[RPG - 250] Camp 'One by One' - LGBT - [SpeelTopic] - Speeltopics

W E L C O M E , C A M P E R S! "Welcome to your home for the next weeks." Het is het jaar 2019 en er is een nieuwe wet ingevoerd. Een wet die niet alleen het homohuwelijk verbied, maar ook het samenzijn. Trump moedigt met harde hand homofobie aan. Ouders proberen met alle macht de geaardheid van hun zoons en dochters recht te trekken. Een ideale wereld voor conversion therapy. Het is zelfs zo in trek dat er een heel kamp is opgericht om jongeren terug op het ‘’rechte pad’’ te brengen. Het zogenaamde kampprogramma 'One by One' beloofd ouders hun kind geheel 'demoon'-vrij terug te brengen. Het is een kamp dat hun van hun 'satanistische gedachte gang' af moet brengen. Begeleiders die het perfecte voorbeeld zijn van genezing, die de jongeren ervan moet overtuigen dat zoiets als op hetzelfde geslacht vallen niet bestaat. Dat het een denkfout is. Geen echte gevoelens. Begeleiders die kort geleden nog dezelfde gevoelens hadden. Succesverhalen van eigen bodem. Maar is het nu echt zo verstandig om al deze mensen bij elkaar te brengen en een zomer lang met elkaar op te laten trekken? Je zou toch zeggen dat dit om narigheid vraagt. En is homoseksualiteit echt iets dat je zomaar kan wijzigen of is alles een groot toneelstuk, en heeft de wetenschap al jaren gelijk over deze voorkeur? Regels • Regels van Q, opvolgen. • Minimaal 250 worden. • Alleen aanmelden als je zeker weet dat je blijft reageren. • OOC graag met haakjes; [] {} () - - of in het later aangemaakte praattopic • 16+ toegestaan mits vermeld! • Geen Mary Sue's of Gary Stu's. • Naamsveranderingen doorgeven. • Geen personages van anderen besturen. • Wees realistisch

Rollen Kampeerders Mannen VOL - Yavier Elijah Macpherson - xx - fc - McCrory - 1,2 - Ace 'Adore' Chris Sabel - 20 - fc Danny Noriega - AdoreDelano - 1,2 - Cristiano Micheal Barone- 22 - fc Zayn Malik - Desierto -1,3 - Atticus 'Devin' Josiah Levithan - 19 - fc Greenlight22 - 1,3 - Lowie - Griffel - 1,3 Kampeerders Dames VOL - Dante Blackshear - 22 - Sempre -1,3 - Marcia Leonore Howell - 20 - fc Rachel Yampolsk- Soco -1,5 - Jazmin Valeria Fuensanta - 22 - fc - Faolan - 1,3 - Willow Mabel Campbell - 20 - fc Sarah Fabel - AdoreDelano - 1,3 - Sophocles Personeel VOL - James Mitchell - 24 - fc Enzo Carini - Pharmaceutical + - 1,3 - Ashlee Carrel Nickelson- 23 - fc Alexandra Lohnback - Pharmaceutical + - 1,4 - Samuel Zachary Hendriks - 24 - Hightopp + - 1,5 - Ezekiel Bolton - 30 - Mattel - 1,4 +

[ bericht aangepast op 26 feb 2017 - 23:29 ]

---

We're all mad here.

