[RPG • 200] Riverdale - Speeltopic O1 - Speeltopics

• Riverdale • Our story is about a town, a small town, and the people who live in the town. From a distance, it presents itself like so many other small towns all over the world Safe. Decent. Innocent. Get closer, though, and you start seeing the shadows underneath. The name of our town is Riverdale. Na de ontmaskering van de Black Hood en het einde van de rellen lijkt de rust eindelijk terug gekeerd in Riverdale. De ouders gaan naar werk, de kinderen gaan naar school en in de vrije tijd valt er nog altijd te genieten van een milkshake bij Pop's. Maar is de rust wel terug gekeerd naar het kleine stadje of is het simpelweg weer een van de vele façades waar Riverdale ook bekend om staat. Van buiten mag alles dan weer vredig en onschuldig lijken, maar vergis je niet. De spanningen tussen de Northside en de Southside lijken soms hoger dan ooit. Natuurlijk wil iedereen voorkomen dat de gebeurtenissen elkaar herhalen, maar tegelijk zit iedereen te wachten tot een laatste druppel weer de emmer laat overlopen... • • • • • • • • • • • Maar zover zijn we gelukkig nog niet. Dus neem je vrienden mee naar Pop's voor een heerlijke burger en laten we de milkshakes niet vergeten. Voor nu kunnen we ons nog wel gedragen alsof er niks aan de hand is, toch? Deze RPG speelt zich dus af na de rellen aan het einde van seizoen twee, waar iedereen zijn eigen leven weer probeert op te pakken. Feel free to see it as an alternative ending, in case our hearts get broken once again. Het leek me dan ook leuk om naast onze eigen personages, ook de bestaande personages van de show te betrekken. Wil je een personage die nog niet in de lijst staat of heb je een geweldig idee voor je eigen personage? Feel free to ask, I don't bite that hard So... Everyone ready? If so, grab your french fries and let's play....

---

Bestaande personages: Archie Andrews: Sombre 1.6 Jughead Jones: Jug 1.6 Veronica Lodge: Betty Cooper: McTier 1.2 Cheryl Blossom: Ashryver 1.2 Josie McCoy: Kevin Keller: IrisWestAllen 1.3 Reggie Mantle: Toni Topaz: Phorthos 1.3 Sweet Pea: Solmeron 1.4 Fangs Fogarty: Forgarty 1.2 Joaquin DeSantos: FP Jones: Forgarty 1.6 Alice Cooper: Locomotief Fred Andrews: IrisWestAllen 1.6 Hermione Lodge: Hiram Lodge: And many more.... If you ask Verzonnen personages: ~ Forsythia "Jellybean" Jones - Fonollosa 1.1 ~ Daffodil 'Dee' Doherty - Wildfowls 1.2 ~ Ivy Danvers - Ashryver 1.6 ~ Cleo "Puma" Perez - Sombre 1.3 ~ Sunmi Bae - Trishanakru 1.4 ~ Axel Bodhi Gardner - Solmeron 1.3 ~ Blake Jetty - EiIonwy 1.2 ~ Domhnall " The Dom" Doherty - Wildfowls 1.4 ~ Ashryver

---

• REGELS • • Minimaal 200 woorden per post, dit is makkelijk te doen • Reageer minimaal een keer per week, als dit echt niet kan geef het dan gerust door • We sluiten niemand buiten! • Ruzie in de RPG zelf is prima, maar vecht het OOC maar uit in PB's (; • OOC in het praattopic • Je mag meerdere personages hebben. Let echter wel op wat je zelf aan kan en dat er een balans is tussen je personages (bijvoorbeeld niet 3 vrouwen) • 16+ is toegestaan • Niemand is perfect! • Verzonnen rollen mogen natuurlijk familie zijn van, maar liever niet iedereen. • Bestaande personages hoeven niet persé meer dezelfde relaties te hebben als in de show, dit mag natuurlijk wel. Be creative c: • Weet zeker dat je mee wilt doen. Ik wil niet dat dit na twee dagen al dood loopt.

