[RPG 300] Men Dominate - Speeltopic - Speeltopics

---

S T O R Y Het jaar 2250. In het begin, meer dan een eeuw geleden, was de wereld een vredevol iets. Iedereen was evenwaardig - buiten het feit dat vrouwen op bepaalde vlakken minderwaardig waren dan mannen. In 2100 kwamen een aantal feministen op voor de gelijke vrouwenrechten. Er brak echter oorlog uit. Het leger en politie probeerden deze, vrij agressieve, feministen te stoppen. Eens ze gestopt werden, werd er besloten dat het tijd was dat mannen nu de leiding hadden. Zo kwam tevens ook het gehele idee van de Claiming op poten.

---

T H E C L A I M I N G Eenmaal per jaar, op één juni, valt de Claiming. Op een leeftijd van achttien moeten alle meisjes naar de jaarlijkse Claiming, waar ze hun toekomstige man zullen tegenkomen - deze zullen hen moeten claimen. Als een meisje geclaimd is, worden de initialen van de man getatoeëerd op een plek naar keuze. Meisjes met een hoge score worde sneller geclaimd dan die met een lage score. Indien het meisje op één juni nog geen achttien jaar is, dient ze te wachten tot het volgende jaar. Ze heeft dan wel al de testen afgelegd maar dient dus te wachten tot een volgende Claiming. Het meisje kan dus al afgestudeerd zijn, maar nog niet geclaimd zijn. Dan dient ze dus nog een heel jaar lang thuis te zitten of werk te doen wat de vrouwen dienen te doen. Je hele schoolcarrière word je voorbereid op de Claiming. Op school zijn er verschillende vakken waarin ze je opleiden tot huisvrouw - in deze wereld zijn vrouwen immers niet meer waard dan dat. Zo leer je deze dingen over de jaren heen. In je laatste jaar krijg je een groot examen waarin wat je geleerd hebt terugkomt. Op basis van je antwoorden, krijg je een score. Tijdens de Claiming wordt je score verteld. Hoe beter je scoort, hoe geschikter je bent als huisvrouw/een onderdanig iemand, wat mannen graag hebben.

---

E X T R A I N F O R M A T I O N De rpg zou starten aan het begin van het laatste jaar. Jongens en meisjes zullen dus spoedig afstuderen en naar de Claiming moeten. Jongens dienen ook een meisje te claimen vanaf het jaar dat ze achttien zijn - ze mogen echter wel claimen tot hun 22e, dus hebben ze wel een paar jaren tijd om te kiezen. Heb je een relatie en zorg je ervoor dat jouw vriend je gaat claimen? Of hoop je net geclaimd te worden door degene die je leuk vindt? De vakken die beide geslachten samen hebben: ► geschiedenis, dit zodat iedereen de geschiedenis van de wereld kent, waarom het tot dit punt is gekomen. ► sport, zodat iedereens conditie op peil blijft omdat je dan meer kans hebt om geclaimd te worden. ► talen, m.u.v. niet-standaardtalen. De vakken die enkel de jongens hebben: ► wiskunde. ► aardrijkskunde, biologie, chemie & fysica. ► niet-standaardtalen, zoals spaans. ► bedrijfseconomie, informatica-gerichte vakken & zakelijke communicatie. De vakken die enkel de meisjes hebben: ► keuken, waarin je eten leert maken en alles leert wat er zich afspeelt in de keuken. ► huishouden, waarin je leert hoe je dat goed onder controle kan houden. ► kinderzorg, waar je leert zorgen en leert omgaan met kinderen.

---

R U L E S ► posten hebben een minimale lengte van 300 woorden, per personage. Ik heb liever dat je dan even een paar dagen wacht met posten, totdat je inspiratie hebt, dan dat je een hele korte post maakt. ► minstens één keer per week reageren, indien het niet lukt, moet je dit laten weten. Ik heb er begrip voor als je door omstandigheden niet kan reageren. ► posten dienen abn en interpunctie te bevatten. ► schelden mag, alleen is het gebruiken van ziektes of ander erge woorden verboden. ► 16+ acties is prima, alleen is het wel zo vriendelijk om bovenaan je post het te vermelden.

