• Deze RPG bevat spoilers over de verschillende soorten supernatural uit de MTV serie Teen Wolf

    PART OF THE PACK

    WEREWOLVES
    Volgens de legendes en de werkelijkheid zijn weerwolven de meest voorkomende soort van shapeshifters en behoren zo bij dit soort van supernatural. Echter veranderen weerwolven niet 1 keer per maand in een mensenverslindend beest. Een weerwolf, ook bekend als lycantrophe, is een mens die, als hij zijn krachten onder controle heeft, elk moment kan veranderen in een weerwolf. Wanneer deze verandering plaats vindt zal de oogkleur veranderen, zal de shapeshifter meer haar krijgen en krijgt hij klauwen en hoektanden om mee te bijten. Een weerwolf, in menselijke of dierenvorm is sneller dan een normaal mens, kan beter horen en ruiken, heeft snellere reflexen en helen veel sneller. Dit maakt hen dus eigenlijk geen mens meer, maar supernatural.

    Weerwolven hebben hun eigen klasses: Alpha, Beta, Omega. Een Alpha weerwolf is het sterkste van het soort en heeft rode ogen. Een gebeten weerwolf is automatisch een Beta of Omega en om een Alpha te worden zal je een Alpha moeten doden.
    Echter bestaat er ook een 'true Alpha'. In dit geval heeft de Beta of Omega geen Alpha gedood, maar is Alpha geworden op basis van karakter en wilskracht. Een Beta of Omega die niet door een true Alpha gebeten is, is ook niet in staat om Alpha te worden door het doden van een true Alpha.
    Een beta weerwolf is het meestvoorkomende soort weerwolf. Gebeten door een Alpha betekent dat je een Beta bent, omdat je dan deel uitmaakt van het wolvenpack van die Alpha. Betas hebben van nature geeloranje ogen, tenzij ze een onschuldige hebben vermoord. Dan zal hun oogkleur veranderen naar blauw.
    Een Omega is niets anders dan een Beta, maar dan een Beta zonder pack. Wolven zijn sterker als ze in een pack leven, wat ervoor zorgt dat Betas sterker zijn dan Omegas.

    Om een weerwolf te worden zal je gebeten moeten worden door een weerwolf. Als je gebeten wordt, wordt je óf een weerwolf, óf je sterft. Ook kun je een weerwolf worden als de scratch diep genoeg is.
    Gebeten door een weerwolf wil niet zeggen dat je ook een weerwolf wordt. In enkele gevallen verander je in een andere shapeshifter, een kanima of een werejaguar.


    OTHER SUPERNATURAL
    Naast weerwolven bestaan er veel meer soorten supernaturals die allemaal deel uit kunnen maken van een weerwolfpack, al is dit zeker niet noodzakelijk.

    Een Kanima is een shapeshifter die door een bijt van een weerwolf een shapeshifter is geworden. Dit op basis van karakter. Een Kanima is een sooet hagedis met een slangenhuid en wordt 'bestuurd' door een persoon. Een kanima behoort tot iemand en als dat persoon hem vraagt om iets te doen, zal de kanima luisteren. Wanneer een Kanima wordt bestuurd door een Alpha, kan hij tot zijn pack behoren.

    Een Banshee is een supernatural die doden kan voorspellen en vinden. Een Banshee heeft een aantrekkingskracht op doden, zonder dat hij/zij het doorheeft kan een Banshee een dood lichaam vinden. Om andere mensen te waarschuwen of om te laten weten waer hij of zij is, kan een Banshee gillen. De gil van een Banshee heeft een bepaalde frequentie die gewone mensen niet kunnen horen, alleen andere shapeshifters.
    Ook kan een Banshee zijn/haar gil gebruiken als wapen wanneer hij/zij weet hoe dit moet. De gil kan dan dingen omver blazen en wanneer hij extra krachtig is zelfs menselijke lichaamsdelen volledig wegblazen. Dit gebeurt alleen zelden.

    Een Werecoyote is eigenlijk niets anders dan een weerwolf, maar dan is het geen gewone wolf maar een coyote (prairiewolf). Een werecoyote kan veranderen in een volledige coyote of alleen de tanden, klauwen en ogen. Ook bij een werecoyote geldt dat je van oorsprong gele ogen hebt, maar als je een onschuldige dood worden ze blauw. Het is niet bekend of Werecoyotes Alphas kunnen worden.

    Een Kitsune is een foxspirit en er bestaan 13 verschillende soorten. In het geval van een donderkitsune krijgt een kitsune feloranje ogen en kan zeer goed met zwaarden overweg. Het zwaard is dan ook het wapen van de Kitsune.

    Een Werejaguar is een shapeshifter door een bijt of een scratch van een weerwolf. Voor een Werejaguar geldt hetzelfde als voor een Kanima, ze worden geen weerwolf op basis van karakter. Een Werejaguar kan veranderen in een jaguar met felgroene ogen en 'behoort' tot de aztec.

