The loverboy contest x Speeltopic - Speeltopics

29 mei 2016 - 22:03 Frisk is offline

Frisk 8302

Bedacht en uitgewerkt door Frisk en Metamorphoses

Hell had you by the throat.
You never got to heaven but you got real close

Loverboy, you play those hearts like toys.
Don't you feel bad, don't you feel bad, feel bad for them?

Zes loverboys staan voor een moeilijke beslissing. Elk zijn ze weer verplicht een meisje binnen te halen, voor de zomervakantie eindigt (22 augustus). Ze doen er alles aan het hart te kunnen veroveren van één van hen, maar slechts vijf jongens zullen hun plekje in het criminele circuit behouden. Degene die namelijk als laatste een meisje kan overtuigen, wordt onwaardig geschikt en afgedankt. Hoe ver zullen de jongens gaan? Zal hun vriendschap op het spel gezet worden of beschermen ze elkaar juist? Want de persoon die het laatste meisje binnenhaalt, mag het met zijn leven bekopen.

Southwater Bay. Een klein, rustig dorpje aan de Californische kust waar deze zes meisjes wonen. Het is eindelijk zomervakantie en de vakantieliefjes staan voor de deur, echter ook deze zes jonge mannen. Wie trapt in hun charmante geflirt? Wie zal in september weer naar school kunnen gaan? Want dan zal de tijd van deze jongens verstreken zijn...

Het is 29 mei en de vooravond van de zomervakantie. Op het strand wordt een groot feest georganiseerd, met kampvuur en vuurwerk inbegrepen. Dé perfecte avond om al de schoolproblemen te vergeten en nieuwe, andere problemen te vinden. De jongens hebben geen dag te verliezen en maken zich allemaal klaar om hun eerste stap naar de overwinning te zetten. Zal deze nacht eindigen in een geweldige knal, of gooit de rivaliteit al meteen roet in het eten?

Rollen
x 1.4 x Nia Tereze Wirth x Metamorphoses x Qing
x 1.4 x Danae Aliza Levine x Velaris x Cheryl
x 1.2 x Caspian Gardemon x Raging x Gabriëlle
x 1.2 x Jolene Robyn Alegre x Panix x Robin
x 1.4 x Jazmín Valeria Fuensanta x Canagan x Jennifer
x Gereserveerd x Wasikowska x Fren

x 1.4 x Beau d'Aurelian x RoyaIs x Adnane
x 1.4 x Joaquin Rivera x Frisk x Lies(je)
x 1.3 x Eytan Gaspar Narciso x Necessity x Marrit
x 1.6 x Ares NIikolas Lowe x Metamorphoses x Qing
x 1.4 x Einarr Maverick Snow x Kabaneri x Xanthe
x 1.6 x Josh Sebastian Lukasiak x Ziegler x Sanne

Indeling

Informatie

Regels

Linkjes

[ bericht aangepast op 29 mei 2016 - 22:14 ]

Mijn brein breint zoals het breint.

30 mei 2016 - 21:03 Perseid is offline

Perseid 8184

Caspian Gardemon

• Sometimes I just need a liquid friend •

Na een lange dag van oppassen op haar jongere zusjes, had de donkerharige jongedame besloten zichzelf te trakteren op een welverdiend drankje. Het was niet zozeer dat ze geen zin had in gezelschap, maar op dit moment voelde het tamelijk fijn om in stilte te genieten van haar vloeibare vriend. Ze droeg de zwarte jumpsuit die ze de hele dag al had gedragen, haar voeten in nette sandalen en haar haren voor de verandering losjes over haar schouders. Ze was niet bepaald berekend op een echt avondje uit, dus dit voldeed.
Op het moment dat ze de laatste slok van haar pina colada achterover sloeg, werd ze aangesproken door een jongeman op kleine afstand van haar kruk. Het glas belandde op de bar, waarbij ze haar wijsvinger omhoog stak om de barman te laten weten dat ze er nog eentje wilde, voor ze zijn richting uitkeek. Weinig subtiel liet Cas haar blauwe ogen over hem heen rollen, om uiteindelijk één van haar mondhoeken lichtelijk de hoogte in te krullen. Het was geen openingszin, geen charmante handeling die zijn intenties weggaf. Maar de ondertoon in zijn woorden zorgde ervoor dat ze toch enig idee kreeg dat hij een gesprek met haar aan wilde knopen. De barman schoof een gevuld glas haar kant op, welke ze oppakte en aan haar lippen zette.
'Wat drink je?' Besloot ze, de barman opnieuw haar kant op wenkend. Niet dat deze het een straf vond om op en af te lopen. Alleen drinken kon ook zo ongelooflijk saai zijn. Het was geen straf om nieuwe mensen te leren kennen. Dat was iets waar ze wel wat voor voelde.