Camper,🐙 " I put the ME in DISAPPOINTMENT

---

'Hmh.. Wat kan ik eens voor jou verzinnen..' mompelde hij grijnzend waardoor ik hem met een nieuwsgierige blik aankeek, afwachtend voor het koosnaampje die ik gedurende deze hele camping zou mogen aanhoren. Ik was dan ook weer zo enthousiast bezig geweest met ratelen waardoor Chris lachend zijn hoofd schudde. 'Dat zal ik zeker onthouden, gorgeous" zei hij met een knipoog die ik maar al te graag aannam. Gorgeous? Hmm ja daar kon ik wel aan wennen. " Oh ik voel me gevleid." lachte ik en volgde even zijn bewegingen, de jongen had duidelijk meer spieren dan ik al was ik er heilig van overtuigd dat dat niet alleen kwam van het sporten in de gym. De jongeman haalde zijn schouders op bij mijn opmerking waardoor ik even grijnsde. 'Hmh... Hoor jij daarbij?' Vroeg hij me plagend vervolgd door nog een knipoog. Wowow het leek net een wedstrijdje om ter meest flirten met elkaar. "Wie weet, het verbaasd me dat je me nog niet bent tegengekomen op de app." zei ik haast dramatisch en lachte even, ik had inderdaad Grindr maar was er niet zo actief op bezig. Meestal smeekten de mannen om foto's of kreeg ik ongewenste foto's van hen.
'Nou als die Trump god moet voorstellen dan wordt ik maar heel snel een satanist. Of is een atheïst dan beter... Ach, je snapt mijn punt.' vertelde Handsome me en ik knikte begrijpend. 'Zodra de mensen gingen geloven in een doorgedraaide wortel met nepblond schaamhaar op zijn kop, had ik de mensheid, in Amerika tenminste, al opgegeven.' vervolgde hij en haalde nonchalant zijn schouders op "Groot gelijk." zei ik instemmend, ik was geen helder licht op politiek vlak en daarbij wilde ik de sfeer -voor zover je het zo kon noemen- niet verpesten door hier nog meer over te zeiken dus haakte ik algauw weer verder op Grindr.
"Van alles eigenlijk... Al begin ik een verband te zien. Heel veel tall, dark and handsome.. Alhoewel, misschien mijn fave omdat ik dat elke dag in de spiegel zie.' zei ik speels wat me even deed lachen , kort wiebelde ik dan ook even met mijn wenkbrauwen waarna ik even onsubtiel keek naar de begeleider die zich daarnet had voorgesteld als Zeke en daarna keek ik weer grijnzend naar Chris. Daht ik het niet dat hij had zitten staren. 'En wijde keuze... Redelijk. Ik hou van een mooie vrouw op zijn tijd, al ben ik de laatste jaren vooral van de guys.' vertelde hij me waardoor ik geïnteresseerd knikte. Ik was niet zo van de labels opplakken maar in de termen zou hij dus Bi zijn. Dat maakte het best interessesant. 'En jij? Maak ik nog kans?' plaagde hij me vervolgens waardoor ik even lachte en hem keurend aankeek. " You sure are some eyecandy, handsome." begon ik grijnzend. " Echt een type heb ik niet qua uiterlijk, behalve dan dat hij wat langer dan mij mag zijn, verder iemand die me laat lachen ehm misschien me helpt om wat actiever te zijn want eerlijk van ik gewoon een lazy ass." vervolgde ik bedenkelijk. " Iemand die me niet judges laten we zeggen, dus who knows. Als ik je beter leer kennen kom je inderdaad wat hoger in mijn lijst te staan." zei ik plagend. Cristiano was een knappe man maar ik wist nog niet zo zeker of hij relatiegewijs wat voor mij zou zijn. Ik voldeed jammer genoeg niet aan zijn preferences but hey I am fine with friends. Daarbij hield ik ook wel van een uitdaging en kon ik misschien wat uitlokken tussen hansome en dark chocolate over there.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

"Groot gelijk." zei hij en ik knik lichtjes. Ik hou ervan als mensen mij gelijk geven. Alhoewel, als ze het niet doen ben ik toch te koppig om het toe te geven. Veel maakt het dus niet uit. "You sure are some eyecandy, handsome." begon hij en een brede grijns vormt zich wederom op mijn lippen. Ik dacht dat ik een flirt was, maar de jongen voor me kan er ook aardig wat van. Hmh, dit kan me wel even vermaken denk ik. "Echt een type heb ik niet qua uiterlijk, behalve dan dat hij wat langer dan mij mag zijn, verder iemand die me laat lachen ehm misschien me helpt om wat actiever te zijn want eerlijk van ik gewoon een lazy ass." vervolgde hij. " Iemand die me niet judges laten we zeggen, dus who knows. Als ik je beter leer kennen kom je inderdaad wat hoger in mijn lijst te staan." sloot hij uiteindelijk plagend af. Ik haal mijn wenkbrauw op. 'Hmh.. Nou ik ben langer.. Ik heb je al meerdere keren laten lachen en als ik zou gaan judgen zou het wel heel hypocriet worden.' zeg ik. Ik zet een stap dichterbij en leun wat naar hem toe. 'Trouwens.. Ik kan heel actief zijn, als jij ook mee wilt doen moet je het gewoon zeggen gorgeous.' zeg ik en bijt kort op mijn lip, voor ik hem een flirty knipoog geef. 'Ik begin mijn kansen al wat hoger in te schatten.' zeg ik met een tevreden grijns en leun weer naar achter. Ik kijk even naar die Zeke, die nu bij een dame geknield zit. Die er trouwens ook niet verkeerd uitziet, al schat ik mijn kansen met de dames hier een stuk lager in. 'Hmh.. That guy sure looks good on his knees.' zeg ik speels en lach zachtjes, ik kon het gewoon niet laten. 'Oops..' grijns ik als ik weer naar gorgeous kijk. 'Nou.. Zullen we even de beste bedden gaan claimen? Ik heb geen zin om vannacht mensen uit bed te gooien, nog niet.' zeg ik.

---

El Diablo.

