• Goed, dus, ik heb dit per ongeluk aangemaakt, maar nu ga ik er daadwerkelijk iets mee doen! Yay!

    Augustus is de maand van Qamp. De maand van een tweede Camp NaNoWriMo, omdat juli geen productieve maand was. Nu zat ik eens te denken: 'wat als we er echt een kamp van maken?' Ja! Jullie hoofdpersonages gaan samen op kamp en let's hope they don't kill each other.
    Ik moet toegeven dat het silly klinkt, maar het is een erg goede manier om je personages beter te leren kennen en het zijn leuke schrijfactiviteiten.
    Nu was het mijn plan om dit helemaal uit te werken voordat ik het online zou zetten, maar daar is het nu iets te laat voor en ik ga dit opslaan en daarna de lijst met activiteiten verder uitwerken.
    Maar de kern van mijn verhaal is dat het hoofdpersonage van het verhaal waar jij in augustus aan gaat werken, deze maand op Qamp gaat. Hij/zij gaat samen met alle andere hoofdpersonages op kamp en ze gaan leuke activiteiten doen. Twee keer per week gooi ik een leuke schrijfactiviteit online en daar mag je aan meedoen. Optioneel, trouwens! Dit is een optie als je meedoet aan Qamp 2018. Als je hier wel aan mee wilt doen, hoef je die elke opdracht te doen. Het is geheel vrijblijvend enzo.
    Nu zal je misschien ook denken dat het veel tijd kost. Dat kan. Ik zal in ieder geval zorgen dat je de opdrachten zo lang kunt maken als jij zelf wilt. Als je zin hebt om veel te schrijven en te bedenken, kan dat, maar als je niet veel tijd hebt of geen zin hebt, kan dat natuurlijk ook! Just have fun en het is een leuke manier om jezelf te challengen.

    Kampeerders
    Username // Story // Hoofdpersonage naam - leeftijd - geslacht

    Iva // Donker // Iva - 19 - Vrouw
    Iva // 00:15 // Azra - 17 - Vrouw
    aarsvogel || coop-coöperatie || Tim - 21 - Man
    aarsvogel || coop-coöperatie || Mika - 20 - jongen
    Pixielisje // Onbemand Hart // Daniël Morrigan - 28 - Man
    Stamets // Ruis // Mathias - 30-ish - Man
    TaeTae // Goud en Duister // Karina - 23 jaar - vrouw
    Stenenlikker // Athanatos // Alexander - 32 (toen hij onsterfelijk werd, zijn echte leeftijd verschilt nogal per scène :')) - man
    Necessity // Lunatic // Sirius - 22 - Man
    Necessity // Lunatic // Remus - 22 - Man
    Bloodfeather // Een sprong in het diepe // Eden - 20 - vrouw
    TaeTae // Ace of Hearts // "Ace" - 28 jaar - man
    Dazai // Het is een vrouwenwereld // Noah - 17 - man
    Rhyme // Kinderen van de Zon // Malise Meyers - 18 - vrouw
    MaFlodder || Bellenblaas || Zomer - 20 - vrouw
    MaFlodder || Bellenblaas || Winter - 20 - vrouw

    Activiteiten
    Elke dinsdag en zaterdag post ik een nieuwe activiteit. Het maakt verder niet uit wanneer je ze doet of in welke volgorde. Het is geen wedstrijd, slechts een leuke challenge.

    Kamp-opdracht een
    Dag 1
    19:30. Ardennen, België. De tassen zijn gepakt, tegen iedereen is gedag gezegd en je personage loopt het Qamp-terrein op. Het kampvuur begint langzaam meer warmte te verspreiden en de vlammen nemen steeds meer ruimte in beslag. Iedereen is lang onderweg geweest en overal rammelen lege magen. In een hutje tussen de bomen wordt eten klaargemaakt door de kampleiders - Lyle en Amy. Je personage bevindt zich er nog geen minuut, maar...

    Beschrijf de eerste avond van jouw personage. Gebaseerd op zijn/haar karakter, is hij/zij enthousiast, sceptisch of neutraal? Wil hij/zij graag weer naar huis? Kan hij/zij overweg met anderen of krijgt je personage moordneigingen?

