Midnight Circus • Speeltopic - Speeltopics

4 feb 2018 - 18:39 Blackbeack is online

Midnight Circus

"The show must go on."

In een tijd waar horrorfilms nog niet bestaan, moeten volwassenen hun deugd op andere plaatsen opdoen. Hierom heeft de Amerikaanse Richard Dawn in 1833 een nieuw soort circus opgericht. Een circus enkel toegankelijk voor mensen met de minimum leeftijd van achttien jaar.

Midnight Circus is gevormd rondom angst en spanning. De acts maken geen gebruik van vangnetten of kooien, waardoor zowel de acrobaten als het publiek volledig afhankelijk zijn van ervaring en talent.
De manier waarop de acts worden uitgevoerd en het danger gehalte dat hierbij komt kijken, heeft er al meerdere malen voor gezorgd dat het circus op zoek moest naar nieuwe medewerkers.

In de lente van 1856 staat er een oproep in de New York Times. Midnight Circus zoekt nieuwe rekruten.

'Old':
• Richard Beau Dawn Jr.
• Angus Hathaway
• Sheridan 'Leana' Dawn
• Ysabella Maríz del Rio
• Alvera Varinia Fuensanta
• Elizabeth 'Lizzie' Taylor
• Benjamin 'Ben' Edmund Thompson
• Kensi Damaris Carrick
• William Philip Tremblay
• Asriel 'Asher' Levi Scott
• Ava Amelia Avons
• Colin Davidson Leslie

'New':
• Charles 'Chick' Wheeler
• Dorothy Adeline Fyler
• Mabel Monroe
• Chester Powers
• Rayne Hathaway
• Jasmine Schuyler

Indeling caravans:
1. Ysabella Maríz del Rio, Alvera Varinia Fuensanta & Ava Amelia Avons
2. Jasmine Schuyler & Kensi Damaris Carrick
3. Benjamin 'Ben' Edmund Thompson & Charles 'Chick' Wheeler
4. Dorothy Adeline Fyler & Rayne Hathaway
5. Chester Powers & Asriel 'Asher' Levi Scott
6. William Philip Tremblay & H0pe's vuurspuger
7. Elizabeth 'Lizzie' Taylor & Mabel Monroe

Circus terrein:

Mannen:

Necessity
Plunkett
Taeralsahfer
CabeIlo
Garrett
WheeIer
KyloRen
Solmeron

Dare

Richard Beau Dawn Jr.
Angus Hathaway
Ulrich Baldur Valerius
Colin Davidson Leslie
Asriel 'Asher' Levi Scott
William Philip Tremblay
Chester Powers
Benjamin 'Ben' Edmund
Thompson
Charles 'Chick' Wheeler

26
28
19
26
23
26
25
28

25

Circusbaas
Assistent
Paardenact
Vuurspuger
Messenwerper
Trapeze
Clown
Dierenverzorger

Dierenverzorger

FC: Ben Barnes
FC: Clayton Straker
FC: Beau Mirchoff
FC: Timur Simakov
FC: Erin Mommsen
FC: Adrien Sahores
FC: Ken Bek
FC: Armie Hammer

FC: Jack Lowder

1.1.
1.6.
1.4.
1.6.
1.6.
1.5.
1.5.
1.5.

1.4.

Vrouwen:

HeI
Spideyman
CabeIlo
Maluma
Rasalghul
Weegie
Oeps
JudithSuzann
KyloRen
Armadillo

Sheridan 'Leana' Dawn
Jasmine Schuyler
Kensi Damaris Carrick
Ysabella Maríz del Rio
Alvera Varinia Fuensanta
Ava Amelia Avons
Elizabeth 'Lizzie' Taylor
Rayne Hathaway
Mabel Monroe
Dorothy Adeline Fyler

24
21
24
23
24
23
18
21
22
19

Kattenact
Trapeze
Trapeze
Burlesque
Burlesque
Burlesque
Kokkin
Olifantenact
Dierenverzorger
Messendoelwit

FC: Zendaya Coleman
FC: Tashi Rodriguez
FC: Natalia Calvani
FC: Eiza Gonzalez
FC: Sonya Marmeladova
FC: Miranda Kerr
FC: Elizaveta Shmeleva
FC: Maia Mitchell
FC: Emily Browning
FC: Natalia Dyer

1.1.
1.6.
1.5.
1.3.
1.4.
1.6.
1.4.
1.5.
1.4.
1.3.

• Story

• Pinterest pagina

• Praattopic

• Rollentopic

[ bericht aangepast op 21 feb 2018 - 21:11 ]

"Do you believe monsters are born or made?"

7 feb 2018 - 21:43 Venustic is offline

Venustic 2690

Benjamin 'Ben' Edmund Thompson

Dierenverzorger | 28 jaar | Buiten | Met Kensi

Bij veel anderen was Benjamin waarschijnlijk allang kwaad weg gelopen, Benjamin had nou eenmaal niet een erg lang lontje, maar bij Kensi lag het net iets anders. De jongedame leek meer bij hem uit te kunnen halen dan andere mensen en hoewel haar woorden Benjamin nou niet direct op leken te vrolijken hadden ze ook niet hetzelfde effect als de woorden van anderen zouden hebben gehad. Die zouden hem enkel de andere kant maar op duwen, terwijl Benjamin nu nog lichtelijk neutraal bleef, hoewel hij nog altijd geïrriteerd was. Kensi leek namelijk nog altijd niet uit te kunnen leggen wat hij haar nou precies had misdaan, maar Benjamin had het inmiddels ook maar opgegeven. Het vrouwelijke geslacht bleef altijd maar vreemd voor hem.
. 'Wat, je hebt de kans op wraak en je gebruikt het niet?' hoorde Benjamin Kensi zeggen toen hij haar aanbod had afgewezen om het drankje over haar heen te gooien, dat zou toch zonde zijn van haar prachtige oranje jurk? Misschien moest ze zich zelf eerst maar ontdoen van die jurk, dan zou Benjamin er nog eens over na denken. Dit verzoek zou hij echter niet bij Kensi indienen, zo stak hun band nou ook weer niet in elkaar. 'Dan doe ik het zelf wel, ik heb altijd al willen voelen hoe het is om drinken over jezelf heen gegooid te hebben.' ging Kensi vervolgens verder terwijl ze het glas weer van Benjamin af wist te pakken. Benjamin was van plan om de jongedame te weerhouden van haar actie, maar tegelijkertijd wisten Benjamin zijn lippen op te krullen in een kleine glimlach. Dit was waarom hij Kensi zo geweldig vond, actie's zoals deze, waarom zou hij haar daar dan van weerhouden? 'Zonde van de jurk,' zei Benjamin, terwijl hij zijn ogen nog een keer over de oranje stof van Kensi haar jurk heen liet glijden. 'Maar, als je denkt dat je het verdient hebt, doe het maar,' zei Benjamin, waarna hij zijn wenkbrauw uitdagend naar Kensi optrok, nu was hij wel benieuwd of de jongedame het echt zou doen. Kensi kennende zat het er echter dik in dat ze ze de drank over haar eigen hoofd heen zou kieperen.