Camper,🐙 " I put the ME in DISAPPOINTMENT

---

Chris haalde even zijn e. 'Hmh.. Nou ik ben langer.. Ik heb je al meerdere keren laten lachen en als ik zou gaan judgen zou het wel heel hypocriet worden.' zei handsome waarna hij dichterbij leunde waardoor ij wat boven me kwam te hangen. Kort beet ik op mijn lip en keek op naar hem. Als alle jongen zo zouden zijn hier damn, lang zou mijn achterste het niet gaan overleven. 'Trouwens.. Ik kan heel actief zijn, als jij ook mee wilt doen moet je het gewoon zeggen gorgeous.' zei hij en beet ook even smexy op zijn lip waarna hij me een knipoogje schonk wat me deed grijnzen. " Als je me optijd uit mijn bed weet te sleuren." grinnikte ik.
'Ik begin mijn kansen al wat hoger in te schatten.' merkte hij tevreden op met een grijnsje en leunde weer naar achteren wat ik stiekem wel spijtig vind want ik vond het wel spannend. 'Hmh.. That guy sure looks good on his knees.' zei hij speels waarna ik zijn blik weer volgde en even lachend met mijn ogen rolde. 'Oops..'grijnsde hij en ik keek hem speels aan. "Wow boy, you thirsty" zei ik plagend en haf hem een duwtje tegen zijn schouder waarna ik met mijn wenkbrauw wiebelde. Ja ik ging die twee sowieso aan elkaar proberen te koppelen. 'Nou.. Zullen we even de beste bedden gaan claimen? Ik heb geen zin om vannacht mensen uit bed te gooien, nog niet.' zei hij waardoor ik even grinnikte en knikte. " Okay, let's go handsome." zei ik nadat ik rechtstond van mijn valies en deze vast nam. "Laten we kijken in wat voor soort krotten we gedumpt worden, yay!" zei ik sarcastisch al kon ik er nu nog wel om lachen. Nu nog... Ik sleepte mijn valies achter me aan en liep richting één van de hutjes. Deze leek me de jongens cabin, dus opende deze en mijn geziht vertrok haast. Het stonk hier en ik kon wel gillen toen ik een insect zag lopen. " Oh my goodness." zei ik tegenpruttelend. Het waren stapelbedden en de matstras kon je ook geen matras noemen. " Weten ze niet wat Privecy betekend." mompelde ik klaagerig waarna ik toch even rondkeek en het ene bed claimde waar geen bed boven ging.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

---

De jongen schudde lichtjes mijn hand alvorens ik deze weer in mijn broekzak had laten glijden. Ik was ergens opgelucht dat hij mijn hand had aangenomen. De meeste die op worden gegeven voor dit kamp zijn het er niet bepaald mee eens, en doen er dan ook alles aan hun te verzetten. Ik herkende het wel, ik was ook dwars geweest in het begin. Ik had dagenlang niet tegen mijn moeder gesproken, en had uit kwaadheid zo hard de autodeur dichtgesmeten dat het me verbaasde dat dat ding nog heel was. Maar dat nam niet weg dat zoiets als mijn hand aannemen mijn taak al een stukje makkelijker maakte. Ik dacht even diep na toen de jongen me zijn naam vertelde. Ik had geen Devin gezien op de lijst. Enkele seconden later vervolgde hij zijn zin, en vertelde hij dat hij eigenlijk Atticus heten, maar het liever op Devin houd. "Devin, dus." zei ik, en knikte. Devin was dus duidelijk geen fan van zijn officiële naam. "Je mag mij gewoon Sam noemen, veel makkelijker." zei ik, en gaf hem een knipoog. "Volgens mij zit jij bij mij in de groep." zei ik en glimlachte even naar hem. "Dus als je ergens mee zit, of ergens hulp bij nodig hebt, kun je altijd naar mij komen." zei ik en beet even op de binnenkant van mijn wang. "Of als je gewoon even wilt praten, natuurlijk." zei ik, met nog steeds een glimlach op mijn gezicht. Waarschijnlijk werd dat aanbod door vrijwel iedereen afgewezen, maar ik wilde gewoon dat de mogelijkheid er was. Toen ik zelf in het kamp zat was de mogelijkheid om met iemand over je problemen te praten er niet echt, en ik herinner me nog wel dat -dat er toe leidde dat ik mezelf compleet gek aan het maken was met allerlei gedachten en doemscenario's. Iedereen ging er natuurlijk anders mee om, en ik verwachtte dan ook niet dat iedereen me gelijk zou gaan vertrouwen.

[ bericht aangepast op 5 maart 2017 - 15:58 ]

---

How far is far

"Als je me optijd uit mijn bed weet te sleuren." grinnikte hij waardoor ik hem even met opgetrokken wenkbrauwen aankijk. 'Geen probleem gorgeous.' grijns ik en wiebel kort met mijn wenkbrauwen. "Wow boy, you thirsty" zei hij toen ik weer terug naar hem keek en lach. 'What can I say...' mompel ik. Thuis was ik het gewend om zowat elk weekend wat nieuws in bed te hebben, misschien ook een doel voor hier. "Okay, let's go handsome." zei hij op mijn voorstel, waarna hij opstond en zijn valies pakte. Zelf had ik genoegen genomen met mijn zwarte weekendtas, waarvan de bovenste laag vooral uit pakjes sigaretten bestond. Je weet maar nooit. Soms heb ik van die buien waar ik makkelijk een pakje per dag rook. Je moet voor alles voorbereid zijn, no? "Laten we kijken in wat voor soort krotten we gedumpt worden, yay!" zei hij vervolgens sarcastisch en een lach rolt over mijn lippen. Ik ben benieuwd wat voor krotten het moeten zijn ja.. Hij opende een van de deuren en mijn gezicht betrok al toen het duidelijk werd. Aha. "Oh my goodness." zei gorgeous naast me. "Weten ze niet wat Privacy betekend." Ik schud mijn hoofd. 'Blijkbaar niet eh..' mompel ik en schud mijn hoofd. Ik keek toe hoe hij het vrije bed claimde en zucht even. 'Aii.... Wanna cuddle tonight?' zeg ik en gooi ondertussen met tegenzin mijn tas op een van de onderste bedden. 'Of moet ik je eruit schoppen?' plaag ik hem, toch weer met een kleine glimlach. Ik haatte stapelbedden, maar degene boven mij moest een keer leuk gaan doen. Dan is het meteen over. Het liefst had ik dan ook het vrije bed, als ik moest kiezen. Maar dan moest ik maar even sneller zijn en niet die spin doodtrappen die langs mijn voet liep net.