Feel the fire, but do not succumb to it.

30 mei 2016 - 21:09 Zevnik is offline

Zevnik 179

Jolene • Robyn • Alegre
• Outfit • bikini •

In een paar happen eet ik de kleffe en lauwe pizzapunt op. Mijn favoriete smaak hadden ze al niet meer, dus zat ik met pizza Calabrese. Ik haatte olijven en pepers, dus die had ik eraf gegooid. Het werd zo wel een hele saaie pizza, maar beter iets dan niets. Op mijn blote voeten en een paar slippers in de ene hand verliet ik mijn knusse plekje in het zand met in mijn andere hand en zonnebril. Er strook een lauwe briesje vluchtig door mijn rozige lokken heen waardoor enkele plukken een keer voor mijn zicht terecht kwamen, en met ietwat dichtgeknepen ogen vanwege de zon tuurde ik een keer rond in de hoop al een glimp van bekende op te vangen. Als ik geen bekende zie na een paar meter lopen, laat ik mijn handdoek van mijn schouder op het zand vallen en leg mijn spullen erop zodat mijn handen vrij te gebruiken zijn om mijn lichaam te ontdoen van mijn kleding en leg ik dit bovenop mijn waardevolste eigendommen zoals mijn zonnebril en portemonnee. Vervolgens trek ik mijn bikini recht en genoot even kort van de zon en het zand wat tussen mijn tenen kriebelde. Na een kleine twijfel over de temperatuur van het water besloot ik om het toch uit te gaan testen. Het water intrigeerde me en ik wilde het oprecht proberen. Ik liep er rustig op af en dook erin. Wanneer ik bovenkom merk ik dat het heerlijke verfrissend is na zo'n warme dag, ik was oprecht blij dat ik eerder vrij had kunnen krijgen van mijn werk want anders stond ik nu drankjes te bedienen op een strandtent een aantal meters verderop.

Life is not an mp3, where you can play what you want but life is a radio, where you have to enjoy whats' being played.

30 mei 2016 - 21:31 Donwell is offline

Donwell 8619

Clare Kingsleigh

Foute boel. Ik had een halve fles wijn gevonden in de voorraadkast in De Bibliotheek en het leek me drie kwartier geleden een goed idee om naar het strand te trekken en hem daar soldaat te maken. De zomer stond voor de boeg, ik was mijn baantje in de kruidenierszaak kwijt en wachtte vol ongeduld op de uitslag van mijn examens. Het strand lonkte zo verleidelijk, dat ik besloot de fles godendrank gewoon mee te nemen, me in de duinen te nestelen om daar nog maar eens een stuk van Shakespeare te lezen. Of wat anders. Iets nieuws. Ik had nood aan iets niets, een nieuwe wind door mijn leven dat leek te stagneren. Ik studeerde hard, hielp thuis in het huishouden, wilde wat van mijn leven maken. Maar eerst nog een zomer thuis, voordat ik mijn studies aan de andere kant van het land zou voortzetten. De verhuis was onontkoombaar. Mijn grootvader had mijn moeders hulp nodig. Zij was natuurlijk bereid om die hulp te bieden. De slok rode wijn brandde in mijn keel. Ik zag dat wat verder het feestje langzaam op gang kwam. De vissen in de zee waren stuk voor stuk knapperds vandaag. De warmte en alcohol stegen naar mijn hoofd, ik was het niet gewoon te drinken. Dit kon niet goed aflopen.

[ bericht aangepast op 30 mei 2016 - 21:31 ]

Le Beau n’est que la promesse du bonheur | Will you dance, dear Emma? | page 28

30 mei 2016 - 22:46 reguluswife is offline

reguluswife 37248

DANAE ALIZA LEVINE

OUTFIT*

Instead of saying "have a nice day", I say "have the day you deserve."
You know, let karma sort that shit out.

