A Disney Story • Speeltopic 1 • 100 - Speeltopics

11 juli 2017 - 7:35 PhiIophobia is offline

Disney Reality

`` The only way to get what you want in this world is through hard work``

`` What do you do when there is no hero in your story?
Simple.
You kill the monster and crown yourself. ``

Begin:
Ieder sprookje is op zijn eigen dag in het huis aan gekomen, zo leven sommige sprookjes al twee weken in het huis en zijn zij al een beetje gewend aan de grote verandering, terwijl de andere sprookjes net aankomen. Ieder sprookje maakt een andere besluit op deze dag, zo gaat de een checken hoe de televisie bijvoorbeeld aankan, terwijl de andere wel benieuwd is hoe de anderen mensen zijn. Ieder gaat rustig zijn gang maar sommige volwassenen uit de mensenwereld kunnen raar op kijken.

Aankomst:
Het eerste sprookje dat ze voorleest is Peter Pan, dit was twee weken geleden.
Het tweede dat ze voorleest is een dag later en alle karakters van de film Moana komen in de nieuwe wereld terecht.
De volgende dag leest ze niets voor en gebeurt er dus ook niets in de sprookjeswereld.
Deze dag begint ze aan het sprookje Pocahontas en deze personen zullen bij het uitspreken van hen naam worden verplaatst.
Dit sprookje wordt op dezelfde dag nog gevolgd door Rapunzel omdat haar kleine dochtertje niet kan slapen.
Dan is het drie dagen stil, ze zijn een weekendje weg en dus is het sprookjesboek alleen thuis.
De volgende dag is het sprookje Alladdin aan de beurt en deze gaat gepaard met Alice in Wonderland.
Dan komt the Lion King samen met Sneeuwwitje.
De volgende dag is de kleine zeemeermin aan de beurt.
Dit sprookje wordt op de laatste dag nog vervolgd en Hercules en Beauty and the Beast zijn dan aan de beurt.
En heel kort en snel komt die dag ook Assepoester nog aan de beurt.
De rest van de sprookjes zullen later worden voorgelezen maar die worden ook niet gespeeld.

Reminder
Alle sprookjes zijn wel al in het huis, maar dan heb je ongeveer een idee van hoe lang ze er al zitten. Er zijn ook mensen die later inspringen etc. Zo is het voor hen ook iets makkelijker.

Kamerindeling
Nog voorkeuren? Geef deze dan door in het praattopic.

[ bericht aangepast op 11 juli 2017 - 17:32 ]

"The stars replaced the emptiness of my heart."

13 juli 2017 - 19:54 glowfaery is offline

glowfaery 1528

Rapunzel
❝Flower gleam and glow, let your power shine.❞

18 years ✧ Bedroom

Rapunzel was voornamelijk enthousiast geweest toen ze aan was gekomen bij het grote huis. Hoewel het compleet anders was dan haar leven in Corona was ze altijd in voor nieuwe dingen en avonturen. Waar ze niet op voorbereid was, was het feit dat niemand ook meer een poging deed om te kijken wat er allemaal was buiten de hekken rondom het huis.
Dus vandaag had ze zelf die keuze gemaakt, of in ieder geval wilde ze een poging doen tot. Ze wreef kort over de broek die ze in de kast in haar slaapkamer had gevonden, het voelde gek om aan te hebben maar ze was er in Corona al vrij snel achter gekomen dat broeken soms makkelijker waren. Alleen was ze niet gewend dat de broeken zo strak zaten. Ze zou aan Belle vragen of ze haar haar kon vlechten omdat het gesleep over de vloer erg vervelend was, niet alleen de klitten maar het feit dat mensen er steeds op gingen staan.

15 juli 2017 - 12:38 bubbIes is offline

bubbIes 1176

B E L L E
'' T H E B O O K W O R M ''
''Beauty And The Beast''