---

El Diablo.

• Twenty-two • Outside, with Yavier • Outfit •

”Liever het tweede dan het eerste. Wat dacht je ervan om mijn vriendinnetje te spelen?”
Grinnikend had ik naar de jongen gekeken, alvorens mijn peuken tevoorschijn te halen en hem er eveneens een aan te bieden. Hij was nu al een jongen naar mijn hart en zijn opmerking scoorde dan ook meteen honderd punten bij me. Losjes had ik een keer mijn schouder opgehaald. “Ik wil best je vriendinnetje wel zijn hoor, geen probleem.” Kleine pretlichtjes hadden in mijn ogen geblonken. Mochten we het echt van plan zijn geweest dan had ik de begeleiders dusdanig lopen zieken dat ze geen enkele reden tot twijfel hadden; niet dat ik überhaupt niet al van plan was om me naar hun regeltjes te gaan gedragen. Mijn lust naar vrouwen was geen ziekte en zij die dan wel vonden waren in mijn ogen geen knip voor het gezicht waard.
      ”Maar natuurlijk. Hoeveel sigaretten moet ik roken wil het serieuze schade bij me opleveren? Want anders rook ik het pakje direct op. Wie weet set ik nog een World Record ook nog,” was de jongen zijn reactie geweest op mijn aanbod van een peuk. Grinnikend nam ik een hijs van het mijne en liet mijn poelen opnieuw een keer over de jongen heen glijden. “Normaal zou ik zeggen probeer het uit, maar ik heb besloten dat je nog even niet dood mag gaan en dat wereldrecord moet maar even wachten,” prevelde ik zoetjes en gaf de jongen een zachte duw met mijn schouder.
      Net wanneer ik hem iets wil vragen, zie ik vanuit de verte een mannelijke begeleider op ons afkomen. “Hey daar!” Het enthousiasme die de kerel bij zich droeg werkte alles behalve aanstekelijk; alsof we werkelijk zo blij waren om op dit kamp aanwezig te zijn - ik kon mijn tijd namelijk moeiteloos en met gemak anders indelen, daar had ik deze plek echt niet voor nodig. “James, ik ben een van jullie begeleiders deze zomer.” Zonder zijn uitgestoken hand aan te nemen keek ik naar James op en bracht mijn sigaret naar mijn lippen om er een nieuwe hijs van te nemen, alvorens ik de geïnhaleerde rook in gecontroleerde kringetjes naar hem uitblies.
      ”Hoi,” bracht ik vervolgens droog uit en tilde een van mijn strak geëpileerde wenkbrauwen op.”Ik ben Jaz, en dit,” subtiel knikte ik naar de jongen langs me. “is mijn vriendje.” Geamuseerd krulde mijn lippen zich tot een glimlach, waarbij ik de begeleider nog net niet uitdaagde om tegen me in te gaan. Make my day, pretty please?