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

7 feb 2018 - 22:00 bubbIes is offline

bubbIes 1176

KENSI DAMARIS CARRICK

JUST LIKE THE APLHABET,
I COME BEFORE U.

24 Jaar | Trapeze Act | Met Benjamin | outfit

Nu ook een beetje nat door Benjamin.

'Zonde van de jurk,' zei Benjamin, terwijl hij zijn ogen nog een keer over de oranje stof van Kensi haar jurk heen liet glijden. Haar hoofd gleed ook even naar beneden. Het was niet perse haar lievelingsjurk en ook dacht Kensi meestal dat hij haar niet perfect stond, haar beste vriend vond hem wel mooi. Toch had Kensi geen zin om twee keer na te denken, zoals ze bijna nooit deed. Ze keek op naar Benjamin, toen hij weer aanstalten maakte om weer iets uit zijn mond te laten komen. 'Maar, als je denkt dat je het verdient hebt, doe het maar.' De uitdaging stond de jongedame helemaal niet aan.
Zijn blik kon Kensi met blote handen doden. Ze pakte nog een ander glas erbij en haalde haar schouders op. Eerst gooide ze het ene glas over haar oranje jurk heen en al snel volgde de tweede. Ze had expres haar hoofd naar de lucht geworpen en de drank in haar gezicht laten vallen, als teken dat het haar echt niets uit maakte. Kensi slaakte een enorme gil toen het eerste beetje in haar gezicht kwam en toen beide bekers leeg waren kon ze haar lach bijna niet meer inhouden. Ze spuugde, wat er in haar mond was gekomen, uit en veegde wat-dan-ook uit haar ogen. 'Het zit in mijn neus!' Gilde ze, maar tegelijkertijd moest ze zich vasthouden en barstte ze in lachen uit.

[ bericht aangepast op 7 feb 2018 - 22:02 ]

''With all due respect, which is none...''

7 feb 2018 - 23:21 Aemond is offline

Aemond 35061

Chester Powers
" All the world loves a clown. "

Clown ♠ 25 jaar ♥ Buiten ♣ Met Leana ♦

Toen Leana haar hand door haar krullen liet gaan, keek Chester observerend toe. Hoewel Chester genoeg vrouwen in zijn leven had gezien, met daarbij de bijbehorende kapsels, had hij nog nooit zoiets gezien als dat van Leana. De verleiding om haar haren een keer flink door te woelen was erg groot, maar zelfs hij kende zijn grenzen. Als ze iemand in een kroeg was geweest op een dronken avond, had hij het zo gedaan, maar met Leana moest hij samenwerken en ze was familie van de baas, wat al helemaal een no go was. Ondanks dat hij wel iemand van het uittesten was.
“Dat ligt er compleet aan wat je zegt in deze gesprekken,” antwoordde ze toen en ze liet haar haren weer los.
Zijn blik viel automatisch weer terug naar haar ogen.
“Daarbij, je bent nu in het circus.” Ze gebaarde naar hun omgeving. “Het is niet alsof je om vijf uur uit klokt en dan verwijderd bent van alles. ‘Buiten werktijd’ bestaat niet echt meer.” Haar ogen vonden de zijne weer.
Chester snoof en nam een flinke slok uit zijn flesje. Hij wist niet precies wat hij aan het drinken was, maar het was scherp en brandde in zijn keel, een gevoel wat hij vaak genoeg had ervaren tijdens de nachten dat hij zich vol had laten lopen. Hij had al genoeg kroegen van binnen gezien tijdens zijn stedentocht waarbij hij een zo groot mogelijk publiek probeerde te trekken.
De opmerking van Leana viel bij hem niet helemaal goed. Hoewel hij zelf een entertainer was en daarmee op elk moment van de dag een show kon neerzetten, wist hij ook dat het menselijk was om een keer een pauze te nemen, een onderbreking van het werk, ook al bevond je je nog steeds op het werkveld. Maar hij besloot er niet tegenin te gaan. Het was nog maar de eerste ontmoeting tussen Leana en hem, en tot nu toe verliep het gesprek redelijk goed. Hij wilde niet op verkeerde voet beginnen.
“Nu we het er toch over hebben, wat heb jij de afgelopen dertien jaar gedaan?” vroeg ze.
Die vraag was niet onverwachts, aangezien het logisch was dat de circusmensen wilden weten wie hij was en waar hij vandaan kwam, maar ergens had Chester simpelweg geen zin om erover te praten. Zijn verleden was niet bepaald rozengeur en maneschijn.
Zijn mondhoek trok een stuk omhoog en hij humde even kort, alsof hij moest nadenken over zijn antwoord. “Wil je het lange verhaal, of het korte verhaal?” Zijn wenkbrauwen rezen als vanzelf omhoog. “Wacht nee, laat me je voor zijn,” zei hij gauw, zijn uitdrukking vormde zich tot een frons waarbij hij even in het niets leek te staren. Hij hield zijn hand met daarin de fles alcohol voor zijn borstkas. “Laten we zeggen dat mijn verleden net zo vurig is als mijn haarkleur,” zei hij terwijl zijn ogen naar zijn haargrens rolden. “En bijna net zo heet als dat ik zelf ben,” voegde hij eraan toe met een zelfgenoegzame uitdrukking. Hij lachte zachtjes om zijn eigen gevonden woorden, maar na een paar seconde zei hij; “Mijn ouders kwamen om in een brand in hun eigen bar, die ik gesticht heb trouwens, en daarna ben ik gaan rondreizen met mezelf en mijn komische maar iets te brutale optredens.” Hij tuitte zijn lippen bedenkelijk. “Korter kan haast niet. De drama heb ik er maar uitgelaten – niemand wil een dramaqueen,” zei hij grijnzend, al glommen zijn ogen niet mee.
Zijn aandacht werd getrokken toen hij in zijn ooghoeken iets zag gebeuren. De gil die volgde was luid. Hij wist niet wie ze was, maar de drankjes die ze over zichzelf had heen gegoten, hadden haar oranje jurk compleet doordrenkt.
Chester schoot spontaan in de lach. Hij hief zijn flesje de lucht in – een toastgebaar – en riep “Lekker bezig!”