---

• CURRENT • De uren in het kleine stadje zijn voorbijgevlogen. De laatste dingen regelen voor de grote opening, een hapje en drankje bij Pop's of misschien een doodnormale werkdag. Iedereen had wel wat te doen, maar nu is het eindelijk tijd. Het is bijna acht uur en dat betekent dat het tijd is voor de grote opening van de speakeasy. Alles staat klaar en iedereen is klaar voor een groot feest na alle ellende van slechts een paar maanden geleden. Dit kan een avond worden om nooit te vergeten. Op welke manier? Well, that's up to you. Dag: Vrijdag 15 juni Tijd: +/- 20:00 Weer: De lucht is nog altijd helder en heeft doordat de zon langzaamaan ondergaat een oranje-rode gloed gekregen. Het briesje van eerder die dag is wat sterker geworden, maar niks extreems. Het is enkel wat frisser, dus het is een idee om een jasje mee te nemen voor na het feest. De temperatuur staat nog altijd op een mooie 19 graden.

[ bericht aangepast op 10 juni 2018 - 10:48 ]

---

El Diablo.

Ik was zo gelukkig dat alles eindelijk een beetje afgekoeld leek te zijn in Riverdale. Drama was niet mijn ding, waardoor ik alle heisa van de afgelopen weken alleen maar vreselijk had gevonden. Dat drama niet mijn ding was, had echter geen effect gehad op mijn gevoelens, zo bleek maar weer. Zuchtend, maar met een immens grote glimlach op mijn gezicht draaide ik mij naar Cheryl. "Ik dacht dus," begon ik terwijl ik met mijn vingers die van haar kort aanraakte. "dat nu we weer van de grootste drama af zijn en niet de hele tijd heen en weer aan het rennen zijn dat we misschien een keer echt iets met ze tweeën kunnen gaan doen. Iets niet te maken heeft met een missie om iemand of iets te ontmaskeren of redden." Ongemakkelijk was ik er niet over, maar ik was soms gewoon bang dat het allemaal weer in elkaar zou storten, dat net wanneer het goed zou zijn, zou voelen, de hemel weer naar beneden zou vallen. "Gaan we vanavond naar Pop's?" vroeg ik daarna, aangezien sociale gelegenheden meer Cheryl haar ding waren dan dat ik overal zo graag bij wilde zijn. Als ik zou gaan zou het zijn omdat Jug en Cheryl en misschien nog andere southsiders gingen, aangezien ik nog niet bepaald bijzonder goede vrienden was met andere mensen, al vond ik de meeste wel heel aardig en had ik met veel van hen op school gezeten. Ik wist alleen niet in hoeverre ik de meeste van hun mijn vrienden kon noemen, zeker niet na alles wat er gebeurd was.

[ bericht aangepast op 21 mei 2018 - 16:28 ]

---

We've lived in the shadows for far too long.

---

Ik ben inmiddels al een eindje van Riverdale High verwijderd, die godzijdank eerder sloot vandaag. Mijn gitaar tas bungelde over mijn schouder terwijl ik richting Dom's Repairshop liep. Mijn laatste les was muziekles geweest. Ik had het idee dat ik ondanks mijn goede bedoelingen om iets van nieuwe vrienden te maken, toch nog mensen had bang gemaakt tijdens de les. Die noordelingen zouden waarschijnlijk nooit wennen aan het tuig van Zuid. Het was een mooie dag vandaag en ik probeerde er zoveel mogelijk van te genieten. Mijn oog viel op een flyer die iemand met veel ductape aan een lantarenpaal had geplakt. Ik gromde. Vandaag werd de speakeasy van niemand minder dan Veronica Lodge geopend, en ik wist dat ik er hoe dan ook zou belanden. Als ik niet werd meegesleept door Dom, zou het wel iemand anders zijn die me zou tackelen en meesleuren terwijl ik een ontsnappingspoging deed. Ik wist dat Veronica veranderd moest zijn, nu de geruchten de ronden deden dat ze alles had afgestaan om Pop's te redden - al baalde ik er van dat ze de Wyrm ervoor had geruild. Ik wist dat ze Fred had ingehuurd om het te verbouwen, en dat ze de intentie had om het in een hangout te veranderen voor zowel Bulls als Serpents. Ik was nog te achterdochtig, te wantrouwend naar haar - ze was en bleef tenslotte een Lodge. Wie weet wat ze nog voor ons in petto heeft. Ik loop verder, en wens dat niemand me vandaag meesleurt naar Pops.