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

---

Ik beet even op de binnenkant van mijn wang. Fijn, de ene haalde zijn neus op en de ander besloot mijn longen naar de tering te willen helpen. Ik bleef echter positief en sterk, het was niet niks om hier gedwongen te zijn. Ik wilde ze nog een laatste mededeling meegeven en vertrekken uit hun zone voor het meisje begon. "Hoi." Het was droog en de blik op haar gezicht was alles behalve vriendelijk, toch bleef ik glimlachen. "Ik ben Jaz, en dit," ze knikte naar de jongen die naast haar stond. Dezelfde jongen als die me geen blik waardig gunde. "Is mijn vriendje." Een glimlach sierde haar lippen. Het was een spelletje en even grinnikte ik. Deels omdat ze overduidelijk geen setje waren en deels omdat ze dacht dat ik erop in zou gaan. Ik knikte glimlachend. Ik draaide me naar de jongen. "En heeft het vriendje ook een naam? Of ga je gewoon met mijn vriendje?" Ik streek me mijn hand door mijn haar. "In ieder geval, welkom Jaz en vriendje." Ik knikte nogmaals naar beide. "De slaapzaal voor de dames bevindt zich links van de hal en die voor de heren rechts. Feel free om je spullen te droppen, " Ik moest even nadenken over de groepsactiviteit. "En om twee uur denk ik is er een groepsactiviteit maar, dan word je ook nog eens geroepen. Dus mocht je je willen omkleden of dergelijke.. Dan, ja cool." Ik lachte even. Mijn hoofd was best all over the place vanaf het moment dat ik terug mijn voet op de kampplek had gezet. Ik draaide me om, om ze terug alleen te laten maar besloot nog even een laatste mededeling mee te geven. Het was iets somberder dan de vorige. "En ik weet waar jullie nu doorheen gaan, dus mocht je ooit vragen hebben of gewoon willen praten dan mag dat altijd." Ik stak mijn hand op en gaf een zachte glimlach en bleef de jongen net wat langer aankijken voor ik rustig weg liep. Ik was diep in gedachte verzonken toen ik, te laat merkte dat ik tegen iemand aanliep die net besloten had te gaan lopen. "Oh sorry, mev.." Ik keek even op in twee groene ogen en slikte. Ik fronste even. Het was even lastig te plaatsen hoe ik de persoon aan moest spreken, dus ik besloot elke vorm van gender maar even te ontwijken. Hoe langer ik bleef staren hoe meer ik begon te merken dat ik al aardig lang stil was. "Sorry, ik was even.." Ik sprak erg met mijn handen en hoopte dat de gebaren duidelijk maakte dat ik bedoelde 'van de wereld'. "Ik hoop dat ik je geen pijn of iets heb gedaan." Ik was namelijk best een lomp groot stuk massa vlees. Ik stak mijn hand uit, als begeleider moest ik me toch maar kenbaar maken. "James, " ik twijfelde even vooral na het voorval van net maar besloot te vervolgen. "Een van de begeleiders hier." Ik gaf een zachte glimlach en merkte nu pas dat zhij niet alleen was. Ik stak me hand op naar het meisje wat erbij stond. "Hi."

[ bericht aangepast op 2 maart 2017 - 17:27 ]

---

We're all mad here.

DANTE BLACKSHEAR

Tot mijn grote tevredenheid leek mijn aanpak te werken want hij keek even om zich heen, klaarblijkelijk voor de eerste keer want toen hij dit als de hemel bestempelde moest ik gniffelen. Hij had geen enkel idee hoe leuk dit nog kon worden.       "Hm, ik ben niet heel erg lastig. De meesten die er pas voor het eerst zijn, zijn lastiger. Ik ga gewoon mijn gang." Deelde ik hem mee en keek even om mezelf heen, kijkend of er nog meer interessante types waren aangekomen. Tot zover waren het allemaal prachtige mensen en ik bedacht me stilletjes of onze president niet gewoon jaloers was op het feit dat we allemaal zo knap waren. Dat zou ik beter kunnen accepteren dan al die gelovige onzin.       "Nou Adore, we gaan er een geweldige vakantie van maken," lachte ik vrolijk en nam zijn uitgestoken hand aan, aangestoken door zijn plotselinge enthousiasme. Het was een goed idee om eens even de boel te gaan verkenne, maar ver kwamen we echter niet aangezien mijn metgezel al snel tegen iemand op liep.       Een lichte frons tot op mijn voorhoofd terwijl ik de jongen bekeek die in botsing was gekomen met Adore. Een kampleider, dat was duidelijk.       Lichtelijk geirriteerd dat ik geen uitgestoken hand ontving van begeleider James pufte ik slechts verveeld bij zijn begroeting. Ik had het idee dat hij zelf niet heel erg comfortabel was in zijn positie want hij leek ietswat onzeker. Een grijns verscheen op mijn lippen terwijl ik van de ene jongen naar de andere blikte. Dit kon interessant worden.

---

When time and life shook hands and said goodbye.

