Naam Hugo Mason Velásquez
Hugo Hart, geweten, en ziel
Mason Metselaar
Velásquez Kraai
Hij wordt onder zijn collega's en vrienden eigenlijk altijd foca genoemd. Foca is Spaans voor zeehond en Hugo heeft best veel weg van deze schattige waterminnende zoogdieren.
Leeftijd 23
Hugo is 23 jaar geleden geboren in Tijuana, Mexico. Zijn ouders verhuisden, legaal, toen hij 5 was naar San Diego, en hier heeft hij het grootste deel van zijn jeugd gewoond. Toen hij 15 was verhuisden zijn ouders naar St. Julian.
Status Lifeguard
Hugo begon op zijn 16e met zijn opleiding tot strandwacht. Deze opleiding heeft hij op zijn 17e afgerond en sindsdien werkt hij hier fulltime. Hij heeft wel zijn high school afgerond, maar zat de laatste twee jaar nog maar amper in de schoolbankjes.
Uiterlijk fc Gabriel Medina
Hugo is op het eerste gezicht een gemiddelde Mexicaanse jonge man in perfecte conditie. Hij is 1.73m lang, wat hem de kleinste jongen van het team maakt. Zijn huid is van zichzelf getint, maar door zijn werk is hij nog een stuk bruiner dan bijvoorbeeld zijn zusjes. Hugo's wild krullend haar is pikzwart en kort geknipt zodat het niet in de weg zit tijdens zijn werk. Dit vindt zijn moeder vooral heel zonde, maar als strandwacht gaat praktisch voor stijlvol. Zijn ogen zijn heel donkerbruin en glinsteren nog altijd als de ogen van een jonge kwajongen, al hebben ze ook een volwassenheid in zich die heel ongewoon is voor iemand van zijn leeftijd. Verder heeft Hugo een vrij grote neus, volle lippen, en een kaaklijn waar je jezelf aan kan snijden. Hij heeft in principe een vriendelijk gezicht, maar als je echt een probleem hebt zal je dat ook zeker aan hem zien.
Hugo is dan misschien niet groot, maar hij heeft een goed proportioneel gespierd lichaam. Hij vind het dan geen enkele probleem om zijn shirt uit te trekken als het nodig is. Of eigenlijk vind hij het geen probleem om zonder shirt te lopen als er geen reden is om er 1 aan te hebben. Toch zie je hem tijdens het werk ook vaak met zijn shirt aan, gewoon om geen zonnesteek te krijgen. Hugo's rechter arm is over de jaren langzaam bedekt met een tattoo sleeve. De eerste waren een aantal bloemen voor zijn ouders en zusjes. Verder staat er vanalles met betekenis of wat hij gewoon mooi vond, netjes aan elkaar verbonden tot een samenhangend geheel. Vaak zie je in elk geval een deel van zijn tattoos onder zijn uniform uit.
Het grootste deel van de dagen loopt Hugo op blote voeten in zijn strandwacht boardshorts en t-shirt rond op het strand. Als hij niet werkt is hij vaak ook op het strand te vinden in eenzelfde soort outfit, maar dan zonder de logos van zijn werk erop, of in een wetsuit. Als hij echte kleding draagt, is het meestal een simpele spijkerbroek en t-shirt al dan niet met een vest of een pet. Toch loopt hij veel liever om zijn stand of werkkleding dan in de kleren die de meeste mensen normaal zouden dragen.