[ bericht aangepast op 21 mei 2018 - 20:10 ]

---

We were the forever that didn't last

---

17 jaar | Southside Serpent | Outside the school | With Jellybean

Sweet Pea was nooit zo goed met vrijdagmiddagen, elke middag dat hij naar school ging leek eeuwig te duren, maar op vrijdagmiddag leek alles nog net iets langer te duren. Dan was het bijna weekend, maar leek de klok toch niet door te tikken en leek zo'n uur wel twee uren te duren of soms zelf drie uur. Daarom was Sweet Pea ook oprecht blij toen hij te horen kreeg dat ze deze vrijdag middag niet de hele middag op school hoefden te zitten. Zodra de bel door de lokalen had geklonken had Sweet Pea zich dan ook al snel naar buiten toe begeven. Het werd in de zomer zo benauwd binnen.
Hoewel Sweet Pea binnen enkele momenten buiten had gestaan had dat niet betekend dat hij ook meteen het school terrein had verlaten. Buiten bleef hij namelijk nog even wachten, rustig had hij plaats genomen boven op één van de picknick tafels. Als hij hier wachtte zou er vanzelf wel een bekend gezicht voorbij lopen dacht Sweet Pea zo. In de tussentijd had hij zijn jasje uitgetrokken en op de tafel neer gelegd, het leren jasje was veel te warm met dit warme weer. Net zoals de lange broek die Sweet Pea nog altijd droeg, maar hij kon moeilijk zijn broek zomaar uittrekken. Daarom had Sweet Pea ook een bankje uitgezocht in de schaduw om niet te oververhit te raken.
Uit de zak van zijn broek had Sweet Pea inmiddels zijn telefoon gehaald, na een paar minuten stond hij dan ook op het punt zijn vrienden maar een berichtje te doen om te kijken of er nog iemand uit het school gebouw kwam strompelen. Voordat hij het berichtje kon versturen stond er echter al iemand naast hem. 'Heya sweets,' zei Jellybean tegen hem. Sweet Pea rolde overdreven met zijn ogen. Als Sweet Pea al niet te liefelijk klonk, dan deed Sweets dat wel. 'Hi,' zei Sweet Pea uiteindelijk tegen de jongedame die nu bij hem stond, een glimlach sierde Sweet Pea zijn lippen. 'Ik dacht bijna dat ik achtergelaten was hier,' ging Jellybean verder. Sweet Pea schudde lachend zijn hoofd. 'Ik zou niet durven,' zei hij terwijl hij een stukje opschoof om ruimte te maken voor Jellybean zodat ze ook op het picknickbankje plaats kon nemen. 'Dus, vanavond gaat de Speakeasy open, zie ik je daar ook?

---

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

---

De jongen voor me rolde overdreven met zijn ogen na mijn eerste woorden. Iets waardoor een geamuseerde lach over mijn lippen rolde. Ik kwam er toch maar weer mooi mee weg. 'Hi,' zei hij uiteindelijk terwijl een glimlach zijn lippen sierde, iets waardoor mijn eigen lippen ook weer snel in een glimlach krullen. 'Ik zou niet durven,' zei hij vervolgens na mijn laatste woorden over achtergelaten worden. Ik grijns tevreden en neem dan plaats naast hem op het picknickbankje. Ik kijk om me heen naar de laatste mensen die het schoolgebouw verlaten. Hier en daar zie ik ook al wat leraren vertrekken om van hun dag te gaan genieten, waarschijnlijk was de school over een uur compleet verlaten. Who can blame them?
'Dus, vanavond gaat de Speakeasy open, zie ik je daar ook?' vraagt Sweet Pea dan aan me en ik richt mijn blik weer op hem. 'Je weet dat ik nooit een feestje mis, hoe goed of slecht het ook mag zijn,' zeg ik. 'Als het vreselijk wordt maak ik het wel wat leuker.' zeg ik speels en geef hem een snelle knipoog. Ik vis een flesje water uit mijn tas en neem een paar slokken. 'Ik zie het niet zo snel gebeuren, met al het werk wat erin is gestopt de laatste twee maanden. Maar je moet altijd voorbereid zijn op het ergste no?' sluit ik dan nonchalant af. Even sluit ik mijn ogen en geniet van de zon op mijn huid. Het was lang geleden dat het écht zulk goed weer was in Riverdale. 'Weet je, ik kan nu wel echt een milkshake gebruiken.' zeg ik dan uit het niets, een parelwitte glimlach op mijn gezicht. Dan kijk ik weer naar Sweets. 'Wat zeg jij?'