---

Het was weer begonnen, het kamp was van start. Ik was met James aan het praten die maar niet leek te begrijpen dat kampeerders hem niet mochten vanwege zijn rol. Terwijl dat altijd zo was. Ik lachte. "Altijd zo vrolijk, zelfs las niemand er behoefte aan heeft." James knikte met een moeilijke uitdrukking op zijn gezicht. "Alsof wij de martelaars zijn van het kamp." Ik lachte wat harder. "Weet jij nog hoe het was toen je aankwam hier?" Alsof hij anders was geweeest, ik haatte ook de begeleiders wilde er niks mee te maken hebben. Tot ik merkte dat een van de vrouwelijke kampbegeleiders erg mijn type was. James grijnsde breed en knikte. "Dat weet ik nog wel ja. Ik heb geschreeuwd op de parkeerplaats, dingen stuk geslagen. Het was best wel dramatisch." Ik moest even grinniken, James had inderdaad soms wel een dramatische kant zover ik me herriner. De meeste homoseksuele, al zal hij zich zo nu niet meer noemen. "Jij?" Een luide lach verliet mijn lippen, ohja. Mijn kamp entree weet ik nog wel, het was verschrikkelijk. Een pijnlijk moment, maar ik hield me groot van buiten. Van binnen was ik net James. "Ik zei geen woord, keek niemand aan en pakte mijn spullen en deed alsof ze me niks boeide. Wat ze ook niet deden. Mijn vader bracht me niet eens maar iemand van het personeel." "Ai." Ik zuchtte. "Life." Ik staarde even James na toen hij zich bij de kampers ging voegen de rolde mijn ogen. Ik stak een sigaret op en keek naar het 'verse vlees' dat de kampplek op liep. Het zou even duren voor we hun 'vertrouwen' zouden winnen. Echter, ik voor andere doeleinde waarschijnlijk dan de jongens die met mij mee hier waren. Mijn ogen dwaalde af, de meeste waren nu kennis aan het maken en ik had geen zin om me gelijk aan iedereen op te dringen. Mijn oog viel op twee jongens die samen goed overweg leken te komen, en daarnaast ook nog eens naar hun cabin liepen. Nu mocht dat, gek genoeg mochten all homoseksuele bij hun eigen geslacht liggen. Je zou denken dat zo'n kampleider van dit wel beter weet, maar ignorance is het nieuwe zwart. Ik tikte de as weg en volgde de twee kampeerders naar hun verblijf. Ik sneakte binnen en ving wat delen van het gesprek op. Ik grijnsde en trok een wenkbrauw op. "Aii.... Wanna cuddle tonight?" Ik wachtte nog even en hoestte toen om mijn aanwezigheid beken te maken. "Nou, nou jullie nemen conversie niet echt serieus he." Ik gaf een scheve grijns. "Voortaan kun je beter even oppassen met wie er in de deuropening staat, kijk van mij mag je lekker knuffelen hoor maar menig begeleiding ziet dat als een not-done iets." Het hele conversie-gedoe mocht ik niet, ik was hier met dezelfde insteek als hen enkel had ik iets meer te zeggen en hoefde ik niet door heel het brainwash process heen. "Dus, zullen we voorlopig maar lekker in ons eigen bedje slapen?" Ik gaf een knipoog aan de jongen die de eerdere opmerking had gemaakt. "En hint, de bedden kraken nogal en aangezien er ook s'nachts controles zijn zou ik wel beetje oppassen met deze locatie."

---

We're all mad here.

Het deed me goed om bij iemand te zijn die zo positief was. Het sleurde me mee. Daarbij had het me laten realiseren dat er niks was om bang voor te zijn. Ik was ervan overtuigd dat niemand kon veranderen wie of wat ik was. Dus Dante had gelijk. Het zou gewoon een geweldige vakantie worden. Ik trok haar lachend omhoog en terwijl ik me omdraaide botste ik vol tegen iemand op. Ik keek wat beduusd op. Ik had mijn mond al opengetrokken om mijn escuses aan te bieden, maar die viel meteen dicht zodra ik de jongen zag, die mijn weg had geblokkeerd. Ik fronste mijn wenkbrauw, toen hij me mevrouw had willen noemen, maar wees hem er niet op. Ik keek hem enkel aan. Vergetend dat ik Dante haar hand nog vast had. Ik schudden langzaam mijn hoofd. Ik liet Dante haar hand pas los, zodra de jongen zich voorstelde, maar liet deze ook meteen weer los, toen hij me vertelde wat hij hier was. 'Adore.' Ik kon er niks aan doen, maar bleef James wat onderzoekend aankijken. Never, dat hij hetro was. Ik had een neus voor dat soort dingen en kreeg meteen de neiging hem terug uit de kast te trekken. Ik moest mijn blik afscheuren van James en keek Dante half grijnzend aan. Dit werd nog leuk. 'Als je het niet erg vind.' Ik knikte even op onze koffers. 'Gaan wij ons het hier maar gemakkelijk voelen. Succes verder. ' Ik pakte mijn koffer en trok Dante mee, om James heen. Weg bij deze genante situatie.

[ bericht aangepast op 2 maart 2017 - 22:49 ]

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

---

---

---

'Don't hate me,
Cause you ain't me.'