8 feb 2018 - 17:15 bubbIes is offline

bubbIes 1176

COLIN DAVIDSON LESLIE

WHEN IT RAINS,
LOOK FOR RAINBOWS.
WHEN IT'S DARK,
LOOK FOR STARS.

26 Jaar | Vuurspuger | Met Beau en Dorothy ~~Eerder Naar Beau Gelopen En Zijn Horloge Op Gepakt en Dorothy op de grond aangetroffen, uhum~~

Even liet Colin zijn baas links liggen. Hij was te gefocust op het meisje op haar hurken. Een kuchje verliet haar lippen even even dacht hij dat ze gewoon verkouden was en hem niet gehoord had. Hij wilde opnieuw naar haar toe schreeuwen, Colin was namelijk niet zo slim, maar ze reageerde al op hem. gezien de grote baas zo goed als naast ons stond. Letterlijk. "N-nee ik vind dat je een m-m-mooie jas hebt." Even wist hij niet wat hij moest antwoordden, de jongeman voerde namelijk zelden een echt gesprek en had al spijt dat hij naar Beau was gegaan. Nu zat hij ook nog opgescheept met een meisje die hij niet kende. Colin stak na een paar minuten twijfelen zijn hand uit om haar om hoog te helpen. ''Dank je... Uhm..." Hij wist niet wat hij moest zeggen, of wat hij moest doen. Eigenlijk wou hij al wegrennen, maar haar vraag hield hem tegen. ''Jij ook n-nieuw hier?" Colin knikte, ''ik ben de nieuwe vuurspuger.'' Toen realiseerde hij zich ook nog dat zijn baas naast hem stond. ''O, de show was geweldig. Meneer.''

''With all due respect, which is none...''

8 feb 2018 - 17:15 Papiliones is offline

Papiliones 6525

Thomas Ian Iron

"I've got my dad's height and smoking habit. But I think I've got my mum's looks and sensibilities."

25 jaar || Al vijf jaar Vlieger || Buiten || Met Lizzie

Thomas zag hoe ze moest blozen onder zijn woorden, waardoor hij oprecht naar haar had geglimlacht. Hij meende het echt. Ze waren prachtig en ze had zeker talent. Op zijn volgende woorden moest ze een beetje lachen, maar het was de waarheid. "Goh, ik doe het graag," glimlachte ze de absolute waarheid, maar je zag het ook in haar ogen dat ze het leuk vond om zulke kunstwerkjes te maken. Ze had talent, maar ze had er ook passie voor. Ze was sowieso te bescheiden. Ze keek naar hem op en glimlachte naar hem. "Liever niet," grinnikte ze zachtjes, waardoor hij weer opkeek naar haar. 'Je bent té bescheiden, Lizzie. Geniet dadelijk van het moment dat iedereen van je taarten gaat houden,' had hij gemeend geklonken, waarop hij haar volgende worden hoorden. "Ik denk niet dat de tafel door de deuropening past," glimlachte ze, daar had ze misschien wel gelijk in om even naar de deur te kijken. "Ik denk dat we ze het beste samen één voor één naar buiten dragen." hoorde hij haar zeggen en ze voegde meteen de daad bij het woord en stroopte haar mouwen op, waarna ze bij de eerste taart ging klaarstaan. 'Oke, is goed. Misschien is dat inderdaad een beter idee,' met die woorden stroopten hijzelf ook zijn mouwen op en hij ging aan de andere kant van de prachtige taart staan. Samen tilden ze de taart dan op om dan langzaam naar de deur te lopen naar buiten. Eenmaal buiten liepen ze voorzichtig naar de voorbestemde tafel in de eettent waar ze de eerste taart op de tafel zette. Zo gingen ze ook te werk met de andere twee taarten om die naast de eerste te zetten. Uiteindelijk plaatsten ze de derde taart op de tafel en liet Thoms de taart los. 'Zo drie mooie taarten op tafel,' glimlachte hij. Hij moest wel bekennen dat die taarten erg zwaar waren, maar met zijn tweeen had het zeker wel gelukt. 'Ik ben benieuwd, hoe ze smaken, Lizzie,' glimlachte hij weer naar haar en draaide zich om naar de andere mensen. Thomas was iemand die graag op de achtergrond bleef, maar dat was meer om achter te schermen te werken of als er een groot groep was dan hield hij zich weleens stil. Maar één van zijn taken waren wel dat hij aan het begin van de circus rond moest flyeren om mensen binnen te halen, zodat mensen kwamen kijken voor de shows of hen moest toespreken hoe spannend het allemaal niet was. En dit moment was precies hetzelfde. Hij vond dat Lizzie nu even in de schijnwerpers gezet mocht worden, want ze had ontzettend veel werk verricht. Dus daar mocht ze zeker complimentjes voor krijgen. 'Dames en heren!' Riep hij dan ook naar de rest die buiten stonden en in de eettent stonden. 'Kijk eens wat Lizzie, onze kokkin gemaakt heeft!' Riep hij verder en wijzend naar de drie prachtige taarten. Hij draaide zich om naar Lizzie. 'En nu niet bescheiden zijn, dus geniet van je moment,' had hij glimlachend gezegd.

One Who Travels A Higher Path.

8 feb 2018 - 18:52 Blackbeack is online

Blackbeack 3234

~~Sheridan~~ 'Leana' Dawn
"If you kick me when I'm down, you better pray I don't get up."