    Pixielisje

    D A G       1
    19:30. Ardennen, België. De tassen zijn gepakt, tegen iedereen is gedag gezegd en je personage loopt het Qamp-terrein op. Het kampvuur begint langzaam meer warmte te verspreiden en de vlammen nemen steeds meer ruimte in beslag. Iedereen is lang onderweg geweest en overal rammelen lege magen. In een hutje tussen de bomen wordt eten klaargemaakt door de kampleiders - Lyle en Amy. Je personage bevindt zich er nog geen minuut, maar...
    Daniël Morrigan bevindt zich nog geen minuut op het kampterrein, maar hij drijft nu al de spot met het hele gebeuren om te verbergen hoezeer hij eigenlijk in de war is. Logisch ook, als je recht uit het jaar 1771 gekatapulteerd wordt om marshmallows te roosteren boven een vuurtje in het heden - anno 2018. Bovendien hebben Lyle en Amy al zijn bezittingen afgenomen onder het mom van 'kampveiligheid'. Dan snapt niet waarom hij geen opium of drank mag bijhouden, of zijn mes. Hij denkt er juist het tegenovergestelde van. Als hij nog een uur langer nuchter moet luisteren naar deze nitwits, pleegt hij een moord. Alsof je daar zelfs wapens voor nodig hebt.
    De sociale leider die hij is, stelt hij zichzelf wel meteen voor en neemt hij vanzelf dominant de plaats in als leider. 'Camp Captain,' noemt hij zichzelf dan. Aangezien hij nog steeds met zijn hoofd in de achttiende eeuw zit, zorgt hij ervoor dat hij ieders nationaliteit te weten komt. Hollanders, Spanjaarden en Portugezen gaan al meteen op zijn mentale haat-lijst. Terwijl hij zichzelf profileert in de groep, houdt hij echter een oog op de keuken. Er zal zeker wel alcohol gebruikt worden in het eten, redeneert hij. Hij kan vast en zeker wel een fles lenen uit de keuken.



    Hawks

    Dag een

    (Note op voorhand: Darcy is een jongen, maar doet zich voor als meisje. Noah weet dat hij een jongen is, Jasmine niet. Jasmine en Darcy mogen elkaar niet zo door een momentje uit het verleden. Darcy heeft btw ook de gave om vuur te creëren.)

    Noah bevond zich slechts één minuut op het kamp toen Darcy en Jasmine elkaar troffen. Jasmines neusgaten gingen lichtjes open en met een zelfzekere pas stapte ze Darcy’s richting uit. Noah sprong overeind om haar tegen te houden. Onzeker stak hij zijn handen naar haar uit. Jasmine keek hem ontevreden aan.
          ‘Komaan, Jasmine,’ zei hij met een onzekere glimlach. ‘We zijn er om te genieten.’
          Jasmines kaak verstrakte. ‘Ik geniet pas als mijn vuist in haar vuile gezicht belandt.’ Ze schoof Noah voorzichtig opzij en zette haar tocht verder. De kampleiders keken haar even vragend uit, maar richtten zich vervolgens weer op het kampvuur. Dat blinde moment was voor Jasmine het signaal om toe te slaan.
          Ze raakte Darcy recht tegen zijn kaak. ‘Dat verdien je, bitch.’
          Darcy wreef over zijn pijnlijke kaak en grijnsde vervolgens breed naar Jasmine. ‘Wil je het zo spelen.’ Darcy’s vlammen knetterden al in zijn handen toen Noah zich tussen beiden zette.
          ‘Kunnen we alsjeblieft aardig zijn tegen elkaar?’
          ‘Tuurlijk,’ zei Jasmine. ‘Zodra zij aardig wordt!’ Ze wees uitdagend naar Darcy.
          ‘Ik groet mensen tenminste niet met een slag in hun gezicht.’ Darcy legde zijn handen op Noah’s schouder. Noah schrok lichtjes en keek Darcy met grote ogen aan. ‘Maar omdat jij het ben, zal ik mijn best doen.’ Vervolgens bracht hij zijn hoofd iets dichter bij Noah’s oor. ‘Kunnen we elkaar straks misschien even in het privé zien?’
          Een blos verscheen op Noah’s wangen, maar Darcy had zich al weer teruggetrokken bij de andere studenten van Lapis Lazuli.
          ‘Arrogant klotewijf,’ brieste Jasmine. ‘Ik snap niet dat je met haar om kan gaan.’
          Noah legde zijn handen op zijn warme wangen en knikte een beetje. ‘Ja,’ zei hij stilletjes.



