[RPG • 200] Camp Lakewood • Speeltopic O1 - Speeltopics

8 jan 2017 - 21:29 Vanth is offline

Vanth 23147

Camp Lakewood

Ruim vijftig jaar geleden richtte Nicholas Devonte, Camp Lakewood op. Met het strenge beleid had het ook maar één doel: Opstandige tieners veranderen in grote voorbeelden voor anderen. Iets wat toen erg goed lukte, te danken aan de strenge regels en keiharde begeleiders.
Hierdoor staat Camp Lakewood al vele jaren bekend als een van de beste heropvoedingskampen van Amerika. Probleemjongeren worden massaal door hun ouders naar dit kamp gestuurd, in de hoop dat er nog iets te redden valt. Probleemjongeren die stuk voor stuk verschillend zijn. Ieder met hun eigen verhaal en hun eigen problemen. Lakewood heeft nog steeds de reputatie van het strenge beleid, al is dat geen reëel beeld meer na al die jaren. Dat er tegenwoordig dingen gebeuren die niet door de beugel kunnen, vertelt niemand. Maar één ding is zeker, het kind wat je hierheen stuurt zal veranderd zijn als de weken voorbij zijn..

Het kamp
Het kamp is gelegen diep in de bossen, in de staat Montana. Naast een groot meer staan meerdere houten huisjes, die steeds plek bieden voor drie of vier personen. In twee grotere huizen verblijven de begeleiders. Elk huisje heeft een kleine badkamer met een wc en een douche.
Er is maar één weg die naar het kamp leid en je moet eigenlijk wel met een bus. Lopen zou uren kunnen duren en de kans dat je verdwaald is groot.

Rollen
• Meisjes
~ Kyra Isabelle Avery - Cotrona
~ Dakota Roselie Pierson - Bellamy_Blake
~ Nerida Véronique Tremblay - Stiles
~ Lillyana Callow - Choctaw
~ Delilah Hylla Green - Granian
~ Lydia Jasmine Grace - Sunrises

• Jongens VOL!
~ Tyler Elijah Ambrose - Cotrona
~ Ryder Erebus - Necessity
~ Sebastian Ryan Lewis - Granian
~ Arthur Alexander Miller - greenlight22
~ Rhonan Samuel Greenfield - UnpredictabIe
[R] ~ Josiah

Begeleiders Let op! Dit zijn dus lang niet altijd lieverdjes
~ Collin Daniel McGrath - Bellamy_Blake
~ Quentin Grenville - Sweetwine
~ Jordan Benjamin Quill - Vaiana
~ Zoanna Ignis Blackburn - Chrysante
~ Moira Brooks - Granian

Regels
~ Schrijf minimaal 200 woorden
~ Geen perfecte personages
~ Houd het realistisch.
~ Minimaal een keer per week reageren, dit is makkelijk haalbaar. Als dat voor een bepaalde reden niet kan, meld het dan gerust.
~ Een reservering blijft vier dagen staan! Als je langer de tijd nodig hebt, meld dat dan
~ 16+ mag
~ No fights! In de RPG zelf mag dit natuurlijk wel.
~ OOC tussen haakjes of in het praattopic!
~ Drie personages per account. Bij meerdere rollen minimaal 1 personage met een ander geslacht. Houd dit ook goed bij
~ Bij veel belangstelling kunnen er meer rollen vrijkomen! Dit is alleen als vrouwen en mannen gelijk zijn.
~ Weet zeker dat je mee wilt doen. Ik wil niet dat dit na twee dagen al dood loopt.

Begin
Ongeveer anderhalf uur geleden is iedereen aangekomen op het kamp. De begeleiders hebben uitgelegd waar ze slapen en de regels op het kamp. Momenteel is het half 9 en de zon is bijna onder, er is een kampvuur waar iedereen kennis kan maken.

[ bericht aangepast op 8 jan 2017 - 22:08 ]

El Diablo.