24 years • 'Catwoman' • Met Chester

Leana was niet erg snel van haar stuk te brengen, maar de nonchalante manier waarop Chester het tragisch klinkende verlies van zijn ouders benoemde deed het hem toch enigszins.
Ze vroeg zich af of het hem werkelijk zo weinig deed als hij deed lijken, maar eigenlijk kon ze het zich niet voorstellen. Ze was niet bepaald het perfecte voorbeeld om het zich te kunnen voorstellen, aangezien ze geen ouders had gehad om te verliezen. Maar aangezien ze zich al verschrikkelijk zou voelen als wie dan ook door haar toedoen doodging, leek het gevoel haar vele malen erger wanneer het iemand was die zo dichtbij je stond.
Daarnaast deden Chester's ogen niet mee aan de rest van de grijnzende uitdrukking op zijn gezicht.
Maar voor ze erop had kunnen reageren, was zijn aandacht door iets anders getrokken. Haar blik schoot in dezelfde richting, gezien de bekend klinkende gil die ze hoorde. Daar stond Kensi, nog steeds met Benjamin. Met haar glas nog boven zichzelf gekeerd was het duidelijk dat zijzelf degene was die haar jurk en hoofd nat had gegooid met wat er dan ook in had gezeten, waardoor Leana een zucht niet kon onderdrukken.
"Lekker bezig!" schreeuwde Chester haar toe.
Voor zover ze aan vriendschappen deed, kwam Kensi erg dichtbij. Haar eigen bijzondere karakter zorgde ervoor dat ze beter om kon gaan met Leana's botheid dan menig ander, maar datzelfde karakter zorgde er soms voor dat ze dingen deed waarbij Leana's ogen omhoog gingen. Zoals dit.
Ze wist de reden waarom ze het had gedaan niet precies, maar kon wel iets bedenken. Waarschijnlijk had ze het als reactie gedaan op het soesje dat ze op Benjamin's voorhoofd had uitgedrukt, alsof ze hem wilde wreken voor zichzelf.
Classical Kensi.
Leana goot de rest van de wijn in één slok naar binnen, en zette het lege glas neer op de tafel. "En dat is Kensi," zei ze tegen Chester, waarbij ze onwillekeurig even met haar hoofd schudde en die vervolgens naar rechts liet hangen. Ondertussen schreeuwde de trapeze acrobaat dat het spul in haar neus was gekomen.
"Dames en heren!" riep iemand, waardoor ze zich omdraaide naar de tafels achter haar.
Eén van haar mondhoeken kroop omhoog toen ze Thomas en Lizzie bij drie enorme taarten zag staan. Op de tafels stonden verscheidende lantaarns tegen de duisternis, maar de toppen van de kunstwerken werden slechts deels verlicht door hun grootte.
"Kijk eens wat Lizzie, onze kokkin, gemaakt heeft!" ging Thomas verder, terwijl iedereen binnen gehoorsafstand zich nieuwsgierig omdraaide.
Leana klapte even mee met de anderen, waarna ze haar vingers naar haar mond bracht. Ze produceerde een kort, hoog fluitgeluid. "Go Liz!" riep ze in de richting van de kokkin en zette haar handen met een grijns in haar zij.

[ bericht aangepast op 8 feb 2018 - 18:53 ]

"Do you believe monsters are born or made?"

8 feb 2018 - 23:41 Ken_ is offline

Ken_ 18286

DOROTHY ADELINE FYLER

Target || Met Beau || Outfit ongeveer (denk 1850, maar niet te)

“Bent u niet de circusbaas?” had de jongen nog aan Beau gevraagd vooraleer hij me had opgemerkt. Ik wist niet wat hij echt van plan was, maar het klonk niet meteen als het beste gespreksonderwerp te zien. Iets wat de hele situatie enkel gênanter leek te maken. Oh geweldig.“De enige echte,” Zei Beau nog voor al leek zijn gesprekspartner zijn aandacht op mij gericht te hebben. De jongen keek me even twijfelend aan waarna hij toch met enige moeite een hand naar me uit wist te steken. Mijn groene kijkers richtten zich kort op zijn gezicht en daarna op zijn hand, mijn lippen iets getuit gezien ik ergens wel wat koppig was om zijn hand aan te nemen al besloot ik zijn aanbod toch aan te nemen. Ik nam de jongens hand vast zodat hij me overeind hield. "Dank je." kwam er iets mompelend over mijn lippen, waarna ik mijn blik op mijn jurk richtte die ik even afklopte. ''Dank je... Uhm..." zei de jongen nog bij mijn compliment over zijn jas. Hoewel ik het niet meteen oprecht bedoelde bleef ik gewoon vriendelijk. De jongen van wiens naam blijkbaar Collin was leek nogal ongemakkelijk te zijn .Hij knikte stilletjes bij mijn vraag of hij ook nieuw was waarna hij verkondigde dat hij de nieuwe vuurspuger was. '' Ah dus j-ji spe-sp-speelt met v-vuur?" ik trok iets verrast mijn wenkbrauw op waarna ik mijn handen in mij zij zette. "Spannend" het kwam er wat arrogant uit, al was ik dit maal wel oprecht. Het klonk spannend, maar ook erg gevaarlijk. Ik probeerde mezelf wat een houding te geven dat ik ook best gevaarlijke dinge aankon en niet echt bang was van die dingen. Geen idee of het werkte maar ik was geen klein meisje die mensen hun jas ging bewonderen terwijl ze er 5 centimeter van stond naar te kijken... “Dus Colin,”“Wat vond je er tot nu toe van?” ''O, de show was geweldig. Meneer.'' zei de jongen die blijkbaar Colin noemde , mijn blik gleed ook weer naar Beau. "Wat v-vond u van de show? H-h-h-h..." ik schudde kort mijn hoofd gezien ik niet uit mijn woorden kwam. "Het z-zal immm-mers veel veranderen toch?" vroeg ik de man toch iets nieuwsgierig naar zijn mening. Vervolgens keerde ik me naar de jongen toe waarna ik hem toch enigszins tevreden van mezelf een glimlachje stuurde. "Ik b-ben Dorothy trouwens. A-aangenaam."