❝I want adventure in the great wide somewhere.❞

17 Years - Princess - Talking to: Prince Adam/Punzie - Outfit

Belle hield de hand van haar man stevig vast toen ze samen het huis bekeken. Het was zo nieuw, zo anders. Toch was ze niet nerveus, ze hield van avonturen. Dit was iets waar ze als klein meisje al van had gedroomd. Het was alleen nog een beetje lastig te bedenken hoe ze hier gekomen waren. Ze wist dat een moeder aan haar dochter een sprookje voor las, en dat was het enige dat ze zich herinnerde. Er was vast een grote liefde tussen moeder en dochter, dacht ze. 'Wat vind je er van Belle? Het is nogal anders dan we gewend zijn.' Ze schrok op van de stem van haar man, ze was zo in gedachten verzonken. 'Het is nieuw, maar geen zorgen. We zullen samen het avontuur aangaan.' Ze glimlachte toen ze werd omhelsd door haar geliefde man, Adam was de beste. Ze was smoorverliefd, en er zou niets zijn wat deze liefde zou kunnen breken. 'Ik ga kijken wie er allemaal zijn, zoek jij maar een mooie kamer uit.' Ze gaf haar man een kus en liet zijn hand los, 'tot zo.' Ze liep door de gangen van het huis, en leek bijna te verdwalen, tot dat ze aankwam bij Rapunzel. 'Je bent er ook!' Ze gaf haar vriendin een knuffel, 'heb je hulp nodig?'

[ bericht aangepast op 15 juli 2017 - 19:44 ]

''With all due respect, which is none...''

15 juli 2017 - 19:32 bubbIes is offline

bubbIes 1176

O D E T T E
'' T H E Q U I E T O N E ''
''The Swan Princess''

"I need to know
that he L O V E S me
for just being me,"

19 Years - Princess - Talking to: Alise/Scar - Outfit

Odette stond die ochtend met haar kinderwagen voor de deur van het huis. Ze wist nog hoe ze Alise die ochtend in haar jurk had moeten helpen, ook al wilde het meisje het zelf doen. Nu stond Odette met haar dochter in een andere slaapkamer. Ze keek naar de kinderwagen die voor haar stond, Alise sliep. Gelukkig, ze was er. Voorzichtig liep Odette naar het raam. Handmatig deed het meisje hem open, en direct vloog er een frisse windvlaag rond haar oren, te koud. Odette keek om zich heen, tot dat ze zichzelf zag in het raam. De blauwe, lange jurk die ze vanochtend droeg, had plaats gemaakt voor een kortere, donkergroene jurk en een gouden armband die ze echter nog nooit eerder had gezien. Waar was ze beland? Ze schrok uit haar gedachten toen ze gestommel hoorde op de gang. Snel pakte ze de kinderwagen en duwde ze hem de gang op, waar ze tegen een jongeman aan botste. 'M-mijn excuses...'

[ bericht aangepast op 15 juli 2017 - 19:59 ]

''With all due respect, which is none...''

15 juli 2017 - 19:59 4na is offline

4na 2574

SCAR die later wel een lay-out krijgt

Mensen. Het zijn domme, idiote, onhandige wezens. Ze letten niet op waar ze lopen. Ze kijken niet goed en letten niet. Ze dragen belachelijke lappen stof die ze kleren noemen.
Momenteel ben ik om de een of andere reden ook mens geworden. Ieuw.
Maar ik kan, in tegenstelling tot bepaalde anderen, wel uitkijken.
Een blonde vrouw botst tegen me op. Met een kinderwagen. Haha, dit klinkt heel ironisch, maar goed.
In plaats van geïrriteerd raak ik geamuseerd en ik kijk in de kinderwagen. Dan betrekt mijn gezicht even. Ik haat kinderen. Dus kijk ik de vrouw maar aan.
"En wie mag jij dan wel zijn," vraag ik glad.

i wanna vincent van gogh cry in a corner

15 juli 2017 - 20:03 bubbIes is offline

bubbIes 1176

O D E T T E
'' T H E Q U I E T O N E ''
''The Swan Princess''

"I need to know
that he L O V E S me
for just being me,"

19 Years - Princess - Talking to: Alise/Scar - Outfit

De witte wangen van Odette kregen een rode gloed, verbergen was niet mogelijk. Hij keek naar Alise, waarna zijn gezicht betrekt. Ze besluit het hem niet kwalijk te gaan nemen, ongeacht zijn belediging. 'En wie mag jij dan wel zijn?' Odette wist dat ze moest antwoorden, 'Odette... Opnieuw, mijn excuses.' Alise glimlachte, terwijl ze probeerde te staan in de kinderwagen en trok aan de jongeman zijn kleding. 'Alise, doe dat maar niet...'

[ bericht aangepast op 15 juli 2017 - 20:05 ]

''With all due respect, which is none...''