---

El Diablo.

---

puma • 21 • southside serpent • outfit • with blake • on her way to pop's chocklit shoppe • her caravan

---

Tevreden nipte ik aan mijn cappuccino. De caravan was klein en niet zo luxe, maar mijn koffiezetapparaat was een van de duurste dingen die ik bezat. De melk had ik natuurlijk zelf opgeklopt, lekker ouderwets in een pannetje. De schuimlaag was ontzettend dik en ik had er nog wat cacao poeder overheen gegooid. Met een ontspannen zucht was ik neer geploft op de bank, wat eigenlijk ook mijn bed was. Ik had een grote liefde voor kussentjes, dus het zag er wel verwelkomend uit. Na een paar minuten wat op mijn mobiel te hebben gesnuffeld had ik mijn koffie op en hoorde ik een motor voor de deur. Met een glimlach stond ik op en zette ik de mok op het aanrecht, waarna ik een kouwgompje in mijn mond deed, mijn helm pakte en naar buiten liep.       'Here, Kitten Kitten, here, Kitten Kitten,' hoor ik Blake roepen, waardoor ik plagerig mijn tong uit stak. Ik gaf Blake een knuffel als begroeting, waarna ik de helm op mijn hoofd zette.       'Nou Bullet, laat eens wat horen,' grinnikte ik terwijl ik achter op de motor stapte en mijn armen om Blake's middel sloot.       'Ik heb echt zin in de opening,' zei ik vrolijk met mijn hoofd naast die van Blake, zodat hij me goed kon verstaan. Pop's had heel wat moeten verdragen en de opening van de SpeakEasy was echt een groot evenement. Ik kon eerlijk gezegd niet wachten tot ik er kon beginnen met werken. Met de opening was ik niet ingepland, wat ik eigenlijk wel jammer vond, de drukte leek me heerlijk.

---

- thank you for existing -

---

archie - 18 - at pop's with his dad - outfit De auto die Hiram me had gegeven was helaas weer terug, waardoor ik op de fiets naar Pop's moest. Mijn vader was bezig met de opbouw voor de grote opening. Weken lang had hij keihard gewerkt aan het nieuwe ondergrondse SpeakEasy. Ik was zo ontzettend trots op Ronnie dat ze dit voor elkaar had gekregen. Helaas wel ten koste van de Whyte Wyrm. Lichtelijk klam van het fietsen zette ik mijn fiets op slot bij Pop's, waarna ik de sleutel in mijn zak had gestopt en naar binnen liep.       'Pap?' riep ik door de zaak, in de hoop een antwoord te krijgen. Pop's was zeker een van mijn lievelings plekken, maar de overval van de Black Hood heeft heel veel veranderd in deze zaak. Ik liep even langs de bar, waar ik Pop zelf nog even begroette. Hij gaf me een frietje aan, die ik met een grijns aannam en in mijn mond stopte.       'Thanks Pop,' glimlachte ik naar Pop Tate. Ook hij was iemand waar je trots op kon zijn, hij liet iemand niet zomaar over zich heen lopen. Pop was een oude, wijze en ontzettend lieve man. Zonder hem was Pop's niks geweest. Zodra ik mijn vader had gevonden drukte ik hem een thermoskan met koffie in zijn handen en een sandwich met kip en salade ging er meteen achteraan.       'Ik dacht dat je wel even een lekkere lunch kon gebruiken, je hebt hier al die weken al zo vaak patat en burgers gehad.' Grinnikte ik terwijl ik de thermoskan weer terug pikte en er een slok van nam. Het was nog erg heet en door de schrikreflex spuugde ik de koffie bijna weer uit. Eenmaal doorgeslikt voelde ik mijn tong opzwellen.       'Pas op, is heet...' mompelde ik terwijl ik de kan terug gaf.

