Haar wangen waren rood, van alcohol en hitte. Een combinatie die ze maar al te vaak tegenkwam en die ze dan maar al te graag ontvluchtte, door de rustige toiletten op te zoeken, of stiekem naar buiten te glippen om onder de sterrenhemel af te koelen.
Vanavond ging dat echter niet.
Er was een lange man, zijn krullen op een wilde manier netjes in model gebracht, zijn wangen de hele tijd opgetrokken in een zonovergoten grijns en hij vertelde, de hele avond, alleen maar aan haar. Over zijn auto en over zijn huis en over zijn moeder en over zijn werk en over zijn koffie en over zijn hond en over zijn schoenen en stop – zelfs zijn ex kwam langs. Hoe gênant sommige verhalen overdag ook zouden lijken, daar in het donker van de feestelijke zaal deelde hij zijn verhalen zo smakelijk dat ze alleen maar kon luisteren, over zijn moeder en zijn behang en de halsband van zijn hond.
Naderhand had zij deze avond meerdere malen herhaald, had zichzelf letterlijk voor haar kop geslagen dat zij zomaar voor deze man gevallen was met zijn knullige verhalen. Toch was dat typisch hem en wanneer zij dan aan de andere dagen met hem dacht, dan werd zijn knulligheid enkel bevestigd, maar even zo haar liefde ervoor.
De lange man sleepte haar ook van hot naar her, van de bar waar zij toch echt “de conjo” moest proeven, omdat het drankje veel lekkerder was dan waarnaar hij verwees, naar het terras en de sterren die hij aanwees en vervolgens flauwekul erover te vertellen. Zij kon alleen maar giechelen en ze liep weer met hem mee, naar de lounge waar hij zijn vrienden voorstelde, maar die even bezig waren met meisjes, mannen of drank. Zelfs op de dansvloer stopte die vent niet met praten en ondanks haar verwondering voor hem en zijn verhalen, kwam het idee in haar op dat zijn keel gortdroog moest zijn. Dus kwamen ze weer terug bij de bar.
De hele avond had zij aan zijn lippen gehangen, knikte enthousiast op zijn woorden en antwoordde op zijn korte vragen over haar. Ze was zich er niet eens van bewust dat hij ook daadwerkelijk naar haar vroeg, aangezien hij zo snel weer afgeleid was en zij “dit echt moest horen”.
Pas toen ze alleen de korte afstand van de club naar haar appartement overbrugde, de koude wind tegen haar warme wangen en haar hakken luid op het trottoir, keerde de rust in haar terug. Zijn verhalen leken samen met de muziek nog na te bonken in haar hoofd, maar haar borstkas kon weer gemakkelijk bewegen, alsof ze zojuist een korset had uitgetrokken. Ze slaakte een diepe zucht, maar één vol vreugde. Ze betrapte zichzelf erop dat het als een verliefde zucht klonk, keek een keer om zich heen en liep gehaast naar huis. In bed sliep ze in met een enorme glimlach om haar mondhoeken.
Het komt maar weinig voor dat ik zulke buien heb dus ik ben wel blij me dit resultaat
