Het bron van leegte
Daar binnenin
Dat kleine kamertje
Er zit niets in
Geen gevoel
Alleen maar leeg
Ik staar vooruit
Maar beweeg
Geen gevoel, maar wel verdriet
Maar hoe voelt dat
Wat doe ik eigenlijk aan
Dat lege gat
Hoe vul ik het op?
Kan dat eigenlijk wel?
Doet dat dan geen pijn?
Komt het niet in de knel?
Ik wil geen leegte
Maar gevoel
Weer echt kunnen lachen
Als je snapt wat ik bedoel
Eigenlijk ben ik niet zo vrolijk
Voel ik mij heel rot
Dan sta ik voor de spiegel
En zie ik een krot
Kan dit niet voorbij zijn
Gewoon weer blij
Maar het gevoel van leegte
Blijft er altijd bij. . .
[ bericht aangepast op 23 nov 2016 - 23:11 ]
Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.