    Een Chimera is geen supernatural geworden op natuurlijke wijze. Elk mens is voor 99,9% menselijk. Wanneer de 0,1% onmenselijkheid naarboven wordt gehaald veranderd een mens in een Chimera en kan in tegenstelling tot naturlijke supernaturals een grens van mountain ash passeren. Dit omdat een Chimera officeel nog steeds een mens is.
    Chimeras zijn er in allerlei verschillende soorten: Kanima's, weerwolven, Werecoyotes, een bepaalde Kitsune, sommigen kunnen vleugels hebben en Wendigo's.


    HUMANS
    Een wereld zonder normale mensen, mensen die geen supernatural krachten hebben, de 'menselijke' mensen bestaat niet.
    Humans kunnen wel degelijk deel uitmaken van een pack met supernatural creatures. Het enige wat nodig is om als human deel uit te maken van een pack is geloven dat je bij het pack behoort. Ook zal het pack jou moeten accepteren als deel van het pack. In tegenstelling tot veel supernaturals ben je als human niet sterker dan normaal wanneer je in een pack zit.

    We volgen hier alle bovenstaande supernatural creatures en twee soorten humans: de hunters en de gewone mensen, de 'vrienden'.

    Hunters die geen deel uitmaken van een pack zullen jagen op de weerwolven, maar kunnen ook de beschermers zijn van de weerwolven. Want de 2 packs hebben zo hun vijanden: elkaar en andere gevaarlijke creatures.
    De Hunters die deel uitmaken van een pack zullen met hun eigen wapens (de een gebruikt alleen geweren, de ander pijl en bogen, dolken en messen of harpoengeweren) het pack verdedigen. Zij zullen net zo hard vechten als alle supernaturals in het pack en worden niet beschermd door de kwaliteit om snel te helen of sterker te zijn, maar door hun wapen.

    De gewone Humans zijn niets meer dan wij. Humans hebben geen speciale krachten als supernaturals en met wapens kunnen ze ook niet goed overweg. De Humans zijn eigenlijk degenen met het meest positieve karakter. Ze hebben niks, maar zullen toch net zo hard moeten vechten als de rest. De Humans zullen degenen zijn die de rest aanmoedigt om door te blijven gaan, om te blijven leven. En daarmee spelen ze toch een van de belangrijkste rollen in de packs.









    HET VERHAAL
    Na alle rampen in Beacon Hills is het toch nog steeds niet huisje boompje beestje.
    Eens in de duizend jaar veranderd een shapeshifter of ander soort supernatural in een Lecae. Een Lecae is een shapeshifter die veranderd in een half wolf / half schorpioen. Hoe deze shapeshifter in een Lecae veranderd, is onbekend, maar de Shapeshifter die in een Lecae veranderd heeft een soort "extra" kracht en wordt ook wel de Duluctor genoemd.
    De Duluctor kan 4 andere supernaturals bijten, en zo infecteren met Lecaeciter. Deze 4 mensen zullen ook veranderen in een Lecae en zo ontstaat een Lecaepack, met de Duluctor als Alpha.

    Lecaes hebben dezelfde krachten als weerwolven, maar zijn sterker. Doordat ze half schorpioen zijn hebben ze ook uiterst gevaarlijke stekels. Dit maakt een Lecae bijna onverslaanbaar. Bijna. Lecaes zijn nog altijd gewoon sterfelijk, net als alle andere supernaturals.

    Het Lecaepack bevindt zich momenteel in het bos van Beacon Hills, gezamelijk met 2 andere Wolfpacks. Het doel van het Lecaepack is het uitschakelen van alle supernatural en vervolgens te heersen over de wereld. Om te beginnen met de Alpha's, zodat de packs uit elkaar vallen en de leden minder krachtig zijn. Het enige waar de Lecaes aan kunnen denken is macht, kracht en moord.

    Daarom is het zo belangrijk geworden om als supernatural lid te zijn van 1 van de 2 packs die momenteel in Beacon Hills leven. De packs zullen moeten samenwerken om de 4 Lecaes en de Duluctor uit te schakelen, en zullen misschien zelfs hulp moeten inschakelen van een aantal Omega's en mensen die eigenlijk niks met supernatural te maken hebben. Alle krachten zullen gebundeld moeten worden om zo een einde te maken aan het Lecaepack. Duizend jaar geleden is het anderen ook gelukt, dus met zijn allen zouden ze toch moeten slagen?

    Maar wie kent de kracht van een Lecae werkelijk zo goed? Wie weet de beste manier om ze uit te schakelen? Alleen vermoorden, of misschien vernietigen in de hoop dat duizend jaar later niet hetzelfde gebeurd? En hoe gaan de Alpha's om met de druk dat zij het grootste doelwit zijn?

    Alle leden van het Lecaepack zijn NPC's, oftewel ze zijn niet te bespelen. Dat komt omdat niemand weet wat ze werkelijk van plan zijn en niemand weet hoe zij denken. Ook blijft de spanning er zo meer in.