---

C H A R A C T E R S Men: ► Lucas Gallardo - xMalyshka ► Roman Elijah Santos - Dacre ► Xander Macrae - LittleRomana ► Onbekend - Celebi ► Hunter Stuke - LittleRomana Women: ► Grecia Weaving - xMalyshka ► Nova Joëlle Eades - IrishNialler ► Hazel Anderson - M00NCHILD ► Neveah Alison Hale - Dacre ► Elizabeth Kinsley - M00NCHILD

---

[ bericht aangepast op 29 aug 2019 - 13:16 ]

---

you've got my heart on overdrive.

---

Het was al een tijd geleden dat de zomervakantie was afgelopen en een nieuwe schooljaar weer van start was gegaan. Dat was ook te merken in huize Kinsley. Iedereen was wakker en druk bezig met heen en weer te rennen na het ontbijt. ‘’Mam! Waar is mijn sjaal?’’ Riep Gwendolyn vanuit haar kamer. ‘’Aan de kapstok Gwen-‘’ Voordat haar moeder haar zin kon afmaken beschuldigde Emma – haar jongste zusje – Gwendolyn met dat ze haar knuffel verstopt had en rolde van de trap af. ‘’Hier is je knuffel kleintje.’’ Zei Elizabeth met een glimlach en gooide de knuffelkonijn van de bank naar Emma toe. ‘’Ik moet nu echt gaan, ik wil iets vroeger zijn op school dan de bel. Ik zie jullie zo wel!’’ Riep Elizabeth na en verliet het huis nadat ze haar sjaal, niet die van Gwendolyn, had gepakt en om haar nek had gewikkeld. De bladeren van de bomen begonnen langzaam te verkleuren en werden één voor één steeds kaler. Elizabeth keek naar boven, naar de bomen – die leken alsof ze naar haar aan het zwaaien waren door de wind – terwijl ze aan het fietsen was naar school. Elke ochtend, 40 minuten lang. Het duurde een tijdje maar ze vond het niet erg. Ze kon haar ochtend rustig beginnen met een tocht door de bossen voordat de bossen verdwenen en in plaats daarvan gebouwen verschenen. Zodra Elizabeth arriveerde op school sprong ze rustig van haar fiets af en zocht een plekje naast de andere fietsen. Met een klik zette ze haar eigen fiets op slot en liep vervolgens naar één van de achterste ingangen van het gebouw waar ze les had zodat ze minder mensen tegenkwam. Iets wat ze al jaren deed. Ze had haar eigen trucjes om onzichtbaar te worden. Helaas werkte het niet altijd. Ze was tenslotte een meisje. Niet het meest ideale geslacht in dit systeem, zouden sommigen zeggen. Ach, het was wat het iwas. Het was niet alsof ze er iets nu aan kon veranderen. Aanpassen was haar enige optie, oftewel; survival of the fittest. Het was veel rustiger in dit deel van het gebouw, bijna verlaten. De ingang die ze had genomen was eigenlijk bedoeld als een nooduitgang maar het was wel de meest snelle en onopvallende route naar haar les. Haar eerste les was.. ‘’Wat was het ook al weer..?’’ Vroeg ze haarzelf af. Koken? Ja, dat was het. Een gevoel van opluchting. Koken betekende; geen jongens. Dus kon ze op haar gemak haar eigen dingetje doen. Elizabeth was de eerste die de klas binnenliep. ‘’Goedemorgen Miss Kinsley.’’ Hoorde ze vanuit de hoek van het klaslokaal komen. Elizabeth keek op naar de lerares. ‘’Goedemorgen Misses Harlow.’’ Zei Elizabeth terug met een kleine glimlach en nam plaats naast de ramen. ‘’Je bent weer redelijk vroeg, je weet dat de bel pas over twintig minuten gaat?’’ Elizabeth knikte haar hoofd maar zei verder niks. De meeste docenten waren het gewend en vroegen niet meer af waarom ze zo vroeg was, ze maakten alleen zo nu en dan een opmerking erover.