    Necessity

    Dag één
    Als er iets was wat Remus niet wilde, dan was het wel dit kamp. Hij voelde zich zo misplaatst. Wat moest hij, een monster, nou tussen al deze mensen?
    Het voelde vooral bedreigend om hier rond te lopen. Overal waren nieuwe geuren, harde geluiden, voorwerpen waar hij het bestaan niet van had geweten en waarvan hij ook zeker niet wist wat hij ermee moest. De leiding had hem gezegd dat hij een tent op moest zetten voor de nacht, maar wat was een tent en hoe zette je die op?
    Sirius was ook geen hulp. In tegendeel, hij was de reden dat Remus hier nu was en hij leek in volle teugen te genieten van Remus' paniek. Het maakte dat Remus het drukkende gevoel in zijn borst wilde negeren en wilde doen alsof het niks was. Sirius mocht hem niet zien falen. De man wilde de weerwolf zien breken, en Remus was vastbesloten dat niet te laten gebeuren.
    Hij faalde.
    Zijn ademhaling ging sneller dan de bedoeling was en zijn hart maakte overuren. Hij was zich van niks bewust, behalve het gevoel van gras onder zijn voeten op de een of andere manier. Het was een nieuw gevoel, maar waarom merkte hij dat op tijdens een paniekaanval.
    Een hand werd in zijn nek gelegd. Remus verkrampte bij de aanraking. Hij wist van wie die hand was en wilde vooral bij hem weg. "We gaan hier een hoop plezier beleven," werd er in zijn oor gefluisterd. De hand volgde een van de littekens op zijn schouder.
    Nee. Nee, nee, nee, nee! Het was niet goed. Helemaal niet goed. Sirius was het enige bekende hier, en juist degene die Remus wilde ontlopen. Hij had al te veel steken onder water gehad, te veel opmerkingen die hem pijn deden. Sirius lokte hem keer op keer uit, en Remus was bang dat hij in deze onbekende omgeving niet sterk genoeg zou zijn en Sirius daadwerkelijk zou doden. Hij durfde niet het monster te zijn die hij wel was.

    Voor Sirius was dit kamp een ander soort hel. Hij had besloten Remus hiernaartoe te brengen omdat hij wist wat voor angst de onbekende omgeving de wolf zou brengen. Wat hij alleen vergeten was, was dat dat ook zou betekenen dat hij Remus met de buitenwereld zou moeten delen. Anderen zouden hem zien, met hem praten (of juist niet als ze bang zouden zijn voor de weerwolf) en Sirius haatte het idee nu al. Remus was van hem.
    Toch liet hij de wolf na zijn eerste opmerking alleen achter. Hij had drank nodig, en snel. Als ze zouden weigeren hem die te geven, zouden ze wat meemaken. Hij was een Black. Een Black kreeg altijd wat die wilde.
    Vijf glazen whiskey later begon het kamp pas mee te vallen. Het kampvuur was gestart en Remus zat iets verderop in een hoekje de mensen gade te slaan. Geen mensen die Sirius zou hoeven te laten verdwijnen dus. Goed. Misschien zou na glas zes het kamp zelfs wel leuk worden in plaats van 'heel iets minder verschrikkelijk dan verwacht'.