Vanuit haar ooghoeken zag Danae dat er iemand op haar af kwam lopen. Echter besteedde ze er nog niet veel aandacht aan en richtte ze haar groen gekleurde ogen weer op zee. Ze keek pas weer op toen de persoon daadwerkelijk naast haar gingen zitten.
'Hey,' begroette hij haar, waarna hij een slok van zijn bier nam. Ze bekeek het flesje toen hij die vervolgens naar haar uit stak. Normaal nam ze niet echt drankjes van anderen aan, je wist tenslotte nooit wat voor vreemde gedachten in iemands bovenkamer afspeelden. Zelfs als drankjes direct van de barman kwamen, en ze dus niet de kans had gehad om te zien dat er niks mee gebeurd was, nam ze het niet aan. De blonde jongen had echter zelf ook uit het flesje gedronken, dus ze ze was negenennegentig procent zeker dat hij er niks in had gedaan. Hierom nam ze het flesje van hem aan, terwijl hij zich voorstelde als "Joaquin". Nadat ze een slok genomen had, gaf ze het flesje terug aan hem.
'Ik hoop voor je dat je geen Pfeiffer hebt, want ik heb geen zin om de komende drie maanden de helft van de dag op bed te liggen,' meldde ze hem. 'Ik weet waar je verblijft deze zomer, dus dan zal ik mijn weinige energie gebruiken om je op te zoeken en wraak te nemen.' Ze dacht dat ze hem herkende als een van de jongens die in het huisje naast haar was getrokken. En anders had ze zich ontzettend voor schut gezet en zou hij waarschijnlijk denken dat ze één of andere psycho was. 'Ik ben geen stalker, overigens.' Ze gebaarde vaag richting de huisjes. 'Volgens mij zag ik je enkele dagen geleden in een van de huisjes trekken.' Ze glimlachte lichtelijk naar hem. 'Danae, trouwens. Je buurvrouw voor de zomer.'
Na deze woorden plukte Danae zijn zonnebril van zijn hoofd. Ze bekeek hem ongegeneerd. Zijn platinumblonde haar was wat apart, maar ze kon wat apartheid juist wel waarderen. Beter dan basic zijn. 'Verf je je haar zelf?' vroeg ze, oprecht nieuwsgierig er naar. 'Ik heb ooit eens zelf geprobeerd om mijn haar blonder te verven. Grote fout, ik werd afgeleid terwijl het introk en toen ik het uitspoelde was mijn haar meer groen dan blond.'

*slippers ipv sneakers
geen zonnebril
nog geen vestje

To the stars who listen — and the dreams that are answered

30 mei 2016 - 23:20 Athalar is offline

Athalar 12530

—————————————————————————

—————————————————————————

Jazmín Valeria Fuensanta

”Put me second and I'll make you nonexistent.”

• Outfit •

”Hey, mag ik iets vragen?”
De mannelijke stem die me aansprak zorgde ervoor dat ik de laatste passen naar de bar iets vertraagde en me tot hem wendde. Met een vragende blik keek ik naar de jongen op en voelde hoe mijn mondhoeken lichtjes omhoog gleden bij het zien van een onaangestoken peuk die in de hoek van zijn mond bungelde. Je kon er bijna donder op tegen zeggen als hij niet ging vragen naar een aansteker. “Heb je toevallig een vuurtje voor me?” voegde hij haast direct toe waarop ik het niet kon laten een keer zachtjes te grinniken. Terwijl mijn vingers de aansteker uit mijn kontzak plukte liet ik mijn poelen een keer vluchtig over hem heen glijden. Tot nu toe was de jongeman me nog niet bekend voor gekomen en een rinkelend belletje voor herkenning bleef dan ook echt uit. “Ja hoor,” beantwoorde ik zijn vraag en reikte de aansteker naar hem uit zodra ik deze tevoorschijn had gehaald.
”Neem hem maar even, dan ga ik vlug wat drinken halen, als je het niet erg vind.” Met een vriendelijke uitdrukking op mijn gezicht wierp ik de jongeman een kleine glimlach toe terwijl ik kort naar de bar vlak voor ons gebaarde. Ik wilde niet onbeschoft overkomen, maar daar hij zijn peuk toch nog moest aansteken, kon ik met gemak vlug wat te drinken halen. Net wanneer ik de laatste passen naar de bar heb gemaakt kom ik tegelijkertijd aan met een andere jongen, waarbij ik nog net weet te voorkomen dat ik tegen hem aan knal. Het zal namelijk niet voor het eerst zijn dat ik in mijn onoplettendheid tegen iemand opbots.
”Oh,” bracht ik uit en deed een stapje terug zodat ik hem alsnog voor kon laten gaan. “Dames eerst,” glimlachte hij me echter toe en ook dit keer kon ik het niet laten hem vluchtig een keer in me op te nemen. “Ik kan wel even wachten.” Dankbaar schonk ik hem een kleine glimlach en zette de pas die ik naar achteren had gezet, weer terug naar voren waardoor ik tegen de bar aan kwam te staan. Bij de vrouw achter de bar bestelde ik een simpel flesje bier en terwijl zij deze pakte rommelde ik in het kleine tasje wat op mijn heup rusten — om daaruit een verfrommeld geldbriefje te halen zodat ik het flesje bier kon betalen.
”Dankjewel,” bracht ik nogmaals uit tegen de jongen die vlak naast me stond alvorens ik eerst de vrouw achter de bar een kort bedankje toe had geworpen en mijn wisselgeld had terug gekregen. “Nu kun jij eindelijk iets halen,” glimlachte ik vervolgens en stopte mijn wisselgeld terug in mijn tasje waarna ik het flesje naar mijn lippen bracht om een slok te kunnen nemen. Vervolgens zochten mijn poelen naar de jongen die ik enkele tellen geleden mijn aansteker had gegeven.