[ bericht aangepast op 31 aug 2019 - 15:35 ]

Nova was al op tijd wakker. Ze kleedde zich om in een simpel setje dat bestond uit een zwart shirt en een spijkerbroek en een klein hakje. Precies zoals haar ouders het graag zagen. Eenvoudig en vrouwelijk. Ze liep daarna gelijk door naar haar badkamer. Althans ze deelde hem met haar moeder. Dit om te voorkomen dat de mannen haar zagen als ze moest douchen of nog niet klaar was voor de dag. Ze stak haar haren op in een knot en dat was het dan wel weer. Als ze helemaal klaar is pakt ze haar tas en gaat ze naar beneden. 'Goedemorgen papa heeft u lekker geslapen?" vraagt ze en hij knikte. Hij at gauw zijn ontbijt op zodat hij naar zijn werk kon. Nova schuift aan, bij de andere kant van de tafel met haar ontbijt. Wat yoghurt met muesli en een glas melk. Toen haar ontbijt op was zij ze haar vader gedag en waste haar spullen af. Tot slot poetste ze nog haar tanden voordat ze op weg ging naar school.

Gezien Nova vorige jaren regelmatig te laat was gekomen, en dat niet heel erg gewaardeerd was. Had ze een voornemen gemaakt, ze moest natuurlijk wel een goede score krijgen. Daarom stond ze eerder op en vertrok ze ruim op tijd. De school was op tien minuten loop afstand en prima te doen. Ze zag op de klok van het schoolgebouw dat ze ruim op tijd was en glimlachte opgelucht inzichzelf. Als ze de perfecte jongen wilde vinden moest ze er nu hard haar best voor doen. Ze keek even op haar rooster en zag dat ze als eerste koken had. Iets wat Nova erg leuk vond.

Ze liep het gebouw in en de paar docenten en mannen die ze tegen kwam gaf ze een beleefd knikje omlaag zoals haar geleerd was. Een teken van onderdanigheid, een klein gebaar maar iets wat haar het hele leven al verplicht was. Gelukkig was het nog rustig en kwam ze al gauw het lokaal in. Daar zag ze dat ze pas de tweede was en zag dat Elizabeth er ook zat. Ze wist dat ze graag op zichzelf was. ‘’Goedemorgen Misses Harlow.’’ begroette Nova haar docent vriendelijk. ' Goedemorgen Miss Eades' begroette zij haar terug. ' Je bent keurig op tijd, fijn' sprak ze tegen haar en met een glimlachje knikte Nova naar haar docent en zocht een plekje op. 'Goedemorgen Elizabeth' glimlachte ze vriendelijk. Nova had niet echt vaste vrienden. Ze kon het met iedereen wel vinden en het leek dat een meerderheid het ook wel prima met haar kon vinden en dat was goed genoeg voor Nova. Ze wist toch al dat als je vriendinnen had, dat dat niets uitmaakte zodra je geclaimd was.

---

Change is for weirdos ~ Niall Horan

---

Hazel was lang wakker voor de zon aan de horizon stond. Het enige wat ze hoorde waren vogels. Ze was bezig met haar laatste rondje te rennen. Het moest rond de zes zijn en gek genoeg waren er maar een twee huizen belicht in haar buurt. Normaal waren dat er meer. ‘Belangrijke’ mannen werden vroeg wakker. Buiten adem stopte Hazel voor de hek van haar huis en gaf haarzelf een kleine pauze. Ze keek op haar horloge om te zien dat ze haar vorige record gebroken had. Ze lachte haarzelf toe, ook al was ze nog steeds buiten adem. ‘’Zo moet dat.’’ Zei ze trots en liep naar binnen nadat ze de deur open kreeg. Haar vader zou exact in twintig minuten opstaan en tot die tijd zou Hazel een douche hebben genomen en zou het lijken alsof ze net wakker was geworden. Haar ouders wisten dat ze aan het rennen was in de ochtenden. Maar ze wisten niet dat ze elke ochtend, veel te vroeg, veel te lang aan het rennen was. Natuurlijk waren en camera’s rond het huis maar haar ouders besteedden geen moeite aan de camerabeelden. Dat deed de beveiliger van het huis, ook wel de chauffeur. En die zag alleen dat er Hazel naar binnen kwam. Niet een onbekende. Na een snelle douche maakte Hazel haarzelf klaar voor school. Ze trok in haar badjas een paar kledingstukken uit de kast en gooide die op haar bed. Haar kleren waren vrijwel altijd classy. De Andersons moesten een bepaalde attitude uitstralen; verzorgd, schoon, duur. Veel van haar kleren kwamen uit het boetiek van haar moeder. Hazel mocht ze zelf uitkiezen maar het was altijd dezelfde stijl. Nadat ze haar kleren had aangetrokken en snel wat lichte make-up op had gedaan, liep ze de trap af naar de keuken voor ontbijt. Voor Hazel stond er geen ontbijt. Die moest ze elke ochtend zelf maken van haar ouders en nu het de jaar van de Claiming was verwachtte Hazel dat ze ook veel vaker moest koken voor het avondeten. Echter was Hazel niet van ontbijten dus was ze daar makkelijk van af met een appel of banaan. ‘’Ik zou het je aanraden om fatsoenlijk ontbijt te maken en te eten, Hazel.’’ Kwam er vanuit de deur. Hazel nam een hap uit haar appel en draaide om zodat ze haar vader kon zien. Ze haalde haar schouder op en liep richting de deur terwijl hij naar binnen liep met een tablet in zijn hand. ‘’Het is maar eens tijd dat ik naar school ga.’’ Zei ze en liep weg. Hazel raapte haar tas snel uit haar kamer en stuurde ondertussen Grecia een berichtje dat ze haar zou ophalen in vijf minuten. De weg naar school ging toch langs Grecia dus dat was lekker handig, niet? Zodra Hazel in de auto was en deze had opgestart vertrok ze en was ze binnen een mum van tijd voor het huis van haar vriendin. Ze toeterde om te laten weten dat ze voor Grecia’s deur stond en wachtte tot haar vriendin tevoorschijn kwam.

