• Na een lange stilte heb ik besloten om het schrijven weer op te pakken. Ik heb diverse ideeën voor nieuwe verhalen in mijn hoofd zitten, maar ik merk dat ik steeds tegen hetzelfde probleem aanloop: ik loop vast. Ik krijg een ingeving over een verhaal en schrijf hier zoveel mogelijk over uit. Vervolgens ga ik dieper in op details en creeër ik de personages/de setting die ik wil. Ik begin met schrijven en alles gaat van een luie dakje, maar dan ineens.... Is alles "op" en weet ik niet meer hoe ik verder moet. Echt ontzettend vervelend, zeker als je dit meerdere malen overkomt.

    Heeft iemand tips of trucs om over deze "drempel" heen te komen? Ik heb nu diverse verhalen met veel potentie die gewoon "uitsterven" omdat ik vast loop. :c


    I'll lick the poison from right off your kiss

    Jep, mt voor tips.


    You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

    Gewoon doorschrijven. Dit heb ik de afgelopen jaren geleerd. Als ik vast zit dan moet ik mezelf dwingen om te schrijven en over het algemeen schrijf ik dan in twee uur maar 200 woorden die enorm crap zijn, maar op een gegeven moment kom ik dan wel bij een stuk waar het weer vlotter gaat en je kan het slechte stuk toch altijd weggooien of herschrijven. Het is lastig om jezelf er toe te zetten, maar dit blijft voor mij altijd het beste werken.


    My fake plants died, because I did not pretend to water them.

    Patholoog schreef:
    Jep, mt voor tips.


    Fijn dat ik niet de enige ben die hier tegenaan loopt. 😅


    Verkleurd schreef:
    Gewoon doorschrijven. Dit heb ik de afgelopen jaren geleerd. Als ik vast zit dan moet ik mezelf dwingen om te schrijven en over het algemeen schrijf ik dan in twee uur maar 200 woorden die enorm crap zijn, maar op een gegeven moment kom ik dan wel bij een stuk waar het weer vlotter gaat en je kan het slechte stuk toch altijd weggooien of herschrijven. Het is lastig om jezelf er toe te zetten, maar dit blijft voor mij altijd het beste werken.


    Dankjewel voor je tip! 🙌


    I'll lick the poison from right off your kiss

    Hetgeen dat mij altijd helpt is om door te schrijven en niets te verwijderen, voordat het laatste woord geschreven is. Als ik vastzit vind ik elke zin lelijk, maar op dat moment doet dat er even niet toe. Pas als het verhaal af is ga je aanpassen en schrappen, zodat het verhaal één groot geheel wordt. En wie weet is dat "stomme, moeilijke stuk" later wel heel bruikbaar!


    Wat soms ook wil helpen is om een compleet nieuw verhaal te beginnen/verzinnen. Meestal willen de ideeën dan wel weer komen en die kunnen dan eventueel verwerkt worden in het eerdere verhaal.


    Verder kan het hulpvol zijn om je onder te dompelen in iets dat jou inspireert. Of dat nu kunst, muziek of leuke films en series zijn.
    Je kunt prima afkijken hoe anderen iets creëren en tot leven brengen, zolang je maar niet kopieert natuurlijk! ^^


    To love another person is to see the face of God. - Victor Hugo

    Verkleurd schreef:
    Gewoon doorschrijven. Dit heb ik de afgelopen jaren geleerd. Als ik vast zit dan moet ik mezelf dwingen om te schrijven en over het algemeen schrijf ik dan in twee uur maar 200 woorden die enorm crap zijn, maar op een gegeven moment kom ik dan wel bij een stuk waar het weer vlotter gaat en je kan het slechte stuk toch altijd weggooien of herschrijven. Het is lastig om jezelf er toe te zetten, maar dit blijft voor mij altijd het beste werken.

