• Hoi allemaal,

    Voor ik aan de opleiding begon waar ik nu op zit, deed ik een andere studie voor 1,5 jaar. Ik heb nog goed contact met drie meiden die ik daar heb leren kennen, waarbij ik in de klas zat. Eén van hen zei een paar dagen terug ineens van 'Jullie kennen T. toch? Ik zie op facebook dat ze is overleden ;o'
    Ik heb dat meisje dus niet (meer) op facebook. Ik heb geen contact met haar, ik had ook nooit een klik met haar. Gewoon; neutraal. Maar ik heb wel met haar samengewerkt aan schoolopdrachten...

    En dat vind ik best heftig. Dat iemand van ongeveer mijn leeftijd, in de bloei van haar leven, gewoon zo plotseling overlijdt. En het komt zo dichtbij omdat ik dus met dr samen gewerkt heb.

    Zijn er hier mensen die ook zo iets hebben meegemaakt?

    Dat is heel heftig om te horen, inderdaad. Sterkte :c

    Ikzelf heb niet per se klasgenoten gehad die overleden zijn, maar in de tijd dat ik op mijn middelbare school heb gezeten (5 jaar) hebben we wel gedag moeten tegen drie leerlingen. Alledrie overleden op een best wel heftige manier haha. :/


    That is a perfect copy of reality.

    Och wat naar. Ondanks dat je aangeeft niet close met haar te zijn toch sterkte gewenst Emma!

    Toen ik in de brugklas zat, werd er een meisje aangereden. Ze heeft nog een tijdje in coma gelegen, maar uiteindelijk werd geconcludeerd dat er geen kans was dat ze nog wakker zou worden. Ze was 14, de zus van een van de buurmeisjes waar ik vroeger altijd mee speelde. We zijn naar de begrafenisdienst geweest en alles, gezien ik als klein kind best heel vaak bij hun thuis ben geweest. Dat was ook heel heftig. De gemeente heeft toen wel eindelijk het punt aangepast waar ze dood is gereden.
    Degene die haar heeft doodgereden bleek trouwens de oom te zijn van meisjes bij wie ik op zwemmen zat. Hem ken ik verder niet though. Nog nooit gezien of gesproken. Hij reed zeventig waar hij vijftig mocht, dus hij heeft wel straf gehad geloof ik, hoewel het grote probleem was dat het punt gewoon levensgevaarlijk was.


    Happy Birthday my Potter!

    Dat is zeker heftig ja! Ik had een klasgenoot, maar die is anderhalf jaar geleden neergestoken en terplekke overleden tijdens het festival van mijn woonplaats. Ik zat altijd naast hem tijdens economie, maar verder kende ik hem ook niet zo goed. Dat was ook wel even schrikken


    And don't forget, Elvendork! It's unisex!

    Goldstein schreef:
    Och wat naar. Ondanks dat je aangeeft niet close met haar te zijn toch sterkte gewenst Emma!

    Toen ik in de brugklas zat, werd er een meisje aangereden. Ze heeft nog een tijdje in coma gelegen, maar uiteindelijk werd geconcludeerd dat er geen kans was dat ze nog wakker zou worden. Ze was 14, de zus van een van de buurmeisjes waar ik vroeger altijd mee speelde. We zijn naar de begrafenisdienst geweest en alles, gezien ik als klein kind best heel vaak bij hun thuis ben geweest. Dat was ook heel heftig. De gemeente heeft toen wel eindelijk het punt aangepast waar ze dood is gereden.
    Degene die haar heeft doodgereden bleek trouwens de oom te zijn van meisjes bij wie ik op zwemmen zat. Hem ken ik verder niet though. Nog nooit gezien of gesproken. Hij reed zeventig waar hij vijftig mocht, dus hij heeft wel straf gehad geloof ik, hoewel het grote probleem was dat het punt gewoon levensgevaarlijk was.


    No_Maj schreef:
    Dat is zeker heftig ja! Ik had een klasgenoot, maar die is anderhalf jaar geleden neergestoken en terplekke overleden tijdens het festival van mijn woonplaats. Ik zat altijd naast hem tijdens economie, maar verder kende ik hem ook niet zo goed. Dat was ook wel even schrikken


    Jeetje.. nou wat ik wel weet is dat dit meisje op een natuurlijke manier is overleden. Dat is toch wel weer net even anders. Maar beiden schrikken inderdaad.

    Oh wow dat ze op een natuurlijke manier is overleden is zowaar nog erger schrikken. Dan krijg ik altijd het gevoel dat het mij ook zomaar kan overkomen...

    Toen ik in het laatste leerjaar zat, heeft een jongen uit mijn klas zelfmoord gepleegd. Hij kwam uit Polen en was naar België verhuist met zijn moeder en stiefvader eerder dat jaar of enkele jaren eerder. Hij was iets ouder dan ons (ik denk dat hij toen 13 of 14 was), maar hij paste meteen goed in de groep. Blijkbaar had hij veel problemen thuis (waar niemand ooit iets van geweten heeft) en wilde hij terug naar Polen om bij zijn vader te wonen.
    Toen ik het nieuws hoorde, kon ik het eerst niet geloven. Het was echt een verschrikkelijke tijd en ik weet nog dat ik de weken daarna vaak naar zijn graf ben gegaan. Ik heb nooit een speciale band met hem gehad of wat dan ook, maar ik had toch het gevoel dat we allemaal wat te kort geschoten hadden. Nu weet ik natuurlijk dat dat niet waar is, maar toch... Het blijft naar hoe zo'n een jong iemand al zo tegen het leven op kan zien.