[ bericht aangepast op 31 aug 2019 - 19:47 ]

---

Die ochtend was ze al vroeg wakker geworden. Helaas voor haar, want ze hoefde pas over twee uur te vertrekken naar school. Een geïrriteerde zucht rolde over haar lippen, waarna ze haar ogen even rolde. Ze was vast wakker geworden door haar vader die vertrokken was naar zijn werk. "Kan ook nooit eens stil zijn", mompelde ze. De motor van de auto van haar vader was ook vrij luid, dus stil was hij sowieso niet. Ze kwam dan maar overeind en begon op haar gemak haar kleren te kiezen voor vandaag. Haar keuze werd blauw, in plaats van bruin. Daarna koos ze alvast even uit wat voor make-up ze zou gaan gebruiken - ook dat werd blauw. Eens ze alles had uitgekozen, ging ze naar de badkamer en besloot ze om maar gewoon te douchen. Normaal gezien zou ze dat vanavond gedaan hebben, maar aangezien ze zo vroeg wakker was geworden, moest ze maar gebruik maken van de tijd. Eens uit de douche droogde ze haar haren en trok ze haar kleren aan. Daarna droogde ze haar haren nog een beetje meer en begon ze aan haar make-up. Toen ze uiteindelijk klaar was, nam ze haar tas die ze de vorige avond al gemaakt had en vertrok naar beneden. Ze gaf haar moeder een kus op de wang - en uiteraard ook de hond. Op haar gemak kon ze nog net een ontbijt nemen, tot ze een auto hoorde toeteren. Het zorgde ervoor dat ze even lichtjes schrok - zo ook haar moeder en de hond. "Dat is Hazel. Sorry." Ze had niet gezien dat ze haar een bericht had gestuurd, maar ze wist dat Hazel altijd toeterde als ze voor haar deur stond. "Ik ga vertrekken, tot vanavond." Opnieuw gaf ze beide een kus, waarna ze haar schoenen aantrok, jas en tas nam. Ze ging naar buiten, sloot de deur achter haar en liep regelrecht naar Hazels auto. Ze opende de deur en stapte in, waarna ze haar gordel vastmaakte en vervolgens haar beste vriendin een kus op de wang gaf. "Waarom toetert je auto zo luid? Iedereen schrok zich helemaal kapot", zei ze met een zacht lachje. Na al die tijd was ze het geluid nog steeds niet gewend, omdat het zo plots kwam - en dat was vast omdat ze zelf nog geen auto had of nog nooit auto had gereden.

[ bericht aangepast op 2 sep 2019 - 19:18 ]

---

you've got my heart on overdrive.