    PACK 1
    logo
    we kill


    • Alpha weerwolf - Dominic Nathaniel Cunningham - ruelle - 1.2
    Beta weerwolf - Declan Eoghan Carmody
    • Beta weerwolf - Erin Mariah Braiden Canagan - 1.3
    Banshee - Jaime Charlie Lincoln- gereserveerd voor peculiar
    • Werecoyote - Elizaveta Bizina - Polovina - 1.2
    Werecoyote - Gilroy Kenneth Ruskin
    • Kitsune - Yui Saito - nairn - 1.5
    Chimera - Irene Haydée Benitez
    • Hunter - Neville Louis Roth - growlithe - 1.5
    Human - Kendall Raine Jenkins - gereserveerd voor OpgeroldEten

    PACK 2
    logo
    we destroy


    • Alpha weerwolf - Nathan Leroy Chamberlain - DSprayberry - 1.3
    Beta weerwolf - Ashton Braidy Denzell
    Beta weerwolf - Alice Cyrille Denzell
    • Banshee - Alissa Maddison Dale - surrexit - 1.3
    • Werecoyote - Parker Damian Forester - Raccoon - 1.1
    Kanima - Camille Gabriel Hogarth
    Werejaguar - Isolde Tamaya Calfuray
    • Chimera - Devin Falco Merricks - monchevy - 1.2
    • Hunter - Kiara Ashanti Washington - camhanaich - 1.3
    • Human - Olena Havana Maxwell - velaris - 1.3

    NO PACK
    no logo
    we help


    • Chimera - Alfie Neal Wide - Raccoon 1.4
    • Omega - Taylor Ophilia Stavros - growlithe - 1.4
    • Omega
    • Human - gereserveerd voor peculiar
    • Human
    • Human
    • Banshee - Rune Ashton Miller - Nairn - 1.5
    • Hunter - Cassandra Alexis Graham - ruelle - 1.2
    • Hunter - gereserveerd voor OpgeroldEten
    • Hunter




    LINKS NAAR DE TOPICS
    Rollentopic
    Praattopic
    Speeltopic



    SPEELTOPIC
    We beginnen op vrijdag 14 oktober 2016 om 15:55 uur. Alle leerlingen zijn met vijf minuten vrij en gaan hun weekend tegemoet. De mensen die niet naar school gaan kunnen hun vrienden weer ontmoeten.
    Het is 13 graden en de herfst komt al goed door. De bomen zijn volledig bruin, oranje en rood gekleurd en de lucht wordt steeds grijzer. De lucht versterkt de grimmige sfeer in de stad dan ook.

    Wanneer iedereen met dit tijdstip een beetje uitgeschreven ik, zal er een tijdsprong plaatsvinden naar vrijdag 14 oktober om 21:15. Ik zal van te voren aankondigen wanneer dit gebeurd. Veel schrijfplezier!


    take risks


    PARKER DAMIAN FORESTER
    WERECOYOTE , PACK 2 , 12TH GRADE




    Lena's afkeurende blik bij mijn voorstel over de veggiedag sprak boekdelen en veranderde dan ok algauw toen ik toch besloot dat haar voorstel beter was. Haar zalmroze lippen krulden omhoog in een triomfantelijke glimlach wat me wel goed deed. Voor mij was een ander oprecht zien glimlachen al genoeg om me ook blij te maken, ookal was het een totaal vreemd persoon. Een groepje meiden die net langsliep leek het druk te hebben met fluisteren or beter gezegd, roddelen dat Lena en ik iets hadden en kort rolde ik met mijn ogen. Begrijp me niet verkeerd, Lena was een pracht van een meid maar ik had echt geen behoefde in een vaste relatie. De laatste keer dat ik bijna een relatie had was met Erin en dat was ook niet echt goed afgelopen...
    'Mijn voorstellen zijn altijd beter, Sparky senior,' zei ze uitdagend en licht trok ik mijn wenkbrauw op. "Hmmm, daar ben ik toch niet zo zeker van." zei ik met een kleine grijns om mijn lippen. "Maar vandaag wel," kort haalde ik mijn schouders op. 'Mijn plaats is perfect. Mijn ouders zijn vanavond niet thuis, dus als we vanavond een horror film gaan kijken, dan kun je zo hard gillen als je wilt wanneer het eng wordt,' zei ze me terug plagend en ik heef toe dat dit een goede zet van haar was. Zo nu en dan kon ik wel eens gillen maar dan moest het echt wel een goede of gore horrorfilm zijn. Niet dat ik bang was, meestal gilde ik eens voor de lol of om haar bang te maken al wist ik goed genoeg dat ze er beter tegen kon dan ik deed. Meestal argumenteerde ik dan met haar en riep ik naar de televisie dat het mens overduidelijk niet naar het enge geluid moet toelopen of dat ze beter led lichten had gekocht, sinds ze telkens zaten te knipperen. Films...
    Het prikje in mijn zij deed me opschrikken en voor ik het wist had Lena al haar arm in de mijne gekaakt en sleurde ze me mee de school uit. 'Ik wil een Deluxe,' besloot ze enthousiast eens we bijna bij mijn motor waren en ik grinnikte even. " Zorg maar dat je van al die frozen yoghurt geen buikje krijgt, niemand wil een meisje daten met een ijs baby buikje." zei ik doodserieus al deed ik maar alsof om haar te plagen. " Daarbij nemen we een dubbele deluxe, ik heb echt nood aan zoetigheid" zei ik quasi dramatisch en ging op mijn motor zitten. Eens Lena er ook op zat en ik er zeker van was dat ze niet van mijn voertuig zou vallen zette ik deze aan en begon naar de Froyo shop te rijden. Wie weet wie we wel niet gingen tegen komen.











