The French Court ~ SPEELTOPIC 1 - Speeltopics

• • • • French Court• • • •

• • • • Welkom op lichtjes dag!• • • • Het is 19 maart 1600, ook wel bekend als lichtjes dag. Lichtjes dag is een feestdag waarop de man de vrouw van wie die houd een kaars geeft en zei hem die avond aansteekt als ze het ook voor hem voelt. Dit jaar is het een bijzondere lichtjes dag, want de koninklijke familie in Frankrijk nodigt heel Europa uit om te komen eten ter ere van lichtjesdag. Het wordt een prachtig feest met de mooiste dans muziek in tijden, en die avond gaat iedereen vrolijk en moe naar bed met hun kaarsen. Net voor de nacht valt word er een prinses naar beneden geduwd en overleefd de val niet, daar begint het verhaal... Het duisternis, met een hart zo koud als ijs... Die je spaart als je het echt waard bent... Met zijn magie, zo zwart en dodelijk als gif...

Power Is A Dangerous Game

• • • • Landen • • • • • Spanje • Zweden • Frankrijk • Engeland • Schotland • Denemarken • Marokko • Walachije • Ottomaanse Rijk • Rijk Der Nederlanden

RED IN THE HEAD, SILVER IN THE HEART

• • • • Rollen • • • • Prinsen&Prinsessen - Je moet het afspreken met de koning en koninginnen, want je bent familie van hen. - verschillende leeftijden Lady's/Boys in waiting - Dat zijn degene die vrienden zijn van de koninklijke familie en eigenlijk mee gaan om een man of vrouw te vinden.

I'm not a rebel, i'm Royal.

• • • • Het Duisternis • • • • Het duister is een soort levende geest, die niet praat. Hij kan je helpen en je waarschuwen, je laten zitten, je bang maken of vermoorden. Hij is de god van de heidenen, heidenen zijn mensen die bloed offer doen als Het Duisternis. Ze hebben speciale krachten en lokken soms mensen het woud in. Ze laten zich zelf nooit zien, hun slachtoffers overleven het alleen met speciale hulp. Niemand mag het bloed woud betreden, als je er te ver ingaat kom je er nooit uit.

• • • • Regels • • • • • Woordenaantal: 125 • Personages maakt niet uit, als je maar een jongen& een meisje hebt. • Personages moeten aan hun rol gekleed zijn, bijvoorbeeld: adellijk kleed zich adellijk. • Geen perfecte personages, niemand is perfect. • Denk aan de tijd waar we leven, niet in 2016. • Pas Relaties na de rollen goed gekeurd zijn. • Eerst reserveren

• • • • Rollen • • • • Lijst: • Rol • Naam • Leeftijd • Land • Innerlijk (eigenschappen mogen ook) • Uiterlijk//Beschrijving • Familie • Relaties • Extra

Naam STOP OP VROUWEN/MEISJES Marina Rosemary de' Medici - Schotland - Prinses - MyDearDiary - pagina 1 Elizabeth Courage - Engeland - Prinses - Lisadragonrider - pagina 3 Isabelle Marienett de' Medici - Denemarken - Prinses - _patch - 3 Francis André de la Porte - Frankrijk - Prins - MyDearDiary - 1 Geclaimt - Frankrijk - Prins - Douceur Lady de Guise - Schotland - prinses - Shairell - 3 Geclaimt - Frankrijk - Boy in Waiting - Shairell - Geclaimt - - Prinses - Sunrises - Estevania of Castilie - Spanje - Prinses - DarkOne - 7 Geclaimt - Spanje - Boy in waiting - DarkOne Narcisa Valeria Constantinescu- Walachije - Lady in waiting- Camhanaich - 5 Charlie Nadia Johansen - Denemarken - prinses - HttpLaura - 4 Geclaimt - Turkije - lady-in-waiting - Ruelle - Jayden Sjölin - Zweden - Prins - HttpLaura - 4 Willem Frederik George Lodewijk - Nederlandse rijk - Boy-in-waiting - gentil - 11 Altan Ozgur Bayoumy - Ottaamse Rijk - prins - gentil - 11 Charlotte Cassiopeia Johansen - Denemarken - prinses - gentil - 10 Lileas de Guis - Schotland - Prinses - Shairell - 9 Kenna de Poitiers - - Lady in waiting - Peculiar Ariël Courage - Engeland - prinses - Josnape- 11 Theodor André de la Porte - Frankrijk -boy-in-waiting - 13

• • • • Topics • • • •

Speeltopics 1: 2: 3:

Praattopics 1: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=179225 2: 3:

Rollentopics 1: http://www.quizlet.nl/forum/modify.php?id=6300388 2: 3:

---

Sometimes is get nervous in social situations, and i talk to myself.