---

Zoals gewoonlijk werd hij wakker op een tijdstip wat eigenlijk al veel te laat was - hij had gewoon niet zoveel zin in school. Het enige waarvoor hij naar school ging, waren de meiden. Vrij geïrriteerd liep hij dan ook naar de badkamer, om zich daar even te verfrissen. Hij trok daarna kleren aan - die hij ook maar gewoon random uit zijn kleerkast had gehaald - en liep naar beneden. Zijn zusje was net iets te actief naar zijn mening. Ze was aan het praten tegen zijn moeder. "Shut up, you little devil." Het was te vroeg om nu al zo actief te zijn. "Ik ben niet klein. Ik ben wel al achttien, hoor!" Hun moeder moest lachen. Ze plaagden elkaar continu. Hij hield gewoon heel veel van haar. Eens hij op school arriveerde, parkeerde hij zijn auto ergens in de straat, waarna hij uitstapte. Tijdens het stappen naar de school, stak hij alvast een sigaret op. Het was de enigste manier waardoor hij ietwat kalm op school kon arriveren, aangezien het hele gedoe hem echt niet veel kon schelen - hij haalde toch goede cijfers, dus waarom zou hij zich ook maar iets druk maken over alles? Toch haatte hij het dat hij hier verplicht moest zijn, waardoor hij altijd een sigaret rookte, voor hij naar binnen ging. Hij kwam aan de poort, waar hij Hunter zag staan. "Yo", mompelde hij. "Hoe voelen we ons vandaag?" vroeg hij, puur zodat hij iets had te zeggen en omdat hij stiekem hoopte dat Hunter zich net zo geïrriteerd voelde als hem. Dan was hij alvast niet de enige. Hij voelde zich namelijk flink geïrriteerd. Dag in, dag uit. Het kwam zelden voor dat hij écht eens goed gezind was en als dat zo was, dan was er wel iemand die het zo nodig moest verkloten. Erg vervelend allemaal. Nu was hij zelf ook wel het type dat heel erg goed het goede humeur van een ander kon verkloten - en oh, wat hield hij ervan. Nu hij erover nadacht. Wie zou hij vandaag eens gaan irriteren met zijn gedrag? Hij moest tenslotte een nieuw slachtoffer uitzoeken aangezien hij het vorige zo bang had gemaakt dat ze naar een andere school was vertrokken. En de gedachte alleen al zorgde ervoor dat er een lichte grijns op zijn gezicht verscheen. Oh, wat was het toch heerlijk.

---

you've got my heart on overdrive.

" I don't sugar coat shit, I'm not Willy Wonka! "