WILLIAM PHILIP TREMBLAY

Trapeze jumper || kostuum & attributen tent || Bij Ava

Ava zat nog steeds in haar frisse outfit waardoor ik haast al de rillingen kreeg in haar plaats, ”Geef me één seconden,” Mijn blik volgde het kleine vogeltje terwijl ze soepel uit mijn armen rilde en op de stoel sprong. Ze trok een broek aan boven haar kledii wat waarschijnlijk al een stukje warmen zou aanvoelen voor haar.
Vervolgens kwam Ava met een huppel aangelopen waarna ze om mijn rug klom. "Woah." kwam er lachend over mijn lippen, waarna ik haar met een sprongetje beter op mijn rug corrigeerde en haar benen vast nam zodat ze er niet zomaar af zou gaan rollen. "Zit je lekker?" vroeg ik haar met een grimas , gezien ze zich al goed gemakkelijk begon te maken. ”Ik ben benieuwd wat Lizzie ditmaal voor ons heeft klaargestoomd.” Zei de brunette verlekkerd. "Nou nou niet te veel eten hoor, anders overleef ik je gewicht bij het eind van de avond niet." plagend stak ik mijn tong uit, de jongedame wist wel dat ik grapte, ze was zo licht als een veertje. Het idee van eten liet mijn maag knorren, vaak at ik niet veel voor de optredens, zodat het er ook niet uit kon komen als ik eens verkeerd belande op een trapeze, iets dat vroeger wel vaker gebeurde dan nu, maar goed ik vermeed liever de kans.
“Nou, waar wacht je nog op? Het ruikt heerlijk en ik heb honger. Daarbij, kan ik ook wel een goed drankje gebruiken en wil ik de nieuwelingen maar al te graag ontmoeten.” Ik maakte een hinnikend geluidje waarna ik grijnzend met een heuse draf naar buiten liep, het meisje het best moeilijk makend om op deze ongetemde hengst te blijven hangen. "Beter zo miss?" vroeg ik haar lachend. Zelf vond ik het altijd geweldig als mensen aan me hingen, zo voelde ik me één of andere reus waar iedereen naar op mocht kijken. En nu had ik ook een reden om voor twee te eten, niet dat ik mijn eten met Ava zou delen. Ik deelde alles, behalve eten.
We kwamen buiten en er zat al behoorlijk wat volk. " WHIIII!" kirlde ik dan ook als een idioot met Ava nog steeds aan me bengelend terwijl ik wat rondjes rende. Ik had te veel energie nu, dus moest ik wat kwijt geraken vooraleer ik wat eten in mijn maag kon dumpen. Blijkbaar kwamen we dan ook mooi optijd aan gezien Thomas ons allemaal bijeen leek te roepen om te zien wat Lizzie gemaakt had. Nieuwsgierig kwam ik dan ook wat dichterbij en kon vanaf hier al de drie geweldig uitziende taarten zien ."Woooah." zei ik verbaasd waarna ik toch even in mijn handen klapte. De verbijstering kwam er haast al kwijlend over mijn lippen, Ik keek even opzij over mijn schouder zodat ik Ava's gezichtje kon zien. " Gezien jij de dame bent, mag je lekker eerst een stukje, aardig van me hé? " grijnsde ik naar mijn beste vriendin, waarna ik haar los liet zodat ze van mijn rug af kon glijden. Vanaf hier kon ik Benjamin en Kensi zien waardoor ik vrolijk naar de twee zwaaide. Wat verderop zat Leana met een roodharige jongen waardoor ik de jongedame een lichte grijns toe stuurde voor ik mijn aandacht weer richtte op Ava.

[ bericht aangepast op 8 feb 2018 - 23:42 ]

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

9 feb 2018 - 4:04 Tahani is offline

Tahani 10512

ANGUS HATHAWAY

"The show must go on."

28 • assistent circusbaas [oud] • buiten • Alvera

Voor het eerst sinds tijden stond ik weer in de piste, niet als spreekstalmeester of om mensen te bedanken, maar als een van de acts van die avond. Ik bewoog me tussen de grote, zware en indrukwekkende olifanten door en sloeg zo nu en dan met de zweep hard op de grond, wat weer voor extra spanning zorgde. Ik heb er met volle teugen van genoten en ik weet dat Beau en Leana graag wilden weten of ik eigenlijk nog wel met die dieren om kon gaan, of dat ik toch vastgeroest was in mijn kantoorbaan. Het liefst sta ik continu in de piste, maar dat gaat niet gebeuren. Rayne zal met de olifanten gaan werken. Ik heb wat moeite moeten doen om Beau ervan te kunnen overtuigen dat ze het in haar mars heeft, maar ik weet zeker dat mijn zusje het perfect zal uitvoeren. Natuurlijk zal het even duren, maar dat is ook logisch. Toch zal ik zelfs van haar geen verslapping kunnen accepteren, want ze is nu deel van het circus en ze zal haar ding moeten doen, ongeacht hoe jong ze is of hoe onervaren ze zal blijken.
Nadat ik een voor een alle dieren ben afgegaan om te kijken hoe ze erbij staan en of vooral de olifanten geen verwondingen hebben, loop ik naar buiten, waar een heleboel mensen al verzameld staan. Ik zie Rayne ergens in de verte staan, maar doe geen moeite op haar af te stappen. Ik bescherm haar tegen alles waar ik haar mogelijk tegen kan beschermen, maar dit moet ze echt alleen doen. Daarbij vertrouw ik de meeste artiesten goed genoeg om ze bij haar in de buurt te laten. Ik draai me weg van de menigte en zie Alvera staan. Zij is een van de burleskdanseressen en ik stap op de jongedame af.
'Vertrouwen in?' vraag ik, doelend op de nieuwkomers die zich een voor een aan iedereen voor lijken te stellen. Zelf heb ik van enkelen nog niet helemaal het idee dat ze hier misschien perfect bij passen, maar de tijd zal het leren.

I, Tahani Al-Jamil, shall do my level best to make every event too much.