Innerlijk
Krachten Progressief, intelligent, onafhankelijk, mensenmens, behulpzaam, aanpassend
Zwaktes Rent weg van emotionele expressie, temperamentvol, sluit geen compromissen, afzijdig, stil
Hugo is verlegen en stil, maar tegelijkertijd excentriek en energiek. Desondanks is hij in beide gevallen een echte denker en een zeer intelligente jongen, die enorm ervan houd om anderen te helpen. Hij ziet de wereld zonder vooroordelen, voor welke kant dan ook, wat het voor hem makkelijk maakt om problemen op te lossen. Hugo kan zich heel snel en gemakkelijk aanpassen aan de energie van de mensen om hem heen, maar heeft ook zeker tijd alleen nodig, weg van alles, om weer op te laden. Dit doet hij eigenlijk altijd in het zeewater op een surfplank. Voor Hugo is de wereld een plek vol mogelijkheden. Hij gebruikt zijn brein met elke mogelijkheid, en als hij mentaal niet gestimuleerd wordt, raakt hij enorm snel verveeld en heeft dan ook geen motivatie meer om iets tot een succesvol einde te brengen. Hugo is timide, maar ook abrupt van ziel, waardoor hij schijnbaar uit het niets op kan springen om iets te doen en soms zelfs agressief kan worden, al gebeurt dit eigenlijk nooit meer nu hij iets doet waar hij van houd en echt zichzelf mag zijn. Toch zit dat Zuid-Amerikaanse bloed wel duidelijk in hem, en is dat van tijd tot tijd op verschillende manieren goed te merken. Hugo kan goed vooruit denken en leeft met bepaalde visies voor de verdere loop van zijn leven. Toch kan hij deze beelden en visies snel bijstellen als dit nodig is. Hugo past zich snel en makkelijk aan. Hij staat bekend als een denker, zorgzaam, progressief, en een echt mensenmens. Hij voelt zich het beste in een groep en een gemeenschap. Hij streeft er dan ook naar om altijd deel van een groter geheel te zijn. Het grootste probleem voor Hugo is het gevoel dat hij zich nog wel eens gelimiteerd en gedwongen voelt. Juist zijn idealen en strijd voor gelijkheid en vrijheid voor iedereen, maakt hem nog wel eens moedeloos, al moedigt dit hem juist ook meer aan om anderen te helpen in een minder fortuinlijke situatie. Op emotioneel vlak heeft Hugo een reputatie van afstandelijkheid en kilte. Mensen denken dat hij ongevoelig is, maar dit is eigenlijk alleen een beschermingsmechanisme tegen de harde wereld en vroegtijdige intimiteit. Hij wil eerst iemand echt leren kennen voor hij zichzelf echt prijsgeeft en ze echt in zijn leven laat. Als hij je toch binnenlaat, zie je dat hij een enorm groot hart vol liefde heeft, al heeft hij veel moeite met het goed te uiten.
Geschiedenis
Diego Alejandro Velásquez Vader
Caroline Melanie Velásquez Moeder
Valentina Isabel Velásquez Zusje
Gabriela Marisol Velásquez Zusje
Hugo werd geboren in Tijuana, Mexico, als oudste en enige zoon van zijn Amerikaanse moeder en Mexicaanse vader. Op dat punt waren ze al jaren bezig om voor zijn vader een permanente verblijfsvergunning en een baan over de grens te regelen. Tijuana was namelijk niet de meest veilige stad, zeker niet voor een jong gezin. Na vijf jaar veel tijd te hebben doorgebracht op het strand niet ver van hun huis, en veel met vriendjes te hebben gespeeld, maar nooit als de zon onder was, kreeg zijn vader een baan aangeboden als spoedarts in San Diego. Plots ging het snel en verhuisde het gezin naar een klein appartementje in de stad. Het was een compleet andere wereld waarin Hugo terecht kwam. Het was niet dat hij geen Engels sprak, noch dat de mensen om hem heen geen Spaans konden, maar alleen al in de omgang waren de mensen enorm anders dan net over de grens. Toch bleef er een constante factor in zijn leven: Zijn liefde voor de zee.
Het gezin woonde veel verder van de zee, en met het feit dat hij naar school moest, kon hij geen hele dagen meer op het strand zwerven. Toch nam hij elke dag, als hij even kon met zijn moeder de bus naar het strand. Na twee jaar in San Diego te hebben gewoond werd Carey nogmaals zwanger, dit keer van een eeneiige tweeling, en was het eigenlijk tijd voor het groeiende gezin om te verhuizen. Tot Hugo's grote schrik gingen ze in een buitenwijk nog verder van het strand wonen. Er ging van hier geen directe bus naar het strand en ondanks dat zijn ouders hem allerlei andere sporten en alternatieven probeerden aan te rijken, maakte niets Hugo zo gelukkig als het zand tussen zijn tenen en het geluid van omslaande golven.