8 jan 2017 - 21:33 Necessity is offline

Necessity 5612

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

8 jan 2017 - 21:36 Ken_ is offline

Ken_ 18286

Mt c:

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

8 jan 2017 - 21:38 Drumstick is offline

Drumstick 925

kip is lekker daarom heet ik drumstick

8 jan 2017 - 21:39 reguluswife is offline

reguluswife 37248

MT.

To the stars who listen — and the dreams that are answered

8 jan 2017 - 21:46 Ascian is offline

Ascian 10570

We've lived in the shadows for far too long.

8 jan 2017 - 21:51 HeatherChandler is offline

HeatherChandler 2241

MT!

Do I look like Mother Teresa?

8 jan 2017 - 22:25 Venustic is offline

Venustic 2690

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

8 jan 2017 - 23:39 Altschmerz is offline

Altschmerz 7758

Necessity schreef:
Mt

•

9 jan 2017 - 0:26 Vanth is offline

Vanth 23147

Kyra Isabelle Avery

Toen ik anderhalf uur geleden op het kamp arriveerde wist ik niet wat ik moest verwachten. Eigenlijk.. Weet ik nog steeds niet wat ik moet verwachten. Ik voel me hier nu al niet thuis. Ik was geen crimineel of iemand die echt problemen veroorzaakte. Al zijn mijn zwaar gelovige ouders het daar niet over eens. Maar welke tiener zit er tegenwoordig nou op te wachten om nooit iets te proberen en zichzelf te bewaren tot het huwelijk? Ik ben ze in elk geval nog niet tegen gekomen. Oh well.. Misschien valt het allemaal wel mee. Wie weet val ik wel tussen de minder erge gevallen? Tot nu toe lijkt het aardig veel op een zomerkamp, met alle jongeren en het kampvuur enzo. Als ik niet beter zou weten zou ik het zo geloven.
Ik kijk even naar buiten en knik. Deze outfit zou wel goed moeten zijn, het is immers nog zomer. Al kon het in de avond wat afkoelen. Ik besluit daarom voor de zekerheid ook maar mijn zwarte jack mee te nemen. Ik loop rustig naar buiten en kijk om me heen. Je kan zeggen wat je wilt, een mooie omgeving is het wel. Toch ben ik blij dat we niet in tenten zitten. Alleen al de gedachte van tussen kleine, kriebelige beestjes slapen.. No thank you. Ik neem plaats bij het kampvuur en voel lichtjes de warmte op mijn huid. Een zachte zucht rolt over mijn lippen terwijl ik naar het vuur blijf kijken.

El Diablo.

9 jan 2017 - 0:59 4na is offline

4na 2574

Rhonan "Rho" Samuel Greenfield
Don't trust anyone until they can prove to you that they can be trusted.

'Het spijt me heel erg, Rhonan,' heeft mijn moeder gefluisterd voor ik in de bus stapte. Ik wist dat ze het meende. Ik zei toen dat ik haar zou missen, Wat een leugen was. Ik zou haar niet missen, helemaal niet zelfs. Dit sentimentele, dramatische gedoe vond een halfuur geleden plaats, en nu ben ik dus hier. Op mijn gemak kijk ik de plaats rond, met extra belangstelling voor het meer en de bossen. Die bossen, besluit ik, zal ik later gaan verkennen. Wie weet staan de bomen zo dicht opeen dat ik eventueel gezelschap af kan schudden, wie weet is het meer geschikt om 's nachts in te zwemmen, alleen maar omdat het tegen de regels is.
Verder zijn er een aantal houten huisjes, en in één daarvan zal vermoedelijk mijn slaapplaats zijn. Wie weet ook wel voor meerdere mensen, al heb ik nog niet uitgemaakt of ik dat wel wil. Er zijn ook nog twee grotere huizen. Ik weet niet waar die voor dienen. De begeleiders, misschien.
Een vrolijk flakkerend kampvuur springt in mijn zicht, en ook het meisje ernaast. Waarschijnlijk is ze ouder als ik, whatever, verlegen ben ik niet. Verveeld slenter ik naar het vuurtje - en het meisje - toe, liep ik neem plaats zonder ook maar een woord aan haar te verspillen. Zonder dat ze het merkt begin ik haar toch te bestuderen.