9 feb 2018 - 17:47 Venustic is offline

Venustic 2690

Benjamin 'Ben' Edmund Thompson

Dierenverzorger | 28 jaar | Buiten | Met Kensi

Benjamin wist niet wat hij nou eigenlijk had verwacht, ergens had hij toch wel gedacht dat Kensi haar drankje toch niet over zich zelf heen zou gooien. Echter was hij nier natuurlijk fout in geweest, hij had het ook wel kunnen weten. Als er iemand was die besloot dat het een geweldig idee was om drank over zich zelf heen te gooien, dan was dit Kensi wel. Vooral als ze uitgedaagd werd, dat leek het alleen maar aantrekkelijker voor de jongedame te maken.
Kensi maakte het zelf zo 'gek' dat ze besloot aan het ene glas wat ze in haar hand had ook nog een tweede te maken en haar hoofd ook zo op te tillen zodat de drank recht in haar neus liep. Benjamin kon het dan ook niet laten om te lachen toen hij haar reactie zag. 'Het zit in mijn neus!' riep de jongedame dame, wat Benjamin enkel harder deed lachen.
“Lekker bezig!” hoorde Benjamin vervolgens iemand roepen, Benjamin keek even om zich heen wie het was en zag dat de stem behoorde tot een jongen die bij Leana zag. Benjamin had de jongen nog nooit eerder gezien, een nieuweling dus, hij keek de jongen dan waarschijnlijk ook niet al te vriendelijk aan, maar richtte zich daarna weer op Kensi. Hij had geen zin om meer tijd aan deze jongen te besteden.
'Kom op Kens, ' zei Benjamin terwijl hij een natte lok haar uit haar gezicht duwde. 'Ik denk dat we maar een nieuwe jurk voor je moeten zoeken, want als je dit natte spul aan houd dan verkleum je straks helemaal.' Het was nog niet bepaald koud, maar rond blijven lopen in je natte kleding leek Benjamin nou ook niet een bepaald goed idee, voor je het wist was Kensi ziek en dat ging niet gebeuren zolang Benjamin bij haar was. Dat was dan toch waar zijn zorgzame kant een beetje naar boven toe kwam. 'Dan kunnen we daarna de anderen wel weer zegenen met onze aanwezigheid,'

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

9 feb 2018 - 18:04 bubbIes is offline

bubbIes 1176

KENSI DAMARIS CARRICK

IT'S A NEW ART FROM SHOWING PEOPLE HOW MUCH WE CARE.
WE'RE SO HAPPY, EVEN WHEN WE SMILING OUT OF FEAR.
LET'S GO DOWN TO THE TENNIS COURT, AND TALK IT UP LIKE YEAH.

24 Jaar | Trapeze Act | Met Benjamin | outfit

Nu ook een beetje nat door Benjamin.

Kensi stak haar tong naar ben uit en gaf hem een zachte por, toen ze door had dat hij haar zat uit te lachen. ''Schat, wil je nu ook nog een heerlijke, natte knuffel?'' Ze deed haar kletsnatte, nu niet meer zo witte jasje uit en hing hem over haar arm. Ze zou hem later wel weer wassen, Kensi was namelijk niet zo lui om hem nu weg te gooien. ''Lekker bezig!'' hoorde Kensi achter zich, ze draaide zich om en stak de jongen uit naar de nieuwe jongen. Hij bleek naast Leana te staan, een jongedame die een goede vriendin van haar was, en even was ze nieuwsgierig waar ze over aan het praten waren. Ze wilde naar haar goede vriendin toe lopen om haar een knuffel te geven, maar toen besefte ze dat er nog een jongen bij haar stond. Ze draaide zich glimlachend om naar Ben. ''Kom op Kens, '' zei Benjamin terwijl hij een natte lok haar uit haar gezicht duwde. ''Ik denk dat we maar een nieuwe jurk voor je moeten zoeken, want als je dit natte spul aan houd dan verkleum je straks helemaal. Dan kunnen we daarna de anderen wel weer zegenen met onze aanwezigheid,'' Kensi schudde haar hoofd, ''hoeft niet. Het gaat nog wel.'' Ze merkte dat ze aan het klappertanden raakte en haar natte kleren toch koud voelden, maar Kensi wilde zich niet laten kennen. Ze propte weer iets te eten in haar mond en pakte Benjamin zijn hand, terwijl ze zich omdraaide naar de taarten van de kokkin.

[ bericht aangepast op 9 feb 2018 - 18:06 ]

''With all due respect, which is none...''

9 feb 2018 - 19:00 Aemond is offline

Aemond 35061

Chester Powers
" All the world loves a clown. "

Clown ♠ 25 jaar ♥ Buiten ♣ Met Leana ♦

Chester spoelde de inhoud van zijn flesje door zijn mond heen terwijl hij Leana hoorde opmerken dat de met drinken overgoten dame Kensi heette. Als ze altijd zo uitbundig was als de actie die ze zojuist ondernomen had, kon Chester het misschien nog wel eens goed met haar kunnen vinden.
Zijn aandacht – en dat van bijna iedereen om hem heen – werd getrokken door de aankondiging die Thomas over de kokkin deed.
Zonder dat hij er echt controle over had, kropen zijn wenkbrauwen naar elkaar toe. Zij was degene die al dit eten had klaargemaakt? Hij moest toegeven dat hij zwaar onder de indruk was. Zeker gezien haar leeftijd. Ze kon toch zeker niet ouder zijn dan achttien of negentien…
Chester maakte een mentale aantekening dat hij haar zeker moest gaan opzoeken. Zelf was hij een ramp in de keuken. Hij had totaal geen benul van hoe je iets moest klaarmaken, laat staan opwarmen – want zelfs dat kon hij nog laten aanbranden. Hij kon het dan ook bijna niet geloven dat zo’n jonge meid zich al zo goed ontwikkeld had en zoiets kon neerzetten.
Toen Leana meeklapte met het applaus dat was ontstaan, zette Chester zijn lege flesje op tafel om kort mee te kunnen klappen.
“Go Liz!” riep Leana nadat ze haar had toegefloten, een grijns op haar gezicht.
Chester keek haar met een warme glimlach aan. Het was goed om te zien dat de mensen het hier zo goed met elkaar leken te vinden. Hij had al wel eens vaker gehoord dat mensen bij het circus vaak meer voor elkaar betekenden, dat ze elkaar haast als familie zagen. En hij leek al een beetje te begrijpen waarom. Het was natuurlijk een aparte levensstijl. Je zag elkaar zo goed als elke dag, werkte veel samen en hing zelfs na de optredens rond op hetzelfde terrein. Het was dan niet gek dat je het niet te bond met iemand kon maken, aangezien je diegene daarna nog iedere dag te zien zou krijgen. Chester wist dan ook dat hij moest oppassen dat hij niemand beledigde tijdens zijn verblijf bij het circus – hij wist niet hoelang hij er zou werken, maar hij ging ervan uit dat het toch een flinke tijd zou zijn. Want een tweede plan had hij niet. Of hij moest weer terug naar de straten waar hij net genoeg geld bij elkaar verzamelde met zijn eigen in elkaar geflanste optredens.
Zijn ogen gleden over de diversiteit die de kleine mensenmassa te bieden had. Hij had een stel op de tafels zien afdraven alsof ze paard en ruiter waren, iets wat hem niet zou moeten verbazen, aangezien hij zelf ook een handje weg had van gek gedrag – wat nog zwak gezegd was – maar toch had hij zich afgevraagd wat voor een mensen het waren.
Het circus was niet het enige wat vol verrassingen zat, zo bleek, want de mensen onder de kostuums en achter de maskers waren net zo bijzonder en uniek.
Chester realiseerde zich toen dat hij er goed aan had gedaan om zich aan te melden voor het circus. Hij was niet langer het buitenbeentje. Sterker nog, hij kon misschien wel met een gerust hart zeggen dat hij eindelijk thuis was.
“Oké, tijd voor taart,” zei Chester enthousiast. Hij kon zich niet herinneren wanneer hij voor het laatst taart had gegeten en begon dan ook als een klein kind op de tafel met taarten af te stappen waar Thomas en Lizzie naast stonden. Hij was benieuwd of Thomas hem nog herkende van de sollicitatiedag.