    Donderwolk

    Dag 1

          Azra
    Nog geen minuut bevond ik me hier in dit kamp en ik zag nu al dat ik verreweg de jongste was. Niet alleen qua leeftijd was ik in de minderheid, ook mijn geslacht was niet veelvoorkomend hier tussen de bomen. Ik telde slechts vier andere vrouwen, waarvan één kampleidster was. Ik sloeg mijn armen over elkaar en nam de situatie nog eens in me op. Een ongemakkelijk gevoel bekroop me bij het zien van al die onbekende mensen - waarvan veel dronken mannen waren. Nu had ik twee vaders en was ik niet per definitie bang voor mannen, maar mijn vaders hadden me wel altijd gewaarschuwd voor dronken mannen; ze schenen snel handtastelijk te worden. Misschien was dit kamp een grote fout geweest. Ik wilde veranderen, meer vrienden maken en meer dingen doen, maar dit niveau was wellicht te hoog voor me. Deze mensen zagen eruit alsof ze alles wat het leven te bieden had al eens hadden meegemaakt, waardonder drank, drugs, seks - en rock 'n roll. Ik werd me ontzettend bewust van alle dingen die ik niet had gedaan en ik voelde me een kind. Thuis werd ik als volwassene behandeld, maar hier voelde ik me een twaalfjarige. Ik hoopte dat deze mensen niet zo gevaarlijk waren als een aantal van de mannen eruit zag. Zou dit wellicht een kamp zijn voor criminelen en was ik per ongeluk uitgenodigd?
          "Hey." Mijn hart leek een slag te missen en ik hapte naar adem, terwijl ik een stap opzij deed. "Sorry, ik wilde je niet laten schrikken," lachte het meisje. Afgezien van de hartverzakking die ze me had bezorgd, zag ze er erg vriendelijk uit. Het kampvuur scheen op haar gezicht en het wekte de illusie dat de sproeten op haar gezicht dansten. Ze had lichtblond haar tot boven haar schouders en dat maakte haar gezicht zo lief dat ik haar spontaan in mijn armen wilde nemen en wilde knuffelen. "De rest van de mensen hier lijkt niet echt van onze leeftijd te zijn, dus ik dacht dat ik het beste maar gewoon kennis met je kon gaan maken." Ze beet op haar lip en leek plots heel onzeker.
          Ik besefte me dat ik nog niets had gezegd en snel stelde ik me voor. "Nee, je hebt gelijk. Ik was al bang dat ik hier het enige pubermeisje was," lachte ik op mijn beurt. "Ik ben Azra." Twijfelend stak ik mijn hand uit. Was dat eigenlijk wel iets wat mensen van onze leeftijd deden?
          "Iva." Ze schudde mijn hand en de glimlach keerde weer terug op haar gezicht. "Kom, dan laat ik je de hut zien waar we slapen. Oh, en probeer die alcoholwalm te negeren." Ze knipoogde en nam mijn koffer van me over.



    Hephaistion

    Dag 1


    Toch een beetje onzeker kwam Alexander op het kampterrein aan, al liet hij hier uiterlijk niets van merken. Anderen mochten niet weten dat hij zich hier eigenlijk een beetje misplaatst voelde. Hij wist zeker dat hij bij verre de oudste was, behalve als er ook nog een andere onsterfelijke was, maar die kans was klein. Dat was helaas de keerzijde van ruim 2000 jaar oud zijn.
    Toch had Hephaistion het een goed idee gevonden dat hij mee zou gaan op dit kamp, zodat hij hopelijk weer tot rust zou kunnen komen. De recente gebeurtenissen hadden veel van hem geëist en hij voelde zich gesloopt. Toch hoopte hij wel op nog een beetje actie tijdens dit kamp, want de hele tijd stilzitten was niets voor hem.
    Hij kwam bij het kampvuur zitten en keek een beetje rond naar de andere mensen die er waren. Meer mannen dan vrouwen en ook redelijk veel van rond zijn uiterlijke leeftijd. De meesten zagen er uit als van deze tijd, maar er zat ook een man tussen die zomaar uit de 16e eeuw had kunnen komen, en zich ook direct nogal dominant gedroeg. Je wist maar nooit of dat ook daadwerkelijk zo was, misschien had Chronos hem wel naar het heden gestuurd, al vroeg Alexander zich af wat de prijs daarvoor dan geweest zou zijn. Alouden gaven nooit gratis geschenken.
    Alexander wilde voorlopig nog even de kat uit te boom kijken, zodat hij wist wat met wat voor mensen hij de komende tijd zou moeten doorbrengen. Maar hij had nu al het vermoeden dat hij niet zo goed overweg zou kunnen met de vent die zich al "Camp Captain" had genoemd. Hij zou zelf zoveel beter zijn in het leiden van een groep, alleen al omdat hij wel wist hoe zich op te stellen naar de andere mensen. Jezelf opdringen wekte alleen maar weerzin op. Je moest juist subtiel de leiding nemen en zorgen dat ze je aanbeden.