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

31 mei 2016 - 9:10 Aphex is offline

Aphex 14021

B eau d' Aurelian

Hij zag dat het meisje haar ogen allesbehalve subtiel over hem lieten glijden en Beau deed net hetzelfde. Hij lachte zachtjes met zijn tanden ontbloot. 'Vanavond hou ik het op een colaatje.' en hij keek nog eens naar het meisje dat net een piña colada naar achter had gegooid. Beau ging wat dichter zodat de communicatie beter ging verlopen en hij ging met zijn hand door zijn haar. 'Geniet je van het zicht?', vroeg de jongen aan het meisje met een normale, vragende ondertoon. 'Want dat kan ik begrijpen, de sterren, de avondhemel en het strand maken een heel goede sfeer', Beau schrok zelf van zijn reactie, hij lachte nog een keer en nam een slokje van zijn cola.

[korte post, gah]

Heaven is a place that we all have

31 mei 2016 - 21:26 Value is offline

Value 11253

ARES NIKOLAS LOWE
I HOPE YOU STEP ON A LEGO

"Never miss a good chance to shut up."
Loverboy | 21 | Strandfeest | Outfit (geen muts

) | Bij Clare

Ares was ergens rond elf uur opgestaan. Of zeg maar uit zijn bed gerold. Gevallen. Want bij hem thuis (of waar hij normaal gezien sliep) had hij een kingsizedubbelbed waar zeker drie mensen in konden slapen. Of twee sumoworstelaars (wel met een beperktere bewegingsvrijheid). Het bed waar hij deze nacht in sliep, was nauwelijks een vierde van wat hij gewend was.
Dus nadat hij niet zo aangenaam kennis had gemaakt met de grond die hij wel van heel dichtbij gezien heeft, was hij opgestaan. Rond elf uur.
Hij had zich voorgenomen die dag de stad te verkennen zodat hij niet totaal in het diepe werd gegooid zodra hij met zijn opdracht begon (waarvan hij bijna zeker was dat hij het ging halen. Hij had namelijk al jaren ervaring en had hierdoor toch een dikke korst zelfzekerheid gekweekt). Na zijn korte badkamerbeurt, struinde hij de keuken door die net zo leeg was als het huis. Geen kruimeltje eten.
Geweldig, dacht hij. Goed, dan ga ik maar de stad in en koop ik daar wel een broodje. Dan kan ik meteen ook even alles verkennen.
Dat leek eerst een geweldig idee, later bleek dat hij niet zo een geweldig oriëntatie vermogen had. Bijna heel de dag liep hij doelloos rond door de stad, zonder zelf te weten waar zijn voeten hem heen brachten. Uiteindelijk gaf hij de hoop op. Hij kocht voor de zekerheid nog ergens take-away pasta als avondeten en zette zich in de duinen. Hij wist niet meer hoe hij terug moest. Zijn gsm was hij natuurlijk in het strandhuisje vergeten, hoe kon het anders.
Een tijd lang lag hij naar boven te staren en zag de wolken langzaam voorbij glijden.
Hij hoorde zachte voetstapjes in zijn buurt. Niet veel later hoe iemand zich neerplofte en pagina's omgeslagen werden. Hij besloot voorzichtig te gaan kijken, en zag een slank en breekbaar uitziend meisje met donkerblonde haren. In haar rechterhand hield ze een fles wijn vast waarvan ze af en toe uit dronk, alsof ze iets probeerde te verdrinken.
Dat wordt een makkie, dacht hij vastbesloten. Hij naderde haar voorzichtig zodat hij haar niet deed schrikken.
'Drinken en lezen, jij wil dansende lettertjes zien?' zei hij vragend. Met een lichte glimlach keek hij op haar neer en besloot het hoogteverschil te breken door zich schuin over haar neer te zetten, zelfs niet wachtend op een uitnodiging.

