in zijn nek.
Hij draaide zich om. Lotte nam zijn gezicht grondig in zich op en knuffelde hem toen stevig. Ze kneep haar ogen dicht omdat de tranen zich aandienden.
Hij drukte haar stevig tegen zich aan. Druppels vielen op haar schouders: hij huilde eveneens. Ze keek er niet van op. Op zwakke momenten was ze plotseling bang geworden dat hij er niet meer was. Dat hij wederom een auto-ongeluk had gehad of hij opnieuw werd ontvoerd. Hetzelfde gold voor hem. Ze wist dat Steve nog vaak door zijn hoofd spookte, ook al was hij er niet meer.
Ze trok haar gezicht iets terug en kuste Cyriths lippen. Het voelde tegelijkertijd vreemd en vertrouwd.
‘Ik heb je gemist,’ fluisterde ze toen hij haar weer in een omhelzing trok.
Cyrith zei niets. Ze had het gevoel dat hij zou breken als hij het probeerde en dat deed zijn zelfvertrouwen vast geen goed. Ze streelde even zijn hand, glimlachte en bleef even in zijn glanzende blauwe oog staren. De enige die traande.
Met enige tegenzin liet ze hem los. Ze knipperde haar eigen tranen weg en keerde zich naar Ilse.
‘Hé meis!’ Ze gaf haar vriendin ook een stevige knuffel.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Cecilia sloeg haar armen om haar knieën terwijl ze naar de oplaaiende vlammen van het kampvuur keek. De zon was net onder gegaan en daardoor werd het iets frisser, maar koud was het niet. Ze zat nog steeds op het opgewarmde zand in een korte broek en een hemdje. Inmiddels was iedereen van de vriendengroep gearriveerd; Alienna had haar verteld dat ook zij niet iedereen even goed kende en dat het dus niet erg was dat ze er nieuw bij was, want er waren meer mensen die nog niet eerder met deze mensen op vakantie waren gegaan. Toch moest Cecilia altijd wennen aan nieuwe groepen. Ze mengde zich niet zomaar in gesprekken en vond het lastig om nieuwe vrienden te maken.
Marije was met Elsa naar de supermarkt in het dorp verderop gegaan; die was nog zo laat open geweest en daardoor hadden ze nu marshmallows die ze boven het vuur konden houden. Er hing een vermoeide, maar gemoedelijke sfeer. Er was ook chips gehaald en er gingen enkele flessen wijn rond, en tussen Mosh en Johan in waren drie kratten bier geplant. Er waren maar weinig mensen die dronken en het was ook vrij stil; de meeste mensen waren moe, of diep in gedachten.

Roxy, Slater, Starr en Raine liepen met z'n drieën naar het strand. Lotte had Starr laten weten dat ze een kampvuur hadden gemaakt en Starr had voorgesteld - of eigenlijk, medegedeeld - dat ze daar heen zouden gaan. Omdat haar vrienden gingen, was Roxy meegegaan. Hoewel ze de meeste mensen van de groep enkel vaag van gezicht kende of helemaal niet, vond ze het leuk om hen te leren kennen. Bovendien waren Tommie, Jasper en Lee er wel, en dat was altijd gezellig.
'Een hele goedenavond,' zei ze grijnzend. 'Is er nog ruimte voor meer mensen?' Ze zag nog een plekje vrij tussen Tommie en een andere jongen. Ze herkende hem vaag - een lichaam vol tattoo's was natuurlijk wel kenmerkend - maar had geen flauw idee meer wat zijn naam was. Hij had een piercing door zijn lip en stijl haar dat tot zijn nek reikte.
'Mag ik hier zitten?' vroeg ze, terwijl ze al door haar hurken ging en eigenlijk alleen nog maar toestemming vroeg om neer te ploffen. Ze keek Tommie even ondeugend aan en keek daarna naar de jongen met zijn tattoo's.
Die knikte. 'Natuurlijk.'
Ze zakte in het zand neer en bedankte de persoon die haar een biertje aanreikte. 'Ik ben Roxy,' zei ze, terwijl ze haar hand naar de jongen rechts van haar uitstak.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Helen, die Gail, Bobbi én James had overgehaald om naar het kampvuur te gaan, nam een slok van haar wijntje en keek de groep rond.
'Wat een dooie boel hier,' klaagde Gail.
'Je hebt voor het eerst helemaal gelijk Gail,' vond Helen. Ze pakte een lipgloss uit haar tasje en sloeg die tegen haar glas.
'Iemand zin in een spelletje "Ik heb nog nooit?" Wie durft het aan?' Ze keek vrolijk de groep rond.

---

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Nog in de middag

Lotte had net al haar vrienden begroet toen iemand haar naam riep. Ze draaide zich om. Het was een bekende stem, al kon ze hem niet meteen plaatsen. Ze sperde haar ogen open van verbazing toen ze Christina zag staan.
‘Chris!’ riep ze uit en ze vloog haar vriendin om haar hals. ‘Wat doe jij hier?’
Ze maakte zich weer los en bekeek haar nogmaals van top tot teen. Ze was het echt.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Cyrith onderdrukte een zucht toen hij Helens voorstel hoorde. Kon ze nu nooit een gezellige avond hebben zonder meteen naar de drank te grijpen? Het was nog niet eens negen uur en eigenlijk was hij vreselijk moe, maar hij was bang dat hij Lotte teleurstelde als hij nu al wegging. Maar hij ging echt niet meedoen aan een kinderachtig drankspelletje. De anderen reageerden echter wel enthousiast. Starr zat tegenover hem en de grijns op haar gezicht beviel hem niet. Zij wilde altijd zoveel mogelijk mensen in verlegenheid brengen en hij was natuurlijk een makkelijk slachtoffer. Dat wist ze – en alles wat hij de afgelopen jaren had meegemaakt had daar geen verandering in gebracht. Starr behandelde hem niet anders dan voordat Ashlee en Thorne zijn leven verwoestten. Ergens was hij daar natuurlijk blij om, maar op dit moment niet.
‘Ik doe niet mee,’ zei hij toch, ‘maar ga gerust je gang.’
‘Ja dág!’ Starr keek hem - zoals verwacht – verontwaardigd aan. ‘Jij mag niet kosteloos onze geheimen aanhoren!’
Hij rolde met zijn ogen. ‘Best. Dan ga ik wel.’ Hij gaf Lotte een kus op haar wang en stond op.

---

Every villain is a hero in his own mind.