9 feb 2018 - 20:37 Venustic is offline

Venustic 2690

Benjamin 'Ben' Edmund Thompson

Dierenverzorger | 28 jaar | Buiten | Met Kensi

Meteen deinsde Benjamin achteruit toen Kensi hem een knuffel wou geven, heel leuk ddat ze zich zelf nat had gemaakt, maar dat betekende nog niet dat Benjamin door haar toedoen ook een nat pak wou hebben. 'Nee, dank je,' zei hij nog altijd half lachend. Waarna hij kort om zich heen keek, inmiddels had Thomas omgeroepen dat Lizzy drie prachtige taarten had gemaakt. Kort viel Benjamin zijn oog op de baksels van hun kokkin en ook Benjamin kon niet ontkennen dat de taarten die ze had gemaakt er heerlijk uitzagen en zo zouden ze waarschijnlijk ook heerlijk smaken. Lizzy kenende in ieder geval, Benjamin was dol op wat ze maakte, maar hij was sowieso altijd dol geweest op wat er uit de keuken kwam hier. Benjamin zijn moeder was altijd goed geweest in veel dingen, maar in koken was ze niet geweldig. Het had goed gesmaakt, maar het was helemaal niets in vergelijking met wat Benjamin hier de afgelopen jaren kreeg voorgeschoteld. Nee, dat was één van de vele voordelen van zich bij het circus voegen.
''Hoeft niet. Het gaat nog wel.'' zei Kensi, toen Benjamin voorstelde een nieuwe jurk voor de jongedame te regelen. Benjamin schudde kort zijn hoofd terwijl hij zijn blik over de Kensi liet glijden, ze stond al een klein beetje te trillen. 'Ik snap dat die taarten ook erg interessant lijken, maar Kensi je moet echt iets anders aan.' zei Benjamin tegen de jongedame terwijl hij zijn hand in de hare liet glijden om haar terug te trekken. 'Het lijkt nu misschien veel werk, maar morgen wanneer je niet ziek bent zul je me dankbaar zijn,' zei Benjamin, waarna hij zijn blik ook even over de taarten liet glijden. Die zagen er ook allemaal geweldig uit, maar hij moest maar hopen dat ze niet te veel in de smaak vielen, want straks was er helemaal niks over. Echter kon Benjamin zijn zin in taart wel opzij schuiven voor Kensi.

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

9 feb 2018 - 20:43 bubbIes is offline

bubbIes 1176

KENSI DAMARIS CARRICK

IT'S A NEW ART FROM SHOWING PEOPLE HOW MUCH WE CARE.
WE'RE SO HAPPY, EVEN WHEN WE SMILING OUT OF FEAR.
LET'S GO DOWN TO THE TENNIS COURT, AND TALK IT UP LIKE YEAH.

24 Jaar | Trapeze Act | Met Benjamin | outfit

Nu ook een beetje nat door Benjamin.

'Nee, dank je,' zei hij nog altijd half lachend. Kensi had hem namelijk een natte knuffel willen geven, maar daar was haar vriend het toch niet zo erg mee eens. Kensi moest daardoor nog iets harder lachen, maar probeerde hem een beetje in te houden. ''Ik snap dat die taarten ook erg interessant lijken, maar Kensi je moet echt iets anders aan. Het lijkt nu misschien veel werk, maar morgen wanneer je niet ziek bent zul je me dankbaar zijn,'' Kensi schudde haar hoofd. Benjamin was een lieve, heerlijke jongeman. Ze gaf heel veel om hem, maar ze zag dat hij graag ook gewoon hier wou zijn. ''Het was mijn stomme fout, Bennie,'' begon ze, ''ik kan zelf ook wel mijn caravan vinden.'' Ze stapte op hem af en gaf hem een onschuldige kus op zijn wang, ''en daarbij moet iemand een stukje taart voor me bewaken en niemand kan zo hard slaan als jij.''

''With all due respect, which is none...''

9 feb 2018 - 21:26 Elentiya is offline

Elentiya 12349

——————————————————————————

——————————————————————————

Alvera Varinia Fuensanta

”It’s not random. It’s not chance. It’s playing itself out perfectly. Free will is an illusion.”