    LeFou

    Malise, Dag 1
    Malise voelde de kriebels in haar maag, terwijl ze het kampeerterrein betrad. Het was lang geleden voor haar dat ze op aarde rond had gelopen, of als ze heel eerlijk was, zou ze eigenlijk pas over driehonderd jaar geboren worden. De aarde van deze tijd kende het meisje niet, de aarde van de toekomst was haar thuis - voor zover ze dat nog thuis kon noemen. In Lumorion had Malise haar ware plek gevonden, maar het meisje kon niet ontkennen dat ze het prettig vond om even uit de andere wereld ontsnapt te zijn.
          Het meisje ging vermoeid naast het kampvuur zitten, en strekte haar benen uit. Het was een lange tocht geweest naar het kamp, omdat Malise niet had geweten hoe het hedendaags vervoer te gebruiken. Ze had een raam in de buurt weten te vinden, waardoor ze deze wereld binnen was gekomen. Maar dat raam, die opening, was nog ver van het kamp geweest. En dus had Malise toch wat kilometers in de benen zitten. Met een lichte glimlach keek Malise naar het vuur. 2018, wauw. Het leek haast een droom om in de begin-eeuwen van de technologie rond te lopen. Malise was benieuwd naar wat voor primitieve technologie ze hier gebruikten. Waarschijnlijk was het rotzooi vergeleken met het spul wat ze bezat in het jaar 2363, maar het was nog altijd beter dan Lumorion, waar dingen zoals technologie helemaal niet bestonden.
          Nieuwsgierig keek het meisje om zich heen. Er was een enorme diversiteit van mensen in de kring. Een persoon die zo uit Lumorion haar gevolgd kon zijn, middeleeuws van kledij. Alhoewel, misschien net iets anders. Ze zag simpele shirts en broeken, jurken die kort en zwierig waren. Heel anders dan dat ze de laatste jaren gewend was. Maar wat vooral Malise gerust stelde, was dat niemand in militaire kledij was. Het jaar 2018 was een jaar van vrede geweest, de derde wereldoorlog moest ver weg zijn van deze tijd.

    Even side note: Mijn personage komt uit een andere wereld, op dit moment. Een wereld met middeleeuwse invloeden. Om het heel moeilijk te maken: Officieel is ze geboren in 2348 (:



    Kamp-opdracht twee
    Jouw verhaal wordt mogelijk verfilmd. Om de echte verfilming te kunnen winnen, moet je het natuurlijk wel goed kunnen verkopen.
    Maak een playlist, zoek een soundtrack, maak een moodboard, een trailer of stel alvast een cast samen!
    Deze dingen hoef je niet allemaal te doen, kies een leuke opdracht en maak er wat moois van. Zorg ervoor dat jouw verhaal de beste soundtrack en beste cast krijgt!


    MaFlodder
    Movieposter:


    Soundtrack: Klik


    Pixielisje
    O N B E M A N D       H A R T

    Soundtrack
    1.      Imagine Dragons - Believer
    2.      Panic! at the disco - Hurricane
    3.      Woodkid - I love you
    4.      Gregory Alan Isakov - This Empty Northern Hemisphere
    5.      David Bowie - Stay
    6.      James Blake - Retrograde
    7.      Céline Dion - It's all coming back to me now
    8.      Nicki Minaj - Chun Li
    9.      Lucas Nord - Don't need your love
    10.      Hamilton - You'll be back


    (Qua cast ben ik enkel zeker over dat ik Eddie Redmayne wil als Thomas Garrick lol maar misschien dat ik me later nog waag aan een modellencast ipv hollywoodcast)


    aarsvogel
    Mijn filmposter:



    Kamp-opdracht drie
    Er is besloten dat jullie de derde dag gaan kanoën. Iedereen wil al bij een maatje in de kano stappen, maar de leiding steekt daar een stokje voor. Ze hebben namelijk een indeling gemaakt! Dit omdat er al vrij snel groepjes werden gevormd en ze stiekem graag wat te lachen hebben.
    Het karakter van jouw kano-maatje kun je te weten komen door simpelweg wat hoofdstukken van het verhaal waarin hij/zij de hoofdrol speelt te lezen.

    De maatjes
    Iva (Donderwolk - Ace (TaeTae)
    Azra (Donderwolk - Noah (Dazai
    Tim (aarsvogel) - Zomer (MaFlodder)
    Mika (aarsvogel) - Eden (Bloodfeather)
    Daniël Morrigan (Pixielisje) - Sirius (Necessity)
    Mathisa (Stamets) - Malise Meyers (Rhyme)
    Karina (TaeTae) - Alexander (Stenenlikker)
    Remus (Necessity) - Winter (MaFlodder)


    De opdrachten kun je in willekeurige volgorde doen en je hoeft niets. Als opdracht tien al online staat, ben je natuurlijk vrij om drie nog te posten of om alleen twee en vier te doen. Voel je vrij.