---

---

Ik kon het niet laten om even te grijnzen over haar opmerking. Wauw; blijkbaar I made an impression already. And a good one. Ik had hierbij ook maar besloten dat ik haar dan ook nog niet zo een, twee drie wilde verliezen. Ze zeiden wel eens dat lesbische dames en homo jongens niet veel gemeen hadden. Je weet wel; de een houd van poesjes en de andere van hondjes, kuchkuch; maar ik denk dat we zeker wel bij elkaar passen. We lagen beide in diezelfde strijd om onze sexuele voorkeur. Zeker in dit kamp. Ik wist alleen niet – mocht het zo ver komen – of ik haar wel kon zoenen. Maar ach; ik was altijd al een prima acteur geweest.
Ik keek even naar Jazmin, die gewoon even aan haar peuk zoog; en net zoals mij, James zijn hand leeg liet. ‘Hoi.’ Zei ze enkel droog, wat me mijn lach deed inhouden. Yeah I liked that bitch already.
‘Ik ben Jaz, en dit is mijn vriendje.’ Zei ze met een subtiele knik naar me. Oh merlin, als Jaz een man was geweest dan had ik het geweten. De dominantie. Omnomnomnom.
Zijdelings keek ik even naar de dame, waar mijn lippen even opkrulde. Ik keek even uitdagend naar de man, voor ik even mijn armen rond mijn blote buik legde. Het was toch wel wat koud. Misschien kreeg ik het ook wel koud van het afschuwelijke grinnik – of beter gezegd – hinnik van het paard tegen over me, genaamd James. James bond. Wist hij überhaupt dat hij vernoemd was naar een film? Wie weet.
‘En heeft het vriendje ook nog een naam? Of ga je gewoon met mijn vriendje?’ Ik zond de man een kort, kil glimlachje. ‘Ik heet vriendje. Problemen ermee?’ beet ik de man arrogant toe. Het eerste wat ik zo ging doen; een foto van hem maken en een GRINDR account maken. Wie weet kon ik nog wat homo’s voor hem scoren. Ik zou hem namelijk niet doen. Ik batste niet met paarden.
‘In ieder geval, welkom Jaz en vriendje. De slaapzaal voor de dames bevindt zich links van de hal en die voor de heren rechts. Feel free om je spullen te droppen. En om twee uur denk ik is er een groepsactiviteit maar, dan word je ook nog eens geroepen. Dus mocht je je willen omkleden of dergelijke.. Dan, ja cool.’ Eindigde de man – naar mijn gevoel – behoorlijk onzeker. Wauw; wat was hij makkelijk. Ik en Jaz hadden hem binnen no time aan het janken. Ik gunde Jazmin dan ook een inwendige high-five. Hopelijk voelde ze deze.
‘En ik weet waar jullie nu doorheen gaan, dus mocht je ooit vragen hebben of gewoon willen praten dan mag dat altijd.’ Hij stak zijn hand op, maar voor hij weg kon lopen, kon ik het niet laten mijn stem ietsjes te verheffen.
‘Well het enige waar ik doorheen ga…’ met dat klopte ik even op Jazmins’ schouder. ‘Is deze dame hier. We gaan even neuken, dus gelieve wat privacy.’
Ik haalde even uitdagend mijn wenkbrauwen op, voor ik even een kleine kus op Jaz’ haar wang drukte. Mijn peuk was middels wel op, en besloot dan ook mijn koffers weer op te tillen.
‘Nou ready om ingeburgerd hier te worden… Hoeveel geld krijg ik als ik hem finaal gay weer weet te krijgen.’ Ik lachte speels naar de dame, voor ik nog een blik achterom wierp.
‘Ik denk nog niet eens dat hij zijn act voor een minuut volhoud als hij alleen met mij in een kamer zou zitten. Wie zou mij nou niet doen.. en noem nou niet je eigen naam, babe.’

[ bericht aangepast op 3 maart 2017 - 11:26 ]

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

---

---

The rest of the world was black and white But we were in screaming color

Hoewel de Samuel zich net voor had gesteld met zijn volledige naam, Samuel dus vertelde hij Devin dat hij hem wel gewoon Sam mocht noemen omdat het makkelijker was. Hierbij knipoogde hij naar Devin, Devin keek de jongeman nog even aan. Het kwam bij Devin over alsof de jongeman naar Devin knipoogde omdat ze dat met elkaar gemeen hadden dat ze niet hun officiele naam gebruikten. Voor Devin voelde dit in iedergeval niet zo, Sam was gewoon een afkorting van Samuel. Devin was een pure fictieve naam, een binnen pretje wat erg uit de hand was gelopen. Inprincipe had Devin ook niet echt een hekel aan zijn officiele naam, hoewel de naam wel erg ouderwets klonk was er niet perse iets mis mee. Het was meer dat Devin vrijwel niet meer lusiterde naar deze naam, omdat hij zijn 'nieuwe' naam zo erg gewend was. "Volgens mij zit jij bij mij in de groep." Sprak Samuel, waarop Devin alleen even kort knikte. Het kon hem op het moment niet zoveel schelen bij wie hij in de groep zat, want Devin kende de andere natuurlijk nog niet. Voor hem waren ze op het moment allemaal hetzelfde, hoewel Devin wel moest zeggen dat de ene net iets aantrekkelijker leek dan de ander, maar Devin was hier niet om liefde te vinden. Hij was hier ook niet om te genezen, want Devin wist heus ook wel dat zijn gevoelens niet zomaar konden worden veranderd. De enige reden dat Devin zich hier bevond was het feit dat hij geacht werd om hier te zijn en daarom zou Devin hier dus ook gezellig zijn tijd uitzitten. Zijn tijd uitzitten een beetje meedoen, maar Devin betwijfelde of deze mensen hem nou echt zouden kunnen helpen. "Dus als je ergens mee zit, of ergens hulp bij nodig hebt, kun je altijd naar mij komen." Zei Samuel, opnieuw knikte Devin kort, waarschijnlijk was de jongeman bijna wel verplicht om zulke woorden te zeggen. De kampeergasten zich veilig laten voelen en zo vriendelijk mogelijk tegen ze te zijn, een voorbeeld of zoiets dergelijks. "Of als je gewoon even wilt praten, natuurlijk." Voegde Sam nog aan zijn vorige woorden toe en nog een keer ging Devin zijn hoofd op en neer. Veel had hij eigenlijk niet te melden. Devin was niet bepaald je open boek, hij was niet van plan om nu meteen al zijn problemen uit te storten. 'Dank je wel.' Sprak Devin vriendelijk, waarna hij een blik wierp op de hutten die Devin al had zien staan. 'Dus...' Begon Devin een beetje ongemakkelijk, omdat hij eigenlijk geen idee had wat hij deze Samuel nog had te melden. 'Waar slapen we?' Vroeg hij, waarna hij zijn lippen even omhoog liet krullen. 'Ik zou natuurlijk graag het beste bed willen claimen voordat iemand anders dit doet.' Zei Devin uiteindelijk.