    ALFIE NEAL WIDE
    CHIMERA , NO PACK , 11TH GRADE





    Eens de bel ging leek ik wel de enige die nog in het klaslokaal zat. Een zachte zucht verliet mijn lippen waarna ik op mijn gemak mijn schoolspullen weg stak. Deze les was niet echt zo interessant, gezien aardrijkskunde niet echt mijn ding was maar gezien ik al een maand les had gemist moest ik wel opletten. Eens ik alles in mijn rugzak had hees ik deze over mijn rechterschouder en liep na de leerkracht nog gedag te zeggen, het lokaal uit. Het voelde toch wel vreemd, zo opnieuw naar een andere school, waar de groepjes al lang gemaakt waren. Dit maakte mij voornamelijk het buitenbeentje en het feit dat ik me niet eens menselijk voelde maakte dit niet veel beter. In mijn linkerhand had ik mijn skateboard vast. eens ik de trappen af was zette ik mijn skateboard neer en ging ik erop skaten -duh- richting huis. Kort haalde ik mijn mobiel boven waardoor ik niet door had dat er iemand net voor mijn neus stond. Hierdoor botste ik tegen een auto op en verliet een pijnlijk geluidje mijn lippen. "Fuck!" riep ik dan ook kwaad, op mezelf. Mijn skateboard was ongedeerd en mijn mobiel.... Die leek geschonden te zijn. Mezelf had ik gelukkig niet bezeerd maar toch kon ik het niet laten om even een kwade blik naar de persoon in de auto te sturen. Het was een meisje die ik nog niet eerder had gezien hier. " Kun je niet uitkijken?" kwam er eerder geschrokken over mijn lippen.



    [ bericht aangepast op 9 sep 2016 - 15:15 ]


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    Alice Cyrille Denzell

    Beta werwolf, pack 2, 12th grade



    Toen Alice haar auto bereikte zorgde ze er voor dat het ding met het knopje van de kleine afstandsbediening die aan haar sleutel hing van slot spring. Rustig opende ze de deur van de auto, waarna ze haar tas op de bijrijdersstoel gooide, ook haar jas belande boven op de tas. Hierna draaide ze de spiegel even naar haar toe om naar zich zelf te kunnen kijken. Meteen viel het Alice op dat haar haar wat wild zat en dat haar make-up niet meer perfect zat als het vanochtend had gedaan. Haar haar deed ze opnieuw in een staart, maar haar make-up dit besloot ze niet beter te maken. Wie zou ze nou eigenlijk nog tegen komen terwijl ze naar huis ging. Hooguit dat ze iemand zag terwijl ze de auto van de parkeerplaats afdraaide, maar dat was een korte flits. Ze vond het niet nodig om heel veel moeite nog in haar make-up te stoppen. Echter pakte de jongedame wel uit het voorvakje van haar tas haar lippenbalsem die ze heel even over haar droge lippen heen liet glijden. Ze bewoog haar lippen nog heel even over elkaar heen om de balsem overal te krijgen en ging vervolgens met haar vinger even langs de randjes. Anders zou ze rare glanzende vlakjes hebben om haar lippen heen, tenminste daar had Alice vaak last van omdat ze niet heel precies was met haar lippenbalsem. Ze liet het ding weer in haar voor vakje vallen. Hierna zette ze haar spiegel weer goed zodat ze straks gewoon door het ding op de weg achter haar kon kijken. Pas toen dit gedaan was startte ze eindelijk te auto om de parkeerplaats af te draaien en naar huis toe te rijden. Ondertussen draaide Alice de radio nog een tikkeltje harder, maar daarna reed ze al snel de parkeerplaats af. Als er geen auto over de doorgaande weg heen had gereden, want daar moest ze nog even op wachten en net op dat moment hoorde ze iets of beter gezegd iemand haar auto raken. Meteen hoorde ze een stem komen door het openstaande raam. Alice draaide de radio zachter en hoorde al snel dat iemand tegen haar zei dat ze beter moest uitkijken. 'Ik moet beter uitkijken, jij reed tegen mij aan.' Zei ze terwijl ze het portier van haar auto opende. Meteen zag ze de jongeman die tegen haar auto aan was gereden, een donker harige jongeman, die te zien aan de rugzak die hij droeg waarschijnlijk bij haar op school zat. Echter kende ze hem niet, ze wist niet wie hij was, maar ze wist wel dat hij de gene was geweest die tegen haar auto aan was gereden. Alice draaide zich naar de auto toe om te kijken of ook een kras of een deuk in zat en ja hoor. De deuk die er in zat was misschien wel heel erg klein, als je niet wist dat hij er zat viel hij waarschijnlijk niet eens op, maar het was een deuk. 'Fuck.' Mompelde Alice. 'Godverdomme, kon je niet beter uit de doppen kijken.' Mompelde Alice Geïrriteerd. Als de auto echt de hare was geweest, dan was het allemaal oké geweest. Ze kon leven met een deukje, want ja het deukje viel niet op. Het punt was alleen dat de auto officieel van haar moeder was. Alice reed er vaak in, maar eigenlijk was hij van haar moeder en Alice wist al zeker dat de vrouw er niet al te blij mee zou zijn.