    [ bericht aangepast op 22 aug 2018 - 11:30 ]


    look at the stars, look how they shine for you;

    Ik doe ze waarschijnlijk allemaal wel hehe. dus verwacht een Onbemand Hart spam de komende dagen hier :D


    A to the Z

    Movieposter:


    Soundtrack: Klik

    De poster zuigt echt, maar ik kan geen trailers maken :')

    [ bericht aangepast door een moderator op 19 aug 2018 - 0:47 ]


    Maflodder -> Rozenthee / "Would you like an adventure now, or shall we have tea first?"

    O N B E M A N D       H A R T

    Soundtrack
    1.      Imagine Dragons - Believer
    2.      Panic! at the disco - Hurricane
    3.      Woodkid - I love you
    4.      Gregory Alan Isakov - This Empty Northern Hemisphere
    5.      David Bowie - Stay
    6.      James Blake - Retrograde
    7.      Céline Dion - It's all coming back to me now
    8.      Nicki Minaj - Chun Li
    9.      Lucas Nord - Don't need your love
    10.      Hamilton - You'll be back


    (Qua cast ben ik enkel zeker over dat ik Eddie Redmayne wil als Thomas Garrick lol maar misschien dat ik me later nog waag aan een modellencast ipv hollywoodcast)

    [ bericht aangepast op 19 aug 2018 - 21:41 ]


    A to the Z

    Wow, Lau! Wat heb je dat mooi gemaakt! Impressive!

    Anyway, ik heb het topic even bijgewerkt en al jullie toffe creaties erin gezet. Laat het me weten als ik een foutje heb gemaakt.


    look at the stars, look how they shine for you;

    Mijn filmposter:



    Ik vind deze beter dan mijn echte cover whoeps D:


    Oh en de ‘persoon voor wie ik nog een naam ga bedenken’ heeft een naam, dus dat zou kunnen worden aangepast naar Mika (:

    [ bericht aangepast op 20 aug 2018 - 17:19 ]


    Zoek en je zult vinden. Vindt je het niet, dan is het zoek.

    Kamp-opdracht drie

    Er is besloten dat jullie de derde dag gaan kanoën. Iedereen wil al bij een maatje in de kano stappen, maar de leiding steekt daar een stokje voor. Ze hebben namelijk een indeling gemaakt! Dit omdat er al vrij snel groepjes werden gevormd en ze stiekem graag wat te lachen hebben.
    Het karakter van jouw kano-maatje kun je te weten komen door simpelweg wat hoofdstukken van het verhaal waarin hij/zij de hoofdrol speelt te lezen.

    De maatjes
    Iva (Donderwolk - Ace (TaeTae)
    Azra (Donderwolk - Noah (Dazai
    Tim (aarsvogel) - Zomer (MaFlodder)
    Mika (aarsvogel) - Eden (Bloodfeather)
    Daniël Morrigan (Pixielisje) - Sirius (Necessity)
    Mathisa (Stamets) - Malise Meyers (Rhyme)
    Karina (TaeTae) - Alexander (Stenenlikker)
    Remus (Necessity) - Winter (MaFlodder)

    De opdrachten kun je in willekeurige volgorde doen en je hoeft niets. Als opdracht tien al online staat, ben je natuurlijk vrij om drie nog te posten of om alleen twee en vier te doen. Voel je vrij.


    look at the stars, look how they shine for you;

    Oh help, Daniel en Sirius samen. Dat wordt of heel gezellig, of extreme oorlog :')


    The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

    Necessity schreef:
    Oh help, Daniel en Sirius samen. Dat wordt of heel gezellig, of extreme oorlog :')


    Ik geef het vijf minuten totdat Dan een geweer trekt :’)


    A to the Z

    Pixielisje schreef:
    (...)

    Ik geef het vijf minuten totdat Dan een geweer trekt :’)

    Maximaal :')


    The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

    Leuk idee!
    Is het weer een soort van rpg dan, om hier te posten?
    En mijn verhaal staat nog niet online, maakt dat uit?


    Zoek en je zult vinden. Vindt je het niet, dan is het zoek.