16 juli 2017 - 16:16 Sombre is offline

Sombre 2828

♛ Prince Adam 'the beast' ♛

Entering the house

'Het is nieuw, maar geen zorgen. We zullen samen het avontuur aangaan.' antwoordde Belle op mijn vraag over wat ze van het huis vond. Haar antwoord was perfect, ze gaf altijd overal een positieve draai aan. Ik sloeg mijn arm om haar heen en gaf haar een stevige knuffel. Ik zat met mijn neus in haar haren en nam haar geur in me op.
'Dat klopt, samen.' ik keek haar met grote ogen en een toevertrouwde glimlach aan. Ze keek me enthousiast aan, haar ogen twinkelden ontzettend mooi in het zonlicht.
'Ik ga kijken wie er allemaal zijn, zoek jij maar een mooie kamer uit.' zei ze vrolijk terwijl ze me een kus gaf.
'Zal ik doen, ik ben nogal kieskeurig met kamers.' antwoordde ik op de opdracht van Belle. Belle liet mijn hand los en liep vrolijk richting het huis.
'Tot zo!' riep ze nog terug en ik zwaaide haar kant op. Ik keek even rond in de tuin en besloot ook maar richting het huis te lopen. Ik liep de gangen door en bekeek de moderne inrichting, het was totaal niet wat ik gewend was. Ik keek voorzichtig de kamers door. Ik opende een deur en zag een gigantisch hemelbed staan, het was prachtig. Rode fluwelen doeken waren gedrapeerd over de hemel van het bed. Er stond een grote kast, die paste bij het bed, naast een deur. Ik liep de kamer binnen en liep richting de deur, toen ik de deur open deed was daar een prachtige badkamer.
'wow, dit gaat Belle geweldig vinden.' vertelde ik mezelf. Deze kamer hadden wij geclaimd.
Ik liep terug de gang op en liep richting de woonkamer, ik zag een gigantische boekenkast staan, maar geen enkele kaft kwam me bekend voor. Ik besloot een boek te pakken en ging met een plof in een van de fauteuils zitten. Ik opende voorzichtig het boek en begon te lezen.

- thank you for existing -

16 juli 2017 - 19:44 inktzwart is online

inktzwart 7032

believe me, you have no idea who you're dealing with

Ik keek om me heen, ik had al een paar dagen geleden geprobeerd te wennen aan deze wereld. Het was een vrij normale wereld, het leek wel wat op degene waar ik geboren was, en juist dat maakte de gewenning een stuk moeilijker voor me. Ik keek in de spiegel voor me, ik droeg nog altijd de blauwe jurk met het schort waarin ik was aangekomen. Wat moest ik anders? Ik had de kleding in de kasten niet echt veilig gekeurd, al had ik geen idee wat er precies aan zou moeten mankeren. Het beviel me gewoon niet, dat ik uit het niets hier terecht was gekomen.
Met een zucht wendde ik mijn blik af en liep de geclaimde kamer uit, de trap af. Ik had het huis al meerdere keren verkend, maar steeds de bewoners ontweken, want wat als ik hier niet welkom was? Ondertussen was ik er echter vrij zeker van geworden dat ze net zo nieuw waren als ik, dus kon ik mijn gezicht laten zien. Dat deed ik ook, aan de eerste die ik hier zag. En dat was toevallig een jongen in de keuken, die een appel at. Ik liep er heen.
'Hoi,' zei ik en zette een glimlach op. 'Wie ben jij?'

otherwise you would never make the fatal mistake to mess with the children who have nothing to loose

[ bericht aangepast op 16 juli 2017 - 19:45 ]

obsessive rage

16 juli 2017 - 20:06 ChiIdhood is offline

ChiIdhood 2924

🐱 Lucifer Kins 🐱
"I am the Prince..."

Ik kijk om me heen. Oh ja, ik ben hier. Toch... Nu kan ik iedereen wel mijn prachtige, sexy look showen. Ik grijns en ga staan. Het ziet er zonnig uit vandaag. Een perfecte dag voor mij om te laten zien hoe geweldig IK wel niet ben. Ik kleed me aan, prachtige kleren, al zeg ik het zelf, en loop naar een man en vrouw. Een vrouw met een kinderwagen nog wel. Scar, volgens mij, en Odette? Prachtige vrouw, toch net iets te... hoe zeg je dat, moederlijk? 'Alise, doe dat maar niet...' Is het laatste wat ze zegt voordat ik erbij kom staan, "Hallo Dames, en heer..." grijns ik.

👑

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

16 juli 2017 - 20:14 ChiIdhood is offline

ChiIdhood 2924

✴ Tinkerbell Greenwood ✴
"I've decided, I'm not gonna be a tinker fairy anymore..."