    I could be your perfect disaster, you could be my ever after.


    ALFIE NEAL WIDE
    CHIMERA , NO PACK , 11TH GRADE





    'Ik moet beter uitkijken, jij reed tegen mij aan.' Zei de bestuurster en stapte haar auto uit om de schade te bekijken. Mijn blik stond duidelijk niet geamuseerd en met moeite want ik had mijn knie best bezeerd, nam ik mijn mobiel en skateboard van de grond. Het meisje bekeek haar auto keurig en kort keek ik even haar kant uit waar er inderdaad een deuk in de auto zat. Geen grote dus zag ik er ook niet echt de problemen van in. 'Fuck.' vloekte ze mompelend. 'Godverdomme, kon je niet beter uit de doppen kijken.' fronsend keek ik haar aan. "Ik kon wel dood zijn ! Dus jij moet niet klagen van een miezerig klein deukje." mompelde ik geërgerd. Man ik begon steeds meer Amerikanen te haten. "Daarbij stak jij met je neus uit en heb ik recht als zwakkere weggebruiker om hier over te steken." kort sloeg ik mijn armen over elkaar heen, maar zakte bijna haast door mijn knie waardoor ik er even pijnlijk naar greep. "Ik haat Amerika" mompelde ik eerder tegen mezelf en dwong mezelf om weer recht te staan. " Maar goed... ik vergoed die deuk wel" zuchtte ik vervolgens. "Ik ben Alfie " besloot ik mezelf toch maar voor te stellen, vrienden had ik niet hier en tja ookal is dit niet de manier om vrienden te maken, kon ik me op z'n minst maar voorstellen. "Dus ehm, hoeveel moet je voor die deuk?" kort keek ik naar de auto. Dat zou toch niet meer gaan kosten dan 20 dollar right? Meer had ik ook niet op zak en veel zin om mijn ouders hierover te gaan vertellen had ik nou echt niet. Kort krabbelde ik door mijn zwarte krullen heen waarna ik de pijn in mijn knie voelde verminderen.