Hugo werd ouder en pakte op zijn 9e zelf de bus en de overstap naar het strand. Zijn ouders waren volledig in paniek, iets wat hij nooit had willen veroorzaken, maar dit was de plek waar hij zich echt fijn voelde, waar hij zich echt thuis voelde, en waar hij vrienden had die hem mochten om wie hij echt was. Er ging even overheen, maar uiteindelijk mocht Hugo in het weekend naar het strand. Soms gingen zijn ouders en zusjes mee, en vond hij het geweldig om de twee meisjes de zee te laten zien en zandkastelen met hen te bouwen. Als ze er niet waren, leerde Hugo van een van zijn vrienden surfen op een oud board wat hij mocht lenen. Hij kon hier echt enorm zijn ei in kwijt.
Zo gingen de jaren verder. Hij kon goed leren, maar hij stak eigenlijk geen enkele moeite in zijn schoolwerk en bracht al zijn vrije tijd door op het strand. Toen zijn ouders verhuisden naar St. Julian voor zijn moeder's werk, werd dit alleen maar erger. Hier kwam hij ook in contact met de strandwachten. Hij bewonderde de mannen enorm, en keek enorm tegen ze op. Hij was jong en had geen idee wat het werk echt inhield, maar hij wist wel dat hij het ook wilde doen. De hele dag op het strand zijn en mensen helpen, dat klonk hem zeer goed in de oren. Hij kon niet wachten tot hij zich in kon schrijven voor de opleiding. Hij had letterlijk een kalender waarop hij aftelde. Toen zijn moeder deze vond, confronteerde ze hem hiermee samen met zijn vader. Hugo's ouders hadden allebei doorgeleerd en hadden een goede baan, zijn vader als arts en zijn moeder als advocate. Het was voor hun dan ook meteen wel duidelijk dat Hugo dit plan niet had en liever meteen van school zou gaan als het even kon. Na een hele lange avond kwamen ze tot een compromis: Hugo zou zijn school afmaken en dan zouden zijn ouders hem steunen in zijn wens om strandwacht te worden. Mensen helpen zat hem in het bloed, en het strand was altijd Hugo's favoriete plek geweest, dus ergens verbaasde het ze ook niet.
Zo gezegd zo gedaan. Hugo maakte wel zijn high school af, maar nadat hij zich op zijn 16e had ingeschreven voor de opleiding tot strandwacht, was hij er nog amper. Hij leverde zijn huiswerk in en leerde net genoeg om een voldoende te halen, maar hij was zeker geen straight A student zoals zijn zusjes. Uiteindelijk haalde hij zijn diploma, niet met cijfers die hij had kunnen halen, maar hij had het papiertje. Een jaar eerder haalde hij wel een papiertje waar hij veel trotser op is, en waar hij wel 100/100 voor was geslaagd: Hij was geslaagd voor het zware trainingsprogramma en was officieel een strandwacht. Sindsdien werkt hij fulltime op het strand. De eerste twee jaar woonde hij nog bij zijn ouders, maar inmiddels heeft hij al vier jaar een klein appartementje dichtbij het strand. Het is niet veel, maar hij is er ook amper, dus dat maakt weinig uit. Het leven van een strandwacht is veel zwaarder dan hij als kind ooit had kunnen denken, maar hij zou voor geen goud een ander leven willen. Zijn zusjes zijn inmiddels 16 en komen in het weekend graag bij hem langs als hij vrij is, of komen even hoi zeggen op het strand. Hij is nog altijd heel close met ze en heel beschermend over ze. Zij zijn allebei wel van plan om te gaan studeren en Hugo steunt ze hier volledig in, maar hij weet ook dat studeren nooit voor hem de goede keuze was geweest.
Relaties
Amory You're weird and I'm not sure that that's a good thing in your case
Al op school was Amory een aparte jongen. Hugo sprak soms wel met hem, maar de jongen leek altijd een soort trieste emotionele aanwezigheid over zich heen te hebben. Over de jaren heeft Hugo hem wel eens met zijn oma op het strand gezien, wat hem weer een wat beter gevoel gaf, maar hoe Amory de laatste tijd naar de groep zeehonden kijkt die een thuis heeft gemaakt van een zandbank voor de noordpunt van het strand, bevalt hem allerminst.