[ bericht aangepast op 31 mei 2016 - 21:40 ]

i can swear, i can joke – i say what's on my mind if i drink if I smoke – i keep up with the guys

31 mei 2016 - 22:30 Value is offline

Value 11253

NIA TEREZE WIRTH
LADIES DON'T START FIGHTS, THEY FINISH THEM

"All it takes is faith, trust and a little pixie dust.."
Student | 19 | Strandfeest | Outfit (FC foto) | Bij Danae en Jo

'Hoedje op! Ik ruim niet aaaaf!' zei Apo met zijn handen op zijn hoofd door het huis rennend.
'Ik ook niet,' zei Ellery vlug en ze maakte zich ook vlug uit de voeten.
'Hey!' Verontwaardigd stond Nia met haar handen in haar heupen. 'Zo niet! Ik heb al gekookt.' Ze rende vlug achter haar zus en broer. Apo pakte ze onder zijn oksels op en zette hem weer aan de tafel.
'Hup, helpen jij. Als jullie twee samenwerken, is het zo gedaan,' bemoedigde ze hen, maar ze nam zelf uiteindelijk al een stapeltje borden op. Anders kwam er toch geen schot in de zaak.
'Pff, maar jij mag al uit vanavond,' mopperde Ellery. 'Ik wil ook mee naar het strandfeest. Al mijn vrienden mogen ook gaan.' Ondanks ze verontwaardigd was, volgde ze Nia's voorbeeld en ruimde het bestek af.
'Van mij mag je gaan,' begon hun vader die over een krant gebogen zat.
'Nee! Ik mocht dat toen ook niet,' riep Nia licht geïrriteerd uit. Ze wilde absoluut niet dat haar kleine zusje die avond op haar handen zou zitten zien om dan alles te gaan klikken.
'Maar van mama mag het niet, en mama's woord is wet,' grapte de oude man die de eeuwige discussie hierover wel amusant vond.
Ellery tuitte haar lippen. 'Jij wilt gewoon niet dat ik kan zien dat je dronken wordt en je met elke jongen daar kust.' Ze stak haar tong nog eens uit.
'Dat is niet waar! Jij klein mormel.' Nia rende naar haar zus om haar de volle lading kietel te geven.
'Denk je dat ik het niet weet van Lukas? En Tobias?' Ze hikte tussendoor van het lachen.
'Dat is al een jaar geleden! En Tobias was niet echt zoenen! Gewoon je weet wel... Oh en je kwijlt een beetje,' grinnikte ze. Zoete wraak.
Terwijl haar zusje nog aan het bekomen was, zette ze zich in de zetel. Haar gsm lichtte plotseling op naast haar.

'Hé, kom je nog? Ik zit tussen verdwaalpaal 7 en de feesttent X'

Shit, al zo laat. Snel haastte ze zich naar haar kamer, zocht haar tasje met haar ID en wat geld, lippenbalsem en sleutels. Ze controleerde even of haar oogschaduw nog goed zat, een was een klein, goud lijntje boven haar wimpers. Nadat ze haar kleedje nog eens kladstreek, klom ze langs haar raam naar buiten. Dat was het handige aan haar slaapkamer; hij was op het gelijkvloer. Ze moest nooit trappen doen, kon vanuit haar eigen kamer naar buiten (en naar binnen!). Overigens was het de grootste kamer van het huis. Ja, ze was erg blij met de kamerindeling.
Ze woonde twee straten van het strand, vanaf de zolder had ze een prachtig zicht op de zee. Ver wandelen was het niet; op vijf minuutjes goed doorstappen (dat kon ze, want ze had geen hakken aan, maar witte espadrilles) bereikte ze de dijk. De muziek stond luid, maar ze herkende het nummer niet. Haar blik zocht dwaalpaal 7, terwijl ze een antwoord typte dat ze op komst was.
Ze ontwaarde een silhouette. Dat moest Danae zijn. Pas toen ze op enkele meters van haar stond, zag ze dat ze in het gezelschap was van een jongen die ze nog nooit eerder had gezien. Even dacht ze eraan om zich om te draaien en haar even alleen te laten, maar plotseling draaide ze zich om. Waarschijnlijk om haar te zoeken.
Betrapt.
'Hallo!' begroette ze hen enthousiast. Ze probeerde het gênante moment weg te duwen door een grote glimlach op te zetten. 'Ik ben Nia,' stelde ze zich uiteindelijk voor aan de jongen. En ze vond hem wel knap.

[ bericht aangepast op 31 mei 2016 - 22:45 ]

i can swear, i can joke – i say what's on my mind if i drink if I smoke – i keep up with the guys