---

- thank you for existing -

---

Na alles wat er gebeurd is, voelt dit opeens zo... Vreemd. Stil. Rustig. Niet verkeerd, maar wel.. Anders. Ik schrik op uit mijn gedachten als ik een zucht hoor en als ik op kijk zie ik het. Die glimlach, die lach die mijn hart een slag doet overslaan en tijd stil zou kunnen zetten. Overdreven? Misschien, maar ik heb me nog nooit zo gevoeld. "Ik dacht dus," begint Toni, en hoewel ik me probeer te focussen op haar woorden moet ik me ook focussen op ademhalen, wat in haar aanwezigheid moeilijker blijkt dan je zou denken. "Dat nu we weer van de grootste drama af zijn en niet de hele tijd heen en weer aan het rennen zijn dat we misschien een keer echt iets met ze tweeën kunnen gaan doen. Iets niet te maken heeft met een missie om iemand of iets te ontmaskeren of redden." Ik lach zachtjes en knik, mijn ogen nog gefocust op haar hand, zo dicht bij die van mij. Dan richt ik mijn ogen op naar die van haar en knik ik. "Dat lijkt me leuk." Hoewel ik eigenlijk een grapje had willen maken, over dat ze me eindelijk mee uit vroeg, weet ik dat dat bij Toni niet nodig is. Ik doe een schietgebedje dat het er ook echt van gaat komen. Don't get me wrong – ik leef voor drama, maar ik zou ook wel weer eens gewoon willen. Gewoon meedoen aan een school play – de hoofdrol, natuurlijk – zonder dat ik verbannen word en er iemand vermoord wordt en eindelijk eens op date gaan met het meisje van mijn dromen. "Gaan we vanavond naar Pop's?" Vraag Toni en mijn ogen beginnen te glinsteren terwijl ik enthousiast knik. Tot ik me iets bedenk en mijn gezicht strak trekt tot een bloedserieuze blik. "Alleen.. Er is wel een dingetje.." Begin ik en ik bijt op mijn lip, waarna ik even stil ben. "Ik ga alleen met je mee als je date." Ik lach vrolijk naar haar, in de hoop dat ik haar in de maling heb gehouden. Ik vind het ontzettend lief van Toni dat ze het überhaupt al voorstelt aangezien dit soort dingen niet per se wat voor haar zijn. Ik spring van het bankje waar we op zitten af en pak haar hand. Even pauzeer ik met een blos op mijn wangen en kijk ik haar aan door mijn wimpers, maar dan herpak ik mezelf. "Ik heb trek in een ijsje. My treat."

[ bericht aangepast op 21 mei 2018 - 23:15 ]

---

Spinning around, I'm weightless.