[ bericht aangepast op 9 jan 2017 - 18:43 ]

i wanna vincent van gogh cry in a corner

9 jan 2017 - 5:27 reguluswife is offline

reguluswife 37248

NERIDA "NERI" VÉRONIQUE TREMBLAY

I leave bite marks

outfit

Neri was nog steeds ontzettend pissed dat ze naar het zomerkamp moest. Alsjeblieft zeg. Zomerkampen waren iets voor babies van twaalf, niet voor mensen van haar leeftijd, ugh. Dachten die sukkels van een ouders nou echt dat ze zou veranderen door zo'n kamp? Als ze zo graag wilden dat ze veranderde, moesten ze eerst maar naar zichzelf kijken. Eikels. Je duwt één keer iemand van de trap, uit zelfverdediging nog wel, en je hebt gelijk woedeproblemen. Ze geloofden niet eens wat er echt aan de hand was. Ze kon zo niet eens haar zomerbaantje doen, en het geld had ze hard nodig als ze op haar achttiende het huis uit wilde. Ze kon niet wachten. Wat ze misschien nog wel erger vond, was dat ze nu drie maanden lang niet langs het verzorgingstehuis of het kinderziekenhuis kon. Ze had het uitgelegd dat ze een tijdje niet kon komen, maar toch zat het haar dwars. Het klonk dom, maar ze wist dat ze echt hun dag kon maken wanneer ze langs kwam, en ze voelde zich schuldig dat ze nu niet langs kon komen. Het enige wat de hele situatie beter maakte, is dat de begeleiders en sommige van de andere jongens niet verkeerd voor het oog waren, en ze zou graag een beschuitje of meer met hen delen.
Waar de meeste richting het kampvuur gingen, plantte Neri haar billen boven op één van de picknicktafels. Ze haatte vuur. Het enige waar ze nog wel tegen kon, waren de kleine vuurtjes van aanstekers, maar dat was het dan ook. Wanneer ze ergens een kaars aan zag staan, blies ze die uit automatisme uit.
Ze had net een lolly in haar mond gestopt, toen ze haar mobiel voelde trillen tegen haar been. Een lichte glimlach verscheen op haar gezicht toen ze zag dat het Mrs. Sunfield was.
'He, Sunnie. Hoe gaat het?'
'Oh, hoi liefje. Ik hoop dat ze een beetje goed zorgen voor je daar, maar ik heb een probleempje,' klonk de oude, bevende stem in haar oor.
'Shout it, Mrs. S. Is het de computer weer?' Mrs. Sunfield bevestigde dat en begon uit te leggen wat er aan de hand was, waarna Neri geduldig probeerde uit te leggen hoe het opgelost kon worden.

To the stars who listen — and the dreams that are answered

9 jan 2017 - 17:15 Altschmerz is offline

Altschmerz 7758

Quentin Grenville

Begeleider • 33 • Narcissistic (but hella sexy) asshole

When you're drowning, I will be standing a few feet away —
yelling 'learn how to swim, you idiot'.

'You just wanna go to a movie show — and sit there, holdin' hands. You're so square, baby. I don't care.'
Quentin's stem is een galmend geluid door de cabin die hij noodgedwongen moet delen met de twee andere mannelijke begeleiders (pussies). Met een simpele draai aan de knop van de stereo klinken de gitaarakkoorden van Elvis aka the King harder door de boksen. Quentin's heupen draaien suggestief mee op de beat als hij een t—shirt met lange mouwen over zijn hoofd weet te sjorren, waardoor zijn lokken al snel alle richtingen uit springen.
Ondertussen dwaalden Quentins gedachten af naar het goddelijk schoon dat vanmiddag was gearriveerd op het kamp. Damn — sommige meiden zagen er uit om op te eten en door hun dossiers had hij er weet van wie er graag alcohol, drugs of sigaretten wilde hebben.
Grijnzend laat hij de muziek met één simpele druk op een knop weg sterven — het was tijd om te zien wat voor vlees hij in de kuip had in zijn kamp, letterlijk.