    The soul needs autumn.

    Wauw heftig. Dat is even schrikken!
    Ik heb dat ook een keer meegemaakt. Dat was 5 jaar geleden op de middelbare school. Een meisje met wie ik een jaar in de klas gezeten had, was ook overleden. Ze had hartproblemen, dat was ook bekend, maar ik wist niet dat het heel ernstige was. Opeens was er een bijeenkomst op school, met de mededeling dat zij was overleden. Ik was daar ook best van geschrokken. Ook al ging ik niet echt met haar om, ik had toch met haar in de klas gezeten.


    If the compass breaks then follow your heart and I hope it leads you right back into my arms.

    nerveus schreef:
    Wauw heftig. Dat is even schrikken!
    Ik heb dat ook een keer meegemaakt. Dat was 5 jaar geleden op de middelbare school. Een meisje met wie ik een jaar in de klas gezeten had, was ook overleden. Ze had hartproblemen, dat was ook bekend, maar ik wist niet dat het heel ernstige was. Opeens was er een bijeenkomst op school, met de mededeling dat zij was overleden. Ik was daar ook best van geschrokken. Ook al ging ik niet echt met haar om, ik had toch met haar in de klas gezeten.


    Bij mij op de middelbare school was ook een keer een jongen overleden. Een hele populaire jongen, een jaar hoger dan ik, en hij had net een hartoperatie gehad waarna alles goed was. Zeiden ze. Tot hij in de kerstvakantie bij een vriend bleef slapen en die ochtend niet meer wakker werd.

    Maar die jongen kende ik niet. Dus dat vond ik ook wel erg maar dat staat dan toch wat verder van je af. Ik weet wel dat een jongen in mijn klas die vrienden met hem was het er wel heel erg moeilijk mee had. Logisch ook.

    Och jeetje, wat heftig!

    Ik heb één keertje meegemaakt op de basisschool dat er een jongetje overleed aan een hart en longen operatie. We moesten toen in de klas een minuut stilte doen en werd er een heel verhaal over hem verteld wat echt heel bedroevend was.

    Wat erg, dat is nooit leuk om te horen. :/ Het doet je wel even nadenken over het leven.

    Vorig jaar in februari heeft een jongen waarmee ik in het vijfde en zesde middelbaar zat, zelfmoord gepleegd. Was ook even schrikken toen ik dat hoorde, want ik zat bij bepaalde vakken naast hem en had ook met groepswerken met hem samengewerkt.


    Take me to wonderland

    Ah gadverdamme dat is niet leuk nee ): Ik kreeg laatst wel te horen dat er een meisje (dat ik vroeger stiekem best vervelend vond) van mijn zusjes school was overleden in een brand, en zelfs al mocht ik haar niet, dat gun je iemand ook niet dus daar schrok ik wel echt even van


    obsessive rage

    Oh wauw, dat is echt heftig om te horen!

    Toen ik in groep 5 zat, is een klasgenoot waar we als klas al 5 jaar mee op school zaten overleden aan een hersentumor. Aan de ene kant kan je dat zo moeilijk verwerken als kind, dat ik nu nog helemaal de begrafenis voor me kan zien (+ we zijn allemaal vrienden met de moeder van haar op Facebook). Aan de andere kant bouw je een hele hechte band op met de klas toentertijd. Het nummer van de begrafenis was een nummer van K3 en als ik dat nu nog hoor, na meer dan 10 jaar, ben ik nog steeds degene die loopt te huilen. Dat is wel echt één van de dingen die ik niet gauw vergeet.


    "One has to learn to read, as one has to learn to see and learn to live," - Vincent van Gogh

    Gadsie, heel veel sterkte!

    Op de basisschool is er een klasgenootje van mij verdronken, en in de eerste klas is een meisje op school aan de gevolgen van kanker overleden. Maar opzich schrok ik niet echt want het was bekend dat ze die week zou overlijden. En We hadden erg weinig leerlingen dus ofcourse had ik haar wel eens gesproken, en twee klasgenoten waren haar beste vriendin dus het was erg lastig om hun twee de hele tijd te zien huilen. Alle proefwerken en so' s werden die week ook uitgesteld.


    LaAt ZiEn WiE jE bENt

    Jeetje, wat erg. Zelfs als je zo iemand niet kent kan dat toch best wel even een klap zijn. Sterkte! :c

    Ik ken eigenlijk niemand van mijn leeftijd die is overleden, of tenminste niet bij mijn weten. Op de basisschool was er wel een jongetje die nog een broertje kreeg, maar die baby werd te vroeg geboren en is toen een paar weken later overleden in het ziekenhuis. Dat was ook best wel heftig toen, al kende ik de familie verder niet.


    "Just words." "But good words. That's where ideas begin." - Star Trek, The Wrath of Khan

    Jup. Oudklasgenoot een aantal maanden geleden. Kende hem amper maar vond het heel heftig! Veel sterkte.


    It probably had more to do with the hurled bombs, thrown down by humans hiding in the clouds...

    Dat is echt heel rot voor de familie en naasten voor het meisje! Dat is echt erg schrikken voor de naasten, hoewel ze dit waarschijnlijk niet lezen, wens ik ze toch veel sterkte. Zoiets wens je niemand toe en blijft naar nieuws om te horen.


    Don't walk. Run, you sheep, run.