Een flinke zucht rolde over zijn lippen zodra hij zijn bed uitstapte. Het was vroeg, veel te vroeg, waarom kon hij nu net vandaag niet op een gewone tijd wakker worden? Of in elk geval wat normaler dan 5:15. Al snel hoorde hij zijn vader ook over de vloer van de hal, die moest straks naar zijn werk. Nu hij toch ging douchen, besloot Hunter snel wat sportkleding aan te trekken en een rondje te hardlopen. Al snel had hij dan ook wat kleding aan en was hij de deur uit zonder met zijn vader te hoeven spreken deze dag.       Na ongeveer 50 minuten kwam hij terug en op dat moment was zijn vader de deur uit. Hunter liep de trap op, waar hij wat normalere kleding uit zijn kast trok en richting de douche ging. Al snel had hij zijn sportkleding uit en stapte hij de douche onder, waar hij even iets meer dan 5 minuten onder stond. Eenmaal klaar draaide hij de kraan dan ook weer dicht en droogde hij zich af. Hij gooide de handdoek over zijn schouder en poetste eens zijn tanden voor hij zijn kleding vervolgens aantrok.       Tegen de tijd dat het 6:35 was, kwam hij weer beneden en ging hij door naar de keuken om eens te kiezen wat hij zou doen voor het ontbijt van vandaag. Dit werd uiteindelijk een roerei en een glas jus d'orange. Al snel nam hij dit mee naar de bank en zag wat geld op de tafel liggen. Zijn zakgeld of hoe je het wilde noemen. Hij greep het bij elkaar en stopte het weg in zijn zak, waarna hij plaatsnam en de tv aanzette. Op deze manier at hij zijn ontbijt voor vandaag.       Nu was hij niet van plan om hier te blijven luieren en niets doen, dan kon hij beter vroeg naar school gaan en eens zien wat hij kon doen met de mensen daar. Dat zou sowieso leuker zijn dan saai thuis zitten, starend naar een tv waar niet veel goeds op bezig was deze ochtend. Al snel stond hij dan ook op, greep hij dan toch maar naar zijn bord en glas, waarna hij naar de keuken ging om dat in de vaatwasser te zetten. Hierna liep hij naar de voordeur, waar hij zijn schoenen aantrok een een random jacket van de kapstok trok. Snel checkte hij alles te hebben, waarna hij al snel het jacket aandeed terwijl hij de deur uitliep. Na zo een 10 minuten rijden parkeerde hij zijn auto. Het was vroeg, veel te vroeg. De volgende keer ging hij echt weer proberen om in slaap te komen, want dit was niet erg leuk. Nu was hij straks vroeg moe, zal je maar net zien. Hij zuchtte bij het idee al en maakte zijn weg uit zijn auto, welke hij op slot drukte, en uiteindelijk liep hij half richting het schoolgebouw. Zijn blik ging er even heen, maar al snel liet hij zijn blik wat een andere kant op glijden. Enkele jongere tieners stonden verderop wat te blowen en hij haalde zijn schouders eens op, niet een te gek idee eigenlijk.       Rustig baande hij zijn weg naar het groepje en mengde hij zich hierin. Hij kende ze een beetje en had nooit echt problemen met ze gehad, wellicht omdat ze altijd half stoned waren. Al snel stak hij zelf een sigaret op en bleef voor ruim 20 minuten bij ze staan, hier en daar wat pratende met ze. Echter, werd dit hem al snel saai, waardoor hij het na die 20 minuten niet langer volhield en wegliep. Waarom ging die verdomde tijd zo traag als je zo vroeg op was?! Echt niet oké, kon iemand daar niet iets aan doen.       Uiteindelijk was hij half wat wezen rondlopen, maar stond hij dan toch stil bij de poort. Hier kon hij tenminste nog kijken naar de mensen die naar binnen liepen tegen deze tijd. Zijn ogen gingen echter vooral naar de dames. Ondanks dat hij bi was, trokken vrouwen toch net wat meer zijn aandacht. Nu mochten bepaalde mannen er zeker zijn, toch trokken vele meiden zijn aandacht gewoon sneller.       Zijn blik ging eens naar de tijd, eindelijk begon deze wat sneller te gaan nu er steeds meer mensen aankwamen. Nu wilde hij dan ook eigenlijk naar binnen gaan wandelen, maar toen hij zijn mobiel terug zijn zak in stopte en even opkeek, zag hij Lucas aankomen. Hierdoor bleef hij dan toch staan, al ging zijn blik wel naar een meisje dat net voorbij liep. Zijn blik kantelde lichtjes terwijl zijn ogen haar volgde tot zover dat maar ging. 'Yo' hoorde hij vervolgens gemompeld uit Lucas komen, waardoor hij zijn blik zo een drie seconde later naar de jongen afwendde. Hij had gevraagd hoe hij zich vandaag voelde en eerst bekeek hij de jongen even van dichtbij.       Lucas zag er vandaag weer eens top uit, hiermee bedoel wij echter niet dat hij voor de jongen viel of dat hij er echt 'goed' uitzag als in gezondheid of wat dan ook. Nee dit was zijn manier van denken dat Lucas zich weer eens geïrriteerd voelde. Nu was hij ook niet enorm blij, gezien hij zo vroeg wakker was geworden. "Net zo goed als.. vrijwel altijd" zei Hunter vervolgens als antwoord op zijn vraag. "Jou hoef ik het niet zo zeer te vragen, je straalt" zei hij en met dat hij het laatste uitsprak keek hij om naar de ingang. Nu zei hij het ook op een manier die duidelijk was dat Hunter wist dat hij zich dus niet fijn voelde, al moest een soort woordgrapje maar kunnen. Hij was ondertussen zo lang wakker dat hij die reeds kon maken, niet te geloven.       "Zullen we de leraar dan eens gaan pesten met ons heerlijke gedrag?" zei hij, maar wachtte niet op antwoord. Hij begon al te lopen, zijn ogen volgde ondertussen een meisje en zijn blik kantelde daarbij een tikje naar links. "Zeg, al enig oog op iemand?" vroeg hij eens, om maar een gesprek gaande te houden over iets wat dan nog interessant was, meiden.