    Dit doe ik ook altijd als ik vastloop (: En op die momenten, wanneer je jezelf dwingt om te schrijven, moet je ook even niet te kritisch zijn. Je gaat waarschijnlijk niet zo goed schrijven als alles wat je ervoor hebt geschreven, omdat je het nu eenmaal even moeilijk hebt met je verhaal, maar je moet gewoon doorbijten en niet al te veel teruglezen wat je al geschreven hebt. Later kun je het altijd nog herschrijven namelijk (:


    If you can't remember my name, just say 'chocolate' and I'll turn around.

    Creëren van mijn wereld, setting personages en etcetera doe ik eerst. Daarna begin ik net mijn outline.
    Ik heb echt jaren zonder gedaan, maar al die verhalen zijn ergens gestrand in de prullenbak, omdat ik dan ineens inspiratie heb of dat ik een stukje in mijn hoofd heb dat ik per se perfect op papier wil.
    Dat gaat dan goed voor tien bladzijden ofzo en dan is het eeuwige wachten op inspiratie fenomeen er.
    Daarom dus mijn outline, dan kan ik niet tijdens schrijven vastlopen ;)
    Verder, wat ik ook wel had, dan had ik een stuk en dat liep niet. Dat gooi ik weg en dan schrijf ik een hele nieuwe scene met wat actie of drama erin voor wat meer tempo.
    Gooi het nooit helemaal weg tho! Ik heb een apart word document voor al mijn "cuts" , stel dat ik er toch mee wilde werken / verbeteren !

    XD Ik ben geen expert hoor, dus geen idee of je er wat aan hebt :)


    SIC | PARVIS | MAGNA

    Ik herken het probleem!
    Ik kader mezelf altijd heel erg als ik doorlopende verhalen schrijf. Dat helpt me best wel.
    Ik ben zelf niet zo'n goede schrijver dus ik teken vooral veel uit, dat is misschien dan wel anders... Maar toch, ik probeer het zo 'simpel' mogelijk te houden voor mezelf, duidelijk begin, midden en eindstuk. Ook probeer ik het qua tijd in te perken. Bijvoorbeeld: na een maand moet het af zijn. (ik werk vooral goed onder 'druk') Ook houd ik voornamelijk één doorlopend thema aan, en niet vanalles door elkaar. Als ik dat ga doen werkt het in het begin wel goed, maar raak ik al snel de draad en dan ook m'n motivatie kwijt.


    It took me four years to paint like Raphael, but a lifetime to paint like a child - Pablo Picasso

    Dit is echt mijn ergste vijand. Ik heb inmiddels wel geleerd om te outlinen. Ik schrijf per hoofdstuk op wat ik er per se in wil hebben en daar schrijf ik omheen met een wordgoal in gedachte voor het hoofdstuk. Inmiddels ben ik halverwege een verhaal, heb ik de outline bijna af, en heb ik het gevoel eindelijk eens iets af te gaan schrijven.
    Ik dwing net zoals Verkleurd mezelf om te schrijven als ik weet dat ik al een week of 3 niet heb geschreven. Dan pak ik de outline en als ik vastloop, dan versnel ik wat. Er komt dan ergens een punt dat ik iets op mijn outline voor lig, maar dat komt dan vaak weer terug als ik bij een stuk ben waar ik echt zin in heb, of als ik ineens een plottwist bedacht heb of iets.
    Het is voor mij de eerste keer dat ik met een outline werk en het werkt echt geweldig voor mij, weet niet of het voor jou zou werken, maar als je het niet probeert weet je het nooit


    It finally happened - I'm slightly mad! ~ Queen

    Mt!


    Aan niets denken is ook denken.

    Micaela schreef:
    Mt!


    [Dragonneau > Osha] Valar Morghulis

    Niet zo'n belangrijk hulpberichtje van mij, maar ik ben blij (nogmaals) dat je wat aan mijn suggestie had, bitchmattie! ❤


    Don't walk. Run, you sheep, run.