Het is een mooie dag, koningen en koninginnen laten hun kinderen voor een lange tijd naar het Franse hof om terug te komen met een man of vrouw, natuurlijk heb je ook degene die er niet mee eens zijn. Kinderen die er geen zin in hebben of omdat ze weten dat ze misschien geen kans maken. Het verhaal begon allemaal toen ze koetsen aankwamen op het Franse Hof...

[ bericht aangepast op 1 aug 2016 - 15:06 ]

---

Sometimes is get nervous in social situations, and i talk to myself.

MT

[ bericht aangepast op 1 aug 2016 - 16:10 ]

mt

---

We are all mad here...

mt

Emtiee

---

"The stars replaced the emptiness of my heart."

Abo

Charlie Nadia Johansen

Wanneer mijn hofdames me wakker maken en me in mijn korset helpen hoor ik iemand op de deur kloppen, 'majesteit, u moeder wil u en u zus zien.' Ik rolde met mijn ogen en bekeek mezelf in de spiegel. 'Zeg maar tegen mijn moeder dat ik over vijf minuten kom, en dat het me niet kan schelen wat er met Charlotte gebeurd.' Ik knikte en kamde mijn lange haar. 'Jullie hoeven mijn haar niet te doen vandaag, ga maar weer...' Ze knikte en bogen voor me, wat best heerlijk voelde. Ik deed mijn haar in een lange vlecht en klopte op de deur van Charlotte. 'We worden verwacht in de keuken, ik ben er alvast.' Ik liep naar beneden zonder nog op Charlotte te wachten en boog voor mijn moeder. 'Hallo moeder.'

---

~

Charlotte Cassiopeia Johansen

Ik lag woelend in mijn bed, totdat ik wakker werd door een welbekende stem. 'We worden verwacht in de keuken, ik ben er alvast.' Charlie. Ik ging rechtop zitten in mijn hemelbed en riep een hofdame. "Elina, wil je mij mijn jurk eens aangeven, deary?" Ze nam mijn grote donkerroze jurk uit de kast. Ze nam daarna ook mijn korset. Deze deed ze bij mij aan. Ik was ietsje magerder dan mijn tweelingzus, Charlie, maar dat viel niet echt op. Elina deed daarna ook mijn kleed bij mij aan. Ze deed mijn haar in een vlecht. Ik deed zelf mijn schoenen aan en bedankte Elina. Ik ging naar de gang. Naar de keuken. Ik klopte op de deur. "Moeder? Charlie? Zijn jullie hier?" Vroeg ik, met een tikkeltje onzekerheid in mijn stem. Achter de hoek zag ik beide vrouwen staan. Ik boog voor mijn moeder en gunde mijn zus maar een vage blik. "Waarom moesten we komen, moeder?" Ik zag dat Charlie dezelfde vlecht had, en dezelfde kleren. Raar, maar we waren echt exact hetzelfde.

Marina Rosemary de' Medici

Ik word wakker door het gehuil van Lileas in de kamer hiernaast, was Lady nog niet wakker? Ik doe mijn bed uit en roep Anynke voor mijn korset en jurk. Natuurlijk komen er meteen drie aan, De ene pakt mijn korset, de andere kiest mijn jurk en de andere legt mijn haar spullen klaar. Ik knik en doe mijn haar naar voren, en accepteer de hulp met mijn korset. Wanneer ik mijn jurk aan heb kijk ik in de spiegel. 'Majesteit, we moeten u haar nog doen.' Ik knik en ga zitten. Ze kammen het eerst en maken er dan krullen in. 'Ik vind het zo goed, ik ga even kijken bij Lady en Lileas. Als ik terug kom wil ik eigenlijk graag ontbijten.' Ze knikken en lopen weg, ik ga naar de kamer hier naast en zie Lady niet bij Lileas. Ik aai haar wang en glimlach. 'Hallo kleintje...'