---

---

Zodra ik het vrolijke snoetje van Cleo te zien krijg kan mijn dag al niet meer stuk. Ik moet even lachen als ze haar tong uit steekt, maar voel mijn adem stokken in mijn keel als ze haar armen om me heen slaat. Puur handelend uit reflex kopieer ik het gebaar. Misschien houd ik haar wel net iets dichter tegen me aan dan ik met een ander zou doen, maar niet bijzonder genoeg dat het opvalt. Hoop ik. Ik wacht geduldig tot ze op de motor is gekropen en voel de zogezegde vlinders in mijn buik naar ongekende hoogtes fladderen als ze haar armen om mijn middel vouwt. Het is maar goed dat ze mijn gezicht niet kan zien nu, want wellicht zijn mijn wangen net zo rood als rijpe tomaatjes. "Ik heb echt zin in de opening," weet Cleo me te vertellen. Ik kijk vluchtig een keer over mijn schouder, om te controleren of ze haar helm wel aan heeft, en kijk hierbij per ongeluk recht in haar bruine kijkers, die veel dichter bij de mijne zijn dan ik dacht. Ze hebben een bijzonder kleur en telkens als ik haar blik vang moet ik denken aan een set prachtige, rozenhouten schaakstukken die mijn pleegvader vroeger had. Ik snapte geen snars van het spel maar ik vond niks leuker dan de stukken één voor één in mijn handen te nemen en elk detail op te nemen door mijn vingers er overheen te bewegen. Als ik in de gaten krijg dat ik aan het staren ben als de idioot die ik ben kijk ik snel weer voor me. "Wel, dan moest ik je maar zo snel mogelijk bij Pop's krijgen, niet?" lach ik. "Goed vasthouden, Kitten," zeg ik dan, een pak serieuzer, waarna ik een aantal keer gas geef alvorens de rem te lossen, waardoor we er met piepende banden vandoor te gaan. Gelukkig ken ik Cleo lang en goed genoeg om inmiddels te weten dat ruige ritjes haar niet afschrikken - integendeel. Ik doe dan ook geen enkele moeite om me aan de snelheidslimiet te houden, en in de bochten leun ik misschien net iets verder door dan ik meestal doe. Hoewel dit ook voor mij intens genieten is, is het grootste nadeel hieraan dat we veel sneller op onze bestemming zijn aangekomen dan mocht ik rustiger gereden hebben. Ik parkeer de motor, schakel hem uit en schop de staander op zijn plaats waarna ik afstap. Ik bied Cleo een hand aan, mocht ze deze willen, om haar van de motor af te helpen en haal de hand een keer door mijn haren, die door de wind behoorlijk uit model geblazen zijn. "En? Hebben we ons record verbroken?" grijns ik, doelend op de tijd die het ons kostte om hier te raken.

---

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

---

We were the forever that didn't last

---

17 jaar | Southside Serpent | Outside the school | With Jellybean

'Je weet dat ik nooit een feestje mis, hoe goed of slecht het ook mag zijn,' zei Jellybean toen Sweet Pea de jongedame had gevraagd of ze vanavond ook naar Pop's zou gaan. Een lach rolde over Sweet Pea zijn lippen. 'Als het vreselijk wordt maak ik het wel wat leuker.' ging Jellybean vervolgens verder, waarna Sweet Pea natuurlijk instemmend knikte. 'Natuurlijk, als jij er bent, dan bestaat er niet eens een slecht feestje,' zei Sweet Pea, waarna hij even naar de jongedame naast hem glimlachte. Sweet Pea wist ook niet wat voor mislukte flirt poging dat nou precies was, maar hij voelde zich toch altijd een beetje on edge als hij zich in het openbaar bevond met Jellybean. Zelf nu er niemand om hen heen leek te zijn had hij toch het gevoel dat hij niet vrij tegen de jongedame kon praten. Dat voordat hij het wist er iemand vanachter hen zou komen opduiken, een Serpent die hun kleine geheimpje zo door vertelde aan Jughead of Fp, of nog ergen één van de twee mannen zelf. Sweet Pea wist best dat het met hem gedaan was als Jellybean haar broer of vader achter hun relatie kwam.
'Ik zie het niet zo snel gebeuren, met al het werk wat erin is gestopt de laatste twee maanden. Maar je moet altijd voorbereid zijn op het ergste no?' zei Jellybean nog altijd over de opening vanavond. Sweet Pea haalde kort zijn schouders op, eigenlijk had hij zich daar totaal niet mee bezig gehouden, hij had geen flauw idee in hoeverre mensen met de opening bezig waren geweest. 'Ja, we zien wel wat ze hebben gedaan,' zei Sweet Pea.
'Weet je, ik kan nu wel echt een milkshake gebruiken.' zei Jellybean vervolgens, waarna ze naar Sweet Pea glimlachte, een glimlach die hij onmogelijk kon weerstaan. 'Wat zeg jij?' vroeg de jongedame. Sweet Pea kwam langzaam omhoog van het bankje. 'Natuurlijk,' zei hij, 'Ik trakteer,' voegde hij nog aan zijn woorden toe, waarna hij naar Jellybean glimlachte. 'Het is een geheime date,' fluisterde hij in haar oor, als of er nog altijd iemand hen aan het afluisteren was.