Mijn ogen speuren alles af, oké, deze wereld bleef nieuw. En toch ook wel wat minder. Ik weet redelijk veel van deze wereld af, ik kom er regelmatig. Toch, om er al een mens te komen is anders. En ik moet Peter vinden voordat die WENDY hem vind, Ugh nee, Wendy. Voordat überhaupt een knap meisje er met hem mee vandoor gaat, nee, daar moet ik niet aan denken. Ze moeten gewoon allemaal met hun poten van hem af blijven. Ik was er altijd voor hem. Ik loop naar de gang, ik snap dit huis nog steeds niet 100%, en ga op de grond tegen de muur zitten. Waar is hij...

🌈

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

16 juli 2017 - 20:44 inktzwart is online

inktzwart 7032

let's put some cruel, ironic jokes in this fight where i'll defeat you

Ik stond buiten, in de schaduw, het huis waar ik wakker was geworden nog in mijn gezichtsveld. In deze zon, deze vreselijke zon en deze vreselijke wereld die me al tijden geleden had verstoten, kon ik niet verbergen dat er iets niet aan me klopte. Ik kon geen schaduw aan mijn voetzolen lijmen om minder op te vallen, en dat was een vreselijk idee. Ik wilde niet weer de enige moeten zijn, of opgesloten in een huis, dat was waarom ik 's nachts naar buiten was geslopen.
Nu had ik daar toch weer spijt van, het was een beetje aan de koude kant hier, en ik kon nergens heen. Ik viel nu nog niet op, overdekt door de schaduwen, maar als ik eruit zou stappen zou iedereen zien dat ik anders was. Dat ik hier niet hoorde. Als ze me al zagen. Iets teveel energie stroomde door mijn lichaam, ik moest nu echt bewegen!
'Oké Peter, tijd voor een spel,' mompelde ik tegen mezelf, 'bereik dat verdomde huis zonder op te vallen, rennen dus.'
En dat was wat ik deed, ik begon te rennen en rende door de deur die nooit op slot gedaan was. Tot mijn opluchting zag ik een bekend gezicht, mooie bruine ogen, lippen die eigenlijk hoorden te lachen, en lange blonde haren. Tink. 'Tink!' was dan ook het eerste wat ik riep en produceerde een grijns.

it's game over for you darling, when i stab you with your own sword

obsessive rage

17 juli 2017 - 11:50 4na is offline

4na 2574

Hey het is Scar ik heb echt een layout nodig

"Odette... Opnieuw, mijn excuses," zei de vrouw zacht. Ik trok mijn wenkbrauwen licht op en vormde een grijns met mijn lippen. Dit kon nog interessant worden.
Als dat kind er niet zou zijn. Ze stond onstabiel op en hield zich in evenwicht door mijn kleren vast te grijpen.
"Alise, doe dat maar niet..." was het enige wat Odette nog kon zeggen voor ik het kind ruw weer terug duwde en haar moeder geïrriteerd aankeek. En net wilde ik iets zeggen.toen een stem me onderbrak.
"Hallo dames en heer." Lucifer. Ik glimlachte, draaide me om.
"Hallo, kitten," zei ik glad. "Wat brengt jou hier?"

[ bericht aangepast op 17 juli 2017 - 11:50 ]

i wanna vincent van gogh cry in a corner

17 juli 2017 - 12:31 PhiIophobia is offline

PhiIophobia 3205

Hercules
♥ I don't care how far somehow I'll be strong ♥

Ik had de appel bijna op toen er een meisje voor me verscheen. Ze was niet groot want zelfs ik moest naar beneden kijken om haar aan te kijken en ik was al niet groot, al was ik wel van het andere geslacht dus zou het allemaal wel mee hebben gevallen.
'Hoi. Wie ben jij?' Ik moet zeggen ik was geen arrogant type, misschien een heel klein beetje. Ik viel hoe dan ook even stil bij die vraag, ik was de bekendste held en bijna iedereen kende mijn naam, althans waar ik vandaan kwam. Ik keek het meisje licht wantrouwend aan maar antwoorde vervolgens toch.
'Hercules, jij?' Ik nam een laatste hap van mijn appel en keek het meisje nauwkeurig na. Ze had een blauwe jurk aan met een witte schort, de blauwe strik in haar haren maakte het plaatje eigenlijk wel compleet. Nu waren haar kleren niet echt mijn stijl, maar dat was wat ik nu aan had ook niet en dus besloot ik wijselijk mijn mond over haar kledij te houden. Ik besloot mijn blik gewoon op haar mooie ogen gericht te houden en deze niet meer los te maken indien nodig.

[ bericht aangepast op 17 juli 2017 - 15:35 ]

"The stars replaced the emptiness of my heart."