Genietend van het simpele feit dat de nacht zojuist aan zou kunnen breken, is Quentin van plan om naar het kampvuur te wandelen tot een zekere verschijning hem in zijn tred laat vertragen. Nerida Tremblay — een van de schatjes die voor nu onder zijn hoede zou vallen. Volgens haar dossier kwam ze vaak in de problemen met oudere mannen en alhoewel Quentin zich absoluut niet als oud zag, kon hij niet anders dan zwoel glimlachen op het moment dat hij langzaam op haar af komt gestapt. Ze drukt net haar telefoongesprek weg — wat ze uitermate lief afsloot, iets wat je niet vaak zag bij de rotzakken die hier terecht kwamen.
'Jongedame — heeft niemand je verteld dat telefoon verboden zijn op het kamp? Jammer zeg, dat je niet meteen kan luisteren en ik hem in moet nemen.'
Met een simpele beweging heeft Quentin de mobiele telefoon uit Nerida's tengere handen geglipt en draait hij hem rond in de lucht, waarna hij hem in zijn broekzak laat verdwijnen. Het kon hem niet schelen of de jongeren telefoons hadden of niet, maar misschien wilde ze wat doen om hem terug te verdienen.
'Natuurlijk kan er wat geregeld worden waardoor je je telefoon gewoon mag gebruiken. Wie weet belt je gesprekspartner nog wel eens terug en het kwam over als ze je dierbaar was.' Quentin grijst sluw, kijkt vervolgens openlijk naar haar borsten — goed gevormd in het strakke truitje. 'Ja, wij komen wel op een oplossing.'

[ bericht aangepast op 11 jan 2017 - 17:31 ]

•

9 jan 2017 - 17:16 Ascian is offline

Ascian 10570

Naam:Moira Brooks .

"what you do with your life, is not my problem. I'm only here to show you it can be different."
|Begeleidster ||

Mijn vinger krulde zich om de houten leuning van de veranda. De lucht rook naar hout en planten, niet te vergeten de subtiele hint van puberhormonen die ik de lucht hing. Ikzelf had mij nog even willen omkleden voor ik de tieners bij het kampvuur zou vergezellen - meer om ze in de gaten te houden dan iets anders, maar dat was nou eenmaal mijn baan in de zomer. Soms had ik wel behoefte aan een zomer vakantie met meer mensen van mijn leeftijd, maar dat had ik mij dan maar eerder moeten bedenken. Er was genoeg tijd geweest om de domme jongvolwassenen uit te hangen. En Jordan, Quentin en Collin waren echt zo erg nog niet. Vooral Jordan en Collin als ik erover nadacht, Quentin gaf mij nog steeds de kriebels - al wist ik niet of dat goed of slecht was, en zelfs al het goed was, was dat alleen maar erger. Ik haalde diep adem terwijl ik de sweater iets naar beneden trok. Het was niet koud, dus een korte broek en een dunne sweater waren meer dan genoeg, maar ik stond misschien zelfs wel bekend als de vrouw die het altijd koud had. Ik wandelde langzaam richting het kampvuur, zoekend naar mijn mede begeleiders.

We've lived in the shadows for far too long.

9 jan 2017 - 17:32 Ascian is offline

Ascian 10570

Naam:Delilah Hylla Green.