---

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

---

puma • 21 • southside serpent • outfit • with blake • at pop's chocklit shoppe • her caravan

---

Mijn armen waren al stevig om Blake's middel gesloten en hij keek nog even om. Hij keek recht in mijn ogen en ik schrok er een beetje van. Zijn blauwe kijkers staarden diep in die van mij, maar het duurde niet heel lang.       'Wel, dan moest ik je maar zo snel mogelijk bij Pop's krijgen, niet?' zei hij uitendelijk, waardoor er een glimlach op mijn gezicht verscheen en Blake weer naar voren keek. Hij startte de motor en ik verstrakte de grip om zijn middel.       'Goed vasthouden, kitten.' Zei hij ietsjes strenger terwijl hij met piepende banden weg scheurde. Meteen schoot er adrenaline door mijn lichaam. Bij Blake achter op de motor was altijd een feest, hij scheurde altijd heerlijk door de straten en hij reed niet alsof er een prinses achter op zat. Binnen enkele minuten waren we al bij Pop's aangekomen. Blake was afgestapt en ik volgde zijn voorbeeld met behulp van zijn hand.       'En? Hebben we ons record verbroken?' grijnsde hij mijn kant op, waardoor ik even op mijn mobiel keek, naar de tijd. Bedenkelijk keek ik Blake aan.       'Ik denk het wel,' grinnik ik zijn kant op. Blake zet zijn motor op het standaard terwijl ik mijn helm van mijn hoofd trek en even wat nonchalant met mijn haren wapper. Ik was vorige week naar de kapper geweest en het was nu een stuk korter dan eerst, maar het was ontzettend makkelijk als het even niet zat. Geduldig was ik aan het wachten tot Blake klaar was met zijn motor en zodra hij klaar was liepen we samen naar binnen bij Pop's. De opening van de SpeakEasy was vanavond pas, maar ik had ontzettend zin in frietjes.

---

- thank you for existing -

---

Sweet Pea kwam langzaam omhoog naast me. 'Natuurlijk,' zei hij, 'Ik trakteer,' voegde hij nog aan zijn woorden toe, waarna hij naar mij glimlachte. Het was een simpel iets dat de glimlach op mijn eigen lippen breder maakte en mijn ogen liet twinkelen. Hij had een mooie lach en je zag hem helaas niet vaak, al kon ik van geluk spreken dat dat bij mij minder was. 'Het is een geheime date,' fluisterde hij toen en een zacht lachje rolt over mijn lippen terwijl ik naar hem opkijk. Waar ik hem net op de tafel nog makkelijk kon aankijken, moest ik nu toch weer opkijken.
'Hmh, dat klink wel heel goed,' glimlach ik en sta even op mijn tenen om een kus op zijn wang te drukken. Mocht iemand het gezien hebben, zou het nog niet veel zeggen. Ik was vrij close met al mijn vrienden en voor de meeste mensen is dat nog steeds wat Pea en ik zijn. Enkel vrienden, oh well. Moeten zij weten toch? "Let's go," zeg ik dan met een brede grijns op mijn lippen, de gedachte aan die heerlijke milkshakes (en het eten ofcourse) bij Pop's maakte mijn goede humeur nog beter. Ik loop naar zijn motor en neem achter plaats. Ik had een eigen motor maar er was iets mis mee, dus had ik hem weggebracht om gecheckt te worden. Zonder haast, de mannen hadden genoeg te doen, ik kon toch wel iemand vinden om me naar school te brengen. Anders keek ik mijn vader of broer even lief aan.
Ik sla mijn armen om zijn middel zodra hij plaats neemt voor me en sluit mijn ogen even als hij weg rijd. Het duurt echter niet lang voor we bij Pop's aankomen. Daar stap ik langzaam van de motor af en zet wat stappen richting de zaak. 'Heaveeeeeen,' zeg ik, bijna zangerig en kijk dan met een speelse grijns achterom naar Pea.