17 juli 2017 - 12:43 inktzwart is online

inktzwart 7032

believe me, you have no idea who you're dealing with

'Hercules, jij?' vroeg de jongen en bleef me aankijken, wat me lichtelijk ongemakkelijk liet voelen. Ik had al een tijdje geen contact gehad met mensen, ze keken me niet zo vaak aan en vroegen mijn naam ook niet. Ik was gewoon een vreemde thuis.
'Alice,' antwoordde ik, na enige aarzeling. Deze aarzeling werd niet gedreven door wantrouwen, maar door twijfels of ik Alice wel was. Ik was in een andere wereld, wat als mijn identiteit veranderd was? Als alles wat ik kende niet meer bestond? Ik schudde de gedachte van me af, niet teveel nadenken. Stop met nadenken.
Mijn blik verplaatste zijn naar de fruitschaal, vooral appels. En ik had honger, dus pakte er eentje, net als Hercules blijkbaar had gedaan. Zijn naam was een beetje lang, ik noemde hem wel gewoon Herc, veel makkelijker.

otherwise you would never make the fatal mistake to mess with the children who have nothing to loose

obsessive rage

17 juli 2017 - 15:39 PhiIophobia is offline

PhiIophobia 3205

Flynn Rider
♥ This is bad, this is really really really bad. They just can't get my nose right. ♥

I could get used to a view like this. Yep, I'm used to it. Guys I ~~want~~ a castle.

Ondertussen was ik alweer een tijdje gewend aan het luxe leventje in het huisje en ik moest toegeven dat de toestroom van schone dames dit niet verslechterde. Nu was ik getrouwd met de liefde van mijn leven, maar in deze nieuwe wereld leken andere regels te gelden en dus nam ik het ook allemaal iets ruimer, zo weerhield ik mezelf er echt niet van een keer een flirterige opmerking te maken en mocht ik net als vele andere mannen deden sommige meisjes ook echt wel nastaren, mijn hart lag als altijd bij Rapunzel. Het voelde goed in deze nieuwe wereld een nieuwe persoonlijkheid te kunnen ontwikkelen en ik greep deze kans dan ook met open armen aan.
Op mijn tenen liep ik naar de mooie jongedame toe, voor de duidelijkheid, mijn mooie jongedame en daar zou dan ook niemand anders aan komen. Ik legde mijn armen over haar ogen.
'Wie is de knapste man van dit land' grap ik mijn handen voor haar ogen houdend. 'Kan ik voor mevrouw een smoothie maken?' Ik had laatst de blender ontdekt in de keuken en het was mijn lievelingsapparaat geworden, je kon er van alles in stoppen, alles werd tot moes gemaakt. Als je er fruit in stopte noemde men het een smoothie en het mooie van die dingen was dat het gezond en lekker was. Rustig wachtte ik op haar antwoord terwijl er door mijn hoofd al allerlei mogelijkheden bedacht werden.

[ bericht aangepast op 17 juli 2017 - 15:52 ]

"The stars replaced the emptiness of my heart."

17 juli 2017 - 15:58 PhiIophobia is offline

PhiIophobia 3205

Hercules
♥ I don't care how far somehow I'll be strong ♥

'Alice' herhaalde ik haar naam kort, ik was een loser als het op het gebied van namen aankwam. Iedere naam vergat ik naar vijf minuten weer, maar deze truc hielp me de namen op zijn minst iets langer te onthouden. Ik knikte en greep nog een appel van de fruitschaal, ik had honger maar was te lui om een boterham te smeren en dus zou ik de hele fruitmand maar leeg eten.
'Dus heb je vanmiddag iets te doen want anders kunnen we wel wat gezelligs gaan doen, ik wil gaan kijken waar we nu precies terecht zijn gekomen. Want ze hebben wel gewoon bomen' zei ik bloedserieus alsof bomen iets heel bijzonders waren. Ik wist zelf ook heel goed dat ik niet de aller slimste was maar dat maakte me eigenlijk niet heel veel uit, mijn hart zat op de juiste plek als dat iets uitmaakte. Als een echte gentleman stak ik mijn hand naar haar uit, de hand waarin ik mijn appel niet vast had.
'Dan kunnen we misschien ook mijn Pegasus zoeken, want ik ben hem al een tijdje kwijt en hij is mijn beste vriend.' nu wist ik vrij zeker dat hij wel op deze wereld beland was, want ik had hem nog gezien, maar hij was nu weg. Meg daarentegen had ik nog helemaal niet gezien en dus wist ik dat zij waarschijnlijk ook niet meer zou komen, al leek hier alles mogelijk te zijn.

"The stars replaced the emptiness of my heart."

Index RPG Actieve Topics Zoek