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    Alice Cyrille Denzell

    Beta werwolf, pack 2, 12th grade


    Nadat Alice naar haar auto had gekeken en het kleine deukje in haar auto zei de jongeman die nog steeds bij haar dat hij wel dood had kunnen zijn. Alice liet een schampere lach over haar lippen rollen, meende hij dat nou echt. Dat hij wel dood kon zijn? Dat was wel erg overdreven. 'Je kon dood zijn doordat je tegen mijn auto aan kwam, ja vast.' Zei Alice. Toen kwam de jongeman ineens met een redelijk goed punt, hij vertelde Alice dat ze met haar neus uitstak. Dit was iets wat ze nu pas zag, ze stond op de lijn waar ze achter had moeten blijven. Haar voorwiel stond duidelijk over deze lijn, iets wat zeker niet slim was geweest. Nu kon Alice de jongeman wel vertellen dat ze gewoon moe was en zo snel mogelijk naar huis had gewild, maar dat was gewoon een slecht excuus dus dat vertelde ze hem ook zeker niet. Wel hoorde ze hem zeggen dat hij het recht had om daar over te steken, waar hij inprincipe nog steeds wel gelijk in had, maar dat betekende nog niet dat hij niet hoefde uit te kijken als hij overstak. 'De deuk is het probleem niet, de auto is niet van mij hij is van mijn moeder en ze vermoord me als ze de deuk ziet.' mompelde Alice, ze keek weer naar de deuk. Als haar moeder de deuk wel al kon zien dan, want die was redelijk klein. Hoewel je hem wel duidelijk kon zien als het zonlicht er op en bepaalde manier inviel.
    Ze zag de jongen heel even in elkaar zaken en naar zijn knie grijpen, Alice die zoals altijd veel te veel met haar eigen problemen bezig was zei er niet eens iets over. Vroeg hem niet weer hoe het ging ze liet het gaan, maar uiteindelijk verscheen er toch een hele kleien glimlach op het eerder zo boze gezicht van de jongedame. Hij wou voor de reparatie betalen, dat klonk als muziek in Alice haar oren. De mededeling zorgde er dan waarschijnlijk ook wel voor dat Alice normaal haar naam kon noemen. 'Mijn naam is Alice.' Zei ze tegen de jongeman die zich dus net voor had gesteld als Alfie. Nadat ze zich beide hadden voorgesteld vroeg Alfie haar hoeveel de reparatie zou gaan kosten. Alice haar haar schouders op. 'Ik heb geen flauw idee.' Zei ze waarna ze naar het deukje keek, het kon niet te veel zijn, maar de jongedame was geen genius als het ging om auto's. Dingen zouden zomaar duurder uit kunnen vallen dan dat ze van te voren dacht dus eigenlijk durfde ze het niet te zeggen. Waarschijnlijk wou Alice nu meteen door gaan naar de garage, zodat haar moeder de deuk niet te zien zou kunnen komen. Alfie vragen of hij mee wou gaan om te kijken hoe duur het was voelde ook wel een beetje vreemd. Het was niet als of ze nu ineens vriendjes waren, maar ja anders zou ze gewoon een of ander bedrag moeten noemen met het risico dat het te weinig was. Te weinig was na Alice haar mening bijna erger dan te veel. Geld in haar eigen zak steken vond ze geen probleem, maar dan zelf geld bij moeten leggen, daar stond ze niet bepaald om te springen.


    I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

    KIARA ASHANTI WASHINGTON

    18 years old | Hunter | Pack 2 | Talking to Nathan
    Outfit*


          School verliep op de tweehonderdachtentachtigste dag van het jaar niet zo soepel voor Kiara, ze had zich dan ook enorm verveeld tijdens haar lessen. Dit was iets dat niet veel voorkwam, want ze zette zich gewoonlijk goed in. Maar alles begon toen ze haar bed rond zeven uur uit kroop, beneden was het dagelijkse geschreeuw van haar ouders al begonnen. Niet tegen elkaar, maar tegen haar oudere broer die zich naar hun mening weer eens 'onbezonnen' had gedragen. In die situaties schreeuwde ze altijd vanuit haar kamer de trap af en besloot maar een douche te nemen en alles even van zich af te zetten. De koude stralen liepen over haar rug naar beneden, heet douchen was dan ook niets voor Kiara, daar droogde haar huid van uit. Eenmaal uit de douche vette ze haar lichaam in met een laag bodylotion en probeerde ze haar lokken te temmen. Dit was moeilijker gezegd dan gedaan met zo'n volle bos krullen, net zoals haar moeder en broer. Ze keek op haar telefoon naar het weer, het zag er somber uit, met een maximum van zeventien graden in haar gebied. Ze besloot daarom om een lange zwarte broek met een wit t-shirt aan te doen. Ze combineerde dit met een leren jas die ze van haar broer heeft gekregen en een tas als verjaardagscadeau van haar vader. Tevreden met haar outfit begon ze aan haar make-up, ze deed alles behalve CC-cream aangezien haar huid de laatste dagen wat onrustig was. Stress was de grootste factor hiervan, maar ze liet het niet in haar hoofd zitten.
          Haar vader zat al zittend klaar in de auto, een R&B-track klonk op de achtergrond en de man liet zich volledig gaan. "Hey pap, ben je er klaar voor?" Vroeg ze met een grijns rond haar lippen. Elke ochtend bracht haar vader Kiara naar school, waarop hij naar zijn werk zou rijden. Ze stapte in de donkere SUV en hij begon met rijden. Onderweg keek ze naar het landschap, terwijl ze naast zich haar vader weer hoorde hummen op de maat van de muziek. Ze praatte niet veel met de man, maar ze hadden het wel vaak gezellig met elkaar. Op hun eigen manier dan. Haar broer is een onderwerp dat ze sowieso niet naar boven zou brengen bij hem.
          Na een rit van zo een twintig minuten was ze op school aangekomen en zouden haar lessen beginnen. De dag ging langzamer dan ze had gehoopt toen ze na een paar lesuren op de klok keek, het was vijf voor vier. Nathan zou haar later komen ophalen, iets waar ze dan toch wel erg blij mee was. De bel klonk en gaf het eind van het lesuur aan, waarop Kiara richting haar kluisje liep en haar schoolboeken pakte die ze morgen nodig zou hebben. Ze beende over het schoolplein en stond te wachten bij de kant van de parkeerplaats, waar ze een zwarte Mercedes zag aanrijden. Daar was hij dan. Haar vriend liep haar richting op en begroette haar met een kus op haar lippen, vervolgens vroeg hij lachend om haar dag. "Tot nu toe vrij hectisch, Kayin (haar oudere broer) doet weer eens lastig volgens mijn ouders. Heb dus niet super kunnen slapen, maar ik ben blij dat je er nu bent." Antwoordde ze met een glimlach die begon te vormen terwijl ze de jongen omhelsde. "Heb jij nog iets meegemaakt?" De interesse was te horen in haar stem, "En wat gaan we vanavond doen?" Ze legde haar armen in de nek van de jongen en keek hem in zijn ogen aan.