---

El Diablo.

FABRICIO "FANGS" ELIAS FOGARTY

[ bericht aangepast op 23 mei 2018 - 10:50 ]

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

---

---

"Ik denk het wel," antwoordt Cleo, wat een glimlach van overwinning op mijn gezicht brengt. Zodra ik nog een keer gecontroleerd heb of ik de sleutels uit het contact gehaald heb -zou niet de eerste keer zijn dat ik dat vergeet- en in mijn zakken gevoeld heb of ze daar nog in zitten draai ik me terug om naar de prachtige brunette die met me was mee gekomen. Ik kan aan haar houding merken dat ze staat te popelen om Pop's binnen te gaan, dus ik besluit haar niet langer op te houden. Tijdens het passeren groet ik vluchtig Jughead, Fangs en de zoon van Sheriff Keller - wel, ex-sheriff- en leg voorzichtig mijn hand op de onderrug van Cleo, om haar ongemerkt wat sneller naar binnen te duwen. Ik rammel namelijk van de honger want in alle drukte heb ik nog geen kans gehad te lunchen. "Wat wil jij?" vraag ik aan Cleo, terwijl ik halt houd bij een booth. Ik doe mijn jack uit en leg het op de zitbank, terwijl ik wacht op het antwoord van de jongedame Ik zelf hoef niet op de kaart te kijken, die ken ik volgens mij ondertussen als mijn broekzak. Een stevige hamburger zou er wel in gaan. Oh en een vanillemilkshake. Zonder het echt te beseffen laat ik mijn ogen een keer over de vrouwelijke serpent heen glijden, er is iets anders aan haar maar ik kan er niet zo gauw mijn vinger op leggen. "Er zit een scheur in je broek, Kitten," grijns ik, plagend. Dat ding is meer scheur dan broek, maar mij hoor je zeker niet klagen. Pas wanneer mijn blik haar gezicht weer zoekt krijg ik in de gaten wat er veranderd is sinds de vorige keer dat ik haar zag. "Hé je haar," merk ik op, waarna ik een donkere lok tussen mijn vingers neem. "Pittig, staat je goed zeg," complimenteer ik haar. Het kapsel mag dan wel wat stoerder zijn, haar gezicht ziet er nog altijd even lief uit.

---

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

---

puma • 21 • southside serpent • outfit • with blake • at pop's chocklit shoppe • her caravan

---

Samen waren we Pop's binnen gelopen en meteen zag ik heel wat bekende gezichten. Met een glimlach en een enthousiaste zwaai begroette ik Fangs, FP, Kevin en Jughead.       'Smakelijk!' klonk er van Fangs waardoor ik hem een een glimlach en een knipoog schonk als bedankje. Blake en ik liepen door naar een van de zithoekjes en we hadden daar plaats genomen.       'Wat wil jij?' vroeg Blake terwijl hij zijn jasje uit trok en deze op de bank neer had gelegd. Even had ik nagedacht, ik had niet heel erg honger, dus alleen frietjes waren genoeg, samen met een shake natuurlijk.       'Frietjes en een chocolade milkshake,' glimlach ik zijn kant op. Het viel me op dat hij me bekeek, waardoor ik even wat rode wangen kreeg, had ik ergens een vlek ofzo?       'Er zit een scheur in je broek, Kittin,' grijnsd Blake plagend mijn kant op, waardoor ik even quasi-boos mijn tong uit stak. Hij ging verder met kijken en zijn ogen werden groter toen ze op mijn gezicht waren gericht.       'Hé je haar,' merkte hij op terwijl hij een van de lokken tussen zijn vingers nam.       'Pittig, staat je goed zeg,' complimenteerde hij me, waardoor ik een glimlach niet kon onderdrukken. Ik was zelf ook erg blij met de nieuwe look, het bracht me perfect in evenwicht, tenminste, dat vond ik zelf dan. Pop's kwam onze kant op om een bestelling op te nemen.       'Heb je al zin in morgen?' vroeg hij me, duidend op mijn eerste werkdag. Een grote glimlach verscheen op mijn gezicht.       'Ontzettend!'

---

- thank you for existing -