---

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

---

Mijn ogen bleven gefixeert op de groene kijkers. "Adore." Wat een aparte naam, ik gaf een zachte glimlach en knikte even naar hem. "Adore, klinkt exotisch, ik bedoel leuke naam." Ik schudde even mijn hoofd. Ik voelde me ergens onzekerder worden onder zijn blik, maar aan de andere kant wilde ik niet dat hij wegkeek. Toch werd ik nerveuzer des te langer de stilte leek te duren. Hij wisselde een blik met het meisje, dat ik alweer was vergeten dat die er ook was. Ik besloot me wat meer op haar te focussen en de rare ontmoeting achter me te laten. "Als je het niet erg vind." Ik keek terug naar Adore, een beetje vragend. Wat erg vond? Maar al snel volgde ik de beweging naar de koffers. "Gaan wij ons het hier maar gemakkelijk voelen. Succes verder." Ik ga een zachte lach. "Nee, natuurlijk ga je gang." Ik bewoog aan de kant en keek hoe de twee wegliepen. Eenmaal uit mijn zicht draaide ik me terug om in de hoop dat er niemand om ons heen stond. Ik had even een flinke behoefte aan alleen zijn. Ik keek of alles veilig was en liep verder de bossen in achter de jongens cabin, waarna ik een al voor gedraaid jointje te voor schijn toverde. Ik plofte neer op een rots en stok hem op. De rook vulde langzaam mijn longen en ik hield het even in voor ik zwaar uitademde. En dat bleef ik tijdelijk herhalen. Eigenlijk had ik het enkel meegenomen tegen mijn insomnia, maar het kamp was me zwaar gevallen. Ik snap niet hoe Ezekiel het zo volhield. Ik blies cirkeltjes uit en fronste. Mijn wijsvinger en duim knepen in de brug van mijn neus. Ik probeerde de mantra die het kamp me ooit had geleerd in mijn hoofd op te zeggen. Ik nam nog een diepe hijs en trok mijn benen op waarna ik mijn armen om mijn knieen sloeg en naar de beek keek. Het water stroomde langzaam weg. Ik merkte dat ik iets waziger werd en besloot de rest te bewaren zodat ik nog wel kon functioneren bij de eerste activiteit.

---

We're all mad here.

DANTE BLACKSHEAR

Het mocht duidelijk zijn dat ik Adore niet meer zou laten gaan de komende weken. Ik was nu al dol op onze dynamiek en moest dan ook mijn lach inhouden toen Adore ons niet al te subtiel bij begeleider James weg wist te krijgen. Ik hoopte met mijn hart dat hij ons de komende weken zou begeleiden want dan werd het dolle pret. Hij leek namelijk niet een persoon die hier vol vertrouwen stond en dat zorgde er alleen maar voor dat het makkelijker zou worden voor ons om onze gang te gaan.       Met een lach volgde ik Adore, mijn koffer mee sleurend, hoewel ik geen idee had waar we precies heen liepen.       "Ik durf te wedden dat we stapelbedden hebben," mompelde ik toen we een van de blokhutten benaderden. De eerste hut die wij tegenkwamen was duidelijk voor de dames bestemd en ik moest even lachen om het gebrek aan intelligentie van de leiding. Oh ja, super slim. Laten we personen die homoseksueel behandelen door hen met hetzelfde geslacht op een kamer te laten slapen. Genius.       Toen ik de deur open deed zag ik tot mijn grote verbazing een vrijstaand bed en twee stapelbedden waardoor ik zonder twijfel mijn spullen op het losse bed gooide. "ADORE RUN," gilde ik blij naar mijn nieuwe metgezel, "er staat een los bed in de blokhut!" Enthousiaster dan ik hoorde te zijn om een los bed sleurde ik hem met mij mee naar de blokhut voor de mannen.       "You'll thank me later love," sprak ik hem toe, terug denkend aan de verschrikkelijke nachten in het stapelbed bij het andere kamp. Als iemand eenmaal bezig was, dan leek het net alsof er een plaatselijke aardbeving plaatsvond.

---

When time and life shook hands and said goodbye.

[ bericht aangepast op 6 maart 2017 - 18:02 ]

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''