    * Met gekruld haar

    Nous chassons ceux qui nous chassent


    Be strong, you never know who you're inspiring


    Up with the sun. Gone with the wind.

    NATHAN LEROY CHAMBERLAIN
    Alpha werewolf | Pack 2 | 18 years | talking to Kiara
    clothes shoes

    'Tot nu toe vrij hectisch, Kayin doet weer eens lastig volgens mijn ouders. Heb dus niet super kunnen slapen, maar ik ben blij dat je er nu bent,' antwoordde Kiara. Ik grinnikte. 'Gewoon niks van aantrekken gaat vanzelf ooit een keer over,' zei ik terug. Of ik echt verstaanbaar was, geen idee. Of ik het echt tegen Kiara had, geen idee. Het was meer informatie in het algemeen. Niet dat het er echt wat toe doet, maar goed.
    'Heb jij nog wat meegemaakt?' vroeg ze, terwijl ze me omhelsde. Ik voelde ogen kort in mijn zij prikken en keek op. Parker, mijn beste vriend en soulmate, die iets verderop stond keek even kort onze kant op. Ik twijfelde of ik op hem af moest lopen en gedag moest zeggen, maar zag dat hij vervolgens met Lena meeliep. Dus ik liet het idee varen, er waren vast nog genoeg momenten dat ik 'hoi' kon zeggen, en ik richtte mijn aandacht weer op Kiara.

    'Nah, de dekens van mijn bed waren lekker warm. Het tapijt was lekker zacht. De appel en peer uit de supermarkt smaakten best goed... Maar verder niet iets bijzonders. En vanavond... Tja, wie zal het zeggen. Ik dacht zoals gewoonlijk lekker gaan nachtwandelen- kuch in het bos en daarvoor even uitbuiken van eeeuh...' Ik stak mijn autosleutels de lucht in en legde mijn vinger op het open-slotje. Ik grijnsde en drukte het knopje in.
    'Ik hoop dat je niet van plan was huiswerk te gaan maken,' lachte ik.

    Ik liep richting mijn auto en trok de deur open, terwijl Kiara plaats nam op de bijrijdersstoel. Geen idee wat ik van plan was te gaan doen, maar ik had zin om mijn geld te gaan spenderen aan appeltaart, donuts, pizza, of iets in die richting. Gewoon genieten, eigenlijk. Dat wordt tegenwoordig zo weinig gedaan. Als de halve wereld tegen zit, hoef je er niet ook nog voor te gaan zorgen dat de andere helft ook niet meer leuk is.
    'Nou zullen we maar gaan dan? We komen vast wel een geschikte plek tegen waar we de rest van de middag door kunnen brengen,' zei ik lachend.


    LIFE ASKED DEATH: "WHY DO PEOPLE LOVE ME AND HATE YOU?" DEATH ANSWERED: "BECAUSE YOU ARE A BEAUTIFUL LIE AND I AM A PAINFUL TRUTH"


    take risks


    ALFIE NEAL WIDE
    CHIMERA , NO PACK , 11TH GRADE





    Het meisje had even staan lachen waardoor mijn humeur niet bepaald beterde. 'Je kon dood zijn doordat je tegen mijn auto aan kwam, ja vast.' maar nadat ik dan nog meer argumenten bovenhaalde besefte ze maar al te goed dat we beiden in de fout zaten , niet dat ze het toe haf en dat irriteerde me wel. Amerikanen...
    'De deuk is het probleem niet, de auto is niet van mij hij is van mijn moeder en ze vermoord me als ze de deuk ziet.' mompelde ze en ik trok even kort mijn wenkbrauw op. "De deuk is dus niet het probleem." zei ik sarcastisch want dat was het dus wel. Haar humeur veranderde eens ik het over geld had en ik kon meteen al zien dat deze meid niets belangrijker vond dan haar eigen problemen. Hier vond ik dan ook wel een luchtje aan zitten
    De jongedame stelde zich voor als Alice en haalde haar schouders op na mijn vraag. 'Ik heb geen flauw idee.' Zei ze waarna ze terug naar haar auto keek. Het leek er ook niet op dat ze plots vergevingsgezind was en hem zomaar zou laten gaan zonder te betalen. Het was nou ook niet dat ik een wandelende geldboom was, mijn ouders hadden hun geld gebruikt om mijn operatie te betalen en nu met dat we een huis hier gehuurd hadden kreeg ik amper nog zakgeld. Dit geld was dan ook voor mijn lunch te gaan betalen de komende drie weken. "Kijk, Alice. Wat nu als je naar de garage gaat, de auto fixed en ik morgen de helft aan je terug betaal." begon ik. " Dat lijkt me het eerlijkst en hier liefst zie ik ook de rekening erbij zodat er niemand bedrogen word." Ik stak mijn hand naar haar uit om een soort van deal te maken, mijn nummer wilde ik niet echt geven laat staan mijn adres. Mijn ouders zouden razend zijn.