Montana You might have been raised on the beach, but you still gotta listen to the lifeguards. Still glad you`re back though.
Hugo heeft in principe niets tegen het meisje en ze surfen ook wel eens samen, maar van tijd tot tijd maakt ze zijn baan toch bar lastig. Ze mag dan goed kunnen zwemmen en surfen, maar als hij of een van zijn collega's zegt niet in een bepaald gebied van de zee te zwemmen of surfen, gebeurt dat niet voor niets. Soms krijgt hij wel het gevoel dat ze tegen een stenen muur staat te roepen als ze haar zeggen te verplaatsen of het water uit te komen. Het is dan ook al een aantal keer gebeurt dat ze haar het water uit hebben moeten halen. Daarna is alles vaak al snel weer goed, maar het wordt soms gewoon wat irritant als het de 4e keer in een maand is dat het gebeurt. Dit was zo tot de dag dat Montana plots verdween. Hugo dacht eerst dat het tijdelijk was, maar het duurde steeds langer zonder enig bericht, waardoor Hugo er langzaam vrede mee kreeg dat ze gewoon was vertrokken. Toch heeft het hem best wel pijn gedaan dat ze niet eens gedag heeft gezegd. Nu ze terug is, heeft hij wel een dubbel gevoel. Hij is blij om haar weer te zien, maar heeft toch zeker ook wel vragen waar hij antwoord op wil hebben.
Tobin He's a great friend, but he needs a big brother to look out for him
Hugo en Tobin leerden elkaar in eerste instantie kennen door het feit dat hun zusjes al heel jong vriendinnetjes waren. Het klikte al snel tussen de twee en ze werden echt goede vrienden. Ze waren eigenlijk altijd wel buiten te vinden in de straten en op het strand. Beiden waren ze nu niet echt geïnteresseerd in school en waren liever buiten. Hugo voelt zich ook een beetje verantwoordelijk over Tobin, vooral om ervoor te zorgen dat hij niet te hard tegen zichzelf is. Hij ziet Tobin voor de geweldige lieve jongen die hij is, in tegenstelling tot de slechterik die Tobin denkt zelf te zijn. Hugo mist Tobin heel erg als hij aan het reizen is, maar kijkt altijd uit naar de dag dat hij terugkomt, waarbij Hugo als het even kan een dagje vrij neemt om Tobin van het vliegveld te halen. Hij geniet van alle verhalen die zijn vriend meeneemt uit het buitenland. Hugo hoopt ooit een keer mee te kunnen naar een ver vreemd land, zeker als er prachtige golven zijn, maar hij wil ook niet zijn maten van de strandwacht met een tekort achterlaten. Dit is ook de reden dat hij al 7 jaar geen vakantie heeft gehad.
Extra
Hugo spreekt nog altijd Spaans met zijn zusjes en ouders. Hij heeft dan ook nog echt een duidelijk Mexicaans accent, ondanks dat hij al bijna 20 jaar in Amerika woont en hier ook naar school is gegaan. Dit is een van de redenen waarom hij zijn bijnaam heeft gekregen.
Hugo woont op dit moment 4 jaar in een klein appartementje 5 minuten lopen van het strand en het bevalt hem heel goed. Hij heeft alles wat hij nodig heeft en hij woont dichtbij de plek waar hij werkt en waar hij het liefst is: Het strand. Hij heeft zelfs een balkonnetje, wat groter is dan zijn hele badkamer.
Een strandwacht mag niet flirten tijdens zijn dienst. Dit is nog wel eens lastig met alle schaars geklede prachtige dames op het strand, maar Hugo houdt zich net als zijn collega's wel aan de regel. Het strand zou anders namelijk wel erg gevaarlijk worden en hun werk haast onmogelijk. Er wordt gelukkig niets gezegd over wat er op het strand gebeurt na diensttijd.
|
|