---

Sometimes is get nervous in social situations, and i talk to myself.

Lileas de Guis

Wanneer ik wakker ben heb ik geen idee waar ik ben, ik begin te huilen naar mama. Alleen komt ze niet, word ze niet wakker? Ik begin met mijn armpjes in de ronde te slaan. Een paar dames komen binnen, ik word meteen aangekleed, maar ik huil nog steeds. De dames proberen me te troosten, maar het zou ze niet lukken. Wanneer ze het opgeven en de kamer verlaten komt tante Marina binnen. Ze streelt me zachtjes over mijn wang, wat verrassend fijn voelt. Ik volg haar ogen en glimlach. 'Brrrrrrrrrrrrrrr', dat is wat ik als enige nog kan zeggen. Ik hoop eigenlijk dat ze me toch begrijpt. Ik ga met mijn vingertje langs haar hand op de zijkant van de wieg, en hoop dat zei me verder aan mag kleden...

---

Fate whispers to the wolf: 'You cannot whithstand the storm' and the wolf whispers back, 'I am the storm.'

Lift up your head princess if not the crown falls

Ik strek mijn armen boven mijn hoofd uit. Ik had weer als een prinsesje geslapen, ik grinnikte even en vroeg me af of er ooit een dag zou zijn waarop ik niet als een prinses zou slapen. Ik zetten mijn vieten langs mijn bed en stond op. Mijn voeten zonken weg in de dikke mat die onder mijn bed lag. Het was zo'n bed dat ieder meisje wel wilde hebben en ik had er eentje. Ik glimlachte bij de gedachte dat ik een heerlijk bed had maar voelde ook wel een beetje schaamte voor alle mensen die misschien niet eens een bed hadden en dan lig ik te slapen in een bed waar je wel vier bedden van had kunnen kopen. Ik zette een paar stapjes richting mijn kleding kast. Alsof er een alarm was afgegaan stroomde de bediendes mijn kamer binnen om me te helpen met mijn jurk. Ik probeerde zo beleefd mogelijk te zijn maar een sippe blik kon niet van hun gezicht wegblijven. 'Sorry, maar ik heb echt geen hulp met mijn jurk nodig ik kan mezelf wel aankleden.' Mijn bediendes probeerde me altijd met van alles te helpen en net zoals al die dagen sloeg ik hun hulp ook vandaag weer af. Toen ze met hun sippe gezichtjes afdropen leefde ik even met hun mee -al snapte ik zelf niet waarom je iemand zou willen helpen met aankleden- 'Weet je wat' zei ik 'jullie mogen me wel helpen met mijn koffer.' Ik probeerde heel enthousiast te klinken alsof ik hun hulp heel hard nodig had. Ik kon mezelf echter wel voor mijn hoofd slaan, ik had even een momentje voor mezelf nodig en nou zouden mijn bediendes alsnog om me heen lopen. 'Willen jullie ook mijn jurk in pakken die zo fijn zit' ze moesten maar raden welke het was, waarschijnlijk wisten ze het toch wel. Ik had die jurk zovaak aan. 'Owhh en alsjeblieft geen jurken inpakken waar ik zo'n korset voor aan moet, die dingen zitten veel te strak.' Heel even kon het me niks schelen dat ik dadelijk de enige prinses zonder korset was. Ik hoefde van mezelf geen dingen aan die ik normaal ook niet zou dragen. Ik wist bijna zeker dat ik in zo'n jurk niet eens kon boogschieten, een van mijn grootste hobby's. Ik verheugde me wel op het uitstapje naar het Franse hof maar ik had er alles behalve zin in om zo lang tussen al die verwende prinsessen te zitten. Ze zouden zelf een keer de handen uit de mouwen moeten steken in plaats van dat alles voor hen werd gedaan.

[ bericht aangepast op 4 aug 2016 - 12:14 ]

---

"The stars replaced the emptiness of my heart."