    Kamp-opdracht drie
    Iva
    Er waren hier niet veel mensen waarmee ik op een lijn zat, maar toch genoot ik van het kamp. Even weg uit de drukte, de stad en mijn normale leven. Het bos en de omgeving was prachtig - daar kon ik echt van genieten. Amy riep dat het tijd was voor een nieuwe activiteit en ik drukte me van mijn rots af. Met kleine stappen liep ik terug naar het midden van het kamt waar de rest van mijn kampgenoten zich ook begonnen te verzamelen. In mijn ooghoek zag ik iets glinsteren en mijn ogen werder groter, toen ik zag dat het een mes was geweest die een van de mannen in zijn broek had gestopt. Mijn hart was harder gaan kloppen en ik liep met een grote boog om de man in kwestie heen. Nog steeds vroeg ik me af waarom we naar dit kamp waren geroepen en wat de dingen waren geweest waar we aan hadden moeten voldoen om ervoor in aanmerking te komen.
          "Activiteit drie!" riep Lyle. "Hebben jullie enig idee wat we gaan doen?"
          "Deepzeeduiken!" schreeuwde een van de mannen - die overigens verrassend veel weghad van een piraat.
    Lyle schudde zijn hoofd. "Nee, maar het heeft wel met water te maken. Wat is er nou leuker dan kanoën in de Ardennen?" Mijn ogen werden groot van vreugde. Ik hield van kanoën! Ik zocht het meisje waar ik de afgelopen dagen veel mee op had getrokken - Azra. Haar blik vond de mijne en lachend knikten we ter bevestiging op de vraag die we niet hardop hadden uitgesproken. Niet alleen ik had al een partner gevonden, maar de meesten hadden zich al in tweetallen verdeeld.
    Amy probeerde het geluid dat ineens was losgebarst te overstemmen en blies op haar fluitje. "Helaas voor jullie hebben wij al teams samengesteld,' lachte ze. Er weerklonken teleurgestelde kreten.

    "Ben jij Iva?" Een lange, roodharige, gespierde man stond voor me en geschrokken keek ik omhoog naar zijn gezicht. Ik hoopte niet dat dit die 'Ace' was. Met hem zou ik niet in een kano stappen. Hij zag er onvriendelijk, ongeduldig en gevaarlijk uit. Als ik met hem in een kano zou zitten, zou dat ding hoogstwaarschijnlijk omslaan. Hij zag eruit als iemand die zich niet om iemand zoals ik zou bekommeren als ik mee zou worden gesleurd door de stroming.
          "Eh, ja?" Hopend dat dit niet Ace was, keek ik hem aan.
          "Top," gromde hij. "Ik ben Ace en wij zitten samen in een kano." Hij stak een sigaret op en wachtte tot ik me naar de kano's zou begeven. "Wil je voor of achter?"
          "Ik wil wel voor, want anders zie ik geen reet," mompelde ik. Mijn ogen volgen over zijn gezicht, toen ik een vermaakte grinnik dacht te horen, maar er was geen enkele emotie van zijn gezicht af te lezen - behalve misschien verveling.

    Chagrijnig zat Ace achter me in de kano. Hij had absoluut geen helm opgewild. 'Belachelijk ding' had hij het genoemd, maar nu zat hij toch achterin de kano met een reddingsvest en met veel geweld was er toch een helm op zijn hoofd gedrukt. Met zijn armen over elkaar tuurde hij naar het gerimpelde water.
    Overal om ons heen werden koppels in kano's geladen. Bij de ene groep ging het heel gemakkelijk, terwijl bij het veel anderen gepaard ging met veel ruzies. Er kwamen ook veel verhalen boven tafel over gevechten en diefstallen die zich blijkbaar de nachten hiervoor hadden afgespeeld. Ik rilde bij de gedachte aan wat voor dingen er waren gebeurd, terwijl ik gewoon rustig had geslapen.
          "Nou, komt er nog wat van?" Ik verstijfde door de boze en verveelde toon die Ace tegen me had aangeslagen. Dit zou een bijzondere ervaring worden.


    Ok, niet echt geweldig, maar ik heb iets? Ofzo? Misschien dat ik jullie nu ook een duwtje in de rug heb gegeven.


    look at the stars, look how they shine for you;

    Oh leuk! Ik kon niet zoveel met de tweede opdracht. Ik vroeg me echt af hoe (':
    Maar ik ben benieuwd (:


    It's never gonna happen, Guys.