31 mei 2016 - 22:41 Perseid is offline

Perseid 8184

Caspian Gardemon

• Sometimes I just need a liquid friend •

Ze had niets tegen op niet—drinkers, en wellicht moest ze het juist waarderen dat de jongeman kon genieten van een colaatje. Caspian daarentegen, verkoos op dit moment de alcohol boven de prik en gebaarde de barman weg op het moment dat hij haar niet van dienst kon zijn. Het was niet zo dat ze harteloos met hem omging, maar na een lange dag als deze was een gesprekspartner wel genoeg.
'Ik kijk graag naar mooie dingen,' antwoordde de dame, nadat hij had gevraagd of ze van het uitzicht genoot. Als aanduiding daarop liet ze haar ogen nog maar eens over hem heen gaan. Hij mocht er wezen, maar dat wisten mannen als hij maar al te goed. Ze verdraaide iets op de kruk zodat ze hem aan kon kijken, haar halfvolle glas op de bar plaatsend. Als ze niet zo goed tegen alcohol kon, was ze nooit aan een tweede begonnen. Maar de avond was nog jong, en zij op dit moment ook. En als je dronk, kon je dat maar beter goed doen.
'Na zoveel jaar wen je er wel aan,' vervolgde ze, een pluk achter haar oor strijkend. 'Niet dat ik het minder ben gaan waarderen.' Toch verloor alles haar interesse op een zeker punt, dus ook de adembenemende scenery van Southwater Bay. Geïnteresseerd was ze nu in de nieuwe jongeman — die er uit zag als de mensen die hier kwamen voor de zomer.
'Caspian.' Ze stelde zich voor voordat hij om haar naam kon vragen, en dat was typisch iets voor haar. Nu was ze wel redelijk benieuwd naar de zijne. 'Met wie heb ik het genoegen?' Haar halve glas verdween naar binnen na haar woorden, maar ze vroeg niet om een refill.

Feel the fire, but do not succumb to it.

1 juni 2016 - 0:38 Frisk is offline

Frisk 8302

Joaquin Rivera

There's a ~~million fish~~ in the sea, but I'm a freaking mermaid.

Er verscheen en vrolijke glimlach op zijn gezicht toen het meisje een slok nam en het flesje weer terug gaf. Hij had eerlijk gezegd geen idee wie of wat Pfeiffer was, maar gokte dat het niet in zijn bezit was. Naar wat ze zei, was dat positief. Hij lachte maar wat, totdat hij zijn wenkbrauwen moest fronsen.
"Ik ben geen stalker, overigens. Volgens mij zag ik je enkele dagen geleden in een van de huisjes trekken," verduidelijkte ze zichzelf, terwijl ze naar de huisjes wees en naar hem glimlachte. Hij lachte zijn tanden bloot en keek even naar zijn huidige verblijfplaats. De huisjes stonden tamelijk dicht bij elkaar en waren allemaal grotendeels van hout gemaakt. Hij vroeg zich af of de vlammen zouden overslaan, moest hij ooit...
"Danae, trouwens. Je buurvrouw voor de zomer." Joaquin draaide zich weer naar haar toe, net op tijd om zijn zonnebril te verliezen. Hij knipperde even tegen het plotse licht en trok zijn wenkbrauwen weer op. Verlegen was ze niet en hoewel hij dat altijd wel interessanter vond, was dat een minpuntje. Ze gaf de bril niet terug toen ze weer begon te spreken, en Jo had de plotse, kinderachtige drang om iets uit haar zakken te stelen, gewoon om gelijk te staan. Als zijn handen niet in het zand staken, had hij waarschijnlijk toegegeven.
"Verf je je haar zelf?" Ze ging verder zonder op een antwoord te wachten. "Ik heb ooit eens zelf geprobeerd om mijn haar blonder te verven. Grote fout, ik werd afgeleid terwijl het introk en toen ik het uitspoelde was mijn haar meer groen dan blond." Jo grinnikte en wilde antwoorden, toen er plots een tweede meisje achter hen verscheen. Ze stelde zichzelf voor met een grote glimlach. Ze zag er evengoed uit als haar vriendin en Jo hoestte even om een goedkeurend geluidje te verbergen. Hij besloot dat het een goede avond ging worden.
"Jo," zei hij kort, met een al even grote glimlach, voor hij zich weer naar Danae draaide. "En om op je vraag te antwoorden; ik verf het niet zelf. Ik ben altijd bang dat mijn handen bleker zullen worden dan mijn haar, en nu je me verteld hebt dat het ook nog eens groen kan worden... Nee, dankje," grijnsde hij. Vervolgens nam hij nog een slok bier en draaide zich zo, zodat hij de twee meisjes tegelijk kon aankijken. Het zand dat zo op ongemakkelijke plaatsen belandde, probeerde hij te negeren door nog een slok te nemen.
"Mierde," vloekte hij echter wel zachtjes in zijn flesje. Hij had al een hekel aan zand sinds hij door de woestijnachtige gebieden van Mexico had moeten ploeteren. Uiteindelijk belandde het overal en bleef het daar ook graag enkele dagen zitten. Zéker als je niet elke dag de kans hebt om te douchen. Zijn vloek was haast onhoorbaar en hij glimlachte dan ook alsof er niets gebeurd was.
"Moeten jullie niets hebben? Ik trakteer." Ongeveer dan toch. Hij hield zijn flesje uitnodigend omhoog.

"MEH."

"Go on; judge me. It's not like I give a fuck."