Charlie Nadia Johansen

'Zoals jullie niet weten ben ik al een tijdje ziek, en de meesten koninklijke beste dokters weten er niks van af. Dat stelt vast dat het ongeneeslijk is en dat mijn einde er bijna aankomt... Ik bid nog, mijn bewakers beden. Priesters doen alles wat ze kunnen doen en bidden met ons mee.' Toen draaide ze zich om. 'Ik wil dat jullie vandaag nog naar Frankrijk vertrekken en gaan trouwen, degene die als eerste trouw word de volgende koningin van Denemarken. Het hoeft niet snel, ik wil alleen dat jullie wel weten dat het van belang is.' Ik keek naar mijn moeder, 'mam...' Er ging een traan over mijn wang en snel gaf ik mijn moeder een knuffel. Ik begon zachtjes te huilen... 'Ik wil niet trouwen, ik wil dat jij nog koningin bent...'

---

~

Charlotte Cassiopeia Johansen

'Zoals jullie niet weten ben ik al een tijdje ziek, en de meesten koninklijke beste dokters weten er niks van af. Dat stelt vast dat het ongeneeslijk is en dat mijn einde er bijna aankomt... Ik bid nog, mijn bewakers beden. Priesters doen alles wat ze kunnen doen en bidden met ons mee.' Toen draaide ze zich om. 'Ik wil dat jullie vandaag nog naar Frankrijk vertrekken en gaan trouwen, degene die als eerste trouw word de volgende koningin van Denemarken. Het hoeft niet snel, ik wil alleen dat jullie wel weten dat het van belang is.' Ik hield me sterk. Naast mij hoorde ik zacht gesnik. 'mam...' Charlie gaf moeder een knuffel 'Ik wil niet trouwen, ik wil dat jij nog koningin bent...' Er rolde langzaam een traantje over mijn wang. Mijn ogen kleurden rood, en het enigste wat ik kon zeggen was "Ik zal doen wat uw wensen verlangen." Bij deze woorden verliet ik de keuken. Ik hield mijn blik stijf, totdat ik in mijn kamer aankwam. Daar barste ik in huilen uit. Ik kroop tussen mijn lakens en snotterde heel mijn bed vol. Mijn huilbui werd verstoord door een bruusk geklop op mijn reusachtige, wit met goud bewerkte deur. Ik veegde mijn tranen weg, wetend dat het toch nog duidelijk zichtbaar was dat ik had gehuild. "Kom maar binnen." Zei ik met een vreemde kraak in mijn stem. Elisa, de zus van Elina, kwam binnen. "Excuseer me als ik stoor." Zei ze van zodra ze mijn gezicht had gezien. "Maar u zou moeten helpen met uw koffer in te laden." Ik knikte en kroop huildronken uit mijn bed.

Charlie Nadia Johansen

'Ik ga maar eens achter Charlotte aan', zeg ik snikkend terwijl ik van mijn moeder even afscheid nam. Ik liep naar haar kamer en klopte op de deur. 'Charlotte, ik ben het, degene die heel erg op je lijkt... Charlie. Gaat het?' Ik doe de deur open en zie dat ook Elisa, 'o, stoor ik?' Ik kijk van de ene naar de ander. Ik denk dat ik toch wel ongelegen kwam, maar toch ging ik naast Charlotte zitten en doe een arm om haar heen. 'We zouden dus moeten trouwen zuster. Voor het rijk...' Ik kon het niet geloven, trouwen om het rijk te redden. We gaan dus naar het bijzondere Franse hof met een doel en een missie. Kan het nog stommer! Vooral wanneer je moeder bijna sterft...

---

~

Charlotte Cassiopeia Johansen

Langzaam maar zeker wankelde ik naar mijn kast. Ik neem net de deurknop vast, totdat er op de deur wordt geklopt. 'Charlotte, ik ben het, degene die heel erg op je lijkt... Charlie. Gaat het?' Een vaag lachje verscheen op mijn gezicht. 'o, stoor ik?' Ik ging op mijn bed zitten, en Charlie kwam naast me zitten. 'We zouden dus moeten trouwen zuster. Voor het rijk...' Ik knikte, terwijl ik nogmaals begon te huilen. "Tja, als dat de wens van onze moeder is, dan... Dan..." Ik keek naar beneden, waarna er liters tranen uit mijn ogen spatten. Elisa sloop langzaam de kamer uit, maar ik zei "Elisa, ik vertrouw jou de taak toe om mijn koffer in te pakken. Ik hoop dat ik je kan vertrouwen." Elisa kwam langzaam weer de kamer binnen en liep de ingebouwde kast in. Ze sloot de deur achter zich. "Wat vind jij nu eigenlijk van dat in Frankrijk?" Zei ik wenend.