• 24 • Burlesque • With ... •

Met een tevreden uitdrukking op mijn gezicht en een zweem van een glimlach, die mijn lippen sierde, ontdeed ik me van wat kleine versiersels. Normaliter was een tweede optreden niet iets wat gauw voorkwam, maar dat waren een stel nieuwe artiesten ook niet. Nieuwsgierig als dat ik was besloot ik om zo gauw mogelijk een kijkje te gaan nemen bij de nieuwelingen die zojuist zouden arriveren en daarvoor moest ik gauw terug naar waar ik vandaan kwam.
Met mijn trouwe viervoeter in mijn kielzog bevond ik me terug naar buiten, begroette hen die voorbij kwamen met een glimlach of een korte kik, en liet mijn poelen nieuwsgierig rond glijden. De groep met nieuwe artiesten was niet geheel moeilijk om over heen te kijken, sommige van hen hadden een uitdrukking op hun gezichten staan die het zonder een woord al durfde te verraden. Van op een gepaste afstand hield ik halt en hoewel Mex besloot het groepje met nieuwe mensen eens van dichtbij te bekijken, bleef ik waar ik was.
”Vertrouwen in?”
De vertrouwde stem van Angus deed me naar hem opkijken, waarbij ik kort zijn gezicht bestudeerde, alvorens weer terug naar de nieuwelingen te kijken. Subtiel haalde ik mijn schouders een keer op en beet zacht op mijn onderlip. “Dat zou wel moeten, toch?” Met een schuine blik keek ik terug op naar Angus, waarna een glimlach op mijn lippen sierde. “Ik bedoel, tot nu toe vallen degene die hier werken ook niet tegen.” Misschien dat er een enkeling tussen zou zitten die buiten de maat zou vallen, of waar ik dit werk toch niet zo geschikt voor blijkt te zijn. Maar dat was een gegeven die alleen de tijd zou laten blijken.
”En jij? Heb jij er vertrouwen in?” Met een subtiele knik gebaarde ik naar het groepje, blikte kort over de man langs me heen, waarna ik terug naar voren keek.

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

10 feb 2018 - 0:10 Armadillo is offline

Armadillo 9080

AVA AMELIA AVONS

Burleqsue danseres • 23 • buiten • William/Lizzy/Thomas

Ava liet haar handen losjes over zijn schouders op zijn borstkas rusten; echter verstevigde ze haar grip zodra William haar door middel van een sprongetje beter op haar rug liet zitten. Ze was alles behalve van plan om er vanaf te vallen.
”Zit je lekker?” vroeg hij vervolgens en aan zijn stem te horen, vond hij het maar al te amuserend.
Vervolgens wist hij een opmerking over haar gewicht te maken; iets waar ze wel om kon lachen. Het was niet de eerste keer dat hij zo’n opmerking had geplaatst en hoewel ze het niet van iedereen zou kunnen hebben, was het van hem geen enkel probleem.
Ava had haar benen stevig om zijn middel gevouwen zodra hij een hinnikend geluid maakte; dat kon namelijk niet veel goed betekenen. William wist zich vervolgens al hobbelend naar buiten te bewegen. Typisch.
”Beter zo miss?” vroeg hij haar vervolgens lachend.
”Fantastisch, ik had me geen beter vervoersmiddel kunnen voorstellen,” grapte Ava, waarna ze haar ogen over de menigte liet glijden. De nieuwe gezichten zorgde voor een glimlach op haar gezicht; ze deden haar denken aan haar eerste ontmoeting met de circusleden. Hoewel ze er van overtuigd was dat ze het aan kon en het iets voor haar was, moest ze wennen aan de nieuwe omgeving en mensen. Ze had er naar uit gekeken, maar tegelijkertijd was ze enigszins bang geweest voor hun reactie naar haar toe. Ava kan zich niet voorstellen hoe het voor haar zou zijn geweest wanneer ze haar niet zouden hebben geaccepteerd.
”Dames en heren! Kijk eens wat Lizzie, onze kokkin gemaakt heeft” de stem van Thomas klonk luid en duidelijk boven de gesprekken uit en wist ook haar aandacht te trekken. Ava’s ogen bleven hangen bij de drie reusachtige taarten; Lizzy had het weer geflikt. De taarten zagen er verrukkelijk uit en ze kon niet wachten om een eerste hap te nemen. Het water liep haar al in de mond bij het zien van de rode vruchten die zich op een van de taarten bevonden en bestrooid waren met een laagje poedersuiker. De blauwe taart die zich er naast bevond leek gebaseerd te zijn op die lucht die op dit moment een diep blauwe kleur had en versierd was met witte sterren. Werkelijk fantastisch. Ava bakte vroeger weleens een cake op het aandringen van haar zusje, maar haar bobbelige en onaantrekkelijke kunstwerken waren niets vergeleken met deze schoonheden.
”Go Liz!” Ava’s blik ging van Thomas en Lizzy naar Leana wiens stem een glimlach op haar gezicht liet verschijnen. Het was een moment waarop ze besefte hoe blij ze was dat ze deel uitmaakte van deze groep vol uiteenlopende karakters en talenten die samen een geheel vormde. Op een bepaalde manier paste iedereen bij elkaar en ze was ervan overtuigd dat de nieuwelingen zich hier snel thuis zouden gaan voelen; ook al was niet iedereen even blij met hun komst, ze zouden wel bijdraaien.
Haar blik bleef kort hangen op de jongeman naast haar wie ze eerder die avond in het publiek had zien zitten. Het was een nieuw gezicht. Zou hij zijn lichaam net zoals William door de lucht laten zwieren met de trapezes of zou hij zich ontfermen over de dieren die zich in de circus shows bevonden? Ava werd nieuwsgierig van de nieuwe gezichten en vroeg zich tegelijkertijd af hoe de volgende show er uit zou komen te zien.
”Gezien jij de dame bent, mag je lekker eerst een stukje, aardig van me hé?”
Ava wendde haar blik van de jongeman om zich vervolgens weer tot William te richten. Er was een grijns op zijn gezicht komen te staan en voor ze het wist was zijn grip op haar benen verdwenen. Het zorgde voor een iet wat stugge landing, haar benen van zijn lichaam af gleden, maar haar armen nog om zijn nek heen hingen.
”Hallo, kon het nog soepeler dan dat?” ze haalde haar wenkbrauwen op en bracht het koppige pluk haar weer terug op zijn plek. Vervolgens richtte ze haar blik weer op de drie taarten die nu voor haar neus stonden.
Ava bracht zichzelf met een brede glimlach naar Elizabeth om haar vervolgens in een knuffel te trekken. “Lizz, dit ziet er fantastisch uit!” complimenteerde ze haar enthousiast om haar vervolgens weer los te laten.
”Ze zijn te mooi om aan te snijden,” zei ze vervolgens, terwijl ze voorover bukte en een aardbei van de vruchten taart af wist te plukken. Dat ze te mooi waren om aan te snijden, betekende niet dat de vruchten onder haar uitkwamen.
Ava genoot van de zoete vrucht in haar mond, waarna ze Thomas een glimlach schonk. Het was lief van hem om Lizzy eens in de schijnwerpers te zetten; iets wat ze meer dan verdiend had.

[ bericht aangepast op 10 feb 2018 - 0:14 ]

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

Index RPG Actieve Topics Zoek