[ bericht aangepast op 4 juni 2016 - 15:18 ]

Mijn brein breint zoals het breint.

1 juni 2016 - 7:29 Donwell is offline

Donwell 8619

Clare Kingsleigh

De angst sloeg me om het hart toen ik opeens een gestalte naar me toe zag komen. Eigenlijk zag ik de jongeman opduiken achter mijn boek en het beetje schrik mengde zich met een lachstuip die ik niet kon inhouden. Mijn lach, kinderlijk en allesbehalve elegant, weerklonk door de duinen. De schade die de wijn had aangebracht was al zo omvangrijk.
'Drinken en lezen, jij wil dansende lettertjes zien?' De jongen plofte zich neer in het zand. Zijn glimlachje paste uiterst goed bij zijn stem, die laag en mannelijk was. Geruststellend, ook en een tikje avontuurlijk.
'Wel, voordat je mij met je aanwezigheid vereerde, wist ik het nog niet. Maar het enige wat ik wil zien vanavond, ben jij.' De woorden hingen in de kleffe lucht. Ik zuchte, glimlachend weliswaar, en nam de fles wijn in mijn handen, om hem vervolgens om te draaien. Het restje van de rode vloeistof kleurde het zand en liep gestaag naar beneden.
'Opdat ik geen slok alcohol meer binnenkrijg en mijn maagdelijkheid niet verlies vandaag. Ik ben Clare, trouwens.'

[ bericht aangepast op 1 juni 2016 - 7:30 ]

Le Beau n’est que la promesse du bonheur | Will you dance, dear Emma? | page 28

1 juni 2016 - 10:01 Ziegler is offline

Ziegler 20534

Josh Sebastian Lukasiak
23 | Loverboy | Strandfeest | Jazmín

Josh kon het uitermate waarderen hoe het meisje niet geheel enthousiast was om hem te zien. Zijn vraag was dan ook behoorlijk cliché geweest, maar dat was dan ook precies zijn tactiek. Ze haalde een aansteker tevoorschijn en gaf deze aan Josh. Een klein, scheef glimlachje sierde zijn gezicht terwijl hij haar bedankte. ”Neem hem maar even, dan ga ik vlug wat drinken halen, als je het niet erg vind." sprak ze tegen hem. Hij knikte als teken dat hij dat een goed idee vond. Josh was geen spraakzaam persoon en hopelijk nam ze hem dat niet kwalijk. Ergens gaf het hem ook wel een mysterieuze uitstraling, maar dat was slechts voor de personen die er tegen konden. Sommigen werden angstig van zijn stille karakter, altijd denkend dat hij hun dood aan het plannen was.
Josh stak zijn sigaret aan en nam er een flinke hijs van. Terwijl zijn ogen zochten naar het meisje van daarnet, blies hij een flinke wolk aan rook weer uit. Uiteindelijk vonden zijn ogen haar bij de bar, wat logisch was. Dat moment nam hij even om haar goed in zich op te nemen. Hij bestudeerde haar hele lichaam en kwam tot de conclusie dat ze een goed slachtoffer zou zijn. Ze zag er uitdagend uit en dat mocht hij wel. Hij stak de aansteker van het meisje in zijn broekzak, daar kwam hij later wel op terug. Geduldig wachtte hij totdat ze weer omdraaide.
Dat duurde dan ook niet lang. 'Ik wilde je graag een drankje aanbieden,' zei hij tegen haar. 'Maar zo te zien heb je jezelf al geholpen' Opnieuw verscheen er een kleine grijns op zijn gezicht. Hij nam een hijs van zijn sigaret. 'Ik ben Josh,' zei hij vervolgens en hij blies de rook weer uit.

Big girls cry when their hearts are breaking

1 juni 2016 - 12:38 Aphex is offline

Aphex 14021

B eau d' Aurelian

Beau grinnikte even toen ze de barman op en af liet gaan. Hij vond de dame zeer... interessant. Toen ze haar ogen weer over hem liet glijden en er een opmerking bij maakte, kon hij niet anders dan wat terug zeggen. 'Insgelijks', zei hij gladjes en bekeek de vrouw nog eens van top tot teen. 'Je bent nu eenmaal ook niet mis', sloot hij zijn zin af - met een bijpassende korte knipoog. Hij kon zeker genieten van zijn uitzicht, de dame was zeker een streling voor het zicht en Beau kreeg de kans haar nog beter te bekijken toen ze zich naar hem draaide. 'Wil je echt geen colaatje?', grapte hij al lachend terwijl hij zijn flesje de lucht in stak.Toen Beau hoorde hoe de dame sprak over het zicht, kon hij niet anders als een wenkbrauw lichtjes optrekken. Beau vond het hier fantastisch mooi. Toen de dame meedeelde dat ze Caspian heette, knikte hij lichtjes ter bevestiging. 'Mooie naam, hoor je niet vaak', zei hij met een twinkel in zijn ogen. 'Beau is de naam, past wel bij je', lachte hij weer. Hij trok wat aan zijn short en dronk zijn glas leeg. Hij vond het warm en wapperde even met zijn gilet in de hoop het wat frisser te krijgen.