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    Alice Cyrille Denzell

    Beta werwolf, pack 2, 12th grade


    Een luide zucht rolde over Alice haar lippen heen toen ze de jongeman weer iets hoorde zeggen over de deuk. Ze had net gezegd dat de deuk niet het probleem was, maar zo was het niet bedoeld. De deuk had haar niet zoveel kunnen schelen als het haar auto was. Dat was het niet en daarom was de deuk nu wel een probleem. Alice had niet geweten hoe ze het anders had moeten verwoorden en het had ook redelijk goed geklonken tot dat de jongeman haar er belachelijk voor maakte. 'Als het mijn auto was geweest, oké het is een kleine deuk ik zou er mee kunnen leven. Mijn moeder die word gek als ze het ziet.' Zei Alice waarna ze een hand door haar lange blonde haar heen haalde, hopend dat de jongeman haar nu enigszins zou begrijpen. Dat hij haar er niet weer belachelijk voor maakte, hij zou toch ook wel begrijpen dat ze geen zin had in problemen thuis. Daar stond de jongedame niet op te wachten.
    Alice beet op haar lip toen Alfie haar vertelde dat hij nu ineens de helft nog maar wou betalen, dacht dat ze van de last af was bleek het toch niet zo te zijn. Toch wou ze niet zo onfatsoenlijk zijn om de jongeman nu meteen te vertellen dat ze wou dat hij alles betaalde. Hij had haar net verteld dat het ook enigszins haar schuld was dus eigenlijk kon ze het niet eisen. In ieder geval vertelde deze Alfie haar dat ze het beste nu naar de garage toe kon gaan en dat hij het haar dan morgen terug zou betalen, met de bon er bij natuurlijk. Ergens begreep Alice wel wat hij zei, maar persoonlijk had ze geen zin om deze jongeman morgen weer op te moeten zoeken op school ofzo. Ze wou het gewoon zo snel mogelijk af gehandeld hebben. 'Kan je niet mee naar de garage, dan vragen we ze hoe duur het word betaal je de helft en kan je dan naar huis toe gaan.' Zei Alice tegen de jongeman, zelf vond ze het een redelijk goede oplossing. Het punt was wel dat ze deze jongeman dan een lift moest geven naar de garage ander zou het nog wel even duren voordat hij er eindelijk was, maar ja wat moest dat moest. Dan was ze in ieder geval maar van hem af en kon ze hem de rest van het school jaar ontlopen zodat ze nooit meer met hem hoefde te praten, want natuurlijk was Alice nog steeds best pissig over de deuk.


    I could be your perfect disaster, you could be my ever after.


    ALFIE NEAL WIDE
    CHIMERA , NO PACK , 11TH GRADE





    Alice leek er niet al te blij mee te zijn dat ik het weer over de deuk had, wat ook de enige reden was dat ik überhaupt met de dame in gesprek was. 'Als het mijn auto was geweest, oké het is een kleine deuk ik zou er mee kunnen leven. Mijn moeder die word gek als ze het ziet.' verbeterde de blonde zich en ik haalde even een wenkbrauw op. Had ze maar niet met haar moeders auto moeten rijden... 'Kan je niet mee naar de garage, dan vragen we ze hoe duur het word betaal je de helft en kan je dan naar huis toe gaan.' Deze woorden maakten het voor mij al wel duidelijk dat ze me niet meer wilde zien na vandaag en dat ik ook al mijn plannen mocht gaan schrappen. " Dan moet je me wel een lift naar huis geven, die garage ligt niet bepaald dicht bij mij thuis." zei ik lichtelijk geërgerd dat ik nu nog eens mee moest, daarbij wist ik niet eens hoe duur dit me ging uitkomen en het was ook niet dat ik veel geld bij me had zitten. "Kijk ik heb ook niet veel zin om jou morgen nog eens op te gaan zoeken, dus ga ik wel mee mits je me die lift heeft. Dan betaal ik meteen het geld dat je schuldig ben en hoef je mijn gezicht nooit meer te zien." zei ik en sloeg mijn armen even over elkaar. Als alle Amerikanen zo waren was ik liever in canada gebleven. Zonder het echt te beseffen was de pijn in mijn knie alweer weg. Dat was dan nog een van de weinige dingen die ik wel kon waarderen aan mijn vage krachten.


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    [Speeltopic... whut I missed something. Ben ook een beetje laat blijkbaar. Goed MT]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.