"Hey, I was just fine before I met you,"
||

'En nu zijn jullie er wel?' had ik willen schreeuwen naar mijn ouders toen zij mij stilletjes afgezet hadden bij het kamp, met tranen in hun ogen. Mijn moeder glimlachte naar mij, en werkelijk, ik wist dat ze het meende, maar het kon me helaas niet veel schelen. Waar waren jullie toen Kayla dood ging? Waar waren jullie toen ik een auto tegen een boom reed?
"Ik snap niet hoe we niet hebben kunnen zien dat je een probleemjongeren werd Delilah," had mijn moeder zacht gezegd. Alsof ik het probleem was hier, heeft iemand een spiegel? Was erg moeilijk om je kind te zien als je in een vakantie huisje aan de andere kant van wereld zat. Ik negeerde mijn moeder, ik kon niet geloven dat ze me dit aandeed. Zomerkamp. Zomerkamp. Wat moest ik nou weer op zomerkamp? Het was niet alsof ik een moord gepleegd had. Ik rolde met mijn ogen en pakte mijn weekendtas van de grond, die ik over mijn schouder gooide voor ik weg liep van mijn ouders. Ze hadden mij tenminste afgezet bij het kamp? Dat moest voor iets tellen.
En nu zat ik tegen een boom, niet ver van het kampvuur, met een boek in mijn handen. Ik wilde eerst weer normaal adem kunnen halen voor ik de andere ging ontmoeten. Ik was nog steeds zo pissig op mijn ouders. Ik keek over de rand van mijn boek naar de mensen die al bij het kampvuur zaten.

We've lived in the shadows for far too long.

9 jan 2017 - 18:03 Venustic is offline

Venustic 2690

Arthur Alexander Miller

To know your enemy you must become your enemy

De kiezel stuitte twee keer omhoog toen Arthur het steentje op het water gooide, hierna verdween het in het water. Opnieuw raapte de jongen een kiezel van de grond om dezelfde beweging te herhalen als zonet, hij wierp ook deze kiezel naar het water toe. Deze keer stuiterde het steentje drie keer op het water, een voldane glimlach verscheen op Arthur zijn lippen. Vooruitgang, Arthur hield van vooruitgang en kunnen zien dat hij ergens beter in werd. Hoewel Arthur moest toegeven dat kiezelen waarschijnlijk niet iets zou zijn waar hij ooit een kei in zou worden. Alles met lichamelijke activiteiten waren niet zijn ding, hoewel een simpele arm beweging hem nog wel lukte en met de juiste inzichten zou hij misschien zelfs nog wel uit kunnen vinden wat de beste werp manier was.
Nogmaals raapte Arthur een kiezel van de grond af, maar deze keer keek hij bij de beweging half om naar het kampvuur wat een klein stukje verderop was gemaakt. Er waren al enkele mensen om heen gaan zitten aan het gezellig doen, echt veel behoefte om gezellig te doen had Arthur niet. Hij voelde de behoefte niet om vrienden te maken, want Arthur was er van overtuigd dat hij zich hier binnen een paar dagen wel weer uit wist te wurmen. Als de begeleiders door kregen dat hij helemaal geen onopgevoed kind was, Arthur hoefde helemaal geen heropvoeding. Ja hij had een paar grote site's kunnen hacken Arthur kon zelf ook wel inzien dat dat niet compleet legaal was, maar daarvoor hoefde hij nog niet naar een heropvoedingskamp dat was bullshit. Daarvoor stapte je naar een groot bedrijf en vertelde je ze over je 'talenten', want als ze allemaal even eerlijk waren zou Arthur alleen maar een aanwinst zijn voor vele bedrijven. Echter hadden Arthur zijn ouders dat welgemeende advies niet van hem aangenomen en waren ze er van overtuigd dat een heropvoedingskamp vele malen beter zou zijn.
Echter had Arthur geen heropvoeding nodig, hij was was tegenover ander mensen altijd zeer vriendelijk, dat hij mensen in zijn hoofd vaak al vrijwel meteen afkeurde wisten zijn ouders ook niet. Nee Arthur zou een voorbeeld kind zijn en was dan zeker ook van plan zich op deze manier op te stellen tegenover elke begeleider die hij de komende paar dagen tegen zou komen. Hij zou ze wel zo ver krijgen om hem te laten gaan, want mooi niet dat Arthur zijn tijd hier langer dan een week weggooide. Hij wel betere dingen te doen, dan rond hangen met een stelletje toekomstige criminelen.

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

Index RPG Actieve Topics Zoek