[ bericht aangepast op 1 juni 2016 - 13:00 ]

Heaven is a place that we all have

1 juni 2016 - 16:12 Necessity is online

Necessity 5615

EYTAN GASPAR NARCISO
“Run, darling, run.”
22 years - Portugese

Hij was niet de enige die dit meisje gespot had, want ook Josh had besloten haar aan te spreken. In stilte vervloekte Eytan de andere jongen, maar hij hield zijn gezicht in de plooi. Hoe legde je iemand uit dat jij diegene had geclaimd en dat je daarom wilde dat de ander zou oprotten? Dat ging gewoon niet zonder dat diegene ervandoor zou gaan.
Het meisje leek hem wel dankbaar te zijn dat ze eerst mocht en bestelde een biertje. Toch kon Eytan niet helpen dat hij merkte dat haar blik even terug naar Josh gleed. Damn.
"Het is al goed," zei hij met een glimlach tegen haar toen hij ook een biertje had besteld. "Ik heb de hele avond, dus ik kan best even wachten. Ik ben trouwens Eytan." Hij stak zijn hand naar haar uit en ontving op hetzelfde moment zijn bier.
Helaas voor hem besloot ook Josh bij ze te komen staan - overduidelijk met hetzelfde plan als hij had. Josh had echter overduidelijk een andere tactiek dan hem: waar hij het met vriendelijke opmerkingen deed, deed Josh het met - in zijn ogen slechte - pick up lines. Het was nu aan het meisje om te bepalen wat ze toch liever had - of welk uiterlijk ze het liefste had.
Eytan baalde. Op dit moment hadden zowel hij als Josh weinig invloed op de uitslag, maar hij wist zeker dat het hem gelukt zou zijn om de eerste, zeer goed contacten te leggen als Josh zich zou hebben gedragen en hem gewoon het meisje had laten krijgen.

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

1 juni 2016 - 18:45 Athalar is offline

Athalar 12530

—————————————————————————

—————————————————————————

Jazmín Valeria Fuensanta

”Put me second and I'll make you nonexistent.”

• Outfit •

”Het is al goed,” reageerde de jongen die me eerder voor had gelaten en nadat hij zelf ook een biertje had besteld. De glimlach die op zijn gezicht lag zorgde ervoor dat ik hem eenzelfde terug schonk. “Ik heb de hele avond, dus ik kan best even wachten. Ik ben trouwens Eytan,” vervolgde hij en stak zijn hand naar me uit. Zonder enige aarzeling nam ik zijn hand lichtjes aan. “Ik ben Jazmín,” antwoordde ik en bekeek de jongen nogmaals alvorens ik hem wilde vragen of hij hier uit de buurt kwam. Echter kreeg ik daar de kans niet voor gezien de jongen - die eerder om een vuurtje vroeg - mijn aandacht naar zich toetrok.
”Ik wilde je graag een drankje aanbieden,” sprak hij. “Maar zo te zien heb je jezelf al geholpen. Ik ben Josh,” Lichtjes haalde ik mijn schouders een keer op en blikte geamuseerd naar het gezicht van de jongen terwijl deze op zijn beurt een hijs van zijn sigaret nam. “De avond is nog vroeg, dus wie weet mag je me later wel een keer trakteren,” glimlachte ik vervolgens en nam een nieuwe slok van mijn drinken waarna ik mijn hand naar hem uitstak. “Jazmín,” stelde ik mezelf voor en wees vervolgens met mijn wijsvinger van hem, naar Eytan. “Komen jullie hier uit de buurt?”
Ik kende aardig wat mensen hier uit de buurt en al zat er vast wel iemand tussen die ik nog niet kende, met de zomervakantie nu aangebroken was het geen gekke vraag die ik stelde. Er zouden veel toeristen deze kant op komen waardoor het eens zo rustige strand, nu een stuk drukker ging worden. Beide jongens kwamen me tevens allesbehalve bekend voor, wat mijn vermoeden dat ze op vakantie waren aanwakkeren. “Of hebben jullie beide besloten je vakantie aan dit strand te vieren?” Lichtjes hield ik mijn hoofd iets schuin terwijl mijn poelen van de ene jongen naar de andere schoten, in afwachting van hun reacties.

~~Meh. Hij is kort en kan beter.~~

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Index RPG Actieve Topics Zoek